Partner beëindigt relatie

Olijf-groen woensdag 26 oktober 2022 om 01:30

Partner heeft na 7 jaar huwelijk aangegeven het niet meer te voelen. Er is ook al een ander in het spel. We voeden samen twee kinderen op, die ik heb uit een vorige relatie.

Ik ben nog helemaal niet zo ver om de relatie op te geven. Wat nu resulteert in de tweede nacht op rij geen slaap.

Wat moet ik nu doen? Probeer continue het gesprek aan te gaan. Maar niets van wat ik zeg lijkt aan te komen.

Bij mij overheerst op dit moment echt paniek. Ben bekend met verlatingsangsten.
De reden dat ik dit topic open, is dat ik hoop dat er vannacht nog iemand wakker is.

Liefs

moderatorviva wijzigde dit bericht op 18-12-2022 13:12
Reden: Titel aangepast

0.00% gewijzigd

Argentovivo donderdag 3 november 2022 om 03:00

thee_leutje101 schreef: ↑
02-11-2022 21:54
Ja eens. Geschreven door toetsenbordhelden die nooit in zo’n situatie hebben gezeten. En ik gun het jullie ook niet, want hoe TO zich voelt is alleen maar te bevatten door haarzelf (en ok: misschien door andere ervaringsdeskundigen die heel goed weten dat zo’n soort ervaring - ook wel eens trauma genoemd - hele rare dingen met een mens doet).

Ik vind dat je het goed doet TO. Linksom of rechtsom, dit wordt een lang proces. Neem je tijd, je hoeft helemaal niks te beslissen vandaag of morgen. En wat je zelf al zegt: je komt er wel. Maar ook als je dat nu niet zo voelt, dan nog steeds is het zo. Elke dag een klein stapje.

Ik wens je een goede nacht toe. En ik vind trouwens dat er niks mis is met iets rustgevends waardoor je beter kunt slapen. Ik heb hier in de kast nog steeds een doosje pammen liggen en alleen al de wetenschap dat ze er zijn, heeft mij geholpen in tijden dat ik niet kon slapen.

Precies.

Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)

Argentovivo donderdag 3 november 2022 om 03:31

Olijf-groen schreef: ↑
26-10-2022 05:47
Attraverso: We hebben het als gezin en als koppel ook zo enorm fijn gehad. En we zijn al zo ver gekomen. Het was gewoon niet nodig om op te geven.

Yourlocalhero: dankjewel, voor je harde maar duidelijke woorden.

Zolang het niets vraagt qua wederkerigheid ja. Deze man voelt zich geen daadwerkelijk onderdeel van het gezin. Dus als er om één of andere reden druk op de relatie komt, verdwijnt hij in de armen van een collega/soulmate/volgend station.

Wellicht dat zo’n persoon zich na zijn derde of vierde huwelijk/relatie koest houdt, maar dat is dan alleen omdat hij anders alleen achterblijft.

Het is zeer verwarrend omdat de leuke en goede tijd ook écht zo voelden. Dus: Hoe kan dat nou opeens? En jij bent nog niet klaar voor de break-up maar hij heeft daar volkomen schijt aan. Hoe kán het?

Het antwoord is: vanwege bovengenoemd gebrek bij dit soort types. In de kern veranderen ze niet.
Overigens nooit.

Dus wees blij dat je er vanaf bent. Ondanks ook al het mooie. Wellicht kun je dat deel later nog koesteren als herinnering, maar nu eerst de basics qua jouzelf en kids behouden/opnieuw inrichten. Zonder hem.

Probeer je daarop te richten. Het voelt of je in een donkere steeg loopt waarvan je de rand en het uiteinde niet ziet. Je weet niet waar je naartoe gaat.

Blijf lopen. Want pas als je de donkere steeg uit bent, merk je dat het ook anders kan. Dan komt er ruimte voor types die wel aan daadwerkelijke wederkerigheid doen. Of dat nou een vriend, familielid of nieuwe partner is. Eerst maar even je eigen partner worden.

Ben jij gek, zwak of een slechte moeder? Nee. Maar leer hiervan. Wat kun je doen om in de toekomst te voorkomen dat je in eenzelfde situatie komt?

Tot die tijd: sterkte en blijf op je ademhaling letten. Bewegen en lopen helpt ook. Wees niet bang om hulp te vragen.

Zet ‘m op.

Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)

Olijf-groen donderdag 3 november 2022 om 05:21

Dankjewel voor je wijze woorden.

