Relaties
alle pijlers
Schoonouders bemoeien zich overal mee...
maandag 5 februari 2024 om 10:28
Hee hallo 
Mijn vriend en ik zijn dus bezig met het bouwen van een eigen huis.
Nou is alle hulp zeer gewaardeerd, maar er zijn punten waar ik mij op zn zachtsgezegd dood aan begin te ergeren.
Het is eigenlijk al begonnen met de aannemer....overal moet en zullen ze bij zitten...
Naja prima...heb ik in het begin prima gevonden,maar na 1 jaar ben ik er wel klaar mee.
Nu het huis inmiddels casco staat zijn we bezig met het afbouwen, dit doen we voor een groot deel zelf.
Nu is het zo dat mijn schoonvader er denk ik wel 3/4 keer op een dag heen gaat, al dan niet op te controleren, ramen open te zetten of gewoon voor de fun...
Op het moment zijn we( mijn ouders, broer en oom )bezig met behangen, kitten en schilderen..
Mijn pa heeft afgelopen week heel strak de randen gekit en is daar lang mee bezig geweest.
Mijn schoonvader heeft vervolgens alles eruit getrokken onder het mom van (geen goede kit.) De kit was uiteraard prima en op alle oppervlakken te gebruiken.
Hier zijn ik en mijn vriend goed boos om geweest. (plus mijn vader die er logischerwijs geen zin meer in had) heb letterlijk fotos laten zien van de desbetreffende kit, maar hij blijft bij hoog en bij laag volhouden dat dit niet goed was...
Het zeggen tegen mijn schoonouders heeft geen zin want ze gaan toch door in hun argument en zeggen dat ik niet wil luisteren ( ik luister al de hele tijd natuurlijk...)
Mijn vriend heeft mij het volle vetrouwen gegeven om dit stuk te kunnen regelen, maar zn ouders zitten mij goed in de weg..
Ook wilde mijn schoonmoeder mee naar de notaris.. (heeft ze zelf voorgesteld, eerst dachten we : fijn, misschien doen we dat wel. hebben dan ook nooit ja gezegd daarop.
Uiteindelijk besloten samen te gaan( want hallo we zijn oud en wijs genoeg) maar ook dit schoot in het verkeerde keelgat. wat er voor gezorgd heeft dat we het er 9 maanden later nog over hebben.
Wat kan ik hier nu aan doen? het zijn verder lieve mensen, maar dat het zo niet verder kan zien wij zelf nu ook wel in..
En get ergste is nog dat ik de schuld van ze krijg.....
Mijn vriend en ik zijn dus bezig met het bouwen van een eigen huis.
Nou is alle hulp zeer gewaardeerd, maar er zijn punten waar ik mij op zn zachtsgezegd dood aan begin te ergeren.
Het is eigenlijk al begonnen met de aannemer....overal moet en zullen ze bij zitten...
Naja prima...heb ik in het begin prima gevonden,maar na 1 jaar ben ik er wel klaar mee.
Nu het huis inmiddels casco staat zijn we bezig met het afbouwen, dit doen we voor een groot deel zelf.
Nu is het zo dat mijn schoonvader er denk ik wel 3/4 keer op een dag heen gaat, al dan niet op te controleren, ramen open te zetten of gewoon voor de fun...
Op het moment zijn we( mijn ouders, broer en oom )bezig met behangen, kitten en schilderen..
Mijn pa heeft afgelopen week heel strak de randen gekit en is daar lang mee bezig geweest.
Mijn schoonvader heeft vervolgens alles eruit getrokken onder het mom van (geen goede kit.) De kit was uiteraard prima en op alle oppervlakken te gebruiken.
Hier zijn ik en mijn vriend goed boos om geweest. (plus mijn vader die er logischerwijs geen zin meer in had) heb letterlijk fotos laten zien van de desbetreffende kit, maar hij blijft bij hoog en bij laag volhouden dat dit niet goed was...
Het zeggen tegen mijn schoonouders heeft geen zin want ze gaan toch door in hun argument en zeggen dat ik niet wil luisteren ( ik luister al de hele tijd natuurlijk...)
