Relaties
alle pijlers
Pauze in relatie goed?
zondag 5 maart 2023 om 16:46
Hallo,
In het kort hebben mijn vriend en ik na een relatie van 5 jaar een pauze ingelast van 3 maanden waarin geen contact is toegestaan. Dit zodat we beide aan onze eigen mentale problemen kunnen werken, hierdoor werd de relatie slechter en konden we niet goed meer communiceren.
Mijn vriend wou het in eerste instantie uitmaken en heeft dingen naar mijn hoofd gegooid die zijn ingepraat door zijn ouders. Hij is 26 en woont nog thuis en de mening van zijn ouders en familie doen er veel toe bij hem. Hij is op het moment ook makkelijk beïnvloedbaar. De pauze kwam in eerste instantie vanuit mij omdat ik zoiets heb van wat we hebben is iets moois en speciaals en dat moeten we koesteren en voor vechten. Hij wou mij geen hoop geven, maar is 20 min later weer bij mij terug gekomen met dat hij ook een pauze wou van 3 maanden waarin we elkaar niet spreken en zien. We gaan niet met andere of iets en echt aan onszelf werken zodat we beide weer iets beter in ons vel zitten zodat we samen aan onze relatie kunnen werken.
Ik zit er alleen echt doorheen en merk ook dat vrienden er een beetje moe van worden. Ik heb gewoon tips nodig of iemand om tegen te praten de komende tijd met wie ik mijn problemen en gedachtes kan delen.
Mijn vriend zag nadat ik iets persoonlijks met hem had gedeeld ook in dat het uitmaken niet nodig is en dat werken aan onszelf de oplossing is. Daarbij heeft hij tegen gezamenlijke vrienden gezegd dat we individueel aan elkaar werken. In mijn ogen dus echt om de relatie te beteren. Nu ben ik alleen de hele tijd aan het twijfelen over de situatie omdat hij dus thuis woont en de break up eerst vanuit zijn familie werd voorgesteld en hier is met hem 4 uur lang over gepraat. Daarna kwam hij al snel tot het besluit na een gesprek met mij dat hij dus een pauze wilt. Maar omdat hij dus thuis woont ben ik bang dat zijn ouders een verkeerde invloed op hem hebben en hij me 3 maand aan het lijntje houd om het vervolgens uit te maken, daarbij komt wel kijken dat hij het met zijn ouders heeft besproken voordat hij een pauze wou en dit dus vanuit hun is goedgekeurd en hoe vervelend ik die mensen op het moment ook vind ik zie ze er niet voor aan om tegen hem te zeggen, ach je twijfelt heel erg neem maar een pauze, maar eerder van als dit iets is wat jij wilt en voor wilt vechten moeten jullie eerst aan jullie zelf werken om de relatie weer te beteren
Zoals jullie lezen zit ik echt vol met gedachtes en hoor graag jullie kijk op deze situatie, we zien elkaar 27 mei weer en gaan dan met zn 2en in gesprek over de situatie.
In het kort hebben mijn vriend en ik na een relatie van 5 jaar een pauze ingelast van 3 maanden waarin geen contact is toegestaan. Dit zodat we beide aan onze eigen mentale problemen kunnen werken, hierdoor werd de relatie slechter en konden we niet goed meer communiceren.
Mijn vriend wou het in eerste instantie uitmaken en heeft dingen naar mijn hoofd gegooid die zijn ingepraat door zijn ouders. Hij is 26 en woont nog thuis en de mening van zijn ouders en familie doen er veel toe bij hem. Hij is op het moment ook makkelijk beïnvloedbaar. De pauze kwam in eerste instantie vanuit mij omdat ik zoiets heb van wat we hebben is iets moois en speciaals en dat moeten we koesteren en voor vechten. Hij wou mij geen hoop geven, maar is 20 min later weer bij mij terug gekomen met dat hij ook een pauze wou van 3 maanden waarin we elkaar niet spreken en zien. We gaan niet met andere of iets en echt aan onszelf werken zodat we beide weer iets beter in ons vel zitten zodat we samen aan onze relatie kunnen werken.
Ik zit er alleen echt doorheen en merk ook dat vrienden er een beetje moe van worden. Ik heb gewoon tips nodig of iemand om tegen te praten de komende tijd met wie ik mijn problemen en gedachtes kan delen.
Mijn vriend zag nadat ik iets persoonlijks met hem had gedeeld ook in dat het uitmaken niet nodig is en dat werken aan onszelf de oplossing is. Daarbij heeft hij tegen gezamenlijke vrienden gezegd dat we individueel aan elkaar werken. In mijn ogen dus echt om de relatie te beteren. Nu ben ik alleen de hele tijd aan het twijfelen over de situatie omdat hij dus thuis woont en de break up eerst vanuit zijn familie werd voorgesteld en hier is met hem 4 uur lang over gepraat. Daarna kwam hij al snel tot het besluit na een gesprek met mij dat hij dus een pauze wilt. Maar omdat hij dus thuis woont ben ik bang dat zijn ouders een verkeerde invloed op hem hebben en hij me 3 maand aan het lijntje houd om het vervolgens uit te maken, daarbij komt wel kijken dat hij het met zijn ouders heeft besproken voordat hij een pauze wou en dit dus vanuit hun is goedgekeurd en hoe vervelend ik die mensen op het moment ook vind ik zie ze er niet voor aan om tegen hem te zeggen, ach je twijfelt heel erg neem maar een pauze, maar eerder van als dit iets is wat jij wilt en voor wilt vechten moeten jullie eerst aan jullie zelf werken om de relatie weer te beteren
Zoals jullie lezen zit ik echt vol met gedachtes en hoor graag jullie kijk op deze situatie, we zien elkaar 27 mei weer en gaan dan met zn 2en in gesprek over de situatie.
zondag 5 maart 2023 om 23:49
Dat vind ik wel opvallend mild naar de ouders en de (ex)vriend. Als het klopt wat hij TS vertelt, namelijk dat het hún idee was om het uit te maken na een beraad van 4 uur, vind ik dat behoorlijk slap. Sowieso zou ik echt grote vraagtekens zetten bij iemand van die leeftijd die nog bij zijn ouders woont.Dropdrop schreef: ↑05-03-2023 21:51Een schipbreukeling kun je alleen redden, als je niet zelf ook in het water ligt.
Zijn depressie, jouw trauma en rouw. Jullie trekken elkaar naar de bodem.
Dat zagen zijn ouders heel goed. Ze beïnvloeden hem niet, ze zorgen voor hem. En indirect zorgen ze ook voor jou, want jij moet ook vooral met jezelf bezig zijn en niet met hem.
zondag 5 maart 2023 om 23:58
Deels eens. In een diepe depressie, mijn vriend is er bekend mee, is keuzes maken en zaken overzien enorm ingewikkeld. Je ziet niet alles meer helder en loopt dan helemaal vast. Ik was er niet bij maar kan mij heel goed voorstellen dat ouders met vriend de zaken op een rij zetten nav meerdere keren dat vriend zaken met hen deelde en aangeeft t allemaal niet meer te weten. Wanneer je je zoon ziet afglijden kan ik me best voorstellen dat je eens in gesprek gaat hoe gezond deze relatie nu eigenlijk is nav gedrag zoon, of verhalen waar zoon mee thuiskomt. We waren er niet bij maar ik zie best wat begrijpelijke scenarios. De emotie die ik lees van ts, uiteraard begrijpelijk, maakt haar verhaal voor mij niet volledig betrouwbaar en bevat veel aannames. Wie weet kon vriend t niet helder vertellen... Ergens heb ik ook t gevoel dat ts schoonouders graag een aandeel hierin wil geven zodat ze naar zichzelf kan bevestigen dat vriend wel verder wil. Echter, ik was er niet bij dus ik weet t niet. Dit is mijn onderbuikgevoel iig. Dat zoon half gekidnapped wordt en na t uitmaken weggehaald wordt / naar huis moet omdat zijn ouders dat afdwingen vind ik OF ongeloofwaardig OF een enorme rode vlag om er een punt achter te zetten. Dan is 3 jaar nog niet voldoende om de boel op orde te krijgen qua zelfstandigheid.andnowwedance schreef: ↑05-03-2023 23:49Dat vind ik wel opvallend mild naar de ouders en de (ex)vriend. Als het klopt wat hij TS vertelt, namelijk dat het hún idee was om het uit te maken na een beraad van 4 uur, vind ik dat behoorlijk slap. Sowieso zou ik echt grote vraagtekens zetten bij iemand van die leeftijd die nog bij zijn ouders woont.
maandag 6 maart 2023 om 00:24
Zij doet toch precies hetzelfde wat ze de ouders verwijt? Net zo lang op hem inpraten tot die van gedachte verandert. Overigens denk ik dat de ouders hun zoon goed kennen en dat het niet makkelijk is om aan te zien dat hij in een problematische relatie zit terwijl hij depressief is.andnowwedance schreef: ↑05-03-2023 23:49Dat vind ik wel opvallend mild naar de ouders en de (ex)vriend. Als het klopt wat hij TS vertelt, namelijk dat het hún idee was om het uit te maken na een beraad van 4 uur, vind ik dat behoorlijk slap. Sowieso zou ik echt grote vraagtekens zetten bij iemand van die leeftijd die nog bij zijn ouders woont.
maandag 6 maart 2023 om 01:11
Klopt, vandaar dat ik in mijn post zeg dat hij zich eerst door de ouders, en daarna door TS liet beïnvloeden.Paska schreef: ↑06-03-2023 00:24Zij doet toch precies hetzelfde wat ze de ouders verwijt? Net zo lang op hem inpraten tot die van gedachte verandert. Overigens denk ik dat de ouders hun zoon goed kennen en dat het niet makkelijk is om aan te zien dat hij in een problematische relatie zit terwijl hij depressief is.
maandag 6 maart 2023 om 06:57
Kortom.. vriend is enorm beïnvloedbaar en is 3 maanden geen contact natuurlijk lang genoeg voor de ouders om voor elkaar te krijgen dat vriend het zelf ook beter vindt om het voorgoed uit te maken. Want de ouders hebben echt geen boodschap aan individueel sterker worden om ook weer sterker de relatie in te gaan. Zij willen dat het over is. En zullen iets anders niet positief benaderen.
Als ik jou was zou ik de 3 maanden nemen om goed te kijken naar wat voor soort relatie je zou willen hebben. Ik denk niet dat je dat met huidige vriend ooit krijgt..
Als ik jou was zou ik de 3 maanden nemen om goed te kijken naar wat voor soort relatie je zou willen hebben. Ik denk niet dat je dat met huidige vriend ooit krijgt..
maandag 6 maart 2023 om 10:35
Eens. Als je elkaar echt leuk vindt kan je geen 3 maanden zonder elkaar en contact.
Waarom wilde je de pauze precies? Wat denk je met die pauze te bereiken? Elkaar missen en na 3 weken appen/bellen?
maandag 6 maart 2023 om 10:45
Elk mens heeft traumas. En daar kies je meestal niet voor.xmarijn4 schreef: ↑05-03-2023 21:15Je hoeft geen dingen in mijn mond te leggen en voor hem geen conclusies te trekken. Hij kon zeker wel anders want hij is gewoon de deur uitgelopen en is terug gekomen. Ik vind het nogal wat dat je zo makkelijk praat... En het feit dat je het een ''bekentenis'' noemt laat wel zien hoe jij het verhaal leest of niet?
Je gaat ook niet op deze manier met mensen om? Denk je dat ik er zelf voor heb gekozen om een trauma te krijgen welke invloed heeft op mijn relatie of dat hij ervoor kiest een depressie te krijgen?
Daarbij komt kijken dat ik een klein deel van het verhaal deel, mensen om tips vraag en advies, ik vraag niet om volledig de grond in gepraat te worden. Als je mening niets toevoegd mag je hem voor je houden
Maar je lijkt alleen maar te willen horen dat het weer goed komt. Niet dat er een grote kans is dat het echt uit is.
Net zoals toen je vriend het uit wilde maken. Toen ging je hem ook ompraten en niet accepteren dat het uit is.
En nu opeens als hij het over 3 maanden uitmaakt dan houdt hij je aan een lijntje? Volgens mij hou jij vooral jezelf aan een lijntje.
Hij is wel duidelijk hoor.
En je kan zeggen dat hij wel kon weglopen maar die man is depressief. T is voor hem toch veel makkelijker om er zo mee te dealen. Voor hem is het gewoon uit. Hij hoeft er pas over 3 maanden weer mee te dealen.
maandag 6 maart 2023 om 10:59
Wellicht krijg ik nu de wind van voren, maar het valt me ook dat je best heftig reageert op mensen die hun vraagtekens zetten bij deze pauze.
Je hoeft dat natuurlijk niet aan ons "toe te geven" als je stiekem gewoon ook niet zo hoopvol bent over deze constructie. Het lijkt namelijk alsof je er zelf diep van binnen ook niet helemaal in gelooft en daarom de kritische kanttekeningen zo hard binnenkomen.
En dat mag, het is is begrijpelijk. Ik zou sowieso doodongelukkig van zo'n pauze worden (en het überhaupt niet trekken), helemaal als de ander zo twijfelt en het eigenlijk wilde uitmaken. Want dat is wel wat het is. Als de openbaring van een trauma na al die jaren nodig is om hem toch op 1 of andere manier aan je te binden, zit er echt iets niet goed.
maandag 6 maart 2023 om 11:06
Ik heb ook eens in zo'n relatie gezeten, veel liefde voor elkaar maar je trekt elkaar onbedoeld omlaag.
En soms ben je ook te afhankelijk geworden van de relatie zelf.
Uit elkaar gaan kan dan bevrijdend zijn en helpen om jezelf weer te vinden zonder die ander.
Met een pauze heb ik geen ervaring.
Ik denk als ik je zo lees, dat jij zelf wel eens erg (van gedachten) zou kunnen veranderen tijdens die drie maanden. Soms is dat hetgene waarvoor je misschien wel het meest bang bent.
Mijn advies is om door te zetten met deze pleister eraf te trekken, hij zit nu half los en dat voelt niet goed. Durf maar los te laten en je aandacht 100% op jezelf te richten. In de toekomst kijken kan toch niemand, en wat een ander doet heb je nu eenmaal geen invloed op. Dus daar hoef je je niet druk om te maken. Heb vertrouwen in de goede afloop. Makkelijker gezegd dan gedaan dat weet ik!
En soms ben je ook te afhankelijk geworden van de relatie zelf.
Uit elkaar gaan kan dan bevrijdend zijn en helpen om jezelf weer te vinden zonder die ander.
Met een pauze heb ik geen ervaring.
Ik denk als ik je zo lees, dat jij zelf wel eens erg (van gedachten) zou kunnen veranderen tijdens die drie maanden. Soms is dat hetgene waarvoor je misschien wel het meest bang bent.
Mijn advies is om door te zetten met deze pleister eraf te trekken, hij zit nu half los en dat voelt niet goed. Durf maar los te laten en je aandacht 100% op jezelf te richten. In de toekomst kijken kan toch niemand, en wat een ander doet heb je nu eenmaal geen invloed op. Dus daar hoef je je niet druk om te maken. Heb vertrouwen in de goede afloop. Makkelijker gezegd dan gedaan dat weet ik!
maandag 6 maart 2023 om 11:13
Ik heb niet alles gelezen.
Er is heel veel informatie te vinden over een 'geen contact' van 30-45 dagen. Dat kan je allemaal vinden op Google. Neem even kort contact met hem op na 30 dagen (mooie foto van jezelf ofzo, om te laten zien dat je op de goede weg bent). Hij gaat je zeker missen.
Verder zou je deze pauze kunnen gebruiken om ook fysiek (dus niet alleen mentaal) te werken aan jezelf. Hoe gaaf zou het zijn om een killerbody te kunnen tonen aan jezelf, hem en de rest van wereld. Sporten heeft heel veel voordelen bij mentale problemen. Het voorjaar en zomer komen er aan.
En als het niets wordt uiteindelijk met hem, dan ben je helemaal klaar voor een nieuwe relatie.
Je hebt nu een soort van liefdesverdriet, heel veel sterkte ermee.
Er is heel veel informatie te vinden over een 'geen contact' van 30-45 dagen. Dat kan je allemaal vinden op Google. Neem even kort contact met hem op na 30 dagen (mooie foto van jezelf ofzo, om te laten zien dat je op de goede weg bent). Hij gaat je zeker missen.
Verder zou je deze pauze kunnen gebruiken om ook fysiek (dus niet alleen mentaal) te werken aan jezelf. Hoe gaaf zou het zijn om een killerbody te kunnen tonen aan jezelf, hem en de rest van wereld. Sporten heeft heel veel voordelen bij mentale problemen. Het voorjaar en zomer komen er aan.
En als het niets wordt uiteindelijk met hem, dan ben je helemaal klaar voor een nieuwe relatie.
Je hebt nu een soort van liefdesverdriet, heel veel sterkte ermee.
aardbeitje8 wijzigde dit bericht op 06-03-2023 11:28
1.33% gewijzigd
I was reminded that my bloodtype is B positive.
maandag 6 maart 2023 om 11:15
Nee hoor.coderood schreef: ↑06-03-2023 10:45Elk mens heeft traumas. En daar kies je meestal niet voor.
Maar je lijkt alleen maar te willen horen dat het weer goed komt. Niet dat er een grote kans is dat het echt uit is.
Net zoals toen je vriend het uit wilde maken. Toen ging je hem ook ompraten en niet accepteren dat het uit is.
En nu opeens als hij het over 3 maanden uitmaakt dan houdt hij je aan een lijntje? Volgens mij hou jij vooral jezelf aan een lijntje.
Hij is wel duidelijk hoor.
En je kan zeggen dat hij wel kon weglopen maar die man is depressief. T is voor hem toch veel makkelijker om er zo mee te dealen. Voor hem is het gewoon uit. Hij hoeft er pas over 3 maanden weer mee te dealen.
Verder met je eens.
maandag 6 maart 2023 om 12:58
Ik snap volledig het punt van uw verhaal, ik was meer opzoek naar mensen die iets vergelijkbaars meegemaakt hebben of hoe ik het beste deze pauze voor mezelf kon inrichten.Hijodelaluna schreef: ↑05-03-2023 23:58Deels eens. In een diepe depressie, mijn vriend is er bekend mee, is keuzes maken en zaken overzien enorm ingewikkeld. Je ziet niet alles meer helder en loopt dan helemaal vast. Ik was er niet bij maar kan mij heel goed voorstellen dat ouders met vriend de zaken op een rij zetten nav meerdere keren dat vriend zaken met hen deelde en aangeeft t allemaal niet meer te weten. Wanneer je je zoon ziet afglijden kan ik me best voorstellen dat je eens in gesprek gaat hoe gezond deze relatie nu eigenlijk is nav gedrag zoon, of verhalen waar zoon mee thuiskomt. We waren er niet bij maar ik zie best wat begrijpelijke scenarios. De emotie die ik lees van ts, uiteraard begrijpelijk, maakt haar verhaal voor mij niet volledig betrouwbaar en bevat veel aannames. Wie weet kon vriend t niet helder vertellen... Ergens heb ik ook t gevoel dat ts schoonouders graag een aandeel hierin wil geven zodat ze naar zichzelf kan bevestigen dat vriend wel verder wil. Echter, ik was er niet bij dus ik weet t niet. Dit is mijn onderbuikgevoel iig. Dat zoon half gekidnapped wordt en na t uitmaken weggehaald wordt / naar huis moet omdat zijn ouders dat afdwingen vind ik OF ongeloofwaardig OF een enorme rode vlag om er een punt achter te zetten. Dan is 3 jaar nog niet voldoende om de boel op orde te krijgen qua zelfstandigheid.
En helaas is het waar dat zijn ouders en zus mee waren gekomen naar mijn huis om hem vervolgens druk op te leggen en binnen 30 min weer buiten te staan. Zoals ik al eerder zei is de situatie heel complex.
Ik had gewild dat ik zijn ouders een aandeel kon geven hierin zodat ik kan bevestigen dat mijn vriend verder wilt. Maar dit is niet het geval... Ze weten dat ik goed met mijn vriend kan praten en dit zint ze niet omdat ik de problemen binnen hun thuissituatie anders bekijk, maakt niet dat ik gelijk heb natuurlijk.
Zijn vader heeft mij die vrijdag er voor volledig met de grond gelijk gemaakt en dingen naar mijn hoofd gegooid, zoals dat ik de reden ben dat hij zich tegen een boom aanrijdt. fyi ik was degene die zei dat hij de dokter moest bellen, daarnaast haalde hij mijn net overleden moeder bij het verhaal en mocht ik daar niet meer om huilen want ik was niet zielig. Ze hebben tegen mijn vriend gezegd dat het een normaal gesprek was, ik heb hier nooit met hem over kunnen praten.
Het is een heel complex verhaal en ik waardeer je mening, maar het verhaal is complex en uitleggen lukt niet. En inderdaad niemand was erbij, ik ook niet toen ze 4 uur lang op hem hebben ingepraat. Ik heb dingen gehoord, sorry maar dat was gewoon zoeken naar redenen om het uit te maken. Hij heeft dingen gedaan die niet kunnen, ik heb een reactie hierop gegeven, Dit wordt gezien als niet goed en ze hoeven het verhaal van wat hij deed dan niet eens te horen
maandag 6 maart 2023 om 13:00
Dank u wel! Ik ga het zeker even opzoeken.aardbeitje8 schreef: ↑06-03-2023 11:13Ik heb niet alles gelezen.
Er is heel veel informatie te vinden over een 'geen contact' van 30-45 dagen. Dat kan je allemaal vinden op Google. Neem even kort contact met hem op na 30 dagen (mooie foto van jezelf ofzo, om te laten zien dat je op de goede weg bent). Hij gaat je zeker missen.
Verder zou je deze pauze kunnen gebruiken om ook fysiek (dus niet alleen mentaal) te werken aan jezelf. Hoe gaaf zou het zijn om een killerbody te kunnen tonen aan jezelf, hem en de rest van wereld. Sporten heeft heel veel voordelen bij mentale problemen. Het voorjaar en zomer komen er aan.
En als het niets wordt uiteindelijk met hem, dan ben je helemaal klaar voor een nieuwe relatie.
Je hebt nu een soort van liefdesverdriet, heel veel sterkte ermee.
En die tip heb ik ook van vriendinnen gekregen, check even in na een maand of 1,5 en laat weten waar je mee bezig bent, reageert ie niet, ziet hij in ieder geval dat ik moeite doen. En dan zie ik 27 mei wel!
maandag 6 maart 2023 om 13:03
Ja en zo zien wij het beide ook op het moment, je trekt elkaar mee in je eigen problemen. Dit zorgt natuurlijk voor wrijving. De kans dat ik van gedachten verander zit er natuurlijk in en dit beseft hij waarschijnlijk niet. Voor hem is het nog aan, moet ik vrienden van ons geloven.Vage schreef: ↑06-03-2023 11:06Ik heb ook eens in zo'n relatie gezeten, veel liefde voor elkaar maar je trekt elkaar onbedoeld omlaag.
En soms ben je ook te afhankelijk geworden van de relatie zelf.
Uit elkaar gaan kan dan bevrijdend zijn en helpen om jezelf weer te vinden zonder die ander.
Met een pauze heb ik geen ervaring.
Ik denk als ik je zo lees, dat jij zelf wel eens erg (van gedachten) zou kunnen veranderen tijdens die drie maanden. Soms is dat hetgene waarvoor je misschien wel het meest bang bent.
Mijn advies is om door te zetten met deze pleister eraf te trekken, hij zit nu half los en dat voelt niet goed. Durf maar los te laten en je aandacht 100% op jezelf te richten. In de toekomst kijken kan toch niemand, en wat een ander doet heb je nu eenmaal geen invloed op. Dus daar hoef je je niet druk om te maken. Heb vertrouwen in de goede afloop. Makkelijker gezegd dan gedaan dat weet ik!
Hopen is altijd goed, maar natuurlijk niet te uitgebreid waardoor ik mezelf de komende 3 maanden geen vooruit gang kan bieden. We gaan zien hoe we er beide over 3 maand in staan en misschien slaat de vonk weer over en hebben we iets om aan te werken. En anders werkt het helaas niet en dan is het een harde les geweest voor beide
maandag 6 maart 2023 om 13:07
Ik reageer heftig omdat mensen het verhaal niet lezen hahaha. En je krijgt niet de wind van voren! Ik ben ook zeker niet hoopvol vandaar ook mijn post.andnowwedance schreef: ↑06-03-2023 10:59Wellicht krijg ik nu de wind van voren, maar het valt me ook dat je best heftig reageert op mensen die hun vraagtekens zetten bij deze pauze.
Je hoeft dat natuurlijk niet aan ons "toe te geven" als je stiekem gewoon ook niet zo hoopvol bent over deze constructie. Het lijkt namelijk alsof je er zelf diep van binnen ook niet helemaal in gelooft en daarom de kritische kanttekeningen zo hard binnenkomen.
En dat mag, het is is begrijpelijk. Ik zou sowieso doodongelukkig van zo'n pauze worden (en het überhaupt niet trekken), helemaal als de ander zo twijfelt en het eigenlijk wilde uitmaken. Want dat is wel wat het is. Als de openbaring van een trauma na al die jaren nodig is om hem toch op 1 of andere manier aan je te binden, zit er echt iets niet goed.
Het is meer dat de verwijten die ik naar mijn hoofd heb gekregen, vooral dus te maken hebben met mijn trauma. Doordat hij mijn verhaal niet heeft kunnen horen is hij in gaan zien dat de problemen die voor hem het meest aanwezig zijn, prima op te lossen zijn. Mocht het zo zijn dat hij uit medelijden bij mij blijft houdt het voor mij natuurlijk snel op. Ik was van plan het hem te vertellen, maar zijn ouders hebben nu woorden in zijn mond gelegd waardoor ik mijn verhaal niet met hem kon doen. Dit heb ik toch gedaan, niet zoals ik wou en had gehoopt, maar het heeft hem doen inzien dat de dingen die over mij gezegd werden niet waar zijn.
maandag 6 maart 2023 om 13:11
Nou niet elk mens heeft traumas, dat vind ik makkelijk zeggen.coderood schreef: ↑06-03-2023 10:45Elk mens heeft traumas. En daar kies je meestal niet voor.
Maar je lijkt alleen maar te willen horen dat het weer goed komt. Niet dat er een grote kans is dat het echt uit is.
Net zoals toen je vriend het uit wilde maken. Toen ging je hem ook ompraten en niet accepteren dat het uit is.
En nu opeens als hij het over 3 maanden uitmaakt dan houdt hij je aan een lijntje? Volgens mij hou jij vooral jezelf aan een lijntje.
Hij is wel duidelijk hoor.
En je kan zeggen dat hij wel kon weglopen maar die man is depressief. T is voor hem toch veel makkelijker om er zo mee te dealen. Voor hem is het gewoon uit. Hij hoeft er pas over 3 maanden weer mee te dealen.
Ik heb hem zeker niet omgepraat. Ik heb mijn kant van het verhaal gedaan, omdat ik merkte dat wat hij zei niet vanuit hem kwam. Je kent iemand wel na 5 jaar. Ik had geaccepteerd dat het uit was en ik had niet verwacht dat hij terug zou komen. Die keuze heeft hij zelf gemaakt. En ik denk niet dat het makkelijker is om er zo mee te dealen, je schuift het op deze manier alleen maar naar voren. En mocht hij het wel doen, dan zegt dit genoeg voor mij en wens ik hem veel sterkte met komende relaties en zijn proces
maandag 6 maart 2023 om 13:14
Ik kan ook 3 maanden niet zonder contact en hij denkt er te makkelijk over.
Ik wou een pauze om ons eigen proces in werking te zetten. Los van elkaar even te kijken welke dingen ons liggen en welke behandeling passend is. Ik denk hiermee te bereiken dat we beiden weer sterker in onze schoenen staan, zodat je er weer voor elkaar kan zijn. Dit was namelijk niet mogelijk en we haalden elkaar verder naar beneden.
Het is lastig om te bepalen wie als eerste contact op neemt. We gunnen elkaar beide deze ruimte. En misschien is dat voorbij na een maand wie weet. Het gesprek over 3 maand kan 2 kanten op gaan, of de vonk slaat weer over en je hebt door wat je mist of je bent erachter gekomen dat het niet meer werkt. Dit is dan iets om over te praten of om het op te lossen of om volledig los te laten
maandag 6 maart 2023 om 13:16
Dat is zeker waar, niet dat hij de kans had om niet dat gesprek aan te gaan. Ze hadden het letterlijk zo geregeld..andnowwedance schreef: ↑05-03-2023 23:55Ja, hij bespreekt jullie relatie uitgebreid met ze en praat hen na.
maandag 6 maart 2023 om 13:19
Zijn ouders werken hem tegen om uit huis te gaan. Hij was vaak bij mij (ik woon op mezelf) en zelfs in het weekend werd hij meerdere keren gebeld met vraag wanneer hij naar huis kwam.andnowwedance schreef: ↑05-03-2023 23:49Dat vind ik wel opvallend mild naar de ouders en de (ex)vriend. Als het klopt wat hij TS vertelt, namelijk dat het hún idee was om het uit te maken na een beraad van 4 uur, vind ik dat behoorlijk slap. Sowieso zou ik echt grote vraagtekens zetten bij iemand van die leeftijd die nog bij zijn ouders woont.
Het was hun idee om het uit te maken, ze hebben zelfs tegen mij gezegd dat dat beter was. Terwijl ze niet mijn kant van het verhaal kennen en daarbij ook alleen zien wat er fout gaat. Maar je kan niet met iemand een fatsoenlijk gesprek hebben als zijn ouders buiten voor jou huis aan het wachten zijn, meerdere keren aanbellen dat hij moet komen
maandag 6 maart 2023 om 13:22
en als jouw vent, een vent was geweest.... had hij zijn ouders de mond gensoerdxmarijn4 schreef: ↑06-03-2023 13:19Zijn ouders werken hem tegen om uit huis te gaan. Hij was vaak bij mij (ik woon op mezelf) en zelfs in het weekend werd hij meerdere keren gebeld met vraag wanneer hij naar huis kwam.
Het was hun idee om het uit te maken, ze hebben zelfs tegen mij gezegd dat dat beter was. Terwijl ze niet mijn kant van het verhaal kennen en daarbij ook alleen zien wat er fout gaat. Maar je kan niet met iemand een fatsoenlijk gesprek hebben als zijn ouders buiten voor jou huis aan het wachten zijn, meerdere keren aanbellen dat hij moet komen
maandag 6 maart 2023 om 13:22
xmarijn4 schreef: ↑06-03-2023 13:11Nou niet elk mens heeft traumas, dat vind ik makkelijk zeggen.
Ik heb hem zeker niet omgepraat. Ik heb mijn kant van het verhaal gedaan, omdat ik merkte dat wat hij zei niet vanuit hem kwam. Je kent iemand wel na 5 jaar. Ik had geaccepteerd dat het uit was en ik had niet verwacht dat hij terug zou komen. Die keuze heeft hij zelf gemaakt. En ik denk niet dat het makkelijker is om er zo mee te dealen, je schuift het op deze manier alleen maar naar voren. En mocht hij het wel doen, dan zegt dit genoeg voor mij en wens ik hem veel sterkte met komende relaties en zijn proces
Maar blijkbaar niet goed genoeg om hem al eens eerder te vertellen over jouw trauma. Hoe kun je nu vijf jaar een goede en stabiele relatie hebben als je iets wat zo belangrijk is voor jou niet eerder hebt kunnen delen?
Coffee is never my cup of tea
maandag 6 maart 2023 om 13:28
Wat heftig zeg, waar je doorheen gaat!
Het verleden van ons komt overeen. Heb ook geen fijne ervaring met exen. Dat was bij mij door emdr verholpen. En doordat het via emdr weg was ‘gehaald’, had ik er ook minder moeite mee in de andere relaties. Ik weet niet of die therapie bij jou past, maar ik raad het sterk aan.
Je hebt het wel echt moeilijk zeg! Je verleden wat je niet verwerkt hebt en je moeder wat is overleden. Je mag best lief voor jezelf!
Een relatie zou nu ook juist liefdevol richting jou moeten zijn. Een steun in je rug om alles te dragen.
Ik lees dat je je verontschuldigt richting vriend. Natuurlijk moet je eerst aan jezelf werken. Maar het lijkt wel of je de relatie op jouw schouders legt.; Ik moet alles verwerken, en dan kan ik er voor je zijn.
Mij lijkt me een liefdevollere weg; ik ga het verwerken, en we ondersteunen elkaar.
Je mag ook best wat verwachten van vriend. Met het ondersteunen van jou.
Alhoewel ik vergeet het perspectief van je vriend dat hij een depressie heeft en het nog maar net weet. Wat ingewikkeld allemaal.
Maar wat ik net schreef, dat is mijn visie hoe een relatie hoort te zijn. Misschien ook voor jezelf checken of jullie dat bij elkaar naar boven kunnen halen?
Het verleden van ons komt overeen. Heb ook geen fijne ervaring met exen. Dat was bij mij door emdr verholpen. En doordat het via emdr weg was ‘gehaald’, had ik er ook minder moeite mee in de andere relaties. Ik weet niet of die therapie bij jou past, maar ik raad het sterk aan.
Je hebt het wel echt moeilijk zeg! Je verleden wat je niet verwerkt hebt en je moeder wat is overleden. Je mag best lief voor jezelf!
Een relatie zou nu ook juist liefdevol richting jou moeten zijn. Een steun in je rug om alles te dragen.
Ik lees dat je je verontschuldigt richting vriend. Natuurlijk moet je eerst aan jezelf werken. Maar het lijkt wel of je de relatie op jouw schouders legt.; Ik moet alles verwerken, en dan kan ik er voor je zijn.
Mij lijkt me een liefdevollere weg; ik ga het verwerken, en we ondersteunen elkaar.
Je mag ook best wat verwachten van vriend. Met het ondersteunen van jou.
Alhoewel ik vergeet het perspectief van je vriend dat hij een depressie heeft en het nog maar net weet. Wat ingewikkeld allemaal.
Maar wat ik net schreef, dat is mijn visie hoe een relatie hoort te zijn. Misschien ook voor jezelf checken of jullie dat bij elkaar naar boven kunnen halen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
