Relaties
alle pijlers
Schoonmoeder met drankprobleem
woensdag 2 april 2008 om 02:20
Mijn schoonmoeder heeft al jaren een drankprobleem. Het is niet zo dat ze elke dag drinkt. Maar als ze drinkt is het meteen een drama. Volgens mijn vriend is het begonnen toen hij en zijn zus het huis uit zijn gegaan. Dit is ongeveer twaalf jaar geleden. Het gebeurde vanaf toen regelmatig dat ze in dronken toestand haar zoon of dochter opbelde en onsamenhangende verhalen begon te vertellen, met de nodige tranen, soms urenlang.
De laatste twee jaar ging het erg goed, ze dronk toen helemaal niet meer. Maar onlangs is het weer opnieuw begonnen.
Mijn vriend vind het heel erg, maar heeft het er ook wel echt mee gehad. Hij vindt het nu eigenlijk vooral erg voor zijn vader, die ermee moet leven. Ik daarintegen heb vooral erg met haar te doen. Mijn vriend zegt echter dat ik haar toch niet kan helpen. Maar ze is zo ongelukkig! Haar man is een goede vent maar ze begrijpen elkaar totaal niet. Hij is een ontzettend rationeel en individueel persoon, zij heeft juist zo veel behoefte aan aandacht en gezelligheid.
Ik heb het er erg moeilijk mee. Ik heb niet zo veel contact met haar, nooit gehad ook, want vooral in het begin van de relatie met mijn vriend (we hebben nu ongeveer 5 jaar iets) kwamen deze dronken episodes regelmatig voor, waardoor mijn vriend de boot ook een beetje afhield. Maar ik ken haar nu wat beter en ik zou haar graag helpen.
Heeft iemand hier ervaring met zo'n situatie? Wat kan ik nu het beste doen?
De laatste twee jaar ging het erg goed, ze dronk toen helemaal niet meer. Maar onlangs is het weer opnieuw begonnen.
Mijn vriend vind het heel erg, maar heeft het er ook wel echt mee gehad. Hij vindt het nu eigenlijk vooral erg voor zijn vader, die ermee moet leven. Ik daarintegen heb vooral erg met haar te doen. Mijn vriend zegt echter dat ik haar toch niet kan helpen. Maar ze is zo ongelukkig! Haar man is een goede vent maar ze begrijpen elkaar totaal niet. Hij is een ontzettend rationeel en individueel persoon, zij heeft juist zo veel behoefte aan aandacht en gezelligheid.
Ik heb het er erg moeilijk mee. Ik heb niet zo veel contact met haar, nooit gehad ook, want vooral in het begin van de relatie met mijn vriend (we hebben nu ongeveer 5 jaar iets) kwamen deze dronken episodes regelmatig voor, waardoor mijn vriend de boot ook een beetje afhield. Maar ik ken haar nu wat beter en ik zou haar graag helpen.
Heeft iemand hier ervaring met zo'n situatie? Wat kan ik nu het beste doen?
woensdag 2 april 2008 om 10:27
Ik denk dat jij niet veel hieraan kan doen. Je vriend zou daar eerder aangewezen persoon voor zijn, het is namelijk zijn moeder.Maar als zij zelf niet geholpen wil worden dan houdt het op. Dus de vraag is dan of ze geholpen wil worden.
Je zou hierover beter eens met je vriend kunnen praten en hem ervan proberen te overtuigen dat hij actie moet ondernemen. Je zou bijvoorbeeld eens kunnen voorstellen om een gesprek aan te gaan met haar, eventueel met zijn vader erbij en hen ervan overtuigen dat ze (professionele) hulp nodig heeft.
Je zou hierover beter eens met je vriend kunnen praten en hem ervan proberen te overtuigen dat hij actie moet ondernemen. Je zou bijvoorbeeld eens kunnen voorstellen om een gesprek aan te gaan met haar, eventueel met zijn vader erbij en hen ervan overtuigen dat ze (professionele) hulp nodig heeft.
woensdag 2 april 2008 om 14:28
Als je haar echt graag mag zou je misschien iets leuks kunnen gaan doen met haar, een wekelijkse cursus oid. Zodat ze misschien ziet dat wanneer ze actief met zichzelf en haar eigen leven bezig is, ze zich beter voelt over zichzelf en minder behoefte heeft om te drinken. Daarnaast misschien leuke contacten opdoen met andere mensen aangezien je het idee hebt dat ze bepaalde dingen tekort komt bij haar man. Vaak helpen vriendschappelijke contacten al wat om de druk van de ketel af te halen.
Maar pas op dat je niet verantwoordelijkheid gaat nemen voor iets wat echt haar probleem is. Zij moet dat oplossen. Toch kun je iemand steunen simpelweg door wat oprechte aandacht en plezier hebben samen. Zolang je het ook voor jouw plezier doet is het ook niet erg wanneer het niet "afdoende" is. Wanneer je hulpverlener gaat spelen wordt zo'n contact al gauw frustrerend mocht het niet de gewenste uitwerking hebben. Dus kijk goed naar wat je zelf wil en hou je grenzen in de gaten. Als je tot de conclusie komt dat je niets kunt/wilt doen, voel je dan ook niet schuldig. Zoals gezegd, het is niet jouw verantwoordelijkheid maar die van haarzelf.
Maar pas op dat je niet verantwoordelijkheid gaat nemen voor iets wat echt haar probleem is. Zij moet dat oplossen. Toch kun je iemand steunen simpelweg door wat oprechte aandacht en plezier hebben samen. Zolang je het ook voor jouw plezier doet is het ook niet erg wanneer het niet "afdoende" is. Wanneer je hulpverlener gaat spelen wordt zo'n contact al gauw frustrerend mocht het niet de gewenste uitwerking hebben. Dus kijk goed naar wat je zelf wil en hou je grenzen in de gaten. Als je tot de conclusie komt dat je niets kunt/wilt doen, voel je dan ook niet schuldig. Zoals gezegd, het is niet jouw verantwoordelijkheid maar die van haarzelf.
woensdag 9 april 2008 om 00:56
Bedankt voor jullie reacties! Ik kon niet eerder reageren want we hadden even geen internet.
Feliciaatje: Ik heb er inderdaad aan gedacht om wat dingen met haar te gaan ondernemen. Iets anders kan ik denk ik niet echt doen, en ze moet er inderdaad gewoon af en toe even uit. Ze heeft niet echt vriendinnen en ze zit maar thuis ongelukkig te zijn. Ik denk dat dat eigenlijk het grootste probleem is, die eenzaamheid.
Marie_Liselotte: het is ook mijn probleem natuurlijk, ik heb wel gewoon met haar te maken en mijn vriend lijdt er ook onder. En ik ook, trouwens, want als ze dronken is valt ze mij ook telefonisch lastig. Buiten dat, ik kan het niet zo maar naast me neerleggen. Ik weet dat ze het zelf moet doen maar ik wil haar toch op de een of andere manier bijstaan.
Koelkast: haar aanraden hulp te zoeken vind ik erg moeilijk. Gesprekken tussen haar en mijn vriend schieten niet op, want hij lijkt qua gedrag erg op zijn vader. Beiden zeer rationeel, en ze begrijpen haar helemaal niet. Ze hebben geen idee wat ze te kort komt of wat er in haar omgaat en ik kan dat ook niet goed aan ze uitleggen. Ze kunnen zichzelf beiden erg moeilijk in anderen verplaatsen. Dat is nou net het probleem, eigenlijk.
Ik blijf het erg moeilijk vinden. Ik heb laatst geprobeerd met haar te praten met mijn vriend samen, maar dan weet ze het onderwerp vrij snel van tafel te vegen en mijn vriend gaat er dan ook niet op door. Ik vind het dan moeilijk om er wel op door te gaan.
Feliciaatje: Ik heb er inderdaad aan gedacht om wat dingen met haar te gaan ondernemen. Iets anders kan ik denk ik niet echt doen, en ze moet er inderdaad gewoon af en toe even uit. Ze heeft niet echt vriendinnen en ze zit maar thuis ongelukkig te zijn. Ik denk dat dat eigenlijk het grootste probleem is, die eenzaamheid.
Marie_Liselotte: het is ook mijn probleem natuurlijk, ik heb wel gewoon met haar te maken en mijn vriend lijdt er ook onder. En ik ook, trouwens, want als ze dronken is valt ze mij ook telefonisch lastig. Buiten dat, ik kan het niet zo maar naast me neerleggen. Ik weet dat ze het zelf moet doen maar ik wil haar toch op de een of andere manier bijstaan.
Koelkast: haar aanraden hulp te zoeken vind ik erg moeilijk. Gesprekken tussen haar en mijn vriend schieten niet op, want hij lijkt qua gedrag erg op zijn vader. Beiden zeer rationeel, en ze begrijpen haar helemaal niet. Ze hebben geen idee wat ze te kort komt of wat er in haar omgaat en ik kan dat ook niet goed aan ze uitleggen. Ze kunnen zichzelf beiden erg moeilijk in anderen verplaatsen. Dat is nou net het probleem, eigenlijk.
Ik blijf het erg moeilijk vinden. Ik heb laatst geprobeerd met haar te praten met mijn vriend samen, maar dan weet ze het onderwerp vrij snel van tafel te vegen en mijn vriend gaat er dan ook niet op door. Ik vind het dan moeilijk om er wel op door te gaan.
woensdag 9 april 2008 om 10:31
Verslaafden kunnen alleen zichzelf helpen. Erkennen van het probleem is het begin. Weet jouw schoonmoeder dat zij alcoholiste is? Kent zij de medische gevolgen van overmatig alcoholgebruik? Noemt zij zichzelf verslaafd of denkt ze dat ze alleen soms te veel drinkt? En je schoonvader? Weet hij dat zijn vrouw alcoholiste is en benoemt hij dat ook?
woensdag 9 april 2008 om 16:35
Inderdaad, het klinkt niet alsof ze hulp wil en dat is wel een voorwaarde. Ik zou trouwens ook erg voorzichtig zijn. Als je het je nu al zo aantrekt, hoe ga je je dan voelen als je heel erg je best voor je schoonmoeder loopt te doen en teleurgesteld wordt? Geloof me, daar zijn alcoholisten heel erg goed in. Ze kunnen zelfs diverse malen stoppen met drinken en even zo leuk weer beginnen.
Het siert je dat je haar wilt helpen, echt waar. Maar vergeet niet dat je schoonmoeder een volwassen mens is dat drank heeft gekozen als oplossing voor haar problemen. Ik zou wachten met haar hulp aan te bieden tot ze daar zelf om vraagt of zelf aangeeft dat ze een drankprobleem heeft. Als je af en toe met haar op stap gaat, prima, maar hang daar geen verwachtingen aan op met betrekking tot haar drankgebruik of algemene emotionele toestand. Een middagje weg is een middagje weg, verder niets.
Vergeet zeer zeker je schoonvader niet, die heeft niet voor een alcoholistische vrouw gekozen en zal er minstens zo zwaar onder lijden als zij.
Het siert je dat je haar wilt helpen, echt waar. Maar vergeet niet dat je schoonmoeder een volwassen mens is dat drank heeft gekozen als oplossing voor haar problemen. Ik zou wachten met haar hulp aan te bieden tot ze daar zelf om vraagt of zelf aangeeft dat ze een drankprobleem heeft. Als je af en toe met haar op stap gaat, prima, maar hang daar geen verwachtingen aan op met betrekking tot haar drankgebruik of algemene emotionele toestand. Een middagje weg is een middagje weg, verder niets.
Vergeet zeer zeker je schoonvader niet, die heeft niet voor een alcoholistische vrouw gekozen en zal er minstens zo zwaar onder lijden als zij.
Ga in therapie!
donderdag 10 april 2008 om 23:22
Het is niet jouw probleen en ook niet het probleem van je vriend,
Dit is het probleem van je schoonmoeder,er is niemand die haar dwingt de fles te pakken en te gaan drinken,ze doet het allemaal zelf.
Als jij haar zou gaan helpen o.a door begrip te tonen help jij haar ,haar drankprobleem in stant te houden. Daar schiet je niets mee op.
Zoals je schrijft praat je er met haar over en ze schuift het onder de tafel, teken dat ze heel goed weet waar ze mee bezig is.
Het is vervelend voor je vriend ,die kan naar een club gaan van kinderen van alcoholisten en dar met anderen er over praten,meer kunnen jullie niet doen. Spijtig maar waar.
Dit is het probleem van je schoonmoeder,er is niemand die haar dwingt de fles te pakken en te gaan drinken,ze doet het allemaal zelf.
Als jij haar zou gaan helpen o.a door begrip te tonen help jij haar ,haar drankprobleem in stant te houden. Daar schiet je niets mee op.
Zoals je schrijft praat je er met haar over en ze schuift het onder de tafel, teken dat ze heel goed weet waar ze mee bezig is.
Het is vervelend voor je vriend ,die kan naar een club gaan van kinderen van alcoholisten en dar met anderen er over praten,meer kunnen jullie niet doen. Spijtig maar waar.