Mijn vriend heeft mij het volle vetrouwen gegeven om dit stuk te kunnen regelen, maar zn ouders zitten mij goed in de weg..
Ook wilde mijn schoonmoeder mee naar de notaris.. (heeft ze zelf voorgesteld, eerst dachten we : fijn, misschien doen we dat wel. hebben dan ook nooit ja gezegd daarop.
Uiteindelijk besloten samen te gaan( want hallo we zijn oud en wijs genoeg) maar ook dit schoot in het verkeerde keelgat. wat er voor gezorgd heeft dat we het er 9 maanden later nog over hebben.
Wat kan ik hier nu aan doen? het zijn verder lieve mensen, maar dat het zo niet verder kan zien wij zelf nu ook wel in..
En get ergste is nog dat ik de schuld van ze krijg.....
maandag 5 februari 2024 om 15:58
Ow... heeeeeeeeel herkenbaar dit.
En TO, het gaat niet over. Echt niet. Of nouja, bij ons ging het over toen mijn schoonvader dood op de bank lag en in de jaren daarvoor hebben we het contact verbroken, want het was echt geen doen meer.
Niks was goed, niks was goed genoeg. Ik kan je staaltjes vertellen maar dan ben ik wel een uur aan het typen dus ik zal het je besparen. Eén voorbeeldje: we staan met onze jas aan in de hal want we willen weg. Schoonouders komen onverwacht langs want aan de wandel. Wij hebben dus geen tijd, zij zijn máánden boos geweest.
En nee, vriendelijk blijven helpt niet dus je verliest bij voorbaat. Het enige dat eventueel zou kunnen werken is dat je vriend daadwerkelijk de sleutels in zijn zak houdt en zijn ouders in 1 zin luid en duidelijk laat weten dat ze zich er niet meer mee mogen bemoeien.
En dat gaan ze toch doen. En houd je maar vast, want nu gaat het nog maar om de kit...
En TO, het gaat niet over. Echt niet. Of nouja, bij ons ging het over toen mijn schoonvader dood op de bank lag en in de jaren daarvoor hebben we het contact verbroken, want het was echt geen doen meer.
Niks was goed, niks was goed genoeg. Ik kan je staaltjes vertellen maar dan ben ik wel een uur aan het typen dus ik zal het je besparen. Eén voorbeeldje: we staan met onze jas aan in de hal want we willen weg. Schoonouders komen onverwacht langs want aan de wandel. Wij hebben dus geen tijd, zij zijn máánden boos geweest.
En nee, vriendelijk blijven helpt niet dus je verliest bij voorbaat. Het enige dat eventueel zou kunnen werken is dat je vriend daadwerkelijk de sleutels in zijn zak houdt en zijn ouders in 1 zin luid en duidelijk laat weten dat ze zich er niet meer mee mogen bemoeien.
En dat gaan ze toch doen. En houd je maar vast, want nu gaat het nog maar om de kit...
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 5 februari 2024 om 16:08
OMG ...dat zulke mensen bestaan. Maar...(niet lullig bedoelt) waren ze wel helemaal goed in hun bovenkamer verder?Ceylon schreef: ↑05-02-2024 15:58
Niks was goed, niks was goed genoeg. Ik kan je staaltjes vertellen maar dan ben ik wel een uur aan het typen dus ik zal het je besparen. Eén voorbeeldje: we staan met onze jas aan in de hal want we willen weg. Schoonouders komen onverwacht langs want aan de wandel. Wij hebben dus geen tijd, zij zijn máánden boos geweest.
Ik bedoel: onverwachts bij iemand langskomen en dan boos worden omdat die mensen net de deur uit moeten/gaan, dan spoor je toch niet?
