scheiding

09-11-2023 16:54 79 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi.

een stille meelezer hier die nu zelf wat advies nodig heeft...

Ruim 5 jaar getrouwd ik heb kinderen,hij niet.
We wonen in mijn koopwoning en zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd.

Hij ervaart veel last van het gezinsleven, oa de drukte.
Hij bemoeit zich graag met bijvoorbeeld het avondeten en andere opvoedkundige zaken die mijn inziens alleen mij en mijn ex aangaan.

Voor nu logeert hij bij zijn ouders.

Misschien komt het nog goed,nu zie ik dat niet gebeuren.
Hij wil bijvoorbeeld niet meer samen kerst vieren of mee op vakantie

Sinds hij bij mij is ingetrokken zijn mijn toeslagen drastisch verlaagd.
Hoe gaat dat in de tussenliggende periode?Nu zijn we nog toeslagpartners,hoeft hij niet meer mee te betalen?
Een scheiding kan natuurlijk wel even duren,maar zonder toeslagen en zijn bijdrage gaat het krap worden.
Ik werk fulltime.

Hopelijk kan ik van jullie wat advies krijgen en een luisterend oor
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
12-11-2023 23:02
Waarom in godsnaam?
Wat is er zo belangrijk aan die feestdagen? Het plaatje?
Nou voor mij zijn die heel belangrijk om als gezin samen te vieren,niet voor het plaatje maar dat zijn toch fijne dagen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor alle reacties.
Voor nu even rust in de tent en relatietherapie starten.
Mocht dat niets opleveren bel ik zsm een advocaat.
Liefde is er 100% ,nu kijken hoe we dat combineren met een druk gezinsleven:)
Alle reacties Link kopieren Quote
puntillita schreef:
13-11-2023 01:06
Hoezo geen PA “gezien de huwelijkse voorwaarden”? Je kunt PA onderling niet uitsluiten. Als TO’s partner een laag inkomen heeft (recht op huurtoeslag) zou zij hem mogelijk zelfs PA moeten betalen.

https://www.hogeraad.nl/actueel/nieuwso ... scheiding/
Waarschijnlijk is wat ik tikte, Dat is wat anders dan 'geen'. Dus goede link maar wat je op aan slaat klopt niet helemaal.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je het los van elkaar moet leren zien. Het is jouw drukke gezinsleven, niet die van hem. Jullie zullen de relatie moeten vormgeven op een manier die jullie beide past, in plaats van dat je probeert om zijn leven in de jouwe te proppen (zo komt het nu een beetje over als ik je berichten lees).

Wat wil hij het liefste doen met de feestdagen? Hij zal ook zijn eigen vrienden en familie hebben denk ik? Of wil hij liever eens een weekend alleen met jou doorbrengen in alle rust? Is daar ook ruimte voor?

Ik zou weer lekker met elkaar gaan daten en leuke dingen doen als jullie elkaar nog steeds leuk vinden en de rest wat meer gescheiden houden. Jij hebt je leven al opgebouwd met je kinderen, daar hoeft hij niet steeds bij te zijn. Ik zou je verwachtingen over de feestdagen wat temperen. Dat plaatje bestaat niet meer, geef er jullie eigen draai aan, zodat het voor iedereen leuk blijft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hendrika13 schreef:
13-11-2023 12:20
Bedankt voor alle reacties.
Voor nu even rust in de tent en relatietherapie starten.
Mocht dat niets opleveren bel ik zsm een advocaat.
Liefde is er 100% ,nu kijken hoe we dat combineren met een druk gezinsleven:)

Misschien door te beginnen met accepteren dat niet iedereen dat drukke gezinsleven trekt op de manier waarop jij het wil. Als je het echt nog een eerlijke kans wil geven zou ik je hoge eisen laten varen totdat jullie relatietherapie hebben en dan dáár bespreken hoe jij de relatie graag ziet, hoe hij het graag ziet en of jullie elkaar daar ergens kunnen vinden.
LuciFee2023 schreef:
13-11-2023 12:20
Waarschijnlijk is wat ik tikte, Dat is wat anders dan 'geen'. Dus goede link maar wat je op aan slaat klopt niet helemaal.


