Relaties
alle pijlers
scheiding
donderdag 9 november 2023 om 16:54
Hoi.
een stille meelezer hier die nu zelf wat advies nodig heeft...
Ruim 5 jaar getrouwd ik heb kinderen,hij niet.
We wonen in mijn koopwoning en zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd.
Hij ervaart veel last van het gezinsleven, oa de drukte.
Hij bemoeit zich graag met bijvoorbeeld het avondeten en andere opvoedkundige zaken die mijn inziens alleen mij en mijn ex aangaan.
Voor nu logeert hij bij zijn ouders.
Misschien komt het nog goed,nu zie ik dat niet gebeuren.
Hij wil bijvoorbeeld niet meer samen kerst vieren of mee op vakantie
Sinds hij bij mij is ingetrokken zijn mijn toeslagen drastisch verlaagd.
Hoe gaat dat in de tussenliggende periode?Nu zijn we nog toeslagpartners,hoeft hij niet meer mee te betalen?
Een scheiding kan natuurlijk wel even duren,maar zonder toeslagen en zijn bijdrage gaat het krap worden.
Ik werk fulltime.
Hopelijk kan ik van jullie wat advies krijgen en een luisterend oor
een stille meelezer hier die nu zelf wat advies nodig heeft...
Ruim 5 jaar getrouwd ik heb kinderen,hij niet.
We wonen in mijn koopwoning en zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd.
Hij ervaart veel last van het gezinsleven, oa de drukte.
Hij bemoeit zich graag met bijvoorbeeld het avondeten en andere opvoedkundige zaken die mijn inziens alleen mij en mijn ex aangaan.
Voor nu logeert hij bij zijn ouders.
Misschien komt het nog goed,nu zie ik dat niet gebeuren.
Hij wil bijvoorbeeld niet meer samen kerst vieren of mee op vakantie
Sinds hij bij mij is ingetrokken zijn mijn toeslagen drastisch verlaagd.
Hoe gaat dat in de tussenliggende periode?Nu zijn we nog toeslagpartners,hoeft hij niet meer mee te betalen?
Een scheiding kan natuurlijk wel even duren,maar zonder toeslagen en zijn bijdrage gaat het krap worden.
Ik werk fulltime.
Hopelijk kan ik van jullie wat advies krijgen en een luisterend oor
donderdag 16 november 2023 om 09:25
Hendrika13 schreef: ↑14-11-2023 13:02Hebben jullie het idee dat ik te hoge eisen heb en hem in een gezinsleven wil proppen?
Hij heeft zelf gezegd dat hij zo graag bij ons gezin hoort en hij is compleet opgenomen in mijn familie en vriendengroep.
Zijn contact met zijn familie is problematisch en vrienden ziet hij enkel in het café,dus met hen geen plannen voor feestdagen,kids zijn ook een dag bij hun vader,dus er is zeker tijd om zelf in te delen.
En tuurlijk mag hij zich uitspreken als het te bont wordt,maar bord leeg eten bijvoorbeeld vind ik ouderwets en niet aan hem.
Ook het zakgeldbedrag wat ik met hun vader betaal bijvoorbeeld is niet aan hem.
Hij is sowieso vrij om te gaan als hij het niet meer trekt,maar dat is niet zoals ik een huwelijk voor me zie en dat is helemaal prima en ga ik alleen verder.