Ik vind het bij dit soort (schoon) ouders ook altijd zo bizar dat ze állebei zo zijn. Als een van de twee dat nou normaal vindt is al vreemd, maar dat nummer 2 dan niet zegt: "Joh doe niet zo achterlijk". Maar nee, die vindt het dus blijkbaar ook doodnormaal dat je je ongevraagd met alles bemoeit of verwacht dat alles maar naar jouw hand gezet wordt. Heel heel vreemd. Dan heb je toch echt een vreemde kronkel in je bovenkamer.
maandag 5 februari 2024 om 16:15
Bij die shoonouders is het ook een ingesleten patroon. Meestal neemt een het initiatief en volgt de ander lijdzaam. Of wordt aangemoedigd om te zeggen wat de ander wil. Mijn schoonvader moest ons bijvoorbeeld altijd bellen op dat van terugkomst van onze vakantie. Daar zat zijn vrouw achter, nee zeggen was voor hem zinloos. Vervolgens fluisterde zij hem in wat hij ons moest vragen. Heel sneu, maar schoonvader onderging het maar. Dat was beter dan ertegen in gaan.Streepjeskat schreef: ↑05-02-2024 16:08OMG ...dat zulke mensen bestaan. Maar...(niet lullig bedoelt) waren ze wel helemaal goed in hun bovenkamer verder?
Ik bedoel: onverwachts bij iemand langskomen en dan boos worden omdat die mensen net de deur uit moeten/gaan, dan spoor je toch niet?
Ik vind het bij dit soort (schoon) ouders ook altijd zo bizar dat ze állebei zo zijn. Als een van de twee dat nou normaal vindt is al vreemd, maar dat nummer 2 dan niet zegt: "Joh doe niet zo achterlijk". Maar nee, die vindt het dus blijkbaar ook doodnormaal dat je je ongevraagd met alles bemoeit of verwacht dat alles maar naar jouw hand gezet wordt. Heel heel vreemd. Dan heb je toch echt een vreemde kronkel in je bovenkamer.
maandag 5 februari 2024 om 16:18
Maleficent schreef: ↑05-02-2024 13:18Whuuuut? Dit gaat wel heel veel grenzen over hoor. Jij hoeft helemaal niet met je schoonouders te delen wat je verdient en wat je uitgeeft. Daar is niks stiekems aan.
Willen ze ook weten wanneer je ongesteld bent? Of ben je dan ook stiekem als je dat soort prive dingen niet aan de grote klok hangt.
Wat een rare, enge mensen
Heb je dit nooit eerder met ze ervaren vóórdat jullie dit huis kochten?
maandag 5 februari 2024 om 16:22
Dat is pas wanneer zij voor de kleinkinderen moet zorgen.Streepjeskat schreef: ↑05-02-2024 16:18Willen ze ook weten wanneer je ongesteld bent? Of ben je dan ook stiekem als je dat soort prive dingen niet aan de grote klok hangt.
Wat een rare, enge mensen
Heb je dit nooit eerder met ze ervaren vóórdat jullie dit huis kochten?
En dan doen zij de opvoeding wel, want zij zijn ervaren.....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 5 februari 2024 om 16:27
Ook hier herkenbaar. Man, toen vriend, was zo opgevoed, dus vond het erg moeilijk om zich hiertegen te weren. Zijn vader schoof alles af op moeder, dus daar kon je al niet normaal mee praten. Moeder kon niet tegen kritiek of weerwoord, begon meteen te huilen dat ze 'toch nooit iets mocht zeggen en het ook nooit goed kon doen '. Heel erg lastig.
Ook hier was het bij het bouwen van een huis het ergst. Ik leerde vriend kennen toen hij al aan het bouwen was, en zijn ouders beschouwden mij als een buitenstaander die vooral niet moest denken dat ze ook iets te zeggen had. Toen het huis klaar was, heeft hij er eerst twee jaar gewoond zonder mij, daarna zijn we pas gaan samenwonen. Ik denk dat zijn ouders het tot dat punt ook min of meer als hun huis beschouwden, dus zij hadden moeite met wennen aan de nieuwe situatie.
