Relaties
alle pijlers
Pffffff.....onwerkelijk....het is over??
vrijdag 10 augustus 2007 om 16:41
Heerlijk dat er zoiets bestaat als een forum bij Viva....
Mijn vriend (38 jaar) heeft deze week onze relatie beeindigd...:-( We kennen elkaar nu ruim een half jaar...
Hij is 2,5 jaar geleden gescheiden en heeft een dochter van 3,5 jaar... Hij heeft na zijn scheiding wel een scharrel gehad van een paar maanden (geen relatie, puur sex). Ik ben (en was) zijn eerste relatie dus na zijn scheiding.
Hij heeft deze week onze relatie verbroken, geeft aan alleen te willen zijn. Heeft zijn scheiding>gemis dochter (ziet haar om de week een weekend) en minder contact ex-schoonfamilie< nog niet verwerkt is hij achter gekomen (geen gevoel meer voor zijn ex vrouw hoor, wil haar ook niet terug). Hij geeft ook aan aan zichzelf te moeten werken, want hij vindt dat hij mij behoorlijk tekort (?) heeft gedaan. Hij geeft aan het spijtig te vinden dat hij er nu pas is achter gekomen dat hij nog niet toe is aan een relatie... Hij gaat hier ook over praten met een deskundige..
Daar zat ik dan, het drong nog niet echt tot me door. Heb wel gevraagd of ik hem kan steunen of dat we er iets aan kunnen doen (bijv. praten). Hem misschien wat meer ruimte geven of wat ook. Ik wist ook niet goed hoe te reageren, ik was behoorlijk overdonderd zeg maar... Hij geeft duidelijk aan dat hij alleen wil zijn, hij dit alleen moet doen.. Hij kan op dit moment geen relatie hebben. Hij geeft aan niet open te staan voor mij. Hij hoopt ook wel dat het in de toekomst goed komt, maar hij wil me geen hoop geven... Ik begrijp het ook heel erg goed wat hij aangeeft, maar dat neemt niet weg dat ik ontzettend verdrietig ben. Ook wel een teleurstelling.
Houd giga veel van zijn dochtertje, moet haar ook missen (maar goed dat is misschien ook weer egocentrisch gedacht)...Zij en ik zijn stapel op elkaar.
Hebben jullie er ervaring mee, zoja hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Wat is jullie advies aan mij?
Mijn vriend (38 jaar) heeft deze week onze relatie beeindigd...:-( We kennen elkaar nu ruim een half jaar...
Hij is 2,5 jaar geleden gescheiden en heeft een dochter van 3,5 jaar... Hij heeft na zijn scheiding wel een scharrel gehad van een paar maanden (geen relatie, puur sex). Ik ben (en was) zijn eerste relatie dus na zijn scheiding.
Hij heeft deze week onze relatie verbroken, geeft aan alleen te willen zijn. Heeft zijn scheiding>gemis dochter (ziet haar om de week een weekend) en minder contact ex-schoonfamilie< nog niet verwerkt is hij achter gekomen (geen gevoel meer voor zijn ex vrouw hoor, wil haar ook niet terug). Hij geeft ook aan aan zichzelf te moeten werken, want hij vindt dat hij mij behoorlijk tekort (?) heeft gedaan. Hij geeft aan het spijtig te vinden dat hij er nu pas is achter gekomen dat hij nog niet toe is aan een relatie... Hij gaat hier ook over praten met een deskundige..
Daar zat ik dan, het drong nog niet echt tot me door. Heb wel gevraagd of ik hem kan steunen of dat we er iets aan kunnen doen (bijv. praten). Hem misschien wat meer ruimte geven of wat ook. Ik wist ook niet goed hoe te reageren, ik was behoorlijk overdonderd zeg maar... Hij geeft duidelijk aan dat hij alleen wil zijn, hij dit alleen moet doen.. Hij kan op dit moment geen relatie hebben. Hij geeft aan niet open te staan voor mij. Hij hoopt ook wel dat het in de toekomst goed komt, maar hij wil me geen hoop geven... Ik begrijp het ook heel erg goed wat hij aangeeft, maar dat neemt niet weg dat ik ontzettend verdrietig ben. Ook wel een teleurstelling.
Houd giga veel van zijn dochtertje, moet haar ook missen (maar goed dat is misschien ook weer egocentrisch gedacht)...Zij en ik zijn stapel op elkaar.
Hebben jullie er ervaring mee, zoja hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Wat is jullie advies aan mij?
vrijdag 10 augustus 2007 om 17:49
Hey meid,
Dit doet pijn, dat is heel normaal, eerst en vooral een dikke
.
Tja, veel kan je nu niet doen natuurlijk. Probeer nu afstand te nemen/houden, laat hem de ruimte om alles eens op een rij te zetten. Vermoedelijk had hij die vorige ervaringen nog niet volledig verwerkt toen hij iets met jou begon. Probeer zelf ook verder te gaan met je leven, hoe moeilijk dat ook is. Laat hem naar jou toekomen als hij er misschien in de toekomst klaar voor is, maar ga zeker niet op hem wachten en hou er rekening mee dat het misschien ook helemaal niet meer goedkomt. Vind ik altijd wat 'verwarrend' in zo'n situaties. Heb in nabije omgeving al beide scenario's gehad:
1. Hij had wat meer tijd nodig om vorige dingen te verwerken, is in orde gekomen, zijn terug samen gekomen.
2. Hij is er toch niet zeker van of jij de vrouw van zijn leven bent (sorry), vandaar die twijfel.
Hoop voor jou optie 1 maar denk ergens dat je ook rekening moet houden met optie 2. Kan ook de achterliggende reden zijn, hoeft daarom niet persé zo te zijn natuurlijk.
Probeer zelf wat afleiding te zoeken nu!
Veel sterkte,
Groetjes
Dit doet pijn, dat is heel normaal, eerst en vooral een dikke
.Tja, veel kan je nu niet doen natuurlijk. Probeer nu afstand te nemen/houden, laat hem de ruimte om alles eens op een rij te zetten. Vermoedelijk had hij die vorige ervaringen nog niet volledig verwerkt toen hij iets met jou begon. Probeer zelf ook verder te gaan met je leven, hoe moeilijk dat ook is. Laat hem naar jou toekomen als hij er misschien in de toekomst klaar voor is, maar ga zeker niet op hem wachten en hou er rekening mee dat het misschien ook helemaal niet meer goedkomt. Vind ik altijd wat 'verwarrend' in zo'n situaties. Heb in nabije omgeving al beide scenario's gehad:
1. Hij had wat meer tijd nodig om vorige dingen te verwerken, is in orde gekomen, zijn terug samen gekomen.
2. Hij is er toch niet zeker van of jij de vrouw van zijn leven bent (sorry), vandaar die twijfel.
Hoop voor jou optie 1 maar denk ergens dat je ook rekening moet houden met optie 2. Kan ook de achterliggende reden zijn, hoeft daarom niet persé zo te zijn natuurlijk.
Probeer zelf wat afleiding te zoeken nu!
Veel sterkte,
Groetjes
zaterdag 11 augustus 2007 om 12:12
@Mellie001: Dank je wel voor je reactie!
Wie weet als hij alles op een rijtje gezet heeft, ik in de toekomst te horen krijg hoe en wat.. Ik ga er ook vanuit dat het niet meer goed komt, maar ja dat gevoel he.... Ik geef hem nu ook de ruimte, ik heb ook verder geen contact meer met hem opgezocht. Heeft ook geen zin denk ik, of hoe zouden jullie ermee omgaan? Ben eigenlijk ook wel benieuwd of iemand dit zelf heeft meegemaakt en zou graag haar of zijn kijk hierop wel graag willlen lezen, dus
a. De persoon die uit een relatie stapte omdat een en ander nog niet verwerkt was;
b. De persoon die te horen kreeg dat de partner uit de relatie wou stappen. Groetjes, Ellemieke
Wie weet als hij alles op een rijtje gezet heeft, ik in de toekomst te horen krijg hoe en wat.. Ik ga er ook vanuit dat het niet meer goed komt, maar ja dat gevoel he.... Ik geef hem nu ook de ruimte, ik heb ook verder geen contact meer met hem opgezocht. Heeft ook geen zin denk ik, of hoe zouden jullie ermee omgaan? Ben eigenlijk ook wel benieuwd of iemand dit zelf heeft meegemaakt en zou graag haar of zijn kijk hierop wel graag willlen lezen, dus
a. De persoon die uit een relatie stapte omdat een en ander nog niet verwerkt was;
b. De persoon die te horen kreeg dat de partner uit de relatie wou stappen. Groetjes, Ellemieke
zaterdag 11 augustus 2007 om 13:16
hoi Ellemieke,ik vind het heel rottig voor je maar ik heb hetzelfde als je vriend gehad.Ik ben 4 jaar geleden na een huwelijk van 13 jaar gescheiden.Ik bleef met 2 kleine kindjes achter en moest een baan en een huis regelen.Daardoor had ik geen tijd en ruimte om voor mezelf alles te verwerken.
Maar ik ontmoette na een half jaar al een superlieve man die me met van alles hielp.maar na een jaar kwam ik in een zware depressie terecht,en zag ikm
het niet meer zitten iets met mijn vriend op te bouwen terwijl ik merkte dat ik nog vol boosheid en verdriet vanwege mijn scheiding had,maar mijn ex wilde ik niet terug,dat was het punt niet,ik had nog niets verwerkt.
Een scheiding is heel ingrijpend,vooral als er kinderen in het spel zijn .
Ik hoop dat hij na verloop van tijd weer open staat voor een relatie met je,
succes,Tinkelbel 13
Maar ik ontmoette na een half jaar al een superlieve man die me met van alles hielp.maar na een jaar kwam ik in een zware depressie terecht,en zag ikm
het niet meer zitten iets met mijn vriend op te bouwen terwijl ik merkte dat ik nog vol boosheid en verdriet vanwege mijn scheiding had,maar mijn ex wilde ik niet terug,dat was het punt niet,ik had nog niets verwerkt.
Een scheiding is heel ingrijpend,vooral als er kinderen in het spel zijn .
Ik hoop dat hij na verloop van tijd weer open staat voor een relatie met je,
succes,Tinkelbel 13
zondag 12 augustus 2007 om 14:43
@tinkelbel13: dank je voor je reactie.. Heb je zelf weer contact opgenomen met de man waar je destijds -na je scheiding- een relatie mee had of is het niet weer goedgekomen?
Waar voelde je je toen goed bij, helemaal geen contact met je ex-vriend?
Heb je het nu allemaal een plek kunnen geven?
Ik snap heel goed hoe hij het me heeft uitgelegt, helaas kan ik hem daar niet mee helpen want hij sluit mij buiten.
Ook al begrijp ik het heel goed, mijn gevoel wil er nog niet aan geloven...
Zo onwerkelijk allemaal....Groetjes, Ellemieke
Waar voelde je je toen goed bij, helemaal geen contact met je ex-vriend?
Heb je het nu allemaal een plek kunnen geven?
Ik snap heel goed hoe hij het me heeft uitgelegt, helaas kan ik hem daar niet mee helpen want hij sluit mij buiten.
Ook al begrijp ik het heel goed, mijn gevoel wil er nog niet aan geloven...
Zo onwerkelijk allemaal....Groetjes, Ellemieke
maandag 13 augustus 2007 om 08:25
Ellemieke,
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. In mei heb ik een 34 jarige man leren kennen die voor mij 6 maanden vrijgezel was na een relatie van 7 jaar. Ook hij heeft samen met haar een kind.
De eerste maand was helemaal geweldig, hij voelde zich goed, fijn, was zo dankbaar dat hij me had leren kennen, voor mij gold dat ook zo want voor hem was ik anderhalf jaar vrijgezel.
En ineens drie weken geleden wist hij het allemaal niet meer, aan de ene kant gelukkig en aan de andere kant ook doodongelukkig.
Ik heb het besluit genomen niet verder te gaan en hem de ruimte te geven alles op te lossen. Hij ging hier niet tegen in dus was het er eigenlijk mee eens.