Nee, wat je scheef klopte gewoon hier. Je suggereerde een verband tussen huwelijkse voorwaarden en (waarschijnlijk) wel of geen PA. Dat verband is er niet.
madamecannibale schreef:
13-11-2023 03:07
Maar de overwaarde die is opgebouwd sinds het huwelijk kan dat wel zijn.


Dat kan in bepaalde bijzondere omstandigheden. Maar in principe houdt ieder gewoon wat hij / zij had voor het huwelijk.
Hendrika13 schreef:
13-11-2023 12:16
Nou voor mij zijn die heel belangrijk om als gezin samen te vieren,niet voor het plaatje maar dat zijn toch fijne dagen.


Maar jullie zijn geen gezin en hij mag zich niet bemoeien met jouw kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie het idee dat ik te hoge eisen heb en hem in een gezinsleven wil proppen?
Hij heeft zelf gezegd dat hij zo graag bij ons gezin hoort en hij is compleet opgenomen in mijn familie en vriendengroep.
Zijn contact met zijn familie is problematisch en vrienden ziet hij enkel in het café,dus met hen geen plannen voor feestdagen,kids zijn ook een dag bij hun vader,dus er is zeker tijd om zelf in te delen.
En tuurlijk mag hij zich uitspreken als het te bont wordt,maar bord leeg eten bijvoorbeeld vind ik ouderwets en niet aan hem.
Ook het zakgeldbedrag wat ik met hun vader betaal bijvoorbeeld is niet aan hem.
Hij is sowieso vrij om te gaan als hij het niet meer trekt,maar dat is niet zoals ik een huwelijk voor me zie en dat is helemaal prima en ga ik alleen verder.
Voor nu eerst relatietherapie en kijken wat ons dat gaat brengen 😀
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie zijn alleen geen gezin en dat zullen jullie nooit worden. Misschien heel cru gezegd, maar ik denk dat het belangrijk is om dit tot je door te laten dringen.

Jij bent een gezin met je kinderen en je hebt een vriend. Dat is iets anders dan een gezin waarin de ouders een relatie met elkaar hebben en samen de ouderlijke rol vervullen.

Hoe staan je kinderen er eigenlijk in? Ik lees niks over hun perspectief. Wat vinden ze ervan dat hij eerst bij jullie kwam wonen en nu weer weg is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij heeft enkele dagen bij zijn ouders gelogeerd,toen waren de kids bij hun vader dus zij weten van niets.
Hij is dus nu weer "thuis " en het gaat prima tussen hen,ze zijn hartstikke gek op hem.
Totdat we een beslissing hebben genomen over hoe nu verder is hij weer bij mij en nu lijkt alles weer koek en ei,maar dat gaat het natuurlijk niet blijven als we niet gaan werken aan ons huwelijk.
Kids leven vooral ook hun eigen leven,vooral de oudste trouwens,die zijn amper thuis haha.
Ik zal proberen dingen los te gaan zien en als hij aan wil haken prima.
Voorjaarsvakantie ga ik sowieso zonder hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hendrika13 schreef:
14-11-2023 17:01
Hij heeft enkele dagen bij zijn ouders gelogeerd,toen waren de kids bij hun vader dus zij weten van niets.
Hij is dus nu weer "thuis " en het gaat prima tussen hen,ze zijn hartstikke gek op hem.
Totdat we een beslissing hebben genomen over hoe nu verder is hij weer bij mij en nu lijkt alles weer koek en ei,maar dat gaat het natuurlijk niet blijven als we niet gaan werken aan ons huwelijk.
Kids leven vooral ook hun eigen leven,vooral de oudste trouwens,die zijn amper thuis haha.
Ik zal proberen dingen los te gaan zien en als hij aan wil haken prima.

Voorjaarsvakantie ga ik sowieso zonder hem.

Lijkt me heel verstandig. Van dwingen/eisen wordt geen enkele relatie beter, het zou beter zijn om echt naar elkaar te luisteren, echt uit te zoeken waar ieder behoefte aan heeft en samen kijken hoe daar invulling aan kunt geven. Maar dat gaan jullie hopelijk ook in de relatietherapie doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo herkenbaar. Ik had een lat-relatie (ex had ook geen eigen kinderen) en heb kinderen uit een nog eerdere relatie.

De lat-relatie was heel lastig. Daar waren verschillende zaken de oorzaak van.
Zo bleek na een paar jaar dat we echt anders dachten over zaken, waaronder de opvoeding van mijn kinderen. Ook de drukte was een probleem. We konden ook nog niet goed met elkaar praten, wat zeker niet helpt.
Uiteindelijk hebben we een aantal maanden geleden een punt gezet achter de relatie.

Het is gewoon heel erg moeilijk als je heel anders denkt over de opvoeding. En het is al extra lastig dat hij niet de vader is.
Hij zou de lijn van jouw en de vader over de opvoeding moeten steunen (ook al staat hij er niet 100% achter). Jij en de vader zijn verantwoordelijk, maar hij zou wel een klein aandeel moeten kunnen hebben.
Het klinkt nu niet echt als een gezin.
Ik hoop dat relatie- therapie jullie gaat helpen.
Hendrika13 schreef:
14-11-2023 13:02
Hebben jullie het idee dat ik te hoge eisen heb en hem in een gezinsleven wil proppen?
Hij heeft zelf gezegd dat hij zo graag bij ons gezin hoort en hij is compleet opgenomen in mijn familie en vriendengroep.
Zijn contact met zijn familie is problematisch en vrienden ziet hij enkel in het café,dus met hen geen plannen voor feestdagen,kids zijn ook een dag bij hun vader,dus er is zeker tijd om zelf in te delen.
En tuurlijk mag hij zich uitspreken als het te bont wordt,maar bord leeg eten bijvoorbeeld vind ik ouderwets en niet aan hem.
Ook het zakgeldbedrag wat ik met hun vader betaal bijvoorbeeld is niet aan hem.
Hij is sowieso vrij om te gaan als hij het niet meer trekt,maar dat is niet zoals ik een huwelijk voor me zie en dat is helemaal prima en ga ik alleen verder.
Voor nu eerst relatietherapie en kijken wat ons dat gaat brengen 😀
Het is toch ook zijn huis nu? Het lijkt mij eerder belangrijk dat ook hij zich goed kan voelen in zijn eigen huis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vraag me ook af wat de kinderen van hem vonden, voor hij er kwam wonen en of hij dan ineens is veranderd mbt de bemoeienis en ouderwetse ideeen. Wat vinden zij feit dat hij daar woont en hij hij zich gedraagt.

