
Samenwonen
zaterdag 9 april 2022 om 20:41
Hoi!
Ik ben sinds een halfjaar met mijn vriend, wat natuurlijk super leuk is en het gaat ook goed tussen ons. Hij heeft een (huur)woning, en ik heb mijn eigen huurwoning. Zijn huis is groter, dus slaap ik geregeld bij hem. Wij werken allebei full time.
Nu komt steeds vaker het onderwerp "samenwonen" naar voren, dat we dit allebei graag willen en graag samen willen zijn. Dit zou dan in zijn huis zijn.
De relatie is nog pril, dus ik ben niet van plan om nu a la minute mijn huis op te zeggen en bij hem te gaan wonen, ivm de huidige woningnood. Wel merk ik dat ik vaker bij hem ben dan thuis, eigenlijk ben ik voornamelijk of aan het werk of bij hem dus ergens vind ik de "weggegooide" huur ook zonde. Ik vraag me dan ook af, wanneer neem je dat risico? Of zijn er hier regelingen voor die ik niet ken? Ik heb vrijwel geen inschrijfjaren meer namelijk, dus mochten wij gaan samenwonen en het loopt toch mis, word aan een sociale huurwoning komen wel erg lastig. Toch lijkt mij de aankomende jaren latten ook niet ideaal, en dit is ook niet wat wij beiden willen.
Eigenlijk hoop ik gewoon op een beetje advies/wijze woorden waar ik iets mee kan en over na kan denken.
Ik ben sinds een halfjaar met mijn vriend, wat natuurlijk super leuk is en het gaat ook goed tussen ons. Hij heeft een (huur)woning, en ik heb mijn eigen huurwoning. Zijn huis is groter, dus slaap ik geregeld bij hem. Wij werken allebei full time.
Nu komt steeds vaker het onderwerp "samenwonen" naar voren, dat we dit allebei graag willen en graag samen willen zijn. Dit zou dan in zijn huis zijn.
De relatie is nog pril, dus ik ben niet van plan om nu a la minute mijn huis op te zeggen en bij hem te gaan wonen, ivm de huidige woningnood. Wel merk ik dat ik vaker bij hem ben dan thuis, eigenlijk ben ik voornamelijk of aan het werk of bij hem dus ergens vind ik de "weggegooide" huur ook zonde. Ik vraag me dan ook af, wanneer neem je dat risico? Of zijn er hier regelingen voor die ik niet ken? Ik heb vrijwel geen inschrijfjaren meer namelijk, dus mochten wij gaan samenwonen en het loopt toch mis, word aan een sociale huurwoning komen wel erg lastig. Toch lijkt mij de aankomende jaren latten ook niet ideaal, en dit is ook niet wat wij beiden willen.
Eigenlijk hoop ik gewoon op een beetje advies/wijze woorden waar ik iets mee kan en over na kan denken.
In this world, it doesn't matter how hard you've worked on something

zondag 10 april 2022 om 07:43
Ttroeteltje schreef: ↑10-04-2022 07:37Heb je gelijk in, zondermeer. Maar dat is niet aan deze TO.
Deze TO zou gek zijn als zij hals over kop haar huurwoning opgeeft.
Laat de politiek eindelijk in actie komen, en handhaven.
Tja, als iedereen in zo'n situatie een wat beter moreel compas had ontwikkeld hoefde er niet gehandhaafd te worden.
Er is woningnood, dus houd ik mijn woning aan als ik ga samenwonen want als het misloopt moet ik achteraan aansluiten. Uh?

zondag 10 april 2022 om 07:47
Jij bent altijd een heel redelijke forummer. Ik kan je input waarderen en lees je graag.
Maar nu vraag ik je……kom op…..begrijp je echt niet wat hier aan de hand is?
Dit systeem is fucked up, dat klopt. Maar zou jij, als enige in dit systeem, jouw veilige woonplek zomaar opgeven zonder te weten of dat verstandig is? Wat als die nieuwe relatie niet gezond en niet levensvatbaar is? Wat doe je dan?
Ik zou eieren voor mijn geld kiezen en die woning nog een tijdje aanhouden. Zonder schuldgevoel. Ik heb het niet over jaaaaaaaren. Ik heb het over een tijd om te wennen aan het samenwonen.

zondag 10 april 2022 om 08:17
Als je relatie uitgaat en je hebt de pech dat je niet terug kunt naar je ouders of je inmiddels volwassen kinderen of andere familieleden dan wordt je dakloos.Andersom schreef: ↑09-04-2022 22:32Is het onzin?
Eén van de oorzaken van de woningcrisis is de toename van het aantal éénpersoonshuishoudens. In die groep vallen de werkelijke éénpersoonshuishoudens maar ook de situaties zoals bij TO.
Waarbij het niet zo is dat ik het niet begrijp. Bij sociale huur heb ik er wel wat meer moeite mee dan bij koopwoningen.
Je kan nog zulke goede vrienden hebben maar die zitten er niet op te wachten dat iemand een jaar of 5 bij ze komt inwonen.
Je huis te snel opgeven betekent dus een jaar of 5 overbachten bij de daklozenopvang met meerdere mensen op een kamer.
Dan is het toch logisch dat je niet zomaar je huis opgeeft.

zondag 10 april 2022 om 08:18
Hey loopt zoals het loopt. Bij mijn vorige relatie heb ik ruim 4 jaar gelat en dat was prima. En eigenlijk dacht ik dat ik misschien wel nooit meer samen wilde wonen.Ttroeteltje schreef: ↑10-04-2022 07:38Na 2 maanden ingetrokken? Na 6 maanden je woning opgezegd? Het zou mijn keuze niet zijn. En het zou ook niet mijn advies zijn aan een ander.
Sinds kort een nieuwe relatie en eigenlijk zijn we na 2 weken samen gaan wonen, soort van vanzelf: gewoon bijna nooit meer een nacht zonder elkaar.
We hebben wel twee huizen en dat houden we nog maar even zo maar ik herken to wel hoor, dat voelt ook een tikje decadent. Ik huur, hij koop. Mijn inkomen is ondertussen gestegen dus ik kan nooit meer iets sociaal (en in mijn stad dus betaalbaar) huren als ik de huur opzeg. Ik ben dus een scheefwonende samenwoner met twee huizen: de bron van alle kwaad!
Maar goed. We kennen elkaar nog geen half jaar dus ik ga toch echt niet nu al de huur opzeggen (en in mijn geval wonen we eigenlijk meeste bij mij).
zondag 10 april 2022 om 08:19
Mijn ervaring is dat als een bepaald doel (bijvoorbeeld in jouw geval samenwonen) in de verte ligt, je er heel erg naar toeleeft maar als het eenmaal een feit is het hallelujagevoel snel, binnen twee dagen eigenlijk al, verdwenen is en je vooral de nadelen gaat zien die het je gebracht heeft.
In jouw geval zou ik het gevoel dat een bepaalde plek totaal van mij is, missen. En iets wat je opgeeft ben je kwijt. Ruzies kunnen dan een andere dimensie krijgen, zeker als je ook niet meer naar je moeder terug kan gaan. Dus, zonder dat hij het wil misschien, kan er toch een bepaalde machtsfactor gaan spelen, namelijk dat het zijn huis is. Hij weet dan dan je niet snel en niet makkelijk weg zal gaan. Hij zal dan rustiger zijn dan jij.
In jouw geval zou ik het gevoel dat een bepaalde plek totaal van mij is, missen. En iets wat je opgeeft ben je kwijt. Ruzies kunnen dan een andere dimensie krijgen, zeker als je ook niet meer naar je moeder terug kan gaan. Dus, zonder dat hij het wil misschien, kan er toch een bepaalde machtsfactor gaan spelen, namelijk dat het zijn huis is. Hij weet dan dan je niet snel en niet makkelijk weg zal gaan. Hij zal dan rustiger zijn dan jij.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven

zondag 10 april 2022 om 08:25
Dit geldt in de regio Amsterdam ook. Je kunt wel huisbewaring aanvragen ivm proefsamenwonen. Dat mag tot max 1 jaar.Mika2022 schreef: ↑09-04-2022 21:05Nee dus
Wat is woonfraude?
Als de huurder de woning of een gedeelte hiervan verhuurt aan iemand anders, zonder dat MeerWonen daar toestemming voor heeft gegeven.
Als de woning lange tijd leeg of onbewoond is, bijvoorbeeld omdat de huurder langdurig in het buitenland verblijft of samenwoont op een ander adres.
Als de woning wordt gebruikt voor illegale doeleinden, zoals hennep kweken, drugsverkoop of prostitutie.
Als de woning als postadres of opslag wordt gebruikt, bijvoorbeeld voor criminele activiteiten.
Dit geldt voor sociale huur en vrijesector.
Er wordt hier een boel verkeerde informatie gegeven.
TO om niet voor verrassingen te komen te staan. Informeer bij jouw verhuurder of raadpleeg hun website.
anoniem_67d31913d4817 wijzigde dit bericht op 10-04-2022 08:39
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
9.60% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 08:26
En na een jaar samenwonen een huis gekocht.Ttroeteltje schreef: ↑10-04-2022 07:38Na 2 maanden ingetrokken? Na 6 maanden je woning opgezegd? Het zou mijn keuze niet zijn. En het zou ook niet mijn advies zijn aan een ander.


zondag 10 april 2022 om 08:28
Ttroeteltje schreef: ↑10-04-2022 07:47Jij bent altijd een heel redelijke forummer. Ik kan je input waarderen en lees je graag.
Maar nu vraag ik je……kom op…..begrijp je echt niet wat hier aan de hand is?
Dit systeem is fucked up, dat klopt. Maar zou jij, als enige in dit systeem, jouw veilige woonplek zomaar opgeven zonder te weten of dat verstandig is? Wat als die nieuwe relatie niet gezond en niet levensvatbaar is? Wat doe je dan?
Ik zou eieren voor mijn geld kiezen en die woning nog een tijdje aanhouden. Zonder schuldgevoel. Ik heb het niet over jaaaaaaaren. Ik heb het over een tijd om te wennen aan het samenwonen.
Een tijdje is prima hoor, dat snap ik ook. Het gaat mij om al die mensen die echt samenwonen maar wel twee huizen bezet houden.
zondag 10 april 2022 om 08:32
Ik snap die laatste 'uh?' niet. Het lijkt mij inderdaad afschuwelijk om dakloos te worden bij het stuklopen van een relatie. Dus ja, ik zou, als ik een partner zou tegen komen, ook voor langere tijd mijn particuliere huurappartement aanhouden. Misschien wel voor altijd. En ik weiger me daar schuldig over te voelen; ik werk 40-50 uur per week om mijzelf een (veel te duur huur) dak boven mijn hoofd te kunnen veroorloven; dat wil ik zo houden.
Plus; sommige mensen zijn gelukkig bij een LAT-relatie; moet dat dan niet kunnen? Moeten mensen dan gedwongen gaan samenleven?

zondag 10 april 2022 om 08:38
Timetraveler schreef: ↑10-04-2022 08:32Ik snap die laatste 'uh?' niet. Het lijkt mij inderdaad afschuwelijk om dakloos te worden bij het stuklopen van een relatie. Dus ja, ik zou, als ik een partner zou tegen komen, ook voor langere tijd mijn particuliere huurappartement aanhouden. Misschien wel voor altijd. En ik weiger me daar schuldig over te voelen; ik werk 40-50 uur per week om mijzelf een (veel te duur huur) dak boven mijn hoofd te kunnen veroorloven; dat wil ik zo houden.
Plus; sommige mensen zijn gelukkig bij een LAT-relatie; moet dat dan niet kunnen? Moeten mensen dan gedwongen gaan samenleven?
Als je gelukkig bent in een LAT-relatie dan woon je dus niet samen.
En die 'uh?' slaat op het 'kip en ei-verhaal'. Mensen houden hun woning aan omdat er woningcrisis is maar zijn daardoor mede verantwoordelijk voor het bestaan van die crisis.

zondag 10 april 2022 om 08:40
En dus………denk je toch exact hetzelfde als ik schrijf?ClumsyNinja schreef: ↑10-04-2022 08:18Hey loopt zoals het loopt. Bij mijn vorige relatie heb ik ruim 4 jaar gelat en dat was prima. En eigenlijk dacht ik dat ik misschien wel nooit meer samen wilde wonen.
Sinds kort een nieuwe relatie en eigenlijk zijn we na 2 weken samen gaan wonen, soort van vanzelf: gewoon bijna nooit meer een nacht zonder elkaar.
We hebben wel twee huizen en dat houden we nog maar even zo maar ik herken to wel hoor, dat voelt ook een tikje decadent. Ik huur, hij koop. Mijn inkomen is ondertussen gestegen dus ik kan nooit meer iets sociaal (en in mijn stad dus betaalbaar) huren als ik de huur opzeg. Ik ben dus een scheefwonende samenwoner met twee huizen: de bron van alle kwaad!
Maar goed. We kennen elkaar nog geen half jaar dus ik ga toch echt niet nu al de huur opzeggen (en in mijn geval wonen we eigenlijk meeste bij mij).
Jij woont nog niet officieel samen, zegt je huur nog niet op.
Dat je na 2 weken al voortdurend samenhokt is een keuze. Het zou mijn keuze niet zijn, maar ieder zijn ding.
De situatie mbt de huurwoning is en blijft gelijk aan hetgeen ik in eerdere berichten stel. En ik vind dat verstandig.

zondag 10 april 2022 om 08:41


zondag 10 april 2022 om 08:42

zondag 10 april 2022 om 08:45
LAT-relaties vind ik prima. Sterker….ik denk dat ik nooit meer met een nieuwe partner een fulltime samenwoonrelatie zou willen. Ik hoop dat mijn huidige relatie blijvend is. Ik hou van partner en vind het heel fijn met hem. Maar zou deze relatie stranden dan denk ik echt dat een nieuwe partner in mijn leven een LAT-relatie zou moeten handelen.
zondag 10 april 2022 om 08:45
Nou, als er niet zo'n woningcrisis zou zijn, en ik wist dat ik bij het stuklopen van een relatie makkelijker weer een andere huurwoning zou vinden of met mijn modale salaris iets zou kunnen kopen, dan zou ik misschien best willen kijken of samenwonen iets is. Maar om mensen die, omdat ze niet onder een brug terecht willen komen en daarom hun onderdak lang(er) aanhouden verantwoordelijk te maken voor de woningcrisis vind ik nogal wat. Zou je dan zelf dat risico wel durven lopen om dakloos te worden?

zondag 10 april 2022 om 08:49
Ik niet!Timetraveler schreef: ↑10-04-2022 08:45Nou, als er niet zo'n woningcrisis zou zijn, en ik wist dat ik bij het stuklopen van een relatie makkelijker weer een andere huurwoning zou vinden of met mijn modale salaris iets zou kunnen kopen, dan zou ik misschien best willen kijken of samenwonen iets is. Maar om mensen die, omdat ze niet onder een brug terecht willen komen en daarom hun onderdak lang(er) aanhouden verantwoordelijk te maken voor de woningcrisis vind ik nogal wat. Zou je dan zelf dat risico wel durven lopen om dakloos te worden?
Ik heb een probleem, weet ik 1000 procent zeker.
Geen contact met ouders. Geen broer/zus. Zeer beperkt contact met andere familie daar ik uit een gezin/familie kom waarin zowat iedereen met elkaar gebrouilleerd is. Vriendinnen met relaties en kinderen die niet staan te wachten op langdurig verblijf. Een inkomen waarmee ik niet in aanmerking kom voor sociale huur, maar met de huidige huizenmarkt ook geen idee heb in welke prijscategorie ik kan kijken naar een koopwoning. Ook geen financiële ondersteuning mogelijk zoals sommigen dat wel hebben.
Als ik er alleen voor kom te staan sta ik er ook echt volledig alleen voor. Dan is het niet allen voor 1. Dan is het ik enkel en alleen voor mijzelf.

zondag 10 april 2022 om 09:04
Ik reageerde op jouw afkeuren van het snelle samenwonen/‘hokken’ zoals jij dat noemt. Ik stond er net in zoals jij hier schrijft, was ook zo ontzettend gesteld op eigen tijd en afhankelijkheid en alleen zijn. Kon me niet voorstellen dat ik weer echt samenwonen ook maar zou overwegen.Ttroeteltje schreef: ↑10-04-2022 08:45LAT-relaties vind ik prima. Sterker….ik denk dat ik nooit meer met een nieuwe partner een fulltime samenwoonrelatie zou willen. Ik hoop dat mijn huidige relatie blijvend is. Ik hou van partner en vind het heel fijn met hem. Maar zou deze relatie stranden dan denk ik echt dat een nieuwe partner in mijn leven een LAT-relatie zou moeten handelen.
En toch in deze nieuwe relatie: boem alleen nog maar samen en ik zou niet anders willen. En hij ook niet.
Dat bedoelde ik met: dingen lopen zoals ze lopen en je hebt te dealen met gevoelens dus het is allemaal niet zo rationeel.
Ook mijn ervaring: je vindt altijd wel weer een plek om te wonen. Misschien antikraak of tijdelijke bewoning in een te koop staand huis, maar je komt er uit. Dat heb ik ervaren na een relatie die stuk liep, dat heeft mijn vriend ervaren nadat hij met zijn ex uit elkaar ging.
En hoe je dan woont is inderdaad niet altijd leuk, want van een fijn huis ga je naar tijdelijk en onzeker. Maar je komt er echt wel weer uit.

zondag 10 april 2022 om 09:05
Wow wat een nare ervaring moet je hebben gehad dat je er zo in staat!retrostar schreef: ↑10-04-2022 08:19Mijn ervaring is dat als een bepaald doel (bijvoorbeeld in jouw geval samenwonen) in de verte ligt, je er heel erg naar toeleeft maar als het eenmaal een feit is het hallelujagevoel snel, binnen twee dagen eigenlijk al, verdwenen is en je vooral de nadelen gaat zien die het je gebracht heeft.
In jouw geval zou ik het gevoel dat een bepaalde plek totaal van mij is, missen. En iets wat je opgeeft ben je kwijt. Ruzies kunnen dan een andere dimensie krijgen, zeker als je ook niet meer naar je moeder terug kan gaan. Dus, zonder dat hij het wil misschien, kan er toch een bepaalde machtsfactor gaan spelen, namelijk dat het zijn huis is. Hij weet dan dan je niet snel en niet makkelijk weg zal gaan. Hij zal dan rustiger zijn dan jij.
Mega rot voor jou, maar gelukkig lijkt me dit niet een standaard verhaal. Ook watje schrijft over ruzies en macht, heel naar dat je het beeld hebt gekregen dat dat normaal is want dat is heet zeker niet!
zondag 10 april 2022 om 09:11
Juist nadat mensen een heel belangrijk besluit hebben genomen zoals kinderen nemen, trouwen, verhuizen, een huis kopen of samen gaan wonen blijkt het vaak een onbewust op verkeerde gronden genomen wanhoopsbeslissing te zijn geweest, die dan niet of heel moeilijk meer ongedaan kan worden gemaakt.
Ik zeg niet dat het verkeerd is om een verkeerde beslissing te nemen want als het goed is leer je daar ontzettend veel van. Maar het maakt je tijdelijk wel kwetsbaarder en je weet nooit welke kant het balletje op rolt. Misschien zie je daarna wel écht de zin van je leven en was je die kans misgelopen als je was blijven latten. Of misschien ga je aan de drank en kom je daar niet meer uit. Alles is mogelijk.
Ik zeg niet dat het verkeerd is om een verkeerde beslissing te nemen want als het goed is leer je daar ontzettend veel van. Maar het maakt je tijdelijk wel kwetsbaarder en je weet nooit welke kant het balletje op rolt. Misschien zie je daarna wel écht de zin van je leven en was je die kans misgelopen als je was blijven latten. Of misschien ga je aan de drank en kom je daar niet meer uit. Alles is mogelijk.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven

zondag 10 april 2022 om 09:15
Ik keur niets af. Het zal mij eerlijk gezegd een worstje wezen wat een ander doet. IK zou het nooit doen……nooit en te nimmer. Maar als een ander dat wel doet prima hoor.ClumsyNinja schreef: ↑10-04-2022 09:04Ik reageerde op jouw afkeuren van het snelle samenwonen/‘hokken’ zoals jij dat noemt. Ik stond er net in zoals jij hier schrijft, was ook zo ontzettend gesteld op eigen tijd en afhankelijkheid en alleen zijn. Kon me niet voorstellen dat ik weer echt samenwonen ook maar zou overwegen.
En toch in deze nieuwe relatie: boem alleen nog maar samen en ik zou niet anders willen. En hij ook niet.
Dat bedoelde ik met: dingen lopen zoals ze lopen en je hebt te dealen met gevoelens dus het is allemaal niet zo rationeel.
Ook mijn ervaring: je vindt altijd wel weer een plek om te wonen. Misschien antikraak of tijdelijke bewoning in een te koop staand huis, maar je komt er uit. Dat heb ik ervaren na een relatie die stuk liep, dat heeft mijn vriend ervaren nadat hij met zijn ex uit elkaar ging.
En hoe je dan woont is inderdaad niet altijd leuk, want van een fijn huis ga je naar tijdelijk en onzeker. Maar je komt er echt wel weer uit.
Ik heb een enorme drang om onafhankelijk (of zo onafhankelijk mogelijk) te zijn. Ik kom uit een gezin waarin moeder emotioneel en financieel afhankelijk was van vader. Verschrikkelijk vond en vind ik dat. De emotionele chantage en het slachtofferschap. Dat is voor mij echt een angst, een hele grote angst. Ik heb letterlijk wel eens dat ik wakker word na een droom, bang en bezweet, omdat ik heb gedroomd dat mij dat ook is overkomen.
Toen ik met huidige partner ging samenwonen is hij eerst bij mij komen inwonen. Ik woonde in een koophuis, hij ook. We hebben eerst geLAT. Daarna verkocht hij zijn woning en kwam hij bij mij wonen. Op gegeven moment wilden we groter en jonger wonen. Ons kind was toen al 1,5 jaar. Dat heeft mij echt zweet en tranen gekost voordat ik die stap nam. Zelfs toen nog.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 10-04-2022 09:17
1.24% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 09:16
Nee, hier liggen geen persoonlijke drama's aan ten grondslag.ClumsyNinja schreef: ↑10-04-2022 09:05Wow wat een nare ervaring moet je hebben gehad dat je er zo in staat!
Mega rot voor jou, maar gelukkig lijkt me dit niet een standaard verhaal. Ook watje schrijft over ruzies en macht, heel naar dat je het beeld hebt gekregen dat dat normaal is want dat is heet zeker niet!

En als het vuur gedoofd is komen er wolven

zondag 10 april 2022 om 09:19
Timetraveler schreef: ↑10-04-2022 08:45Nou, als er niet zo'n woningcrisis zou zijn, en ik wist dat ik bij het stuklopen van een relatie makkelijker weer een andere huurwoning zou vinden of met mijn modale salaris iets zou kunnen kopen, dan zou ik misschien best willen kijken of samenwonen iets is. Maar om mensen die, omdat ze niet onder een brug terecht willen komen en daarom hun onderdak lang(er) aanhouden verantwoordelijk te maken voor de woningcrisis vind ik nogal wat. Zou je dan zelf dat risico wel durven lopen om dakloos te worden?
Omdat de één niet ooit onder een brug terecht wil komen, komt een ander dat dan maar? Of die ander betaalt maar woekerprijzen? Of moet op zijn vijfentwintigste met fulltime baan tevreden zijn met 'op kamers wonen'.

zondag 10 april 2022 om 09:19
Ik ben het niet altijd eens met je input, maar in dit geval krijg je van mij een thumps up en een warme douche.
zondag 10 april 2022 om 09:31
Ik ben zelf ook zo iemand die tot ver in de twintig afhankelijk was van eerst mijn studentenkamer en daarna een kamer bij mijn ouders. Ik heb lang moeten wachten tot ik bij toeval mijn particuliere huurappartement kon betrekken. En ja ik weet nog heel goed hoe frustrerend ik dat vond en hoe ik moest huilen van blijdschap toen ik eindelijk mijn 'eigen' plekje kon betrekken. Is het dan zo moeilijk te snappen dat ik, juist omdat ik zo dankbaar ben voor mijn plek, die niet (meer) kwijt wil? En over woekerprijzen; denk jij dat ik een schijntje betaal voor mijn particuliere huur?