Relaties
alle pijlers
Relatie omzeep wegens vraagtekens bij kinderwens
vrijdag 22 november 2024 om 12:25
Hi lieve mensen,
Ik ben hier nieuw en weet even niet zo goed wat ik met mezelf aan moet, dus hopelijk is er iemand die me wat perspectieven kan bieden..
Gister heeft mijn vriend/beste vriend (M28) (lang verhaal kort; relatie van 7 jaar, daarna op en af, gekozen om er toen toch weer voor te gaan) er een punt achter gezet. De grootste reden hiervan is het feit dat ik (F28) nog niet 100% zeker weet of ik kinderen wil. Ik heb eerst altijd stellig nee gezegd (daar was hij van op de hoogte), maar ben de laatste tijd toch een beetje mijn mening daarover aan het bijstellen.
Vriend heeft altijd gezegd dat hij dit wel wilde. Een reden van mijn onzekerheid is dat ik het zekere gevoel van; “ja! nu wil ik het echt” nog nooit gehad heb. Ik ben namelijk een late student en zit nu pas in mijn afstudeerfase. Vriend (ofja, ex..) werkt maar woont nog in zijn studentenhuis. Kortom, voor mij geen ruimte om heel het “nesteldrang” ding te ervaren, want wie heeft dat nou in een studentenwoning..
Anyways, gisteravond een vrij heftig gesprek gehad waarbij naar boven is gekomen dat ik het allemaal nog niet zeker weet, maar er wel voor open sta, echter weet ik niet of ik het zelf kan/wil baren ivm verschillende lichamelijke en mentale complicaties en erfelijke factoren die het zelf dragen/baren van een kind waarschijnlijk gaan vermoeilijken. En ja; die vergrote kans op complicaties vind ik eng. Mijn overweging ‘draagmoeder’ schoot in het verkeerde keelgat, en vriend zei: nee, ik ben hier heel stellig in, het moet op de natuurlijke manier gebeuren. Mijn tegenargument; wie ben jij om te beslissen dat je vriendin of vrouw op die manier een kind moet baren, met alle risico’s van dien (in mijn geval), terwijl er ook andere opties zijn.. Er was nix tegen in te brengen.
Nu heeft hij me basically gedumpt omdat het proces van een zwangerschap eng en risicovol voor me is, en hij per se een vrouw wil die dat wel kan en wil. Waar is het sluiten van compromissen gebleven? Samen het pad bewandelen, en samen uitzoeken hoe we van A naar B komen? Mij is geleerd dat je elkaar altijd een beetje tegemoet moet komen als je van elkaar houdt. Dat heb je voor elkaar over, toch..?
Kortom, ik voel me opzij gezet als een stuk stront (en wellicht zeg ik dit ook omdat ik nog in emotie zit). Ik wil momenteel vooral schreeuwen en dingen kapot gooien, want het lijkt gewoon alsof ik nooit goed genoeg ben. Ik zie het gewoon echt niet zitten om weer helemaal opnieuw te beginnen.
Ik hoop dat er iemand is die me wat nieuwe inzichten kan geven hierover, want ik weet het allemaal even niet meer. Excuses voor het enorm lange verhaal.
*Side note: naast dit enkele punt was het echt een geweldige relatie en pasten we perfect bij elkaar.. Het doet me echt pijn om dit zo weg te gooien.
Ik ben hier nieuw en weet even niet zo goed wat ik met mezelf aan moet, dus hopelijk is er iemand die me wat perspectieven kan bieden..
Gister heeft mijn vriend/beste vriend (M28) (lang verhaal kort; relatie van 7 jaar, daarna op en af, gekozen om er toen toch weer voor te gaan) er een punt achter gezet. De grootste reden hiervan is het feit dat ik (F28) nog niet 100% zeker weet of ik kinderen wil. Ik heb eerst altijd stellig nee gezegd (daar was hij van op de hoogte), maar ben de laatste tijd toch een beetje mijn mening daarover aan het bijstellen.
