Partner beëindigt relatie

Die slachtofferrol van Olijf is het meest irritante in dit topic.

Als er daadwerkelijk sprake is van kinderen, dan hoop ik dat de hulpverlening kordaat gaat ingrijpen. (Kleine kans, vermoedelijk.) De kinderen hebben niets aan deze volwassenen om hen heen.

escorgot schreef: ↑

11-11-2022 13:47

je geeft mij de indruk met al dat ge-app en ge-drama dat je nog steeds hoopt dat ze spijt krijgt en huilend vol spijt kruipend terugkomt.

.
Ach ja, ik quote mezelf maar even. Ik zag dit zooooo aankomen.

Waarom start je een topic als je niet reageert op de vele wijze tips en adviezen, anders dan 'bedankt' en 'jullie hebben gelijk'?
Ik snap je hoop. Maar niet je daden in deze rotzooi. Wat een slappe hap. Waar is je ruggegraat? Waar is je verstand betreffend je kinderen?
Nou. Dan nu maar lekker samen gezellig croissantjes bakken.

Olijf-groen schreef: ↑

12-11-2022 09:51

En het klopt dat ik enorm op dit weekend heb aangestuurd. Waarschijnlijk heb ik haar ook geen enkele andere keuze gegeven.

Wat heb je dan wel niet allemaal tegen haar gezegd?

Bellinis schreef: ↑

12-11-2022 10:12

Wat heb je dan wel niet allemaal tegen haar gezegd?

Huilie huilie. Samen uitzoeken. Huilie. Mijn verjaardagscadeautje. Huilie. Doe het dan voor de kinderen. Huilie. Ik kan niet zonder je. Smeek. Huilie.

Olijf-groen schreef: ↑

12-11-2022 09:51

Ik denk dat je hierin gelijk hebt.

Hopen tegen beter weten in.

En het klopt dat ik enorm op dit weekend heb aangestuurd. Waarschijnlijk heb ik haar ook geen enkele andere keuze gegeven.

En na het weekend is straks alles weer koek en ei? Of wat is je verwachting bij het laten doorgaan van het weekendje weg?

S-Groot schreef: ↑

12-11-2022 08:33

Ze heeft helemaal niet toegegeven. Dit is wat ze per sé wilde, ze heeft haar ex bewerkt met dit doel en haar ex vervolgens zover gekregen om daar gehoor aan te geven.

Fair enough S-Groot!

Ik stap uit Olijf..mijn muur hier is nog minder hard.

S-Groot schreef: ↑

12-11-2022 08:33

Ze heeft helemaal niet toegegeven. Dit is wat ze per sé wilde, ze heeft haar ex bewerkt met dit doel en haar ex vervolgens zover gekregen om daar gehoor aan te geven.

Helemaal dit!
En dan hier weer komen klagen en zielig doen omdat het weer niet is zoals zij het wil.

Arme kinderen, ik hoop dat de hulpverlening snel zal ingrijpen.
Succes verder to met je drama, ik begin wel te snappen waarom zij vindt dat je een borderliner zou zijn.

Olijf, het valt me op dat je niet op de vragen reageert die hier juist het meest gesteld worden. Dan zie je dat mensen afhaken. Fijn dat je in ieder geval alle adviezen begrijpt. Ik denk inmiddels ook dat je hier op het forum niet echt meer adviezen krijgt, als de acties die je hebt eigenlijk een herhaling van zetten zijn. Een toxische situatie blijft immers een toxische situatie.
Ik hoop dat deze situatie je veel wijsheid en groei gaat brengen, met de minste belasting voor jouw kinderen.

delicious35 schreef: ↑

12-11-2022 10:32

Helemaal dit!
En dan hier weer komen klagen en zielig doen omdat het weer niet is zoals zij het wil.

Arme kinderen, ik hoop dat de hulpverlening snel zal ingrijpen.
Succes verder to met je drama, ik begin wel te snappen waarom zij vindt dat je een borderliner zou zijn.

Dat maakt niet dat zij minder gevoel heeft, het maakt het alleen maar ingewikkelder.
Aan onze afwijzingen heeft zij niks, het sterkt dat zij zich waardeloos voelt, een gevoel dat zij waarschijnlijk al goed kent.