Ik heb inderdaad een app om me te helpen met mn ademhaling.

Had ook een nieuw boek gekocht, als in de zin van dan heb je wat afleiding. Maar blijf het continue wegleggen.

Anoniem_64df35cce50ab donderdag 3 november 2022 om 06:50

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 05:21
Dankjewel voor je wijze woorden.

Ik heb inderdaad een app om me te helpen met mn ademhaling.

Had ook een nieuw boek gekocht, als in de zin van dan heb je wat afleiding. Maar blijf het continue wegleggen.

Ik pieker ook in de nacht en slaap daardoor slechter, wat bij mij helpt is een luisterboek aanzetten. Ik zet hem aan op mijn telefoon en dan op een timer van een half uur. Ik weet niet hoe het bij andere apps is, maar bij Storytel kan dat. Als ik wakker wordt precies hetzelfde ritueel. Ook overdag doe ik dat met een headsetje op. Dat continue gepieker is gewoon ook niet goed.

Bellinis donderdag 3 november 2022 om 07:05

TO je klinkt heel erg in connectie met jezelf en je eigen gevoel. En je doorvoelt alles, wat echt super sterk en supergoed is. Ik vind dat je het echt heel goed doet. Je hebt afstand van haar genomen, ook al schreeuwt een heel groot, bang deel van je dat dat een domme beslissing was. Maar dit lijkt me precies de juiste manier om dat grote, bange deel gerust te stellen: door het te laten zien dat het wel kan. En dat je dit kan doorstaan.

Dit gaat je zoveel brengen, ook al voelt het nu misschien niet zo. Maar het besef dat je typte: dat langzaam indaalt dat jij en de kinderen hier goed uit gaan komen, dat is echt al zo’n hele grote win.

En neem alle hulp aan die je daarvoor nodig hebt. Ademhalingsoefeningen, weilanden, coaches. Maakt niet uit

Zolang jij maar weer gelukkig wordt.

S-Groot donderdag 3 november 2022 om 07:24

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 02:26
Slapen gaat helaas weer ruk. Wordt dan helemaal bezweet wakker

Hopelijk zakt het snel. Zo’n enorm rotgevoel dit.

Zwaar klote. De enige weg eruit is erdoorheen. En door telkens weer de pleister op te plakken (knuffelen met ex, hand in hand wandelen, samen zijn) maak je die weg alleen maar langer. Alles in je schreeuwt om haar (als pleister) om maar niet die pijn te hoeven voelen. Helaas maak je het jezelf daar alleen maar moeilijker mee en in het verlengde daarvan maak je het je kinderen ook alleen maar moeilijker.

himalaya donderdag 3 november 2022 om 07:28

thee_leutje101 schreef: ↑
02-11-2022 21:54
Ja eens. Geschreven door toetsenbordhelden die nooit in zo’n situatie hebben gezeten. En ik gun het jullie ook niet, want hoe TO zich voelt is alleen maar te bevatten door haarzelf (en ok: misschien door andere ervaringsdeskundigen die heel goed weten dat zo’n soort ervaring - ook wel eens trauma genoemd - hele rare dingen met een mens doet).

Sneue opmerking, je ‘toetsenbordhelden’. Je kent ze niet, misschien hebben ze hetzelfde meegemaakt, en willen ze TO behoeden voor wat zij hebben ervaren.

Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

SweetFirefly donderdag 3 november 2022 om 07:50

Heb je steun aan je moeder Olijf? Kun je bij haar letterlijk uithuilen? Je ei kwijt, de zorg voor de kinderen af en toe aan haar overlaten?
Met de vader van je kinderen liep het fout. Nu staat je huidige relatie op klappen. Was het de eerste keer ook zo dat de ander de initiator was? Geen oordeel, ik probeer te ontdekken of je toen misschien voor je zelf hebt besloten; wat er ook gebeurt dit keer gaat het lukken. Je lijkt namelijk haar gedrag te vergoelijken en je eigen gevoel weg te cijferen. Maar een huwelijk is iets wat je met zijn tweetjes moet doen. Die balans is nu weg, jij bent murw. Toch komt het niet helemaal out of the blue want het liep al langer niet lekker, schreef je ergens. Heb je voor jezelf helder waar dat door kwam? Raakten jullie elkaar kwijt door de situatie met de kinderen of speelde er meer? Je moeder, of iemand anders kan reflecteren. Misschien leefden jullie al langer langs elkaar heen? En dacht jij wellicht; eerst de kinderen op de rit, vrouw en ik komen daarna wel?

