Relaties
alle pijlers
Schoonmoeder enzo
dinsdag 17 januari 2023 om 00:03
Dag lieve forumers,
Ik zit met iets waarvan ik niet helemaal weet wat ik ermee moet, vandaar dat ik op zoek ben naar enige adviezen.
Ik heb sinds een tijdje een nieuwe vriend en alles gaat super. We communiceren goed, we willen dezelfde dingen etc. Voor ons beiden is dit heel serieus en we zijn gek op elkaar. Nu woon ik op mezelf, al een aantal jaar, en ik ben het in voorgaande relaties niet meer gewend om ontzettend veel bij de schoonouders over de vloer te komen. Wel bezoek etc maar niet helemaal geïntegreerd worden in het gezin meteen. Mijn vriend woont echter nog thuis (eigenlijk weer na op kamers gewoond te hebben en wegens financiële redenen). Nu krijgt hij van zijn moeder steeds te horen dat hij weinig thuis is met negatieve ondertoon. We zijn veel bij mij, hoewel we ook minstens een keer in de week bij hem zijn. Hij heeft het hier wel moeilijk mee aangezien hij telkens een schuldgevoel krijgt hierdoor. Ik vind het juist fijn om hier te zijn aangezien we hier privacy hebben en ook een beetje ons eigen leven kunnen beginnen zo. Zijn moeder is van menig dat we ook wel daar op de bank kunnen zitten. Verder voel ik me niet helemaal serieus genomen tov mijn relatie met mijn vriend. We zijn geen 15 meer en we zijn een serieuze relatie aan het opbouwen. Ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee moet aangezien ik niet meer echt had gerekend op een situatie zoals deze. Ik vind het vooral vervelend voor mijn vriend omdat hij er zo mee zit en zich hierdoor beperkt voelt.
Enige tips hoe ik hiermee zou kunnen omgaan? Ik wil ook geen ruzies veroorzaken of iets dergelijks dus het is voor mij een lastige.
Groetjes
Ik zit met iets waarvan ik niet helemaal weet wat ik ermee moet, vandaar dat ik op zoek ben naar enige adviezen.
Ik heb sinds een tijdje een nieuwe vriend en alles gaat super. We communiceren goed, we willen dezelfde dingen etc. Voor ons beiden is dit heel serieus en we zijn gek op elkaar. Nu woon ik op mezelf, al een aantal jaar, en ik ben het in voorgaande relaties niet meer gewend om ontzettend veel bij de schoonouders over de vloer te komen. Wel bezoek etc maar niet helemaal geïntegreerd worden in het gezin meteen. Mijn vriend woont echter nog thuis (eigenlijk weer na op kamers gewoond te hebben en wegens financiële redenen). Nu krijgt hij van zijn moeder steeds te horen dat hij weinig thuis is met negatieve ondertoon. We zijn veel bij mij, hoewel we ook minstens een keer in de week bij hem zijn. Hij heeft het hier wel moeilijk mee aangezien hij telkens een schuldgevoel krijgt hierdoor. Ik vind het juist fijn om hier te zijn aangezien we hier privacy hebben en ook een beetje ons eigen leven kunnen beginnen zo. Zijn moeder is van menig dat we ook wel daar op de bank kunnen zitten. Verder voel ik me niet helemaal serieus genomen tov mijn relatie met mijn vriend. We zijn geen 15 meer en we zijn een serieuze relatie aan het opbouwen. Ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee moet aangezien ik niet meer echt had gerekend op een situatie zoals deze. Ik vind het vooral vervelend voor mijn vriend omdat hij er zo mee zit en zich hierdoor beperkt voelt.
Enige tips hoe ik hiermee zou kunnen omgaan? Ik wil ook geen ruzies veroorzaken of iets dergelijks dus het is voor mij een lastige.
Groetjes
dinsdag 17 januari 2023 om 15:19
Geheel eens!Lila-Linda schreef: ↑17-01-2023 15:17en dan kan TO kiezen, om niet meer in deze relatie te willen zitten
Oke, oke, toegegeven ik was ook al wat uitgekeken, maar dat mijn eerste verkering thuiswoonde, bij rare ouders, heeft wel geholpen met de breuk
(zonder die rare ouders, was het wat later uitgegaan)
En ook dat hij zelf de verantwoordelijkheid heeft om niet meer zo onder de plak te zitten bij zijn mams.
dinsdag 17 januari 2023 om 15:42
Valkia-the-Bloody schreef: ↑17-01-2023 15:19Geheel eens!
En ook dat hij zelf de verantwoordelijkheid heeft om niet meer zo onder de plak te zitten bij zijn mams.
Vooral dat! Dat jongeren, gedwongen door de huidige markt wat langer thuis blijven wonen is tot daar aan toe. Als jongere moet je daar dan zelf vorm gaan geven in overleg met je ouders.
dinsdag 17 januari 2023 om 15:57
steenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 14:59Ja, dat vind ik zelf ook heel belangrijk. Ik ben alleen niet van plan om mijn relatie te gaan inrichten zoals zijn moeder dat wilt. Ik wil graag samen iets opbouwen in plaats van bij de ouders rondhangen alsof we nog op de middelbare school zitten.
Waarom heb je het steeds over je schoonmoeder? Je vriend is degene die hier wat mee moet. Je moet bij hem zijn, niet bij haar.
dinsdag 17 januari 2023 om 16:23
Ik kom uit een gezin waar dat heel normaal was, mijn ouders waren zelf ook vaak de hort op, of kwamen laat thuis van allerlei dingen, en gingen dan nog wat koken, maar ik snap dat dat niet echt standaard is en dat dat storend kan zijn.Andersom schreef: ↑17-01-2023 14:25Echt?
Zou jij dat als kind graag willen? Of zou jij dat als ouder echt goed keuren?
Ik zou dat alles ouder dus echt heel vervelend vinden dat er op slag van bedtijd nog een kind aan het koken is. Gerammel met potten en pannen, de afzuigkap, de geuren. Huiskamer/keuken is hier een ruimte dus kan niet de deur dicht trekken.
Het is hier niet aan de orde maar hier warmen ze dan maar even iets op dat over is gebleven.
dinsdag 17 januari 2023 om 16:35
Ik denk dat dit de kern is. Meer dan tegen je vriend zeggen dat je niet van plan bent veel vaker bij je schoonouders op de bank te gaan zitten, maar dat je wel andere oplossingen wil bespreken als hij met hen gesproken heeft en het probleem helder heeft, kun je denk ik niet doen. Daarna ligt de bal bij hem. Natuurlijk kun je naar hem luisteren als hij aangeeft het er moeilijk mee te hebben, maar dat is het wel zo’n beetje.nerdopviva schreef: ↑17-01-2023 15:57Waarom heb je het steeds over je schoonmoeder? Je vriend is degene die hier wat mee moet. Je moet bij hem zijn, niet bij haar.
Het is zoals het is
dinsdag 17 januari 2023 om 17:13
Dat is ook zo, zelf heb ik dat toen ook tegen mijn vriend gezegd toen we net daten met elkaar. Toen hij vertelde dat hij nog thuis woonde dacht ik ook 'ja doei'. En heb gezegd dat ik niet van plan was om bij hem en zijn ouders op de bank te zitten. Waarop hij zei 'geen probleem. ik kom dan naar jou'. Maar daarbij deden zijn ouders ook helemaal niet moeilijk. Thuis kookte hij 2 x per week (hij heeft nog een zusje die ook thuis woonde en die kookte ook 2 x per week), hij deed zelf zijn was en hij betaalde kostgeld. Verder moest ie vooral doen en laten wat hij wilde. Erg fijn is dat. Hele fijne ouders heeft hij, ik heb een goede band met ze.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 17 januari 2023 om 17:47
steenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 14:57Nee hij slaapt twee dagen bij mij. Hij eet bijna elke avond thuis bij zijn ouders. Na het eten komt hij dan. Ik eet minstens 1x per week bij zijn ouders
Jee, wat vaak. Tenzij je dat prima vindt natuurlijk.
dinsdag 17 januari 2023 om 18:49
dinsdag 17 januari 2023 om 18:52
Ik vind het vooral lastig dat hij zo voor het blok gezet wordt. Hij kiest er meestal ook voor om gewoon met zijn tweetjes tijd door te brengen dus het probleem ligt voor mij ook niet daar. Er wordt een nare situatie gecreëerd waar ik straks een soort schuldige ben die de zoon weghaalt tenzij ik toegeef. Ik weet ook dat dit iets is dat hij zelf moet oplossen, ik wil er wel voor hem zijn. Wij weten beiden gewoon niet hoe we hier een zo goed mogelijke oplossing voor kunnen bedenken zonder dat het op iets vervelends gaat uitlopen.
dinsdag 17 januari 2023 om 19:16
Toegeef in wat? En misschien moet jij ook stoppen met te doen alsof jij verantwoordelijk bent voor je vriend.steenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 18:52Ik vind het vooral lastig dat hij zo voor het blok gezet wordt. Hij kiest er meestal ook voor om gewoon met zijn tweetjes tijd door te brengen dus het probleem ligt voor mij ook niet daar. Er wordt een nare situatie gecreëerd waar ik straks een soort schuldige ben die de zoon weghaalt tenzij ik toegeef. Ik weet ook dat dit iets is dat hij zelf moet oplossen, ik wil er wel voor hem zijn. Wij weten beiden gewoon niet hoe we hier een zo goed mogelijke oplossing voor kunnen bedenken zonder dat het op iets vervelends gaat uitlopen.
Jij moet hier geen partij in zijn.
Je spreekt af met je vriend wat jij wil en hoe jij het prettig vindt. Als jij het okay vindt en zij ook dat jij daar eet prima.
Maar jij bent geen partij en blijf daar ook buiten krijg je ook de schuld niet.
lorrelies wijzigde dit bericht op 17-01-2023 19:28
0.31% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
dinsdag 17 januari 2023 om 19:26
steenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 18:52Ik vind het vooral lastig dat hij zo voor het blok gezet wordt. Hij kiest er meestal ook voor om gewoon met zijn tweetjes tijd door te brengen dus het probleem ligt voor mij ook niet daar. Er wordt een nare situatie gecreëerd waar ik straks een soort schuldige ben die de zoon weghaalt tenzij ik toegeef. Ik weet ook dat dit iets is dat hij zelf moet oplossen, ik wil er wel voor hem zijn. Wij weten beiden gewoon niet hoe we hier een zo goed mogelijke oplossing voor kunnen bedenken zonder dat het op iets vervelends gaat uitlopen.
En weer doe je net alsof je vriend een weerloos slachtoffer is. Hij is volwassen, hij kan zich niet verschuilen achter "ja maar, mijn moeder wil dit" en "ja maar, mijn vriendin wil dat". Hij moet met zijn ouders om de tafel. Het is voor allebei lastig om een volwassen zoon (die al op zichzelf heeft gewoond) weer in huis te hebben. Daar moeten afspraken over worden gemaakt. Een soort tussenweg tussen een zoon die thuis woont en een volwassen zelfstandige man.
dinsdag 17 januari 2023 om 19:27
In wat er allemaal van mij wordt verwacht inmiddelsLorrelies schreef: ↑17-01-2023 19:16Toegeef in wat? En misschien moet jij ook stoppen met te doen alsof jij verantwoordelijk bent voor je vriend.
Jij moet hier geen partij in zijn.
