Relaties
alle pijlers
Samenwonen en werken met vriend
woensdag 27 juni 2007 om 11:30
Hoi hoi,
Zit te twijfelen of het nu bij 'Relaties' hoort, of bij 'Werk en Studie'...
Wie heeft ervaring met het samenwerken met haar vriend en daarbovenop ook nog eens samenwonen? Het bedrijf waar wij voor werken is superklein, behalve ons twee zijn er nog twee personen en dat is het (het is niet ons bedrijf).
Ik begin er een beetje moeite mee te hebben. We zien elkaar altijd overdag, als we thuis komen eten we samen en dan hebben we lange tijd bijna iedere avond dvd's gekeken. Sinds kort zijn we gaan lezen ipv films kijken, beetje uit ge-dvd'd.
Op het werk zitten we te werken uiteraard, dan heb je het niet over dingen als: "He vertel eens toen je... bla bla".
Daar komt bij dat we in Azie zitten en ik op dit eiland heb ik eigenlijk weinig vrienden. Is ook wel een beetje mijn eigen schuld hoor, dat geef ik eerlijk toe. Mijn vrienden zitten helaas op andere eilanden, waar ik voorheen gewerkt heb, lastig en jammer. Hij kent dan weer wel nog mensen hier, hij woont hier al langer dan ik en gaat af en toe ook met die kerels uit. Wat ik overigens prima vind hoor, elke man heeft een 'boys night out' nodig. Ik heb alleen een girls night out nodig, maar er zijn hier verdomd weinig niet Aziatische girls (prostituees te meer, maar daar heb ik het niet zo mee).
Alhoewel we in het begin duidelijk de afspraak hadden gemaakt dat zodra de sleutel in de voordeur zit, we ophouden over het werk, blijkt dat in de praktijk toch makkelijker gezegd dan gedaan.
Zijn er nog meiden in deze situatie? Hoe gaan jullie met dit soort zaken om? Binnenkort horen we of we elders (niet in dit land) ons eigen bedrijf op kunnen starten en dat doet er nog een stapje bovenop. Dan is het niet 'alleen' samenwerken, maar is het ook nog eens je eigen bedrijf...
Alvast bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd!
Groetjes, Peefje
Zit te twijfelen of het nu bij 'Relaties' hoort, of bij 'Werk en Studie'...
Wie heeft ervaring met het samenwerken met haar vriend en daarbovenop ook nog eens samenwonen? Het bedrijf waar wij voor werken is superklein, behalve ons twee zijn er nog twee personen en dat is het (het is niet ons bedrijf).
Ik begin er een beetje moeite mee te hebben. We zien elkaar altijd overdag, als we thuis komen eten we samen en dan hebben we lange tijd bijna iedere avond dvd's gekeken. Sinds kort zijn we gaan lezen ipv films kijken, beetje uit ge-dvd'd.
Op het werk zitten we te werken uiteraard, dan heb je het niet over dingen als: "He vertel eens toen je... bla bla".
Daar komt bij dat we in Azie zitten en ik op dit eiland heb ik eigenlijk weinig vrienden. Is ook wel een beetje mijn eigen schuld hoor, dat geef ik eerlijk toe. Mijn vrienden zitten helaas op andere eilanden, waar ik voorheen gewerkt heb, lastig en jammer. Hij kent dan weer wel nog mensen hier, hij woont hier al langer dan ik en gaat af en toe ook met die kerels uit. Wat ik overigens prima vind hoor, elke man heeft een 'boys night out' nodig. Ik heb alleen een girls night out nodig, maar er zijn hier verdomd weinig niet Aziatische girls (prostituees te meer, maar daar heb ik het niet zo mee).
Alhoewel we in het begin duidelijk de afspraak hadden gemaakt dat zodra de sleutel in de voordeur zit, we ophouden over het werk, blijkt dat in de praktijk toch makkelijker gezegd dan gedaan.
Zijn er nog meiden in deze situatie? Hoe gaan jullie met dit soort zaken om? Binnenkort horen we of we elders (niet in dit land) ons eigen bedrijf op kunnen starten en dat doet er nog een stapje bovenop. Dan is het niet 'alleen' samenwerken, maar is het ook nog eens je eigen bedrijf...
Alvast bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd!