Hoe dat dan gaat als hij zich gaat bemoeien met zakgeld hoogte en borden leegeten?
Soms is latten gewoon beter, ook voor de kinderen, maar ook voor de volwassenen.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
14-11-2023 19:29
Het is toch ook zijn huis nu? Het lijkt mij eerder belangrijk dat ook hij zich goed kan voelen in zijn eigen huis.
Het lijkt mij het belangrijkst dat de kinderen zichzelf fijn vinden in hun huis (of huizen), dat lijkt me voor een ouder ondergeschikt aan een volwassene die zelf kiest voor zo'n relatie en zichzelf kan excuseren als niet lekker gaat.
Jaja.
LuciFee2023 schreef:
15-11-2023 00:22
Het lijkt mij het belangrijkst dat de kinderen zichzelf fijn vinden in hun huis (of huizen), dat lijkt me voor een ouder ondergeschikt aan een volwassene die zelf kiest voor zo'n relatie en zichzelf kan excuseren als niet lekker gaat.
Dus dan heeft een volwassene die kiest voor een relatie met iemand die kinderen heeft en daarmee samen te wonen gewoon geen enkel 'thuis' want hij moet maar weg als het hem/haar niet bevalt? Misschien hadden ze helemaal niet samen moeten gaan wonen hoor, maar als je daar samen voor kiest dan is het van belang dat je je best doet om het voor iedereen die er woont aanvaardbaar te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
15-11-2023 07:07
Dus dan heeft een volwassene die kiest voor een relatie met iemand die kinderen heeft en daarmee samen te wonen gewoon geen enkel 'thuis' want hij moet maar weg als het hem/haar niet bevalt? Misschien hadden ze helemaal niet samen moeten gaan wonen hoor, maar als je daar samen voor kiest dan is het van belang dat je je best doet om het voor iedereen die er woont aanvaardbaar te maken.
Ik denk inderdaad dat het in dit soort gevallen beter is om niet in te trekken bij een al bestaand gezin. Lekker blijven latten en elkaar zien als de kinderen bij de andere ouder zijn. Af en toe eens een etentje samen met de kinderen erbij en op een verjaardag zie je de kinderen natuurlijk wel (en de andere ouder van de kinderen), maar dat is een wereld die niet echt de jouwe is en waar je dus niet al te veel mee te maken hebt.

Die behoefte om alles met elkaar te mengen is heel begrijpelijk vanuit het perspectief van de verliefde ouder, maar als je puur naar het belang kijkt van de kinderen, dan is latten beter. Het vriendje van je puberkind komt immers ook niet bij het gezin inwonen. De eerste prioriteit zou altijd bij het gezin moeten liggen, niet bij de (nieuwe) partner.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hendrika13 schreef:
14-11-2023 13:02
Hebben jullie het idee dat ik te hoge eisen heb en hem in een gezinsleven wil proppen?
Hij heeft zelf gezegd dat hij zo graag bij ons gezin hoort en hij is compleet opgenomen in mijn familie en vriendengroep.
Zijn contact met zijn familie is problematisch en vrienden ziet hij enkel in het café,dus met hen geen plannen voor feestdagen,kids zijn ook een dag bij hun vader,dus er is zeker tijd om zelf in te delen.
En tuurlijk mag hij zich uitspreken als het te bont wordt,maar bord leeg eten bijvoorbeeld vind ik ouderwets en niet aan hem.
Ook het zakgeldbedrag wat ik met hun vader betaal bijvoorbeeld is niet aan hem.
Hij is sowieso vrij om te gaan als hij het niet meer trekt,maar dat is niet zoals ik een huwelijk voor me zie en dat is helemaal prima en ga ik alleen verder.
Voor nu eerst relatietherapie en kijken wat ons dat gaat brengen 😀
Nah, ik snap die man wel denk ik. Jullie zijn een gezin wanneer het jou uitkomt, zoals met de feestdagen. Als het om de dagelijkse maaltijd gaat daarentegen komt het je ineens niet uit en is hij geen onderdeel van het gezin, want jouw kinderen en hij moet vooral z'n mond houden. Daar zou ik ook voor bedanken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken een gezin waarbij de stiefvader een 'mancave' heeft op een recreatiepark.

Daar verblijft hij zo'n 3 dagen per week en voor zover ik kan zien is iedereen helemaal tevreden met de situatie.

Hij vertelt altijd heel liefdevol over zijn stiefkinderen en zegt altijd dingen als 'vanavond ga ik weer lekker naar mijn gezin'.

