Relaties
alle pijlers
Prille relatie
zondag 3 juni 2007 om 12:03
Lieve meiden,
Schaam me een beetje voor het onderstaande wat ik schrijf maar wil het eerst met jullie delen voordat ik iets met betreffend persoon bespreek.
Men zegt wel eens dat een vrouw beschikt over een goed voorgevoel. Vaak lees je wel eens dat een vrouw in een relatie ineens ergens een slecht gevoel over heeft en dan een telefoon of mail gaat controleren.
Ik ben 26 jaar en in mijn omgeving is oa mijn vader meerdere malen vreemd gegaan en heb ik twee jaar geleden gekozen om een langere tijd in een relatie te zitten met een jongen die het niet zo nauw nam met trouw zijn. Ik heb nooit concreet kunnen bewijzen dat hij sex had met andere vrouwen maar wel een hoop andere dingen gelezen, gezien en gehoord die me erg veel pijn hebben gedaan.
Inmiddels twee jaar verder en in die tijd ook geen andere relaties gehad. Een maand geleden via mijn werk een man van 34 jaar leren kennen, contact via de sms en inmiddels een aantal dates verder. Deze man is onwijs lief, leuk, sexy, attent en kan onwijs goed praten. Hij is sinds een maand of 6 vrijgezel en heeft daarvoor een relatie van 7 jaar gehad. Hij heeft me verteld dat zijn ex in de horeca werkt en naast een verschil van karakter ze daardoor uit elkaar gegroeid zijn. Het laatste jaar van hun relatie hebben ze geprobeerd de relatie te redden mede omwille van hun 3 jarige dochterje.
Hij laat me weten dat hij me lief vind, mooi, aantrekkelijk vind, dat ie graag bij me wilt zijn, dat ik bepaalde eigenschappen heb die hij ook heeft en dat er nu meer dingen gelijk zijn ipv met zijn ex. Hij smst me, belt me vaker dan ik hem. Hij is ook heel eerlijk over zijn gevoel naar mij, dat hij een onwijse klik met me voelt, zich goed bij me voelt en nu eindelijk na zoveel jaren iemand gevonden heeft die hetzelfde wilt als hij.
Laatst zou hij me bellen maar zat nog even met zijn ex te praten nadat hij zijn dochtertje had terug gebracht. Zijn ex ondervindt problemen met het vinden van een nieuwe woning en was daardoor erg overstuur. Hij stuurde me heel netjes een berichtje: ik bel je wat later omdat N. overstuur is en even haar hart wilt luchten. Ik bel je over een kwartiertje.
Toen hij me belde legde hij me uit wat er aan de hand was en vertelde hij me ook dat hij een goeie band met zijn ex heeft ook onwille van het kind en het niet over zijn hart kon verkrijgen haar daar overstuur te laten zitten.
Naar mate we elkaar langer kennen merk ik ook aan hem dat hij meer gaat delen over zichzelf en de dingen die hij mee heeft gemaakt. Dat hij zich steeds meer opensteld. Ik moet natuurlijk niet vergeten dat we elkaar nog maar net kennen en je rustig aan iemand moet leren kennen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik door bovenstaande een enorme klik voel met hem, als ik hem niet hoor of zie ik hem enorm mis en voel zeker dat ik een relatie met hem zou op willen bouwen. Hij geeft me een veilig gevoel, hij geeft me rust, hij maakt me aan het lachen en ik kan oh zo goed met hem praten.
Maar door de dingen die ik mee heb gemaakt merk ik aan mezelf dat ik wantrouwend ben en mezelf overmatig wil beschermen. En ik weet dat ik niet te hard van stapel moet lopen. Laat ik een voorbeeld geven..Hij doet aan voetbal en heeft een keer gezegd anders kom je een keer kijken..Mijn eerste gevoel was: Brrr zit ik nog niet echt op te wachten om gelijk iedereen te zien..Wordt ik dan een beetje onzeker van...Maar gisteren liepen we op het winkelcentrum bij mij en mijn ouders zaten ergens wat te drinken. Hij zegt dan: Vind het leuk om ze een keer te ontmoeten bij hun of bij jou thuis maar om nou nu zo tegen over ze te gaan zitten daar ben ik dan ook weer wat te verlegen voor. Dan denk ik van..Mmm wil je niet dat ik je vrienden ontmoet of wil je mijn vrienden niet ontmoeten??
Ander voorbeeld: Hij heeft met me besproken dat hij er wat moeite mee heeft om mij in zijn huis te laten slapen. In het huis hangen en staan nog spullen die van hem en zijn ex staan. Het huis staat te koop en als hij de foto's van de muren afhaalt dan zijn er allemaal witte plekken op de muren...En het bed daar hebben ze met zijn tween al die jaren in geslapen..Hij vind het dan vervelend voor mij als ik daar steeds mee geconfronteerd wordt..Dat ik daar ben vind ie geen probleem maar slapen vind hij dan wat lastiger..Aan de ene kant kan ik dat heel goed begrijpen maar aan de andere kant springt er dan gelijk naar binnen: Wil je me dan uit je woonplaats houden??
Ook zetten hij gisteren zijn mobiele telefoon uit terwijl de mijne gewoon aan stond..Dan zegt ie: Ik wil niet gestoord worden als ik bij jou ben..Maar bij mij schiet er dan naar binnen..Waarom laat je die telefoon niet gewoon aan staan??
Ik schaam me voor deze gedachten of is het nou zo dat ik aanvoel dat er iets niet goed zit..Ik heb hem wel verteld dat vertrouwen bij mij iets is wat opgebouwd moet worden door vervelende gebeurtenissen uit het verleden...
Herkend iemand bovenstaande?? Iemand advies of een goeie schop onder mijn hol hahaha
Groetjes,
Schaam me een beetje voor het onderstaande wat ik schrijf maar wil het eerst met jullie delen voordat ik iets met betreffend persoon bespreek.
Men zegt wel eens dat een vrouw beschikt over een goed voorgevoel. Vaak lees je wel eens dat een vrouw in een relatie ineens ergens een slecht gevoel over heeft en dan een telefoon of mail gaat controleren.
Ik ben 26 jaar en in mijn omgeving is oa mijn vader meerdere malen vreemd gegaan en heb ik twee jaar geleden gekozen om een langere tijd in een relatie te zitten met een jongen die het niet zo nauw nam met trouw zijn. Ik heb nooit concreet kunnen bewijzen dat hij sex had met andere vrouwen maar wel een hoop andere dingen gelezen, gezien en gehoord die me erg veel pijn hebben gedaan.
Inmiddels twee jaar verder en in die tijd ook geen andere relaties gehad. Een maand geleden via mijn werk een man van 34 jaar leren kennen, contact via de sms en inmiddels een aantal dates verder. Deze man is onwijs lief, leuk, sexy, attent en kan onwijs goed praten. Hij is sinds een maand of 6 vrijgezel en heeft daarvoor een relatie van 7 jaar gehad. Hij heeft me verteld dat zijn ex in de horeca werkt en naast een verschil van karakter ze daardoor uit elkaar gegroeid zijn. Het laatste jaar van hun relatie hebben ze geprobeerd de relatie te redden mede omwille van hun 3 jarige dochterje.
Hij laat me weten dat hij me lief vind, mooi, aantrekkelijk vind, dat ie graag bij me wilt zijn, dat ik bepaalde eigenschappen heb die hij ook heeft en dat er nu meer dingen gelijk zijn ipv met zijn ex. Hij smst me, belt me vaker dan ik hem. Hij is ook heel eerlijk over zijn gevoel naar mij, dat hij een onwijse klik met me voelt, zich goed bij me voelt en nu eindelijk na zoveel jaren iemand gevonden heeft die hetzelfde wilt als hij.
Laatst zou hij me bellen maar zat nog even met zijn ex te praten nadat hij zijn dochtertje had terug gebracht. Zijn ex ondervindt problemen met het vinden van een nieuwe woning en was daardoor erg overstuur. Hij stuurde me heel netjes een berichtje: ik bel je wat later omdat N. overstuur is en even haar hart wilt luchten. Ik bel je over een kwartiertje.
Toen hij me belde legde hij me uit wat er aan de hand was en vertelde hij me ook dat hij een goeie band met zijn ex heeft ook onwille van het kind en het niet over zijn hart kon verkrijgen haar daar overstuur te laten zitten.
Naar mate we elkaar langer kennen merk ik ook aan hem dat hij meer gaat delen over zichzelf en de dingen die hij mee heeft gemaakt. Dat hij zich steeds meer opensteld. Ik moet natuurlijk niet vergeten dat we elkaar nog maar net kennen en je rustig aan iemand moet leren kennen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik door bovenstaande een enorme klik voel met hem, als ik hem niet hoor of zie ik hem enorm mis en voel zeker dat ik een relatie met hem zou op willen bouwen. Hij geeft me een veilig gevoel, hij geeft me rust, hij maakt me aan het lachen en ik kan oh zo goed met hem praten.
Maar door de dingen die ik mee heb gemaakt merk ik aan mezelf dat ik wantrouwend ben en mezelf overmatig wil beschermen. En ik weet dat ik niet te hard van stapel moet lopen. Laat ik een voorbeeld geven..Hij doet aan voetbal en heeft een keer gezegd anders kom je een keer kijken..Mijn eerste gevoel was: Brrr zit ik nog niet echt op te wachten om gelijk iedereen te zien..Wordt ik dan een beetje onzeker van...Maar gisteren liepen we op het winkelcentrum bij mij en mijn ouders zaten ergens wat te drinken. Hij zegt dan: Vind het leuk om ze een keer te ontmoeten bij hun of bij jou thuis maar om nou nu zo tegen over ze te gaan zitten daar ben ik dan ook weer wat te verlegen voor. Dan denk ik van..Mmm wil je niet dat ik je vrienden ontmoet of wil je mijn vrienden niet ontmoeten??
Ander voorbeeld: Hij heeft met me besproken dat hij er wat moeite mee heeft om mij in zijn huis te laten slapen. In het huis hangen en staan nog spullen die van hem en zijn ex staan. Het huis staat te koop en als hij de foto's van de muren afhaalt dan zijn er allemaal witte plekken op de muren...En het bed daar hebben ze met zijn tween al die jaren in geslapen..Hij vind het dan vervelend voor mij als ik daar steeds mee geconfronteerd wordt..Dat ik daar ben vind ie geen probleem maar slapen vind hij dan wat lastiger..Aan de ene kant kan ik dat heel goed begrijpen maar aan de andere kant springt er dan gelijk naar binnen: Wil je me dan uit je woonplaats houden??
Ook zetten hij gisteren zijn mobiele telefoon uit terwijl de mijne gewoon aan stond..Dan zegt ie: Ik wil niet gestoord worden als ik bij jou ben..Maar bij mij schiet er dan naar binnen..Waarom laat je die telefoon niet gewoon aan staan??
Ik schaam me voor deze gedachten of is het nou zo dat ik aanvoel dat er iets niet goed zit..Ik heb hem wel verteld dat vertrouwen bij mij iets is wat opgebouwd moet worden door vervelende gebeurtenissen uit het verleden...
Herkend iemand bovenstaande?? Iemand advies of een goeie schop onder mijn hol hahaha
Groetjes,
zondag 3 juni 2007 om 12:22
Hoi Scarlett,
Ik denk dat deze man wil proberen om er met jou iets van te maken, maar dat hij met zijn hoofd ook nog bij andere zaken zit. Misschien moet hij emotioneel nog loskomen van zijn ex. Is hij in praktische zin daarmee bezig, maar duurt het gevoelsmatig wat langer. De acties die jij beschrijft duiden mi erop dat hij ruimte voor zichzelf nodig heeft. Ik weet van mezelf dat ik het ook lastig vind om met iemand te slapen als ik eigenlijk ook behoefte heb aan rust en ruimte voor mijzelf. Ondertussen wil hij zijn kansen bij jou wrs ook niet kwijt. Zet hij daarom bijv. mobiel uit, zodat hij zich kan richten op jou en niet bang hoeft te zijn dat hij wordt gebeld, waardoor jij argwanend zou kunnen worden.
Wat voor jouw gemoedsrust wrs beter zou werken is dat hij volledig open kaart speelt, want mobiel uitzetten werkt argwaan juist in de hand, lijkt me.
Ik denk dat deze man wil proberen om er met jou iets van te maken, maar dat hij met zijn hoofd ook nog bij andere zaken zit. Misschien moet hij emotioneel nog loskomen van zijn ex. Is hij in praktische zin daarmee bezig, maar duurt het gevoelsmatig wat langer. De acties die jij beschrijft duiden mi erop dat hij ruimte voor zichzelf nodig heeft. Ik weet van mezelf dat ik het ook lastig vind om met iemand te slapen als ik eigenlijk ook behoefte heb aan rust en ruimte voor mijzelf. Ondertussen wil hij zijn kansen bij jou wrs ook niet kwijt. Zet hij daarom bijv. mobiel uit, zodat hij zich kan richten op jou en niet bang hoeft te zijn dat hij wordt gebeld, waardoor jij argwanend zou kunnen worden.
Wat voor jouw gemoedsrust wrs beter zou werken is dat hij volledig open kaart speelt, want mobiel uitzetten werkt argwaan juist in de hand, lijkt me.
zondag 3 juni 2007 om 12:43
Lieve Herfst,
Dat er inderdaad een aantal zaken nog afgehandeld moeten worden tussen hem en zijn ex dat klopt. Het huis staat nog te koop. Zijn ex woont op dit moment bij een vriendin in omdat de gemeente waar ze woont haar geen urgentie wilt verlenen ondanks dat ze een kindje heeft.
Ik kan me daarom ook heel erg goed voorstellen dat hij met zijn hoofd bij dat soort zaken zit en om heel eerlijk met je te zijn ik bewonder de manier waarop hij er voor de moeder van zijn dochter is. Hij zegt ook, dat zij haar zaken niet oplost zoals ik zou doen dat is al iets maar dat mijn dochter daardoor van hot naar her gesleept wordt tolereer ik niet.
Dus ik denk ook dat er een last van zijn schouder valt als zijn ex een huisje heeft en zijn kleine meid daar ook kan aarden. Het is natuurlijk al niet wat voor zo'n humpie als papa en mama uit elkaar gaan maar dat ze dan ook nog in een huis slaapt waar ze zich niet thuis voelt is nog erger...
Maar goed dat is niet mijn pakkie an, ik kan alleen naar hem luisteren als hij mij erover in vertrouwen neemt en zijn hart bij me wilt luchten.
Ik moet je ook eerlijk bekennen dat ik niet eerder in deze situatie gezeten heb en dus niet weet of dit normaal is..Hoe kan ik herkennen dat zijn ex misbruik maakt of dat hij nog diep in zijn hart hoopt dat het goed komt??
En met die mobiele telefoon is inderdaad iets wat ik eerlijk tegen hem moet zeggen.
Hoe deden jullie dat met voorstellen aan vrienden en familie of voorgesteld worden?? Gaat daar een bepaalde tijd overheen? Of is dat iets wat gevoelsmatig werkt??
Herkennen jullie mijn wantrouwen ook?? Of ben ik nou de enigste gek op aarde???
Dat er inderdaad een aantal zaken nog afgehandeld moeten worden tussen hem en zijn ex dat klopt. Het huis staat nog te koop. Zijn ex woont op dit moment bij een vriendin in omdat de gemeente waar ze woont haar geen urgentie wilt verlenen ondanks dat ze een kindje heeft.
