ruzie om iets........kleins

ALS we er al onenigheid over hebben is dat wanneer ik niet lekker in mijn vel zit.

Als ik me goed voel kan ik er wel om lachen als ik thuiskom en de boel de boel duidelijk de hele dag gelaten is als hij de hele dag thuis is geweest en ik van 8 tot 8 gewerkt heb.

Máár als ik me klote voel, moe ben, onzeker, gewoon een dip dagje, dan kan ik ook behoorlijk boos worden om zoiets.

Meestal ziet mijn vriend het wel aankomen en zodra ik pisnijdig begin op te ruimen maar niks zeg helpt hij zwijgend wel mee...

Als ik er echter ruzie over ga maken gaat hij juist niks doen en schiet ik er dus niks mee op...



Tip dus: Begin gewoon zwijgend met opruimen en uiteindelijk laat je hem subtiel zien maar zegt niks dat je het irritant vind...



Meestal lost het dan vanzelf op...

Annanajse: Waar heb jij jouw man opgeduikeld? Pakt hij hints op en nog subtiele ook? Heeft hij toevallig een broer ergens tussen de 25 en 35 jaar??

Annanasje, denk je niet dat het voor jou en hem uiteindelijk een stuk prettiger is als jij gewoon tegen hem zegt: "lieverd, ik heb een drukke dag gehad. Ben een beetje chagerijnig, zullen we snel even samen de boel opruimen?"

Haha, die broer heeft ie wel...



Als ik dat doe Celeone, duurt het uren voor hij eindelijk meewerkt, juist om dwars te zitten als ik chagie ben...vind ie leuk!



Dus ik blijf lekker subtiel, geen ruzie, en hardstikke handig!



x

Als je gaat schelden en gillen is dat duidelijk de bom die barst. Dan heb je volgens mij je irritaties al heel lang ingeslikt.

Ik ben het eens met mij voorgangers, op een rustige manier vragen of hij zijn spullen op wil ruimen.

niet de eigenlijke reden.



Ik maak uit je verhaal op dat je man nooit wat doet in huis? En nu hij een dagje vrij was, had je gehoopt dat hij eindelijk eens op het briljante idee was gekomen om wél eens wat te doen? Zo briljant zijn mannen helaas niet ;o)



Hoe je hem zo ver kunt krijgen dat ie wel meehelpt en je voortaan niet meer hoeft te ontploffen, is hier natuurlijk de vraag! Mijn ex was van thuis gewend dat zijn moeder alles deed. De eerste week dat we samen woonden, deed ik ook alles en verwachtte, dat hij wel zelf zou beginnen mee aan te pakken. Haha, was nog optimist ;o)



Dat gebeurde - verrassing! - natuurlijk niet, dus de tweede week liet ik ook gewoon alles staan en liggen. Na 4 dagen kwam er een schreeuw uit de keuken, dat we geen schone glazen meer hebben! Heb terug geschreeuwd dat ie er dan een paar af moest wassen. Daarop een vragend: "wie? IK????!!!" Waarop ik weer: "ja, waarom niet, jij maakt de dingen toch net zo vuil als ik?". Dat heeft gewerkt, daarna hadden we een bijna fifty-fifty verdeling :o)



Ik denk dat als je allebei fulltime werkt, het niet meer dan normaal is, dat ook het huishouden gewoon eerlijk gedeeld wordt. Je maakt mij niet wijs dat een man die een auto kan besturen, een stofzuiger te moeilijk vindt! En als ie op de afstandsbediening de tv en dvd-recorder kan bedienen, dan lukt zo'n wasmachine heus ook wel :o)

Bij ons is een vrije dag ook echt een vrije dag. Wij verwachten niet van elkaar dat dan het huishouden wordt gedaan. Het huishouden jassen we er samen in het weekend doorheen. De enige regel die wij doordeweeks hebben is dat degene die eerder thuis is begint met koken, in dit geval dus de vrije vogel. Kook je niet, dan is dat ook geen probleem, maar dan betaal je het eten dat gehaald wordt wel uit eigen zak.