Relaties
alle pijlers
raad
dinsdag 24 juli 2007 om 05:04
Hallo allemaal,
Graag wil ik jullie mening, ik heb eigenlijk nooit geen langdurige relaties.
Leuke zelfstandige baan, eigen huis, leuke vrienden. Eigenlijk heb ik het goed voor elkaar. Hoef met niemand rekening te houden en heb veel vrijheid en financieel geen problemen. Dus ik ben niet afhankelijk.
Eigenlijk heb ik een zacht en vriendelijk karakter, maar door mijn werk heb ik een bepaalde houding opgebouwd, en moet ik streng zijn, rechtlijnig en consequent.
Nu kreeg ik vandaag te horen van een man die ik wel heel erg leuk vind, dat ik best wel dominant ben..........
Nu vraag ik mij een beetje af kan dit de reden zijn waarom mannen op een gegeven moment afhaken. Ik bedoel, ik heb ze niet nodig om mij te onderhouden en beslissingen over allerlei zaken kan ik prima regelen.
Kunnen mannen hiervan zo "schrikken" dat ze afhaken en daardoor liever verder gaan met een wat "afhankelijkere" vrouw.
Mannelijke aandacht krijg ik genoeg hoor en ik zie er niet verkeerd uit.
Maar doordat gezegd werd vandaag, schrok ik wel een beetje en viel er een soort van kwartje.
Misschien kunnen jullie mij wat wijzer maken, want in mijn hart zou ik toch graag een relatie willen hebben.
Graag wil ik jullie mening, ik heb eigenlijk nooit geen langdurige relaties.
Leuke zelfstandige baan, eigen huis, leuke vrienden. Eigenlijk heb ik het goed voor elkaar. Hoef met niemand rekening te houden en heb veel vrijheid en financieel geen problemen. Dus ik ben niet afhankelijk.
Eigenlijk heb ik een zacht en vriendelijk karakter, maar door mijn werk heb ik een bepaalde houding opgebouwd, en moet ik streng zijn, rechtlijnig en consequent.
Nu kreeg ik vandaag te horen van een man die ik wel heel erg leuk vind, dat ik best wel dominant ben..........
Nu vraag ik mij een beetje af kan dit de reden zijn waarom mannen op een gegeven moment afhaken. Ik bedoel, ik heb ze niet nodig om mij te onderhouden en beslissingen over allerlei zaken kan ik prima regelen.
Kunnen mannen hiervan zo "schrikken" dat ze afhaken en daardoor liever verder gaan met een wat "afhankelijkere" vrouw.
Mannelijke aandacht krijg ik genoeg hoor en ik zie er niet verkeerd uit.
Maar doordat gezegd werd vandaag, schrok ik wel een beetje en viel er een soort van kwartje.
Misschien kunnen jullie mij wat wijzer maken, want in mijn hart zou ik toch graag een relatie willen hebben.
dinsdag 24 juli 2007 om 06:48
Ook in een werksituatie heb ik niet graag te maken met mensen die streng, dominant en rechtlijnig zijn. Ik vraag me af in welke bedrijfstak dergelijke eigenschappen nog van mensen worden gevraagd. Als je een leidinggevende functie hebt is streng en rechtlijnig niet echt meer van deze tijd. Zakelijk en vriendelijk kunnen samen gaan. Maar dat over het werk ter zijde. Mannen vinden het over het algemeen leuk als een vrouw hartelijk is en spontaan of ze nou hoog opgeleid is of van een eenvoudiger niveau. Het gedrag van een kenau spreekt maar weinig mannen aan. Afhankelijkheid is denk niet waar mannen naar op zoek zijn. Gewone aardige, vriendelijke vrouwen die gezellig praten en lachen doen het altijd goed bij mannen.
dinsdag 24 juli 2007 om 07:29
@ Inky
Bij welke functie je zo'n houding nodig hebt? Bij de politie, het leger, als gevangenisbewaarder enzovoort.
@ TO
Maar je hoeft de mannen die je leuk vindt toch niet uit de werksfeer te halen? Kan wel hoor want er zijn zat mannen die een dominante vrouw heel erg prettig vinden, al geven ze dat misschien niet 1,2,3 toe. Je zou het ook buiten je werk kunnen zoeken, het datinggebeuren en eventueel dus ook je liefde. Dan laat je de lieve en gevoelige vrouw in je zien en dan hou je je zakelijke en strenge kant voor op je werk.
Mijn man is op zijn werk ook anders dan thuis. Als ik hem op kantoor bel dan heb ik 'werkWillem' aan de telefoon. Dat weet ik en dat geeft niks. Het hoort bij de omgeving waarin hij zit om vormelijk te zijn. Prima. Zodra hij belt vanuit de auto is hij weer zijn gezellige zelf.
Je zou de man die je leuk vindt eens uit kunnen vragen en dan gewoon jij zijn. Wedden dat hij dan niet weet wat hij meemaakt?
Bij welke functie je zo'n houding nodig hebt? Bij de politie, het leger, als gevangenisbewaarder enzovoort.
@ TO
Maar je hoeft de mannen die je leuk vindt toch niet uit de werksfeer te halen? Kan wel hoor want er zijn zat mannen die een dominante vrouw heel erg prettig vinden, al geven ze dat misschien niet 1,2,3 toe. Je zou het ook buiten je werk kunnen zoeken, het datinggebeuren en eventueel dus ook je liefde. Dan laat je de lieve en gevoelige vrouw in je zien en dan hou je je zakelijke en strenge kant voor op je werk.
Mijn man is op zijn werk ook anders dan thuis. Als ik hem op kantoor bel dan heb ik 'werkWillem' aan de telefoon. Dat weet ik en dat geeft niks. Het hoort bij de omgeving waarin hij zit om vormelijk te zijn. Prima. Zodra hij belt vanuit de auto is hij weer zijn gezellige zelf.
Je zou de man die je leuk vindt eens uit kunnen vragen en dan gewoon jij zijn. Wedden dat hij dan niet weet wat hij meemaakt?
dinsdag 24 juli 2007 om 07:50
Dus ik ben niet afhankelijk. Kan je uberhaupt nog afhankelijk zijn van iets pf iemand denk je?
Eigenlijk
heb ik een zacht en vriendelijk karakter, maar door mijn werk heb ik
een bepaalde houding opgebouwd, en moet ik streng zijn, rechtlijnig en
consequent. Je moet werk en prive niet gaan verwarren...qua karakter...
Nu kreeg ik vandaag te horen van een man die ik wel heel erg leuk vind, dat ik best wel dominant ben..........
Nu
vraag ik mij een beetje af kan dit de reden zijn waarom mannen op een
gegeven moment afhaken. Ik bedoel, ik heb ze niet nodig om mij te
onderhouden en beslissingen over allerlei zaken kan ik prima regelen.
Ik denk dat ze niet zozeer schrikken van je dominantie maar meer dat het ergens anders in ligt als ik naar mezelf kijk
Kunnen mannen hiervan zo "schrikken" dat ze afhaken en daardoor liever verder gaan met een wat "afhankelijkere" vrouw.
Mannelijke aandacht krijg ik genoeg hoor en ik zie er niet verkeerd uit.
Maar doordat gezegd werd vandaag, schrok ik wel een beetje en viel er een soort van kwartje. Voor mij als man geldt dat ik graag een dominante vrouw wil maar dominantie bij een vrouw gaat, vind ik, best wel vaak gepaard met het niet laten zien van jezelf, je onzekerheden, je gevoeligheden. Als een mens dat niet aan mij laat zien en ik wel aan haar, krijg je zo'n idee dat de vrouw in kwestie alleen maar perfect is. Dus het is voor mij niet zo dat ik een "afhankelijk vrouwtje" wil nee ik wil iemand die mens is net zoals ik
Misschien kunnen jullie mij wat wijzer maken, want in mijn hart zou ik toch graag een relatie willen hebben.
Eigenlijk
heb ik een zacht en vriendelijk karakter, maar door mijn werk heb ik
een bepaalde houding opgebouwd, en moet ik streng zijn, rechtlijnig en
consequent. Je moet werk en prive niet gaan verwarren...qua karakter...
Nu kreeg ik vandaag te horen van een man die ik wel heel erg leuk vind, dat ik best wel dominant ben..........
Nu
vraag ik mij een beetje af kan dit de reden zijn waarom mannen op een
gegeven moment afhaken. Ik bedoel, ik heb ze niet nodig om mij te
onderhouden en beslissingen over allerlei zaken kan ik prima regelen.
Ik denk dat ze niet zozeer schrikken van je dominantie maar meer dat het ergens anders in ligt als ik naar mezelf kijk
Kunnen mannen hiervan zo "schrikken" dat ze afhaken en daardoor liever verder gaan met een wat "afhankelijkere" vrouw.
Mannelijke aandacht krijg ik genoeg hoor en ik zie er niet verkeerd uit.
Maar doordat gezegd werd vandaag, schrok ik wel een beetje en viel er een soort van kwartje. Voor mij als man geldt dat ik graag een dominante vrouw wil maar dominantie bij een vrouw gaat, vind ik, best wel vaak gepaard met het niet laten zien van jezelf, je onzekerheden, je gevoeligheden. Als een mens dat niet aan mij laat zien en ik wel aan haar, krijg je zo'n idee dat de vrouw in kwestie alleen maar perfect is. Dus het is voor mij niet zo dat ik een "afhankelijk vrouwtje" wil nee ik wil iemand die mens is net zoals ik
Misschien kunnen jullie mij wat wijzer maken, want in mijn hart zou ik toch graag een relatie willen hebben.
