Relaties
alle pijlers
Relatie ten einde
dinsdag 8 april 2025 om 16:00
Mij partner en ik gaan uit elkaar.
We zijn al maanden aan het rommelen hoe dit aan te pakken.
We hebben samen een dochter
Heel veel gesprekken gevoerd, veel verdriet, boosheid, inzichten.
Ik vind het zo ongelofelijk moeilijk.
Het lijkt of mijn brein een geheel andere gedachtengang heeft.
Ik zie echt mijn aandeel waardoor het mis is gegaan.
Er nu niets mee kunnen doen breekt me.
Ik merk dat ik zo in de verzetstand sta.
Dat ik hoop op een wonder.
Ik weet dat accepteren het beste is. Maar het lukt me niet.
Zijn er mensen die in vergelijkbare situatie hebben gezeten en goede tips hebben.
We zijn al maanden aan het rommelen hoe dit aan te pakken.
We hebben samen een dochter
Heel veel gesprekken gevoerd, veel verdriet, boosheid, inzichten.
Ik vind het zo ongelofelijk moeilijk.
Het lijkt of mijn brein een geheel andere gedachtengang heeft.
Ik zie echt mijn aandeel waardoor het mis is gegaan.
Er nu niets mee kunnen doen breekt me.
Ik merk dat ik zo in de verzetstand sta.
Dat ik hoop op een wonder.
Ik weet dat accepteren het beste is. Maar het lukt me niet.
Zijn er mensen die in vergelijkbare situatie hebben gezeten en goede tips hebben.
woensdag 9 april 2025 om 12:30
woensdag 9 april 2025 om 12:35
Gelijk opgaan met mijn man is heel lastig. Hij is al zo veel verder in zijn gedachtengang.LichtEnDonker schreef: ↑09-04-2025 00:10Wat Avocadeau zegt: probeer het concreet te maken, stappen te zetten, ook zodat je gelijk met je man op kunt trekken.
Ik heb tijdens de scheiding van ex voortdurend achter de feiten aangelopen, steeds blijven hopen dat het goed zou komen, blijven vechten - tegen beter weten in. Dat maakt het zo veel moeilijker; ex en ik liepen daardoor mijlenver uit elkaar. Probeer je man bij te benen, zodat je dit zoveel mogelijk samen kunt doen. Dat geeft jullie beide ruimte. “Laat het los” klinkt heel idioot in deze situatie, maar kan wel helpen om uit de strijd te blijven; zowel de strijd van het krampachtig goed proberen te krijgen als het met ruzie uit elkaar gaan.
Bij ons waren er geen kinderen in het spel; ik kan me voorstellen dat het samen optrekken voor jullie kind nog veel belangrijker is dan voor jullie zelf.
Sterkte, dit is echt klote!
Ik ben daar nog niet.
Maar zie wel in dat ik die kant op moet.
Ik zit dagelijks in tussen ik wil dit niet opgeven en ik moet dit accepteren/doorpakken.
Maar dat laatste is eigenlijk niet wat ik wil.
Het voelt als mijn gezin opgeven.
Dat maakt het zo moeilijk.
Loslaten is het beste.
Alleen hoe doe je dat…
woensdag 9 april 2025 om 12:39
In geen 100 jaar had ik gedacht dat hij ervoor zou kiezen uit elkaar te gaan.Attraverso schreef: ↑09-04-2025 06:02Klinkt alsof hij heel lang signalen heeft gegeven dat er iets moest veranderen en jij dat genegeerd hebt?
...Lees nu in je andere topic dat hij vorige zomer al uit elkaar wou gaan. Dat kan ik uitmaken aan je reacties, je begin post heb je verwijderd.
Vrees dat je niets anders kan dan je er bij neerleggen en vooruit kijken.
Sterkte.
Natuurlijk achteraf bekeken waren er issues. Voor mij kleine dingen. Voor hem blijkbaar grote punten.
Heb ik ze genegeerd. Blijkbaar wel. Niet bewust natuurlijk.
Maar echt duidelijkheid in als dit zo doorgaat wil ik uit elkaar is nooit uitgesproken door hem.
woensdag 9 april 2025 om 12:46
Dat van nieuwe liefde kwam ook in mij op.Cesarinajoy schreef: ↑09-04-2025 06:17Wat naar voor je TO, ik heb dit gelukkig zelf nooit meegemaakt, maar een gezin moeten opbreken terwijl je daar zelf niet achter staat lijkt me vreselijk.
Er komt wel in me op dat jouw man misschien een nieuwe liefde heeft, zou dat kunnen? Als er ineens zoveel stelligheid is.
Hoe dan ook, ik gun niemand een leven met een partner die al uitgecheckt is, dus in die zin is dit ook weer een kans op een leuker leven voor jou. Ik wens je veel sterkte. Ik hoop dat het jullie gaat lukken in vrede uit elkaar te gaan en het belang van jullie dochter voorop te blijven stellen.
Hoe kun je zó vasthoudend zijn terwijl er zo veel op het spel staat. En ik echt aangeef hard te willen werken om de relatie te laten slagen.
Hij zegt dat er geen ander is.
Wat moet je dan… niets anders dan het voor waarheid aannemen.
Precies
Ik wil ook niet met iemand zijn die mij niet wil. Ik merk dat ik vasthoud aan wat het ooit was en nu al een lange tijd niet meer is. Omwille van het redden van ons gezin.
Maar het brengt mij precies nergens.
Mijn doel is ook echt op een gemoedelijke manier uit elkaar te gaan.
woensdag 9 april 2025 om 12:47
Door daadwerkelijk nu stappen te nemen. Loslaten is een proces dat begint met een stap te nemen, ook al wil je dat niet. Het lijkt een onmogelijk iets, dat loslaten, maar voor je het weet zit je, na die stappen, in het proces van loslaten. Heel veel sterkteJenny0288 schreef: ↑09-04-2025 12:35Gelijk opgaan met mijn man is heel lastig. Hij is al zo veel verder in zijn gedachtengang.
Ik ben daar nog niet.
Maar zie wel in dat ik die kant op moet.
Ik zit dagelijks in tussen ik wil dit niet opgeven en ik moet dit accepteren/doorpakken.
Maar dat laatste is eigenlijk niet wat ik wil.
Het voelt als mijn gezin opgeven.
Dat maakt het zo moeilijk.
Loslaten is het beste.
Alleen hoe doe je dat…
woensdag 9 april 2025 om 14:18
Dat zeg je heel duidelijk.
Letterlijk een stap nemen… dit is echt helder voor mij.
Super bedankt.
Mijn eerste stap zal zijn een overzicht maken waar mij op te richten.
Zoals nieuwe woonruimte zoeken.
Denk dat daarmee alles in gang wordt gezet.
woensdag 9 april 2025 om 16:08
Ik heb mijn post aangepast, maar dat zal niets uitmaken, want mensen kunnen loepen natuurlijk.
Toch ben ik wel benieuwd naar je antwoorden, want deze zijn zeker relevant voor je hulpvraag al denk jij zelf van niet.
Live Life to the fullest
woensdag 9 april 2025 om 16:12
Ik denk dat je eerste stap de financieen moeten zijn. Anders heb je geen idee wat je uit kan geven aan een woonplek...
woensdag 9 april 2025 om 16:16
Dank je wel voor het aanpassen.GeweldigWeer schreef: ↑09-04-2025 16:08Ik heb mijn post aangepast, maar dat zal niets uitmaken, want mensen kunnen loepen natuurlijk.
Toch ben ik wel benieuwd naar je antwoorden, want deze zijn zeker relevant voor je hulpvraag al denk jij zelf van niet.
Ik waardeer het.
De situatie hier is inmiddels zo complex gewijzigd. Dat dingen die voorheen wellicht een keuze waren nu geen keuze meer zijn.
woensdag 9 april 2025 om 16:51
Sterkte Jenny, Ik kan me goed voorstellen dat een stukje geborgenheid (gezin) loslaten lastig is.
Ik hoop van harte voor je dat je vrienden of familie hebt waar je enigszins op kan terugvallen daarvoor.
Zoals een ander aangaf is een eerste stap zetten belangrijk. Het kan een formele taak zijn idd (financiën, huis) maar pas goed op dat je niet alleen in de zakelijke modus schiet en je emo welzijn uit het ook verliest. Het lijkt mij verstandig om op dat vlak ook snel al wat stappen te nemen.
Door de huisarts kan je bijv doorverwezen worden naar een GGZ ondersteuner die je kan helpen met verwerking. Wellicht kan die ook helpen met nadenken over de consequenties voor je kind of zelfs je kind helpen verwerken wat er allemaal gebeurd.
Anti-bekrompenheid, pan spiritueel, verbindend, authentiek, onderzoekend, secuur, non-duaal, no-nonsens, non-exclusief, geen taboes.
woensdag 9 april 2025 om 20:12
Ben je nog ziek, Jenny? Of inmiddels aan het reïntegreren of aan het werk? Dat is wel een belangrijk gegeven om te weten om goed met je mee te kunnen denken.
En loslaten is heel erg moeilijk. Voelt bijna ondoenlijk. Maar ik heb in dezelfde situatie als jij gezeten en het is allemaal goedgekomen. Het is echt te doen. Ongelooflijk moeilijk, maar je gaat dit te boven komen.
En loslaten is heel erg moeilijk. Voelt bijna ondoenlijk. Maar ik heb in dezelfde situatie als jij gezeten en het is allemaal goedgekomen. Het is echt te doen. Ongelooflijk moeilijk, maar je gaat dit te boven komen.
donderdag 10 april 2025 om 00:53
Ik ben ook gescheiden, op mijn verzoek. Er is echt geen nieuwe liefde nodig om volhardend te kunnen zijn.
Wanneer er problemen zijn in een relatie en je meerdere keren in gesprek gaat en je partner dat niet echt serieus neemt, vloeit er elke keer een beetje liefde weg totdat er niks meer over is en iemand de stap durft te zetten. Zo'n stap zet je niet zomaar, daar is hij in zijn hoofd vast al langer mee bezig geweest. Nu het hoge woord eruit is, is het voor hem ook gewoon klaar.
donderdag 10 april 2025 om 12:06
Dank je wel voor je reactie en het meedenken.PanSpiritual05 schreef: ↑09-04-2025 16:51Sterkte Jenny, Ik kan me goed voorstellen dat een stukje geborgenheid (gezin) loslaten lastig is.
Ik hoop van harte voor je dat je vrienden of familie hebt waar je enigszins op kan terugvallen daarvoor.
Zoals een ander aangaf is een eerste stap zetten belangrijk. Het kan een formele taak zijn idd (financiën, huis) maar pas goed op dat je niet alleen in de zakelijke modus schiet en je emo welzijn uit het ook verliest. Het lijkt mij verstandig om op dat vlak ook snel al wat stappen te nemen.
Door de huisarts kan je bijv doorverwezen worden naar een GGZ ondersteuner die je kan helpen met verwerking. Wellicht kan die ook helpen met nadenken over de consequenties voor je kind of zelfs je kind helpen verwerken wat er allemaal gebeurd.
Ik ben juist vooral heel erg met mijn geestelijke gesteldheid bezig (met hulp)
Omdat het zo onverwachts kwam.
Maar nu zaak om juist die zakelijke stappen te nemen. Wat lastig is omdat het voornamelijk met woonruimte te maken heeft.
donderdag 10 april 2025 om 12:09
Ik bedoel hij is emotioneel veel verder. Hij heeft al afstand van de relatie genomen voordat hij het met mij heeft gedeeld.
Maar in hoe verder denkt hij heel makkelijk over. Beide nieuwe woonruimte zoeken en klaar…
donderdag 10 april 2025 om 12:10
Fijn om te horen dat jij er goed uit bent gekomen. Dat geeft mij een beetje hoopdweedledee schreef: ↑09-04-2025 20:12Ben je nog ziek, Jenny? Of inmiddels aan het reïntegreren of aan het werk? Dat is wel een belangrijk gegeven om te weten om goed met je mee te kunnen denken.
En loslaten is heel erg moeilijk. Voelt bijna ondoenlijk. Maar ik heb in dezelfde situatie als jij gezeten en het is allemaal goedgekomen. Het is echt te doen. Ongelooflijk moeilijk, maar je gaat dit te boven komen.
donderdag 10 april 2025 om 12:15
Ik denk dat dit voor vrouwen vooral zo werkt.Nanouk schreef: ↑10-04-2025 00:53Ik ben ook gescheiden, op mijn verzoek. Er is echt geen nieuwe liefde nodig om volhardend te kunnen zijn.
Wanneer er problemen zijn in een relatie en je meerdere keren in gesprek gaat en je partner dat niet echt serieus neemt, vloeit er elke keer een beetje liefde weg totdat er niks meer over is en iemand de stap durft te zetten. Zo'n stap zet je niet zomaar, daar is hij in zijn hoofd vast al langer mee bezig geweest. Nu het hoge woord eruit is, is het voor hem ook gewoon klaar.
Natuurlijk ook voor mannen, maar toch anders.
Ik ben echt naar mijzelf gaan kijken, aan de slag gegaan met mijzelf. Ik zag wat er concreet nodig was om verandering te brengen. Ben denk nooit zo diep gegaan. Maar het heeft geen verschil kunnen maken.
Het zet je toch wel aan het denken
Waarom je dan zo vasthoudend kunt zijn… Maar het kan.
donderdag 10 april 2025 om 13:32
Jenny0288 schreef: ↑10-04-2025 12:15Ik denk dat dit voor vrouwen vooral zo werkt.
Natuurlijk ook voor mannen, maar toch anders.
Ik ben echt naar mijzelf gaan kijken, aan de slag gegaan met mijzelf. Ik zag wat er concreet nodig was om verandering te brengen. Ben denk nooit zo diep gegaan. Maar het heeft geen verschil kunnen maken.
Het zet je toch wel aan het denken
Waarom je dan zo vasthoudend kunt zijn… Maar het kan.
Maar wel pas sinds augustus vorig jaar, toen hij aangaf te willen scheiden? Het kan heel goed dat het voor hem toen echt al definitief klaar was en dat het daarom niet uitmaakt wat je in de tussentijd aangepakt hebt. Heel spijtig, maar soms is het dan te laat.
Heeft het verder wel positieve dingen voor jezelf gebracht? Ook effect op je mentale kracht? Misschien zelfs toch aan het reïntegreren? Dat zou heel erg mooi zijn.
donderdag 10 april 2025 om 18:11
Doet mij vermoeden dat er wél een ander in het spel is. En volgens mij is dat veel vaker het geval en de (werkelijke) reden dat mannen stoppen met de relatie, dan dat dat bij vrouwen het geval is wanneer zij degene zijn die de stekker eruit trekken.
donderdag 10 april 2025 om 19:11
donderdag 10 april 2025 om 19:40
Ja ik ben bang als ik op onderzoek uit ga… (lees zijn telefoon check) ik helemaal voor chaos in huis zal zorgen.
Weet niet of ik dat erbij kan hebben.
Zou mij wel duidelijkheid geven. In beide gevallen. Zowel niets ontdekken als wel iets ontdekken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