Voor nu eerst relatietherapie en kijken wat ons dat gaat brengen
Ik denk wel dat je man grenzen kan stellen, maar ik vind het wel raar dat je man zich hier mee denkt te kunnen bemoeien. Vooral ook omdat deze 2 dingen voorbeelden zijn, waar hij geen last van hoeft te hebben. Ik vind het wat anders als hij wat zou zeggen als ze de muziek steeds veel te hard hebben staan, als hij daar last van heeft. Maar zolang hij hun zakgeld niet betaalt, zou hem dat niet moeten deren
En bord leeg eten? Het zijn pubers, geen kleuters
donderdag 16 november 2023 om 10:49
Binnen een relatie met de andere ouder van je kinderen is dat anders, dan ben je samen een team en zijn je prioriteiten hetzelfde.-April- schreef: ↑15-11-2023 22:42Dat hoeft niet altijd zo te zijn. Er zijn zeker samengestelde gezinnen waarbij de nieuwe partner goed matcht met de kinderen en een belangrijke rol speelt in hun leven
En ik zou overigens geen relatie willen hebben met iemand voor wie ik geen eerste prioriteit ben. Ook geen lat-relatie
Ik heb een man en kind, allebei zijn mijn eerste prioriteit. En ik weet dat dat ook voor mijn man geldt.
Na een scheiding zijn (als het goed is) je kinderen je eerste prioriteit, niet die spannende verliefdheid, hoe leuk ook. Als het goed is begrijpt die nieuwe partner dat ook. Zo niet, dan zou ik er niet verder mee gaan.
donderdag 16 november 2023 om 13:04
Maar hij mag zich verder nergens mee bemoeien? Ik denk dat je verwarrende signalen naar hem stuurt.Hendrika13 schreef: ↑14-11-2023 13:02Hebben jullie het idee dat ik te hoge eisen heb en hem in een gezinsleven wil proppen?
Hij heeft zelf gezegd dat hij zo graag bij ons gezin hoort en hij is compleet opgenomen in mijn familie en vriendengroep.
Zijn contact met zijn familie is problematisch en vrienden ziet hij enkel in het café,dus met hen geen plannen voor feestdagen,kids zijn ook een dag bij hun vader,dus er is zeker tijd om zelf in te delen.
En tuurlijk mag hij zich uitspreken als het te bont wordt,maar bord leeg eten bijvoorbeeld vind ik ouderwets en niet aan hem.
Ook het zakgeldbedrag wat ik met hun vader betaal bijvoorbeeld is niet aan hem.
Hij is sowieso vrij om te gaan als hij het niet meer trekt,maar dat is niet zoals ik een huwelijk voor me zie en dat is helemaal prima en ga ik alleen verder.
Voor nu eerst relatietherapie en kijken wat ons dat gaat brengen
donderdag 16 november 2023 om 15:08
Ik blijf het bijzonder vinden dat wanneer er een stiefouder betrokken is, deze wel de lasten mag dragen en niet zijn/haar mening mag vormen of deel mag nemen aan de opvoeding.
Sommige zaken worden echt enkel als ouder(s) besloten, maar aangezien het ook zijn huis is en hij er ook leeft kun je ook kijken naar wat voor hem belangrijk is en hierover met elkaar afspraken maken. Of dat nu over eten gaat, bedtijd etc. dat maakt dan toch niet uit?
Ik krijg een beetje het gevoel dat het op jou manier moet gaan en hij enkel te gast is in zijn eigen woning.
Ja ik vind je bord leegeten het ook vreselijk ouderwets, maar dit is toch iets waarover je kunt spreken met elkaar? Wat maakt het voor hem zo belangrijk? Misschien is er een tussenweg mogelijk?
Mijn kinderen hadden een stiefmoeder die er precies zo over dacht en mijn kind eens tot 20 uur aan tafel heeft laten zitten.
Als moeder ben ik het gesprek aangegaan (ik sta er immers niet achter) haar redenatie was het feit dat het zonde is om eten weg te gooien, en kinderen horen nu eenmaal hun bord leeg te eten.
Ik vind dat mijn kinderen zelf mogen beslissen wanneer ze vol zitten, maar eten weggooien inderdaad ook zonde.
Met elkaar kwamen we tot een compromis, iedereen blij.
Had het ook af kunnen kappen omdat zij mijn kinderen niet opvoed, maar uiteindelijk zorgt ze wel ook voor ze (en dat is in het geval van jou man toch ook?) Hij mag wel deelnemen aan het gezinsleven (sterker nog moet in vakanties en met feestdagen) wanneer het jou uitkomt.