Vriend heeft altijd gezegd dat hij dit wel wilde. Een reden van mijn onzekerheid is dat ik het zekere gevoel van; “ja! nu wil ik het echt” nog nooit gehad heb. Ik ben namelijk een late student en zit nu pas in mijn afstudeerfase. Vriend (ofja, ex..) werkt maar woont nog in zijn studentenhuis. Kortom, voor mij geen ruimte om heel het “nesteldrang” ding te ervaren, want wie heeft dat nou in een studentenwoning..
Anyways, gisteravond een vrij heftig gesprek gehad waarbij naar boven is gekomen dat ik het allemaal nog niet zeker weet, maar er wel voor open sta, echter weet ik niet of ik het zelf kan/wil baren ivm verschillende lichamelijke en mentale complicaties en erfelijke factoren die het zelf dragen/baren van een kind waarschijnlijk gaan vermoeilijken. En ja; die vergrote kans op complicaties vind ik eng. Mijn overweging ‘draagmoeder’ schoot in het verkeerde keelgat, en vriend zei: nee, ik ben hier heel stellig in, het moet op de natuurlijke manier gebeuren. Mijn tegenargument; wie ben jij om te beslissen dat je vriendin of vrouw op die manier een kind moet baren, met alle risico’s van dien (in mijn geval), terwijl er ook andere opties zijn.. Er was nix tegen in te brengen.
Nu heeft hij me basically gedumpt omdat het proces van een zwangerschap eng en risicovol voor me is, en hij per se een vrouw wil die dat wel kan en wil. Waar is het sluiten van compromissen gebleven? Samen het pad bewandelen, en samen uitzoeken hoe we van A naar B komen? Mij is geleerd dat je elkaar altijd een beetje tegemoet moet komen als je van elkaar houdt. Dat heb je voor elkaar over, toch..?
Kortom, ik voel me opzij gezet als een stuk stront (en wellicht zeg ik dit ook omdat ik nog in emotie zit). Ik wil momenteel vooral schreeuwen en dingen kapot gooien, want het lijkt gewoon alsof ik nooit goed genoeg ben. Ik zie het gewoon echt niet zitten om weer helemaal opnieuw te beginnen.
Ik hoop dat er iemand is die me wat nieuwe inzichten kan geven hierover, want ik weet het allemaal even niet meer. Excuses voor het enorm lange verhaal.
*Side note: naast dit enkele punt was het echt een geweldige relatie en pasten we perfect bij elkaar.. Het doet me echt pijn om dit zo weg te gooien.
vrijdag 22 november 2024 om 13:21
Het is heel naar en verdrietig. Ik snap dat het je heel erg tegenvalt dat jullie relatie hierom stukloopt.
Maar net zo goed als jij recht hebt op je wensen, heeft hij dat ook. Jij twijfelt en dan kan de uitkomst ook nog zijn 'toch niet'. Hij weet zeker dat hij wel wil. Voor jou is draagmoederschap een optie, voor hem niet. Dat is allemaal legitiem. Hij is geen slecht mens dat hij een andere toekomst wil dan jij. Maar het is wel verdrietig als jullie daarin niet matchen.
Maar net zo goed als jij recht hebt op je wensen, heeft hij dat ook. Jij twijfelt en dan kan de uitkomst ook nog zijn 'toch niet'. Hij weet zeker dat hij wel wil. Voor jou is draagmoederschap een optie, voor hem niet. Dat is allemaal legitiem. Hij is geen slecht mens dat hij een andere toekomst wil dan jij. Maar het is wel verdrietig als jullie daarin niet matchen.
vrijdag 22 november 2024 om 13:22
Wat een rot situatie.
Jullie zijn beide 28, dus ook geen jaren de tijd meer om er over na te denken. Je hebt duidelijk gemaakt naar hem dat je niet zelf zwanger wilt worden, waardoor hij de keuze gemaakt heeft bij je weg te gaan.
Dat is super rot en verdrietig, maar de beste keuze denk ik als hij wel graag vader wilt worden. En jij zou niet om de verkeerde redenen moeder moeten worden als je er niet achter staat.
Beide sterkte met het verwerken.