Ik kan me daarom ook heel erg goed voorstellen dat hij met zijn hoofd bij dat soort zaken zit en om heel eerlijk met je te zijn ik bewonder de manier waarop hij er voor de moeder van zijn dochter is. Hij zegt ook, dat zij haar zaken niet oplost zoals ik zou doen dat is al iets maar dat mijn dochter daardoor van hot naar her gesleept wordt tolereer ik niet.
Dus ik denk ook dat er een last van zijn schouder valt als zijn ex een huisje heeft en zijn kleine meid daar ook kan aarden. Het is natuurlijk al niet wat voor zo'n humpie als papa en mama uit elkaar gaan maar dat ze dan ook nog in een huis slaapt waar ze zich niet thuis voelt is nog erger...
Maar goed dat is niet mijn pakkie an, ik kan alleen naar hem luisteren als hij mij erover in vertrouwen neemt en zijn hart bij me wilt luchten.
Ik moet je ook eerlijk bekennen dat ik niet eerder in deze situatie gezeten heb en dus niet weet of dit normaal is..Hoe kan ik herkennen dat zijn ex misbruik maakt of dat hij nog diep in zijn hart hoopt dat het goed komt??
En met die mobiele telefoon is inderdaad iets wat ik eerlijk tegen hem moet zeggen.
Hoe deden jullie dat met voorstellen aan vrienden en familie of voorgesteld worden?? Gaat daar een bepaalde tijd overheen? Of is dat iets wat gevoelsmatig werkt??
Herkennen jullie mijn wantrouwen ook?? Of ben ik nou de enigste gek op aarde???
zondag 3 juni 2007 om 12:54
Ik kijk er anders aan als de vorige poster.
Dus een schopje onder kont
Ik zie een integere man, eerlijk en steeds opener. Weliswaar nog maar "kort" gescheiden, maar ook hier gaat hij doordacht te werk. Alles is immers nog niet geregeld, zoals de huisvesting. Ik vind het juist te prijzen dat hij eerst zn huis wil verkopen (en voor een mooier beeld de inrichting intact laat) en jou daar niet teveel in wil mengen. Anders zou je het gevoel kunnen hebben dat je de "opvolgster"bent. Het feit dat hij met blijven slapen wil wachten totdat hij een "eigen huis"heeft vind ik wel begrijpelijk. Nieuwe start enzo.
Dat hij zn ex nog even bijstaat als ze overstuur is, niks mis mee. Al was het alleen maar omdat ze de moeder van zn kind is. Als zij overstuur blijft, lijdt het kind daar ook onder. En hij is er helemaal eerlijk over tegen jou.
Dat hij eerlijk toegeeft dat hij je ouders niet wil ontmoeten in zo'n gekunstelde setting omdat hij daar te verlegen voor is, prima toch.
enz. enz.
Je hoeft je ook niet te schamen voor je wantrouwende gevoelens, je voorzichtigheid is begrijpelijk door je ervaringen. Dat is je rugzak; alleen is het niet echt slim om je deze gevoelens als absolute leidraad te nemen in deze relatie. Ik denk als je je OP nog eens leest, dat je zelf ook wel inziet dat je aan alles een negatieve slinger geeft.
Probeer wat meer te vertrouwen op wat je ziet en wat hij doet. En probeer zelf ook open en eerlijk te zijn, over wat je hebt meegemaakt, dat je daardoor wat last hebt met vertrouwen (zonder er eisen of wensen aan te verbinden). Door er open over te zijn, raak je die gevoelens eerder kwijt, dan door ze krampachtig te verbergen en je ondertussen overal druk over te maken.
Hij heeft nog wat af te wikkelen (zn vorige relatie e.d.), jij hebt nog wat af te wikkelen (je vertrouwensissues). Doe dat samen, gewoon over praten en ervan genieten.
En, als hij toch onverhoopt een ontzettende slinkse leugenaar zou blijken te zijn, dan heb je toch een leuke tijd gehad; dan is het nog vroeg genoeg om in de stress te liggen over zn bedrog.
Verder helpt het ms te bedenken, dat het feit of jij hem wel of niet vertrouwt, niets zegt over of hij wel of niet te vertrouwen is .............
Dus een schopje onder kont
Ik zie een integere man, eerlijk en steeds opener. Weliswaar nog maar "kort" gescheiden, maar ook hier gaat hij doordacht te werk. Alles is immers nog niet geregeld, zoals de huisvesting. Ik vind het juist te prijzen dat hij eerst zn huis wil verkopen (en voor een mooier beeld de inrichting intact laat) en jou daar niet teveel in wil mengen. Anders zou je het gevoel kunnen hebben dat je de "opvolgster"bent. Het feit dat hij met blijven slapen wil wachten totdat hij een "eigen huis"heeft vind ik wel begrijpelijk. Nieuwe start enzo.
Dat hij zn ex nog even bijstaat als ze overstuur is, niks mis mee. Al was het alleen maar omdat ze de moeder van zn kind is. Als zij overstuur blijft, lijdt het kind daar ook onder. En hij is er helemaal eerlijk over tegen jou.
Dat hij eerlijk toegeeft dat hij je ouders niet wil ontmoeten in zo'n gekunstelde setting omdat hij daar te verlegen voor is, prima toch.
enz. enz.
Je hoeft je ook niet te schamen voor je wantrouwende gevoelens, je voorzichtigheid is begrijpelijk door je ervaringen. Dat is je rugzak; alleen is het niet echt slim om je deze gevoelens als absolute leidraad te nemen in deze relatie. Ik denk als je je OP nog eens leest, dat je zelf ook wel inziet dat je aan alles een negatieve slinger geeft.
Probeer wat meer te vertrouwen op wat je ziet en wat hij doet. En probeer zelf ook open en eerlijk te zijn, over wat je hebt meegemaakt, dat je daardoor wat last hebt met vertrouwen (zonder er eisen of wensen aan te verbinden). Door er open over te zijn, raak je die gevoelens eerder kwijt, dan door ze krampachtig te verbergen en je ondertussen overal druk over te maken.
Hij heeft nog wat af te wikkelen (zn vorige relatie e.d.), jij hebt nog wat af te wikkelen (je vertrouwensissues). Doe dat samen, gewoon over praten en ervan genieten.
En, als hij toch onverhoopt een ontzettende slinkse leugenaar zou blijken te zijn, dan heb je toch een leuke tijd gehad; dan is het nog vroeg genoeg om in de stress te liggen over zn bedrog.
Verder helpt het ms te bedenken, dat het feit of jij hem wel of niet vertrouwt, niets zegt over of hij wel of niet te vertrouwen is .............
zondag 3 juni 2007 om 12:58
Geef hem gewoon het voordeel van de twijfel, ik vind het wel voor hem pleiten dat hij begaan is met zijn ex. Teken van een goed hart.
Iemand leren vertrouwen is moeilijk als je negatieve ervaringen hebt maar daar mag hij niet de dupe van worden.
Gewoon opnieuw beginnen en hem de kans geven te laten zien dat niet alle mannen trouweloze honden zijn....
Iemand leren vertrouwen is moeilijk als je negatieve ervaringen hebt maar daar mag hij niet de dupe van worden.
Gewoon opnieuw beginnen en hem de kans geven te laten zien dat niet alle mannen trouweloze honden zijn....
dinsdag 5 juni 2007 om 12:34
Lieve iedereen,
Ik heb hem eerlijk verteld dat ik gekwetst ben in het verleden en dat ik er voor mezelf wat aan wil gaan doen.
Als ik er niks aan doe zal ik er met iedere man die ik vanaf heden tegen kom tegen het vertrouwen kwestie aan blijven lopen.
Hij heeft aangegeven nadat ik concrete voorbeelden heb gegegeven over mijn verleden mij erbij te willen helpen. Hij zegt zelf ook heel concreet dat ik het niet alleen kan, hij heeft me ook gevraagd de volgende keer als ik iets hoor of merk wat ik vreemd vind er direct over praat met hem.
Als ik het bij me hou maak ik er meer van dan dat het is en door het hem gelijk te vragen is het me duidelijk, hij leert mij kennen en ik leer hem kennen.
Ook hij is eerlijk over zijn gevoelens en de dingen die hij heeft meegemaakt en begrijpt wel dat iemand vertrouwen voor mij minder makkelijk is dan voor hem.
Ik probeer me ook minder te schamen voor deze kwestie en me er aan vast te houden dat het een kwestie van tijd is.
Wil zo graag mijn verleden houden voor wat het is..
Ik heb hem eerlijk verteld dat ik gekwetst ben in het verleden en dat ik er voor mezelf wat aan wil gaan doen.
Als ik er niks aan doe zal ik er met iedere man die ik vanaf heden tegen kom tegen het vertrouwen kwestie aan blijven lopen.
Hij heeft aangegeven nadat ik concrete voorbeelden heb gegegeven over mijn verleden mij erbij te willen helpen. Hij zegt zelf ook heel concreet dat ik het niet alleen kan, hij heeft me ook gevraagd de volgende keer als ik iets hoor of merk wat ik vreemd vind er direct over praat met hem.
Als ik het bij me hou maak ik er meer van dan dat het is en door het hem gelijk te vragen is het me duidelijk, hij leert mij kennen en ik leer hem kennen.
Ook hij is eerlijk over zijn gevoelens en de dingen die hij heeft meegemaakt en begrijpt wel dat iemand vertrouwen voor mij minder makkelijk is dan voor hem.
Ik probeer me ook minder te schamen voor deze kwestie en me er aan vast te houden dat het een kwestie van tijd is.
Wil zo graag mijn verleden houden voor wat het is..
dinsdag 5 juni 2007 om 12:39
Voordat ik het vergeet met jullie te delen:
Toen ik vrijgezel was of toen ik in mijn laatste relatie zat was ik de persoon die genegenheid toonde, aangaf hoe belangrijk iemand voor me was, hoe graag ik die persoon om me heen wilde hebben, ik was dan altijd de persoon die zorgzaam was etc etc.
Deze man is dat naar mij toe, wil ik praten dan kan ik praten, als ik tever ga fluit ie me terug, wil die tijd voor zichzelf neemt ie dat, wil ik dat geeft ie me dat. Hij is open over verleden, open over het heden, open over zijn gevoel, zijn wensen..Hij knuffelt graag en laat me openlijk weten hoe dol hij op me is...
Is het normaal dat als je krijgt wat je altijd hebt willen hebben maar nooit hebt gehad je daar aan moet wenen?? Dat je daardoor soms kan denken..Wat overkomt me nou??? Wat nou als ik me eraan over geef en het blijkt allemaal een grap te zijn??
Toen ik vrijgezel was of toen ik in mijn laatste relatie zat was ik de persoon die genegenheid toonde, aangaf hoe belangrijk iemand voor me was, hoe graag ik die persoon om me heen wilde hebben, ik was dan altijd de persoon die zorgzaam was etc etc.
Deze man is dat naar mij toe, wil ik praten dan kan ik praten, als ik tever ga fluit ie me terug, wil die tijd voor zichzelf neemt ie dat, wil ik dat geeft ie me dat. Hij is open over verleden, open over het heden, open over zijn gevoel, zijn wensen..Hij knuffelt graag en laat me openlijk weten hoe dol hij op me is...
Is het normaal dat als je krijgt wat je altijd hebt willen hebben maar nooit hebt gehad je daar aan moet wenen?? Dat je daardoor soms kan denken..Wat overkomt me nou??? Wat nou als ik me eraan over geef en het blijkt allemaal een grap te zijn??
dinsdag 5 juni 2007 om 12:52
hoi Scarlet,
zo te lezen heb je een lot uit de loterij getroffen. En ik kan me heel goed voorstellen dat dat wennen is en je wantrouwen en negatieve gedachten zo helemaal naar boevn komen. Heb zelf ook een vader die in het verleden regelmatig (openlijk) vreemdging en een ex die dat deed en daar krijg je een knauw van. Je basisvertrouwen in mannen wordt zo aangetast. Herken een aantal dingen van die jij schrijft met mijn laatste vlam. Hoe liever, inlevender etc hij was, des te wantrouwender ik zo ongeveer werd. Bij iets meer 'foute' mannen of mannen met een wat lossere moraal weet je wat je kunt verwachten. Dat 'snap' je. Bij goeie mannen, althans zo werkt het bij mij, schiet ik helemaal in de wantrouwmodus, alsof mijn systeem dat niet helemaal snapt.
Grappig hoe die dingen werken. Ik zou er juist over struikelen dat iemand zijn mobiel aan laat staan, jij omdat hij hem juist uitzet. Dat is toch mooi, dat hij niet gestoord wil worden als hij bij jou is?! En dat hij zich zorgen maakt om zijn kind. Allemaal positieve dingen.
Uit wat je schrijft over hem lijkt het me een prima vent die het beste met je voor heeft. Ik hoop dat je dat kunt toelaten en erop kunt vertrouwen!
groet,
Racket
zo te lezen heb je een lot uit de loterij getroffen. En ik kan me heel goed voorstellen dat dat wennen is en je wantrouwen en negatieve gedachten zo helemaal naar boevn komen. Heb zelf ook een vader die in het verleden regelmatig (openlijk) vreemdging en een ex die dat deed en daar krijg je een knauw van. Je basisvertrouwen in mannen wordt zo aangetast. Herken een aantal dingen van die jij schrijft met mijn laatste vlam. Hoe liever, inlevender etc hij was, des te wantrouwender ik zo ongeveer werd. Bij iets meer 'foute' mannen of mannen met een wat lossere moraal weet je wat je kunt verwachten. Dat 'snap' je. Bij goeie mannen, althans zo werkt het bij mij, schiet ik helemaal in de wantrouwmodus, alsof mijn systeem dat niet helemaal snapt.
Grappig hoe die dingen werken. Ik zou er juist over struikelen dat iemand zijn mobiel aan laat staan, jij omdat hij hem juist uitzet. Dat is toch mooi, dat hij niet gestoord wil worden als hij bij jou is?! En dat hij zich zorgen maakt om zijn kind. Allemaal positieve dingen.
Uit wat je schrijft over hem lijkt het me een prima vent die het beste met je voor heeft. Ik hoop dat je dat kunt toelaten en erop kunt vertrouwen!
groet,
Racket
dinsdag 5 juni 2007 om 13:18
Lieve Racket,
Hartelijk bedankt voor je reactie, vervelend voor jou maar doet mij goed te lezen dat er mensen zijn die mijn emoties herkennen. Ik praat er ook veel liever met jullie over dan met hem.
Het lijkt inderdaad zo dat dit een goeie vent is, ik heb hem dat ook wel eens gezegd hoor, Joh hoe kan het dat je zo bent..Dan zegt hij ook: Ik ben 34 jaar, heb genoeg fouten gemaakt, ik ben nu zo door mijn verleden. Ik groei ook, moet ook hard vechten voor mijn geluk.
En dan denk ik heel soms wel eens: Jajajajaja hoe liever je bent hoe meer ik denk: Wat wil je?? Een rebound? Sex? een tweede moeder?? Lijdt je een dubbelleven hahahaha...
En toen ik in een slechte relatie zat bleef ik zitten en maakte allerlei excuses voor keer op keer slecht gedrag...
Hartelijk bedankt voor je reactie, vervelend voor jou maar doet mij goed te lezen dat er mensen zijn die mijn emoties herkennen. Ik praat er ook veel liever met jullie over dan met hem.
Het lijkt inderdaad zo dat dit een goeie vent is, ik heb hem dat ook wel eens gezegd hoor, Joh hoe kan het dat je zo bent..Dan zegt hij ook: Ik ben 34 jaar, heb genoeg fouten gemaakt, ik ben nu zo door mijn verleden. Ik groei ook, moet ook hard vechten voor mijn geluk.
En dan denk ik heel soms wel eens: Jajajajaja hoe liever je bent hoe meer ik denk: Wat wil je?? Een rebound? Sex? een tweede moeder?? Lijdt je een dubbelleven hahahaha...
En toen ik in een slechte relatie zat bleef ik zitten en maakte allerlei excuses voor keer op keer slecht gedrag...
dinsdag 5 juni 2007 om 21:17
hoi Scarlet,
naar is dat, die gedachtes en wantrouwen. Heb je het wel eens allemaal opgeschreven? Gewoon voor jezelf om een beetje afstand ertoe te krijgen?
Ik heb er inmiddels meer ervaring mee, vind het nog steeds absoluut niet leuk om te merken, maar kan er ook wat luchtiger mee omgaan. Zo in de trant van, 'ach, daar hebben we die weer'. Herken mijn gedachtes namelijk inmiddels wel.
Helemaal weggaan zal waarschijnlijk niet, wat overblijft is ermee om leren gaan en je er niet teveel door laten beinvloeden. Waarschijnlijk heb je door ervaringen een sterke associatie liefde-niet leuke dingen (vreemdgaan=pijnlijk) opgedaan in plaats van liefde-wel leuke dingen. Misschien helpt het om eens een paar gesprekken met een psycholoog te hebben? In ieder geval met iemand die er een ander licht op kan werpen en je wat tools kan geven om ermee om te gaan?
Zeker als je een lieve, zorgzame man niet gewend bent, is dat gewoon echt heel erg wennen en kan het volgens mij zeker in het begin, al je onzekerheden bloot leggen. Niet leuk, maar er is wel iets aan te doen. Zou jammer zijn als je die kans laat liggen. Maar dat doe je volgens mij niet.
Ikzelf ben wel eens heel pissig op een ex geweest. Was erg wantrouwend ook soms in mijn gedrag naar hem toe. Verdacht hem er zelfs van dat ie met een vriendin van mij flirtte. Vriendin was alleen 30 jaar ouder...kan er nu wel om lachen, what was I thinking, maar toen vond ik het absoluut niet leuk en dacht alleen maar 'daar is er weer zo een...'.
Nu ik ouder ben, 37, begrijp ik overigens het gedrag van mijn vader beter. Het goedkeuren zal ik nooit doen, maar begrijpen doe ik wel. Dat scheelt al een hoop. Mensen maken fouten. En iedereen zou ooit in de verleiding kunnen komen, maar ik ga er niet meer vanuit.
En ja, het is wennen een man die lief en zorgzaam is, zeker als je zelf met name degene bent geweest die het gevende deel in de relatie op zich nam. Ontvangen is een stuk moeilijker. Wel fijn dat je zo'n lieve partner hebt nu. Hoop dat je er, ondanks je wantrouwen en negatieve gedachtes, toch een beetje van kunt genieten en er langzaam aan kunt wennen. Dan wil je niet anders meer!
Weet je zeker dat je hem niet eens wilt vertellen over je vader en dat dat je manbeeld heeft beinvloedt? EN dat het wennen is om zo'n lieve, goede vriend te hebben. Of had je dat al gedaan?
Sterkte,
Racket
naar is dat, die gedachtes en wantrouwen. Heb je het wel eens allemaal opgeschreven? Gewoon voor jezelf om een beetje afstand ertoe te krijgen?
Ik heb er inmiddels meer ervaring mee, vind het nog steeds absoluut niet leuk om te merken, maar kan er ook wat luchtiger mee omgaan. Zo in de trant van, 'ach, daar hebben we die weer'. Herken mijn gedachtes namelijk inmiddels wel.
Helemaal weggaan zal waarschijnlijk niet, wat overblijft is ermee om leren gaan en je er niet teveel door laten beinvloeden. Waarschijnlijk heb je door ervaringen een sterke associatie liefde-niet leuke dingen (vreemdgaan=pijnlijk) opgedaan in plaats van liefde-wel leuke dingen. Misschien helpt het om eens een paar gesprekken met een psycholoog te hebben? In ieder geval met iemand die er een ander licht op kan werpen en je wat tools kan geven om ermee om te gaan?
Zeker als je een lieve, zorgzame man niet gewend bent, is dat gewoon echt heel erg wennen en kan het volgens mij zeker in het begin, al je onzekerheden bloot leggen. Niet leuk, maar er is wel iets aan te doen. Zou jammer zijn als je die kans laat liggen. Maar dat doe je volgens mij niet.
Ikzelf ben wel eens heel pissig op een ex geweest. Was erg wantrouwend ook soms in mijn gedrag naar hem toe. Verdacht hem er zelfs van dat ie met een vriendin van mij flirtte. Vriendin was alleen 30 jaar ouder...kan er nu wel om lachen, what was I thinking, maar toen vond ik het absoluut niet leuk en dacht alleen maar 'daar is er weer zo een...'.
Nu ik ouder ben, 37, begrijp ik overigens het gedrag van mijn vader beter. Het goedkeuren zal ik nooit doen, maar begrijpen doe ik wel. Dat scheelt al een hoop. Mensen maken fouten. En iedereen zou ooit in de verleiding kunnen komen, maar ik ga er niet meer vanuit.
En ja, het is wennen een man die lief en zorgzaam is, zeker als je zelf met name degene bent geweest die het gevende deel in de relatie op zich nam. Ontvangen is een stuk moeilijker. Wel fijn dat je zo'n lieve partner hebt nu. Hoop dat je er, ondanks je wantrouwen en negatieve gedachtes, toch een beetje van kunt genieten en er langzaam aan kunt wennen. Dan wil je niet anders meer!
Weet je zeker dat je hem niet eens wilt vertellen over je vader en dat dat je manbeeld heeft beinvloedt? EN dat het wennen is om zo'n lieve, goede vriend te hebben. Of had je dat al gedaan?
Sterkte,
Racket
dinsdag 5 juni 2007 om 21:23
p.s. weet je precies wat je angst is? Kun je dat onder woorden brengen? Misschien helpt dat en kun je het hele scenario dat je in je hoofd hebt zo voor jezelf inzichtelijk maken om er daarna op een rationele manier naar te kijken, ook om te bepalen wat de kansen zijn dat hetgeen je denkt of voelt, uit zal gaan komen. Zo krijg je er in ieder geval meer grip op denk ik en overheerst het niet meer.
woensdag 6 juni 2007 om 09:32
Lieve Racket,
Nogmaals bedankt voor je reactie, doet me goed je woorden te lezen en het helpt me het in perspectief te zien.
Ik heb het er met hem over gehad dat de mannen in mijn familie het niet al te nauw namen met monogamie en dat ik zelf in een relatie gezeten heb waarin mijn vertrouwen ernstig beschaamd is. Hij heeft me aangegeven me erbij te willen helpen, dus als ik iets raar vind dan kan ik dat naar hem uitspreken.
Erover praten met hem is geen probleem maar wil hem er niet continu mee lastig vallen, het is mijn ding die ik moet gaan oplossen. Mag het niet zijn verantwoording maken.
Gisteren was hij weer bij me en ik merk aan mezelf dat ik het zo fijn vind als ik hem hoor, zie, spreek en aanraak. Alsof ik thuis kom, het mooiste is dat hij aangeeft dit ook bij mij te hebben. Wat je zegt het is voor mij lastig om te ontvangen dit omdat ik veel geef.
Je vroeg me op te schrijven waar ik bang voor ben, ik ga vanavond ook lekker in mijn dagboek schrijven zodat ik het zo steeds meer los kan laten. Waar ik bang voor ben:
- dat hij niet zo lief, leuk, eerlijk, begripvol, communicatief is als hij doet voorkomen. Dat als ik me volledig openstel ik enorm teleurgesteld of gekwetst wordt. In mijn ergste onzekerheid voel ik dan dat hij misschien een dubbel leven lijdt. Het is een vriendin van mij namelijk overkomen.
Ze had 6 maanden een relatie met een jongen die nog een andere vriendin had. Op een gegeven moment viel het haar op dat ze na een aantal maanden nog geen vrienden en familie had ontmoet en hij steeds raar deed met zijn mobiele telefoon.
Door het controleren van haar telefoonrekening viel haar een nummer op die ze zelf nooit draait en toen is het balletje gaan rollen.
Nogmaals bedankt voor je reactie, doet me goed je woorden te lezen en het helpt me het in perspectief te zien.
Ik heb het er met hem over gehad dat de mannen in mijn familie het niet al te nauw namen met monogamie en dat ik zelf in een relatie gezeten heb waarin mijn vertrouwen ernstig beschaamd is. Hij heeft me aangegeven me erbij te willen helpen, dus als ik iets raar vind dan kan ik dat naar hem uitspreken.
Erover praten met hem is geen probleem maar wil hem er niet continu mee lastig vallen, het is mijn ding die ik moet gaan oplossen. Mag het niet zijn verantwoording maken.
Gisteren was hij weer bij me en ik merk aan mezelf dat ik het zo fijn vind als ik hem hoor, zie, spreek en aanraak. Alsof ik thuis kom, het mooiste is dat hij aangeeft dit ook bij mij te hebben. Wat je zegt het is voor mij lastig om te ontvangen dit omdat ik veel geef.
Je vroeg me op te schrijven waar ik bang voor ben, ik ga vanavond ook lekker in mijn dagboek schrijven zodat ik het zo steeds meer los kan laten. Waar ik bang voor ben:
- dat hij niet zo lief, leuk, eerlijk, begripvol, communicatief is als hij doet voorkomen. Dat als ik me volledig openstel ik enorm teleurgesteld of gekwetst wordt. In mijn ergste onzekerheid voel ik dan dat hij misschien een dubbel leven lijdt. Het is een vriendin van mij namelijk overkomen.
Ze had 6 maanden een relatie met een jongen die nog een andere vriendin had. Op een gegeven moment viel het haar op dat ze na een aantal maanden nog geen vrienden en familie had ontmoet en hij steeds raar deed met zijn mobiele telefoon.
Door het controleren van haar telefoonrekening viel haar een nummer op die ze zelf nooit draait en toen is het balletje gaan rollen.