Idem met geld, voeren jullie gezamenlijke financiën heeft hij mijns inziens ook het recht om mee te beslissen wat er aan zakgeld van de kinderen uitgegeven wordt.
Hebben jullie eigen financiën, dan kan hij daar een mening over hebben maar is het aan jou hoeveel ze krijgen, daar valt dan toch ook prima over te praten?
Hij is vrij om te gaan wanneer hij het niet meer trekt, komt op mij ook niet heel liefdevol over. Met elkaar kijken naar hoe je een samengesteld gezin invult en hoe er aan ieders wensen/verwachtingen tegemoet wordt gekomen lijkt me een fijnere insteek.
Sommige zaken worden echt enkel als ouder(s) besloten, maar aangezien het ook zijn huis is en hij er ook leeft kun je ook kijken naar wat voor hem belangrijk is en hierover met elkaar afspraken maken. Of dat nu over eten gaat, bedtijd etc. dat maakt dan toch niet uit?
Ik krijg een beetje het gevoel dat het op jou manier moet gaan en hij enkel te gast is in zijn eigen woning.
Ja ik vind je bord leegeten het ook vreselijk ouderwets, maar dit is toch iets waarover je kunt spreken met elkaar? Wat maakt het voor hem zo belangrijk? Misschien is er een tussenweg mogelijk?
Mijn kinderen hadden een stiefmoeder die er precies zo over dacht en mijn kind eens tot 20 uur aan tafel heeft laten zitten.
Als moeder ben ik het gesprek aangegaan (ik sta er immers niet achter) haar redenatie was het feit dat het zonde is om eten weg te gooien, en kinderen horen nu eenmaal hun bord leeg te eten.
Ik vind dat mijn kinderen zelf mogen beslissen wanneer ze vol zitten, maar eten weggooien inderdaad ook zonde.
Met elkaar kwamen we tot een compromis, iedereen blij.
Had het ook af kunnen kappen omdat zij mijn kinderen niet opvoed, maar uiteindelijk zorgt ze wel ook voor ze (en dat is in het geval van jou man toch ook?) Hij mag wel deelnemen aan het gezinsleven (sterker nog moet in vakanties en met feestdagen) wanneer het jou uitkomt.
Idem met geld, voeren jullie gezamenlijke financiën heeft hij mijns inziens ook het recht om mee te beslissen wat er aan zakgeld van de kinderen uitgegeven wordt.
Hebben jullie eigen financiën, dan kan hij daar een mening over hebben maar is het aan jou hoeveel ze krijgen, daar valt dan toch ook prima over te praten?
Hij is vrij om te gaan wanneer hij het niet meer trekt, komt op mij ook niet heel liefdevol over. Met elkaar kijken naar hoe je een samengesteld gezin invult en hoe er aan ieders wensen/verwachtingen tegemoet wordt gekomen lijkt me een fijnere insteek.
donderdag 16 november 2023 om 16:09
Hij is niet haar spannende verliefdheid, maar haar echtgenoot.Kris84 schreef: ↑16-11-2023 10:49Binnen een relatie met de andere ouder van je kinderen is dat anders, dan ben je samen een team en zijn je prioriteiten hetzelfde.
Na een scheiding zijn (als het goed is) je kinderen je eerste prioriteit, niet die spannende verliefdheid, hoe leuk ook. Als het goed is begrijpt die nieuwe partner dat ook. Zo niet, dan zou ik er niet verder mee gaan.
donderdag 16 november 2023 om 16:18
TO hoeveel kinderen heb je eigenlijk?
Je schrijft ook ergens dat ze hartstikke gek op hem zijn. Waarom zou je jezelf en hen nog een tweede scheiding aandoen? Als je elkaar een beetje de rust gunt heb je toch een prima huwelijk? Ik kan ook niet goed tegen drukte en zoek ook mijn rustmomentjes. Zelfs toen mijn inmiddels volwassen kind nog thuiswoonde heb ik soms wel eens gezegd (als ze mij bij terugkomst uit het werk al vol wilde tetteren met vanalles: "nu even niet. Ik wil even een half uur mijn rust hebben."
Ik snap echt niet dat je daarom je huwelijk op wil geven als jullie verder gek op elkaar zijn. Je kunt je kinderen toch zeggen dat je man gek op ze is, maar niet altijd goed tegen de drukte kan?
Je schrijft ook ergens dat ze hartstikke gek op hem zijn. Waarom zou je jezelf en hen nog een tweede scheiding aandoen? Als je elkaar een beetje de rust gunt heb je toch een prima huwelijk? Ik kan ook niet goed tegen drukte en zoek ook mijn rustmomentjes. Zelfs toen mijn inmiddels volwassen kind nog thuiswoonde heb ik soms wel eens gezegd (als ze mij bij terugkomst uit het werk al vol wilde tetteren met vanalles: "nu even niet. Ik wil even een half uur mijn rust hebben."
Ik snap echt niet dat je daarom je huwelijk op wil geven als jullie verder gek op elkaar zijn. Je kunt je kinderen toch zeggen dat je man gek op ze is, maar niet altijd goed tegen de drukte kan?
donderdag 16 november 2023 om 19:04
Ben ik weer
Lotje wat jammer dat het bij jullie niet gelukt is,ook mijn angst.
Een man cave klinkt goed haha dat zou hij zeker willen, nu helaas niet de financiële middelen voor.
Tuurlijk moet hij zich ook thuis voelen, maar hij wist wel waar hij aan begon en het was hij die wilde samen wonen en trouwen, achteraf misschien ook naïef van ons...
Ik wil ten alle tijden bewaken dat de kinderen mij later dingen gaan kwalijk nemen .
Onze financiën zijn trouwens gescheiden.
Libelle 44 ik heb 3 kinderen.
Ze weten ook wel dat hij soms kribbig is en het niet zo bedoelt hoor, ik ben er zelf ook heel gevoelig voor.
Ik heb snel het idee ze te moeten beschermen tegen een negatieve sfeer,maar wellicht overdrijf ik.
Ik ben heel blij met jullie input en de spiegel die wordt voor gehouden!
Lotje wat jammer dat het bij jullie niet gelukt is,ook mijn angst.
Een man cave klinkt goed haha dat zou hij zeker willen, nu helaas niet de financiële middelen voor.
Tuurlijk moet hij zich ook thuis voelen, maar hij wist wel waar hij aan begon en het was hij die wilde samen wonen en trouwen, achteraf misschien ook naïef van ons...
Ik wil ten alle tijden bewaken dat de kinderen mij later dingen gaan kwalijk nemen .
Onze financiën zijn trouwens gescheiden.
Libelle 44 ik heb 3 kinderen.
Ze weten ook wel dat hij soms kribbig is en het niet zo bedoelt hoor, ik ben er zelf ook heel gevoelig voor.
Ik heb snel het idee ze te moeten beschermen tegen een negatieve sfeer,maar wellicht overdrijf ik.
Ik ben heel blij met jullie input en de spiegel die wordt voor gehouden!
donderdag 16 november 2023 om 21:39
Het is volgend jaar weer kerst. Je doet moeilijk om iets dat totaal onbelangrijk is in deze situatie.Hendrika13 schreef: ↑13-11-2023 12:16Nou voor mij zijn die heel belangrijk om als gezin samen te vieren,niet voor het plaatje maar dat zijn toch fijne dagen.
donderdag 16 november 2023 om 21:44
Helemaal mee eens.S-Groot schreef: ↑13-11-2023 13:24Misschien door te beginnen met accepteren dat niet iedereen dat drukke gezinsleven trekt op de manier waarop jij het wil. Als je het echt nog een eerlijke kans wil geven zou ik je hoge eisen laten varen totdat jullie relatietherapie hebben en dan dáár bespreken hoe jij de relatie graag ziet, hoe hij het graag ziet en of jullie elkaar daar ergens kunnen vinden.
En begin met die harde kerstdagen eis: de zon gaat gewoon op en onder die dag hè. Net als alle andere dagen.
donderdag 16 november 2023 om 22:52
Dat vind ik ook! Hoe lastig is dit voor je man. Hij woont samen met jou, de kinderen zijn daar ook, maar hij mag zich nergens mee bemoeien?Blauwedruif85 schreef: ↑12-11-2023 23:16
Ik vind overigens wel dat hij enig recht heeft om zich te bemoeien met opvoeding of avondeten oid als je samenwoont. Maar dat zal geen populaire mening zijn.
Ik weet niet welk 'gedoe ' er is met avondeten, maar zo gek is het toch niet dat hij er ook iets over wil zeggen wanneer er dus blijkbaar gedoe is?
vrijdag 17 november 2023 om 08:23
3 kinderen..3 pubers...pfff..ik zou ook af en toe mijn rust willen. Ik denk dat juist jij TO de sfeer in huis het meest in de hand hebt. Als jij je man nu gewoon af en toe lekker alleen iets laat doen als het hem teveel wordt, zal hij een stuk minder kribbig reageren.Hendrika13 schreef: ↑16-11-2023 19:04Ben ik weer
Lotje wat jammer dat het bij jullie niet gelukt is,ook mijn angst.
Een man cave klinkt goed haha dat zou hij zeker willen, nu helaas niet de financiële middelen voor.
Tuurlijk moet hij zich ook thuis voelen, maar hij wist wel waar hij aan begon en het was hij die wilde samen wonen en trouwen, achteraf misschien ook naïef van ons...
Ik wil ten alle tijden bewaken dat de kinderen mij later dingen gaan kwalijk nemen .
Onze financiën zijn trouwens gescheiden.
Libelle 44 ik heb 3 kinderen.
Ze weten ook wel dat hij soms kribbig is en het niet zo bedoelt hoor, ik ben er zelf ook heel gevoelig voor.
Ik heb snel het idee ze te moeten beschermen tegen een negatieve sfeer,maar wellicht overdrijf ik.
Ik ben heel blij met jullie input en de spiegel die wordt voor gehouden!
T'is voor mij net als in het verleden alle feestdagen met (schoon)familie te moeten doorbrengen. Pff daar werd ik ook kribbig van. Juist als je mij niks zou opleggen, zou ik juist zelf spontaan twee uurtjes op bezoek komen. Jii TO verwacht veel te veel dat jou man zich naar jou en de kinderen aanpast.
vrijdag 17 november 2023 om 08:47
Voor hem lijkt het me beter om te latten. Hij geeft aan dat het te druk voor hem is, wat niet zo gek is met drie kinderen in huis die niet van hem zijn.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar totdat ze uit huis zijn zou ik lekker blijven latten en dan later maar weer eens zien of samenwonen een optie voor jullie is.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar totdat ze uit huis zijn zou ik lekker blijven latten en dan later maar weer eens zien of samenwonen een optie voor jullie is.
vrijdag 17 november 2023 om 09:18
Ik heb ook 3 kinderen en het is gewoon hartstikke druk en soms super vermoeiend, dan is mijn man ook wel eens kribbig, of ik. Mocht je bij elkaar blijven laat dan alsjeblieft en testament opmaken want nu trekken je kinderen aan het kortste eind. Zorg in ieder geval voor een twee traps testament. Een notaris moet je gewoon niet overslaan als je trouwt en al helemaal niet als er eentje kinderen heeft.Hendrika13 schreef: ↑16-11-2023 19:04Ben ik weer
Lotje wat jammer dat het bij jullie niet gelukt is,ook mijn angst.
