Partner wil ineens niet mee vandaag naar mijn ouders

26-12-2022 09:27 476 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
We zouden vandaag naar mij ouders gaan voor een korte lunch. Gezellig vind ik want mijn broer en zus komen ook. Partner wil ineens niet mee. Hij heeft moeite met kerst ivm het recente overlijden van zijn moeder. Dat snap ik heel
Goed. Echter, mijn familie is voor mij ook belangrijk en het is kerst. Ik zou graag willen dat hij mijn familie wat leuker zou vinden (het zijn leuke mensen) maar ik begrijp dat je dat niet af kunt dwingen.
Hij zegt dat hij nu : ik ga naar huis, en eigenlijk heb ik de neiging om te zeggen dat ie dan niet terug hoeft te komen.

Wat zouden jullie doen?
flamingo wijzigde dit bericht op 26-12-2022 09:32
Reden: Foutje
2.37% gewijzigd
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 10:52
Moet zeggen dat ik de reacties naar TO nog steeds erg hard vind, rouwen is belangrijk, maar het is niet het enige wat er is.
Voor TO is haar familie ook belangrijk, en dat haar partner z'n best doen om daar tijd mee door te brengen.

Haar familie gaat ook dood op een dag natuurlijk, en volgens jullie zou dat betekenen dat ze dan pas steun van haar partner verdiend?
Ik denk niet dat ik mij gesteund zou kunnen voelen door iemand die het nog niet eens kan opbrengen om naar een kerstbrunch te gaan.
Als er dan een keer echt iets aan de hand is zou ik die persoon er ook niet meer bij willen.

Als je zo opgaat in je eigen verdriet dat de gevoelens van je partner niet meer relevant zijn, dan vraag je in mijn ogen meer van de ander dan je ooit terug zult kunnen geven.

En natuurlijk ligt het aan de specifieke situatie hoe erg of logisch het is dat hij heeft afgezegd, ik kan dat door het korte berichtje ook niet echt zien.
Maar een goed teken vind ik het zeker niet.
Ja, veel heeft te maken hoe je tegen dat hele kerstgebeuren aankijkt. Voor mij is het absoluut geen must daar ieder jaar bij te zijn. Ook als je simpelweg geen zin hebt, bijvoorbeeld (dat zeg je dan natuurlijk niet daags van tevoren af).

Wat een andere familie dan voor verplichte tradities heeft maakt mij niet zoveel uit. In mijn familie gaan we daar losser mee om, vrijheid blijheid hoor. Als je een jaartje thuis op de bank wil zitten, prima. Bij families waar dit meer een ding is, voel je soms meer druk om dingen toe te zeggen die je helemaal niet leuk vindt.

En ik vind andermans “leuke” familie ook niet altijd echt zo leuk. Omgekeerd snap ik ook dat mijn familie voor mij weer comfortabeler aanvoelt dan voor de aanhang.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 27-12-2022 11:31
5.02% gewijzigd
Mevrouw75 schreef:
27-12-2022 11:21
Grappig, ik zie hier ook een heel groot oordeel staan.
Het hele topic staat vol oordelen over en weer
toulouse_74 schreef:
27-12-2022 11:17
Er wordt vanalles uit context gehaald: wat als iemand corona heeft, wat als iemand ziek wordt, wat als ouder de dag ervoor overleden of begraven is.

Ik heb gereageerd op de situatie die TO beschreef: moeder van vriend is enige tijd geleden overleden, vriend heeft ja gezegd op de uitnodiging en vriend heeft geen interesse in familie van TO.

Dat hier mensen het blijkbaar prima vinden als iemand met Kerst niet bij je langskomt omdat-ie geen zin in drukte/ jou/je familie heeft of emotioneel even een dip heeft.
Ok, dat is fijn voor jullie. Ik zit daar anders in en zou behoorlijk gepikeerd zijn,ook omdat vriend wel zou zijn gekomen als-ie meer met de familie had gehad. Je laat iemand dus alles bedenken, kopen, voorbereiden, klaarmaken, huis schoon en gezellig.
En dan laat je de gastvrouw/man zitten wegens 'geen zin' of emoties.
In dit geval speelt natuurlijk behoorlijk mee dat vriend überhaupt niet zo'n zin heeft in TO's familie.
Je kan ook denken: kop op, het kan alleen maar meevallen, ik kan de rest van de dag alleen zijn als ik wil, ik kan steun krijgen van deze mensen, ik kan erover praten (of juist niet), misschien doet het me goed. Even afleiding.

Ik begrijp dat hier heel veel mensen zitten die het allemaal prima vinden, maar oordeel niet over mensen die daar anders in staan dat ze niet meelevend genoeg zouden zijn. En ja ik heb (helaas) veel ervaring met dierbaren die overleden zijn in december, dus ik weet hoe het voelt. Dat je zin hebt om in een hoekje te gaan huilen wil niet zeggen dat dat het beste is om de hele Kerst te doen.
Dat is een aanname, dat hij wel zou zijn gekomen als hij meer met haar familie had.
De rest komt toch gewoon wel? Dus er is toch niet voor niks voorbereid? En dat jij afleiding juist fijn vindt, wil nog niet zeggen dat dat voor iedereen zo werkt? Hij wil liever alleen zijn. Hoe gezellig is het voor haar familie als hij daar verdrietig zit te zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 11:12
Nee, het is niet hetzelfde en dat schrijf ik ook niet.
Maar als het in de relatie zo gewoon is dat haar wensen en verlangens ondergeschikt zijn aan zijn verdriet, wat gebeurt er dan als zij hem nodig heeft als er in haar familie iemand ziek of dood is?

Best kans dat hij dan weer kans ziet om het allemaal om hem te laten draaien, want als zo'n patroon er eenmaal inzit ben je er niet meer zomaar vanaf.
Juist van de mensen die zelf helemaal instorten als er iets aan de hand is kun je weinig verwachten.
En dat is geen leuke relatie, je wil iemand die ook af en toe aan anderen denkt, door z'n eigen verdriet heen.
Tenminste, dat is hoe ik zelf ben, en wat ik in een partner zoek.
Maar dat doe je wel. Je doet alsof haar wens om samen de kerstlunch te hebben even zwaar weegt als zijn rouwen. Voor mij gaat rouwen voor.

En om daarna nog impliciet te stellen of hij er wel voor haar is als zij zou moeten rouwen: hoe je hieruit haalt dat hij dat niet zou doen is me een raadsel. Omdat hij nu niet naar de kerstlunch wil? Misschien juist als je hem begrip toont.

En je laatste stuk dat je iemand wilt die ook aan een ander denkt (omdat je zelf ook zo zou zijn): denk dan aan een ander, en in dit geval aan hem. Want rouw telt zwaarder. In mijn boekje dan.
Quincy2 schreef:
27-12-2022 11:18
Ik kan deze toch nog steeds moeilijk volgen.

Waaróm moet een partner per se tijd doorbrengen met de schoonfamilie? Wat is er de meerwaarde van? Waarom is het zo belangrijk dat een partner mee komt als je naar je eigen familie gaat?

Mijn man gaat mee hoor, maar omdat hij dat zelf leuk vindt. Als hij een keer zegt dat hij te druk is, dan zou ik dat prima vinden. Het is immers niet zijn familie. En mocht ik daar alleen zitten, dan zít ik er maar alleen. Ook als hij er wel bij is zitten we toch niet de hele tijd naast elkaar? De aangetrouwden van mijn familie komen ook niet altijd mee.
De aangetrouwde van mijn schoonfamilie kwam dan wel mee en zat de hele tijd op de telefoon. Is dat dan beter?
Ik vind dat wel belangrijk ja, dat mijn partner interesse toont in mijn familie.
Een relatie is toch ook dat je dingen samen doet en deelt?
Met iemand die het op de gewone momentjes laat afweten wil ik ook geen grote dingen delen, juist het normale leven vormt de basis voor de band die je hebt, voor mij tenminste.

Moet zeggen dat ik ook ooit wel eens een vriendin heb gehad die altijd erg gesteund moest worden bij van alles en nog wat, en dat dat deed ik, want er was bij haar ook van alles gaande.
Maar toen mijn oma overleed op de dag dat ik ontslagen werd (geen grote baan hoor, uitzendbaantje, maar toch lullig) was zij er niet, want dat was onze relatie niet, ik was er voor haar en zij niet voor mij.
Op het moment dat ik dingen voor mijzelf ging vragen hield het op, want dat was blijkbaar onze vriendschap niet.

Ik vind het eigenlijk wel prima dat TO in de gaten houd of het wel een over en weer is, en ik snap heel goed dat ze geen relatie wil met iemand die niet af en toe even zijn eigen verdriet opzij kan zetten om iets voor een ander te doen.
anoniem_63ad7847a8c16 wijzigde dit bericht op 27-12-2022 11:41
0.05% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorrelies schreef:
27-12-2022 11:08
Je doet het erom….
Ja die loopt enorm te trollen… kan niet anders.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
Alle reacties Link kopieren Quote
yobwoc56 schreef:
27-12-2022 11:31
Het hele topic staat vol oordelen over en weer
Zie het woordje ‘ook’.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
27-12-2022 11:31

De rest komt toch gewoon wel? Dus er is toch niet voor niks voorbereid?
1/6 (of 1/7, 1/8...wie weet?) kwam niet. Dat zijn dan een paar broodjes die de schoonouders vandaag op kunnen eten. Hoe meer gasten, hoe minder je merkt dat er eentje niet is.
Het is niet zo dat er 2 mensen met een lunch voor 6 zaten en de 4 gasten kwamen allemaal niet. en dan nog. Het was een LUNCH. En dan ook nog eens een korte. Dat lees ik niet als urenlang voorbereid en heel hoogstaand.
Dus wat een drama ;-)
Ik weet ook niet of vriend TO nog een alleen achterblijvende vader heeft. Maar ik was er bij mijn overgebleven ouder ook wel op gericht dat die niet alleen zat te verpieteren met de kerst. Want voor de partner is dat vaak vele malen zwaarder dan voor de kinderen, de persoon tegen wie je elke ochtend goedemorgen zei is er niet meer, en dat is wel een taaie kerst dan. Dus los van eigen verdriet of rouw, het ging me ook om steun bieden aan m’n eigen ouder.
Alle reacties Link kopieren Quote
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 11:36
Ik vind dat wel belangrijk ha, dat mijn partner interesse toont in mijn familie.
Een relatie is toch ook dat je dingen samen doet en deelt?
Met iemand die het op de gewone momentjes laat afweten wil ik ook geen grote dingen delen, juist het normale leven vormt de basis voor de band die je hebt, voor mij tenminste.
Ik doe ook dingen samen met mijn partner, maar zijn familie vind ik daar helemaal los van staan. Gelukkig hij ook. Ik heb geen relatie met zijn familie. Die hoort dus ook niet bij het gezinsleven wat ik deel met mijn partner. Ik vind het net zoiets als vrienden van hem, zeg maar. Die ken ik, maar daar hoef ik ook niet altijd bij te zijn.
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 11:36
Ik vind dat wel belangrijk ha, dat mijn partner interesse toont in mijn familie.
Een relatie is toch ook dat je dingen samen doet en deelt?
Met iemand die het op de gewone momentjes laat afweten wil ik ook geen grote dingen delen, juist het normale leven vormt de basis voor de band die je hebt, voor mij tenminste.

Moet zeggen dat ik ook ooit wel eens een vriendin heb gehad die altijd erg gesteund moest worden bij van alles en nog wat, en dat dat deed ik, want er was bij haar ook van alles gaande.
Maar toen mijn oma overleed op de dag dat ik ontslagen werd (geen grote baan hoor, uitzendbaantje, maar toch lullig) was zij er niet, want dat was onze relatie niet, ik was er voor haar en zij niet voor mij.
Op het moment dat ik dingen voor mijzelf ging vragen hield het op, want dat was blijkbaar onze vriendschap niet.

Ik vind het eigenlijk wel prima dat TO in de gaten houd of het wel een over en weer is, en ik snap heel goed dat ze geen relatie wil met iemand die niet af en toe even zijn eigen verdriet opzij kan zetten om iets voor een ander te doen.
Je doet nu zwart-wit uitspraken op basis van één situatie, heb je dat door?

Iemand toont niet 'geen interesse' omdat hij er een keer met kerst niet is.

Je kunt ook dingen samen doen en delen in een relatie als je partner af en toe iets niet samen met je doet.

Dat iemand een keer niet bij de kerstlunch is, betekent niet dat die persoon het altijd laat afweten.

Als jij wil dat je partner er altijd bij is op de 'gewone momentjes', ga je het denk ik nog moelijk krijgen. Er kan van alles gebeuren in een mensenleven waardoor de ander er eens even niet bij kan zijn. Of dat nou rouw, depressie of een ongeluk is.

Die vriendin van jou klinkt niet als een leuke vriendin nee, maar dat staat hier behoorlijk los van.
Lachattenoir schreef:
27-12-2022 11:48
Je doet nu zwart-wit uitspraken op basis van één situatie, heb je dat door?
Nou, dat doet iedereen in dit topic volgens mij, want TO heeft ook maar één situatie beschreven in de OP, daar ging het juist over.
En ik zeg echt nergens dat rouwen en een kerstbrunch op hetzelfde niveau staan.
Maar als iemand na een periode van rouw nog steeds zo gefocusseerd is op zichzelf en zijn/haar eigen verdriet dat er helemaal geen ruimte is voor de verlangens van de ander dan is dat geen goed teken.
Het zegt wel iets over je karakter, lijkt mij, als je langdurig alle aandacht opeist en vergeet dat andere mensen ook gevoelens hebben.
En nee, niet iedereen zou een kerstbrunch belangrijk vinden, maar TO vind dat duidelijk wel, en dat mag ook gewoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
yobwoc56 schreef:
27-12-2022 11:29
Je draaft wel door. Ook in een burn-out zul je op een gegeven moment jezelf een schop onder de kont moeten geven en niet blijven hangen in emoties. Evenals grenzen stellen naar anderen.
Wie zegt dat spinnendepoes dat niet kan? Dat is aan haarzelf om te beoordelen. Misschien is zij op andere momenten wel heel lief voor zichzelf, zodat ze genoeg opgeladen wél afspraken kan nakomen.
Soms zit steun ook juist om iemand even een zetje te geven uit het verdriet te stappen en afleiding te zoeken.
Je kunt pas normaal gaan functioneren en relaties aangaan, als je beseft, wat er echt niet oke was aan je jeugd
En hoe dat je gevormd heeft
Hoe je daarmee om kunt gaan om weer lucht te krijgen
En te snappen, dat hardheid je niet alles gaat brengen. Dat je hardheid in kunt gaan zetten als het nodig is. Niet als het het enige is dat je hebt
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 11:55
Nou, dat doet iedereen in dit topic volgens mij, want TO heeft ook maar één situatie beschreven in de OP, daar ging het juist over.
En ik zeg echt nergens dat rouwen en een kerstbrunch op hetzelfde niveau staan.
Maar als iemand na een periode van rouw nog steeds zo gefocusseerd is op zichzelf en zijn/haar eigen verdriet dat er helemaal geen ruimte is voor de verlangens van de ander dan is dat geen goed teken.
Het zegt wel iets over je karakter, lijkt mij, als je langdurig alle aandacht opeist en vergeet dat andere mensen ook gevoelens hebben.
En nee, niet iedereen zou een kerstbrunch belangrijk vinden, maar TO vind dat duidelijk wel, en dat mag ook gewoon.
Waar staat dat, dat hij langdurig alle aandacht opeist? En dat hij geen ruimte heeft voor de verlangens van een ander? Waar is haar empathie voor hem dan?
Lachattenoir schreef:
27-12-2022 11:48
Je doet nu zwart-wit uitspraken op basis van één situatie, heb je dat door?


Als jij wil dat je partner er altijd bij is op de 'gewone momentjes', ga je het denk ik nog moelijk krijgen. Er kan van alles gebeuren in een mensenleven waardoor de ander er eens even niet bij kan zijn. Of dat nou rouw, depressie of een ongeluk is.
Altijd nee, dat schrijf ik ook niet, maar het gewone leven draait altijd door, ook als je verdrietig bent.
De dag nadat mijn vader overleed moest ik van alles regelen omdat ik de afspraak voor het bezorgen van een wasmachine had gemist omdat ik halsoverkop weg moest de dag ervoor.
Dat was niet leuk, maar het moest wel even.
Iemand die dat niet kan, die een soort vortex van verdriet om zich heen creëert en daarbuiten niks meer kan zien vraagt meer van zijn partner dan hij ooit terug zal kunnen geven.
Ik kan mij daar zelf weinig bij voorstellen, bij zo'n manier van rouwen, en ik denk dat het helemaal niet raar is dat je op basis daarvan besluit dat je niet goed bij elkaar past.
Iedereen doet dingen anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 12:02
Altijd nee, dat schrijf ik ook niet, maar het gewone leven draait altijd door, ook als je verdrietig bent.
De dag nadat mijn vader overleed moest ik van alles regelen omdat ik de afspraak voor het bezorgen van een wasmachine had gemist omdat ik halsoverkop weg moest de dag ervoor.
Dat was niet leuk, maar het moest wel even.
Iemand die dat niet kan, die een soort vortex van verdriet om zich heen creëert en daarbuiten niks meer kan zien vraagt meer van zijn partner dan hij ooit terug zal kunnen geven.
Ik kan mij daar zelf weinig bij voorstellen, bij zo'n manier van rouwen, en ik denk dat het helemaal niet raar is dat je op basis daarvan besluit dat je niet goed bij elkaar past.
Iedereen doet dingen anders.
Wat zit je veel in te vullen over de partner van to en veel over je eigen leed en hoe fantastisch jij daar op reageerde en een ander niet, te vertellen.

Niemand weet hier of de partner van to totaal is ingestort na het overlijden van zijn moeder en of hij niet, net als jij, van alles moest regelen, doen extra regelen en zijn eigen rouw aan de kant moest schuiven. En dat het nu gewoon even klaar is. 1 lunchje even níet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 11:36
Ik vind dat wel belangrijk ja, dat mijn partner interesse toont in mijn familie.
Een relatie is toch ook dat je dingen samen doet en deelt?
Met iemand die het op de gewone momentjes laat afweten wil ik ook geen grote dingen delen, juist het normale leven vormt de basis voor de band die je hebt, voor mij tenminste.

Moet zeggen dat ik ook ooit wel eens een vriendin heb gehad die altijd erg gesteund moest worden bij van alles en nog wat, en dat dat deed ik, want er was bij haar ook van alles gaande.
Maar toen mijn oma overleed op de dag dat ik ontslagen werd (geen grote baan hoor, uitzendbaantje, maar toch lullig) was zij er niet, want dat was onze relatie niet, ik was er voor haar en zij niet voor mij.
Op het moment dat ik dingen voor mijzelf ging vragen hield het op, want dat was blijkbaar onze vriendschap niet.

Ik vind het eigenlijk wel prima dat TO in de gaten houd of het wel een over en weer is, en ik snap heel goed dat ze geen relatie wil met iemand die niet af en toe even zijn eigen verdriet opzij kan zetten om iets voor een ander te doen.
We hebben het in dit topic überhaupt nog niet eens over de aandacht die TO nu aan haar vriend besteedt. Alles gaat over de kerst van TO’s familie. Wellicht schiet TO daar ook wel tekort. Maar goed, daar spreekt ze zelf niet over. Interesse in elkaars familie is tweerichtingsverkeer, en oog voor de situatie waarin iemand zich bevindt. Maar wie weet is dat er wel hoor, dat kunnen we uit dit topic niet opmaken.

Want je zou ook kunnen denken, ik zeg dit jaar een keer mijn familie af en ik ben bij jouw familie met kerst. Hoeft niet, maar een keertje alleen gaan, zou toch geen drama hoeven zijn.

Overigens schaar ik kerst niet onder “gewone momentjes”, vaak is dat in familielid juist een heel evenement. Dat zie ik los van er voor elkaar zijn in het dagelijks leven.
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 12:02
Altijd nee, dat schrijf ik ook niet, maar het gewone leven draait altijd door, ook als je verdrietig bent.
De dag nadat mijn vader overleed moest ik van alles regelen omdat ik de afspraak voor het bezorgen van een wasmachine had gemist omdat ik halsoverkop weg moest de dag ervoor.
Dat was niet leuk, maar het moest wel even.
Iemand die dat niet kan, die een soort vortex van verdriet om zich heen creëert en daarbuiten niks meer kan zien vraagt meer van zijn partner dan hij ooit terug zal kunnen geven.
Ik kan mij daar zelf weinig bij voorstellen, bij zo'n manier van rouwen, en ik denk dat het helemaal niet raar is dat je op basis daarvan besluit dat je niet goed bij elkaar past.
Iedereen doet dingen anders.
Ja, die dingen moeten we allemaal rond een overlijden. Het leven gaat door.

Maar lekker zitten keuvelen met een kerstlunch zou leuk en ontspannen moeten zijn, geen taak, zoals een wasmachine laten bezorgen. Ik zou het ook niet leuk vinden als iemand uit verplichting bij mij kerst kwam zitten vieren.
Alle reacties Link kopieren Quote
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 12:02
Altijd nee, dat schrijf ik ook niet, maar het gewone leven draait altijd door, ook als je verdrietig bent.
De dag nadat mijn vader overleed moest ik van alles regelen omdat ik de afspraak voor het bezorgen van een wasmachine had gemist omdat ik halsoverkop weg moest de dag ervoor.
Dat was niet leuk, maar het moest wel even.
Iemand die dat niet kan, die een soort vortex van verdriet om zich heen creëert en daarbuiten niks meer kan zien vraagt meer van zijn partner dan hij ooit terug zal kunnen geven.
Ik kan mij daar zelf weinig bij voorstellen, bij zo'n manier van rouwen, en ik denk dat het helemaal niet raar is dat je op basis daarvan besluit dat je niet goed bij elkaar past.
Iedereen doet dingen anders.
De meeste mensen gaan, in nood, juist handelen. En doen het precies zoals jij
Om op andere momenten, kerstbrunch, hun rust en ruimte te pakken. Want dan kan het
Alle reacties Link kopieren Quote
SpinnendePoes schreef:
27-12-2022 12:02
Altijd nee, dat schrijf ik ook niet, maar het gewone leven draait altijd door, ook als je verdrietig bent.
De dag nadat mijn vader overleed moest ik van alles regelen omdat ik de afspraak voor het bezorgen van een wasmachine had gemist omdat ik halsoverkop weg moest de dag ervoor.
Dat was niet leuk, maar het moest wel even.
Iemand die dat niet kan, die een soort vortex van verdriet om zich heen creëert en daarbuiten niks meer kan zien vraagt meer van zijn partner dan hij ooit terug zal kunnen geven.
Ik kan mij daar zelf weinig bij voorstellen, bij zo'n manier van rouwen, en ik denk dat het helemaal niet raar is dat je op basis daarvan besluit dat je niet goed bij elkaar past.
Iedereen doet dingen anders.

Je spreekt jezelf enorm tegen. Je schrijft dat iedereen dingen anders doet, maar tegelijkertijd dat je je weinig kan voorstellen van zo’n manier van rouwen. Dan accepteer je dus niet dat iedereen wat anders doet. Ik vind rouw zoiets persoonlijks, bijna niemand doet dat op dezelfde manier, in dezelfde volgorde of in dezelfde tijd. Ik vind het niet iets om iemand op te beoordelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap vriend heel goed. Hij is alleen natuurlijk niet handig geweest om dit niet op tijd aan te geven. Nu is er rekening gehouden met hem. Ik snap dat dat wat teleurstelling over is.

Ik ben al jong wees geworden en heb het elk jaar pittig met kerst. Ik doe dus ook niet aan kerst met mijn schoonouders. Elk ander moment een etentje? Prima. Maar met kerst? Nee. Ik vind het te heftig. De ‘gezellige’ kerstreclames, de verplichte gezelligheid. Nee. Ik doe er niet aan mee, het lukt me gewoon niet en blijf er met die dagen ver vandaan. Mijn partner weet dat, mijn schoonouders ook en vinden het geen probleem.

Maar dan mag je wel verwachten dat je daarvoor duidelijk over bent.
navyblue schreef:
27-12-2022 12:10
We hebben het in dit topic überhaupt nog niet eens over de aandacht die TO nu aan haar vriend besteedt. Alles gaat over de kerst van TO’s familie. Wellicht schiet TO daar ook wel tekort. Maar goed, daar spreekt ze zelf niet over. Interesse in elkaars familie is tweerichtingsverkeer, en oog voor de situatie waarin iemand zich bevindt. Maar wie weet is dat er wel hoor, dat kunnen we uit dit topic niet opmaken.

Want je zou ook kunnen denken, ik zeg dit jaar een keer mijn familie af en ik ben bij jouw familie met kerst. Hoeft niet, maar een keertje alleen gaan, zou toch geen drama hoeven zijn.

Overigens schaar ik kerst niet onder “gewone momentjes”, vaak is dat in familielid juist een heel evenement. Dat zie ik los van er voor elkaar zijn in het dagelijks leven.
Dat soort dingen ziet iedereen ook anders natuurlijk, ik vind gewoon even met elkaar mee naar familie net zo vanzelfsprekend als meegaan naar een begrafenis bijvoorbeeld.
Dat zit ook een beetje aan elkaar vast in mijn hoofd, het hoort allemaal bij de relatie die je hebt met de familie van je partner.
Want iemand ie nog geeneens koffie wil drinken bij je moeder of mee wil naar een kerstbrunch ofzo wil je toch helemaal niet op een begrafenis hebben?
En hoe de balans precies zit bij TO en haar man dat weet ik ook niet, dat schrijf ik ook steeds, maar dat dit een moment is waarop ze even goed gaat kijken of ze wel verder wil met haar partner lijkt mij eigenlijk niet zo raar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jezus Spinnende Poes, wanneer ben jij kapot gegaan? Ga hulp zoeken
Alle reacties Link kopieren Quote
Poof schreef:
27-12-2022 12:16
Ik snap vriend heel goed. Hij is alleen natuurlijk niet handig geweest om dit niet op tijd aan te geven. Nu is er rekening gehouden met hem. Ik snap dat dat wat teleurstelling over is.

Ik ben al jong wees geworden en heb het elk jaar pittig met kerst. Ik doe dus ook niet aan kerst met mijn schoonouders. Elk ander moment een etentje? Prima. Maar met kerst? Nee. Ik vind het te heftig. De ‘gezellige’ kerstreclames, de verplichte gezelligheid. Nee. Ik doe er niet aan mee, het lukt me gewoon niet en blijf er met die dagen ver vandaan. Mijn partner weet dat, mijn schoonouders ook en vinden het geen probleem.

Maar dan mag je wel verwachten dat je daarvoor duidelijk over bent.
Dit is zijn eerste kerst zonder zijn moeder. Hoe had hij vooraf kunnen weten dat hij er niet aan toe zou zijn/nog te veel verdriet te hebben? En dan nog, je kunt niet altijd van tevoren weten hoe je je op zo’n moment voelt, vriend TO had ook plotseling ziek kunnen worden. Was er dan ook zo’n drama van gemaakt?
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven