Relatie aan zijden draadje

15-06-2023 08:00 86 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik heb er even over na moeten denken om dit topic te openen, maar aangezien ik al veel wijze raad en lessen hebben gehaald uit het forum, toch besloten dit te doen.

Inmiddels ben ik 6 jaar samen met mijn man en hebben we een zoon van 1,5. We zijn net voor zijn geboorte getrouwd en het was een geweldige dag vol vrienden en familie. Gewoon een sprookje!

Al vanaf het begin van de relatie hebben we periodes dat het echt niet lekker loopt. Laten we zeggen, flinke downs, maar ook flinke ups. We lopen telkens tegen hetzelfde aan: onze botsende karakters. Ivm herkenbaarheid ga ik daar verder niet op in. In het begin van ons relatie vulden we elkaar daardoor juist aan, maar sinds de komst van ons zoontje is het nog vaker drama. Ik moet op m’n tenen lopen thuis, want hij verwacht heel veel (hij is heel netjes, ik slordig). Dit doe ik dan maar om de sfeer thuis goed te houden. Waar ik zelf erg van ben geschrokken, want die realisatie zette me aan het denken. Verder is hij ook een lieve man en geweldige vader, maar erg complex. Wil geen hulp van buitenaf (probeer ik al 3 jaar), wat ik heel lastig vind. Zeker omdat hij nogal zijn stempel drukt op ons gezin nu.

De afgelopen tijd heeft het zijn toppunt bereikt. We zijn niet meer intiem, raken elkaar amper aan en praten lukt ook niet. Mijn gedachten vliegen alle kanten op, want ik weet het niet meer. Ik zou dus graag meningen willen van buitenaf, zodat het me wellicht inzichten geeft. Zijn er mensen die dit herkennen en wat is jullie advies?

We zijn trouwens allebei begin 30.
Alle reacties Link kopieren Quote
Karakter verander je inderdaad niet, daar ben ik me van bewust. Maar ik vind het vooral zo lastig dat het ook tijden heel goed ging en we juist zo’n goede combi waren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maeliran schreef:
15-06-2023 09:50
Ik denk dat er bij beide kanten een beetje water bij de wijn gedaan moet worden. Mijn vriend is echt super netjes en minimalist en ik ben echt een sloddervos. Wij wonen niet samen dus dat scheelt. Ik doe mijn best om wat netter te worden en flink op te ruimen als hij komt en niet alles te laten slingeren als ik bij hem ben, maar hij probeert ook wat meer los te laten anders is het echt niet leefbaar.
Denk ik ook. Denk dat het gevoel wat er onder zit, ze/hij houdt rekening met mij juist zo belangrijk is.
Nu lijkt het een strijd te zijn. Probleem wordt wel als het rekening houden maar van één kant komt.
Karakters botsen omdat geen van 2 zich wil aanpassen. Zoals ik het lees heeft hij geen probleem met zijn gedrag, maar jij wel. Waarom is dat? Waarom kun je zijn gedrag niet accepteren?
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:06
Bedankt voor jullie tips allemaal! Erg fijn deze inzichten.

Wat betreft die therapie voor mezelf, dat vind ik een hele goeie. Heb ik in het verleden ook al eens gehad (voor iets totaal anders hoor), maar dat heeft me toen heel goed geholpen.

Er werd ook gevraagd wat hem lief maakt, maar dat is hij wel echt. Hij is heel attent (ontbijtjes op bed, ophalen met de auto overal, pakt uit met speciale dagen, zegt vaak dat ik er leuk uitzie, geeft wel eens spontaan een cadeautje) en geïnteresseerd, maar het is de afgelopen tijd gewoon helemaal de andere kant opgeslagen en we komen er niet uit.

Wat betreft het opruimen thuis. Ik doe al enorm mijn best om het huis bij te houden, maar het is nooit goed genoeg. Ipv zeggen: oh fijn die was, krijg ik te horen: waarom ligt dat hier nog? Op welk programma heb je de vaarwasser gezet? Hoezo dat programma? Allemaal dat soort onnozele dingen in mijn ogen. Dus heb niet echt het idee dat het goed genoeg is.
Kun je grenzen stellen? Aangeven dat je dat geen fijn gevoel geeft?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sauntara schreef:
15-06-2023 10:12
Karakters botsen omdat geen van 2 zich wil aanpassen. Zoals ik het lees heeft hij geen probleem met zijn gedrag, maar jij wel. Waarom is dat? Waarom kun je zijn gedrag niet accepteren?
Omdat hij zo’n heftig karakter heeft en dat heeft invloed op mij en ons gezin. Ik hoef en kan in mijn ogen niet accepteren dat ik continu op m’n tenen moet lopen en hij soms wekenlang chagrijnig is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merelzingt schreef:
15-06-2023 10:13
Kun je grenzen stellen? Aangeven dat je dat geen fijn gevoel geeft?
Dat doe ik altijd inderdaad, wat dat betreft ben ik zelf een hele makkelijkere prater. Maar dan stopt het soms even en gebeurt het na een week weer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merelzingt schreef:
15-06-2023 10:13
Kun je grenzen stellen? Aangeven dat je dat geen fijn gevoel geeft?
rosemap wijzigde dit bericht op 15-06-2023 10:39
Reden: Dubbel
34.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het vervelend voor je om het te moeten zeggen maar je man is niet leuk.
Er is geen toverdrank helaas. Hij is gewoon stom.
Hij kan ook wel eens wel heel leuk zijn, tuurlijk, maar in wezen is hij een egoïstisch sjachrijn die vaak als jij je best doet je onderuit schoffelt met kritiek. En daar gaat hij niks aan doen heeft hij al gezegd.
Dus de grote vraag is eigenlijk, waar ben je nog mee bezig?
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:15
Omdat hij zo’n heftig karakter heeft en dat heeft invloed op mij en ons gezin. Ik hoef en kan in mijn ogen niet accepteren dat ik continu op m’n tenen moet lopen en hij soms wekenlang chagrijnig is.
Je hebt gelijk dat je dit niet wil accepteren maar ik denk dat al die kleine frustraties en opmerkingen van hem bijv over de vaatwasser alleen maar uitingen zijn van een dieper liggend probleem, als je niet over de kern dingen praat of uit kunt zoeken, worden de kleinste dingen een probleem. Het is wel duidelijk dat hij niet goed in zijn vel zit en dat komt er dus op deze manier uit ipv dat hij duidelijk aan kan geven wat er is. Is hij bang dat hij grip op iets of jullie relatie verliest en in een soort super control modus schiet opdat alles zo verloopt als hij wil of zoals hij aankan op dit moment?
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:15
Omdat hij zo’n heftig karakter heeft en dat heeft invloed op mij en ons gezin. Ik hoef en kan in mijn ogen niet accepteren dat ik continu op m’n tenen moet lopen en hij soms wekenlang chagrijnig is.
Je hebt gelijk dat je dit niet wil accepteren maar ik denk dat al die kleine frustraties en opmerkingen van hem bijv over de vaatwasser alleen maar uitingen zijn van een dieper liggend probleem, als je niet over de kern dingen praat of uit kunt zoeken, worden de kleinste dingen een probleem. Het is wel duidelijk dat hij niet goed in zijn vel zit en dat komt er dus op deze manier uit ipv dat hij duidelijk aan kan geven wat er is. Is hij bang dat hij grip op iets of jullie relatie verliest en in een soort super control modus schiet opdat alles zo verloopt als hij wil of zoals hij aankan op dit moment?
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:06

Er werd ook gevraagd wat hem lief maakt, maar dat is hij wel echt. Hij is heel attent (ontbijtjes op bed, ophalen met de auto overal, pakt uit met speciale dagen, zegt vaak dat ik er leuk uitzie, geeft wel eens spontaan een cadeautje) en geïnteresseerd, maar het is de afgelopen tijd gewoon helemaal de andere kant opgeslagen en we komen er niet uit.

Wat betreft het opruimen thuis. Ik doe al enorm mijn best om het huis bij te houden, maar het is nooit goed genoeg. Ipv zeggen: oh fijn die was, krijg ik te horen: waarom ligt dat hier nog? Op welk programma heb je de vaarwasser gezet? Hoezo dat programma? Allemaal dat soort onnozele dingen in mijn ogen. Dus heb niet echt het idee dat het goed genoeg is.
Waarom ben jij verantwoordelijk voor dit allemaal dan? Waarom accepteer je dat soort opmerkingen de hele tijd, laat hem het zelf doen dan. Blijkbaar kan hij het beter?
Doet hij ook gewoon wel de helft ongeveer? En qua zorg en regeldingen van kind? Is dat wel beetje oke verdeeld?
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 15-06-2023 10:34
10.50% gewijzigd
Jaja.
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:06

Wat betreft het opruimen thuis. Ik doe al enorm mijn best om het huis bij te houden, maar het is nooit goed genoeg. Ipv zeggen: oh fijn die was, krijg ik te horen: waarom ligt dat hier nog? Op welk programma heb je de vaarwasser gezet? Hoezo dat programma? Allemaal dat soort onnozele dingen in mijn ogen. Dus heb niet echt het idee dat het goed genoeg is.
Ik heb ook een man die veel netter is dan ik. Commentaar gaat bij mij het ene oor in en het andere uit. Hij zegt het meer tegen zichzelf dan tegen mij, weet hij inmiddels. Af en toe zeg ik: leef je uit! En daarmee is het klaar. Het boeit me niet wat hij er van vindt. Dat is gewoon een keuze. Ik heb 9 jaar geleden besloten om dat nadeel van hem bij hem te laten.

Het punt is. Hij is met je getrouwd terwijl hij dit van jou weet. Zijn probleem niet het jouwe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maeliran schreef:
15-06-2023 10:29
Je hebt gelijk dat je dit niet wil accepteren maar ik denk dat al die kleine frustraties en opmerkingen van hem bijv over de vaatwasser alleen maar uitingen zijn van een dieper liggend probleem, als je niet over de kern dingen praat of uit kunt zoeken, worden de kleinste dingen een probleem. Het is wel duidelijk dat hij niet goed in zijn vel zit en dat komt er dus op deze manier uit ipv dat hij duidelijk aan kan geven wat er is. Is hij bang dat hij grip op iets of jullie relatie verliest en in een soort super control modus schiet opdat alles zo verloopt als hij wil of zoals hij aankan op dit moment?

Hier ben ik het mee eens. Mensen blijven qua communicatie vaak hangen op het niveau van de irritatie, ipv het te hebben over het gevoel eronder.

En het is heel vervelend dat hij op je zit te zeiken over onbenullige dingen. Belangrijk dat je je eigen gevoel hierover ook met hem deelt. Dus niet "he zit niet zo te zeuren", maar: "als jij op me zit te vitten, dan heb ik het gevoel dat ik op eieren wil lopen. Kan me niet voorstellen dat we dit willen in onze relatie".
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
15-06-2023 10:34
Ik heb ook een man die veel netter is dan ik. Commentaar gaat bij mij het ene oor in en het andere uit. Hij zegt het meer tegen zichzelf dan tegen mij, weet hij inmiddels. Af en toe zeg ik: leef je uit! En daarmee is het klaar. Het boeit me niet wat hij er van vindt. Dat is gewoon een keuze. Ik heb 9 jaar geleden besloten om dat nadeel van hem bij hem te laten.

Het punt is. Hij is met je getrouwd terwijl hij dit van jou weet. Zijn probleem niet het jouwe.

Sluit ik me ook bij aan, dat dit een gezonde houding is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:15
Omdat hij zo’n heftig karakter heeft en dat heeft invloed op mij en ons gezin. Ik hoef en kan in mijn ogen niet accepteren dat ik continu op m’n tenen moet lopen en hij soms wekenlang chagrijnig is.
Wekenlang chagrijnig zijn is geen karaktereigenschap. Boosheid en irritaties botvieren op je partner is een keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens, hij klinkt gewoon niet als een fijne partner, hij kiest voor zulk gedrag en jij eigenlijk ook, je trouwt met hem en maakt een kind met hem.

Maar je mag ook kiezen dat je dat niet meer wil, echt.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
15-06-2023 10:33
Waarom ben jij verantwoordelijk voor dit allemaal dan? Waarom accepteer je dat soort opmerkingen de hele tijd, laat hem het zelf doen dan. Blijkbaar kan hij het beter?
Doet hij ook gewoon wel de helft ongeveer? En qua zorg en regeldingen van kind? Is dat wel beetje oke verdeeld?
Dit vroeg ik me ook al af inderdaad. Hij heeft hoge verwachtingen en wil het thuis netjes, maar is dat dan vervolgens jouw taak of doet hij zelf ook nog wel iets?