Mijn grens was bereikt toen ik een keer thuis kwam, vriend was nog werken, en ik mijn schoonvader aantrof in de tuin. Hij was daar een stukje betegeling aan het aanleggen. Toen dacht ik: als ik nú niet een harde grens neerleg, is dit hoe het voortaan gaat. Schoonpa speelde de vermoorde onschuld en zei dat ik maar naar schoonmoeder moest gaan. Dat leek me even onverstandig, dus ik heb schoonmoeder gebeld en gevraagd hoe het kon gebeuren dat ik thuiskom en er iemand zonder enige vorm van overleg veranderingen in de tuin aan het aanbrengen is. Grote heibel is het geweest, maar het heeft wel een einde aan de bemoeienis gemaakt. De band is niet verbeterd, want sindsdien is ze nog steeds, ruim twintig jaar na dato, uiterst voorzichtig rondom mij. Nerveus bijna. Niet leuk, maar soit, beter dan het was.
Dus mijn ervaring: heibel schoppen helpt beter dan de lieve vrede bewaren. Zulke mensen gaan gewoon steeds verder, tot je ze stopt.
Ook hier was het bij het bouwen van een huis het ergst. Ik leerde vriend kennen toen hij al aan het bouwen was, en zijn ouders beschouwden mij als een buitenstaander die vooral niet moest denken dat ze ook iets te zeggen had. Toen het huis klaar was, heeft hij er eerst twee jaar gewoond zonder mij, daarna zijn we pas gaan samenwonen. Ik denk dat zijn ouders het tot dat punt ook min of meer als hun huis beschouwden, dus zij hadden moeite met wennen aan de nieuwe situatie.
Mijn grens was bereikt toen ik een keer thuis kwam, vriend was nog werken, en ik mijn schoonvader aantrof in de tuin. Hij was daar een stukje betegeling aan het aanleggen. Toen dacht ik: als ik nú niet een harde grens neerleg, is dit hoe het voortaan gaat. Schoonpa speelde de vermoorde onschuld en zei dat ik maar naar schoonmoeder moest gaan. Dat leek me even onverstandig, dus ik heb schoonmoeder gebeld en gevraagd hoe het kon gebeuren dat ik thuiskom en er iemand zonder enige vorm van overleg veranderingen in de tuin aan het aanbrengen is. Grote heibel is het geweest, maar het heeft wel een einde aan de bemoeienis gemaakt. De band is niet verbeterd, want sindsdien is ze nog steeds, ruim twintig jaar na dato, uiterst voorzichtig rondom mij. Nerveus bijna. Niet leuk, maar soit, beter dan het was.
Dus mijn ervaring: heibel schoppen helpt beter dan de lieve vrede bewaren. Zulke mensen gaan gewoon steeds verder, tot je ze stopt.
maandag 5 februari 2024 om 16:36
Ik ook niet. Dat is ook precies wat ik gedaan heb. Natuurlijk, vriend is primair degene die de eerste oplossing moet initiëren, maar dit is soms wel makkelijker gezegd dan gedaan. Vriend is zo opgevoed, kent niet anders dan deze dynamiek. En is bovendien waarschijnlijk ondanks alles tot op zekere hoogte loyaal aan zijn ouders. Het kan echt heel moeilijk zijn om je los te worstelen uit zo'n dynamiek. Mijn man is bepaald geen doetje, maar hij heeft dit jarenlang echt heel moeilijk gevonden. Wetende dat we er hetzelfde over denken, maakte het voor mij wat minder problematisch om de boeman te zijn.Lorem_Ipsum schreef: ↑05-02-2024 14:46Als vriend niet doorkomt, heb ik geen enkele moeite zelf het zeikwijf te worden.
Inmiddels leeft mijn schoonvader niet meer, maar mijn man komt nog steeds niet graag bij zijn moeder zonder mij. Als ik er niet bij ben, begint ze meteen overal commentaar op te geven. Hij kan zich daar inmiddels prima tegen weren, maar het is wel vervelend en ongezellig. Als ik erbij ben, doet ze dat niet, dan is ze veel voorzichtiger met wat ze zegt.
maandag 5 februari 2024 om 16:43
Ze hebben moeite met loslaten, ook gezien de medische geschiedenis van vriend.
Hier moet je elke keer weer op ingrijpen maar ik zou niet escaleren.
Ze er geleidelijk aan uitwerken. Ik kan me ergens wel voorstellen dat als je kind een dwarslaesie heeft en je tot dusver een heel andere verantwoordelijkheid hebt dan de meeste mensen je lastig loslaat.
Dat is een proces. Je zult toch met deze mensen moeten blijven samenwerken stel ik me zo voor, dus hou het een beetje gemoedelijk.
Zou ik doen gezien de medische geschiedenis van je vriend.
Hier moet je elke keer weer op ingrijpen maar ik zou niet escaleren.
Ze er geleidelijk aan uitwerken. Ik kan me ergens wel voorstellen dat als je kind een dwarslaesie heeft en je tot dusver een heel andere verantwoordelijkheid hebt dan de meeste mensen je lastig loslaat.
Dat is een proces. Je zult toch met deze mensen moeten blijven samenwerken stel ik me zo voor, dus hou het een beetje gemoedelijk.
Zou ik doen gezien de medische geschiedenis van je vriend.
maandag 5 februari 2024 om 16:50
Surebaby schreef: ↑05-02-2024 16:43Ze hebben moeite met loslaten, ook gezien de medische geschiedenis van vriend.
Hier moet je elke keer weer op ingrijpen maar ik zou niet escaleren.
Ze er geleidelijk aan uitwerken. Ik kan me ergens wel voorstellen dat als je kind een dwarslaesie heeft en je tot dusver een heel andere verantwoordelijkheid hebt dan de meeste mensen je lastig loslaat.
Dat is een proces. Je zult toch met deze mensen moeten blijven samenwerken stel ik me zo voor, dus hou het een beetje gemoedelijk.
Zou ik doen gezien de medische geschiedenis van je vriend.
Maar wat heeft het soort kit in je huis te maken en vinden dat je het recht hebt om dat er uit te slopen met bezorgd zijn over je kind met dwarslaesie? Niks.
Die mensen gaan echt te ver hoor! Ik vind niet dat ze zich kunnen verschuilen achter het medische gebeuren.
Dit is gewoon absurde bemoeizucht op ieder vlak van je leven. En ik vrees dat dit slechts het begin is....
maandag 5 februari 2024 om 16:55
Dat is behoorlijk kort door de bocht? Kan ook prima goed gaan hoor.Attraverso schreef: ↑05-02-2024 16:33Zeker hier blijven posten hoor, dit gaat nog heel vermakelijk worden…
Hoe haal je het in je hoofd om in deze situatie meteen te gaan bouwen met iemand waar je nog geen dag mee hebt samen gewoond…
Vriend en ik laten momenteel ook een huis bouwen en hebben dat gekocht toen we beiden nog in eigen woning zaten. Tijdens het aankoopproces heeft vriend zijn huis verkocht en nu wonen we wel samen in mijn huis ter overbrugging. Maar nieuwe woning dus wel gekocht voordat we hadden samengewoond. Kan dus ook echt wel goed gaan. En in ons geval financieel ook handiger zo, anders driedubbele woonlasten.
@TO: wel eens met de rest hier dat het begint met de vraag of je vriend het een probleem vindt op deze manier? En wil hij zijn grenzen eens écht goed aangeven bij zijn ouders?
maandag 5 februari 2024 om 17:01
Lees je eens in. Alles heeft dat ermee te maken. Je kind is op latere leeftijd compleet afhankelijk van je geweest, en nu gaat datzelfde kind met een beperking elders wonen. Dat is heel heftig om laos te laten kan ik me zo voorstellen.Streepjeskat schreef: ↑05-02-2024 16:50Maar wat heeft het soort kit in je huis te maken en vinden dat je het recht hebt om dat er uit te slopen met bezorgd zijn over je kind met dwarslaesie? Niks.
Die mensen gaan echt te ver hoor! Ik vind niet dat ze zich kunnen verschuilen achter het medische gebeuren.
Dit is gewoon absurde bemoeizucht op ieder vlak van je leven. En ik vrees dat dit slechts het begin is....
maandag 5 februari 2024 om 17:09
Eens, al moet TO denk ik ook reëel zijn en eerlijk onder ogen zien hoe het daarvoor was. Er is, nog voor de dwarslaesie, waarschijnlijk een soort basis geweest waardoor dit überhaupt heeft kunnen ontstaan. TO wijst ook op de opvoeding van haar vriend en zijn broer, waarbij het blijkbaar normaal werd gevonden om prive-dingen te delen, waar ook al een zekere afhankelijkheid en ongezonde verhouding in doorklinkt. Dat zou dan versterkt kunnen zijn door het ongeluk, maar de voedingsbodem was er misschien dan ook wel al. Ik denk dat het best zou kunnen dat ouders en vriend van heel ver moeten komen, van vóór de dwarslaesie dus eigenlijk.
maandag 5 februari 2024 om 17:10
Met deze tips kan ik zeker wat! Al vind ik het allemaal wel heel spannend hoor, ik ben dit niet gewend vanuit mijn omgeving.
Mijn vriend en ik zijn 28 en 26 , en de reden dat we gelijk zijn gaan bouwen is 1: Omdat mijn vriend deze bouwkavel als optie al had. en 2: omdat een huisje kopen en verbouwen naar de lichamelijke wensen heel lastig is...
Wat betreft zorg en hulp voor mijn vriend, in principe kan hij alles zelf( Kan autorijden, werkt 20 uur etc) Het enige waarmee ik ondersteun is het eten voor hem klaarzetten en wat dingen pakken. We hebben dan ook samen afgesproken dat ik geen mantelzorger ben voor hem.
Zijn ouder wonen in hetzelfde dorp, hebben onze nieuwe buren ook bevriend (heel mooi voor ze natuurlijk. gun het ze ook van harte. Maar mn vriend en ik vinden het wel erg toevallig allemaal.
Maargoed , daar ga ik me niet mee bemoeien.
Wat betreft de sleutel:
Er zijn 6 sleutels ( Waarvan ik er 1 heb en mn vriend 1 ) en jawel de rest van de sleutels liggen dus hier..
Mijn schoonpa heeft die dus gepakt onder het mom van : Als er iemand komt kan hij ze ontvangen etc.
Maar nu was ik dus net in het huis met mijn moeder (om te behangen) en hij was er dus weer...
Heb toen ook heel duidelijk gezegd van: Ben je hier nu alweer!? wij redden ons wel.
Ik ga met mijn vriend nu een plan van aanpak maken, want hoe het zo gaat is niet vol te houden. Hier wordt nu echt een dikke grens geplaatst..
Mijn vriend en ik zijn 28 en 26 , en de reden dat we gelijk zijn gaan bouwen is 1: Omdat mijn vriend deze bouwkavel als optie al had. en 2: omdat een huisje kopen en verbouwen naar de lichamelijke wensen heel lastig is...
Wat betreft zorg en hulp voor mijn vriend, in principe kan hij alles zelf( Kan autorijden, werkt 20 uur etc) Het enige waarmee ik ondersteun is het eten voor hem klaarzetten en wat dingen pakken. We hebben dan ook samen afgesproken dat ik geen mantelzorger ben voor hem.
Zijn ouder wonen in hetzelfde dorp, hebben onze nieuwe buren ook bevriend (heel mooi voor ze natuurlijk. gun het ze ook van harte. Maar mn vriend en ik vinden het wel erg toevallig allemaal.
Maargoed , daar ga ik me niet mee bemoeien.
Wat betreft de sleutel:
Er zijn 6 sleutels ( Waarvan ik er 1 heb en mn vriend 1 ) en jawel de rest van de sleutels liggen dus hier..
Mijn schoonpa heeft die dus gepakt onder het mom van : Als er iemand komt kan hij ze ontvangen etc.
Maar nu was ik dus net in het huis met mijn moeder (om te behangen) en hij was er dus weer...
Heb toen ook heel duidelijk gezegd van: Ben je hier nu alweer!? wij redden ons wel.
Ik ga met mijn vriend nu een plan van aanpak maken, want hoe het zo gaat is niet vol te houden. Hier wordt nu echt een dikke grens geplaatst..
maandag 5 februari 2024 om 17:13
maandag 5 februari 2024 om 17:14
Wat leuk dat jullie een huis laten bouwen! Schiet het al wat op?