Een man cave klinkt goed haha dat zou hij zeker willen, nu helaas niet de financiële middelen voor.
Tuurlijk moet hij zich ook thuis voelen, maar hij wist wel waar hij aan begon en het was hij die wilde samen wonen en trouwen, achteraf misschien ook naïef van ons...
Ik wil ten alle tijden bewaken dat de kinderen mij later dingen gaan kwalijk nemen .
Onze financiën zijn trouwens gescheiden.
Libelle 44 ik heb 3 kinderen.
Ze weten ook wel dat hij soms kribbig is en het niet zo bedoelt hoor, ik ben er zelf ook heel gevoelig voor.
Ik heb snel het idee ze te moeten beschermen tegen een negatieve sfeer,maar wellicht overdrijf ik.
Ik ben heel blij met jullie input en de spiegel die wordt voor gehouden!
vrijdag 17 november 2023 om 09:23
TiumPerfectum schreef: ↑17-11-2023 09:18Ik heb ook 3 kinderen en het is gewoon hartstikke druk en soms super vermoeiend, dan is mijn man ook wel eens kribbig, of ik. Mocht je bij elkaar blijven laat dan alsjeblieft en testament opmaken want nu trekken je kinderen aan het kortste eind. Zorg in ieder geval voor een twee traps testament. Een notaris moet je gewoon niet overslaan als je trouwt en al helemaal niet als er eentje kinderen heeft.
Mag ik vragen waarom kinderen aan het kortste eind trekken wanneer de financiën gescheiden zijn? Ik heb ook gescheiden financiën namelijk met een partner met kinderen en een koopwoning.
vrijdag 17 november 2023 om 09:55
Als je ervoor kiest te gaan samenwonen en zelfs trouwen kies je er ook voor om het samen te doen. Dat geldt voor jou en ook voor hem. Maar dan moet je hem wel de kans geven. Ik heb nu het idee dat hij zich maar moet aanpassen aan jouw gezinsleven maar dat werkt niet. Je zal daar samen een weg in moeten vinden en heel veel praten. Hij zal aan de ene kant zijn eigen ding moeten kunnen doen maar aan de andere kant ook zijn inbreng kunnen geven want hij woont er ook en is gelijkwaardig en geen aanhangsel.
vrijdag 17 november 2023 om 10:11
Ik lees het juist andersom, misschien mis ik wat hoor, maar trouwen met een vrouw met 3 kinderen, graag een gezin willen en samenwonen en dan nu wegrennen omdat ie t niet trekt vind ik ook niet getuigen van karakter. Wbt opvoeding en bemoeienis zou ik zeker goede afspraken maken. Wat maakt dat dit niet vantevoren besproken lijkt?
vrijdag 17 november 2023 om 10:27
Wanneer heb ik dat gezegd?MrsMorrison schreef: ↑17-11-2023 09:23Mag ik vragen waarom kinderen aan het kortste eind trekken wanneer de financiën gescheiden zijn? Ik heb ook gescheiden financiën namelijk met een partner met kinderen en een koopwoning.
vrijdag 17 november 2023 om 10:45
Ik denk dat voor beide kanten wat te zeggen is en aan beide kanten niet helemaal lekker gaat. Een samengesteld gezin is ingewikkeld. Het is niet voor niks dat 60% binnen 5 jaar weer uit elkaar gaat.tinder schreef: ↑17-11-2023 10:11Ik lees het juist andersom, misschien mis ik wat hoor, maar trouwen met een vrouw met 3 kinderen, graag een gezin willen en samenwonen en dan nu wegrennen omdat ie t niet trekt vind ik ook niet getuigen van karakter. Wbt opvoeding en bemoeienis zou ik zeker goede afspraken maken. Wat maakt dat dit niet vantevoren besproken lijkt?
Dat wil niet zeggen dat je er niet aan moet beginnen (want dat doe ik zelf ook) maar dat je je wel moet beseffen dat het niet zo is als een kerngezin.
vrijdag 17 november 2023 om 10:47
TiumPerfectum schreef: ↑17-11-2023 09:18Ik heb ook 3 kinderen en het is gewoon hartstikke druk en soms super vermoeiend, dan is mijn man ook wel eens kribbig, of ik. Mocht je bij elkaar blijven laat dan alsjeblieft en testament opmaken want nu trekken je kinderen aan het kortste eind. Zorg in ieder geval voor een twee traps testament. Een notaris moet je gewoon niet overslaan als je trouwt en al helemaal niet als er eentje kinderen heeft.
Hier toch?
vrijdag 17 november 2023 om 11:04
Nee, ik zeg dat ze een testament moet maken omdat haar kinderen aan het kortste eind trekken als zij komt te overlijden en getrouwd is zonder testament. Waar ik even vanuit ga omdat TO dacht dat ze op huwelijkse voorwaarden getrouwd was maar getrouwd is na 2018 in beperkte gemeenschap van goederen. Dus ik denk dat ze helemaal niets op papier hebben laten zetten.
vrijdag 17 november 2023 om 11:08
Eens. Even om de tafel lijkt mij en de hele zaak weer doorspreken voor er wat beslist wordt. Wie wil wat, wat is de verwachting, voelen beide partijen zich serieus genomen enzovoortsBlauwedruif85 schreef: ↑17-11-2023 10:45Ik denk dat voor beide kanten wat te zeggen is en aan beide kanten niet helemaal lekker gaat. Een samengesteld gezin is ingewikkeld. Het is niet voor niks dat 60% binnen 5 jaar weer uit elkaar gaat.
Dat wil niet zeggen dat je er niet aan moet beginnen (want dat doe ik zelf ook) maar dat je je wel moet beseffen dat het niet zo is als een kerngezin.
vrijdag 17 november 2023 om 11:10
TiumPerfectum schreef: ↑17-11-2023 11:04Nee, ik zeg dat ze een testament moet maken omdat haar kinderen aan het kortste eind trekken als zij komt te overlijden en getrouwd is zonder testament. Waar ik even vanuit ga omdat TO dacht dat ze op huwelijkse voorwaarden getrouwd was maar getrouwd is na 2018 in beperkte gemeenschap van goederen. Dus ik denk dat ze helemaal niets op papier hebben laten zetten.
Aahhh okee. Ik begreep het niet helemaal. Maar een testament is altijd slim zeker wanneer 1 van de 2 kinderen heeft. Dat hebben wij ook zo gedaan. En op de langstlevende. Dus zijn kinderen kunnen niet aan de erfenis na zijn dood. Of deze opeisen.
vrijdag 17 november 2023 om 11:12
Getuigt niet van karakter? Wie zegt dat hij wil scheiden, hij wil gewoon iets meer tijd voor zich alleen om het te kunnen trekken. Moet hij er dan aan onderdoor gaan?tinder schreef: ↑17-11-2023 10:11Ik lees het juist andersom, misschien mis ik wat hoor, maar trouwen met een vrouw met 3 kinderen, graag een gezin willen en samenwonen en dan nu wegrennen omdat ie t niet trekt vind ik ook niet getuigen van karakter. Wbt opvoeding en bemoeienis zou ik zeker goede afspraken maken. Wat maakt dat dit niet vantevoren besproken lijkt?
Hij kan er wel een beeld van vormen, maar hoe het gezinsleven is weet hij pas zodra hij samenwoont.
Getuigt het dan ook niet van karakter als iemand een baan aanneemt en het toch niet trekt en overspannen wordt?
Ik denk dat als TO blijft drammen dat hij overal bij moet zijn haar man lichtelijk overspannen raakt. Hij zijn niet zijn kinderen,hij is hier niet ingegroeid. En niet iedereen trekt dat.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in