Jullie zijn beide 28, dus ook geen jaren de tijd meer om er over na te denken. Je hebt duidelijk gemaakt naar hem dat je niet zelf zwanger wilt worden, waardoor hij de keuze gemaakt heeft bij je weg te gaan.
Dat is super rot en verdrietig, maar de beste keuze denk ik als hij wel graag vader wilt worden. En jij zou niet om de verkeerde redenen moeder moeten worden als je er niet achter staat.
Beide sterkte met het verwerken.
vrijdag 22 november 2024 om 13:25
eigenlijk doe jij wat veel mannen doen: eerst moeten alle omstandigheden goed zijn voordat ik er over na wil denken, maar een kind willen, staat daar in mijn ogen los van. Je wil ze en dan ga je kijken wanneer is het het goede moment ( of niet en dan komt het vaak ook wel goed), maar jij wil eerst het goede moment voor je kunt besluiten of je een kind wil.Bee schreef: ↑22-11-2024 13:21Ik zeg niet dat dat niet kan, wat ik zeg is dat ikzelf zoiets momenteel niet voor me zou kunnen zien wanneer ik alleen maar over en weer in studentenhuizen terecht kom..
Wellicht komt dat zodra er een fatsoenlijk huis is, en vaste banen etc.
Ik snap dat hij daar niet op wil wachten, en dat risico niet wilt nemen, maar dat betekend helaas niet dat het geen pijn doet, haha
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 22 november 2024 om 13:26
Nou ik snap helemaal dat je er heel erg van baalt en verdrietig bent, dat is hartstikke logisch en menselijk.
Tegelijk, de relatie klinkt niet als heel stabiel geweest en in een kinderwens is het heel moeilijk compromissen sluiten dus daarin snap ik ook dat het stukgelopen is. Een draagmoeder klinkt als een gemakkelijke oplossing maar dat valt in praktijk behoorlijk tegen, sorry als dat hard overkomt.
Maar je bent ook nog jong, je kan nog van alles beslissen in je leven dus nu eerst maar eens lief zijn voor jezelf, verdriet laten slijten en dan zie je wel weer verder. Sterkte!
Tegelijk, de relatie klinkt niet als heel stabiel geweest en in een kinderwens is het heel moeilijk compromissen sluiten dus daarin snap ik ook dat het stukgelopen is. Een draagmoeder klinkt als een gemakkelijke oplossing maar dat valt in praktijk behoorlijk tegen, sorry als dat hard overkomt.
Maar je bent ook nog jong, je kan nog van alles beslissen in je leven dus nu eerst maar eens lief zijn voor jezelf, verdriet laten slijten en dan zie je wel weer verder. Sterkte!
vrijdag 22 november 2024 om 13:29
NogsteedsSlekire schreef: ↑22-11-2024 13:26Nou ik snap helemaal dat je er heel erg van baalt en verdrietig bent, dat is hartstikke logisch en menselijk.
Tegelijk, de relatie klinkt niet als heel stabiel geweest en in een kinderwens is het heel moeilijk compromissen sluiten dus daarin snap ik ook dat het stukgelopen is. Een draagmoeder klinkt als een gemakkelijke oplossing maar dat valt in praktijk behoorlijk tegen, sorry als dat hard overkomt.
Maar je bent ook nog jong, je kan nog van alles beslissen in je leven dus nu eerst maar eens lief zijn voor jezelf, verdriet laten slijten en dan zie je wel weer verder. Sterkte!
yes.. je hebt ook gelijk. heel erg bedankt!
vrijdag 22 november 2024 om 13:32
Die man Pusht niet, die man weet dat hij kinderen wil.Lize010 schreef: ↑22-11-2024 13:19Dat is waar
Zo was het ook niet bedoeld, je hebt gelijk.
Maar ik snap haar ook dat ze zegt dat ze de nesteldrang nog niet heeft kunnen ervaren zo.
Ga eerst een rustig samenwonen, kijk dan verder.
Heb er een hekel aan als de man zo pusht.
Maar dat maakte ik er in mijn hoofd van, zo had TO het ook niet uitgelegd.
Projectie van mijn kant, sorry.
en hij is 28, dus als hij opnieuw moet beginnen met iemand die wel zeker is dat ze kinderen wil dan doet hij dat liever nu, ipv over 5 jaar.. dan wordt het allemaal een stuk moeilijker namelijk..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 22 november 2024 om 13:41
Jij wil eerst een vaste baan en een koophuis, nou dan ben je zomaar een aantal jaar verder. En dan weet je nog niet eens zeker of je kinderen wil en als je ze wil zie je nu al aankomen dat het een gecompliceerde medische toestand gaat worden - en dus misschien wel nooit gaat lukken. Want een draagmoeder, die haal je niet echt bij de HEMA he.
En dat terwijl hij zeker weet dat hij kinderen wil, ook al tegen de 30 is en jullie een knipperlichtrelatie hebben.
Hoe pijnlijk ook voor jou, die man heeft groot gelijk.
En dat terwijl hij zeker weet dat hij kinderen wil, ook al tegen de 30 is en jullie een knipperlichtrelatie hebben.
Hoe pijnlijk ook voor jou, die man heeft groot gelijk.
vrijdag 22 november 2024 om 13:48
Op het gebied van kinderwens zijn er eigenlijk geen compromissen...of water bij de wijnen. Het is belangrijk dat jullie er allebei precies hetzelfde instaan, anders gaat één van de twee op de lange termijn erg ongelukkig worden. Dit is de reden waarom ik zelf op mijn 30e een relatie van 7 jaar heb beëindigd. Hoe leuk het verder ook was, qua kinderwens kwamen we maar niet bij elkaar. Heel verdrietig, maar achteraf ben ik super happy met mijn keuze en nu alweer ruim 3 jaar gelukkig met iemand die mijn kinderwens deelt en we zijn daar nu ook actief mee bezig, na eerst weer een stabiele relatie te hebben opgebouwd samen.
Denk dat je vriend er inderdaad goed aan doet om iemand te zoeken die het net zo graag wil als hij. En voor jou is het denk ik goed om een partner te hebben die er net zo in staat als jij, meer in de we-zien-wel-hoe-het-loopt modus en die eventueel ook vrede kan hebben met het niet krijgen van kinderen.
Denk dat je vriend er inderdaad goed aan doet om iemand te zoeken die het net zo graag wil als hij. En voor jou is het denk ik goed om een partner te hebben die er net zo in staat als jij, meer in de we-zien-wel-hoe-het-loopt modus en die eventueel ook vrede kan hebben met het niet krijgen van kinderen.
vrijdag 22 november 2024 om 13:50
Ik snap dat het rot voelt, maar ik snap die man ook. Met 28 een 100% kinderwens hebben en daar tot nu toe kennelijk nog geen probleem van gemaakt, dat vind ik al vrij geduldig. 28 is simpelweg niet ruim op tijd.
Maar belangrijker, jij vindt het kennelijk een soort belediging dat hij geen draagmoeder wil, ik denk dat je onderschat hoe sterk de drive kan zijn om biologisch eigen kinderen te hebben, samen op te voeden, etcetera. Daar mag iedereen van vinden wat hij/zij wil, je mag het zelfs bestempelen als "hij wil een broedkip" als je denkt dat je met dat soort bespottelijke termen verder komt. Maar de biologische realiteit is dat nogal wat mensen kinderen willen, in een relatie, die van henzelf zijn.
Veel stellen beginnen echt niet aan een draagmoeder, laat staan aan adoptie, als ze samen kinderen kunnen krijgen. Dat maakt draagmoederschap en adoptie niet tweede rangs, maar voor de meeste mensen wel tweede keus.
Dat jij er anders over denkt kan, is je goed recht. Beledigd zijn dat hij daar anders in staat is ook je goed recht, maar accepteren dat de wereld is zoals die is kan je een prettiger leven geven.
Maar belangrijker, jij vindt het kennelijk een soort belediging dat hij geen draagmoeder wil, ik denk dat je onderschat hoe sterk de drive kan zijn om biologisch eigen kinderen te hebben, samen op te voeden, etcetera. Daar mag iedereen van vinden wat hij/zij wil, je mag het zelfs bestempelen als "hij wil een broedkip" als je denkt dat je met dat soort bespottelijke termen verder komt. Maar de biologische realiteit is dat nogal wat mensen kinderen willen, in een relatie, die van henzelf zijn.
Veel stellen beginnen echt niet aan een draagmoeder, laat staan aan adoptie, als ze samen kinderen kunnen krijgen. Dat maakt draagmoederschap en adoptie niet tweede rangs, maar voor de meeste mensen wel tweede keus.
Dat jij er anders over denkt kan, is je goed recht. Beledigd zijn dat hij daar anders in staat is ook je goed recht, maar accepteren dat de wereld is zoals die is kan je een prettiger leven geven.
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
vrijdag 22 november 2024 om 14:06
OudEnWijs schreef: ↑22-11-2024 13:50Ik snap dat het rot voelt, maar ik snap die man ook. Met 28 een 100% kinderwens hebben en daar tot nu toe kennelijk nog geen probleem van gemaakt, dat vind ik al vrij geduldig. 28 is simpelweg niet ruim op tijd.
Maar belangrijker, jij vindt het kennelijk een soort belediging dat hij geen draagmoeder wil, ik denk dat je onderschat hoe sterk de drive kan zijn om biologisch eigen kinderen te hebben, samen op te voeden, etcetera. Daar mag iedereen van vinden wat hij/zij wil, je mag het zelfs bestempelen als "hij wil een broedkip" als je denkt dat je met dat soort bespottelijke termen verder komt. Maar de biologische realiteit is dat nogal wat mensen kinderen willen, in een relatie, die van henzelf zijn.
Veel stellen beginnen echt niet aan een draagmoeder, laat staan aan adoptie, als ze samen kinderen kunnen krijgen. Dat maakt draagmoederschap en adoptie niet tweede rangs, maar voor de meeste mensen wel tweede keus.
Dat jij er anders over denkt kan, is je goed recht. Beledigd zijn dat hij daar anders in staat is ook je goed recht, maar accepteren dat de wereld is zoals die is kan je een prettiger leven geven.
Absoluut, overigens sta ik niet achter die term, maar ik vind het zo lastig dat hij weet dat de kans dat ik het zelf niet zou kunnen dragen erg groot is, en als ik het wel zou doen er enorm veel risico’s aan zijn verbonden. Overigens sta ik er hierom wel voor open om in oplossingen te denken, en zie ik daardoor een draagmoeder als optie.
Het is allemaal absoluut zijn goed recht, maar het voelt voor mij gewoon een beetje alsof ik gedumpt word vanwege een soort lichamelijke handicap die ik heb. Dat komt best wel heftig bij me binnen merk ik..
Overigens stelde ik hem de hypothetische vraag wat hij zou doen als zijn volgende vriendin onvruchtbaar zou zijn, of hijzelf (ik hoop natuurlijk van harte dat hij niet in zo’n rotte situatie terecht komt), en de reactie daarop was “dan zoeken we naar andere opties”.
Ik snap niet zo goed waarom dat in onze situatie dan niet zou kunnen.. Maar goed, wellicht was die hypothese ook wel irrelevant. Ik weet het niet.
vrijdag 22 november 2024 om 14:08
Gewoon verdrietig zijn nadat zo’n lange relatie definitief over is mag gerust TO. Je hoeft nu echt nog even niet mild te zijn over zijn argumenten. Dat komt later wel. Dan ga je wel relativeren en accepteren.
Een breuk is gewoon zwaar kut. Helemaal als jullie het verder wel heel fijn hadden samen. Gooi gerust iets stuk (liefst iets wat je toch al wilde weggooien, of nog beter: zijn spullen). Eet chocola. Ga los over die klootzak met vriendinnen. Drink een stuk in je kraag. Of doe iets anders destructiefs. De nuance komt echt vanzelf wel weer. Veel sterkte.