Ja mijn vriend vind het zeer zeker een probleem , en wil zeker grenzen aangeven
maandag 5 februari 2024 om 17:22
Kan allemaal zijn
Heel heftig idd, en heel moeilijk loslaten maar dat je dan besluit om eigenhandig kit uit het huis van je zoon te gaan slopen omdat jij vindt dat het anders moet, sorry maar dat gaat er bij mij niet in. Hoe zielig de verhalen en het verleden ook zijn.
Dan ben je gewoon een idiote bemoeial zonder respect voor andermans grenzen
maandag 5 februari 2024 om 17:24
Ze wonen dus in hetzelfde dorp en waren al heel betrokken bij je vriend voordat jij in beeld was?
En toen jij in beeld was ook, samen met aannemer om tafel, wat jij ook prima vond schrijf je.
Hoe moeten die mensen nu weten dat hun bemoeienis niet langer gewenst is?
Nu worden ze hier door jou als een stel hufters afgeschilderd, ik vind dat niet erg respectvol naar deze mensen toe, hoe overheersend ze ook zijn. Het zijn toch de ouders van je vriend en dat gaat ook niet meer veranderen.
Is hier al eens een goed gesprek over geweest met ze? Die indruk krijg ik niet van je. Sorry als ik het mis heb.
Waar woont je vriend op dit moment trouwens?
En toen jij in beeld was ook, samen met aannemer om tafel, wat jij ook prima vond schrijf je.
Hoe moeten die mensen nu weten dat hun bemoeienis niet langer gewenst is?
Nu worden ze hier door jou als een stel hufters afgeschilderd, ik vind dat niet erg respectvol naar deze mensen toe, hoe overheersend ze ook zijn. Het zijn toch de ouders van je vriend en dat gaat ook niet meer veranderen.
Is hier al eens een goed gesprek over geweest met ze? Die indruk krijg ik niet van je. Sorry als ik het mis heb.
Waar woont je vriend op dit moment trouwens?
maandag 5 februari 2024 om 17:30
Ik vind het wel hufterig om zonder overleg andermans kit weg te halen en iemand stiekem te noemen omdat zij het inkomen niet wil delen en de ouders niet meeneemt naar de notaris, wat toch erg privé is.
Mensen moeten gewoon Nee accepteren, ook als het eerst anders ging. Zodra je kind een relatie krijgt stapt je kind uit het kerngezin.
Mensen moeten gewoon Nee accepteren, ook als het eerst anders ging. Zodra je kind een relatie krijgt stapt je kind uit het kerngezin.
maandag 5 februari 2024 om 17:38
Misschien even een reality check voor jou, maar je kunt niet een huis laten bouwen als je er zelf niet continue bij bent en bovenop zit. Je moet overdag ook kunnen overleggen met de aannemer en klusjesmannen over wat zij in het werk tegen komen. Dat jij dan 100km verder op zit, is totaal niet handig. En je vriend zal er ook niet continue zijn (zeker niet als hij ook nog 20 uur per week werkt).
Dus ik zou er ook voor zorgen dat JIJ en HIJ vaker op de bouwplaats aanwezig zijn om te regelen en te besluiten wat er geregeld en besloten moet worden. En daarmee kun je ook schoonvader van de bouw weg sturen, want die man heeft zn bord voor zn kop, die gaat echt niet wegblijven als je het vriendelijk vraagt. Wees maar gewoon bot en duidelijk en dan nog moet je een heeeele lange adem hebben.
Dus ik zou er ook voor zorgen dat JIJ en HIJ vaker op de bouwplaats aanwezig zijn om te regelen en te besluiten wat er geregeld en besloten moet worden. En daarmee kun je ook schoonvader van de bouw weg sturen, want die man heeft zn bord voor zn kop, die gaat echt niet wegblijven als je het vriendelijk vraagt. Wees maar gewoon bot en duidelijk en dan nog moet je een heeeele lange adem hebben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
