Relaties
alle pijlers
Partner wil ineens niet mee vandaag naar mijn ouders
maandag 26 december 2022 om 09:27
We zouden vandaag naar mij ouders gaan voor een korte lunch. Gezellig vind ik want mijn broer en zus komen ook. Partner wil ineens niet mee. Hij heeft moeite met kerst ivm het recente overlijden van zijn moeder. Dat snap ik heel
Goed. Echter, mijn familie is voor mij ook belangrijk en het is kerst. Ik zou graag willen dat hij mijn familie wat leuker zou vinden (het zijn leuke mensen) maar ik begrijp dat je dat niet af kunt dwingen.
Hij zegt dat hij nu : ik ga naar huis, en eigenlijk heb ik de neiging om te zeggen dat ie dan niet terug hoeft te komen.
Wat zouden jullie doen?
Goed. Echter, mijn familie is voor mij ook belangrijk en het is kerst. Ik zou graag willen dat hij mijn familie wat leuker zou vinden (het zijn leuke mensen) maar ik begrijp dat je dat niet af kunt dwingen.
Hij zegt dat hij nu : ik ga naar huis, en eigenlijk heb ik de neiging om te zeggen dat ie dan niet terug hoeft te komen.
Wat zouden jullie doen?
flamingo wijzigde dit bericht op 26-12-2022 09:32
Reden: Foutje
Reden: Foutje
2.37% gewijzigd
dinsdag 27 december 2022 om 10:11
waar het bij mij wringt, is het feit dat je als zwak en onbetrouwbaar wordt gezien als je je eigen gevoelens serieus neemt en als sterk en betrouwbaar als je daar gewoon overheen walst. Zeker, dat je dat ook van anderen verwacht. Want je moet wat over hebben voor een ander.
Als je zelf je gevoelens aan de kant zet, omdat je vindt dat dat moet, prima (nou ja, soort van), maar veroordeel een ander niet als diegene dat niet doet. En natuurlijk zijn er gradaties, maar kom op, het overlijden van een dierbare....
Als je zelf je gevoelens aan de kant zet, omdat je vindt dat dat moet, prima (nou ja, soort van), maar veroordeel een ander niet als diegene dat niet doet. En natuurlijk zijn er gradaties, maar kom op, het overlijden van een dierbare....
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 27 december 2022 om 10:14
Ja, hier hetzelfde, mijn vader werd 75. Naar hedendaagse maatstaven enigszins jong, maar zeker niet iemand die uit het leven weggerukt is. Heeft zijn kinderen hun leven op de rit zien krijgen, pensioen mogen genieten, kleinkinderen geboren zien worden, etc. En omgekeerd hebben wij dat als kinderen ook met hem meegemaakt.JuliaAgrippina schreef: ↑27-12-2022 09:57Die indruk heb ik ook. Mijn ex-man verloor een van zijn ouders toen hij nog geen 30 was. Zijn ouder was nog niet zo oud, overleed na een kort ziekbed. Dat heeft er behoorlijk ingehakt. Zijn andere ouder was net in de 50. Voor mij was het bij mijn vader die overleed na terminale kanker op 83-jarige leeftijd minder ingrijpend. Ik heb wel even gerouwd. En soms denk ik ook wel aan hem. Maar ik voelde vooral opluchting toen hij stierf. Dat het lijden ophield. Maar als iemand plotseling sterft, kan dat voor de nabestaanden behoorlijk ingrijpend zijn. Mijn vader heeft nog mee kunnen maken dat zijn kleinkinderen volwassen zijn geworden. Dat heeft de ouder van mijn ex-man niet mogen meemaken.
Je ziet ook vaak dat mensen die hun ouder jong verliezen, opeens weer in hun rouw teruggeworpen worden bij huwelijk of de het krijgen van kinderen.
dinsdag 27 december 2022 om 10:29
Ja, dat is mij ook opgevallen. Mijn oma verloor haar moeder toen ze zelf 8 jaar oud was. Maar haar moeder(mijn overgrootmoeder) verloor ook als kind haar eigen moeder. Dit werkt generaties door. Mijn oma werd helaas een erg verbitterde vrouw die haar (klein)kinderen van zich afstootte. Ik vond haar niet erg aardig, pas later toen ik al ruim volwassen was en zij er niet meer was, kreeg ik mededogen en begreep ik wat het betekend moest hebben om zo jong al je moeder te verliezen. Want voor haar was er geen ruimte geweest om te rouwen, het leven ging door, haar vader hertrouwde al heel snel omdat hij een groot gezin in zijn eentje niet aankon. Mijn oma moest maar "gewoon"doen.
dinsdag 27 december 2022 om 10:52
Moet zeggen dat ik de reacties naar TO nog steeds erg hard vind, rouwen is belangrijk, maar het is niet het enige wat er is.
Voor TO is haar familie ook belangrijk, en dat haar partner z'n best doen om daar tijd mee door te brengen.
Haar familie gaat ook dood op een dag natuurlijk, en volgens jullie zou dat betekenen dat ze dan pas steun van haar partner verdiend?
Ik denk niet dat ik mij gesteund zou kunnen voelen door iemand die het nog niet eens kan opbrengen om naar een kerstbrunch te gaan.
Als er dan een keer echt iets aan de hand is zou ik die persoon er ook niet meer bij willen.
Als je zo opgaat in je eigen verdriet dat de gevoelens van je partner niet meer relevant zijn, dan vraag je in mijn ogen meer van de ander dan je ooit terug zult kunnen geven.
En natuurlijk ligt het aan de specifieke situatie hoe erg of logisch het is dat hij heeft afgezegd, ik kan dat door het korte berichtje ook niet echt zien.
Maar een goed teken vind ik het zeker niet.
Voor TO is haar familie ook belangrijk, en dat haar partner z'n best doen om daar tijd mee door te brengen.
Haar familie gaat ook dood op een dag natuurlijk, en volgens jullie zou dat betekenen dat ze dan pas steun van haar partner verdiend?
Ik denk niet dat ik mij gesteund zou kunnen voelen door iemand die het nog niet eens kan opbrengen om naar een kerstbrunch te gaan.
Als er dan een keer echt iets aan de hand is zou ik die persoon er ook niet meer bij willen.
Als je zo opgaat in je eigen verdriet dat de gevoelens van je partner niet meer relevant zijn, dan vraag je in mijn ogen meer van de ander dan je ooit terug zult kunnen geven.
En natuurlijk ligt het aan de specifieke situatie hoe erg of logisch het is dat hij heeft afgezegd, ik kan dat door het korte berichtje ook niet echt zien.
Maar een goed teken vind ik het zeker niet.
anoniem_63ad7847a8c16 wijzigde dit bericht op 27-12-2022 10:53
0.41% gewijzigd
dinsdag 27 december 2022 om 10:53
Mijn beide ouders hebben jong ouders verloren. Kan me van die momenten uit mijn jeugd herinneren, dat mijn moeder bijvoorbeeld zei; nu ben ik ouder dan mijn vader ooit is geworden.JuliaAgrippina schreef: ↑27-12-2022 10:29Ja, dat is mij ook opgevallen. Mijn oma verloor haar moeder toen ze zelf 8 jaar oud was. Maar haar moeder(mijn overgrootmoeder) verloor ook als kind haar eigen moeder. Dit werkt generaties door. Mijn oma werd helaas een erg verbitterde vrouw die haar (klein)kinderen van zich afstootte. Ik vond haar niet erg aardig, pas later toen ik al ruim volwassen was en zij er niet meer was, kreeg ik mededogen en begreep ik wat het betekend moest hebben om zo jong al je moeder te verliezen. Want voor haar was er geen ruimte geweest om te rouwen, het leven ging door, haar vader hertrouwde al heel snel omdat hij een groot gezin in zijn eentje niet aankon. Mijn oma moest maar "gewoon"doen.
dinsdag 27 december 2022 om 10:55
Gesteund worden om naar de kerstbrunch van haar eigen, leuke familie te gaan? In welk opzicht heeft zij precies steun nodig?SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 10:52Moet zeggen dat ik de reacties naar TO nog steeds erg hard vind, rouwen is belangrijk, maar het is niet het enige wat er is.
Voor TO is haar familie ook belangrijk, en dat haar partner z'n best doen om daar tijd mee door te brengen.
Haar familie gaat ook dood op een dag natuurlijk, en volgens jullie zou dat betekenen dat ze pas dan steun van haar partner verdiend?
Ik denk niet dat ik mij gesteund zou kunnen voelen door iemand die het nog niet eens kan opbrengen om naar een kerstbrunch te gaan.
Als er dan een keer echt iets aan de hand is zou ik die persoon er ook niet meer bij willen.
Als je zo opgaat in je eigen verdriet dat de gevoelens van je partner niet meer relevant zijn, dan vraag je in mijn ogen meer van de ander dan je ooit terug zult kunnen geven.
En natuurlijk ligt het aan de specifieke situatie hoe erg of logisch het is dat hij heeft afgezegd, ik kan dat door het korte berichtje ook niet echt zien.
Maar een goed teken vind ik het zeker niet.
dinsdag 27 december 2022 om 10:58
Ik vind het eigenlijk erg knap dat vriend zijn gevoel en behoefte om niet naar familie te gaan heeft uitgesproken, en daarmee bewust is van wat hij op dat moment nodig heeft. Maar dat komt ook omdat ik heel vaak mijn gevoel en wensen heb weggestopt omwille van "wat heurt" en verwachtingen van anderen, en daarmee goed over mijn eigen grenzen ben gegaan, en later dus met een dubbele verwerking zat. Die de anderen natuurlijk niet mee kregen.
Plus, en hiermee ben ik wellicht ook in de minderheid, als mijn partner tegen mij zegt "joh, b-haatje, ik voel 'm zwaar zitten, kan het echt niet aan om naar familie te gaan en ga liever naar huis", zou zijn pijn me zo raken, dat ik ook mezelf zou afmelden bij familie, zodat ik er voor hem kan zijn. Samen op de bank. Mocht hij dat wel willen. En dan is mijn familie (gelukkig, vind ik) ook zo dat ze dat helemaal zouden begrijpen, het eerder vervelend en verdrietig voor hem zouden vinden, dan dat ze aan zichzelf denken dat er nu eten over is, of dat het misschien wel een rode vlag kan zijn.
En als iemand me zou behandelen of over me zou oordelen tijdens mijn rouw, zoals ik bij sommigen lees, dan is het waarschijnlijk sowieso snel klaar
Ieder z'n eigen invulling, zullen we maar zeggen.
Plus, en hiermee ben ik wellicht ook in de minderheid, als mijn partner tegen mij zegt "joh, b-haatje, ik voel 'm zwaar zitten, kan het echt niet aan om naar familie te gaan en ga liever naar huis", zou zijn pijn me zo raken, dat ik ook mezelf zou afmelden bij familie, zodat ik er voor hem kan zijn. Samen op de bank. Mocht hij dat wel willen. En dan is mijn familie (gelukkig, vind ik) ook zo dat ze dat helemaal zouden begrijpen, het eerder vervelend en verdrietig voor hem zouden vinden, dan dat ze aan zichzelf denken dat er nu eten over is, of dat het misschien wel een rode vlag kan zijn.
En als iemand me zou behandelen of over me zou oordelen tijdens mijn rouw, zoals ik bij sommigen lees, dan is het waarschijnlijk sowieso snel klaar
Ieder z'n eigen invulling, zullen we maar zeggen.
dinsdag 27 december 2022 om 11:01
Ik bedoel op andere momenten, als er in haar eigen familie iets gebeurd.
Stel de moeder van TO overlijd volgend jaar, kan ze dan op haar partner leunen?
Die heeft niet eens de moeite genomen om naar een kerstlunch te komen, die wil je er op een begrafenis dan toch ook niet bij?
Als je je zo laat meeslepen door je eigen gevoelens dat niets anders er meer toe doet dan ben je geen leuke partner, in mijn ogen.
En ik vind het moeilijk inschatten hoe de balans ligt, hoe kort het geleden is en hoe de relatie verder is, maar het is veelzeggend dat hij het verdriet om zijn eigen moeder gebruikt als smoes om de hare niet echt te leren kennen (want uit de op begrijp ik dat hij sowieso niet echt een band met haar familie heeft)
dinsdag 27 december 2022 om 11:05
SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:01Ik bedoel op andere momenten, als er in haar eigen familie iets gebeurd.
Stel de moeder van TO overlijd volgend jaar, kan ze dan op haar partner leunen?
Die heeft niet eens de moeite genomen om naar een kerstlunch te komen, die wil je er op een begrafenis dan toch ook niet bij?
Als je je zo laat meeslepen door je eigen gevoelens dat niets anders er meer toe doet dan ben je geen leuke partner, in mijn ogen.