Als je minder wil moeten, moet je minder willen.

Butterfly_fly donderdag 3 november 2022 om 07:56

himalaya schreef: ↑
03-11-2022 07:28
Sneue opmerking, je ‘toetsenbordhelden’. Je kent ze niet, misschien hebben ze hetzelfde meegemaakt, en willen ze TO behoeden voor wat zij hebben ervaren.

Misschien willen ze dat, we zullen het niet weten omdat het vanachter een scherm gebeurd.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik de “niet zeuren, maar door want kinderen of wat dan ook” mij niet geholpen hebben toen ik hier om hulp/steun vroeg. Ik werd daardoor wel gesterkt in mijn schuldgevoel en dat ik me niet moest aanstellen. Dat was en is voor mij niet bevorderlijk geweest.

Waar to het meeste behoefte/baat aan heeft weten we niet, dus een schop onder de kont kan net zo helpend zijn als de meelevende reacties. De felheid waarmee sommige reageren lijkt me echter niet nodig.

Rooss4.0 donderdag 3 november 2022 om 09:32

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 02:26
Slapen gaat helaas weer ruk. Wordt dan helemaal bezweet wakker

Hopelijk zakt het snel. Zo’n enorm rotgevoel dit.

Het klinkt als paniek, angst.
Kun je precies duiden waar het vandaan komt? Is het de angst dat ze weggaat? Of toch ingehouden emotie over het vreemdgaan?

.

Rooss4.0 donderdag 3 november 2022 om 09:33

himalaya schreef: ↑
03-11-2022 07:28
Sneue opmerking, je ‘toetsenbordhelden’. Je kent ze niet, misschien hebben ze hetzelfde meegemaakt, en willen ze TO behoeden voor wat zij hebben ervaren.

Ik vind m spot on, die opmerking.

Als je hetzelfde hebt meegemaakt of gevoeld dan reageer je niet zo. No way.
Dan weet je ook dat iemand niet te behoeden is voor liefdesverdriet.

.

Rooss4.0 donderdag 3 november 2022 om 09:35

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 05:21

Had ook een nieuw boek gekocht, als in de zin van dan heb je wat afleiding. Maar blijf het continue wegleggen.

In de aanloop naar mijn scheiding kon ik geen boeken meer lezen, gosh, wat heb ik dat gemist. Beter werkte een tijdschrift, lekker dom plaatjes kijken, bladeren en korte stukjes lezen.
Pas jaren na mijn scheiding heb ik de 7 zussen verslonden. Wat een zegen,
Daar kom jij ook weer, to!

.

pausini donderdag 3 november 2022 om 09:41

Rooss4.0 schreef: ↑
03-11-2022 09:35
In de aanloop naar mijn scheiding kon ik geen boeken meer lezen, gosh, wat heb ik dat gemist. Beter werkte een tijdschrift, lekker dom plaatjes kijken, bladeren en korte stukjes lezen.
Pas jaren na mijn scheiding heb ik de 7 zussen verslonden. Wat een zegen,
Daar kom jij ook weer, to!

Of podcasts luisteren, heb je toch afleiding en hoef je niks voor te doen.
Er zijn ook een apps met oceaangeluiden waar je mogelijk rustiger van wordt want denk aan je ademhaling zodat je niet gaat hyperventileren Olijf.

Hatsjikideee...

thee_leutje101 donderdag 3 november 2022 om 09:42

himalaya schreef: ↑
03-11-2022 07:28
Sneue opmerking, je ‘toetsenbordhelden’. Je kent ze niet, misschien hebben ze hetzelfde meegemaakt, en willen ze TO behoeden voor wat zij hebben ervaren.

Dag mag je vinden, maar ik vind de reacties die worden gegeven bizar. Ik geloof er niks van dat als je ooit in een vergelijkbare situatie hebt gezeten, je zo kunt oordelen en een TO een deurmat kunt noemen. Want als je in deze situatie hebt gezeten, dan weet je hoe het voelt. En dan weet je dat het niet een kwestie is van 'ballen oprapen en door'. Zo werkt het niet als je denkt dat je in een prima relatie zit en dat opeens de grond onder je voeten wordt weggeslagen omdat je partner op een moment zegt 'ik ben d'r vandoor, doei!' en vervolgens gaat neuken met een ander. Dan is het niet even een weekje janken en weer verder en doen of de wereld niet op z'n kop staat.

