Relaties
alle pijlers
Ruzie
dinsdag 14 augustus 2007 om 20:10
Naar aanleiding van een ruzie die ik vandaag met mijn vriend had vroeg ik mij af hoe anderen ruzie maken en wat de aanleidingen zijn etc.
De ruzie ontstond bij ons eigenlijk doordat mijn vriend nogal geirriteerd tegen me deed. Dit kwam doordat hij het druk had met een klus die hem meer tijd kostte dan hij had verwacht.
Ik vond het onterecht dat hij geirriteerd deed, hij had mij gevraagd hem ergens mee te helpen en vervolgens verweet hij mij dat ik later naar mijn werk ging dan afgesproken, terwijl dit kwam doordat ik hem zou helpen. Ik vond het dus heel onredelijk en kan er totaal niet tegen als er zo tegen me gedaan wordt. Ik had dus ook geen zin meer om hem te helpen (heb dit uiteindelijk wel gedaan, toen hij het op een normale manier vroeg).
Ik vraag me af hoe jullie reageren als je partner tegen je uitvalt, omdat hij/zij chagrijnig is. Ik raak er bijv. erg door van slag, maar ik had ook kunnen denken 'ach, laat hem maar in zijn sop gaarkoken, straks is het weer over'. Uiteindelijk ben ik ook nogal bozig weggegaan, maar misschien is het wel overdreven?
Op zich voel ik me nu wel weer beter en mijn vriend heeft meerdere keren zijn excuses aangeboden en uitgelegd waarom hij zo deed, dus het is nu wel weer goed, maar ik ben gewoon nieuwsgierig hoe jullie gehandeld zouden hebben, waardoor ruzies bij jullie ontstaan en of het je lukt om de ander tegemoet te komen (ik bleef vandaag erg lang hangen in rotgevoel, zelfs na zijn excuses was het nog niet meteen goed). Verder wil ik het ook gewoon even van me afschrijven.
Ik heb ook wel de neiging om het weer goed te willen maken, zelfs als ik zelf niet direct de oorzaak ben van de ruzie. Ik raak dan in paniek en het voelt op dat moment alsof het nooit meer goed zal komen, beetje overtrokken reactie misschien.
Ook denk ik dat het meespeelt hoe je bent opgegroeid. Mijn ouders maakten bijv. veel ruzie, mijn vader was heel erg vaak chagrijnig en reageerde alles op mijn moeder af, ik vond dat mijn moeder veel te veel pikte.
Vandaar dat ik misschien overtrokken reageer als mijn vriend zijn chagrijnige bui op mij afreageert?
Ben benieuwd naar jullie reactie.
De ruzie ontstond bij ons eigenlijk doordat mijn vriend nogal geirriteerd tegen me deed. Dit kwam doordat hij het druk had met een klus die hem meer tijd kostte dan hij had verwacht.
Ik vond het onterecht dat hij geirriteerd deed, hij had mij gevraagd hem ergens mee te helpen en vervolgens verweet hij mij dat ik later naar mijn werk ging dan afgesproken, terwijl dit kwam doordat ik hem zou helpen. Ik vond het dus heel onredelijk en kan er totaal niet tegen als er zo tegen me gedaan wordt. Ik had dus ook geen zin meer om hem te helpen (heb dit uiteindelijk wel gedaan, toen hij het op een normale manier vroeg).
Ik vraag me af hoe jullie reageren als je partner tegen je uitvalt, omdat hij/zij chagrijnig is. Ik raak er bijv. erg door van slag, maar ik had ook kunnen denken 'ach, laat hem maar in zijn sop gaarkoken, straks is het weer over'. Uiteindelijk ben ik ook nogal bozig weggegaan, maar misschien is het wel overdreven?
Op zich voel ik me nu wel weer beter en mijn vriend heeft meerdere keren zijn excuses aangeboden en uitgelegd waarom hij zo deed, dus het is nu wel weer goed, maar ik ben gewoon nieuwsgierig hoe jullie gehandeld zouden hebben, waardoor ruzies bij jullie ontstaan en of het je lukt om de ander tegemoet te komen (ik bleef vandaag erg lang hangen in rotgevoel, zelfs na zijn excuses was het nog niet meteen goed). Verder wil ik het ook gewoon even van me afschrijven.
Ik heb ook wel de neiging om het weer goed te willen maken, zelfs als ik zelf niet direct de oorzaak ben van de ruzie. Ik raak dan in paniek en het voelt op dat moment alsof het nooit meer goed zal komen, beetje overtrokken reactie misschien.
