Relaties
alle pijlers
Schoonbroer overheersend
dinsdag 2 januari 2024 om 20:51
Hoi,
Sinds 4 jaar relatie met partner. Ik had al 2 kids. Samen 1 kindje,zoontje.
Broer van partner had vanaf begin zn mening klaar...ik ben nooit goed genoeg geweest.
Broer loopt ook over m'n partner heen,verbaal erg sterk en tot het asociale toe
Door hem een hoop gedoe geweest in onze relatie. We zijn in therapie gegaan. Daar ook duidelijk gemaakt dat we een team moeten zijn,m'n partner zal mij moeten beschermen en bijstaan als we door willen.
Met verjaardag van ons zoontje krijgen oudste 2 snoep van vriendin van mij. Dit stond op tafel.
Schoonbroer zegt,geef me die snoepjes eens en m'n partner zegt 2x,zijn vd kids laat ze liggen. Hij lacht m'n partner uit en pakt ze toch.
Ik zeg nogmaals 2x rustig,laat ze svp liggen. Hij lacht ook mij uit en zegt dat ik onnozel ben en me stil moet houden.
Ik wordt boos en schreeuw dat hij zich in ons huis aan de regels moet houden dat t eens afgelopen moet zijn. De maat is vol voor mij.
Hij lacht me nogmaals uit en roept onnozel wijf/kut en de rest heb ik niet eens meer gehoord. Het licht ging even uit bij mij,voelde me zo vernederd,waar alle bezoek bij is.
Ik ben net ijsklontjes aant maken en gooi van boosheid t water richting hem. Niet handig,weet ik.
Daarna ben ik weg gelopen.
Vervolgens is schoonbroer en vriendin en tevens schoonmoeder vertrokken.
Ik voelde m al aankomen,ik heb t weer gedaan.
Overig bezoek blijft wel en zegt dat ze t onnozel van hem vinden en mij snappen. Buiten t feit dat t water gooien niet slim was.
Dan volgt 1e kerstdag. M'n partner zit in zal en as en weet niet wat hij moet. Dit is overigens altijd zo...
Tijdens een wandelende die ik maak,met hond en kids,belt hij me.
Zn broer en vriendin heeft hij gesproken en we moeten beide sorry zeggen want t is kerst. Dat hebben zij afgesproken terwijl ik totaal geen inbreng had. Ik ben t hier echt niet mee eens.
Schoonmoeder vind mij vooral onnozel dat ok boos werd om een snoepje...daar ging t mij dus niet eens om maargoed. Mij gaat t om nee is nee,dat leren de kinderen en in ons huis zijn dat gewoon de regels.
Ik geef aan dat ik geen toneel ga spelen.
Partner is duidelijk,als je niet mee wil,ga ik alleen. Ik moet ook sorry zeggen. Want ik had niet boos mogen worden.....
Ik heb dus echt t gevoel hier totaal alleen in te staan.
Bespreken met partner heeft geen zin,enige wat gezegd wordt is dat ik fout ben want had niet mogen gooien. Schelden doet geen pijn.
Moest dit gewoon ergens kwijt,voel me enorm machteloos. Uiteraard is dit niet t enige voorval en t overige bezoek staat aan mijn kant. Maar ik weet echt niet wat ik hiermee moet.
We zijn uiteindelijk naar schoonmoeder gegaan 1e kerstdag en ik heb me koest gehouden maar t geeft me een vervelend gevoel.
We gaan pas over 2 weken weer naar relatie therapie dus ben eens benieuwd naar ervaringen en meningen.
Sinds 4 jaar relatie met partner. Ik had al 2 kids. Samen 1 kindje,zoontje.
Broer van partner had vanaf begin zn mening klaar...ik ben nooit goed genoeg geweest.
Broer loopt ook over m'n partner heen,verbaal erg sterk en tot het asociale toe
Door hem een hoop gedoe geweest in onze relatie. We zijn in therapie gegaan. Daar ook duidelijk gemaakt dat we een team moeten zijn,m'n partner zal mij moeten beschermen en bijstaan als we door willen.
Met verjaardag van ons zoontje krijgen oudste 2 snoep van vriendin van mij. Dit stond op tafel.
Schoonbroer zegt,geef me die snoepjes eens en m'n partner zegt 2x,zijn vd kids laat ze liggen. Hij lacht m'n partner uit en pakt ze toch.
Ik zeg nogmaals 2x rustig,laat ze svp liggen. Hij lacht ook mij uit en zegt dat ik onnozel ben en me stil moet houden.
Ik wordt boos en schreeuw dat hij zich in ons huis aan de regels moet houden dat t eens afgelopen moet zijn. De maat is vol voor mij.
Hij lacht me nogmaals uit en roept onnozel wijf/kut en de rest heb ik niet eens meer gehoord. Het licht ging even uit bij mij,voelde me zo vernederd,waar alle bezoek bij is.
Ik ben net ijsklontjes aant maken en gooi van boosheid t water richting hem. Niet handig,weet ik.
Daarna ben ik weg gelopen.
Vervolgens is schoonbroer en vriendin en tevens schoonmoeder vertrokken.
Ik voelde m al aankomen,ik heb t weer gedaan.
Overig bezoek blijft wel en zegt dat ze t onnozel van hem vinden en mij snappen. Buiten t feit dat t water gooien niet slim was.
Dan volgt 1e kerstdag. M'n partner zit in zal en as en weet niet wat hij moet. Dit is overigens altijd zo...
Tijdens een wandelende die ik maak,met hond en kids,belt hij me.
Zn broer en vriendin heeft hij gesproken en we moeten beide sorry zeggen want t is kerst. Dat hebben zij afgesproken terwijl ik totaal geen inbreng had. Ik ben t hier echt niet mee eens.
Schoonmoeder vind mij vooral onnozel dat ok boos werd om een snoepje...daar ging t mij dus niet eens om maargoed. Mij gaat t om nee is nee,dat leren de kinderen en in ons huis zijn dat gewoon de regels.
Ik geef aan dat ik geen toneel ga spelen.
Partner is duidelijk,als je niet mee wil,ga ik alleen. Ik moet ook sorry zeggen. Want ik had niet boos mogen worden.....
Ik heb dus echt t gevoel hier totaal alleen in te staan.
Bespreken met partner heeft geen zin,enige wat gezegd wordt is dat ik fout ben want had niet mogen gooien. Schelden doet geen pijn.
Moest dit gewoon ergens kwijt,voel me enorm machteloos. Uiteraard is dit niet t enige voorval en t overige bezoek staat aan mijn kant. Maar ik weet echt niet wat ik hiermee moet.
We zijn uiteindelijk naar schoonmoeder gegaan 1e kerstdag en ik heb me koest gehouden maar t geeft me een vervelend gevoel.
We gaan pas over 2 weken weer naar relatie therapie dus ben eens benieuwd naar ervaringen en meningen.
zaterdag 6 januari 2024 om 13:43
Geef hem even tijd. Dit soort dynamiek is heel lastig te doorbreken en hij ziet op tegen dat werk.Kp1985 schreef: ↑05-01-2024 22:12Oke,ter verduidelijking. Ze hadden t snoep echt net gekregen van mn vriendin daarom lag het daar nog.
Ik ben me ermee gaan bemoeien omdat t de afspraak is die we gemaakt hebben,omdat er al meerdere voorvallen geweest zijn.
Als de 1 niet serieus genomen wordt,bemoeit de ander zich ermee. Im heb dus ook 2x heel rustig gevraagd of ie het aub terug wilde leggen en op t moment dat hij onnozele begon te zeggen ben ik pas boos geworden.
Ik heb 2 dagen geleden geprobeerd uit te leggen aan m'n partner dat ik er erg mee zit,maar hij blijft erbij. Ik ben de boosdoener want had niet moeten schreeuwen. We komen hier ook gewoon niet uit. Dat blijkt. Ik weet dat hij t enorm lastig vind om tegen zn broer in te gaan en een grens te trekken want hij is gewoon onzeker. Het is al vaak gebleken dat ie dat tegen mij wel durft wat uiteindelijk ddlk een keer ervoor zorgt dat zn relatie stuk gaat,als dat t al niet is.
En zn vorige relatie was ook niet goed genoeg voor zn broer.
Hij is al vaker bij psycholoog geweest maar vindt t allemaal onzin en er is niets mis enz. Misschien beetje kort door de bocht omschreven maat een gebed zonder eind lijkt t....
Ze zijn in dat gezin niet erg respectvol naat elkaar en daar heb ik moeite mee want ik ben totaal anders opgevoed.
We zijn on speaking terms maar daar is voor nu ook alles mee gezegd. We gaan t zien.
Dat heeft niet te maken met liefde voor jou of keuzes maken, maar een diep zittend patroon wat heel veel verdriet en nare waarheden naar boven kan brengen. Het is niet zo makkelijk.
Zoals velen hier al hebben gezegd zou ik ook geen contact meer met deze familie willen en de kinderen ook niet. Hij gaat maar in zijn eentje.
Wij hebben dat ook een tijdje zo gedaan. Zijn familie zijn geen praters, en ze hebben blijkbaar na een tijdje de stilzwijgende afspraak bepaald gedrag niet meer te laten zien en ik werd uitdrukkelijk uitgenodigd.
Heel bijzonder, want eerder was het een niet bestaand issue volgens hen maargoed, die laten we gaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