De twee weken daarna was het contact slecht, ik wilde graag praten, hij niet dus ook ik wordt buitengesloten. Afgelopen vrijdag kreeg ik een redelijk smsje van hem en heel misschien gaat ie me bellen van de week.
Het is over en uit, het werkt nu niet. Is moeilijk om te plaatsen want je gevoel is nog aanwezig maar beiden hadden we door dat als we door gegaan zouden zijn we elkaar kapot konden maken.
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. In mei heb ik een 34 jarige man leren kennen die voor mij 6 maanden vrijgezel was na een relatie van 7 jaar. Ook hij heeft samen met haar een kind.
De eerste maand was helemaal geweldig, hij voelde zich goed, fijn, was zo dankbaar dat hij me had leren kennen, voor mij gold dat ook zo want voor hem was ik anderhalf jaar vrijgezel.
En ineens drie weken geleden wist hij het allemaal niet meer, aan de ene kant gelukkig en aan de andere kant ook doodongelukkig.
Ik heb het besluit genomen niet verder te gaan en hem de ruimte te geven alles op te lossen. Hij ging hier niet tegen in dus was het er eigenlijk mee eens.
De twee weken daarna was het contact slecht, ik wilde graag praten, hij niet dus ook ik wordt buitengesloten. Afgelopen vrijdag kreeg ik een redelijk smsje van hem en heel misschien gaat ie me bellen van de week.
Het is over en uit, het werkt nu niet. Is moeilijk om te plaatsen want je gevoel is nog aanwezig maar beiden hadden we door dat als we door gegaan zouden zijn we elkaar kapot konden maken.
maandag 20 augustus 2007 om 16:19
Een late reactie, ik heb problemen gehad met inloggen..
@scarlett123, ben benieuwd hoe het nu met je gaat. Heb je al wat van je (ex)vriend gehoord?
Ik heb begin vorige week wat spulletjes over de post gestuurd naar mijn ex. Leek me beter dan hem weer zien. Ik kreeg vervolgens een mail van hem, met daarin een dankjewel voor de spullen en hoe hij zich voelde en de vraag hoe ik me voelde. En voor ik het wist waren we heen en weer aan het mailen, smsen en twee keer gebeld. En als klap op de vuurpijl ben ik een paar dagen geleden bij hem geweest. Het was onzettend gezellig. Gepraat over koetjes en kalfjes maar ook over hoe we ons voelden. Hij hoopt me snel weer te zien. Wil af en toe met mij leuke dingen ondernemen. Heb hem wel aangegeven dat ik het wel verwarrend vindt. Dat er wel duidelijkheid moet zijn voor ons allebei. Nu afgesproken dat we er allebei over nadenken hoe we het contact willen. Heb hem wel aangegeven dat een vriendschappelijk contact van mijn kant niet lukt. Wat moet ik nu in godsnaam doen?
Liefs, Ellemieke
@scarlett123, ben benieuwd hoe het nu met je gaat. Heb je al wat van je (ex)vriend gehoord?
Ik heb begin vorige week wat spulletjes over de post gestuurd naar mijn ex. Leek me beter dan hem weer zien. Ik kreeg vervolgens een mail van hem, met daarin een dankjewel voor de spullen en hoe hij zich voelde en de vraag hoe ik me voelde. En voor ik het wist waren we heen en weer aan het mailen, smsen en twee keer gebeld. En als klap op de vuurpijl ben ik een paar dagen geleden bij hem geweest. Het was onzettend gezellig. Gepraat over koetjes en kalfjes maar ook over hoe we ons voelden. Hij hoopt me snel weer te zien. Wil af en toe met mij leuke dingen ondernemen. Heb hem wel aangegeven dat ik het wel verwarrend vindt. Dat er wel duidelijkheid moet zijn voor ons allebei. Nu afgesproken dat we er allebei over nadenken hoe we het contact willen. Heb hem wel aangegeven dat een vriendschappelijk contact van mijn kant niet lukt. Wat moet ik nu in godsnaam doen?
Liefs, Ellemieke