Je spreekt af met je vriend wat jij wil en hoe jij het prettig vindt. Als jij het okay vind en zij ook dat hij daar eet prima.
Maar jij bent geen partij en om blijf daar ook buiten krijg je ook de schuld niet.
dinsdag 17 januari 2023 om 19:29
Ik denk dat die tussenweg er al lang is. Moeders vindt dit echter niet genoeg. Ik doe niet alsof hij weerloos is, ik probeer ook gewoon inzicht in de situatie te krijgen. Er wordt inmiddels ook al vanalles van mij verwacht waar ik niet op zit te wachten. Vandaar dat ik advies vroegnerdopviva schreef: ↑17-01-2023 19:26En weer doe je net alsof je vriend een weerloos slachtoffer is. Hij is volwassen, hij kan zich niet verschuilen achter "ja maar, mijn moeder wil dit" en "ja maar, mijn vriendin wil dat". Hij moet met zijn ouders om de tafel. Het is voor allebei lastig om een volwassen zoon (die al op zichzelf heeft gewoond) weer in huis te hebben. Daar moeten afspraken over worden gemaakt. Een soort tussenweg tussen een zoon die thuis woont en een volwassen zelfstandige man.
dinsdag 17 januari 2023 om 19:32
Geef eens een voorbeeld van dingen die ze van jouw verwacht. Ben best benieuwd.
dinsdag 17 januari 2023 om 19:34
Terwijl de oplossing zo simpel is, vriend vraagt aan ma, wat haar verwachtingen zijnsteenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 18:52Ik vind het vooral lastig dat hij zo voor het blok gezet wordt. Hij kiest er meestal ook voor om gewoon met zijn tweetjes tijd door te brengen dus het probleem ligt voor mij ook niet daar. Er wordt een nare situatie gecreëerd waar ik straks een soort schuldige ben die de zoon weghaalt tenzij ik toegeef. Ik weet ook dat dit iets is dat hij zelf moet oplossen, ik wil er wel voor hem zijn. Wij weten beiden gewoon niet hoe we hier een zo goed mogelijke oplossing voor kunnen bedenken zonder dat het op iets vervelends gaat uitlopen.
En kan eventueel een ‘tegenbod’ doen
Of…het huis uit
dinsdag 17 januari 2023 om 19:35
Zoals??steenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 19:29Ik denk dat die tussenweg er al lang is. Moeders vindt dit echter niet genoeg. Ik doe niet alsof hij weerloos is, ik probeer ook gewoon inzicht in de situatie te krijgen. Er wordt inmiddels ook al vanalles van mij verwacht waar ik niet op zit te wachten. Vandaar dat ik advies vroeg
dinsdag 17 januari 2023 om 19:37
Hoezo? Als het goed voelt is het prima, toch? Ik ben zelf heel snel gaan samenwonen en dat doen we 7 jaar later nog steeds, met 2 kleine huisgenoten. Nooit een seconde spijt van gehad.
dinsdag 17 januari 2023 om 20:04
En wat zegt vriend daarover tegen zijn ouders? En misschien nog wel belangrijker: wat wil vriend eigenlijk?
dinsdag 17 januari 2023 om 20:10
Ik snap zijn punt wel, maar hij gaat toch ruzie krijgen met zijn moeder. Dit zijn heel bezitterige moeders die vinden dat ze het recht hebben op alles wat hun kind aangaat. Ze vullen jouw leven in met kerstdinertjes, paasontbijt, samen op de camping en als je kind hebt, dan kom je helemaal niet meer van d'r af.steenbokjelovestea schreef: ↑17-01-2023 19:29Ik denk dat die tussenweg er al lang is. Moeders vindt dit echter niet genoeg. Ik doe niet alsof hij weerloos is, ik probeer ook gewoon inzicht in de situatie te krijgen. Er wordt inmiddels ook al vanalles van mij verwacht waar ik niet op zit te wachten. Vandaar dat ik advies vroeg
Mijn schoonouders waren ook zo maar ik geef niemand zoveel toegang tot mijn leven of agenda en zij dus ook niet. Mijn man (toen vriend) heeft ze toen duidelijk gemaakt dat we ook nog mijn familie hebben en vrienden en hobby's en tijd samen willen en ook zelf vrij willen kiezen wat we gaan doen.
Het was misschien slikken voor ze maar het was wel duidelijk. We hebben het eerste jaar wel kerst bij ze gevierd en een paasontbijt gedaan (buiten verjaardagen en af en toe langsgaan) en het zijn leuke mensen dus we gaan regelmatig bij ze langs en er is een gelijkwaardig respect naar elkaar. Hij moet geduldig en lief, blijven uitleggen dat haar verwachtingen, niet gelijk zijn met die van jullie.
Jij kan niets doen maar een man die zijn moeder niet kan, of durft, teleur te stellen, is niet de man die je wil. Dat klinkt belachelijk maar het betekent dat zij vol in je leven mag bewegen, altijd.
dinsdag 17 januari 2023 om 20:41
Je kan toch aangeven dat je best eens in de zoveel tijd daar wil komen eten maar dat je je te oud voelt om daar nog als een bakvis op de bank te zitten. Dat hij verder als jullie elkaar zien bij jou thuis komt.
Dan hou je hem helemaal niet weg bij zijn ouders, dan is ie daar nog vaak genoeg. Vraag mij wel af hoe je dat voor je ziet als jullie samen gaan wonen want zijn zijn ouders dan ook bang dat jij 'hem afpakt??'
Stel je voor dat jij nu weer terug bij je ouders zou intrekken. Zou jij jouw ouders dan ook laten bepalen wanneer en hoe vaak jij naar jouw date gaat en dat date ook bij jouw ouders elke week op visite moet komen...
Dan hou je hem helemaal niet weg bij zijn ouders, dan is ie daar nog vaak genoeg. Vraag mij wel af hoe je dat voor je ziet als jullie samen gaan wonen want zijn zijn ouders dan ook bang dat jij 'hem afpakt??'
Stel je voor dat jij nu weer terug bij je ouders zou intrekken. Zou jij jouw ouders dan ook laten bepalen wanneer en hoe vaak jij naar jouw date gaat en dat date ook bij jouw ouders elke week op visite moet komen...
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 17 januari 2023 om 20:44
En wat wordt er allemaal van jou verwacht dan?
Maak je het zelf niet veel te groot en je rol te belangrijk?
Je hoeft er helemaal niet in mee te gaan hè.
Je mag echt zelf weten of je wel of niet op visite komt en of je überhaupt aan verwachtingen wil voldoen.
lorrelies wijzigde dit bericht op 17-01-2023 21:07
0.25% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
dinsdag 17 januari 2023 om 21:01
Toen ik mijn eerste serieuze relatie kreeg woonde ik tijdelijk in bij mijn zus. Mijn zus reageerde toen net als je moeder, de negatieve ondertoon, het verwijt dat ik steeds vaker weg was, wantrouwen richting mijn nieuwe vriendin.
Ik heb het toen grotendeels genegeerd, ik bedoel, het is wat het is. In een nieuwe relatie ben je elkaar aan het aftasten, het is dan heel moeilijk om óók nog eens je moeder of zus tevreden te houden. Ik ging er van uit dat mijn zus dat uiteindelijk wel zou begrijpen. Je vriend hoeft zich denk ik niet schuldig te voelen over wat dan ook.
Ik heb het toen grotendeels genegeerd, ik bedoel, het is wat het is. In een nieuwe relatie ben je elkaar aan het aftasten, het is dan heel moeilijk om óók nog eens je moeder of zus tevreden te houden. Ik ging er van uit dat mijn zus dat uiteindelijk wel zou begrijpen. Je vriend hoeft zich denk ik niet schuldig te voelen over wat dan ook.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