Een breuk is gewoon zwaar kut. Helemaal als jullie het verder wel heel fijn hadden samen. Gooi gerust iets stuk (liefst iets wat je toch al wilde weggooien, of nog beter: zijn spullen). Eet chocola. Ga los over die klootzak met vriendinnen. Drink een stuk in je kraag. Of doe iets anders destructiefs. De nuance komt echt vanzelf wel weer. Veel sterkte.
vrijdag 22 november 2024 om 14:11
Cesarinajoy schreef: ↑22-11-2024 14:08Gewoon verdrietig zijn nadat zo’n lange relatie definitief over is mag gerust TO. Je hoeft nu echt nog even niet mild te zijn over zijn argumenten. Dat komt later wel. Dan ga je wel relativeren en accepteren.
Een breuk is gewoon zwaar kut. Helemaal als jullie het verder wel heel fijn hadden samen. Gooi gerust iets stuk (liefst iets wat je toch al wilde weggooien, of nog beter: zijn spullen). Eet chocola. Ga los over die klootzak met vriendinnen. Drink een stuk in je kraag. Of doe iets anders destructiefs. De nuance komt echt vanzelf wel weer. Veel sterkte.
Dit klinkt momenteel inderdaad best wel even als een prettig plan..
Dank voor de lieve reactie
vrijdag 22 november 2024 om 14:17
Wat heftig, wat een keiharde woorden voor jou om te horen van iemand die je liefhebt. Dat hakt er in.
Kan me voorstellen dat je diep gekwetst bent.
Hoe pijnlijk ook, ik denk wel dat het een realiteit is die hij daarmee aanraakt. Over wat hij werkelijk voelt of wie hij is, of wat jullie zijn.
Misschien heb je te lang in een sprookje geleefd en is het meer dat jullie elkaar niet kunnen loslaten, dan dat het echt liefde en voor elkaar kiezen is. Het is niet voor niets al eerder uitgegaan, er zijn al dingen gebeurd die niet samengaan met liefde. Misschien wordt het tijd om elkaar echt te gaan loslaten en ieder zelf te werken aan je eigen problemen.
Maar wat zal jij je gekwetst en verraden voelen nu
Kan me voorstellen dat je diep gekwetst bent.
Hoe pijnlijk ook, ik denk wel dat het een realiteit is die hij daarmee aanraakt. Over wat hij werkelijk voelt of wie hij is, of wat jullie zijn.
Misschien heb je te lang in een sprookje geleefd en is het meer dat jullie elkaar niet kunnen loslaten, dan dat het echt liefde en voor elkaar kiezen is. Het is niet voor niets al eerder uitgegaan, er zijn al dingen gebeurd die niet samengaan met liefde. Misschien wordt het tijd om elkaar echt te gaan loslaten en ieder zelf te werken aan je eigen problemen.
Maar wat zal jij je gekwetst en verraden voelen nu
vrijdag 22 november 2024 om 14:19
vrijdag 22 november 2024 om 14:28
Ik heb natuurlijk geen inzicht in hoe jullie gesprekken hierover zijn verlopen. Misschien dat als het anders was uitgesproken de uitkomst ook anders was geweest, misschien ook niet. Puur mijn fantasie: mogelijk heeft hij jou verstaan als "ik zie het niet echt heel erg zitten, en als we het al willen dan maar een draagmoeder" terwijl hij wel akkoord was gegaan met "ik wil ook absoluut kinderen, en als dat niet op de gewenste manier lukt wil ik graag in andere oplossingen denken". En misschien bedoelden jullie eigenlijk min of meer hetzelfde en was deze breuk niet nodig geweest. Ik heb geen idee.Bee schreef: ↑22-11-2024 14:06Het is allemaal absoluut zijn goed recht, maar het voelt voor mij gewoon een beetje alsof ik gedumpt word vanwege een soort lichamelijke handicap die ik heb. Dat komt best wel heftig bij me binnen merk ik..
