Relaties
alle pijlers
Prille liefde :) Maar groot leeftijdsverschil... ervaringen?
woensdag 9 mei 2007 om 21:52
De korte versie van mijn vraag:
Ik ben 21 jaar en verliefd aan het worden op een man van 43 jaar...
Het is nog heel pril, en ik ben nog helemaal niet zeker over hoe het allemaal gaat lopen. En daar speelt ons leeftijdsverschil zeker een grote rol bij. Maar het brengt een hoop gedachten met zich mee over wat ik wil in een relatie, hoe doe je dat in de toekomst, met kinderen enzo?
Heeft iemand hier ervaringen mee?
Ik ben 21 jaar en verliefd aan het worden op een man van 43 jaar...
Het is nog heel pril, en ik ben nog helemaal niet zeker over hoe het allemaal gaat lopen. En daar speelt ons leeftijdsverschil zeker een grote rol bij. Maar het brengt een hoop gedachten met zich mee over wat ik wil in een relatie, hoe doe je dat in de toekomst, met kinderen enzo?
Heeft iemand hier ervaringen mee?
woensdag 9 mei 2007 om 21:55
En nu de lange versie ;)
"Als de liefde u toewenkt, volgt haar dan.
Hoewel haar wegen moeilijk begaanbaar en steil zijn.
Als ze haar vleugels om u heen slaat, zwicht dan voor haar,
Hoewel gij wellicht wordt gewond door het zwaard dat schuilgaat tussen haar vederen.
En als ze u toefluistert, schenk haar dan geloof,
Hoewel haar stem uw dromen verbrijzelt, zoals de noordenwind door een tuin woedt en haar maakt tot een woestenij.
Want ofschoon de liefde u kroont, kruisigt ze haar ook.
Ofschoon ze dient voor uw groei, zal ze u ook snoeien"
Kahlil Gibran
(volledige tekst is ook te vinden op gevoeldatjewiltdelen.web-log.nl)
Oftewel: ondanks dat de liefde soms moeilijk is, ga ervoor. Maar wees je ook bewust dat naast het mooie dat de liefde je brengt, het je ook pijn en verdiet kan geven.
Na jaren van moeilijkheden (onzekerheden) en twee niet zo succsvolle liefdes heb ik iemand ontmoet waarvan ik het idee heb dat ik heel erg verliefd op hem kan gaan worden. Maar hij is dus 43 en wat een getwijfel en gedoe brengt het met zich mee zeg...!
Want:
Hoe zullen de reactie zijn? Ik heb al eerder een relatie met een man gehad die 10 jaar ouder was. Mijn familie en goede vrienden hadden er weinig moeite mee, omdat ze weten hoe ik in elkaar zit en dat dat prima was. Maar buitenstaanders..?
En los van de reacties; is liefde sterk genoeg om een leeftijdsverschil van 22 jaar op te lossen. Want hoe doe je dat met kinderen, samenleven, een man die oud wordt / is en ik in de bloei van mijn leven. Gaat dat samen?
Op dit moment is het absoluut nog geen oude man, anders zou ik ook niet op het gevallen zijn natuurlijk. Maar hoe zal dat gaan over 10 jaar, over 20 jaar ??
En als ik dan kijk naar wat de afgelopen jaren me hebben gebracht en kijk naar het punt waar ik nu sta (redelijk gelukkig) en ik heel eerlijk tegen mezelf ben... Dan denk ik, doe maar niet! Want dit gaat je ongetwijfeld een hoop moeilijkheden enz brengen. Maar misschien ook niet...
Pfff
"Als de liefde u toewenkt, volgt haar dan.
Hoewel haar wegen moeilijk begaanbaar en steil zijn.
Als ze haar vleugels om u heen slaat, zwicht dan voor haar,
Hoewel gij wellicht wordt gewond door het zwaard dat schuilgaat tussen haar vederen.
En als ze u toefluistert, schenk haar dan geloof,
Hoewel haar stem uw dromen verbrijzelt, zoals de noordenwind door een tuin woedt en haar maakt tot een woestenij.
Want ofschoon de liefde u kroont, kruisigt ze haar ook.
Ofschoon ze dient voor uw groei, zal ze u ook snoeien"
Kahlil Gibran
(volledige tekst is ook te vinden op gevoeldatjewiltdelen.web-log.nl)
Oftewel: ondanks dat de liefde soms moeilijk is, ga ervoor. Maar wees je ook bewust dat naast het mooie dat de liefde je brengt, het je ook pijn en verdiet kan geven.
Na jaren van moeilijkheden (onzekerheden) en twee niet zo succsvolle liefdes heb ik iemand ontmoet waarvan ik het idee heb dat ik heel erg verliefd op hem kan gaan worden. Maar hij is dus 43 en wat een getwijfel en gedoe brengt het met zich mee zeg...!
