Relaties
alle pijlers
Schoonouders bemoeien zich overal mee...
maandag 5 februari 2024 om 10:28
Hee hallo 
Mijn vriend en ik zijn dus bezig met het bouwen van een eigen huis.
Nou is alle hulp zeer gewaardeerd, maar er zijn punten waar ik mij op zn zachtsgezegd dood aan begin te ergeren.
Het is eigenlijk al begonnen met de aannemer....overal moet en zullen ze bij zitten...
Naja prima...heb ik in het begin prima gevonden,maar na 1 jaar ben ik er wel klaar mee.
Nu het huis inmiddels casco staat zijn we bezig met het afbouwen, dit doen we voor een groot deel zelf.
Nu is het zo dat mijn schoonvader er denk ik wel 3/4 keer op een dag heen gaat, al dan niet op te controleren, ramen open te zetten of gewoon voor de fun...
Op het moment zijn we( mijn ouders, broer en oom )bezig met behangen, kitten en schilderen..
Mijn pa heeft afgelopen week heel strak de randen gekit en is daar lang mee bezig geweest.
Mijn schoonvader heeft vervolgens alles eruit getrokken onder het mom van (geen goede kit.) De kit was uiteraard prima en op alle oppervlakken te gebruiken.
Hier zijn ik en mijn vriend goed boos om geweest. (plus mijn vader die er logischerwijs geen zin meer in had) heb letterlijk fotos laten zien van de desbetreffende kit, maar hij blijft bij hoog en bij laag volhouden dat dit niet goed was...
Het zeggen tegen mijn schoonouders heeft geen zin want ze gaan toch door in hun argument en zeggen dat ik niet wil luisteren ( ik luister al de hele tijd natuurlijk...)
Mijn vriend heeft mij het volle vetrouwen gegeven om dit stuk te kunnen regelen, maar zn ouders zitten mij goed in de weg..
Ook wilde mijn schoonmoeder mee naar de notaris.. (heeft ze zelf voorgesteld, eerst dachten we : fijn, misschien doen we dat wel. hebben dan ook nooit ja gezegd daarop.
Uiteindelijk besloten samen te gaan( want hallo we zijn oud en wijs genoeg) maar ook dit schoot in het verkeerde keelgat. wat er voor gezorgd heeft dat we het er 9 maanden later nog over hebben.
Wat kan ik hier nu aan doen? het zijn verder lieve mensen, maar dat het zo niet verder kan zien wij zelf nu ook wel in..
En get ergste is nog dat ik de schuld van ze krijg.....
Mijn vriend en ik zijn dus bezig met het bouwen van een eigen huis.
Nou is alle hulp zeer gewaardeerd, maar er zijn punten waar ik mij op zn zachtsgezegd dood aan begin te ergeren.
Het is eigenlijk al begonnen met de aannemer....overal moet en zullen ze bij zitten...
Naja prima...heb ik in het begin prima gevonden,maar na 1 jaar ben ik er wel klaar mee.
Nu het huis inmiddels casco staat zijn we bezig met het afbouwen, dit doen we voor een groot deel zelf.
Nu is het zo dat mijn schoonvader er denk ik wel 3/4 keer op een dag heen gaat, al dan niet op te controleren, ramen open te zetten of gewoon voor de fun...
Op het moment zijn we( mijn ouders, broer en oom )bezig met behangen, kitten en schilderen..
Mijn pa heeft afgelopen week heel strak de randen gekit en is daar lang mee bezig geweest.
Mijn schoonvader heeft vervolgens alles eruit getrokken onder het mom van (geen goede kit.) De kit was uiteraard prima en op alle oppervlakken te gebruiken.
Hier zijn ik en mijn vriend goed boos om geweest. (plus mijn vader die er logischerwijs geen zin meer in had) heb letterlijk fotos laten zien van de desbetreffende kit, maar hij blijft bij hoog en bij laag volhouden dat dit niet goed was...
Het zeggen tegen mijn schoonouders heeft geen zin want ze gaan toch door in hun argument en zeggen dat ik niet wil luisteren ( ik luister al de hele tijd natuurlijk...)
Mijn vriend heeft mij het volle vetrouwen gegeven om dit stuk te kunnen regelen, maar zn ouders zitten mij goed in de weg..
Ook wilde mijn schoonmoeder mee naar de notaris.. (heeft ze zelf voorgesteld, eerst dachten we : fijn, misschien doen we dat wel. hebben dan ook nooit ja gezegd daarop.
Uiteindelijk besloten samen te gaan( want hallo we zijn oud en wijs genoeg) maar ook dit schoot in het verkeerde keelgat. wat er voor gezorgd heeft dat we het er 9 maanden later nog over hebben.
Wat kan ik hier nu aan doen? het zijn verder lieve mensen, maar dat het zo niet verder kan zien wij zelf nu ook wel in..
En get ergste is nog dat ik de schuld van ze krijg.....
woensdag 7 februari 2024 om 20:40
Zo'n aanpak werkt alleen als to en ook haar vriend zich als volwassenen gaan gedragen. De regie van hun leven in de hand nemen. Zelf zorgen voor oplossingen m.b.t. hun huis. Niet alles delen of willen delen met de schoonouders. Vertrouwen en op hun eigen keuzes en zich daarnaar gedragen. Want iets willen, roepen dat je iets wilt en daar naar gedragen zijn hele verschillende dingen. En niet daarna bijvoorbeeld een andere kleur uitzoeken die op de muur kwakken en foto's daarvan versturen. Niet delen lijkt me de meest aangewezen manier en anders schouders ophalen en gewoon je muren witten met de kleur die je leuk vindt.
donderdag 8 februari 2024 om 14:14
bijtie schreef: ↑07-02-2024 12:52Sorry voor het womansplainen. Maar assertiviteit heeft niets met boosheid te maken. Die twee zijn niet aan elkaar gecorreleerd.
Het is niet hoe bozer, hoe luider, hoe meer hoofdletters, hoe bijdehanter, hoe meer indruk je maakt.
Assertief is dat je bepaalt wat je waarden, prioriteiten en verwachtingen van de ander zijn en daarover duidelijk en rustig communiceert.
Als mensen over je grenzen gaan maar ze weten niet dat daar een grens ligt, tja. Dan word jij boos maar daarmee is niet gegarandeerd dat de ander dat begrijpt. Ze zien je daardoor misschien zelfs nog meer als een kind, dat hulp nodig heeft. Hun reactie is om nog meer over je grenzen te gaan om je te helpen.
Tja. Mijn schoonmoeder luisterde pas toen mijn man daadwerkelijk ontplofte.
Ze hadden ons gevraagd of een etentje op vaderdag oke was. Dat was het, maar graag ná vier uur 's middags. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, heel moeilijk, ze regelden het om half twee.
Toen mijn man aangaf dat dit laat in de middag, begin van de avond was afgesproken, zei ze doodleuk: maar pap heeft vaderdag...
Waarop mijn halve trouwboekje ontplofte. IK OOK.
En denk maar niet dat het toen doordrong. Dat was het einde van het contact, want het telefoontje dat erop volgde bestond uit: als jullie niet meegaan om half twee hoeven we jullie niet meer te zien. En dat was dat.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 8 februari 2024 om 14:22
Ceylon schreef: ↑08-02-2024 14:14Tja. Mijn schoonmoeder luisterde pas toen mijn man daadwerkelijk ontplofte.
Ze hadden ons gevraagd of een etentje op vaderdag oke was. Dat was het, maar graag ná vier uur 's middags. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, heel moeilijk, ze regelden het om half twee.
Toen mijn man aangaf dat dit laat in de middag, begin van de avond was afgesproken, zei ze doodleuk: maar pap heeft vaderdag...
Waarop mijn halve trouwboekje ontplofte. IK OOK.
En denk maar niet dat het toen doordrong. Dat was het einde van het contact, want het telefoontje dat erop volgde bestond uit: als jullie niet meegaan om half twee hoeven we jullie niet meer te zien. En dat was dat.
Wow zeg... Ze hadden zeker niet zien aankomen dat jullie niet op de knieën gingen? Heeft je man het er verder ook bij gelaten?
donderdag 8 februari 2024 om 15:07
Wow wat zijn er rare ouders op deze wereld. @Ceylon vond je het niet een uitgelezen kans om van ze af te zijn?
@TO ik kan me heel goed voorstellen dat de dynamiek zo is ontstaan, dat heel bemoeizuchtige ouders uitlokken dat jullie je juist heel afhankelijk zijn gaan gedragen. Dat is echt niet heel vreemd. Maar het is nu aan jullie om dat om te buigen!
@TO ik kan me heel goed voorstellen dat de dynamiek zo is ontstaan, dat heel bemoeizuchtige ouders uitlokken dat jullie je juist heel afhankelijk zijn gaan gedragen. Dat is echt niet heel vreemd. Maar het is nu aan jullie om dat om te buigen!
donderdag 8 februari 2024 om 15:19
Mijn schoonmoeder had ook wel de neiging om te 'dreigen' en dreinen als ze haar zin niet kreeg. Maar ze heeft haar hand een keer overspeeld met het jaarlijkse familieweekendje weg. We hebben allemaal data door kunnen geven waarop we in ieder geval níet konden. Maar nee, weekend werd geboekt op een datum die wij hadden doorgegeven dat niet konden. Dus jammer (
) maar helaas: veel plezier, maar wij kunnen niet.Werd een hele rel, want dat was niet de bedoeling! Man en ik hebben er weinig woorden aan vuil gemaakt, gewoon: wij kunnen niet, hadden we ook doorgegeven, maar veel plezier. Schoonmoeder heeft een hele scène gemaakt waarbij ze ons wilde overtuigen met een 'als jullie niet meegaan, dan gaan we allemaal niet!'
Ook goed joh, wat je wilt.
Inderdaad is er niemand gegaan en dat was ook meteen het einde van de familieweekenden.
donderdag 8 februari 2024 om 15:23
Jufjoke schreef: ↑08-02-2024 15:19Mijn schoonmoeder had ook wel de neiging om te 'dreigen' en dreinen als ze haar zin niet kreeg. Maar ze heeft haar hand een keer overspeeld met het jaarlijkse familieweekendje weg. We hebben allemaal data door kunnen geven waarop we in ieder geval níet konden. Maar nee, weekend werd geboekt op een datum die wij hadden doorgegeven dat niet konden. Dus jammer (
Werd een hele rel, want dat was niet de bedoeling! Man en ik hebben er weinig woorden aan vuil gemaakt, gewoon: wij kunnen niet, hadden we ook doorgegeven, maar veel plezier. Schoonmoeder heeft een hele scène gemaakt waarbij ze ons wilde overtuigen met een 'als jullie niet meegaan, dan gaan we allemaal niet!'
Ook goed joh, wat je wilt.
Inderdaad is er niemand gegaan en dat was ook meteen het einde van de familieweekenden.
Ze had dus verwacht dat jullie je plannen wel even zouden cancellen. Briljant, dat laatste
donderdag 8 februari 2024 om 15:35
donderdag 8 februari 2024 om 15:50
Yep. Daarmee werd een grens bereikt en pas toen mijn schoonvader overleed is het contact hersteld.
Alleen gelden nu onze regels.
Weet je, we werken beiden fulltime. Sterker nog: Lieneke is inmiddels bijna 24, klaar met haar opleiding en werkt óók fulltime. We hebben simpelweg niet de tijd of energie om elke zaterdag uitstapjes te maken of elke zondag na de kerk op de koffie te gaan. En let wel: op het moment dat we iets 2x gedaan hebben is het ineens normaal, dus nee, ik begin er niet eens aan.
Uit liefde voor mijn man ga ik zo'n 4x per jaar met hem mee, dat is dan buiten verjaardagen en feestdagen, en dat vind ik meer dan zat, de meeste van mijn vriendinnen zie ik heel wat minder dan dat.
Maar af en toe vervalt ze in haar oude rol. Daardoor heeft ze ook geen vriendinnen meer, want als ze zo'n egoïstische rotbui heeft dan maak je dat je wegkomt. En dat gaat heel ver hoor. De laatste keer dat ze tegen mij flipte ging het om haar verjaardagscadeau. Dat was niet wat ze had willen hebben en ze stond echt als een klein kind te stampvoeten en te gillen, om vervolgens te eindigen met: en jullie houden totaal geen rekening met mij en ik heb gisteren pillen genomen en ik hoopte niet meer wakker te worden...
Man en dochter waren er toen al vandoor, ik heb haar een paar weken later verteld dat als ze nog ooit zo'n dreigement zou uiten, ik haar persoonlijk een touw breng.
Sorry TO, ik wil je niet bang maken
. Maar echt, geef je grenzen aan, hoe dan ook, en houd voet bij stuk. Want je wordt knettergek.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 8 februari 2024 om 15:51
Ongelooflijk, hoe egoïstisch kunnen mensen zijn!Ceylon schreef: ↑08-02-2024 14:14Tja. Mijn schoonmoeder luisterde pas toen mijn man daadwerkelijk ontplofte.
Ze hadden ons gevraagd of een etentje op vaderdag oke was. Dat was het, maar graag ná vier uur 's middags. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, heel moeilijk, ze regelden het om half twee.
Toen mijn man aangaf dat dit laat in de middag, begin van de avond was afgesproken, zei ze doodleuk: maar pap heeft vaderdag...
Waarop mijn halve trouwboekje ontplofte. IK OOK.
En denk maar niet dat het toen doordrong. Dat was het einde van het contact, want het telefoontje dat erop volgde bestond uit: als jullie niet meegaan om half twee hoeven we jullie niet meer te zien. En dat was dat.
donderdag 8 februari 2024 om 15:52
Er zijn helaas een heleboel vreemde mensen op deze wereld en aangezien iedereen zich zonder enige vorm van geschiktheid mag voortplanten (soms denk ik wel eens dat juist dat soort mensen de meeste kinderen op de wereld zetten, maar dat is een andere discussie), krijg je dus ook vele ouders die beter een knoopje hadden kunnen leggen.
donderdag 8 februari 2024 om 15:58
Nou, wij hebben meer geld dan zij. Dus zowel man als zij vinden het normaal dat we alles betalen, ze vroegen of wij het wilden regelen (en dus betalen en daarna werd er uiteraard niet meer over geld gesproken). Dat boeit mij eigenlijk ook niet eens zo, maar ik ga geen week meer met ze op pad. Ik vind 2 uur meer dan genoeg, na alles wat er gebeurd is.
Jammer toch wel; ze wilden zich overal mee bemoeien, maar niet met het betalen van rekeningen
donderdag 8 februari 2024 om 16:03
Ceylon schreef: ↑08-02-2024 15:50We hebben simpelweg niet de tijd of energie om elke zaterdag uitstapjes te maken of elke zondag na de kerk op de koffie te gaan. En let wel: op het moment dat we iets 2x gedaan hebben is het ineens normaal, dus nee, ik begin er niet eens aan.
De laatste keer dat ze tegen mij flipte ging het om haar verjaardagscadeau. Dat was niet wat ze had willen hebben en ze stond echt als een klein kind te stampvoeten en te gillen, om vervolgens te eindigen met: en jullie houden totaal geen rekening met mij en ik heb gisteren pillen genomen en ik hoopte niet meer wakker te worden...
Dat eerste deed mijn oma ook. Was je 2 keer op zaterdag op de koffie geweest? En je kwam de derde zaterdag niet dan belde ze je om 10:15 op: waar je bleef? Ehhh huh hoezo? "NOU, jullie komen toch op zaterdag ALTIJD om 10:00 op de koffie". Ehhh nee?
Maar dat voorbeeld van dat verjaardagskado is wel echt bizar, was zij verder wel helemaal goed in haar bovenkamer?
Ik vraag me sowieso af hoe dit soort mensen/vrouwen in het dagelijks leven functioneren. Waarschijnlijk hebben ze nooit gewerkt ofzo? Want op je werk kom je toch niet weg met dat soort gedrag en heb je je gewoon aan te passen aan collega's en beleid e.d.
donderdag 8 februari 2024 om 16:19
Mijn moeder heeft die neiging ook. Zeker sinds het overlijden van mijn vader. Ik heb niet die eerste oud& nieuw bij haar doorgebracht, ook al is ze daar erg verdrietig over geweest. Ze heeft daar echt om gezeurd. Maar ik wist al: als ik nu toegeef, denkt ze voor de rest van haar leven dat oud&nieuw geregeld is. Ook bij anderen doet ze dit. En ze kan echt zo gekrenkt zijn als mensen de door haar geclaimde traditie doorbreken. Ik ben erg voorzichtig met dit soort dingen bij haar, ik weet dat ze dat doet.Streepjeskat schreef: ↑08-02-2024 16:03Dat eerste deed mijn oma ook. Was je 2 keer op zaterdag op de koffie geweest? En je kwam de derde zaterdag niet dan belde ze je om 10:15 op: waar je bleef? Ehhh huh hoezo? "NOU, jullie komen toch op zaterdag ALTIJD om 10:00 op de koffie". Ehhh nee?
Maar dat voorbeeld van dat verjaardagskado is wel echt bizar, was zij verder wel helemaal goed in haar bovenkamer?
Ik vraag me sowieso af hoe dit soort mensen/vrouwen in het dagelijks leven functioneren. Waarschijnlijk hebben ze nooit gewerkt ofzo? Want op je werk kom je toch niet weg met dat soort gedrag en heb je je gewoon aan te passen aan collega's en beleid e.d.
Nooit gewerkt inderdaad en een lief mens, maar wel een tikje wereldvreemd wat dat betreft.
donderdag 8 februari 2024 om 17:09
Wat willen die mensen bereiken daarmee?Ceylon schreef: ↑08-02-2024 14:14Tja. Mijn schoonmoeder luisterde pas toen mijn man daadwerkelijk ontplofte.
Ze hadden ons gevraagd of een etentje op vaderdag oke was. Dat was het, maar graag ná vier uur 's middags. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, heel moeilijk, ze regelden het om half twee.
Toen mijn man aangaf dat dit laat in de middag, begin van de avond was afgesproken, zei ze doodleuk: maar pap heeft vaderdag...
Waarop mijn halve trouwboekje ontplofte. IK OOK.
En denk maar niet dat het toen doordrong. Dat was het einde van het contact, want het telefoontje dat erop volgde bestond uit: als jullie niet meegaan om half twee hoeven we jullie niet meer te zien. En dat was dat.
“Ik dwing dat jullie komen wanneer het ons uitkomt, want dan wordt het zeker warm en gezellig. En als jullie niet naar onze pijpen dansen, rot dan maar op. Maakt ons verder ook niks uit of je ons kind bent. Daar gaan we altijd zo manipulatief mee om. Dat is normaal, toch?”
donderdag 8 februari 2024 om 17:13
Dit is een hele goeie, dat je dat zo zegt. Het sluipt erin, zeg maar. Jullie zijn nog jong, jij gaat 100 km verderop wonen bij je schoonfamilie in het dorp. Dan wil je ook starten met een goede verstandhouding. Jammer genoeg is dat gewoon niet mogelijk met deze mensen. Vergeet dat je een warme liefdevolle wederkerige band krijgt (als je die verwachting nog zou hebben). Ga uit van jou en jouw eigen grenzen en bewaak die. Daarvoor hoef je niet aardig te zijn; wel duidelijk. Is heel moeilijk als dat eigenlijk niet in je aard zit.Wombat schreef: ↑08-02-2024 15:07Wow wat zijn er rare ouders op deze wereld. @Ceylon vond je het niet een uitgelezen kans om van ze af te zijn?
@TO ik kan me heel goed voorstellen dat de dynamiek zo is ontstaan, dat heel bemoeizuchtige ouders uitlokken dat jullie je juist heel afhankelijk zijn gaan gedragen. Dat is echt niet heel vreemd. Maar het is nu aan jullie om dat om te buigen!
En ach, wie weet; je hoeft er niet eeuwig te blijven wonen, hè
donderdag 8 februari 2024 om 17:16
Dit is een uitstekend voorbeeld van hoe ‘grijze rots’ werkt. Je laat je niet op je emoties spelen en zegt met matte intonatie: oké dan niet. Wat jij wil. En je gaat weer over tot de orde van de dag.
Ik snap sowieso niet wat die mensen bezielt om je allemaal samen te laten opsluiten in zo’n gezellig vakantiepark. Dat is toch garantie voor drama.
donderdag 8 februari 2024 om 17:32
Volgens mijn psycholoog is liefdevol begrenzen het enige wat kan. Dus ik waardeer het erg dat je/jullie me wilenl helpen, maar ik wil het graag zelf doen en als ik hulp nodig heb dan vragen ik die. Hulp vragen ga je dus niet doen. Je zult andere oplossingen moeten zoeken
En dit blijven herhalen. Dus erkennen in hun gevoel en daarna je grens aangeven. Wat ze verder aangaf om dit bij voorkeur in de ochtend te doen voordat iedereen aan de dag begint.
Boos worden of geïrriteerd worden heeft averechts effect. Dus rustig blijven en niet je stem verheffen en je grens aangeven. En dat blijven volhouden. Daarnaast kende ze grey rock methode niet. Toen ze daar over las, is het goed deze ook zoveel als mogelijk toe te passen. Altijd fijn zulke exemplaren.
Wat ik me net te binnen schoot, kan het zijn dat de ouders van je vriend je als goldigger zien? Dat ze denken dat je een relatie met hem hebt, omdat hij een kavel heeft en daar een huis op is gebouwd of dat ze anderszins denken dat je denkt dat er bij je vriend wat te halen valt of een leuke erfenis in het verschiet ligt als er wat met zijn ouders gebeurt. Dat zal het bijzondere gedrag enigszins verklaren en ze vinden dat ze hun "kwetsbare"zoon moeten beschermen tegen mogelijke kwade bedoelingen van anderen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