Dus ja, mensen die dat zeggen vind ik toetsenbordhelden. Het is zo makkelijk om te oordelen als je niet weet hoe het is. En heel eerlijk he: ik deed het ook en snapte er ook nooit iets van als vrouwen bleven na vreemdgaan. En toch, als het jezelf overkomt dan weet je pas hoe het is. En dat je van tevoren nooit kunt voorspellen hoe je gaat reageren.

pausini donderdag 3 november 2022 om 09:45

En als het werken een weekje niet lukt dan is dat maar zo. Ik kon geen normaal gesprek meer voeren want was hypergevoelig en barstte om het minste geringste in huilen uit.
Je mag best even pas op de plaats maken.

Hatsjikideee...

Rooss4.0 donderdag 3 november 2022 om 09:45

pausini schreef: ↑
03-11-2022 09:41
Of podcasts luisteren, heb je toch afleiding en hoef je niks voor te doen.
Er zijn ook een apps met oceaangeluiden waar je mogelijk rustiger van wordt want denk aan je ademhaling zodat je niet gaat hyperventileren Olijf.

Ah ja, dat was er in mijn tijd nog niet, de scheiding ligt ondertussen 10 jaar achter me.

Maar lekker rustig luisteren is zéker een goede en fijne tip!

.

justagirly donderdag 3 november 2022 om 09:46

thee_leutje101 schreef: ↑
03-11-2022 09:42
Dag mag je vinden, maar ik vind de reacties die worden gegeven bizar. Ik geloof er niks van dat als je ooit in een vergelijkbare situatie hebt gezeten, je zo kunt oordelen en een TO een deurmat kunt noemen. Want als je in deze situatie hebt gezeten, dan weet je hoe het voelt. En dan weet je dat het niet een kwestie is van 'ballen oprapen en door'. Zo werkt het niet als je denkt dat je in een prima relatie zit en dat opeens de grond onder je voeten wordt weggeslagen omdat je partner op een moment zegt 'ik ben d'r vandoor, doei!' en vervolgens gaat neuken met een ander. Dan is het niet even een weekje janken en weer verder en doen of de wereld niet op z'n kop staat.

Dus ja, mensen die dat zeggen vind ik toetsenbordhelden. Het is zo makkelijk om te oordelen als je niet weet hoe het is. En heel eerlijk he: ik deed het ook en snapte er ook nooit iets van als vrouwen bleven na vreemdgaan. En toch, als het jezelf overkomt dan weet je pas hoe het is. En dat je van tevoren nooit kunt voorspellen hoe je gaat reageren.

Exact.

Olijf-groen donderdag 3 november 2022 om 10:08

Ik hecht zoveel waarde aan alle reacties die hier worden gegeven. Het sleept me er op bepaalde momenten echt doorheen.

De angst om alleen te zijn, dat ze me echt verlaat en dat dat gevoel straks ineens echt binnenkomt, daar ben ik bang voor.
Dat punt dat je je het echt helemaal realiseert.

Ik weet even niet meer wie het schreef, maar over de relatie dat het al wat langer wat minder liep. Ik weet dat echt aan de zorgen rondom de kinderen. Het altijd maar “aan” staan. Ik was er van overtuigd dat als het met de kinderen beter ging, wij ook weer tijd voor onszelf hadden en dus weer aan elkaar zouden gaan toekomen.

Ze had al veel eerder uitgesproken dat ze het leven met de kinderen zwaar vond, nooit dat het om mij ging.

Ze is nu een aantal dagen bij haar ouders. Die zoeken veel contact met haar en met mij ook. Dat is aan de ene kant fijn. Aan de andere kant blijf je piekeren en malen.

Het liefst zou ik de tijd een half jaar vooruitspoelen.

Wat het werk betreft, het biedt me echt afleiding en structuur. Dus ik wil dit wel echt volhouden.

Olijf-groen donderdag 3 november 2022 om 10:10

Rooss4.0 schreef: ↑
03-11-2022 09:32
Het klinkt als paniek, angst.
Kun je precies duiden waar het vandaan komt? Is het de angst dat ze weggaat? Of toch ingehouden emotie over het vreemdgaan?

Wil hier toch nog even extra op reageren.
Het is ook echt paniek. Pure angst.