Want:
Hoe zullen de reactie zijn? Ik heb al eerder een relatie met een man gehad die 10 jaar ouder was. Mijn familie en goede vrienden hadden er weinig moeite mee, omdat ze weten hoe ik in elkaar zit en dat dat prima was. Maar buitenstaanders..?
En los van de reacties; is liefde sterk genoeg om een leeftijdsverschil van 22 jaar op te lossen. Want hoe doe je dat met kinderen, samenleven, een man die oud wordt / is en ik in de bloei van mijn leven. Gaat dat samen?
Op dit moment is het absoluut nog geen oude man, anders zou ik ook niet op het gevallen zijn natuurlijk. Maar hoe zal dat gaan over 10 jaar, over 20 jaar ??
En als ik dan kijk naar wat de afgelopen jaren me hebben gebracht en kijk naar het punt waar ik nu sta (redelijk gelukkig) en ik heel eerlijk tegen mezelf ben... Dan denk ik, doe maar niet! Want dit gaat je ongetwijfeld een hoop moeilijkheden enz brengen. Maar misschien ook niet...
Pfff
woensdag 9 mei 2007 om 22:01
Lijkt mij niet gezond, verliefd worden op een man die je vader kan zijn.
Denk toch dat op een gegeven moment problemen gaan komen die niet te voorkomen zijn.
Al zijn er natuurlijk relaties die wel goed gaan.
Je zegt dat je verliefd aan het worden bent, je wilt dit natuurlijk niet horen maar ik zeg het je toch; je bent nog zo jong, feest geniet en kijk om je heen.
Dat kan natuurlijk ook met een man die 22 jaar ouder is dan jij, maar als jij tegen de 40 loopt is hij bezig zijn pensioen te regelen.
Wens je veel wijsheid, succes en geluk.
Denk toch dat op een gegeven moment problemen gaan komen die niet te voorkomen zijn.
Al zijn er natuurlijk relaties die wel goed gaan.
Je zegt dat je verliefd aan het worden bent, je wilt dit natuurlijk niet horen maar ik zeg het je toch; je bent nog zo jong, feest geniet en kijk om je heen.
Dat kan natuurlijk ook met een man die 22 jaar ouder is dan jij, maar als jij tegen de 40 loopt is hij bezig zijn pensioen te regelen.
Wens je veel wijsheid, succes en geluk.
dinsdag 15 mei 2007 om 10:22
Swaen, hoe gek ben je op hem? Want dat is heel belangrijk...
Je relatie is nu nog pril dus je kan er nu gemakkelijker mee stoppen. En vroeg of laat zal je dan iemand anders tegen komen waar je ook verliefd op wordt en waarbij je niet al die complicaties hebt. 22 jaar is best veel.
Dus waar het om gaat is..hoe speciaal is hij voor jou?
Je relatie is nu nog pril dus je kan er nu gemakkelijker mee stoppen. En vroeg of laat zal je dan iemand anders tegen komen waar je ook verliefd op wordt en waarbij je niet al die complicaties hebt. 22 jaar is best veel.
Dus waar het om gaat is..hoe speciaal is hij voor jou?
dinsdag 15 mei 2007 om 10:30
wat je met je verliefdheid doet heb je zelf in de hand. wil je zo graag een relatie, desnoods met een man die je vader kan zijn? denk je dat je niet verliefd kan worden op een andere man die beter bij je levensfase past? denk je dat je te lang moet wachten op een andere waar jij je hart aan kan geven?
je bent nog erg jong. geniet van het leven, doe de dingen die je wilt, ontwikkel jezelf, ga reizen, heb verschillende vriendjes. mens leef!
dinsdag 15 mei 2007 om 12:31
Het belangrijkste in een relatie is denk ik gelijkwaardigheid. En een relatie met iemand die veel ouders is kán heel gelijkwaardige zijn, net als een relatie met een leeftijdsgenoot heel ongelijkwaardig kan zijn. Maar de kans dat een relatie met een ouder iemand ongelijkwaardig is, is natuurlijk wel groter. Jij bent 22, je moet de wereld nog ontdekken, hij heeft heel veel al eerder meegemaakt, is veel meer gevormd waarschijnlijk (als dat niet zo is dan zou ik me wel eens achter de oren gaan krabben).
Maar in een fase van hevige verliefdheid is het heel moeilijk om dat in te schatten, als je op je roze wolk leeft dan is er per definitie geen ongelijkwaardigheid. De enige manier om er dus achter te komen, is je erin te storten.
Het ligt natuurlijk anders waar het meer praktische zaken aangaat. Als jij weet dat je kinderen wil en hij weet dat hij ze niet wil, dan ligt daar uiteraard een uitdaging. En datzelfde geldt eigenlijk voor de reacties van je omgeving waar je voor vreest. Is dat voor jou iets wat zo zwaar weegt dat het zwaarder is dan je (prille) liefde? Probeer dat voor jezelf in kaart te brengen, schakel je gevoel daarbij niet uit, hoe moeilijk dat ook is...
Ik een relatie gehad met iemand die veel ouder was. Ik was wel wat ouder dan jij, al een paar jaar aan het werk, had een huisje gekocht, etc. Ik heb heel hard nagedacht, toen alles nog pril was, want hij had al kinderen en wilde er geen meer. Ik ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat ik daar geen problemen mee had. En verder heb ik mijn gevoel gevolgd, het voelde goed, en toen de eerste verliefdheidsfase voorbij was bleek het een stabiele, gelijkwaardige relatie. Uiteindelijk liep het mis, wat niets met ons leeftijdsverschil te maken had, maar ik heb er geen spijt van...ik kijk terug op een periode waarin ik gelukkig was.
Veel succes bij je keuze!
Maar in een fase van hevige verliefdheid is het heel moeilijk om dat in te schatten, als je op je roze wolk leeft dan is er per definitie geen ongelijkwaardigheid. De enige manier om er dus achter te komen, is je erin te storten.
Het ligt natuurlijk anders waar het meer praktische zaken aangaat. Als jij weet dat je kinderen wil en hij weet dat hij ze niet wil, dan ligt daar uiteraard een uitdaging. En datzelfde geldt eigenlijk voor de reacties van je omgeving waar je voor vreest. Is dat voor jou iets wat zo zwaar weegt dat het zwaarder is dan je (prille) liefde? Probeer dat voor jezelf in kaart te brengen, schakel je gevoel daarbij niet uit, hoe moeilijk dat ook is...
Ik een relatie gehad met iemand die veel ouder was. Ik was wel wat ouder dan jij, al een paar jaar aan het werk, had een huisje gekocht, etc. Ik heb heel hard nagedacht, toen alles nog pril was, want hij had al kinderen en wilde er geen meer. Ik ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat ik daar geen problemen mee had. En verder heb ik mijn gevoel gevolgd, het voelde goed, en toen de eerste verliefdheidsfase voorbij was bleek het een stabiele, gelijkwaardige relatie. Uiteindelijk liep het mis, wat niets met ons leeftijdsverschil te maken had, maar ik heb er geen spijt van...ik kijk terug op een periode waarin ik gelukkig was.
Veel succes bij je keuze!
dinsdag 15 mei 2007 om 16:28
Ik zat een beetje met een soortgelijk probleem. Ik had een man ontmoet en wij schelen 9 jaar. Dit vond ik niet erg en hij ook niet denk ik. Maar toch ben ik bang dat het niks is geworden omdat ik nogal duidelijk heb laten merken voorlopig geen kinderen te willen.
Het was zo jammer, en het deed me ook echt verdriet, in eens wilde hij duidelijk maken geen relatie te willen. Zou bij mannen ook een biologisch klokje gaan tikken?
Het was zo jammer, en het deed me ook echt verdriet, in eens wilde hij duidelijk maken geen relatie te willen. Zou bij mannen ook een biologisch klokje gaan tikken?
dinsdag 15 mei 2007 om 16:40
Mijn man en ik schelen 15 jaar. Op zich heeft de buitenwereld daar meer problemen mee gehad dan wij. Wij zijn al lang samen en hebben inderdaad wat fases van veranderingen mee gemaakt. Al met al zijn we daar wel doorheen gekomen.
Het enige wat ik me nooit bewust gerealiseerd heb was toen wij op de zaak een sessie hadden over pensioen. Hoe je daar mee om wil gaan etc.. Nu kan ik me voorstellen is nog heel ver weg voor je (voor mij ook). Maar dit zette mij toch wel aan het denken. Als ik straks met pensioen mag dan is mijn man op de leeftijd dat je niet meer zo heel erg veel leuke dingen gaat doen. Hoe ga je dit regelen? Je denkt daar nu niet aan omdat hij de leuke dingen toch wel met je doet. Maar er komt inderdaad een tijd dat dit wel relevant is.
Het enige wat ik me nooit bewust gerealiseerd heb was toen wij op de zaak een sessie hadden over pensioen. Hoe je daar mee om wil gaan etc.. Nu kan ik me voorstellen is nog heel ver weg voor je (voor mij ook). Maar dit zette mij toch wel aan het denken. Als ik straks met pensioen mag dan is mijn man op de leeftijd dat je niet meer zo heel erg veel leuke dingen gaat doen. Hoe ga je dit regelen? Je denkt daar nu niet aan omdat hij de leuke dingen toch wel met je doet. Maar er komt inderdaad een tijd dat dit wel relevant is.
