Relaties
alle pijlers
Rationele liefde
zondag 29 november 2020 om 11:55
Ik lees het hier vaak: mensen die verliefd worden op iemand die niet bereikbaar is.
Ook ik heb zelf het talent om van mijlenver al te ruiken of iemand (niet geheel) beschikbaar is en daar dan gek op te worden. De laatste jaren houd ik soms de boot af, maar is er aan de andere kant ook interesse en laat ik me toch weer meeslepen. Zo heb ik relaties gehad met iemand met ADHD, mensen die net uit jarenlange relaties komen, mensen die aan de andere kant van de wereld wonen, etc. Soms ging een relatie wel even, maar kreeg ik uiteindelijk niet altijd terug wat ik erin stopte, en maakte ik het uit.
Nu heb ik een leuk leven als single maar ik hoor al een miniklokje tikken heel ver weg
Ben al een tijdje aan de slag met therapie om over bepaalde patronen heen te komen, en het gaat al steeds beter. Ik kan mijn grenzen steeds beter aangeven en mijn partners worden steeds iets minder onbereikbaar (klinkt een beetje treurig, maar ik ga vooruit).
Maar ik las van de week een artikel over meer rationeel naar de liefde kijken. Niet puur afgaan op overweldigende aantrekkingskracht (alhoewel ik wel vind dat die er in ieder geval een beetje moet zijn), maar echt kijken naar welke eigenschappen iemand heeft, en of je levens echt samen matchen. Ik heb het idee dat ik dat ook vaker zou moeten doen.
Hoe zit dat bij jullie? Hebben jullie het geluk gehad helemaal dolverliefd op iemand te zijn, waarbij een relatie ook echt werkte? Of zijn jullie gewoon langzaam naar elkaar toegegroeid? Ik ben benieuwd hoe anderen hier naar tegenaan kijken.
Ook ik heb zelf het talent om van mijlenver al te ruiken of iemand (niet geheel) beschikbaar is en daar dan gek op te worden. De laatste jaren houd ik soms de boot af, maar is er aan de andere kant ook interesse en laat ik me toch weer meeslepen. Zo heb ik relaties gehad met iemand met ADHD, mensen die net uit jarenlange relaties komen, mensen die aan de andere kant van de wereld wonen, etc. Soms ging een relatie wel even, maar kreeg ik uiteindelijk niet altijd terug wat ik erin stopte, en maakte ik het uit.
Nu heb ik een leuk leven als single maar ik hoor al een miniklokje tikken heel ver weg
Ben al een tijdje aan de slag met therapie om over bepaalde patronen heen te komen, en het gaat al steeds beter. Ik kan mijn grenzen steeds beter aangeven en mijn partners worden steeds iets minder onbereikbaar (klinkt een beetje treurig, maar ik ga vooruit). Maar ik las van de week een artikel over meer rationeel naar de liefde kijken. Niet puur afgaan op overweldigende aantrekkingskracht (alhoewel ik wel vind dat die er in ieder geval een beetje moet zijn), maar echt kijken naar welke eigenschappen iemand heeft, en of je levens echt samen matchen. Ik heb het idee dat ik dat ook vaker zou moeten doen.
Hoe zit dat bij jullie? Hebben jullie het geluk gehad helemaal dolverliefd op iemand te zijn, waarbij een relatie ook echt werkte? Of zijn jullie gewoon langzaam naar elkaar toegegroeid? Ik ben benieuwd hoe anderen hier naar tegenaan kijken.
zondag 29 november 2020 om 17:34
Het is niet zo zwart wit. De keuze om met mijn partner te gaan daten was grotendeels rationeel, maar ik hoef geen relatie met iemand waar ik niet geil van wordt. Dat is gelukkig wel ontstaan. Anders ben ik net zo lief alleen.
zondag 29 november 2020 om 18:07
Precies ja.
Klopt, dit is bij mij ook zeker veranderd sinds eind twintig. Maar nu heb ik dan weer mannen die net gescheiden zijn...etc. Er valt altijd wel iets onbereikbaars te vindenmadamecannibale schreef: ↑29-11-2020 14:08Ook dit is herkenbaar. Soms even met weemoed terugdenken en je dan een sukkel voelen om je vroegere ik. Ach ja, al doende leert men.
Ik denk ook dat het met de leeftijd komt. Vroeger viel ik ook mee op losbollen, mannen die niet zo serieus in het leven staan. Maar gaandeweg is dat veranderd.
Dan heb jij vast een veilige hechting. Ik helaas niet.
Haha goeie vraag. Zoals hierboven gezegd wel problematiek rondom hechting, iets waarmee ik nog steeds ben dmv therapie. Ouders die het beste met me voorhadden maar er (emotioneel) niet voor mij waren. Ik geef ze nu niet meer de schuld hoor, maar het heeft wel een wond achter gelaten. Hoezo vraag je dat?
droompiloot wijzigde dit bericht op 29-11-2020 18:15
0.71% gewijzigd
zondag 29 november 2020 om 18:08
Je slaat de spijker op z'n kop, en ja ken ik! Heb even getwijfeld om het te kopen, maar de reviews waren niet zo goed. Heb jij het gelezen/iets aan gehad?LovelyMaria schreef: ↑29-11-2020 16:35Hier zit een complete psychologie achter.
Een onbereikbare liefde komt niet te dichtbij. Als iemand te dichtbij komt geeft dat gevoelens van onveiligheid.
Ben je bekend met het boek Liefdesbang? https://www.bol.com/nl/f/liefdesbang/9200000021924468/
zondag 29 november 2020 om 18:08
Eens! Dat is dus wat ik bedoel, niet blindelings alleen op aantrekking afgaan, maar ook goed kijken naar of het wel echt een duurzame relatie kan worden.madamecannibale schreef: ↑29-11-2020 15:13Het één bijt het ander niet. Je kan prima aantrekking voelen en een rationele keuze maken. Net als dat je aantrekking kan voelen en ervoor kiezen om daar niets mee te doen omdat jullie levens niet met elkaar overeen komen.
zondag 29 november 2020 om 18:29
Grappig dat je dit zegt.droompiloot schreef: ↑29-11-2020 11:55Maar ik las van de week een artikel over meer rationeel naar de liefde kijken. Niet puur afgaan op overweldigende aantrekkingskracht (alhoewel ik wel vind dat die er in ieder geval een beetje moet zijn), maar echt kijken naar welke eigenschappen iemand heeft, en of je levens echt samen matchen.
Afgelopen tijd nog een paar dates gehad, maar zij is afgehaakt omdat ze die "overweldigende aantrekkingskracht" miste.
Het is, wat mij betreft, een balans: je kunt perfect bij iemand passen (rationeel), maar dat hoeft niet te gaan werken. Die verbinding KAN groeien, maar hoeft niet. Soms weet je vantevoren dat het niet iets gaat worden, rationeel passend of niet.
En omgekeerd: je kunt hopeloos op iemand verliefd worden, wat helpt, ookal passen jullie levens niet bij elkaar. Het liefdesgevoel kan zo sterk zijn, dat het de levens bij elkaar brengt. Maar ook dan kan de gap zo groot zijn, dat de liefdesbrug niet te slaan is.
Beide varianten van dichtbij meegemaakt....
zondag 29 november 2020 om 18:32
Ik ben niet iemand waarbij liefde langzaam groeit.
Ik ontmoette mijn verloofde 7 jaar geleden en pats boem verliefd (wederzijds trouwens). Ik had het geluk dat het iemand is die ontzettend goed bij mij past, ik had echt geen ander kunnen bedenken die mij beter zou aanvullen en juist ook zoveel karaktertrekken met me deelt.
Ik geloof ook niet zo in dat je rationeel naar liefde kunt kijken, denk ik, al weet ik wel dat er ook veel mensen zijn waarbij de liefde wel gegroeid is.
Ik ontmoette mijn verloofde 7 jaar geleden en pats boem verliefd (wederzijds trouwens). Ik had het geluk dat het iemand is die ontzettend goed bij mij past, ik had echt geen ander kunnen bedenken die mij beter zou aanvullen en juist ook zoveel karaktertrekken met me deelt.
Ik geloof ook niet zo in dat je rationeel naar liefde kunt kijken, denk ik, al weet ik wel dat er ook veel mensen zijn waarbij de liefde wel gegroeid is.
-
zondag 29 november 2020 om 18:44
zondag 29 november 2020 om 18:47
Nou daar kon ik kort over zijn: jaLovelyMaria schreef: ↑29-11-2020 18:44Ik heb eens gehad dat een jongen mij aansprak en dat ik hem niet aantrekkelijk vond.
Daarna kreeg hij een relatie. En ik zag hem toen wel staan. Dat was heel confronterend voor mij. Ook om bij mezelf na te gaan, wat wil ik eigenlijk?
Was het de onbereikbaarheid die hem aantrekkelijk maakte"?
Ontzettend herkenbaar. Vind ik nooit erg aardig van mezelf, maar best menselijk denk ik.
zondag 29 november 2020 om 18:52
En hoe zit het bij jouzelf en die aantrekkingskracht?daddy_gijs schreef: ↑29-11-2020 18:29Grappig dat je dit zegt.
Afgelopen tijd nog een paar dates gehad, maar zij is afgehaakt omdat ze die "overweldigende aantrekkingskracht" miste.
Het is, wat mij betreft, een balans: je kunt perfect bij iemand passen (rationeel), maar dat hoeft niet te gaan werken. Die verbinding KAN groeien, maar hoeft niet. Soms weet je vantevoren dat het niet iets gaat worden, rationeel passend of niet.
En omgekeerd: je kunt hopeloos op iemand verliefd worden, wat helpt, ookal passen jullie levens niet bij elkaar. Het liefdesgevoel kan zo sterk zijn, dat het de levens bij elkaar brengt. Maar ook dan kan de gap zo groot zijn, dat de liefdesbrug niet te slaan is.
Beide varianten van dichtbij meegemaakt....
Ik was tot begin zomer een tijdje met iemand samen. We hadden een ontzettend mooie tijd, waren enorm gek op elkaar. Maar ik voelde vanaf het begin al dat het lastig ging worden wegens compleet verschillende levens, die gewoon erg moeilijk waren te verenigen. We hebben het uiteindelijk dus geprobeerd, maar uiteindelijk dacht ik: als ik hiermee doorga lever ik teveel van mezelf in, en krijg ik er niet genoeg voor terug. Dus die liefdesbrug waar jij het over hebt, niet kunnen slaan. Het bracht zoveel stress dat ik nu toch denk hier rationeler mee om te gaan in de toekomst.
zondag 29 november 2020 om 18:53
Ook fijn om te horen dat dit dus wel werkt voor sommige mensen!Phloxx schreef: ↑29-11-2020 18:32Ik ben niet iemand waarbij liefde langzaam groeit.
Ik ontmoette mijn verloofde 7 jaar geleden en pats boem verliefd (wederzijds trouwens). Ik had het geluk dat het iemand is die ontzettend goed bij mij past, ik had echt geen ander kunnen bedenken die mij beter zou aanvullen en juist ook zoveel karaktertrekken met me deelt.
Ik geloof ook niet zo in dat je rationeel naar liefde kunt kijken, denk ik, al weet ik wel dat er ook veel mensen zijn waarbij de liefde wel gegroeid is.
zondag 29 november 2020 om 19:16
Heel menselijk. Je leert jezelf kennen.droompiloot schreef: ↑29-11-2020 18:47Nou daar kon ik kort over zijn: ja
Dat boek Liefdesbang heb ik met veel interesse gelezen. Geen baanbrekend boek, maar wel fijn waren momenten van herkenning.
Wat maakt een bereikbaar iemand onaantrekkelijk?
zondag 29 november 2020 om 21:30
Kan je een voorbeeldje geven van die praktische aspecten die minder goed bij je passen?mcsteamy schreef: ↑29-11-2020 13:38En dat is fijn, vertrouwd, warm en veilig. Maar in mijn ervaring niet passievol, spannend en vlinders-in-de-buik-exciting. Dat is wel wat ik ook (!) zoek en nodig heb in een relatie.
Ik heb vrouwen gedate die op papier perfect bij mij pasten, maar waar de vonk miste. En ik date nu een dame waarmee ik een flinke vonk heb, die qua praktische aspecten minder goed bij me past. Niets onoverkomelijks, geen grote dealbreakers, maar wel vaker frictie dan ik mogelijk met die andere vrouwen zou hebben gehad. Dat is het mij dubbel en dwars waard
zondag 29 november 2020 om 22:34
Talloze voorbeelden. Wij zijn namelijk echt complete opposites, zowel qua levensstijl als qua behoeften. Dat is dan ook iets waar ik nu erg tegenaan loop: ik krijg echt gevoelens voor haar, we hebben een enorme klik en de fysieke en mentale (!) aantrekkingskracht is overrompelend sterk aanwezig. Maar ik weet niet of wij die 'liefdesbrug' waar eerder over gepraat werd kunnen slaan.
Zij is 5 jaar jonger dan ik. Ze studeert, woont op kamers, werkt niet (met bijbehorend -gebrek aan- inkomen) en heeft nog nooit een serieuze relatie gehad. Laatstgenoemd is het gevolg van een behoefte aan vrijheid die ze eerder (nog) niet heeft willen opgeven. Eigenlijk nog steeds niet. Dat is haar grootste angst, haar vrijheid opgeven. Niet wat betreft andere mensen, maar niet meer kunnen doen en laten wat en wanneer ze wil. Maar toen viel ze voor mij. Ik heb altijd relaties gehad, ben getrouwd geweest. Ik heb een kind, een hypotheek, een vaste baan, en op emotioneel vlak heb ik verlatingsangst waar ik inmiddels goed mee om kan gaan, maar wat nog steeds snel getriggerd wordt. Haar behoefte aan vrijheid staat natuurlijk vrij hoog in de 'things that give me anxiety'-lijst.
Om een uitspraak van mij naar haar te quoten: "I question if I'm being incredibly bold for taking this chance with you, or if I'm being incredibly stupid."
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
zondag 29 november 2020 om 22:52
Ik heb niet zo’n beste radar. Dus als ik gelijk verliefd was wist ik dit is foute boel. En zo’n man werd dus rigoureus aan de kant geschoven. Want al mijn voorgaande relaties waarbij ik wel direct verliefd was die mondde uit in ellende.
Mijn huidige vriend is zorgvuldig gekozen uit heel veel verschillende dates. Het voelde als thuiskomen. Een oase van rust en vertrouwen. Hij is de eerste persoon waarbij ik compleet mezelf kan zijn met al mijn gekke en suffe dingen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken om zijn reactie. En hij is ook de eerste man die ik niet zou willen veranderen naar wat anders.
We houden gewoon rekening met elkaars behoeften.
We zijn ruim 3 jaar verder en hij is nog steeds fantastisch. Ik ben nog steeds verliefd... wat gek is toch, want het duurde wel een paar maanden tot ik echt verliefd werd. Maar toen het er eenmaal wad, ging het niet meer weg.
Mijn huidige vriend is zorgvuldig gekozen uit heel veel verschillende dates. Het voelde als thuiskomen. Een oase van rust en vertrouwen. Hij is de eerste persoon waarbij ik compleet mezelf kan zijn met al mijn gekke en suffe dingen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken om zijn reactie. En hij is ook de eerste man die ik niet zou willen veranderen naar wat anders.
We houden gewoon rekening met elkaars behoeften.
We zijn ruim 3 jaar verder en hij is nog steeds fantastisch. Ik ben nog steeds verliefd... wat gek is toch, want het duurde wel een paar maanden tot ik echt verliefd werd. Maar toen het er eenmaal wad, ging het niet meer weg.
maandag 30 november 2020 om 07:51
Hier dezelfde ervaring! Veel kikkers gekust en er achter gekomen dat mijn gevoel daarin niet altijd een goede graadmeter is helaas, als ik hals over kop verliefd werd dan was het altijd op een hele dominante en onbereikbare andere. Uiteindelijk in therapie uitgeplozen waarom ik me altijd aan dezelfde steen stootte en het daten gedurende die tijd on hold gezet.Trien30 schreef: ↑29-11-2020 22:52Ik heb niet zo’n beste radar. Dus als ik gelijk verliefd was wist ik dit is foute boel. En zo’n man werd dus rigoureus aan de kant geschoven. Want al mijn voorgaande relaties waarbij ik wel direct verliefd was die mondde uit in ellende.
Mijn huidige vriend is zorgvuldig gekozen uit heel veel verschillende dates. Het voelde als thuiskomen. Een oase van rust en vertrouwen. Hij is de eerste persoon waarbij ik compleet mezelf kan zijn met al mijn gekke en suffe dingen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken om zijn reactie. En hij is ook de eerste man die ik niet zou willen veranderen naar wat anders.
We houden gewoon rekening met elkaars behoeften.
We zijn ruim 3 jaar verder en hij is nog steeds fantastisch. Ik ben nog steeds verliefd... wat gek is toch, want het duurde wel een paar maanden tot ik echt verliefd werd. Maar toen het er eenmaal wad, ging het niet meer weg.
Uiteindelijk kwam ik m’n partner tegen en voelde zoals Trien ook zegt als thuiskomen. Dat comfortabele gevoel werd uiteindelijk ook verliefdheid maar niet meer zo allesoverheersend als voorheen gelukkig.
maandag 30 november 2020 om 10:44
Drama in relaties kan als verliefdheid voelen. Iemand die onbereikbaar is kan juist die verliefde wanhopige gevoelens triggeren.
Relationele liefde heeft misschien minder passie maar is veel mooier dan de hele tijd gedoe.
Met mijn ex had ik altijd gedoe. Jaloersheid, andere vrouwen altijd in zijn buurt etc. Het voelde als een hele heftige verliefdheid maar hij was gewoon een lul.
Mijn huidige vriend was ik ook verliefd op maar ik verloor niet mijn verstand. Ik bleef er echt met mijn hoofd bij. En onze liefde is veel rustiger en mooier. Ik weet wat ik aan hem heb. Ik ruil dat echt nooit meer in voor iemand die mij maar half ziet staan.
Relationele liefde heeft misschien minder passie maar is veel mooier dan de hele tijd gedoe.
Met mijn ex had ik altijd gedoe. Jaloersheid, andere vrouwen altijd in zijn buurt etc. Het voelde als een hele heftige verliefdheid maar hij was gewoon een lul.
Mijn huidige vriend was ik ook verliefd op maar ik verloor niet mijn verstand. Ik bleef er echt met mijn hoofd bij. En onze liefde is veel rustiger en mooier. Ik weet wat ik aan hem heb. Ik ruil dat echt nooit meer in voor iemand die mij maar half ziet staan.
maandag 30 november 2020 om 11:08
Ik vind je reacties verwarrend. Je geeft zelf aan hechtingsproblemen te hebben, ik neem aan dat je er bekend mee bent dat je dan bindingsangst kan hebben? En dat een goede methode om de benodigde 'veilige' afstand te creëren is verliefd worden op 'hopeloze' gevallen. Maar je lijkt dit topic te benaderen als iets wat losstaat van die hechtingsproblematiek, maar dat is toch gewoon niet zo?droompiloot schreef: ↑29-11-2020 18:47Nou daar kon ik kort over zijn: ja
Ik heb zelf ook hechtingsproblemen. Verliefd en relatie gehad met 'foute' man. Mijn huidige relatie heb ik veel rationeler gekozen. Niet smoorverliefd maar het klopte gewoon. Ik probeerde in het begin af te haken om dat het niet meeslepend genoeg was, maar ik had het besluit genomen om het de tijd te geven, omdat ik mijn mechanismes ken en die leverden alleen maar negativiteit op. Ik ben nu ruim 10 samen en ik ben echt blij dat ik niet ben afgehaakt.
Emoties als leidend nemen is niet aan te raden als je niet veilig gehecht ben, je zal snel in de valkuil vallen van het (negatieve) bekende Dus enige ratio er tegen aan gooien is mi erg raadzaam, dus als noodzakelijk controle of je emoties wel liefdes gerelateerd zijn.
maandag 30 november 2020 om 11:18
Uit eigen ervaring (onveilig gehecht), je loopt het risico dat je die aandacht krijgt die je zo graag wilt. En dan vervolgens het risico loopt dat die persoon je kan verlaten en alle gevoelens die daar bij horen. Bij iemand die onbereikbaar is, weet je dat je het toch niet gaat krijgen, dat is misschien niet fijn maar vele malen beter te hanteren dan iemand die belangrijk voor je is en weer weg kan gaan. En natuurlijk de eventuele gedachte dat je niet voldoet, dat je door de mand kan gaan vallen en dat die ander dus weer weggaat. Pffff ik heb heel erg veel therapie gehad en ik heb het behoorlijk getackeld, maar ik zal altijd een zekere afstand blijven bewaren tot mensen. Ik heb daar wel vrede mee trouwens, meer zit er bij mij niet in.LovelyMaria schreef: ↑29-11-2020 19:16Heel menselijk. Je leert jezelf kennen.
Dat boek Liefdesbang heb ik met veel interesse gelezen. Geen baanbrekend boek, maar wel fijn waren momenten van herkenning.
Wat maakt een bereikbaar iemand onaantrekkelijk?
maandag 30 november 2020 om 11:44
Team rationele liefde hier.
Mijn vorige relatie was gebaseerd op verliefdheid en lust, jaren vol drama, spetterende seks, ruzies, uit elkaar, bij elkaar etc.
Het soort relatie waarbij je constant het gevoel hebt dat je jezelf moet bewijzen, waarbij alles plots kan eindigen.
Mis het niet.
Huidige partner veel bedachtzamer gekozen, niet dadelijk tot over de oren verliefd, maar wel een solide basis. Relatie verloopt veel rustiger en in plaats van de constante onzekerheid heerst en nu een soort van vertrouwen waarbij ik geloof dat we alles wat de wereld naar ons toegooit samen kunnen overwinnen.
Mijn vorige relatie was gebaseerd op verliefdheid en lust, jaren vol drama, spetterende seks, ruzies, uit elkaar, bij elkaar etc.
Het soort relatie waarbij je constant het gevoel hebt dat je jezelf moet bewijzen, waarbij alles plots kan eindigen.
Mis het niet.
Huidige partner veel bedachtzamer gekozen, niet dadelijk tot over de oren verliefd, maar wel een solide basis. Relatie verloopt veel rustiger en in plaats van de constante onzekerheid heerst en nu een soort van vertrouwen waarbij ik geloof dat we alles wat de wereld naar ons toegooit samen kunnen overwinnen.
maandag 30 november 2020 om 11:47
Ehm, ik denk dat ik jou dan weer niet snap. Ik heb in een eerdere post toch ook al aangegeven dat ik onveilig gehecht ben? Angstig-vermijdend. Dus 'gezonde' liefde op afstand houden, en gaan voor de onbereikbare types, waar ik wel 'verliefd' op word, althans, of ik verwar drama met verliefdheid. Want ik wil wel graag verbinding met iemand.Whateffa schreef: ↑30-11-2020 11:08Ik vind je reacties verwarrend. Je geeft zelf aan hechtingsproblemen te hebben, ik neem aan dat je er bekend mee bent dat je dan bindingsangst kan hebben? En dat een goede methode om de benodigde 'veilige' afstand te creëren is verliefd worden op 'hopeloze' gevallen. Maar je lijkt dit topic te benaderen als iets wat losstaat van die hechtingsproblematiek, maar dat is toch gewoon niet zo?
Ik heb zelf ook hechtingsproblemen. Verliefd en relatie gehad met 'foute' man. Mijn huidige relatie heb ik veel rationeler gekozen. Niet smoorverliefd maar het klopte gewoon. Ik probeerde in het begin af te haken om dat het niet meeslepend genoeg was, maar ik had het besluit genomen om het de tijd te geven, omdat ik mijn mechanismes ken en die leverden alleen maar negativiteit op. Ik ben nu ruim 10 samen en ik ben echt blij dat ik niet ben afgehaakt.
Emoties als leidend nemen is niet aan te raden als je niet veilig gehecht ben, je zal snel in de valkuil vallen van het (negatieve) bekende Dus enige ratio er tegen aan gooien is mi erg raadzaam, dus als noodzakelijk controle of je emoties wel liefdes gerelateerd zijn.
Dus ik vraag me af, hebben mensen hier ervaring mee, niet gelijk die aantrekkingskracht of verliefdheid voelen maar wel voor iemand gaan die vertrouwdheid en rust geeft, en dus niet onbereikbaar.
Die twee dingen hebben dus inderdaad met elkaar te maken, alleen was dat niet mijn beginpunt in de OP nee
Is dat wat je bedoelt, dat ik er in eerste instantie niets over zei?
maandag 30 november 2020 om 11:53
Goed om er zo naar te kijken inderdaad, en het klopt. Het is een patroon: je hebt die hechting gemist en dus zoek je in partners altijd iemand waarmee je je geschiedenis kan 'herschrijven'. Helaas werkt dat niet zo, onbereikbaar blijft vaak onbereikbaar.Whateffa schreef: ↑30-11-2020 11:18Uit eigen ervaring (onveilig gehecht), je loopt het risico dat je die aandacht krijgt die je zo graag wilt. En dan vervolgens het risico loopt dat die persoon je kan verlaten en alle gevoelens die daar bij horen. Bij iemand die onbereikbaar is, weet je dat je het toch niet gaat krijgen, dat is misschien niet fijn maar vele malen beter te hanteren dan iemand die belangrijk voor je is en weer weg kan gaan. En natuurlijk de eventuele gedachte dat je niet voldoet, dat je door de mand kan gaan vallen en dat die ander dus weer weggaat. Pffff ik heb heel erg veel therapie gehad en ik heb het behoorlijk getackeld, maar ik zal altijd een zekere afstand blijven bewaren tot mensen. Ik heb daar wel vrede mee trouwens, meer zit er bij mij niet in.
Ik heb ook wel vaak gedacht, misschien kan ik nooit echt een fijne relatie hebben met iemand. Ik merk nu weer met therapie dat er weer andere dingen naar boven komen, beetje als een ui die je langzaam pelt. Helaas ben ik er nog niet helemaal, en ben ik op het moment best een beetje boos op mezelf dat ik er het afgelopen jaar weer ben ingetrapt.
maandag 30 november 2020 om 12:30
Ik heb meerdere relaties in mijn leven gehad.
In één geval voelde ik enorm veel aantrekkingskracht; een gevoel alle bergen te kunnen verzetten en enorme liefdes-bruggen te kunnen slaan. Zij voelde ook veel aantrekkingskracht, maar ze is uiteindelijk afgehaakt om het rationele aspect. Maar ik vond/vind onze verschillende levens eigenlijk helemaal geen groot probleem. In tegendeel zelfs: we leerden van elkaar en konden heel goed elkaar in ieders waarde laten. Naast veel verschillen ook veel overeenkomsten (waaronder elkaar super-goed aanvoelen, elkaars stemming begrijpen, maar ook heel veel kleine dingen zoals wandelen of wijn-drinken).
In een andere relatie stonden "alle vinkjes" goed: beide gek op snowboarden, verre reizen maken, zelfde muzieksmaak, zelfde eten-smaak, kleding-smaak, noem maar op. Zelfs politiek hetzelfde beeld en op sex-gebied vonden we allebei hetzelfde lekker. Toch ontbrak 'the spark', de aantrekkingskracht. Het is als een nachtkaarsje uitgegaan.
Een balans van beide is het beste, maar als ik (nu) moet kiezen, verkies ik aantrekkingskracht boven rationeel (= liefde kan veel overwinnen en je kunt elkaar versterken) terwijl ik op dating-sites en in real life welicht eerder 'selecteer' op rationeel.
maandag 30 november 2020 om 13:12
De meest hartstochtelijke verliefdheid die ik zelf heb ervaren was met iemand die een andere toekomstvisie had. Omdat de aantrekkingskracht enorm was van beide kanten bleven we in een aantrekken en afstoten relatie met diepe dalen en hoge pieken. Veel stress en spanningen, maar dit gaat je geen rust geven.
maandag 30 november 2020 om 13:30
Rationeel betekend in dit geval verder kijken dan de invloed van je hechtingstijl. Hoe je gehecht bent speelt namelijk een grote rol wie je nu aantrekkelijk vind en dat pakt niet altijd positief uit. Hierdoor komen mensen vaak in dezelfde patronen/dynamiek en verkeerde partnerkeuze. Als je dit doorziet kun je deze patronen “rationeel” doorbreken om betere keuzes te maken.
In de boeken “ verbonden “ en “ liefdesbang” leggen ze dit goed uit.
In de boeken “ verbonden “ en “ liefdesbang” leggen ze dit goed uit.