Groetjes, Peefje
woensdag 27 juni 2007 om 11:44
Tja, ik zit in dezelfde situatie (maar ben nog niet zo ver), en zou inderdaad willen weten of er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik werk op dit moment ook samen met mijn vriend in een bedrijf met 10 mensen. Hij wel op een andere verdieping, dus we zien elkaar alleen als ik naar die afdeling moet. Maar hij is ook heel vaak bij mij of ik bij hem. Natuurlijk gaat het nu (na 4 maanden) nog uitstekend. Alles is nog leuk. Maar ik zie er wel tegenop als de gesprekken over het werk "op zijn" ofzo. Je kan niet na een dag thuiskomen en vertellen: "nou, wat ik vandaag toch heb meegemaakt!" Maar goed, we zien het ook wel. We kunnen nog ergens anders werk zoeken als het heel erg wordt. En wij zitten hier tussen al onze vrienden in Nederland, is makkelijker dan TO.
Kortom, Eefje, je bent hier niet echt mee geholpen, maar ik snap je probleem (alsof je daar wel wat aan hebt...)
Kortom, Eefje, je bent hier niet echt mee geholpen, maar ik snap je probleem (alsof je daar wel wat aan hebt...)
woensdag 27 juni 2007 om 11:53
Hey Ingmagh,
Tuurlijk heb ik er wat aan! Hoe meer zielen hoe meer vreugd?
Jij hebt al 'de mazzel' dat je op verschillende afdelingen zit. De mijne zit (ik kijk even achterom) twee meter van mij, haha.
Dat de gesprekken soms 'op' zijn hebben wij ook af en toe, heel jammer. Vooral als er iets drastisch gebeurd (een of andere beslissing van hogeraf, iets van het competerend bedrijf, etc), dan gaan we daar thuis nog uren over door. Dan liggen we in bed en zeg ik als grapje: "en wat heb jij gedaan vandaag?"
Daar kunnen we samen wel om lachen hoor, maar we merken allebei dat je soms moet 'zoeken' naar niet-werk gespreksstof.
Ik heb ook al eens zitten overwegen om anderwerk te zoeken, maar dat is in mijn beroep onmogelijk op dit eiland (tenzij ik voor de competitie ga werken, maar dat lijkt mij al helemaal niet gezond). Misschien moet ik iets anders zoeken? Beetje dubbel allemaal.
Als wij straks voor onszelf beginnen (met nog een iemand erbij) ben je nog meer samen. Dit wordt natuurlijk een drukke periode in het begin en ik vraag me af of je dan nog aan elkaar toe komt...
Bedankt voor je reactie!
Tuurlijk heb ik er wat aan! Hoe meer zielen hoe meer vreugd?
Jij hebt al 'de mazzel' dat je op verschillende afdelingen zit. De mijne zit (ik kijk even achterom) twee meter van mij, haha.
Dat de gesprekken soms 'op' zijn hebben wij ook af en toe, heel jammer. Vooral als er iets drastisch gebeurd (een of andere beslissing van hogeraf, iets van het competerend bedrijf, etc), dan gaan we daar thuis nog uren over door. Dan liggen we in bed en zeg ik als grapje: "en wat heb jij gedaan vandaag?"
Daar kunnen we samen wel om lachen hoor, maar we merken allebei dat je soms moet 'zoeken' naar niet-werk gespreksstof.
Ik heb ook al eens zitten overwegen om anderwerk te zoeken, maar dat is in mijn beroep onmogelijk op dit eiland (tenzij ik voor de competitie ga werken, maar dat lijkt mij al helemaal niet gezond). Misschien moet ik iets anders zoeken? Beetje dubbel allemaal.
Als wij straks voor onszelf beginnen (met nog een iemand erbij) ben je nog meer samen. Dit wordt natuurlijk een drukke periode in het begin en ik vraag me af of je dan nog aan elkaar toe komt...
Bedankt voor je reactie!
woensdag 27 juni 2007 om 12:09
Ik werk en woon al bijna 9 jaar samen met mijn man en dat gaat prima.
Tijdens onze werkdagen zitten we wel gescheiden op verschillende verdiepingen maar verder rijden we samen naar het werk en naar huis en overdag zien we elkaar eigenlijk vrij weinig. We gaan niet samen lunchen of zo want dat vind ik dan ook weer teveel van het goede.
's Avonds gaan we afzonderlijk sporten of wat anders doen, uit eten met een vriendin, een biertje drinken met een vriend of gewoon wat klungelen in huis of samen tv kijken.
Het levert voor ons geen problemen op.
Tijdens onze werkdagen zitten we wel gescheiden op verschillende verdiepingen maar verder rijden we samen naar het werk en naar huis en overdag zien we elkaar eigenlijk vrij weinig. We gaan niet samen lunchen of zo want dat vind ik dan ook weer teveel van het goede.
's Avonds gaan we afzonderlijk sporten of wat anders doen, uit eten met een vriendin, een biertje drinken met een vriend of gewoon wat klungelen in huis of samen tv kijken.
Het levert voor ons geen problemen op.
woensdag 27 juni 2007 om 12:58
Ja, ik! Ik woon en werk al vele jaren samen met vriend. Ook in een
klein (eigen) bedrijf. Tot voor kort zat ik 2 meter bij hem vandaan, nu
zijn we verhuisd naar een groter pand en is het wel een metertje of 8!
Ik herken wat je zegt: we doen ons best, maar het bliijft moeilijk om
thuis niet over werk te praten. Daarnaast: als het op het werk even
zwaar is, is het meteen voor allebei zwaar, dus dan heb je allebei
weinig puf meer voor koken, huishouden of leuke dingen doen. Als een
van beiden ziek is, is het helemaal vervelend: moet je op het werk
alles opvangen en thuis ook.
De eerste jaren hadden we op het werk nog wel aanvaringen over hoe we
de zaken aanpakten, maar dat is enorm verbeterd en op het moment hebben
we vooral steun aan elkaar.
Ik zou ook wel wat meer vriendinnen om me heen willen hebben om wat
vaker en makkelijker uit de werksfeer te komen, maar hoewel ik niet op
een verafgelegen eiland zit, is dat niet zo eenvoudig te realiseren.
Grappig om te lezen dat jij in een vergelijkbare situatie zit. Werken jullie al lang samen?
klein (eigen) bedrijf. Tot voor kort zat ik 2 meter bij hem vandaan, nu
zijn we verhuisd naar een groter pand en is het wel een metertje of 8!
Ik herken wat je zegt: we doen ons best, maar het bliijft moeilijk om
thuis niet over werk te praten. Daarnaast: als het op het werk even
zwaar is, is het meteen voor allebei zwaar, dus dan heb je allebei
weinig puf meer voor koken, huishouden of leuke dingen doen. Als een
van beiden ziek is, is het helemaal vervelend: moet je op het werk
alles opvangen en thuis ook.
De eerste jaren hadden we op het werk nog wel aanvaringen over hoe we
de zaken aanpakten, maar dat is enorm verbeterd en op het moment hebben
we vooral steun aan elkaar.
Ik zou ook wel wat meer vriendinnen om me heen willen hebben om wat
vaker en makkelijker uit de werksfeer te komen, maar hoewel ik niet op
een verafgelegen eiland zit, is dat niet zo eenvoudig te realiseren.
Grappig om te lezen dat jij in een vergelijkbare situatie zit. Werken jullie al lang samen?
woensdag 27 juni 2007 om 13:14
Ik ook!
Ben nu 4 jaar samen met mijn vriend en al die tijd werken we samen. We zijn ook al na een half jaar gaan samenwonen, ivm een eigen bedrijf.
Bij ons gaat het prima, gelukkig werk ik vaker thuis dan hem en we hebben alle 2 onze eigen avond vrij dus we zitten niet constant op elkaars lip.
Bij ons gaat het goed omdat we een hele duidelijke taakverdeling hebben gemaakt toen we ons bedrijf begonnen. Maar bij ons loopt prive en zakelijk dwars door elkaar heen, en dat is wel lastig. Op mn vrije dag wil ik echt ff niet met de zaak bezig zijn, maar of de duvel ermee speelt er is altijd wel wat.
maar ja dat hoort er dan maar bij he.
Ben nu 4 jaar samen met mijn vriend en al die tijd werken we samen. We zijn ook al na een half jaar gaan samenwonen, ivm een eigen bedrijf.
Bij ons gaat het prima, gelukkig werk ik vaker thuis dan hem en we hebben alle 2 onze eigen avond vrij dus we zitten niet constant op elkaars lip.
Bij ons gaat het goed omdat we een hele duidelijke taakverdeling hebben gemaakt toen we ons bedrijf begonnen. Maar bij ons loopt prive en zakelijk dwars door elkaar heen, en dat is wel lastig. Op mn vrije dag wil ik echt ff niet met de zaak bezig zijn, maar of de duvel ermee speelt er is altijd wel wat.
maar ja dat hoort er dan maar bij he.
donderdag 28 juni 2007 om 05:36
Hoi!
Het lijkt wel een beetje op mijn verhaal.
Ook in Azie
Ook in heel klein bedrijf
Ook niet zo heel erg veel vrienden.
We werken nog maar heel erg kort samen, maar tot nu toe gaat het goed. Dat terwijl er een paar weken geleden heel erg veel spanningen in onze relatie waren. (Zo erg zelfs dat als het niet beter ging ik het uit wilde maken, nu schijnen we een beetje over een hobbel heen).
Anyway, kan je er niet op je eentje op uit? En er moeten toch echt wel een aantal leuke meiden zijn, ook al zou je er misschien niet zulke goede vriendinnen mee worden als de vriendinnen thuis.
Verder kan je je storten op de taal (woon je in Thailand, Indonesie of de Filippijnen?) dat doen vriend en ik (gescheiden van elkaar ook).
Wat bij ons een geluk is, is dat wij best verschillende mensen zijn. Zo is hij veel intellectueler dan ik, dus hebben we elkaar wel wat te vertellen. Wat bij ons wel eens een valkuil kan zijn, is dat ik helemaal opga in mijn werk, ik doe het graag en het lukt ook goed. En vriend is nog relatief nieuw en moet nog echt zijn draai vinden. Hopelijk gaan we niet vergelijken of wordt het geen race.
In ieder geval succes!
Groetjes
Zhong Guo
Het lijkt wel een beetje op mijn verhaal.
Ook in Azie
Ook in heel klein bedrijf
Ook niet zo heel erg veel vrienden.
We werken nog maar heel erg kort samen, maar tot nu toe gaat het goed. Dat terwijl er een paar weken geleden heel erg veel spanningen in onze relatie waren. (Zo erg zelfs dat als het niet beter ging ik het uit wilde maken, nu schijnen we een beetje over een hobbel heen).
Anyway, kan je er niet op je eentje op uit? En er moeten toch echt wel een aantal leuke meiden zijn, ook al zou je er misschien niet zulke goede vriendinnen mee worden als de vriendinnen thuis.
Verder kan je je storten op de taal (woon je in Thailand, Indonesie of de Filippijnen?) dat doen vriend en ik (gescheiden van elkaar ook).
Wat bij ons een geluk is, is dat wij best verschillende mensen zijn. Zo is hij veel intellectueler dan ik, dus hebben we elkaar wel wat te vertellen. Wat bij ons wel eens een valkuil kan zijn, is dat ik helemaal opga in mijn werk, ik doe het graag en het lukt ook goed. En vriend is nog relatief nieuw en moet nog echt zijn draai vinden. Hopelijk gaan we niet vergelijken of wordt het geen race.
In ieder geval succes!
Groetjes
Zhong Guo
donderdag 28 juni 2007 om 07:20
Goede morgen!
Leuk te zien dat er nog meer in dezelfde situatie zit als ik.
Paar antwoorden op vragen die ik zag:
Hoe lang we samen zijn: een jaar en zeven maanden
Hoe lang we samen wonen: een jaar en zeven maanden (echt waar, geen grapje)
Hoe lang we samen werken: zeven maanden (hij werkte vroeger bij dit bedrijf voor ik er kwam is een tijd weggeweest en nu is hij weer terug sinds zeven maanden terug).
Ik weet dat ik meer de deur uitmoet, maar omdat er een kans bestaat dat we voor onszelf beginnen zijn we driftig aan het sparen. Sporten doen we soms apart, soms samen. Voor de marathon trainden we eigenlijk hoofdzakelijk apart, hoewel we de marathon zelf wel samen gelopen hebben. Duiken doen we dan weer wel samen.
Soms krijg ik het gevoel dat we alleen maar collega's zijn.
Dat klinkt een beetje drastisch misschien, zo bedoel ik het niet. Ik vind zelf dat onze relatie oke is, maar we doen weinig 'vriend-vriendin' dingen.
Een bijkomend 'nadeel' is dat we voor ons werk ook nog eens telefoondienst hebben. Die taak hebben we met zijn drieen, maar dat betekent wel dat 2 uit de 3 dagen die telefoon bij ons in huis is en dat maakt het moeilijk om dingen te gaan doen (als dat ding afgaat, moeten we binnen 20 minuten op het werk kunnen zijn).
We zijn net terug van twee weken vakantie in Nederland en dat was veel te kort. Ik heb niet genoeg tijd met familie, vrienden en vriendinnen doorgebracht waardoor ik ze nu ineens best mis.
Er in mijn eentje op uit gaan zou ik normaal wel doen (heb jaren alleen rondgereisd), maar daar is dit het eiland niet voor. Ach, wat maakt het uit, kan net zo goed vertellen waar ik zit, Phuket.
Cafe's en barretjes genoeg natuurlijk, maar zit stampvol met toeristen en (met alle respect) daar heb ik geen behoefte aan.
Een goede taakverdeling is inderdaad belangrijk, misschien dat we daar duidelijker in moeten zijn. Als we voor onszelf beginnen kunnen we daar in ieder geval een schone start meemaken.
Ik weet niet of dit logisch klinkt, maar het lijkt me allemaal anders als je je eigen bedrijft hebt.
Diep vanbinnen denk ik ook dat ik een beetje klaar ben met dit bedrijf. Heb een nieuwe uitdaging nodig. Daarom hoop ik ook vurig dat we ons eigen bedrijf op kunnen zetten.
Misschien moet ik mezelf op een andere verdieping zetten? Dit gebouw heeft er drie, maar beide kantoren (eentje voor ons en collega, andere is accounting) zitten op de tweede. Kan mijzelf wel ergens anders neerzetten, maar dat is ook weer zo raar, haha.
Als ik heel eerlijk ben is dit een mengelmoes van 'issues' op het moment. Ik mis mijn vriend(inn)en uit NL, heb een nieuwe uitdaging nodig, dit is mijn langste relatie ooit (ik ben 28) en moet daar toch ook wel aan wennen, we zijn heeeeeeeel veel samen en ik heb een beetje eigen ruimte nodig, we hadden eigenlijk al twee maanden terug moeten horen of dat project doorgaat of niet en ik ben het wachten zat, en ik heb vanochtend starbucks op mijn nieuwe witte shirtje gemorst! Hahaha, dat laatste is een grapje hoor.
Enfin, vind het leuk om er met andere meiden over te babbelen!
Prettige werkdag, de mijne zit er al voor de helft op!
Leuk te zien dat er nog meer in dezelfde situatie zit als ik.
Paar antwoorden op vragen die ik zag:
Hoe lang we samen zijn: een jaar en zeven maanden
Hoe lang we samen wonen: een jaar en zeven maanden (echt waar, geen grapje)
Hoe lang we samen werken: zeven maanden (hij werkte vroeger bij dit bedrijf voor ik er kwam is een tijd weggeweest en nu is hij weer terug sinds zeven maanden terug).
Ik weet dat ik meer de deur uitmoet, maar omdat er een kans bestaat dat we voor onszelf beginnen zijn we driftig aan het sparen. Sporten doen we soms apart, soms samen. Voor de marathon trainden we eigenlijk hoofdzakelijk apart, hoewel we de marathon zelf wel samen gelopen hebben. Duiken doen we dan weer wel samen.
Soms krijg ik het gevoel dat we alleen maar collega's zijn.
Dat klinkt een beetje drastisch misschien, zo bedoel ik het niet. Ik vind zelf dat onze relatie oke is, maar we doen weinig 'vriend-vriendin' dingen.
Een bijkomend 'nadeel' is dat we voor ons werk ook nog eens telefoondienst hebben. Die taak hebben we met zijn drieen, maar dat betekent wel dat 2 uit de 3 dagen die telefoon bij ons in huis is en dat maakt het moeilijk om dingen te gaan doen (als dat ding afgaat, moeten we binnen 20 minuten op het werk kunnen zijn).
We zijn net terug van twee weken vakantie in Nederland en dat was veel te kort. Ik heb niet genoeg tijd met familie, vrienden en vriendinnen doorgebracht waardoor ik ze nu ineens best mis.
Er in mijn eentje op uit gaan zou ik normaal wel doen (heb jaren alleen rondgereisd), maar daar is dit het eiland niet voor. Ach, wat maakt het uit, kan net zo goed vertellen waar ik zit, Phuket.
Cafe's en barretjes genoeg natuurlijk, maar zit stampvol met toeristen en (met alle respect) daar heb ik geen behoefte aan.
Een goede taakverdeling is inderdaad belangrijk, misschien dat we daar duidelijker in moeten zijn. Als we voor onszelf beginnen kunnen we daar in ieder geval een schone start meemaken.
Ik weet niet of dit logisch klinkt, maar het lijkt me allemaal anders als je je eigen bedrijft hebt.
Diep vanbinnen denk ik ook dat ik een beetje klaar ben met dit bedrijf. Heb een nieuwe uitdaging nodig. Daarom hoop ik ook vurig dat we ons eigen bedrijf op kunnen zetten.
Misschien moet ik mezelf op een andere verdieping zetten? Dit gebouw heeft er drie, maar beide kantoren (eentje voor ons en collega, andere is accounting) zitten op de tweede. Kan mijzelf wel ergens anders neerzetten, maar dat is ook weer zo raar, haha.
Als ik heel eerlijk ben is dit een mengelmoes van 'issues' op het moment. Ik mis mijn vriend(inn)en uit NL, heb een nieuwe uitdaging nodig, dit is mijn langste relatie ooit (ik ben 28) en moet daar toch ook wel aan wennen, we zijn heeeeeeeel veel samen en ik heb een beetje eigen ruimte nodig, we hadden eigenlijk al twee maanden terug moeten horen of dat project doorgaat of niet en ik ben het wachten zat, en ik heb vanochtend starbucks op mijn nieuwe witte shirtje gemorst! Hahaha, dat laatste is een grapje hoor.
Enfin, vind het leuk om er met andere meiden over te babbelen!
Prettige werkdag, de mijne zit er al voor de helft op!
donderdag 28 juni 2007 om 09:58
Sinds 1 januari 2005 werk ik in het bedrijf wat mijn man 6 jaar geleden is begonnen. Aangezien wij geen personeel hebben zijn we op elkaar aangewezen. Gelukkig is hij regelmatig de deur uit, zodat ik lekker mijn gang kan gaan. Hij wilt graag zelf de controle houden en dat gaat natuurlijk niet altijd.
Wij hebben ons bedrijf aan huis en zijn daarnaast ook landurig aan het verbouwen. Kortom we zitten vaak bij elkaar. Uiteraard botst dit weleens, maar het heeft ook zijn voordelen.
Wij laten elkaar vrij en hebben de ruimte om onze eigen gang te gaan. Wel proberen we elke avond een uurtje privé tijd voor elkaar te maken. En dat werkt erg goed. In dat uurtje kijken we TV of luisteren muziek of kletesen wat. Net waar we zin in hebben.
Wij hebben ons bedrijf aan huis en zijn daarnaast ook landurig aan het verbouwen. Kortom we zitten vaak bij elkaar. Uiteraard botst dit weleens, maar het heeft ook zijn voordelen.
Wij laten elkaar vrij en hebben de ruimte om onze eigen gang te gaan. Wel proberen we elke avond een uurtje privé tijd voor elkaar te maken. En dat werkt erg goed. In dat uurtje kijken we TV of luisteren muziek of kletesen wat. Net waar we zin in hebben.
vrijdag 29 juni 2007 om 19:26
Dag Eefje,
Tja... het is niet gemakkelijk om jezelf ertoe te zetten om meer de deur uit te gaan.. En als je dan nog veel wilt sparen.. Aan de andere kant, je kunt toch ook de deur uit gaan zonder veel geld uit te geven. Ik maak zelf regelmatig een ommetje. Ga nieuwe tempels ontdekken, probeer nieuwe eettentjes uit, ga voor een massage. Dus het hoeft niet zoveel te kosten. Koffie bij Starbucks... dat is pas duur! :P
maar we doen weinig 'vriend-vriendin'
dingen.
Dit herken ik ook wel. Maar hoeveel vrienden in Nederland doen er nu echt veel vriend en vriendin dingen? Dat zal ook wel tegenvallen. Elke relatie gaat met vallen en opstaan, met dipjes, dus wellicht dat het later wel weer beter gaat. Er vertrouwen in hebben en goede moed hebben heeft ook zijn weerslag.
Ik herken ook het weer te kort naar NL gaan. Had ik de laatste keer ook. Nu ga ik lekker op vakantie naar India en Pakistan.
Kan me voorstellen dat je niet zoveel zin hebt om met de toeristen uit te gangen. Maar wellicht zijn er wel andere expats? Zelfs in de kleine Chinese stad waar ik woon is er een mailinglijst voor de expats. En het is ook goed om te netwerken, vooral als je een eigen zaak wilt beginnen, kan je uitzoeken hoe andere mensen met de bureaucratie omgaan.
Succes allemaal en een fijn weekend!
Zhong Guo
Tja... het is niet gemakkelijk om jezelf ertoe te zetten om meer de deur uit te gaan.. En als je dan nog veel wilt sparen.. Aan de andere kant, je kunt toch ook de deur uit gaan zonder veel geld uit te geven. Ik maak zelf regelmatig een ommetje. Ga nieuwe tempels ontdekken, probeer nieuwe eettentjes uit, ga voor een massage. Dus het hoeft niet zoveel te kosten. Koffie bij Starbucks... dat is pas duur! :P
maar we doen weinig 'vriend-vriendin'
dingen.
Dit herken ik ook wel. Maar hoeveel vrienden in Nederland doen er nu echt veel vriend en vriendin dingen? Dat zal ook wel tegenvallen. Elke relatie gaat met vallen en opstaan, met dipjes, dus wellicht dat het later wel weer beter gaat. Er vertrouwen in hebben en goede moed hebben heeft ook zijn weerslag.
Ik herken ook het weer te kort naar NL gaan. Had ik de laatste keer ook. Nu ga ik lekker op vakantie naar India en Pakistan.
Kan me voorstellen dat je niet zoveel zin hebt om met de toeristen uit te gangen. Maar wellicht zijn er wel andere expats? Zelfs in de kleine Chinese stad waar ik woon is er een mailinglijst voor de expats. En het is ook goed om te netwerken, vooral als je een eigen zaak wilt beginnen, kan je uitzoeken hoe andere mensen met de bureaucratie omgaan.
Succes allemaal en een fijn weekend!
Zhong Guo
zaterdag 30 juni 2007 om 04:57
He Zhonguo,
Bedankt voor je reactie. Starbucks is inderdaad duur en al helemaal als je je personeel trakteert (jarig binnenkort). Dit is geen wekelijkse activiteit hoor, af en toe en helaas verdomd lekker...
Ik moet er meer uit, je hebt helemaal gelijk. 's Maandags is mijn vrije dag, mijn vriend houdt de 'dienst telefoon' dan bij. Ik denk dat ik op mijn brommer stap en een eind ga rijden.
Ons eigen bedrijf zou niet in Thailand zijn, maar elders (niet in NL). Vanaf het moment dat we te horen krijgen dat het door gaat meld ik mij meteen op zo'n expat website. Nu geen behoefte aan, maar met eigen bedrijf inderdaad heel handig. Een vriend van mij heeft dat ook gedaan, en ook al voelde hij in het begin geen aansluiting met die expat Nederlanders, hij heeft er wel onwijs veel advies van gekregen mbt het opzetten van zijn eigen zaak.
Of koppels in NL ook weinig vriend-vriendin dingen doen heb ik geen kijk op. Ik heb in mijn hoofd altijd (wellicht het verkeerde) het idee dat je in een relatie in NL meer tijd voor elkaar hebt. Vraag me niet waar dit vandaan komt, dat denk ik gewoon. Uiteraard heb je een eigen sociaal netwerk thuis en ben je niet in die mate afhankelijk van elkaar als dat we hier in het buitenland zijn.
Als ik louter naar mijn situatie kijk, zou ik in NL wonen, dan ging ik in ieder geval al een keer per week tenissen, een andere avond bij een vriendin van mij langsgaan en je hebt een heel weekend om samen dingen te doen.
Als iemand in NL zich geroepen voelt om dit droom imago uit mijn hoofd te blazen, dan zijn ze van harte welkom!!! Haha, het gras is altijd groener aan...
Als ik zo vrij mag zijn om de volgende vraag te stellen: Hoe kom je in China terecht? Daarheen gereisd en daar een job gevonden, of hadden jij en je vriend in NL al een contract bij dat bedrijf gekregen?
Mag ik vragen in welke branche je zit (hoef je niet te beantwoorden hoor als je niet wilt).
China... al veel verhalen over gehoord, nog nooit geweest.
Prettig weekend!
Groetjes,
Peefje
Bedankt voor je reactie. Starbucks is inderdaad duur en al helemaal als je je personeel trakteert (jarig binnenkort). Dit is geen wekelijkse activiteit hoor, af en toe en helaas verdomd lekker...
Ik moet er meer uit, je hebt helemaal gelijk. 's Maandags is mijn vrije dag, mijn vriend houdt de 'dienst telefoon' dan bij. Ik denk dat ik op mijn brommer stap en een eind ga rijden.
Ons eigen bedrijf zou niet in Thailand zijn, maar elders (niet in NL). Vanaf het moment dat we te horen krijgen dat het door gaat meld ik mij meteen op zo'n expat website. Nu geen behoefte aan, maar met eigen bedrijf inderdaad heel handig. Een vriend van mij heeft dat ook gedaan, en ook al voelde hij in het begin geen aansluiting met die expat Nederlanders, hij heeft er wel onwijs veel advies van gekregen mbt het opzetten van zijn eigen zaak.
Of koppels in NL ook weinig vriend-vriendin dingen doen heb ik geen kijk op. Ik heb in mijn hoofd altijd (wellicht het verkeerde) het idee dat je in een relatie in NL meer tijd voor elkaar hebt. Vraag me niet waar dit vandaan komt, dat denk ik gewoon. Uiteraard heb je een eigen sociaal netwerk thuis en ben je niet in die mate afhankelijk van elkaar als dat we hier in het buitenland zijn.
Als ik louter naar mijn situatie kijk, zou ik in NL wonen, dan ging ik in ieder geval al een keer per week tenissen, een andere avond bij een vriendin van mij langsgaan en je hebt een heel weekend om samen dingen te doen.
Als iemand in NL zich geroepen voelt om dit droom imago uit mijn hoofd te blazen, dan zijn ze van harte welkom!!! Haha, het gras is altijd groener aan...
Als ik zo vrij mag zijn om de volgende vraag te stellen: Hoe kom je in China terecht? Daarheen gereisd en daar een job gevonden, of hadden jij en je vriend in NL al een contract bij dat bedrijf gekregen?
Mag ik vragen in welke branche je zit (hoef je niet te beantwoorden hoor als je niet wilt).
China... al veel verhalen over gehoord, nog nooit geweest.
Prettig weekend!
Groetjes,
Peefje
zaterdag 30 juni 2007 om 09:22
Hoi Allemaal,
Ik heb ruim 2,5 jaar een relatie, sinds anderhalf jaar wonen we samen en sinds 9 maanden hebben we een eigen winkel!
We werken dus constant samen. Moet wel zeggen dat hij veel in de buitendienst is en ik hem dus niet 24/7 zie.
Op kantoor tegenover elkaar had ik niet tof gevonden.
Maar het gaat hardstikke goed. Onze relatie is alleen maar sterker en sterker geworden. Omdat we samen een droom hebben en die samen proberen te verwezelijken. We zijn met hetzelfde bezig en begrijpen elkaar ook helemaal.
Buiten het werk praten we zeker over de winkel,maar dat is ook omdat het van ons zelf is. Maar het is niet zo dat we dat niet kunnen scheiden. Helemaal niet zelfs. Soms spreken we ook af en nu even geen woord er meer over. En dat gaat hardstikke goed.
Ik had dit niet zonder mijn vriend gekund en hij niet zonder mij. Ondanks dat wij elkaar nog niet zolang kennen, hebben we grote stappen genomen, maar ik heb er geen moment spijt van, hoe het ook in de toekomst gaat lopen.
Mariska
Ik heb ruim 2,5 jaar een relatie, sinds anderhalf jaar wonen we samen en sinds 9 maanden hebben we een eigen winkel!
We werken dus constant samen. Moet wel zeggen dat hij veel in de buitendienst is en ik hem dus niet 24/7 zie.
Op kantoor tegenover elkaar had ik niet tof gevonden.
Maar het gaat hardstikke goed. Onze relatie is alleen maar sterker en sterker geworden. Omdat we samen een droom hebben en die samen proberen te verwezelijken. We zijn met hetzelfde bezig en begrijpen elkaar ook helemaal.
Buiten het werk praten we zeker over de winkel,maar dat is ook omdat het van ons zelf is. Maar het is niet zo dat we dat niet kunnen scheiden. Helemaal niet zelfs. Soms spreken we ook af en nu even geen woord er meer over. En dat gaat hardstikke goed.
Ik had dit niet zonder mijn vriend gekund en hij niet zonder mij. Ondanks dat wij elkaar nog niet zolang kennen, hebben we grote stappen genomen, maar ik heb er geen moment spijt van, hoe het ook in de toekomst gaat lopen.
Mariska
