Relaties
alle pijlers
Scharrel met/geen gevoelens en commitment issues
zaterdag 12 maart 2022 om 20:45
Hallo Dames,
Ik wil graag mijn hart luchten bij jullie over het volgende:
Na een aantal toxic relaties was ik heilig overtuigd dat ik beter geen relaties kan aangaan en vond het prima om te scharrelen en meerdere vrouwen tegelijk te daten.
Ik ben altijd eerlijk erin geweest en zodra iemand gevoelens voor mij kreeg, was ik duidelijk, beloofde niks en stopte het contact vanzelf en liet ik het los.
Ongeveer vier maanden terug ontmoette ik via tinder een vrouw van 28 tegen waarmee het best wel ok klikte. We zijn gelijk na de eerste date het bed ingedoken en bleken een geweldige match in bed te zijn.
We zagen elkaar 1 tot 3 keer per week, bleven altijd logeren en belde best vaak en lang en appten dagelijks.
Na ongeveer twee maanden begon ik gevoelens te krijgen, ook omdat ik merkte dat dit zij anders was en deed dan al mijn andere scharrels. Meer knuffelen, meer affectie en meer intimiteit dan wat ik gewend was.
Ik voelde gewoon op een gegevens moment een soort samensmelting als we knuffelden, zoenden en vreeën.
Op een gegeven moment heb ik dat geuit maar kreeg te horen dat zij ons meer als friends with benefits zag. Ik vond het erg tegenstrijdig want ik heb FWB vaker gehad maar niet op deze manier. Dus het bleef een beetje haken en ik kon het niet echt loslaten.
Maar ze bleef erbij dat zij geen gevoelens had en gewoon FWB wilden zijn. Toen ik zei dat ik dat niet genoeg vond en dan liever er mee wilden kappen, werd ze erg verdrietig, ging ze huilen en gaf toe dat er wel wat gevoelens waren. Maar echt overtuigend (ondanks haar verdrietige emoties) was het niet. Want het liefst wilde ze dat onderwerp vermijden, niet over relaties praten en gewoon één tot twee keer per week afspreken voor seks.
We spraken ook vaak binnen af want als we buiten waren, vond ik haar vaker meer afstandelijk dan niet, en niet helemaal zichzelf. Als reden hiervoor gaf ze dat ze niet echt een veilig gevoel van me kreeg als we buiten waren. Terwijl ik juist een heel erg ik-ga-je-beschermen-gevoel over haar had. Heel vreemd.
We hebben meerder keren over (het ontbreken van) gevoelens, gehad en over het stoppen van het contact en hebben ook een paar keer echt afscheid genomen, met de nodige tranen erbij. Ze zei letterlijk ga niet weg, ik heb je nodig, ik huilen, zij huilen en uiteindelijk gaf ze toe dat ze mijn vriendin was. Dit duurde echter maar twee weken omdat ik merkte dat ze toch niet helemaal erin geloofde. Dit patroon herhaalde zich een aantal keer en ik werd gek van die tegenstrijdigheden. Geen gevoelens, wel affectie, diepe gesprekken, ze heeft dingen met mij gedeeld die ze met niemand had gedeeld. Maar uiteindelijk hebben we toch afscheid genomen want het onderwerp was inmiddels beladen geworden, ik had beduidend meer gevoelens of kon ze gemakkelijker uiten. Later ging ik erover lezen en kwam ik achter dat ze best wel commitment issues had. Push en dan pull, push en dan pull.
Relatie zou toch niet werken zei ze, omdat ze mij niet super aantrekkelijk vond, let op het woord super. Omdat ik zovaak de kids heb (Ik ben 38 jarige co-papa en ik heb mijn kids de helft van de week), omdat ze geen veilig gevoel van mij kreeg buiten... maar binnen gedroeg ze zich als mijn vriendin.
Ik heb in al die tijd geen vrienden van haar ontmoet, geen familie, niks.
En nu zit ik met liefdesverdriet, geen contact en merk dat ik tot over mijn oren verliefd op haar was/ben.
Ik wil vragen of jullie iets hierin herkennen? Ik heb veel scharrels gehad maar nooit op zo een manier. En als iemand gevoelens kreeg en mij niet meer wilde zien omdat ik dat niet had, nam ik gewoon netjes afscheid en liet ik haar gaan. Ik ging niet huilen, ik hield haar niet aan het lijntje maar respecteerde en begreep haar beslissing.
Ik denk nu van heb ik mijn gevoelens te snel geuit (ik had ze dus ik uit ze, na twee maanden), heb ik het te erg geforceerd (ik werd gek van de tegenstrijdigheden en onduidelijkheid), gaf ik haar te weinig ruimte of ligt dit echt niet aan mij en heeft zij gewoon zware commitment issues?
Als ze geen gevoelens had zoals ze zei, waarom ging ze dan telkens huilen bij afscheid? waarom liet ze me niet eerder gaan? waarom moesten we 5x uitmaken/vrienden blijven/FWB blijven, voordat het definitief uit ging?
het is nu echt klaar klaar, maar ik wil er van leren. Ik wil het begrijpen en snappen en weten hoe ik hiermee het beste kan omgaan, mocht dit in de toekomst nogmaals gebeuren.
Ik ben wel dankbaar dat het gebeurd is, want ik weet nu over mijzelf dat ik verliefd kan worden, dat vrijen met gevoelens echt next level is, dat ik niet meer wil scharrelen en doelloos daten, dat ik echt voor liefde ga, dat ik niet snel met iemand het bed induik, dat ik voor kwaliteit ga ipv kwantiteit.
Een mooie maar ook wel een beetje pijnlijke ervaring!
Bedankt alvast voor jullie mening/reacties!
Ik wil graag mijn hart luchten bij jullie over het volgende:
Na een aantal toxic relaties was ik heilig overtuigd dat ik beter geen relaties kan aangaan en vond het prima om te scharrelen en meerdere vrouwen tegelijk te daten.
Ik ben altijd eerlijk erin geweest en zodra iemand gevoelens voor mij kreeg, was ik duidelijk, beloofde niks en stopte het contact vanzelf en liet ik het los.
Ongeveer vier maanden terug ontmoette ik via tinder een vrouw van 28 tegen waarmee het best wel ok klikte. We zijn gelijk na de eerste date het bed ingedoken en bleken een geweldige match in bed te zijn.
We zagen elkaar 1 tot 3 keer per week, bleven altijd logeren en belde best vaak en lang en appten dagelijks.
Na ongeveer twee maanden begon ik gevoelens te krijgen, ook omdat ik merkte dat dit zij anders was en deed dan al mijn andere scharrels. Meer knuffelen, meer affectie en meer intimiteit dan wat ik gewend was.
Ik voelde gewoon op een gegevens moment een soort samensmelting als we knuffelden, zoenden en vreeën.
Op een gegeven moment heb ik dat geuit maar kreeg te horen dat zij ons meer als friends with benefits zag. Ik vond het erg tegenstrijdig want ik heb FWB vaker gehad maar niet op deze manier. Dus het bleef een beetje haken en ik kon het niet echt loslaten.
Maar ze bleef erbij dat zij geen gevoelens had en gewoon FWB wilden zijn. Toen ik zei dat ik dat niet genoeg vond en dan liever er mee wilden kappen, werd ze erg verdrietig, ging ze huilen en gaf toe dat er wel wat gevoelens waren. Maar echt overtuigend (ondanks haar verdrietige emoties) was het niet. Want het liefst wilde ze dat onderwerp vermijden, niet over relaties praten en gewoon één tot twee keer per week afspreken voor seks.
We spraken ook vaak binnen af want als we buiten waren, vond ik haar vaker meer afstandelijk dan niet, en niet helemaal zichzelf. Als reden hiervoor gaf ze dat ze niet echt een veilig gevoel van me kreeg als we buiten waren. Terwijl ik juist een heel erg ik-ga-je-beschermen-gevoel over haar had. Heel vreemd.
We hebben meerder keren over (het ontbreken van) gevoelens, gehad en over het stoppen van het contact en hebben ook een paar keer echt afscheid genomen, met de nodige tranen erbij. Ze zei letterlijk ga niet weg, ik heb je nodig, ik huilen, zij huilen en uiteindelijk gaf ze toe dat ze mijn vriendin was. Dit duurde echter maar twee weken omdat ik merkte dat ze toch niet helemaal erin geloofde. Dit patroon herhaalde zich een aantal keer en ik werd gek van die tegenstrijdigheden. Geen gevoelens, wel affectie, diepe gesprekken, ze heeft dingen met mij gedeeld die ze met niemand had gedeeld. Maar uiteindelijk hebben we toch afscheid genomen want het onderwerp was inmiddels beladen geworden, ik had beduidend meer gevoelens of kon ze gemakkelijker uiten. Later ging ik erover lezen en kwam ik achter dat ze best wel commitment issues had. Push en dan pull, push en dan pull.
Relatie zou toch niet werken zei ze, omdat ze mij niet super aantrekkelijk vond, let op het woord super. Omdat ik zovaak de kids heb (Ik ben 38 jarige co-papa en ik heb mijn kids de helft van de week), omdat ze geen veilig gevoel van mij kreeg buiten... maar binnen gedroeg ze zich als mijn vriendin.
Ik heb in al die tijd geen vrienden van haar ontmoet, geen familie, niks.
En nu zit ik met liefdesverdriet, geen contact en merk dat ik tot over mijn oren verliefd op haar was/ben.
Ik wil vragen of jullie iets hierin herkennen? Ik heb veel scharrels gehad maar nooit op zo een manier. En als iemand gevoelens kreeg en mij niet meer wilde zien omdat ik dat niet had, nam ik gewoon netjes afscheid en liet ik haar gaan. Ik ging niet huilen, ik hield haar niet aan het lijntje maar respecteerde en begreep haar beslissing.
Ik denk nu van heb ik mijn gevoelens te snel geuit (ik had ze dus ik uit ze, na twee maanden), heb ik het te erg geforceerd (ik werd gek van de tegenstrijdigheden en onduidelijkheid), gaf ik haar te weinig ruimte of ligt dit echt niet aan mij en heeft zij gewoon zware commitment issues?
Als ze geen gevoelens had zoals ze zei, waarom ging ze dan telkens huilen bij afscheid? waarom liet ze me niet eerder gaan? waarom moesten we 5x uitmaken/vrienden blijven/FWB blijven, voordat het definitief uit ging?
het is nu echt klaar klaar, maar ik wil er van leren. Ik wil het begrijpen en snappen en weten hoe ik hiermee het beste kan omgaan, mocht dit in de toekomst nogmaals gebeuren.
Ik ben wel dankbaar dat het gebeurd is, want ik weet nu over mijzelf dat ik verliefd kan worden, dat vrijen met gevoelens echt next level is, dat ik niet meer wil scharrelen en doelloos daten, dat ik echt voor liefde ga, dat ik niet snel met iemand het bed induik, dat ik voor kwaliteit ga ipv kwantiteit.
Een mooie maar ook wel een beetje pijnlijke ervaring!
Bedankt alvast voor jullie mening/reacties!
woensdag 16 maart 2022 om 22:32
nee hoor, ik wimpel het niet af.. het heeft me zeker wel aan het denken gezet. maar omdat de oorzaak op het onbewuste niveau zit, kost het moeite want ik moet graven om te ontdekken. Ik ben alle relaties en fwb-relaties aan het nagaan om patronen te ontdekken om zo meer duidelijkheid in mijn beweegredenen te vinden, en dat druist op bepaalde gebieden tegen de denkbeelden en aannames die ik van/over mij zelf heb en dat is interessant. dat probeerde ik in mijn laatste post aan te geven maar 'mega' kwam en stal de showandnowwedance schreef: ↑16-03-2022 22:15Ik trek geen conclusies, maar constateer dat je suggesties lijkt af te wimpelen.
Ik zeg ook helemaal niet dat je nu een pasklaar antwoord moet hebben, maar vraag me gewoon af of je zelf dan een idee hebt wat erachter zit
Het ging me niet om "mega" hoor
donderdag 17 maart 2022 om 17:16
Wow zo herkenbaar wat er in dit boek staat! Ik sta versteld... In dit en de vorige 'relaties'... Super bedankt voor de tip. Erg nuttigAnderlicht schreef: ↑16-03-2022 19:07Een testje doen bied weinig inzicht in deze materie. Ik zou het boek Liefdesbang lezen. Daar staat het eenvoudig en duidelijk beschreven.
maandag 21 maart 2022 om 08:38
Stel vast wat je wil met je leven en werk daar naartoe. Natuurlijk moet je jezelf analyseren maar vervolgens moet je gewoon doorpakken en wat van je leven maken, met of zonder partner.bakaveli schreef: ↑16-03-2022 22:06Ik geef duidelijk aan dat het me aan het denken zet en dat ik me aan het verdiepen ben.. als het inderdaad een onbewust patroon is, is het toch duidelijk dat het met één middagje over nadenken niet aan het licht kom? ik ben me aan het verdiepen en tests e.d. aan het doen om onder de oppervlakte te kunnen komen om echt te zien wat de patronen zijn dus ik vind dat je te snel en te voorbarig conclusies trekt..
Je trekt nu aan/zoekt op vrouwen met (grote) problemen en dat komt mede omdat jij zelf niet uitstraalt van grote waarde te zijn. Het enige probleem waar je nu tegenaan gaat lopen gezien je leeftijd, zijn partners die een verleden hebben en veel complexiteit kunnen meebrengen in jouw leven.
dinsdag 23 mei 2023 om 20:37
Ik wil even reageren om te vertellen hoe er nu staat.
Dankzij de tips hier heb ik het boek liefdesbang gelezen en dat was heel erg interessant en herkenbaar. Het heeft me heel veel geleerd en duidelijk gemaakt. Ik heb mijzelf daarna goed herpakt en ook mijn 'relatie' met haar. Door een combi van begrip en afstand en rust in mijn hoofd, zijn we dichter bij elkaar gekomen. Ik merkte dat zij ook dichterbij kwam maar toch nog wat trekjes vertoonde. Ik heb geprobeerd om die FWB gedoe te respecteren maar zag na een tijdje dat dat niks voor mij was. Ik heb haar dan duidelijk gemaakt dat ik haar keuze respecteer maar dat dit FWB gedoe met zoveel emoties maar ook afstand niks voor mij is. En dat ik het daarom beter wil beëindigen. Ze heeft nog wel een 2e date met iemand anders gehad en vanaf toen werd het voor haar ook duidelijk dat ze meer voor mij voelde dan ze dacht.
Lang verhaal kort, we hebben nu meer dan één jaar een exclusieve relatie en zijn allebei tot onze oren verliefd. Ze werkt ook goed aan zichzelf en kijkt met spijt terug naar de pre-relatie periode. En kan het niet geloven dat ze dit geweldige liefdevolle relatie bijna had laten gaan. Ik ben mega blij en had nooit durven te dromen dat dit zo leuk kon zijn. Het is het dik waard, ondanks al dat gedoe aan het begin. Ik voel soms de littekens ervan maar die worden steeds meer en meer irrelevant en onzichtbaar. Ik ben blij voor jullie advies en dat ik toch ben blijven volhouden against all odds. Wens iedereen een fijne stabiele liefdevolle relatie toe
<3
Dankzij de tips hier heb ik het boek liefdesbang gelezen en dat was heel erg interessant en herkenbaar. Het heeft me heel veel geleerd en duidelijk gemaakt. Ik heb mijzelf daarna goed herpakt en ook mijn 'relatie' met haar. Door een combi van begrip en afstand en rust in mijn hoofd, zijn we dichter bij elkaar gekomen. Ik merkte dat zij ook dichterbij kwam maar toch nog wat trekjes vertoonde. Ik heb geprobeerd om die FWB gedoe te respecteren maar zag na een tijdje dat dat niks voor mij was. Ik heb haar dan duidelijk gemaakt dat ik haar keuze respecteer maar dat dit FWB gedoe met zoveel emoties maar ook afstand niks voor mij is. En dat ik het daarom beter wil beëindigen. Ze heeft nog wel een 2e date met iemand anders gehad en vanaf toen werd het voor haar ook duidelijk dat ze meer voor mij voelde dan ze dacht.
Lang verhaal kort, we hebben nu meer dan één jaar een exclusieve relatie en zijn allebei tot onze oren verliefd. Ze werkt ook goed aan zichzelf en kijkt met spijt terug naar de pre-relatie periode. En kan het niet geloven dat ze dit geweldige liefdevolle relatie bijna had laten gaan. Ik ben mega blij en had nooit durven te dromen dat dit zo leuk kon zijn. Het is het dik waard, ondanks al dat gedoe aan het begin. Ik voel soms de littekens ervan maar die worden steeds meer en meer irrelevant en onzichtbaar. Ik ben blij voor jullie advies en dat ik toch ben blijven volhouden against all odds. Wens iedereen een fijne stabiele liefdevolle relatie toe
<3
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