Overigens stelde ik hem de hypothetische vraag wat hij zou doen als zijn volgende vriendin onvruchtbaar zou zijn, of hijzelf (ik hoop natuurlijk van harte dat hij niet in zo’n rotte situatie terecht komt), en de reactie daarop was “dan zoeken we naar andere opties”.
Ik snap niet zo goed waarom dat in onze situatie dan niet zou kunnen.. Maar goed, wellicht was die hypothese ook wel irrelevant. Ik weet het niet.
Maar hoe lullig ook, feit is dat mensen gedumpt worden om specifieke eigenschappen die ze hebben en waar ze niks aan kunnen doen. Dat kan een lichamelijke handicap zijn, dat kan een karaktereigenschap zijn, dat kan vanalles zijn. Maar al die eigenschappen maken je wie je bent, en als de persoon die jij bent onoverbrugbaar niet matcht met de wensen en verwachtingen van de ander, dan gaat het toch niet door. Voelt dat oneerlijk? Ongetwijfeld. Alleen, je kan hooguit de natuur verwijten oneerlijk te zijn (en terecht, de natuur is niet eerlijk).
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
vrijdag 22 november 2024 om 14:35
Maar TO; je schrijft in je openingspost dat je nog niet zeker weet of je wel kinderen wil... en iets later gaat het over eerst stabiliteit hebben en dan eens kijken hoe het er voor staat... dat is los van de eventuele wel of niet kunnen enorm veel onzekerheden. En de man in kwestie weet 1 ding wel zeker.. hij wil kinderen., en niet een misschien wel misschien niet..Bee schreef: ↑22-11-2024 14:06Absoluut, overigens sta ik niet achter die term, maar ik vind het zo lastig dat hij weet dat de kans dat ik het zelf niet zou kunnen dragen erg groot is, en als ik het wel zou doen er enorm veel risico’s aan zijn verbonden. Overigens sta ik er hierom wel voor open om in oplossingen te denken, en zie ik daardoor een draagmoeder als optie.
Het is allemaal absoluut zijn goed recht, maar het voelt voor mij gewoon een beetje alsof ik gedumpt word vanwege een soort lichamelijke handicap die ik heb. Dat komt best wel heftig bij me binnen merk ik..
Overigens stelde ik hem de hypothetische vraag wat hij zou doen als zijn volgende vriendin onvruchtbaar zou zijn, of hijzelf (ik hoop natuurlijk van harte dat hij niet in zo’n rotte situatie terecht komt), en de reactie daarop was “dan zoeken we naar andere opties”.
Ik snap niet zo goed waarom dat in onze situatie dan niet zou kunnen.. Maar goed, wellicht was die hypothese ook wel irrelevant. Ik weet het niet.
Het is ook niet fair om dan te vragen wat als je toekomstige partner of jij onvruchtbaar is, want dan gaat het over een onbedwingbare wens die beide hebben.. en jij hebt zelfs hier al een paar keer aangegeven dat je er niet op tegen bent maar dat je niet weet of jij het wel wil.. dat zijn echt twee hele verschillende dingen.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 22 november 2024 om 14:36
gebruik jij chatgpt? (of paddenstoelen?)Lize010 schreef: ↑22-11-2024 13:07Uiteenlopende kinderwens is inderdaad een groot obstakel.
Meneer in zijn studentenhuis zoekt maar een andere broedkip hoor.
The audacity....
Geen ring, geen huis samen, niet getrouwd , maar de mannen willen graag een kind van je.
Ik zie het steeds vaker.
Ik zie ook steeds vaker relaties op de klippen lopen.
Het hebben van kinderen is echt niet zo romantisch en makkelijk als mensen soms denken, hoor ik vaak.
Draagmoeders zijn overigens erg duur meende ik, dus snap wel dat hij dit een probleem vind.
Laten we eerlijk zijn jij hebt de wens / drang gewoon niet.
Ik ook niet.
Wees blij dat je hier vanaf bent.
Doet nu pijn, maar jij gaat nog zo veel genieten.
Ik vind dat vrouwen tegenwoordig wel 5 x moeten nadenken voordat ze aan kinderen beginnen.
By the way, dat hij zo snel weg is, zegt ook wel wat.
Jij krijgt straks een hele leuke vent en gaat nog jaren genieten.
Mogelijk eentje die al kinderen heeft gehad.
Je hoeft namelijk helemaal niks en al helemaal niet een kind te baren voor het eerste de beste vriendje.
Mogelijk ook tactiek dit van hem.... kijken hoe snel je terugkomt en ja zegt op de meneers kinderwens.
Er zal vast liefde geweest zijn, 7 jaar samen, maar het is tijd om af te ronden.
xx
vrijdag 22 november 2024 om 14:38
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
vrijdag 22 november 2024 om 14:41
Omdat jullie in de basis (wel of geen kinderen) al niet op één lijn zitten.Bee schreef: ↑22-11-2024 14:06Absoluut, overigens sta ik niet achter die term, maar ik vind het zo lastig dat hij weet dat de kans dat ik het zelf niet zou kunnen dragen erg groot is, en als ik het wel zou doen er enorm veel risico’s aan zijn verbonden. Overigens sta ik er hierom wel voor open om in oplossingen te denken, en zie ik daardoor een draagmoeder als optie.
Het is allemaal absoluut zijn goed recht, maar het voelt voor mij gewoon een beetje alsof ik gedumpt word vanwege een soort lichamelijke handicap die ik heb. Dat komt best wel heftig bij me binnen merk ik..
Overigens stelde ik hem de hypothetische vraag wat hij zou doen als zijn volgende vriendin onvruchtbaar zou zijn, of hijzelf (ik hoop natuurlijk van harte dat hij niet in zo’n rotte situatie terecht komt), en de reactie daarop was “dan zoeken we naar andere opties”.
Ik snap niet zo goed waarom dat in onze situatie dan niet zou kunnen.. Maar goed, wellicht was die hypothese ook wel irrelevant. Ik weet het niet.
Dat is een ander uitgangspunt dan samen een kinderwens hebben, eventuele problemen ervaren en samen naar mogelijkheden zoeken.
vrijdag 22 november 2024 om 14:42
Holy fak, jij hebt de molen niet zien aankomenLize010 schreef: ↑22-11-2024 13:07Uiteenlopende kinderwens is inderdaad een groot obstakel.
Meneer in zijn studentenhuis zoekt maar een andere broedkip hoor.
The audacity....
Geen ring, geen huis samen, niet getrouwd , maar de mannen willen graag een kind van je.
Ik zie het steeds vaker.
Ik zie ook steeds vaker relaties op de klippen lopen.
Het hebben van kinderen is echt niet zo romantisch en makkelijk als mensen soms denken, hoor ik vaak.
Draagmoeders zijn overigens erg duur meende ik, dus snap wel dat hij dit een probleem vind.
Laten we eerlijk zijn jij hebt de wens / drang gewoon niet.
Ik ook niet.
Wees blij dat je hier vanaf bent.
Doet nu pijn, maar jij gaat nog zo veel genieten.
Ik vind dat vrouwen tegenwoordig wel 5 x moeten nadenken voordat ze aan kinderen beginnen.
By the way, dat hij zo snel weg is, zegt ook wel wat.
Jij krijgt straks een hele leuke vent en gaat nog jaren genieten.
Mogelijk eentje die al kinderen heeft gehad.
Je hoeft namelijk helemaal niks en al helemaal niet een kind te baren voor het eerste de beste vriendje.
Mogelijk ook tactiek dit van hem.... kijken hoe snel je terugkomt en ja zegt op de meneers kinderwens.
Er zal vast liefde geweest zijn, 7 jaar samen, maar het is tijd om af te ronden.
xx
vrijdag 22 november 2024 om 14:44
Cesarinajoy schreef: ↑22-11-2024 14:08Ga los over die klootzak met vriendinnen. Drink een stuk in je kraag. Of doe iets anders destructiefs. De nuance komt echt vanzelf wel weer. Veel sterkte.
Welke klootzak?
Verdrietig zijn, tuurlijk. Maar nu net doen of hij een klootzak is raar.
vrijdag 22 november 2024 om 14:47
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
