Relaties
alle pijlers
Partner toont totaal geen interesse meer
donderdag 28 december 2023 om 19:46
Hallo allemaal. Nu de kerstdagen achter de rug zijn en mijn eerdere gevoel nog even weer onderstreept werd, wil ik toch hier om wat advies vragen. Of gewoon horen dat ik niet gek ben, misschien.
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
cheetoss wijzigde dit bericht op 30-12-2023 11:48
0.29% gewijzigd
zondag 31 december 2023 om 19:31
No worries, morgen is hij exit. Niet te veel opwinden over zijn gedrag vanavond. Komt goed. Je bent nog zo piepjong. Te jong om je leven te slijten met een oude ongeïnteresseerde vent. Later in je leven zou je zijn mantelzorger worden.Cheetoss schreef: ↑31-12-2023 18:03Inderdaad. En als je daar zo'n moeite mee hebt, lees dan gewoon niet mee.
Jij kent mijn hele sociale leven niet, dus je hebt geen enkel idee waarom dat inderdaad voor mij nu voelt als de betere keuze.
Wat ik kwam melden: hij is zowaar thuis. Met eten.
Voor zichzelf.
Dus hij gaat zo zitten eten, terwijl de rest hier bezig is met de bbq.
Brrrr
Nee hoor, 2024 wordt een mooi jaar voor jou waarin hopelijk nieuwe deuren open gaan, ook in de liefde.
Ik ben ervan overtuigd dat dit de juiste keus is. Als je op je 30e al zo ongelukkig bent in een relatie met een oudere man….. Echt: wegwezen wegwezen wegwezen
zondag 31 december 2023 om 20:19
Ze moet helemaal niks. Ik verbaas me er alleen over dat je weg gaat bij je vent en dan wel oud en nieuw met hem gaat vieren en niks tegen hem zegt maar wel tegen zijn zoon. En dat terwijl al je spullen al in de auto staan. Raar verhaal.-April- schreef: ↑31-12-2023 19:27Je punt daarmee is? Ze moet perse de deur uit om naar haar ouders of vrienden te gaan?
Mijn mond valt wederom open. Wat leggen mensen elkaar op met de feestdagen zeg. Ik begin bijna te denken dat er hier mensen zitten te trollen.
Hier iemand (ik dus) die haar afspraak met vrienden vanavond heeft afgezegd (een maand geleden al), het feest bij de schoonouders heeft afgewezen en de hele avond zit te forummen en te netflixen. NOU EN
Heerlijk in mn eigen huis, liever dat dan vanavond naar ouders of vrienden
zondag 31 december 2023 om 20:29
zondag 31 december 2023 om 20:42
Tja, het topic staat nu eenmaal bovenaan he?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑31-12-2023 20:29Waar jij zo nieuwsgierig naar bent dat je steeds even komt kijken. Waar jij steeds even commentaar op komt geven.
Tja, .....
maandag 1 januari 2024 om 09:12
maandag 1 januari 2024 om 10:07
maandag 1 januari 2024 om 10:08
Cheetoss, ik hoop dat de avond en nacht rustig zijn verlopen.
Succes vandaag.
Je zult misschien niet direct alleen opluchting voelen, maar ik hoop dat dat gevoel snel zal gaan overheersen.
Eerst jezelf de tijd en rust geven om alles te verwerken en tegelijkertijd of daarna nieuwe plannen maken.
Nieuw begin voor jou waar de datum mooi symbool voor staat![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Succes vandaag.
Je zult misschien niet direct alleen opluchting voelen, maar ik hoop dat dat gevoel snel zal gaan overheersen.
Eerst jezelf de tijd en rust geven om alles te verwerken en tegelijkertijd of daarna nieuwe plannen maken.
Nieuw begin voor jou waar de datum mooi symbool voor staat
maandag 1 januari 2024 om 10:08
Je zou ook kunnen overwegen het topic te lezen voor je reageert.Stephanie05 schreef: ↑01-01-2024 10:07Wauw. Wegwezen. Je bent niet z’n huissloof en de oppas.
Sex was helemaal oké. Dus niet wauw in het begin. Ik zou gaan
maandag 1 januari 2024 om 11:22
Goedemorgen, bij deze de vertrek- update.
Ex (heel vreemd om dat zo te zeggen) was zowaar verontwaardigd toen ik zei dat ik wegging.
Gezegd dat ik naar mijn ouders ga, en daar blijf tot ik een woning voor mezelf heb. En dat ik bij deze de relatie maar officieel beëindig, aangezien de relatie op zich toch al een tijdje voorbij was.
Maar volgens hem was dat onzin,
ben ik ondankbaar, besef ik niet wat ik heb en maak ik een grote fout.
So be it. Als dat inderdaad zo blijkt te zijn, is dat mijn fout om te maken. Maar als er iemand het afgelopen jaar niet heeft beseft wat ie had, is hij het zelf wel...
Ik ben nu bij mijn ouders, voelt ook vrij ongemakkelijk, maar goed, ik kan in elk geval vooruit kijken.
Ex (heel vreemd om dat zo te zeggen) was zowaar verontwaardigd toen ik zei dat ik wegging.
Gezegd dat ik naar mijn ouders ga, en daar blijf tot ik een woning voor mezelf heb. En dat ik bij deze de relatie maar officieel beëindig, aangezien de relatie op zich toch al een tijdje voorbij was.
Maar volgens hem was dat onzin,
ben ik ondankbaar, besef ik niet wat ik heb en maak ik een grote fout.
So be it. Als dat inderdaad zo blijkt te zijn, is dat mijn fout om te maken. Maar als er iemand het afgelopen jaar niet heeft beseft wat ie had, is hij het zelf wel...
Ik ben nu bij mijn ouders, voelt ook vrij ongemakkelijk, maar goed, ik kan in elk geval vooruit kijken.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