Hij klinkt inderdaad niet leuk.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel fijn al deze inzichten, bedankt. Wat ik er graag nog bij wil zeggen is dat hij vaak zegt dat ik ongelijk heb. ‘Huh ik ben helemaal niet chagrijnig hoor’, ‘Nee ik was gewoon benieuwd naar het vaatwasprogramma, bedoel er niks mee’. Dat vind ik ook vaak zo vreemd, want ik voel aan alles dat het wel zo is als ik het voel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat betreft het huishouden, dat doen we echt samen! Dit zijn gewoon wat voorbeelden, maar dat is echt 50/50.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er dan nog wel een grote ruzie/discussie voor over hebben. Hij kan stoppen met zijn negatieve gedoe, opmerkingen en stemmingen ect.
Als hij dat niet kan, kan hij hulp zoeken.

Voor jou zou wat hulp misschien ook fijn zijn, wat is leuk en normaal in een fijne relatie, hoe kan ik dat beste communiceren en wat als de ander niets wil, hoe bepaal ik de grens voor mij en maak ik die duidelijk. Dat soort dingen uitzoeken.
Dat kan misschien al met de POH -GGZ van de huisarts, is ketenzorg, kost ook geen eigen risico en heeft korte wachtlijsten.

Mocht jij ander soort hulp nodig hebben, dan kan POH-GGZer je gericht doorverwijzen.

En anders stopt het eerdaags voor jou, ik zou dat heel snel heel duidelijk proberen te maken aan hem.
En ga dan ook kijken, kan je weg mocht er niets veranderen, hoe ga je dat doen?
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maeliran schreef:
15-06-2023 10:29
Je hebt gelijk dat je dit niet wil accepteren maar ik denk dat al die kleine frustraties en opmerkingen van hem bijv over de vaatwasser alleen maar uitingen zijn van een dieper liggend probleem, als je niet over de kern dingen praat of uit kunt zoeken, worden de kleinste dingen een probleem. Het is wel duidelijk dat hij niet goed in zijn vel zit en dat komt er dus op deze manier uit ipv dat hij duidelijk aan kan geven wat er is. Is hij bang dat hij grip op iets of jullie relatie verliest en in een soort super control modus schiet opdat alles zo verloopt als hij wil of zoals hij aankan op dit moment?
Ik vind dit soms best een lastige. Want waar ligt de grens tussen je partner begrijpen en dat je jezelf als relatietherapeut opstelt?
Dit laatste hoort wat mij betreft niet in een relatie en wordt ongezond voor jezelf.

Continue negatief zijn naar je partner over alles wat je doet is niet constructief in een relatie en gaat je op een gegeven moment opbreken.
Het is een patroon waarin er, volgens mij, wordt gevoeld dat je het toch wel accepteert ondanks dat je zegt dat je het niet leuk vindt.
Rosemap schreef:
15-06-2023 10:59
Heel fijn al deze inzichten, bedankt. Wat ik er graag nog bij wil zeggen is dat hij vaak zegt dat ik ongelijk heb. ‘Huh ik ben helemaal niet chagrijnig hoor’, ‘Nee ik was gewoon benieuwd naar het vaatwasprogramma, bedoel er niks mee’. Dat vind ik ook vaak zo vreemd, want ik voel aan alles dat het wel zo is als ik het voel.
Als je het hebt over uiten van je gevoelens, dan is er in ieder geval altijd 1 ding waar; niemand kan bepalen wat een ander voelt, dat kan alleen iemand zelf. Ik snap wel dat zijn gedrag bij je binnenkomt. Daar kun je mee leren omgaan, zodat het minder hard binnenkomt. Je vriend omschrijf je enigzins pessimistisch. Maar toch schrijf je ook dat hij wel dingen heeft ondernomen in het verleden. Hou je nog van hem? Wil je aan de relatie werken? Dan zou ik hem even flink laten schrikken door te zeggen dat je uit elkaar wilt gaan als hij niet mee gaat werken aan de relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is de reden dat jullie niet meer intiem zijn en elkaar niet meer aanraken? Hebben jullie daar allebei geen behoefte meer aan? Of wijst de ene persoon de ander steeds af?

Ik heb eens gelezen in een relatieboek dat steeds ruzie maken/irritatie om echt nutteloze kleine dingen (waarom dit vaatwasprogramma? waarom ligt dit kledingstuk hier? etc) eigenlijk kan betekenen dat er een opstand gaande is tegen de afgenomen verbondenheid binnen de relatie.

Daarom zou ik persoonlijk in deze situatie wel samen in relatietherapie gaan, ook omdat jullie een zoontje hebben van 1,5 jaar. (Volgens statistieken is de kans op een scheiding het grootst als een kind tussen de 0 en 4 jaar is, ook wel de tropenjaren genoemd) Het klinkt als een relatiecrisis waar jullie in zitten. Geen seks, geen aanraking, praten lukt niet, hij is weken chagrijnig & jij loopt op je tenen, ruzie over onbenullige dingen. Dat gaat zich niet vanzelf oplossen, maar kan alleen maar erger worden. Ik zou er zelf een ruzie voor over hebben om te eisen dat hij mee gaat naar een relatietherapeut of seksuologe.
Alle reacties Link kopieren Quote
AirMaxlover schreef:
15-06-2023 08:16
Hoezo denk je dat hij hulp nodig heeft? Moet hij nog zaken verwerken oid?

Tja, sommige relaties zijn erg heftig. Mensen die met elkaar knallen, maar ook niet zonder elkaar kunnen. Andere mensen hebben relaties die nooit, maar dan ook nooit een meningsverschil hebben.

Als jullie nu op een dood spoor zitten volgens jou, wat vind hij daar van? Heb je met hem er over kunnen praten? Want dat lijkt me stap 1.
Als jij denkt, eigenlijk werkt dit niet, dan praat je met elkaar hierover. En dan niet als je botst, maar gewoon een keertje samen wandelen/uit eten of iets anders dat je even met z’n tweetjes bent en een echt gesprek kan hebben.
Dit vind ik altijd een beetje een Disney-cliché. Natuurlijk kun je wel zonder elkaar.
Niet dat ik dat TS aanraad, eerst maar even hun stinkende doen, voor hun kindje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Suikerspinmuffin schreef:
15-06-2023 11:54
Wat is de reden dat jullie niet meer intiem zijn en elkaar niet meer aanraken? Hebben jullie daar allebei geen behoefte meer aan? Of wijst de ene persoon de ander steeds af?

Ik heb eens gelezen in een relatieboek dat steeds ruzie maken/irritatie om echt nutteloze kleine dingen (waarom dit vaatwasprogramma? waarom ligt dit kledingstuk hier? etc) eigenlijk kan betekenen dat er een opstand gaande is tegen de afgenomen verbondenheid binnen de relatie.

Daarom zou ik persoonlijk in deze situatie wel samen in relatietherapie gaan, ook omdat jullie een zoontje hebben van 1,5 jaar. (Volgens statistieken is de kans op een scheiding het grootst als een kind tussen de 0 en 4 jaar is, ook wel de tropenjaren genoemd) Het klinkt als een relatiecrisis waar jullie in zitten. Geen seks, geen aanraking, praten lukt niet, hij is weken chagrijnig & jij loopt op je tenen, ruzie over onbenullige dingen. Dat gaat zich niet vanzelf oplossen, maar kan alleen maar erger worden. Ik zou er zelf een ruzie voor over hebben om te eisen dat hij mee gaat naar een relatietherapeut of seksuologe.

Heb je daar een linkje van? Ik kan dat namelijk niet terugvinden, en ik herken dat ook helemaal niet als ik naar de gescheiden ouders van de kinderen uit de klassen van mijn dochters kijk. In groep 4-5-6 gingen er veel scheiden. Volgens het CBS is de gemiddelde leeftijd van mannen 46, van vrouwen 43.

Ik heb vaak de indruk dat in de tropenjaren mensen op de automatische piloot leven en dat daar vaak de scheuren ontstaan, die later pas openbarsten.

Ik zou ook vooral meer met zijn 2en proberen te doen. Vaker wat leuks doen samen. Beetje plezier en verbinding terugkrijgen

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven