Partner onredelijk of overdrijf ik?

Hai allemaal, ik zou graag jullie mening horen omdat ik me afvraag of ik me nou aanstel of dat mijn vriend onredelijk deed. Even een korte situatieschets: wij zijn al 11 jaar gelukkig samen en hebben twee kinderen, een van 8 en een van bijna 2. Het ouderschap vinden we allebei leuk, echter vallen de (soms) slapeloze nachten door de jongste wel wat zwaar. We mogen echt niet klagen, over het algemeen slaapt hij heel goed, maar er zijn periodes dat hij in de nacht (soms meermaals) wakker wordt of juist heel vroeg wakker is en dan niet meer gaat slapen. Deze periodes zijn er steeds minder maar hakken er wel in, omdat we allebei op onze nachtrust gesteld zijn. We kunnen allebei best tegen een paar nachten met minder slaap, maar je lontje wordt er toch wat korter van en hier gaan we allebei anders mee om.

Afgelopen vrijdag zijn we vroeg naar bed gegaan, we waren allebei moe en eenmaal in bed had mijn vriend nog zin had in seks, echter kon ik mijn ogen nauwelijks open houden en gaf aan dat ik echt graag wilde slapen. Ik gaf aan dat ik de afgelopen week meermaals in de nacht in de weer was geweest met onze zoon en dat dat erin had gehakt. Hij keerde zijn rug naar me toe en ik wilde hem terugdraaien, wilde gewoon even lekker in zijn armen liggen, de manier hoe wij 9 van de 10 keer in slaap vallen.

Hij werd opeens boos en ik kreeg allemaal verwijten naar mijn hoofd: dat ik "altijd" wil vergelijken wat hij en ik doen in de (nachtelijke) zorg voor onze kinderen, dat hij mij maar zielig vindt omdat ik dat doe, dat ik agressief doe de laatste tijd (daar kan ik me echt helemáál niet in vinden, toen ik om een voorbeeld vroeg kon hij die niet geven, maar hij bleef erbij dat ik de laatste tijd agressief doe). Hij zei dat hij mijn gedrag spuugzat was, op mijn eigen helft van het bed moest gaan liggen en dat ik mijn "bek" moest houden. Ik wist niet wat ik hoorde, snap echt niet waar dit opeens vandaan kwam en bovendien sloeg het in mijn ogen nergens op. Ik wil niet vergelijken, ik gaf alleen de reden waarom ik moe was. Zijn reactie daarop was dat ik ook gewoon kan zeggen dat ik moe ben en de reden niet hoef te noemen, maar omdat ik dat toch deed, ging hij ervan uit dat ik eigenlijk wilde zeggen dat ik de afgelopen tijd meer nachten op me had genomen dan hij, en dat als een verkapt verwijt bracht.

Ik bleef rustig (maar verontwaardigd) in mijn reacties, maar hij zei niks meer, ook niet toen ik vroeg of hij alsjeblieft wilde reageren en ik tegen hem aan mocht gaan liggen omdat deze (eenzijdige) ruzie in mijn ogen onnodig was en ik gewoon fijn samen wilde gaan slapen. Uiteindelijk geen reactie meer gehad en allebei (ik zelf pas na twee uur wakker liggen) in slaap gevallen. Volgende ochtend ging hij op dezelfde voet door, daarna moesten we naar een verjaardag en dus normaal doen. Einde dag deed hij weer normaal, maar ik heb er een rotgevoel aan overgehouden.

Lang verhaal kort: ik heb er een raar gevoel aan over gehouden dat mij iets verweten wordt wat ik absoluut niet zo bedoeld heb, en dat ik daarvoor dan genegeerd word, de volgende ochtend weer dezelfde verwijten krijg en me vervolgens maar moet gedragen alsof er niks gebeurd is.

Wat vinden jullie? Stel ik me aan en moet ik stoppen met hierover nadenken?