Relaties
alle pijlers
Partner toont totaal geen interesse meer
donderdag 28 december 2023 om 19:46
Hallo allemaal. Nu de kerstdagen achter de rug zijn en mijn eerdere gevoel nog even weer onderstreept werd, wil ik toch hier om wat advies vragen. Of gewoon horen dat ik niet gek ben, misschien.
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
cheetoss wijzigde dit bericht op 30-12-2023 11:48
0.29% gewijzigd
maandag 1 januari 2024 om 11:57
maandag 1 januari 2024 om 12:03
Verbaast me niks dat hij dat woord 'ondankbaar ' gebruikt, die denkt zeker dat het volstaat om af en toe twee woorden te zeggen tegen je zolang hij maar voor het dak boven je heeft gezorgd. Maf hoor maarja waarschijnlijk werkt het zo in zijn hoofd.
Ik zou wel een beetje oefenen in dankbaarheid naar je ouders toe hoor. Zij leveren veel van hun privacy in om jou (ongetwijfeld opgelucht en met alle liefde) te ontvangen. Niet iedereen heeft ouders waarbij dat nog een optie is. Dus al is de situatie niet ideaal, ze is toch een gelukkige. Spreek dat ook uit naar ze wanneer je maar kunt!
Ik zou wel een beetje oefenen in dankbaarheid naar je ouders toe hoor. Zij leveren veel van hun privacy in om jou (ongetwijfeld opgelucht en met alle liefde) te ontvangen. Niet iedereen heeft ouders waarbij dat nog een optie is. Dus al is de situatie niet ideaal, ze is toch een gelukkige. Spreek dat ook uit naar ze wanneer je maar kunt!
Lorem Ipsum
maandag 1 januari 2024 om 14:58
Sorry, maar wat ontzettend betuttelend ditturquasi schreef: ↑01-01-2024 12:03Ik zou wel een beetje oefenen in dankbaarheid naar je ouders toe hoor. Zij leveren veel van hun privacy in om jou (ongetwijfeld opgelucht en met alle liefde) te ontvangen. Niet iedereen heeft ouders waarbij dat nog een optie is. Dus al is de situatie niet ideaal, ze is toch een gelukkige. Spreek dat ook uit naar ze wanneer je maar kunt!
.Ik zit hier met stijgende verbazing te lezen. Wat weet iedereen toch goed wat Cheetosss wel en niet moet doen.
maandag 1 januari 2024 om 15:26
Goed begin van een nieuw jaar, to! Ik vind het wel wat jammer voor je stiefzoon maar die zal wel open zijn pootjes terechtkomen.
Knap van je dat je niet kiest voor het gemak van het dak boven je hoofd en de luxe van zijn geld maar voor je eigen geluk!
Knap van je dat je niet kiest voor het gemak van het dak boven je hoofd en de luxe van zijn geld maar voor je eigen geluk!
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
maandag 1 januari 2024 om 15:57
Ja, ik denk nu eigenlijk: had ik ook wel eerder kunnen doen. (Moeten doen, misschien...)MrsNiceGuy schreef: ↑01-01-2024 15:26Goed begin van een nieuw jaar, to! Ik vind het wel wat jammer voor je stiefzoon maar die zal wel open zijn pootjes terechtkomen.
Knap van je dat je niet kiest voor het gemak van het dak boven je hoofd en de luxe van zijn geld maar voor je eigen geluk!
Maar goed, nu eerst alles praktisch gezien op een rijtje zetten.
Ik heb tegen de zoon gezegd dat hij me altijd mag appen/bellen. Dat, zodra ik nieuwe woonruimte heb, de deur openstaat. En ik best af en toe een kop koffie oid met hem wil drinken, als hij daar behoefte aan heeft.
Gisteravond werd me wel duidelijk dat ik het afgelopen jaar tig keer meer sociaal contact met hem (en z'n vrienden) heb gehad dan met ex. En dat gold voor de zoon ook. Ex heeft bijvoorbeeld totaal geen idee wat er speelt in het leven van z'n zoon. Vroeg o.a. hoe t ging 'op de club'. Zoon is in juni/juli al gestopt met de betreffende sport.
Zulke dingen.
Nouja, ik hoop dat de zoon ook daadwerkelijk contact durft te blijven zoeken als het nodig is, want hij staat er nu wel alleen voor.
Ja, hij is volwassen en heeft natuurlijk z'n vrienden.
Maar er spelen wel meer dingen, waardoor ik hoop dat het uiteindelijk goed komt en hij niet teveel de verantwoordelijkheid op zich neemt, maar ook in hulp durft te vragen.
maandag 1 januari 2024 om 15:59
Cheetoss schreef: ↑01-01-2024 11:22Goedemorgen, bij deze de vertrek- update.
Ex (heel vreemd om dat zo te zeggen) was zowaar verontwaardigd toen ik zei dat ik wegging.
Gezegd dat ik naar mijn ouders ga, en daar blijf tot ik een woning voor mezelf heb. En dat ik bij deze de relatie maar officieel beëindig, aangezien de relatie op zich toch al een tijdje voorbij was.
Maar volgens hem was dat onzin,
ben ik ondankbaar, besef ik niet wat ik heb en maak ik een grote fout.
So be it. Als dat inderdaad zo blijkt te zijn, is dat mijn fout om te maken. Maar als er iemand het afgelopen jaar niet heeft beseft wat ie had, is hij het zelf wel...
Ik ben nu bij mijn ouders, voelt ook vrij ongemakkelijk, maar goed, ik kan in elk geval vooruit kijken.
Nou inderdaad!
Voor jou de beste wensen voor het nieuwe jaar! Zet hem op!
maandag 1 januari 2024 om 16:07
Ai, pijnlijk voor die jongen.Cheetoss schreef: ↑01-01-2024 15:57Ja, ik denk nu eigenlijk: had ik ook wel eerder kunnen doen. (Moeten doen, misschien...)
Maar goed, nu eerst alles praktisch gezien op een rijtje zetten.
Ik heb tegen de zoon gezegd dat hij me altijd mag appen/bellen. Dat, zodra ik nieuwe woonruimte heb, de deur openstaat. En ik best af en toe een kop koffie oid met hem wil drinken, als hij daar behoefte aan heeft.
Gisteravond werd me wel duidelijk dat ik het afgelopen jaar tig keer meer sociaal contact met hem (en z'n vrienden) heb gehad dan met ex. En dat gold voor de zoon ook. Ex heeft bijvoorbeeld totaal geen idee wat er speelt in het leven van z'n zoon. Vroeg o.a. hoe t ging 'op de club'. Zoon is in juni/juli al gestopt met de betreffende sport.
Zulke dingen.
Nouja, ik hoop dat de zoon ook daadwerkelijk contact durft te blijven zoeken als het nodig is, want hij staat er nu wel alleen voor.
Ja, hij is volwassen en heeft natuurlijk z'n vrienden.
Maar er spelen wel meer dingen, waardoor ik hoop dat het uiteindelijk goed komt en hij niet teveel de verantwoordelijkheid op zich neemt, maar ook in hulp durft te vragen.
Maar voor jou een extra bevestiging dat je met hem niet oud wil worden. (niet dat je nog extra bevestiging nodig had, maar toch...)
Ik ben benieuwd of je nog wat hoort van je ex. Heb je echt al je spullen al of moet je nog een keer langs om wat te halen? Nou ja, hij is dan toch 'op de zaak'.
Succes met het vinden van woonruimte!
maandag 1 januari 2024 om 17:29
Kan het ook zijn dat hij zich gewoon gepakt voelt op 't feit dat jij het uit maakt ipv dat hij dat doet?Cheetoss schreef: ↑01-01-2024 11:22Goedemorgen, bij deze de vertrek- update.
Ex (heel vreemd om dat zo te zeggen) was zowaar verontwaardigd toen ik zei dat ik wegging.
Gezegd dat ik naar mijn ouders ga, en daar blijf tot ik een woning voor mezelf heb. En dat ik bij deze de relatie maar officieel beëindig, aangezien de relatie op zich toch al een tijdje voorbij was.
Maar volgens hem was dat onzin,
ben ik ondankbaar, besef ik niet wat ik heb en maak ik een grote fout.
So be it. Als dat inderdaad zo blijkt te zijn, is dat mijn fout om te maken. Maar als er iemand het afgelopen jaar niet heeft beseft wat ie had, is hij het zelf wel...
Ik ben nu bij mijn ouders, voelt ook vrij ongemakkelijk, maar goed, ik kan in elk geval vooruit kijken.
Dat jij vaststelt dat de relatie over is? Dat hij die beslissing had willen nemen?
Véél succes alvast met de rest van je leven.
Want een punt zetten achter deze - het laatste jaar - totaal liefdeloze relatie is geen vergissing.
Ooit zal hij dat ook beseffen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 1 januari 2024 om 18:13
Wat heb je dit goed gedaan TO! Heel goed van je dat je voor jezelf hebt gekozen. Het leven is te leuk om het te delen met zo’n lambal als je ex, pardon my french.
Je hebt het goed aangepakt en bent netjes en duidelijk vertrokken. Ik hoop dat je snel een eigen plekje vindt en alles even kan laten bezinken.
Je hebt het goed aangepakt en bent netjes en duidelijk vertrokken. Ik hoop dat je snel een eigen plekje vindt en alles even kan laten bezinken.
maandag 1 januari 2024 om 19:02
Het is toch niet fe filmen, wat een portret, dit heerschap, jij moet hem dankbaar zijn? Bij iemand die een vrouw zo ongelijkwaardig behandelt, heel snel wegrennen. En ook goed voorbeeld voor de zoon, zo, hoe jij het hebt gedaan, dat je zo niet met je vrouw omgaat.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
maandag 1 januari 2024 om 20:18
Helemaal mee eens. Bevestiging dat het de juiste beslissing was
dinsdag 2 januari 2024 om 17:33
Check!Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑29-12-2023 11:57Zijn ego wordt misschien gekrenkt. Niet huilen, wel boos. Hoezo wil je weg bij mij, je hebt hier toch alles wat je hartje begeert?
dinsdag 2 januari 2024 om 17:48
Cheetoss,
Ik heb de laatste dagen meegelezen maar niet gereageerd. Wilde je alleen even zeggen dat ik vind dat je superstoer bent! En dat je het heel goed hebt aangepakt, ondanks sommige kritiek hier.
Hoop dat je met zijn zoon nog een leuke band kan houden. Zijn vader snapt er in ieder geval heel erg weinig van allemaal. Duidelijk prioriteiten niet op de juiste plek.
Ik heb de laatste dagen meegelezen maar niet gereageerd. Wilde je alleen even zeggen dat ik vind dat je superstoer bent! En dat je het heel goed hebt aangepakt, ondanks sommige kritiek hier.
Hoop dat je met zijn zoon nog een leuke band kan houden. Zijn vader snapt er in ieder geval heel erg weinig van allemaal. Duidelijk prioriteiten niet op de juiste plek.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
