Relaties
alle pijlers
Partner toont totaal geen interesse meer
donderdag 28 december 2023 om 19:46
Hallo allemaal. Nu de kerstdagen achter de rug zijn en mijn eerdere gevoel nog even weer onderstreept werd, wil ik toch hier om wat advies vragen. Of gewoon horen dat ik niet gek ben, misschien.
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
cheetoss wijzigde dit bericht op 30-12-2023 11:48
0.29% gewijzigd
donderdag 28 december 2023 om 23:19
Nee, dat is hij, gratis oppas en hulp.Attraverso schreef: ↑28-12-2023 23:16Lijkt me dat die zoon eerder je type is dan zijn vader.
Je hoeft daar niet te blijven he. Je bent toch geen golddigger?
Echt flikker op met dat soort termen. Of gebruik die term ook voor de gratis tijd en huishoudelijke en oppashulp die mannen van de thuisblijvende vrouwtjes willen.
Jaja.
donderdag 28 december 2023 om 23:48
vrijdag 29 december 2023 om 00:09
Moederrol 
Je staat er wat ambivalent in. Want enerzijds vind je deze relatie niks meer maar anderzijds wil je je luxe leven niet opgeven.
Mocht je wel bereid zij het op te geven dan is enig graaf en speurwerk nodig. Hij wil het je ( nog ) niet vertellen dus zijn er andere manieren om uit te vinden wat er speelt.
Wil je liever blijven dan zal je hem over moeten halen om echt te praten met je. Dat wordt hard werken want hij gedraagt zich als een zak.
Of je laat het zo en geniet van alle luxe.
Klinkt een beetje alsof je de rebound bent. Of is hij met jou vreemdgegaan tijdens zijn huwelijk?
Je staat er wat ambivalent in. Want enerzijds vind je deze relatie niks meer maar anderzijds wil je je luxe leven niet opgeven.
Mocht je wel bereid zij het op te geven dan is enig graaf en speurwerk nodig. Hij wil het je ( nog ) niet vertellen dus zijn er andere manieren om uit te vinden wat er speelt.
Wil je liever blijven dan zal je hem over moeten halen om echt te praten met je. Dat wordt hard werken want hij gedraagt zich als een zak.
Of je laat het zo en geniet van alle luxe.
Klinkt een beetje alsof je de rebound bent. Of is hij met jou vreemdgegaan tijdens zijn huwelijk?
vrijdag 29 december 2023 om 00:11
vrijdag 29 december 2023 om 00:23
Cheetoss schreef: ↑28-12-2023 22:14Dat probeer ik, maar als we dan soort van praten, zegt hij al gauw dat hij te moe is, er nu niet over kan nadenken, z'n hoofd staat er niet naar "We praten er morgen over". En dan is ie dus alweer naar z'n werk.
Ik overweeg wel eens om gewoon in de logeerkamer te gaan slapen en een briefje voor hem op ons bed te leggen. Misschien dat er dan ergens het besef komt dat ik er ook nog ben...
Materieel heb ik het echt prima. Ik kan mijn eigen werk vanuit huis doen, en ik woon nu op een fijne plek. Gezien de huidige woningmarkt, krijg ik met alleen mijn loon, niet eens een fatsoenlijke hypotheek... dus dan moet ik gaan huren, en ik heb de wachtlijsten gezien...
Het is dus ook een beetje de angst van "Waar zou ik dan heen moeten?" plus dat ik eigenlijk niet zozeer weg wil. Ik wil gewoon dat hij normaal communiceert, want ik kan me niet voorstellen dat hij wél gelukkig is zo. Hij heeft een prachtig huis, maar hij is er bijna nooit. Ja om te slapen en af en toe komt hij mee-eten.
En ik vind het ook sneu voor z'n zoon...
Je realisme is ver te zoeken. Maar als je zo fijn woont en niet weg wil, maak er dan het beste van. Lekker makkelijk toch, je hoeft hem amper te zien, geen huur te betalen, geen huishouden te doen, lekker sparen en kunt dus gewoon lekker je eigen gang gaan. Wat is het probleem?
vrijdag 29 december 2023 om 00:33
Ik heb iets soortgelijks gezien in mijn kennissenkring. Hij een zeer goed salaris en zij veel jonger, ging goed tot zij rond de 30 was en meer ging willen. Hij heeft haar toen na 2 jaar ingewisseld voor een nog jonger exemplaar.
Ik zou als ik jou was zorgen dat je op zoek gaat naar een woning, probeer nog goed te sparen tot die tijd en neem je verlies. Je bent meer waard dan dit. Hij is waarschijnlijk al uitgecheckt.
Ik zou als ik jou was zorgen dat je op zoek gaat naar een woning, probeer nog goed te sparen tot die tijd en neem je verlies. Je bent meer waard dan dit. Hij is waarschijnlijk al uitgecheckt.
vrijdag 29 december 2023 om 00:33
Ja dat dacht ik ook. Dat soort dingen werken vaak wel alleen als je echt emotioneel volledig afstand hebt genomen en geen verwachtingen meer hebt. De andere partij moet dan verder ook niet al te onaardig doen. Maar als iemand er nooit is, geen sex wil, je kan doen waar je zin in hebt in een leuk huis en je geeft ondertussen je exit vorm geeft plus een spaarcentje….. Dit is ook niet het type man waar ik direct medelijden mee heb als een vrouw het zo zou invullen.S-Groot schreef: ↑29-12-2023 00:23Je realisme is ver te zoeken. Maar als je zo fijn woont en niet weg wil, maak er dan het beste van. Lekker makkelijk toch, je hoeft hem amper te zien, geen huur te betalen, geen huishouden te doen, lekker sparen en kunt dus gewoon lekker je eigen gang gaan. Wat is het probleem?
snuffelkleed wijzigde dit bericht op 29-12-2023 09:22
0.37% gewijzigd
vrijdag 29 december 2023 om 00:43
Krakkemikkig of niet, het was wel JOUW dak boven je hoofd dat je hebt opgegeven. Jouw vrijheid en jouw zelfstandigheid. Iets dat je niet zomaar meer terugkrijgt of je moet jarenlange meettijd hebben óf een royaal inkomen om op de vrije markt iets terug te vinden. En dat hebben helaas niet veel mensen.
Hij heeft er daarentegen niks voor opgegeven. Je bent erbij gekomen en als je vertrekt is het weer exact zoals het was voor je kwam. Jij moet daarentegen opnieuw beginnen in een onhoudbare woonmarkt.
Staat hij open denk je, om je te helpen je opgegeven vrijheid weer terug te krijgen?
nomennescio wijzigde dit bericht op 29-12-2023 00:51
14.86% gewijzigd
vrijdag 29 december 2023 om 00:46
Ze woonde in een krakkemikkige flat en woont nu in een prachtig huisOude_Man_2 schreef: ↑29-12-2023 00:11Je vraagt om advies, maar het is toch glashelder?
Je woont stukken beter dan voor je hem had.
Tot zover de pluspunten
Hij maakt je uit voor hoer, vind dat je “de moederrol” over een 19-jarige moet nemen, is een niet in jou geïnteresseerde botte hork.
Waarover wil je nu precies advies?
Gratis.. ze heeft geen zorgen over geld. Sterker nog TO heeft al lekker kunnen sparen..
Lijken mij ook wel pluspunten.
Wat ik mis in het verhaal is o.a., hoe ze zelf heeft gereageerd toen hij haar hiervoor uitmaakte. Ze verteld alleen weer over hoe de zoon van vriend reageerde. Maar alsnog heel bot van die vriend en raar gedrag hoor.
Wat doet hij voor de kost? Kan hij daar misschien niet druk mee zijn? Werkt hij niet gewoon hard? En zijn jullie nog wel intiem?o oeps, zelden schrijf je al
En doe je nog wel eens iets buiten de deur zonder de zoon van je vriend? Gewoon met andere mensen? Of ben je echt altijd thuis? Op de bezoekjes van de supermarkten na... je werkt ook vanuit huis toch? Verveel je je misschien? Eenzaam gevoel..
snoesje83 wijzigde dit bericht op 29-12-2023 00:57
1.44% gewijzigd
vrijdag 29 december 2023 om 00:47
Deze man is emotioneel onvolwassen, dealen met dingen kan hij niet en dus rent hij weg, of in werk of in de armen van een ander.
Deze man weet heel goed dat een vrouw van zijn eigen leeftijd deze bullshit niet meer pikt en is dus flink jonger gaan daten om weer 16 jaar weg te kunnen komen met zijn gedrag.
Gooi je leven niet weg aan zijn onkunde, kies voor jezelf.
Deze man weet heel goed dat een vrouw van zijn eigen leeftijd deze bullshit niet meer pikt en is dus flink jonger gaan daten om weer 16 jaar weg te kunnen komen met zijn gedrag.
Gooi je leven niet weg aan zijn onkunde, kies voor jezelf.
vrijdag 29 december 2023 om 00:55
Vind je? Ze kan waarschijnlijk geen kant uit. Moet blijven wonen bij een man die haar als lucht behandeld, omdat ze haar eigen plek heeft opgegeven. Iets mag dan wel geen paleisje zijn, maar als ik de hoofdbewoner ben, is het wel MIJN krotje en van niemand anders. En hoef dan ook niet bang te zijn mijn leven bijkans verplicht met een ander door te brengen of de dag te vrezen dat ik op straat wordt gezet.
Dat paleisje is erg relatief als je er niks over te zeggen hebt.
vrijdag 29 december 2023 om 07:49
Ik zeg: je bent toch GEEN golddigger.LuciFee2023 schreef: ↑28-12-2023 23:19Nee, dat is hij, gratis oppas en hulp.
Echt flikker op met dat soort termen. Of gebruik die term ook voor de gratis tijd en huishoudelijke en oppashulp die mannen van de thuisblijvende vrouwtjes willen.
Er is geen enkele reden om daar te blijven tenzij dat mooie huis.
vrijdag 29 december 2023 om 07:52
Je snapt toch wel een beetje wat ze bedoelt?
Ze heeft zelf geen kinderen en is maar 11 jaar ouder.
Wat moet ze dan doen in jouw ogen?
TO, je blijft zo te lezen voor het huis en het goedkoop wonen.
Maar hier ga jij dood ongelukkig van worden.
Heeft je vriend een eigen bedrijf?
Of is het niet van hemzelf?
Zo niet, waarom altijd werken dan?
Er is toch meer in het leven?
Zijn gezin bijvoorbeeld?
vrijdag 29 december 2023 om 07:52
vrijdag 29 december 2023 om 07:56
Glashelder, mooi dat jullie vrijwel allemal unaniem zijn.
Doorsparen en opties bekijken om weg te kunnen, zijn nu even m'n eerste punten op mijn plan van aanpak.
Mijn ouders waren ontzettend tegen deze relatie, dus om nu met hangende pootjes bij hen aan te komen schooien om onderdak... liever niet.
Er vroeg iemand of er dan niet gepraat kan worden op de avonden die hij wél thuis is. Maar dan zit hij dus in z'n kantoor. Komt daar rond 22.00 weer uit en is dan moe en gaat naar bed. We leven compleet langs elkaar heen.
En de enkele keer dat hij wel ineens erbij komt zitten in de woonkamer, voelt het alsof er een bom in de lucht hangt die elk moment kan knappen. Heel gespannen, geforceerd.
Kerst was ook ontzettend leuk. Eerst al gedoe over het eten, waarvan ik gezegd had dat ik geen compleet menu inelkaar ging flansen, 't is voor mij ook kerst, ik kook zowat het hele jaar. Dan bestel maar wat.
Waarop hij vond dat ik toch "wel een beetje moeite kon doen?". En ik heb gezegd dat hij het dan zelf mocht doen, "want jij hebt ook gewoon 2 handen, wapper zelf maar eens met die klauwen". En toen ben ik in de logeerkamer gaan liggen met een luisterboek, want op dat punt had doorgaan toch geen zin meer.
Kerst was een aaneenschakeling van vooral veel wijn, "en wat deed jij ook alweer, lieverd?"-achtige vragen en verder oppervlakkig geneuzel over volgende vakanties etc.
Ik ben ergens ook bang dat als ik daadwerkelijk zeg dat ik weg wil, hij me direct op straat zet, zo van: Nou, ga maar.
Ik ga in elk geval voorbereidingen treffen en kijken wat m'n opties zijn buiten dit huis.
Doorsparen en opties bekijken om weg te kunnen, zijn nu even m'n eerste punten op mijn plan van aanpak.
Mijn ouders waren ontzettend tegen deze relatie, dus om nu met hangende pootjes bij hen aan te komen schooien om onderdak... liever niet.
Er vroeg iemand of er dan niet gepraat kan worden op de avonden die hij wél thuis is. Maar dan zit hij dus in z'n kantoor. Komt daar rond 22.00 weer uit en is dan moe en gaat naar bed. We leven compleet langs elkaar heen.
En de enkele keer dat hij wel ineens erbij komt zitten in de woonkamer, voelt het alsof er een bom in de lucht hangt die elk moment kan knappen. Heel gespannen, geforceerd.
Kerst was ook ontzettend leuk. Eerst al gedoe over het eten, waarvan ik gezegd had dat ik geen compleet menu inelkaar ging flansen, 't is voor mij ook kerst, ik kook zowat het hele jaar. Dan bestel maar wat.
Waarop hij vond dat ik toch "wel een beetje moeite kon doen?". En ik heb gezegd dat hij het dan zelf mocht doen, "want jij hebt ook gewoon 2 handen, wapper zelf maar eens met die klauwen". En toen ben ik in de logeerkamer gaan liggen met een luisterboek, want op dat punt had doorgaan toch geen zin meer.
Kerst was een aaneenschakeling van vooral veel wijn, "en wat deed jij ook alweer, lieverd?"-achtige vragen en verder oppervlakkig geneuzel over volgende vakanties etc.
Ik ben ergens ook bang dat als ik daadwerkelijk zeg dat ik weg wil, hij me direct op straat zet, zo van: Nou, ga maar.
Ik ga in elk geval voorbereidingen treffen en kijken wat m'n opties zijn buiten dit huis.
vrijdag 29 december 2023 om 08:03
Wees niet te trots naar je ouders toe als je je ouders nodig hebt . Soms lopen dingen niet zoals je wil.Cheetoss schreef: ↑29-12-2023 07:56Glashelder, mooi dat jullie vrijwel allemal unaniem zijn.
Doorsparen en opties bekijken om weg te kunnen, zijn nu even m'n eerste punten op mijn plan van aanpak.
Mijn ouders waren ontzettend tegen deze relatie, dus om nu met hangende pootjes bij hen aan te komen schooien om onderdak... liever niet.
(…)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