En van die week zit die vrouw weer lekker een potje te seksen met haar vlam..
Want ja, "ze kan maar niet kiezen"..

Zoals iemand anders al zei, ze heeft het voor elkaar weten te brengen; een eenzijdig open relatie.

Olijf-groen schreef: ↑

12-11-2022 09:51

Ik denk dat je hierin gelijk hebt.

Hopen tegen beter weten in.

En het klopt dat ik enorm op dit weekend heb aangestuurd. Waarschijnlijk heb ik haar ook geen enkele andere keuze gegeven.

Ben je gaan dreigen? Smeken? Aan haar been gaan hangen? Huilend in foetushouding op de grond de grassprieten uit de grond getrokken?

Dan gaat ze dus uit medelijden met jou weg. Niet omdat ze liever met jou dan met minnares is.
Je gaat haar niet terugwinnen.

Yep schreef: ↑

12-11-2022 10:43

En van die week zit die vrouw weer lekker een potje te seksen met haar vlam..
Want ja, "ze kan maar niet kiezen"..

Zoals iemand anders al zei, ze heeft het voor elkaar weten te brengen; een eenzijdig open relatie.

Maar dat is dan waar Olijf nu toch bewust voor gekozen heeft? Weliswaar onder protest, maar haar gevoel voor haar echtgenote en het beeld dat nog steeds aanwezig is over hun huwelijk staat nog hoger dan de realiteit. Tegen de tijd dat de realiteit echt begint binnen te sijpelen zal Olijf vast weer andere keuzes maken.
Voor mij is nu wel duidelijk dat to geen twijfels meer heeft, maar dondersgoed weet dat ze nu gekozen heeft voor een kutsituatie.

Misschien valt door 24/7 samenzijn dit weekend voor TO het kwartje dat het niet meer zal werken

Delphinus schreef: ↑

12-11-2022 10:57

Misschien valt door 24/7 samenzijn dit weekend voor TO het kwartje dat het niet meer zal werken

Die hoop heb ik vele pagina's geleden al opgegeven. Ex kan en mag alles doen, zolang ze maar niet weggaat. Het was al sneu, maar inmiddels zijn we bij 'te triest voor woorden' aanbeland.

Olijf-groen schreef: ↑

12-11-2022 05:19

Ik ben zo, zo, zo ontzettend dom geweest.

Partner is me op komen halen en ben met haar mee het weekend weg. Het is vreselijk. Ik ben drie uur van huis.

Al jullie goede adviezen. Jullie hebben gewoon helemaal gelijk.

Ja daaaaaag!.

Olijf-groen schreef: ↑

12-11-2022 07:17

Ik zie helaas niets.

Nog een keer geprobeerd, nu wel?

Abby83 schreef: ↑

12-11-2022 10:50

Maar dat is dan waar Olijf nu toch bewust voor gekozen heeft?

Voor mij is nu wel duidelijk dat to geen twijfels meer heeft, maar dondersgoed weet dat ze nu gekozen heeft voor een kutsituatie.

Helemaal mee eens.
Olijf kiest hier zelf voor.
Liever ( half) samen zijn met een vrouw die haar niet trouw is, dan helemaal alleen zijn.

[...]

ach, olijf... ik heb zo met je te doen. wat jij op je bord geworpen krijgt lijkt me zo zwaar. waarom was het zo naar gisteren? ga je vandaag daar blijven of toch lekker naar je eigen huisje?

Olijf, je loopt 90-10 achter, he.
Heeft ze zelf gezegd, geloof haar maar!

Helaas werkt het (primitieve) brein (oa behoeften) nogal simpel, zeker sinds je vrouw fysiek heeft toegegeven aan haar gevoelens voor die collega:
bij collega overheersen "beloningsgevoelens" tegenover bij jou "gedoe".
Ook al heeft ze dat zelf bewerkstelligd, dit is nu de situatie en waarom zij in zware tweestrijd zit met zichzelf.

Aan jouw kant is de veilige comfortzone, wat ze gewend is, het leven samen delen, kinderen, vertrouwd, deels is dat bekende fijn en bijna onvoorwaardelijke liefde van jou en de kinderen, heel vertrouwd, vanzelfsprekend, maar ook "gedoe" en "zwaar", zorgelijk, routines en alledaagsheid van een gezinsleven.

Waarschijnlijk vliegen de vonken er allang niet meer af, verliefdheid maakt meestal na een bepaalde tijd plaats voor "houden" van, wat een normale gang van zaken is als je elkaar langer kent, en de bruisende opwinding van het begin plaatsmaakt voor vertrouwdheid. En volgens haar intussen ook gedoe en sleur.

Met collega vanalles juist sprankelend, nieuw en onbekend, is ze zeer welkom, spannend in de leuke zin des woords, , helemaal goed, geweldig en leuk zoals ze nu is, wat bevestigd wordt door de verliefdheid van die collega.
Vanalles te ontdekken nog op allerlei vlakken, heel ander soort gesprekken, zorgeloos en licht: kortom 1 grote beloning, vlinders, zeer voelbare fijne en welkome gevoelens, behoeften die misschien lagen te sluimeren en opnieuw gewekt zijn.

Je kán dat bijna niet "winnen"!!
Wat ze met jou komende tijd (en wie weet hoe lang) kan verwachten is: jou verdrietig en gekwetst, boos en afgewezen zien, smekend om (uitingen van) liefde en bevestiging die ze (nu) niet kan geven, omdat haar (levendige) gevoelens voor de collega die voor jou overheersen.

Tel daarbij op dat van haar -als zijnde "schuldige dader/ veroorzaker" van jouw gevoelens- wordt verwacht dat ze door het stof gaat voor je, haar "stinkende best" moet gaan doen om jouw beschadigde vertrouwen terug te "moeten" verdienen, oa zich een hele periode (hoe lang weet niemand, jij ook niet) zal moeten verantwoorden, 100% ervoor gaan, rekening houden met wat er ook maar nodig mocht zijn voor jou om de relatie te kunnen herstellen.

Uit liefde voor jou dan, terwijl ze dat zelf niet voelt momenteel.
Dat komt oa doordat haar blik vertroebeld is door lust/verliefde gevoelens voor iemand anders.

Geloof maar dat zij echt in de war is, zelfs zich verscheurd kan voelen door haar eigen (tegenstrijdige) gevoelens, die haar ook "overvallen" hebben.

Net zoals "iedereen" (en jij ook) gelooft dat dat een reden moet hebben, dat ze daar blijkbaar voor open stond, gelooft zij dat zelf ook: er moét wel iets gemankeerd hebben aan jullie liefde of leven samen, anders had dat immers niet kunnen gebeuren?!

Dat zich afsluiten voor jou is niet voor niks.
Jij staat symbool voor haar schuldgevoelens, en dat haar fijne verliefde gevoelens tegelijkertijd jou, die zij ook liefheeft, pijn bezorgen en kwetsen, dat is niet bepaald "leuk".
Zij sluit zich daarvoor af, zij wil niet geconfronteerd worden met die consequenties en jouw pijn niet in- of meevoelen.
Haar eigenbelang (ego?) of eigenliefde (?) trekt daardoor juist nog meer toe naar al het fijne wat ze bij collega ervaart en voelt.
Zelfs als je niet in haar bijzijn dat zou uiten, jij bent zonder dat je dat wilt al 1 grote confrontatie en spiegel voor haar geweten, voor schaamte en schuldgevoel.

Bij zelfs de meest innemende en liefdevolle persoon (in goede tijden) komt zijn/haar egoistische (en mogelijk donkere) kant boven, als je (belangen, behoeften, gevoelens) eenmaal tegenover elkaar komen te staan.

Wt je ook probeert, welke "beste versie" van jezelf je ook laat zien komende tijd, jij wordt nooit meer nieuw en onbevangen, onbekend, leuk-spannend, luchtig, zorgeloos, sprankelend, bewonderend en uitdagend.
Daar kun je niks aan doen of veranderen, want niémand kan terug naar nieuw en onbekend, als je elkaar kent in allerlei opzichten en situaties.

Het is een bekende reactie zoals je jou nu behandelt, het egoistische waarin zij haar (wisselende) behoeften volgt en zelf een verklaring zoekt in wat er "mis" is in jullie relatie, wat er ontbreekt voor haar, om voor zichzelf te kunnen rechtvaardigen waarom zij gevoelens voor een ander heeft gekregen.

Dus ligt thuis bij jou de focus op wat haar ergert, op wat ze mist, het zware, op dat jullie relatie/ gezinsleven een opgave is geworden, ook al ligt de reden daarvoor bij haarzelf.
Wil de relatie met jou worden voortgezet, dan is het voor allebei "werken" geblazen: werken aan jullie zelf en aan de relatie.
(en daartegenover staat dan dat dat bij "die ander' niet nodig is, die vindt haar goed zoals ze is).

Dus ze kijkt met een bepaalde bril op en vanuit eigen behoeften wat er fout zit of ging tussen jullie, om zelf te begrijpen hoe dit kon gebeuren.
En om dat te kunnen vergoelijken voor zichzelf.
Die egoistische houding, waarbij ze in staat is om (op het oog) gevoelloos én zelfs respecloos totáál over jouw gevoelens heen te walsen, is een bekend patroon (en voor partners van vreemdgangers die dit ook meegemaakt hebben en soms de aanleiding geweest om gealarmeerd te zijn dát er iets gaande moest zijn).
Om toe tegeven aan haar gevoelens voor collega moét ze wat ze voelt voor jou wel uitschakelen, als ze geen afscheid van die collega kan of wil nemen.

Ze heeft bewust en willens en wetens de stap genomen om bij die collega te gaan slapen en ook fysiek toe te geven aan die verliefdheid.
Was dat niet gebeurd, dan was het al heel wat, dat zij (voortdurend) in gedachten bij collega is, en dus "afwezig" en "uitgecheckt" ook als ze wél thuis bij jou was.

Je kunt het niet tegenhouden dát ze die gevoelens heeft voor een ander.
Je hebt er geen invloed op, en zult in de situatie zoals die nu is geworden vooral medelijden, wrevel, irritatie, schaamte en schuldgevoel bij haar wekken.

Je hebt je al die tijd afhankelijk gemaakt van haar gevoelens en haar gedrag.
Het wordt tijd dat jouw aandacht vanaf hier uitgaat naar jouw eigen gevoelens!

Je kunt namelijk wél eea verwachten van iemand die nog steeds jouw echtgenote is qua hoe ze jou behandelt en met jóu omgaat!
Dat lullige, ongevoelige en ronduit respectloze hoef je dus niét te tolereren!
En consequenties aan verbinden!

Richt je op wat JIJ van een gezonde liefdesrelatie verwacht aan vertrouwen, normen en waarden, jouw behoeften, aan betrokkenheid, enz en beoordeel zelf of zij daar nog aan voldoet, ook al zou ze per direct stoppen met die collega.

Dus: jij verwacht oa (terecht) monogaam en trouw zijn zolang er een relatie is >>> zij heeft gekozen intiem met collega te zijn >> jouw reactie: dan niet meer intiem met mij! Niet in mijn bed, slaapkamer, bank, huis.
Dan had ze zich vrij moeten maken (en niet uitproberen, willens en wetens).

Jij hebt geen behoefte aan een partner die afwezig en onbereikbaar is, die jou negeert, komt en gaat zoals het haar uitkomt, met jou appt en belt binnenshuis ipv praten en over de belangrijke zaken heen stapt, weekendjes weg met die ander wil, enz.

Besef svp dat je nu haast willoos meedeint en je laat meevoeren op haar golven van twijfel en wisselende emoties, wat bij jou ook pieken en dalen geeft, afwachtend en afhankelijk van haar, terwijl dat instabiele niet door jouw twijfels en emoties worden veroorzaakt, maar alles nu bepaald wordt door hún dynamiek.
(grote kans ook dat collega ook de nodige druk erop zet met haar verwachtingen en hoop, en haar ook niet wil delen).

Ook als ze "het" niet (meer) voelt, mag je als voorheen belangrijkste persoon in haar leven de nodige compassie en zich begaan voelen met jou en de kinderen van haar verwachten. Dus rekening houden met jou, voor zover dat normaal fatsoenlijk verwacht kan worden (minstens).

Er is geen enkele reden om zich lullig, koud en kil, afstandelijk en onverschillig als een vreemde te gedragen jegens jou, en alleen al jullie historie samen is genoeg om respect- en liefdevol te eindigen.
(Alleen al omdat je ook vanwege de kinderen een prettige omgang wil hebben als exen)om eea goed te regelen..

Zag echt niemand dit aankomen dan? Het was toch zo klaar als een klontje dat dit zou gaan gebeuren?

Wat een rollercoaster dit
Ik snap je ergens wel en ergens niet.
Loslaten is vreselijk moeilijk maar vasthouden aan iets wat niet gezond is is nog schadelijker.
Besef goed dat jou keuze jouw verantwoordelijkheid zijn en van niemand anders.
Ik denk dat je wel weet dat je dit beter niet had kunnen doen en dat dit samenzijn niet gaat brengen wat je wenst. Je weet het allemaal al een poosje. Maar je bent een mens van vlees en bloed dus je maakt fouten dat doen we allemaal.
Ik ga niet tegen je zeggen hoe dom je was door dit te doen dit weet je immers zelf.
Ik hoop vooral dat je t gevecht met jezelf gaat winnen en dat je hier sterker uit gaat komen. Ook spreek ik de hoop uit dat je hier wel blijft posten ondanks dat er een aantal leden zijn die nu heel duidelijk hun mening geven die je wellicht niet wilt horen of nog even niet wilt horen.
Blijf hier gewoon komen en je hart luchten. Er zijn er zat hier die je graag blijven volgen en hopen net als ik dat er een tijd komt dat je beter in je vel en in je hoofd zit. Dat er ruimte is voor jou dat hoop ik vooral.
Laat aub je niet bespelen
Ik wens je kracht en wijsheid

Olijf-groen schreef: ↑

12-11-2022 05:19

Ik ben zo, zo, zo ontzettend dom geweest.

Partner is me op komen halen en ben met haar mee het weekend weg. Het is vreselijk. Ik ben drie uur van huis.

Al jullie goede adviezen. Jullie hebben gewoon helemaal gelijk.

Naar dat dit nu gebeurd is, maar probeer jezelf niet teveel op je kop te geven. Het is gebeurd en ontzettend logisch. Misschien is de situatie momenteel nog wel te groot voor jou om ermee om te kunnen gaan. Daarom is het zo belangrijk om de situatie in stukjes te knippen, zodat het makkelijker voor je kan worden om de situatie aan te kunnen.

Lieve olijf, wat jij nodig is een flinke dosis moed en lef. Oftewel, de zelfliefde die nu zo minimaal lijkt te zijn te vergroten en voor je eigen behoeften op te kunnen staan. Als je dat doet, dan heb je grote kans dat de rollercoaster en heftigheid die je nu zo ervaart, minder groot wordt omdat je je dan minder een speelbal voelt. Wat hier al in overmaat benoemd is. En je kunt dit écht! Daar heb je al voorbeelden van verteld. Als je jezelf flink kwaad maakt, dan kom je erachter dat je dit lef eigenlijk wel in je hebt. Probeer voor jezelf te bedenken wat jij nodig hebt om dit te kunnen bereiken. Doe je dit níét, dan wordt het lastiger om goed uit de situatie te komen. Ik daag je dus uit om je superheld gevoelens terug te vinden .

Een gezonde dosis zelfliefde zorgt ervoor dat je je eigen grenzen duidelijker herkent, die nu zo vaag lijken te zijn. Als je boos wordt, betekent dit dat iemand flink over die grenzen is gegaan en je dit niet hoeft te accepteren!
Wat er nu gebeurt is het gevolg van te weinig zelfliefde, maar dat weet je zelf vast ook wel. Enorm zonde, want je hebt wel een goed signaal afgegeven door de trouwring terug te geven. Het had je echt goed gedaan als je nu niet over je heen had laten lopen.

Maar je kunt dit écht. Probeer voor jezelf de vraag te beantwoorden of je die uitdaging al aan kan die ik hierboven benoem, of hierbij meer nodig hebt.

Trouwens olijf, de quote die ik in mijn handtekening heb staan vind ik op jou ook wel van toepassing .

Wat jij toestaat, gebeurt. Wat jij toelaat, heeft invloed. Dat betekent dat jíj́aan zet bent over wat jij oké vindt wat er in jouw ‘tuintje’ komt (je emoties en gevoelens, kort gezegd). Ik weet zeker dat je een karakter hebt met goede normen en waarden waar je zelf trots op kan zijn als je het goed inzet!