Ook denk ik dat het meespeelt hoe je bent opgegroeid. Mijn ouders maakten bijv. veel ruzie, mijn vader was heel erg vaak chagrijnig en reageerde alles op mijn moeder af, ik vond dat mijn moeder veel te veel pikte.
Vandaar dat ik misschien overtrokken reageer als mijn vriend zijn chagrijnige bui op mij afreageert?
Ben benieuwd naar jullie reactie.
woensdag 15 augustus 2007 om 00:13
Hoi Sunshine,
Eigenlijk doet het er niet toe hoe en waarom anderen ruzie maken....
Maar waar het wel omgaat is hoe jij je relatie wilt!!
Het gaat om grenzen stellen. Jij wou niet dat je vriend zich afreageerde op jou. Heel terecht lijkt mij, maar op het moment dat hij boos is, is er geen ruimte om het uit te praten. Dat blijkt want er kwam ruzie van...hahaha
Als jij je daar prettig bij had gevoeld dan is dat geen probleem, maar jij raakt er door van slag schreef je...
Ruzies moeten een leermoment zijn (al klinkt dit nu wel erruggg duf). Soms zie je mensen steeds opnieuw dezelfde ruzies hebben...heel vermoeiend en nutteloos. Ik probeer liever een zelfde soort situatie te voorkomen door erover te praten als je allebei weer rustig bent...
Jouw vriend voelde zich niet happy en reageerde zich op jou af...Jij voelde je daardoor niet happy en reageerde dat weer op hem af...Hahaha, dat schiet lekker op! Dus praat met elkaar...wat kan hij een volgende keer beter anders doen en hoe zou hij willen dat jij reageert...Zo kun je elkaar tot steun zijn!
Verder prima:aangegeven dat jij niet zijn pispaaltje wilt zijn en ook super van hem dat hij zijn excuus aan bood!! Alleen wel weer jammer dat jij er (te) lang in bleef hangen...Is zo zonde: het leven kan veel leuker zijn als je leert loslaten.
Misschien een beetje psychologisch gezwam van mij...maar goed: thats me!!
Veel liefs Jolanda
Eigenlijk doet het er niet toe hoe en waarom anderen ruzie maken....
Maar waar het wel omgaat is hoe jij je relatie wilt!!
Het gaat om grenzen stellen. Jij wou niet dat je vriend zich afreageerde op jou. Heel terecht lijkt mij, maar op het moment dat hij boos is, is er geen ruimte om het uit te praten. Dat blijkt want er kwam ruzie van...hahaha
Als jij je daar prettig bij had gevoeld dan is dat geen probleem, maar jij raakt er door van slag schreef je...
Ruzies moeten een leermoment zijn (al klinkt dit nu wel erruggg duf). Soms zie je mensen steeds opnieuw dezelfde ruzies hebben...heel vermoeiend en nutteloos. Ik probeer liever een zelfde soort situatie te voorkomen door erover te praten als je allebei weer rustig bent...
Jouw vriend voelde zich niet happy en reageerde zich op jou af...Jij voelde je daardoor niet happy en reageerde dat weer op hem af...Hahaha, dat schiet lekker op! Dus praat met elkaar...wat kan hij een volgende keer beter anders doen en hoe zou hij willen dat jij reageert...Zo kun je elkaar tot steun zijn!
Verder prima:aangegeven dat jij niet zijn pispaaltje wilt zijn en ook super van hem dat hij zijn excuus aan bood!! Alleen wel weer jammer dat jij er (te) lang in bleef hangen...Is zo zonde: het leven kan veel leuker zijn als je leert loslaten.
Misschien een beetje psychologisch gezwam van mij...maar goed: thats me!!
Veel liefs Jolanda
woensdag 15 augustus 2007 om 08:57
Ruzie maken moet je leren denk ik (ik in ieder geval wel) want ruzie op zich... is erg nutteloos (zoals vorige schrijfster ook schreef). Ik ben er achter gekomen dat het voor mij veel nuttiger is als ik mijn irritatie op het moment even voor me hou en pas later aankaart dat ik het rot vond en me er niet prettig bij voelde. Mijn vriend is op het moment dat hij geiriteert is namelijk niet echt voor rede vatbaar (ik ook niet ben ik bang) en springt gelijk in de verdediging waardoor ik nog feller reageer en me niet begrepen voel. Op een later moment snapt hij dat hij niet zo had moeten reageren, bied zijn excuses aan (als ie dat al niet gedaan had) en zegt dat ie er op zal letten, voel ik me ook begrepen en weer prettig.
Ik vind het wel moeilijk om me soms in te houden hoor, terwijl ik weet dat als ik er op dat moment op in ga dat we ruzie krijgen en dat ik eerst moet wachten tot hij uit zijn verdedigingsmodus is en weer nuchter na kan denken. Want ik wil altijd graag overal direct op in gaan en heb altijd mijn woordje klaar... haha. En ook een klein nadeel van me.. ik wil altijd gelijk hebben...
Ik vind het wel moeilijk om me soms in te houden hoor, terwijl ik weet dat als ik er op dat moment op in ga dat we ruzie krijgen en dat ik eerst moet wachten tot hij uit zijn verdedigingsmodus is en weer nuchter na kan denken. Want ik wil altijd graag overal direct op in gaan en heb altijd mijn woordje klaar... haha. En ook een klein nadeel van me.. ik wil altijd gelijk hebben...
woensdag 15 augustus 2007 om 09:59
Doubleimpact en Swiebie, bedankt voor jullie tips! Het was inderdaad beter geweest om hem in zijn sop gaar te laten koken, bovendien had hij al gezegd dat hij fout zat.
Het had te maken met werkstress, mijn vriend heeft het heel erg druk, komt er ook niet aan toe om mij met dingen te helpen, ik help hem waar ik kan. Gisteren wilde hij alleen zijn om die klus af te maken en ik vroeg of ik bij hem thuis wat kon werken. I.p.v. gewoon rustig te zeggen dat hij dat liever niet had ging hij dus ineens tekeer.
We hebben elkaar veel gezien de afgelopen tijd, dus op zich niet gek dat hij nu even alleen wilde zijn, maar hij heeft dan de neiging om dat op een boze manier te zeggen. Ik ben gisteravond nog kort bij hem geweest en ik heb hem ook gezegd dat hij het ook op een normale manier had kunnen zeggen. Hij was alleen nog steeds gestresst en moest zo weg, dus ook niet echt een handig moment om te praten.
Mijn vriend lijkt soms ook niet te begrijpen waar de ruzie om gaat, het ging er mij om dat hij zo bot deed, terwijl hij dacht dat ik er moeite mee had dat hij het druk had en geen tijd voor me heeft (dat denkt hij altijd), het lijkt alsof hij het dan niet wil snappen.
Waar ik vooral door van slag was, was dat we elkaar een paar dagen niet zien, ik vind dat heel rot na zo'n ruzie, wil dan dat het helemaal weer goed is. Ook kan ik heel overtrokken reageren, denk dan meteen dat ik de relatie niet meer zie zitten.
Als we ruzie hebben heb ik ook vaak de neiging om weg te willen. Soms rijd ik ook inderdaad weg in de auto, maar dan raak ik ook weer in paniek en rijd weer terug. Ook niet echt constructief, maar ik moet dan echt weg.
Het had te maken met werkstress, mijn vriend heeft het heel erg druk, komt er ook niet aan toe om mij met dingen te helpen, ik help hem waar ik kan. Gisteren wilde hij alleen zijn om die klus af te maken en ik vroeg of ik bij hem thuis wat kon werken. I.p.v. gewoon rustig te zeggen dat hij dat liever niet had ging hij dus ineens tekeer.
We hebben elkaar veel gezien de afgelopen tijd, dus op zich niet gek dat hij nu even alleen wilde zijn, maar hij heeft dan de neiging om dat op een boze manier te zeggen. Ik ben gisteravond nog kort bij hem geweest en ik heb hem ook gezegd dat hij het ook op een normale manier had kunnen zeggen. Hij was alleen nog steeds gestresst en moest zo weg, dus ook niet echt een handig moment om te praten.
Mijn vriend lijkt soms ook niet te begrijpen waar de ruzie om gaat, het ging er mij om dat hij zo bot deed, terwijl hij dacht dat ik er moeite mee had dat hij het druk had en geen tijd voor me heeft (dat denkt hij altijd), het lijkt alsof hij het dan niet wil snappen.
Waar ik vooral door van slag was, was dat we elkaar een paar dagen niet zien, ik vind dat heel rot na zo'n ruzie, wil dan dat het helemaal weer goed is. Ook kan ik heel overtrokken reageren, denk dan meteen dat ik de relatie niet meer zie zitten.
Als we ruzie hebben heb ik ook vaak de neiging om weg te willen. Soms rijd ik ook inderdaad weg in de auto, maar dan raak ik ook weer in paniek en rijd weer terug. Ook niet echt constructief, maar ik moet dan echt weg.