Hij trekt het gewoon echt niet fulltime.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
14-11-2023 19:29
Het is toch ook zijn huis nu? Het lijkt mij eerder belangrijk dat ook hij zich goed kan voelen in zijn eigen huis.
Dit ja en uiteindelijk is hij dus ook vertrokken toen hij het niet meer trok.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kris84 schreef:
15-11-2023 08:02
Ik denk inderdaad dat het in dit soort gevallen beter is om niet in te trekken bij een al bestaand gezin. Lekker blijven latten en elkaar zien als de kinderen bij de andere ouder zijn. Af en toe eens een etentje samen met de kinderen erbij en op een verjaardag zie je de kinderen natuurlijk wel (en de andere ouder van de kinderen), maar dat is een wereld die niet echt de jouwe is en waar je dus niet al te veel mee te maken hebt.

Die behoefte om alles met elkaar te mengen is heel begrijpelijk vanuit het perspectief van de verliefde ouder, maar als je puur naar het belang kijkt van de kinderen, dan is latten beter. Het vriendje van je puberkind komt immers ook niet bij het gezin inwonen. De eerste prioriteit zou altijd bij het gezin moeten liggen, niet bij de (nieuwe) partner.
Dat hoeft niet altijd zo te zijn. Er zijn zeker samengestelde gezinnen waarbij de nieuwe partner goed matcht met de kinderen en een belangrijke rol speelt in hun leven

En ik zou overigens geen relatie willen hebben met iemand voor wie ik geen eerste prioriteit ben. Ook geen lat-relatie
Ik heb een man en kind, allebei zijn mijn eerste prioriteit. En ik weet dat dat ook voor mijn man geldt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind jouw erg bazig en zakelijk overkomen. Jouw huis..jouw regels. Hij mag dankbaar zijn dat hij zo goed is opgenomen door al je familie. Je man weet natuurlijk ook niet van te voren hoe het echt is om ineens in een huis met kinderen te wonen. Hij heeft ws gewoon meer behoefte aan rust en dat kan ik mij goed voorstellen. Ik vond het al heerlijk toen mijn eigen kind groot genoeg was zodat we eindelijk met zijn tweeen een keer op vakantie konden. Waarom zo'n bazige eis dat de vakanties samen moeten? Over een paar jaar zijn je kinderen de deur uit en zijn jullie met zijn tweeen. Leef tot die tijd hoe het ook voor hem prettig is. In hoeverre pas jij je ook aan hem aan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Kom eens lezen op het stieftopic, voor een perspectief op zijn kant. Misschien kan je dan ook zien dat je misschien wat veel van je partner vraagt? Enerzijds verlang je "gezinsdingen" van hem, maar anderzijds mag hij bepaalde dingen in huis dan weer niet. Het kan, dat je dat zo wil, maar besef in ieder geval dat je zijn positie daarmee ook niet makkelijk maakt. Een consequentie van samen in een huis leven is ook dat hij over sommige dingen echt wel iets te zeggen mag hebben. En je kan ook met hem praten over de dingen waar hij iets van vindt toch? Misschien heeft hij nog wel interessante inzichten. Ik zeg hiermee overigens niet dat hij idd moet mogen zeggen dat ze hun bord leeg moeten eten. Maar het hele "hoe doen we het hier in huis samen" zou niet alleen voorafgaand een onderwerp van gesprek moeten zijn, maar ook nog tijdens de rit en ik vraag me af of dat bij jullie zo is. Dus opvoedkundige zaken die ook zijn leefomgeving aangaan, daar zou hij wat van mogen zeggen, ook al voor het "te bont wordt". Denk aan: je troep op het aanrecht opruimen, de tv niet op standje 100, geen scheten laten aan tafel, weet ik veel, dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
En laat die harde eis van de feestdagen los. Kijk tegen die tijd hoe de vlag erbij hangt. Het is ook niet gezellig als het tussen jullie niet lekker loopt of hij even rust of nadenktijd nodig heeft. Praat eens echt met elkaar, in plaats van hem dingen op te leggen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven