Relaties
alle pijlers
Partner toont totaal geen interesse meer
donderdag 28 december 2023 om 19:46
Hallo allemaal. Nu de kerstdagen achter de rug zijn en mijn eerdere gevoel nog even weer onderstreept werd, wil ik toch hier om wat advies vragen. Of gewoon horen dat ik niet gek ben, misschien.
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
cheetoss wijzigde dit bericht op 30-12-2023 11:48
0.29% gewijzigd
vrijdag 29 december 2023 om 08:07
“Gedrag is ook communicatie”
Wat vertelt zijn gedrag? Hij gaat liever werken dan dat hij tijd met jou spendeert.
Is die boodschap duidelijk genoeg voor je? En wat doet dat met de keuzes die jij wil maken voor jouw leven?
Als ik 30 zou zijn, zonder kinderen, zou ik lekker op zoek gaan naar een zolderkamertje te huur en tabee. Genoeg mensen die mijn pluspunten wel zouden waarderen
Wat vertelt zijn gedrag? Hij gaat liever werken dan dat hij tijd met jou spendeert.
Is die boodschap duidelijk genoeg voor je? En wat doet dat met de keuzes die jij wil maken voor jouw leven?
Als ik 30 zou zijn, zonder kinderen, zou ik lekker op zoek gaan naar een zolderkamertje te huur en tabee. Genoeg mensen die mijn pluspunten wel zouden waarderen
vrijdag 29 december 2023 om 08:22
Bel gewoon je ouders!Cheetoss schreef: ↑29-12-2023 07:56Glashelder, mooi dat jullie vrijwel allemal unaniem zijn.
Doorsparen en opties bekijken om weg te kunnen, zijn nu even m'n eerste punten op mijn plan van aanpak.
Mijn ouders waren ontzettend tegen deze relatie, dus om nu met hangende pootjes bij hen aan te komen schooien om onderdak... liever niet.
Er vroeg iemand of er dan niet gepraat kan worden op de avonden die hij wél thuis is. Maar dan zit hij dus in z'n kantoor. Komt daar rond 22.00 weer uit en is dan moe en gaat naar bed. We leven compleet langs elkaar heen.
En de enkele keer dat hij wel ineens erbij komt zitten in de woonkamer, voelt het alsof er een bom in de lucht hangt die elk moment kan knappen. Heel gespannen, geforceerd.
Kerst was ook ontzettend leuk. Eerst al gedoe over het eten, waarvan ik gezegd had dat ik geen compleet menu inelkaar ging flansen, 't is voor mij ook kerst, ik kook zowat het hele jaar. Dan bestel maar wat.
Waarop hij vond dat ik toch "wel een beetje moeite kon doen?". En ik heb gezegd dat hij het dan zelf mocht doen, "want jij hebt ook gewoon 2 handen, wapper zelf maar eens met die klauwen". En toen ben ik in de logeerkamer gaan liggen met een luisterboek, want op dat punt had doorgaan toch geen zin meer.
Kerst was een aaneenschakeling van vooral veel wijn, "en wat deed jij ook alweer, lieverd?"-achtige vragen en verder oppervlakkig geneuzel over volgende vakanties etc.
Ik ben ergens ook bang dat als ik daadwerkelijk zeg dat ik weg wil, hij me direct op straat zet, zo van: Nou, ga maar.
Ik ga in elk geval voorbereidingen treffen en kijken wat m'n opties zijn buiten dit huis.
vrijdag 29 december 2023 om 08:23
Je partner is dit leven altijd gewend geweest denk ik dus bij geen protest denkt hij dat het in zijn nieuwe relatie okee is om zijn oude gedrag voort te zetten.
Je kan proberen je voorwaarden in te gaan brengen en de relatie te gaan verbeteren maar hoewel niet onmogelijk denk ik dat het veel beter en makkelijker is om uit elkaar te gaan. Ieder heeft dan weer wat geleerd voor zijn volgende relatie.
Je kan proberen je voorwaarden in te gaan brengen en de relatie te gaan verbeteren maar hoewel niet onmogelijk denk ik dat het veel beter en makkelijker is om uit elkaar te gaan. Ieder heeft dan weer wat geleerd voor zijn volgende relatie.
Dan moet het maar zoals het kan
vrijdag 29 december 2023 om 08:25
Dit, ik zou mijn dochter met open armen ontvangen. Je bent zoveel meer waard als dit
vrijdag 29 december 2023 om 08:50
vrijdag 29 december 2023 om 09:11
Als je mijn kind was geweest was je welkom hoor. Ook al had ik je gewaarschuwd, je eigen kind laat je niet op straat staan. Je eigen kind laat je ook niet in zo'n relatie zitten om je eigen gelijk te halen.
Hoewel de kamers van de kinderen die uit huis zijn hier inmiddels voor andere dingen in gebruik zijn, zouden ze vanavond nog welkom zijn indien nodig en hebben we binnen een week een goede oplossing.
Hoewel de kamers van de kinderen die uit huis zijn hier inmiddels voor andere dingen in gebruik zijn, zouden ze vanavond nog welkom zijn indien nodig en hebben we binnen een week een goede oplossing.
vrijdag 29 december 2023 om 10:03
Wat een rotsituatie. Ten eerste een 
voor jou.
Ik weet haast wel zeker dat hij niet gaat veranderen. Waarom zou hij? Daarom kun je voor jezelf het beste kiezen wat voor jou nu goed is;
- zorg voor eigen woonruimte
- vraag je ouders om hulp
- zie zijn huis nu als tijdelijke woonruimte en spaar zoveel mogelijk en regel ondertussen wat anders. Als hij jou als dweil behandelt, terwijl je veel voor hem opgegeven hebt, mag je best zijn huis gebruiken als onderkomen. Heb het zo leuk mogelijk met vriendinnen, zorg dat je net weg bent op die sporadische momenten dat hij wel eens thuis is. Kook voor jezelf en eventueel voor zijn zoon. Zou het met hem zo leuk mogelijk maken, die jongen kan er ook niks aan doen dat zijn vader een hork is. Niet dat jij er dan iets mee moet (meer moederen, wat een pipo om zo te denken over zijn partner terwijl hij zich zelf niet als vader wil gedragen), maar zolang je daar woont kunnen jullie het gezellig maken.
Sterkte. Kies voor jezelf. In je eentje kun je deze relatie niet redden. Hij is allang uitgecheckt.
voor jou. Ik weet haast wel zeker dat hij niet gaat veranderen. Waarom zou hij? Daarom kun je voor jezelf het beste kiezen wat voor jou nu goed is;
- zorg voor eigen woonruimte
- vraag je ouders om hulp
- zie zijn huis nu als tijdelijke woonruimte en spaar zoveel mogelijk en regel ondertussen wat anders. Als hij jou als dweil behandelt, terwijl je veel voor hem opgegeven hebt, mag je best zijn huis gebruiken als onderkomen. Heb het zo leuk mogelijk met vriendinnen, zorg dat je net weg bent op die sporadische momenten dat hij wel eens thuis is. Kook voor jezelf en eventueel voor zijn zoon. Zou het met hem zo leuk mogelijk maken, die jongen kan er ook niks aan doen dat zijn vader een hork is. Niet dat jij er dan iets mee moet (meer moederen, wat een pipo om zo te denken over zijn partner terwijl hij zich zelf niet als vader wil gedragen), maar zolang je daar woont kunnen jullie het gezellig maken.
Sterkte. Kies voor jezelf. In je eentje kun je deze relatie niet redden. Hij is allang uitgecheckt.
apiejapie wijzigde dit bericht op 29-12-2023 10:12
1.25% gewijzigd
vrijdag 29 december 2023 om 10:30
vrijdag 29 december 2023 om 10:37
Ik heb mijn ouders gebeld, met meer tegenzin dan ik wilde toegeven. Maar gelukkig reageerden ze inderdaad zoals hier al werd voorspeld.
Ik ben wel aardig door het stof gegaan, maar de reactie van mijn moeder na de woorden:"Ik ga bij hem weg", zei me al genoeg. Ik ben nog welkom thuis. Nieuwjaarsdag zorg ik dat ik alles heb gepakt en ga ik terug naar mijn ouders.
Zo kunnen zij nog even wat ruimte maken en heb ik de tijd om mijn dingen hier te verzamelen. En het nieuws aan de zoon te vertellen.
(En nee, tegen partner zeg ik niks, tenzij hij er naar vraagt als hij me ziet inpakken. Praten was eerder ook niet nodig, immers.)
Dank jullie wel voor de bemoedigende woorden en extra schop onder m'n kont. Ik had het even nodig
Ik ben wel aardig door het stof gegaan, maar de reactie van mijn moeder na de woorden:"Ik ga bij hem weg", zei me al genoeg. Ik ben nog welkom thuis. Nieuwjaarsdag zorg ik dat ik alles heb gepakt en ga ik terug naar mijn ouders.
Zo kunnen zij nog even wat ruimte maken en heb ik de tijd om mijn dingen hier te verzamelen. En het nieuws aan de zoon te vertellen.
(En nee, tegen partner zeg ik niks, tenzij hij er naar vraagt als hij me ziet inpakken. Praten was eerder ook niet nodig, immers.)
Dank jullie wel voor de bemoedigende woorden en extra schop onder m'n kont. Ik had het even nodig
vrijdag 29 december 2023 om 11:03
vrijdag 29 december 2023 om 11:20
Ja echt hè?
Weggaan en snel vergeten.
Weg uit die rol van alleenstaande moeder van een 19 jarige jongen.
Met gierende banden.
Kan hij op zoek gaan naar een andere huishoudster.
Edit: TO je gaat weg lees ik.
Gefeliciteerd!!!
Laat je wel ff zijn reactie weten?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