Rouw of een begrafenis staat gelijk aan een kerstbrunch? Is dat je laten meeslepen door je eigen gevoelens?
dinsdag 27 december 2022 om 11:08
Je doet het erom….SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:01Ik bedoel op andere momenten, als er in haar eigen familie iets gebeurd.
Stel de moeder van TO overlijd volgend jaar, kan ze dan op haar partner leunen?
Die heeft niet eens de moeite genomen om naar een kerstlunch te komen, die wil je er op een begrafenis dan toch ook niet bij?
Als je je zo laat meeslepen door je eigen gevoelens dat niets anders er meer toe doet dan ben je geen leuke partner, in mijn ogen.
En ik vind het moeilijk inschatten hoe de balans ligt, hoe kort het geleden is en hoe de relatie verder is, maar het is veelzeggend dat hij het verdriet om zijn eigen moeder gebruikt als smoes om de hare niet echt te leren kennen (want uit de op begrijp ik dat hij sowieso niet echt een band met haar familie heeft)
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
dinsdag 27 december 2022 om 11:11
dinsdag 27 december 2022 om 11:11
Niet eens de moeite genomen om naar een kerstlunch te gaan tijdens zijn eerste kerst zonder zijn moeder..SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:01Ik bedoel op andere momenten, als er in haar eigen familie iets gebeurd.
Stel de moeder van TO overlijd volgend jaar, kan ze dan op haar partner leunen?
Die heeft niet eens de moeite genomen om naar een kerstlunch te komen, die wil je er op een begrafenis dan toch ook niet bij?
Als je je zo laat meeslepen door je eigen gevoelens dat niets anders er meer toe doet dan ben je geen leuke partner, in mijn ogen.
En ik vind het moeilijk inschatten hoe de balans ligt, hoe kort het geleden is en hoe de relatie verder is, maar het is veelzeggend dat hij het verdriet om zijn eigen moeder gebruikt als smoes om de hare niet echt te leren kennen (want uit de op begrijp ik dat hij sowieso niet echt een band met haar familie heeft)
Nogmaals wat voor steun heeft zij nodig tijdens die kerstlunch? Dat zegt toch helemaal niks over de steun die hij zal bieden tijdens moeilijke momenten? Dit is toch geen moeilijk moment? Ja, voor hem, maar toch niet voor haar?
Het maakt niet uit, hoe kort geleden het is. Het is zijn eerste kerst zonder zijn moeder. Als smoes gebruikt? Really?
dinsdag 27 december 2022 om 11:11
Je bedoelt: partner heeft geen zak aan to,?SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:01Ik bedoel op andere momenten, als er in haar eigen familie iets gebeurd.
Stel de moeder van TO overlijd volgend jaar, kan ze dan op haar partner leunen?
Die heeft niet eens de moeite genomen om naar een kerstlunch te komen, die wil je er op een begrafenis dan toch ook niet bij?
Als je je zo laat meeslepen door je eigen gevoelens dat niets anders er meer toe doet dan ben je geen leuke partner, in mijn ogen.
En ik vind het moeilijk inschatten hoe de balans ligt, hoe kort het geleden is en hoe de relatie verder is, maar het is veelzeggend dat hij het verdriet om zijn eigen moeder gebruikt als smoes om de hare niet echt te leren kennen (want uit de op begrijp ik dat hij sowieso niet echt een band met haar familie heeft)
dinsdag 27 december 2022 om 11:12
Nee, het is niet hetzelfde en dat schrijf ik ook niet.
Maar als het in de relatie zo gewoon is dat haar wensen en verlangens ondergeschikt zijn aan zijn verdriet, wat gebeurt er dan als zij hem nodig heeft als er in haar familie iemand ziek of dood is?
Best kans dat hij dan weer kans ziet om het allemaal om hem te laten draaien, want als zo'n patroon er eenmaal inzit ben je er niet meer zomaar vanaf.
Juist van de mensen die zelf helemaal instorten als er iets aan de hand is kun je weinig verwachten.
En dat is geen leuke relatie, je wil iemand die ook af en toe aan anderen denkt, door z'n eigen verdriet heen.
Tenminste, dat is hoe ik zelf ben, en wat ik in een partner zoek.
dinsdag 27 december 2022 om 11:15
Denkt zij aan hem dan? Het is maar een kerstlunch. Er is niemand ziek of dood. Ja, zijn moeder.SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:12Nee, het is niet hetzelfde en dat schrijf ik ook niet.
Maar als het in de relatie zo gewoon is dat haar wensen en verlangens ondergeschikt zijn aan zijn verdriet, wat gebeurt er dan als zij hem nodig heeft als er in haar familie iemand ziek of dood is?
Best kans dat hij dan weer kans ziet om het allemaal om hem te laten draaien, want als zo'n patroon er eenmaal inzit ben je er niet meer zomaar vanaf.
Juist van de mensen die zelf helemaal instorten als er iets aan de hand is kun je weinig verwachten.
En dat is geen leuke relatie, je wil iemand die ook af en toe aan anderen denkt, door z'n eigen verdriet heen.
Tenminste, dat is hoe ik zelf ben, en wat ik in een partner zoek.
Patroon?
dinsdag 27 december 2022 om 11:15
Zoek hulpSpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:12Nee, het is niet hetzelfde en dat schrijf ik ook niet.
Maar als het in de relatie zo gewoon is dat haar wensen en verlangens ondergeschikt zijn aan zijn verdriet, wat gebeurt er dan als zij hem nodig heeft als er in haar familie iemand ziek of dood is?
Best kans dat hij dan weer kans ziet om het allemaal om hem te laten draaien, want als zo'n patroon er eenmaal inzit ben je er niet meer zomaar vanaf.
Juist van de mensen die zelf helemaal instorten als er iets aan de hand is kun je weinig verwachten.
En dat is geen leuke relatie, je wil iemand die ook af en toe aan anderen denkt, door z'n eigen verdriet heen.
Tenminste, dat is hoe ik zelf ben, en wat ik in een partner zoek.
Toen jouw moeder op jouw vierde alle ruimte opeiste voor haar verdriet. Ging jij stuk
Waarschijnlijk daarvoor al, want je moeder kon vast daarvoor jou al niet bieden wat je nodig had
Je bent nu heel hard voor jezelf en alle anderen. En dat breekt je een keer op. Voorkom de burnout, ga nu aan jezelf werken.
dinsdag 27 december 2022 om 11:16
Zoek hulpSpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 11:12Nee, het is niet hetzelfde en dat schrijf ik ook niet.
Maar als het in de relatie zo gewoon is dat haar wensen en verlangens ondergeschikt zijn aan zijn verdriet, wat gebeurt er dan als zij hem nodig heeft als er in haar familie iemand ziek of dood is?
Best kans dat hij dan weer kans ziet om het allemaal om hem te laten draaien, want als zo'n patroon er eenmaal inzit ben je er niet meer zomaar vanaf.
Juist van de mensen die zelf helemaal instorten als er iets aan de hand is kun je weinig verwachten.
En dat is geen leuke relatie, je wil iemand die ook af en toe aan anderen denkt, door z'n eigen verdriet heen.
Tenminste, dat is hoe ik zelf ben, en wat ik in een partner zoek.
Toen jouw moeder op jouw vierde alle ruimte opeiste voor haar verdriet. Ging jij stuk
Waarschijnlijk daarvoor al, want je moeder kon vast daarvoor jou al niet bieden wat je nodig had
Je bent nu heel hard voor jezelf en alle anderen. En dat breekt je een keer op. Voorkom de burnout, ga nu aan jezelf werken.
dinsdag 27 december 2022 om 11:17
Er wordt vanalles uit context gehaald: wat als iemand corona heeft, wat als iemand ziek wordt, wat als ouder de dag ervoor overleden of begraven is.
Ik heb gereageerd op de situatie die TO beschreef: moeder van vriend is enige tijd geleden overleden, vriend heeft ja gezegd op de uitnodiging en vriend heeft geen interesse in familie van TO.
Dat hier mensen het blijkbaar prima vinden als iemand met Kerst niet bij je langskomt omdat-ie geen zin in drukte/ jou/je familie heeft of emotioneel even een dip heeft.
Ok, dat is fijn voor jullie. Ik zit daar anders in en zou behoorlijk gepikeerd zijn,ook omdat vriend wel zou zijn gekomen als-ie meer met de familie had gehad. Je laat iemand dus alles bedenken, kopen, voorbereiden, klaarmaken, huis schoon en gezellig.
En dan laat je de gastvrouw/man zitten wegens 'geen zin' of emoties.
In dit geval speelt natuurlijk behoorlijk mee dat vriend überhaupt niet zo'n zin heeft in TO's familie.
Je kan ook denken: kop op, het kan alleen maar meevallen, ik kan de rest van de dag alleen zijn als ik wil, ik kan steun krijgen van deze mensen, ik kan erover praten (of juist niet), misschien doet het me goed. Even afleiding.
Ik begrijp dat hier heel veel mensen zitten die het allemaal prima vinden, maar oordeel niet over mensen die daar anders in staan dat ze niet meelevend genoeg zouden zijn. En ja ik heb (helaas) veel ervaring met dierbaren die overleden zijn in december, dus ik weet hoe het voelt. Dat je zin hebt om in een hoekje te gaan huilen wil niet zeggen dat dat het beste is om de hele Kerst te doen.
Ik heb gereageerd op de situatie die TO beschreef: moeder van vriend is enige tijd geleden overleden, vriend heeft ja gezegd op de uitnodiging en vriend heeft geen interesse in familie van TO.
Dat hier mensen het blijkbaar prima vinden als iemand met Kerst niet bij je langskomt omdat-ie geen zin in drukte/ jou/je familie heeft of emotioneel even een dip heeft.
Ok, dat is fijn voor jullie. Ik zit daar anders in en zou behoorlijk gepikeerd zijn,ook omdat vriend wel zou zijn gekomen als-ie meer met de familie had gehad. Je laat iemand dus alles bedenken, kopen, voorbereiden, klaarmaken, huis schoon en gezellig.
En dan laat je de gastvrouw/man zitten wegens 'geen zin' of emoties.
In dit geval speelt natuurlijk behoorlijk mee dat vriend überhaupt niet zo'n zin heeft in TO's familie.
Je kan ook denken: kop op, het kan alleen maar meevallen, ik kan de rest van de dag alleen zijn als ik wil, ik kan steun krijgen van deze mensen, ik kan erover praten (of juist niet), misschien doet het me goed. Even afleiding.
Ik begrijp dat hier heel veel mensen zitten die het allemaal prima vinden, maar oordeel niet over mensen die daar anders in staan dat ze niet meelevend genoeg zouden zijn. En ja ik heb (helaas) veel ervaring met dierbaren die overleden zijn in december, dus ik weet hoe het voelt. Dat je zin hebt om in een hoekje te gaan huilen wil niet zeggen dat dat het beste is om de hele Kerst te doen.
dinsdag 27 december 2022 om 11:18
Ik kan deze toch nog steeds moeilijk volgen.SpinnendePoes schreef: ↑27-12-2022 10:52
Voor TO is haar familie ook belangrijk, en dat haar partner z'n best doen om daar tijd mee door te brengen.
Waaróm moet een partner per se tijd doorbrengen met de schoonfamilie? Wat is er de meerwaarde van? Waarom is het zo belangrijk dat een partner mee komt als je naar je eigen familie gaat?
Mijn man gaat mee hoor, maar omdat hij dat zelf leuk vindt. Als hij een keer zegt dat hij te druk is, dan zou ik dat prima vinden. Het is immers niet zijn familie. En mocht ik daar alleen zitten, dan zít ik er maar alleen. Ook als hij er wel bij is zitten we toch niet de hele tijd naast elkaar? De aangetrouwden van mijn familie komen ook niet altijd mee.
De aangetrouwde van mijn schoonfamilie kwam dan wel mee en zat de hele tijd op de telefoon. Is dat dan beter?
dinsdag 27 december 2022 om 11:21
Grappig, ik zie hier ook een heel groot oordeel staan.toulouse_74 schreef: ↑27-12-2022 11:17Er wordt vanalles uit context gehaald: wat als iemand corona heeft, wat als iemand ziek wordt, wat als ouder de dag ervoor overleden of begraven is.
Ik heb gereageerd op de situatie die TO beschreef: moeder van vriend is enige tijd geleden overleden, vriend heeft ja gezegd op de uitnodiging en vriend heeft geen interesse in familie van TO.
Dat hier mensen het blijkbaar prima vinden als iemand met Kerst niet bij je langskomt omdat-ie geen zin in drukte/ jou/je familie heeft of emotioneel even een dip heeft.
Ok, dat is fijn voor jullie. Ik zit daar anders in en zou behoorlijk gepikeerd zijn,ook omdat vriend wel zou zijn gekomen als-ie meer met de familie had gehad. Je laat iemand dus alles bedenken, kopen, voorbereiden, klaarmaken, huis schoon en gezellig.
En dan laat je de gastvrouw/man zitten wegens 'geen zin' of emoties.
In dit geval speelt natuurlijk behoorlijk mee dat vriend überhaupt niet zo'n zin heeft in TO's familie.
Je kan ook denken: kop op, het kan alleen maar meevallen, ik kan de rest van de dag alleen zijn als ik wil, ik kan steun krijgen van deze mensen, ik kan erover praten (of juist niet), misschien doet het me goed. Even afleiding.
Ik begrijp dat hier heel veel mensen zitten die het allemaal prima vinden, maar oordeel niet over mensen die daar anders in staan dat ze niet meelevend genoeg zouden zijn. En ja ik heb (helaas) veel ervaring met dierbaren die overleden zijn in december, dus ik weet hoe het voelt. Dat je zin hebt om in een hoekje te gaan huilen wil niet zeggen dat dat het beste is om de hele Kerst te doen.
dinsdag 27 december 2022 om 11:27
Dat is wel een heel makkelijke manier om iemand met een andere mening weg te zetten.Lila-Linda schreef: ↑27-12-2022 11:16Zoek hulp
Toen jouw moeder op jouw vierde alle ruimte opeiste voor haar verdriet. Ging jij stuk
Waarschijnlijk daarvoor al, want je moeder kon vast daarvoor jou al niet bieden wat je nodig had
Je bent nu heel hard voor jezelf en alle anderen. En dat breekt je een keer op. Voorkom de burnout, ga nu aan jezelf werken.
Ik ben niet stuk, en eigenlijk vind ik dat nogal een heftig oordeel, gebaseerd op een klein zinnetje over mijn moeder.
Ik denk dat vragen wat je nodig hebt niet alleen gebaseerd is op de heftige momenten.
Als je elkaar als partners alleen maar steunt als er iemand dood is, wat heb je dan werkelijk aan elkaar?
Het leven is meer dan verdriet alleen, iemand die zich zo laat meeslepen dat hij dat niet meer ziet heb je op andere momenten waarschijnlijk ook weinig aan hem.
En iedereen is anders, maar zelf zou ik ook geen partner willen waar je niks meer aan hebt op het moment dat hij iets heeft.
dinsdag 27 december 2022 om 11:29
Waarom voel jij je dan gepikeerd als je vriend jouw familie niet leuk genoeg vond om de balans naar hun kant te laten uitslaan in plaats van naar zijn verdriet?toulouse_74 schreef: ↑27-12-2022 11:17
Ok, dat is fijn voor jullie. Ik zit daar anders in en zou behoorlijk gepikeerd zijn,ook omdat vriend wel zou zijn gekomen als-ie meer met de familie had gehad.
Jij hebt je familie niet gemaakt of uitgekozen. Je kunt weinig aan doen wie het zijn.
En volgens mij staat er nergens dat hij ze helemaal niet leuk vindt; alleen dat TO wilde dat hij ze wat leukER vond. Wat dus eigenlijk helemaal niets zegt, want mensen die zelf 2x per week naar hun familie gaan hebben hier weer een andere definitie van dan mensen die 4x per jaar gaan.
dinsdag 27 december 2022 om 11:29
Je draaft wel door. Ook in een burn-out zul je op een gegeven moment jezelf een schop onder de kont moeten geven en niet blijven hangen in emoties. Evenals grenzen stellen naar anderen.Lila-Linda schreef: ↑27-12-2022 11:16Zoek hulp
Toen jouw moeder op jouw vierde alle ruimte opeiste voor haar verdriet. Ging jij stuk
Waarschijnlijk daarvoor al, want je moeder kon vast daarvoor jou al niet bieden wat je nodig had
Je bent nu heel hard voor jezelf en alle anderen. En dat breekt je een keer op. Voorkom de burnout, ga nu aan jezelf werken.
Wie zegt dat spinnendepoes dat niet kan? Dat is aan haarzelf om te beoordelen. Misschien is zij op andere momenten wel heel lief voor zichzelf, zodat ze genoeg opgeladen wél afspraken kan nakomen.
Soms zit steun ook juist om iemand even een zetje te geven uit het verdriet te stappen en afleiding te zoeken.
anoniem_64c64c3ae7000 wijzigde dit bericht op 27-12-2022 11:33
6.65% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