Ingehouden emotie over het vreemdgaan. Ik zeg je heel eerlijk, ik weet nog steeds niet voor mezelf wat ik daarvan vind.

Het lichamelijke boeit me niet zoveel.
Het emotionele aspect, dat ze zich met een ander meer verbonden voelt dan met mij. Die gedachte zorgt ervoor dat ik geen adem krijg.

SweetFirefly donderdag 3 november 2022 om 10:26

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 10:08
Ik weet even niet meer wie het schreef, maar over de relatie dat het al wat langer wat minder liep. Ik weet dat echt aan de zorgen rondom de kinderen. Het altijd maar “aan” staan. Ik was er van overtuigd dat als het met de kinderen beter ging, wij ook weer tijd voor onszelf hadden en dus weer aan elkaar zouden gaan toekomen.

Ze had al veel eerder uitgesproken dat ze het leven met de kinderen zwaar vond, nooit dat het om mij ging.

Jouw intenties naar de kinderen waren en zijn goed. Het kan dan echter gebeuren dat de relatie met je partner op een kleiner vlammetje komt te staan. Hierdoor was zij ontvankelijk om gevoelens voor een ander toe te laten. Je kunt de klok niet terug zetten. Alleen vooruit kijken, maar je hebt geen glazen bol en je zit niet alleen aan het stuur. Misschien was het een wake up call voor jullie huwelijk, misschien was het voor haar het besef dat ze meer wil dan wat er was. Het opvoeden van kinderen is in jullie geval heel zwaar en daardoor raakten jullie elkaar waarschijnlijk kwijt, zijn jullie veel bezig geweest met het moederschap en te weinig als vrouw van elkaar. Zou het dat kunnen zijn? Weinig moeite doen voor elkaar, weinig belangstelling, weinig oprechte interesse, weinig praten over zaken die niet aan de kinderen gelinkt waren, weinig plezier, lol, begeerte?

sweetfirefly wijzigde dit bericht op 03-11-2022 11:01

0.54% gewijzigd

Als je minder wil moeten, moet je minder willen.

Rooss4.0 donderdag 3 november 2022 om 10:37

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 10:08
Ze is nu een aantal dagen bij haar ouders. Die zoeken veel contact met haar en met mij ook. Dat is aan de ene kant fijn. Aan de andere kant blijf je piekeren en malen.

Ik vind het niet gek dat je slapeloze nachten hebt, je blijft maar in de sfeer van haar, haar ouders en alles wat er voorgevallen is. Wat is de reden dat haar ouders veel contact met jou zoeken?
Ik denk dat je rust nodig hebt en dat betekent géén contact. Niet met haar en niet met haar ouders.

.

Rooss4.0 donderdag 3 november 2022 om 10:38

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 10:10
Het emotionele aspect, dat ze zich met een ander meer verbonden voelt dan met mij. Die gedachte zorgt ervoor dat ik geen adem krijg.

Zegt ze dit? Of vul jij dit in?

Ik vind het een bijzonder wrede uitspraak eigenlijk.

.

justagirly donderdag 3 november 2022 om 10:41

Eens met Roos. Even geen contact is beter

Anoniem_647b41c7d0fd8 donderdag 3 november 2022 om 10:42

Rooss4.0 schreef: ↑
03-11-2022 09:35
In de aanloop naar mijn scheiding kon ik geen boeken meer lezen, gosh, wat heb ik dat gemist. Beter werkte een tijdschrift, lekker dom plaatjes kijken, bladeren en korte stukjes lezen.
Pas jaren na mijn scheiding heb ik de 7 zussen verslonden. Wat een zegen,
Daar kom jij ook weer, to!

Gelukkig voor TO dat ze wel in staat is heel de serie van de Hazes docu in 1 nacht weg te tikken.
Misschien moet ze dat dan meer doen, tv kijken in plaatsen lezen als dat wel lukt.

Anoniem_63f3335127136 donderdag 3 november 2022 om 10:45

Olijf-groen schreef: ↑
03-11-2022 10:08

De angst om alleen te zijn, dat ze me echt verlaat en dat dat gevoel straks ineens echt binnenkomt, daar ben ik bang voor.
Dat punt dat je je het echt helemaal realiseert.

ik garandeer niks, maar ik vermoed dat je opgelucht zal zijn. Want de onzekerheid van nu: dat is pas killing.
Een zucht van verlichting toen hij eenmaal eindelijk echt vertrok, dat was het....

Actieve topics