Relaties
alle pijlers
Schoonouders bemoeien zich overal mee...
maandag 5 februari 2024 om 10:28
Hee hallo 
Mijn vriend en ik zijn dus bezig met het bouwen van een eigen huis.
Nou is alle hulp zeer gewaardeerd, maar er zijn punten waar ik mij op zn zachtsgezegd dood aan begin te ergeren.
Het is eigenlijk al begonnen met de aannemer....overal moet en zullen ze bij zitten...
Naja prima...heb ik in het begin prima gevonden,maar na 1 jaar ben ik er wel klaar mee.
Nu het huis inmiddels casco staat zijn we bezig met het afbouwen, dit doen we voor een groot deel zelf.
Nu is het zo dat mijn schoonvader er denk ik wel 3/4 keer op een dag heen gaat, al dan niet op te controleren, ramen open te zetten of gewoon voor de fun...
Op het moment zijn we( mijn ouders, broer en oom )bezig met behangen, kitten en schilderen..
Mijn pa heeft afgelopen week heel strak de randen gekit en is daar lang mee bezig geweest.
Mijn schoonvader heeft vervolgens alles eruit getrokken onder het mom van (geen goede kit.) De kit was uiteraard prima en op alle oppervlakken te gebruiken.
Hier zijn ik en mijn vriend goed boos om geweest. (plus mijn vader die er logischerwijs geen zin meer in had) heb letterlijk fotos laten zien van de desbetreffende kit, maar hij blijft bij hoog en bij laag volhouden dat dit niet goed was...
Het zeggen tegen mijn schoonouders heeft geen zin want ze gaan toch door in hun argument en zeggen dat ik niet wil luisteren ( ik luister al de hele tijd natuurlijk...)
Mijn vriend heeft mij het volle vetrouwen gegeven om dit stuk te kunnen regelen, maar zn ouders zitten mij goed in de weg..
Ook wilde mijn schoonmoeder mee naar de notaris.. (heeft ze zelf voorgesteld, eerst dachten we : fijn, misschien doen we dat wel. hebben dan ook nooit ja gezegd daarop.
Uiteindelijk besloten samen te gaan( want hallo we zijn oud en wijs genoeg) maar ook dit schoot in het verkeerde keelgat. wat er voor gezorgd heeft dat we het er 9 maanden later nog over hebben.
Wat kan ik hier nu aan doen? het zijn verder lieve mensen, maar dat het zo niet verder kan zien wij zelf nu ook wel in..
En get ergste is nog dat ik de schuld van ze krijg.....
Mijn vriend en ik zijn dus bezig met het bouwen van een eigen huis.
Nou is alle hulp zeer gewaardeerd, maar er zijn punten waar ik mij op zn zachtsgezegd dood aan begin te ergeren.
Het is eigenlijk al begonnen met de aannemer....overal moet en zullen ze bij zitten...
Naja prima...heb ik in het begin prima gevonden,maar na 1 jaar ben ik er wel klaar mee.
Nu het huis inmiddels casco staat zijn we bezig met het afbouwen, dit doen we voor een groot deel zelf.
Nu is het zo dat mijn schoonvader er denk ik wel 3/4 keer op een dag heen gaat, al dan niet op te controleren, ramen open te zetten of gewoon voor de fun...
Op het moment zijn we( mijn ouders, broer en oom )bezig met behangen, kitten en schilderen..
Mijn pa heeft afgelopen week heel strak de randen gekit en is daar lang mee bezig geweest.
Mijn schoonvader heeft vervolgens alles eruit getrokken onder het mom van (geen goede kit.) De kit was uiteraard prima en op alle oppervlakken te gebruiken.
Hier zijn ik en mijn vriend goed boos om geweest. (plus mijn vader die er logischerwijs geen zin meer in had) heb letterlijk fotos laten zien van de desbetreffende kit, maar hij blijft bij hoog en bij laag volhouden dat dit niet goed was...
Het zeggen tegen mijn schoonouders heeft geen zin want ze gaan toch door in hun argument en zeggen dat ik niet wil luisteren ( ik luister al de hele tijd natuurlijk...)
Mijn vriend heeft mij het volle vetrouwen gegeven om dit stuk te kunnen regelen, maar zn ouders zitten mij goed in de weg..
Ook wilde mijn schoonmoeder mee naar de notaris.. (heeft ze zelf voorgesteld, eerst dachten we : fijn, misschien doen we dat wel. hebben dan ook nooit ja gezegd daarop.
Uiteindelijk besloten samen te gaan( want hallo we zijn oud en wijs genoeg) maar ook dit schoot in het verkeerde keelgat. wat er voor gezorgd heeft dat we het er 9 maanden later nog over hebben.
Wat kan ik hier nu aan doen? het zijn verder lieve mensen, maar dat het zo niet verder kan zien wij zelf nu ook wel in..
En get ergste is nog dat ik de schuld van ze krijg.....
dinsdag 6 februari 2024 om 22:40
Vooropgesteld dat je schoonouders zich als eisende vervelende mensen gedragen, hoe kan het dan dat ze alsnog de ruimte hebben gekregen zich zo met jullie huis te bemoeien? Ontstond dat pas nadat al het verbouwwerk al was gedaan en jullie dit absoluut niet hadden kunnen zien aankomen? Of accepteerde je het tijdens de verbouwfase omdat het tot dan wel handig uitkwam?Kappertje schreef: ↑06-02-2024 21:09Nee nee , ik deel het niet
Wij hebben een excel bestandje opgezet met z’n 2 om een overzichtje te hebben we we uitgaven en wat we overhouden. Daarnaast wat ik verdien en mijn vriend.
Super handig, maar schoonmoeders die eist bijna van mn vriend om het in te zien ( onder het mom van , ik heb daar recht op )
Daar was mn vriend het niet mee eens en heeft dat flink geuit. Maar dan heb je een chagrijnige moeder die maar blijft drammen. Dus voor mn vriend zelf ook heel vervelend
En de dag dat iemand op eisende toon inzicht wil in mijn inkomensgegevens, is de dag dat ik stop met delen. Dus hoe komt het dan dat je schoonmoeder alsnog inzage heeft gekregen in jouw inkomen? Iemand moet haar daar toegang toe gegeven hebben. Of is ze naar zijn kamer gegaan en heeft dat gejat en heeft toen in een gesprek aangegeven dat ze nu wel lekker wist wat jij verdiende? Dat is dan toch de dag dat je alle communicatie stopt?
Ik begrijp werkelijk niet hoe je in zo'n situatie belandt to. De informatie delen jullie toch echt zelf.
dinsdag 6 februari 2024 om 22:46
Die vriend van jou moet echt zijn privacy gaan terugclaimen.Kappertje schreef: ↑06-02-2024 21:09Nee nee , ik deel het niet
Wij hebben een excel bestandje opgezet met z’n 2 om een overzichtje te hebben we we uitgaven en wat we overhouden. Daarnaast wat ik verdien en mijn vriend.
Super handig, maar schoonmoeders die eist bijna van mn vriend om het in te zien ( onder het mom van , ik heb daar recht op ) Daar was mn vriend het niet mee eens en heeft dat flink geuit.
Als hij om te beginnen niks had gezegd over een financieel overzicht had zij niks geweten.
Deel geen voor jullie belangrijke zaken meer met dat stel, want ze gaan ermee aan de haal.
De sleutelfiguur in jullie drama is jouw vriend, niet dat stel.
Jouw vriend moet leren zwijgen, achteraf leren dingen delen.
Laat hij dat na berg jij je dan maar, want dan zal er nog veel meer grensoverschrijdend gezeik volgen.
Jij moet dus niet met zijn en/of jouw ouders om tafel, je moet met jouw geliefde om tafel.
Praten over het aannemen van een volwassen houding.
28 jaar oud is hij toch?
Laat hij zichzelf daarnaar gaan (leren) gedragen.
anoniem_6626158dc134d wijzigde dit bericht op 06-02-2024 22:49
3.37% gewijzigd
dinsdag 6 februari 2024 om 22:48
Of het nu jullie zogenaamde naieviteit is (die wel groot moet zijn gezien de relatie die je omschrijft) dat je privé dingen laat slingeren voor inzage of dat je vriend geen ruggengraat heeft naar zijn ouders, maar in beide gevallen heb je een probleem. Ofwel jij/jullie laten bemoeienissen toe die tevens zorg inhouden en dan ben je bij hen op hellend vlak. Dus daarin moet je zelf de oudste en wijste in zijn, maar ze dan ook niet meer betrekken in klusjes die dan ineens wél handig uitkomen. Ben volwassen en wees volwassen en zorg voor het eigen huis incl verantwoordelijkheden.S-Groot schreef: ↑06-02-2024 21:36Ik zou m'n vriend niet meer voor vol aan kunnen zien en ik begrijp ook niet waarom jij nooit een keiharde grens naar hém hebt gesteld. Het is toch van de zotten dat ie een bestand met jullie inkomsten en uitgaven aan z'n moeder gaat laten zien? Omdat ze dramt en hij daar niet tegen kan.
Ik ben erg benieuwd hoe het gaat verlopen, vooralsnog heb ik er niet veel vertrouwen in want ik lees echt nergens dat je vriend er nu ineens wél klaar voor is om daadkracht te tonen (en dat ie het kan verdragen als z'n ouders teleurgesteld zijn of hem geen goedkeuring geven).
Of je hebt een vriend die problemen gaat geven als jij wel je rug recht houdt. Blijkbaar is jouw vriend dan niet degene die dat met wat tegenspartelen van zijn ouders tegen kan (wil) houden. Hij is niet opgewassen tegen de teleurstelling en zolang hij dan niet kan of wil, heb je aan hem feitelijk niks in dit hele gesprek en zul je altijd een mama's zoontje hebben met een papa's baas en moet je niet verbaasd staan kijken als je straks op alles commentaar en bemoeienis zult krijgen. Je hebt dan een relatie met zijn ouders en hij is het beetje sputterende onderwerp van jullie touwtrekwedstrijd. Dit gesprek moet je in eerste instantie met je vriend voeren en als hij 'jamaar, ze zijn zo overtuigend. of jamaar, ze laten niet los totdat' of welke jamaar dan ook te horen krijgt, dan weet je dat je aan hem een heeeeeeeele harde dobber zult krijgen.
woensdag 7 februari 2024 om 04:08
Als jullie je als afhankelijk kind gedragen, zullen schoonouders zich als betuttelende ouder opstellen. Gedragen jullie je volwassen, dan dwing je schoonouders daarmee dat ook te doen. Zo simpel is het.
En ik schreef het al eerder, maar gechagrijn en gedram moet je dan gewoon even verdragen. Is niet het eind van de wereld hoor.
En ik schreef het al eerder, maar gechagrijn en gedram moet je dan gewoon even verdragen. Is niet het eind van de wereld hoor.
woensdag 7 februari 2024 om 09:56
Jouw vriend respecteert dus jouw grenzen niet, en zijn moeder leert zo dat drammen dus werkt. Hij had het toch vaak genoeg gezegd? Niet dus.
Geloof me, dit gaat op den duur jullie relatie kapot maken.
Dat geloof je zelf? Zulke mensen veranderen niet zomaar...
woensdag 7 februari 2024 om 10:32
Vriend zou een groot probleem met mij hebben. Hij weet dat ik dit niet wil delen met z'n ouders, en toch heeft moeders inzage gekregen.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 7 februari 2024 om 10:35
Vriend woont nu nog bij zijn ouders in huis. In een kamer die mama, gezien het hele verdere patroon én de dwarslaesie, waarschijnlijk schoonmaakt. Hardcopy dingen ziet ze dus gewoon liggen. Waarmee ik dus niet wil zeggen dat ik het inkijken van die map goedkeur, of het opendrammen van dat Excel-bestand. Maar die ouders krijgen nu ook gewoon nog te veel mee van de dagelijkse gang van zaken.Doreia* schreef: ↑06-02-2024 22:07Dan moet je eerst verschrikkelijk kwaad worden op je vriend.
Want hoe weet je schoonmoeder van jullie excel bestand? Hoe heeft ze dat in kunnen zien? Hoe weet zij van de map?
Het begint bij jullie samen.
Het begint bij je vriend. Als hij niet opgewassen is tegen het gedram van zijn moeder, dan houdt het voor jou op. Dan blijf je de puber voor wie je schoonmoeder jullie houdt.
woensdag 7 februari 2024 om 10:36
Uit alles wat je schrijft; ik geloof hier helemaal niks van.Kappertje schreef: ↑06-02-2024 21:09Nee nee , ik deel het niet
Wij hebben een excel bestandje opgezet met z’n 2 om een overzichtje te hebben we we uitgaven en wat we overhouden. Daarnaast wat ik verdien en mijn vriend.
Super handig, maar schoonmoeders die eist bijna van mn vriend om het in te zien ( onder het mom van , ik heb daar recht op )
Daar was mn vriend het niet mee eens en heeft dat flink geuit. Maar dan heb je een chagrijnige moeder die maar blijft drammen. Dus voor mn vriend zelf ook heel vervelend
woensdag 7 februari 2024 om 10:50
Ik geloof het wel maar dan anders dan zij denkt:
Ik geloof dat zij gelooft dat hij dat heeft gedaan.... maar t zal zo iets zijn geweest.
Vriend zegt: Nou ik heb er echt wat van gezegd hoor, heel erg boos geworden!
Vriendin denkt: Die heeft zn moeder goed op haar plek gezet!
Vriend zei tegen moeder: 'Oh, maar ik had toch gezegd dat ik dat liever niet had?'
Ik ben echt benieuwd wat vriend hier zou zeggen als hij mee leest/komt schrijven
-rosings- wijzigde dit bericht op 07-02-2024 10:51
17.91% gewijzigd
woensdag 7 februari 2024 om 10:51
Jezelf flink uiten is voor de een je stem verheffen en voor de ander flink uit je pan schieten.
Ben bang dat vriend nr 1 is, en niet harder durft te zijn naar zijn ouders.
Sterkte TO. Dit is waarschijnlijk nog maar het begin. Je komt hier niet meer zomaar vanaf. Ook niet (al helemaal niet) wanneer jullie er samen wonen. Of kinderen krijgen.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 7 februari 2024 om 10:52
Ja zoiets denk ik ook.-Rosings- schreef: ↑07-02-2024 10:50Ik geloof het wel maar dan anders dan zij denkt:
Ik geloof dat zij gelooft dat hij dat heeft gedaan.... maar t zal zo iets zijn geweest.
Vriend zegt: Nou ik heb er echt wat van gezegd hoor, heel erg boos geworden!
Vriendin denkt: Die heeft zn moeder goed op haar plek gezet!
Vriend zei tegen moeder: 'Oh, maar ik had toch gezegd dat ik dat liever niet had?'
Ik ben echt benieuwd wat vriend hier zou zeggen als hij mee leest/komt schrijven
Maar wat Woez schrijft, flink uiten is voor iedereen anders. Ik denk in ieder geval dat het flink uiten van vriend weinig indruk maakt op zijn ouders.
woensdag 7 februari 2024 om 12:29
Zelfs in het nieuwe huis is het een aanrader om er een kast met slot te hebben voor alle privacygevoelige informatie denk ik.Lariba schreef: ↑07-02-2024 10:35Vriend woont nu nog bij zijn ouders in huis. In een kamer die mama, gezien het hele verdere patroon én de dwarslaesie, waarschijnlijk schoonmaakt. Hardcopy dingen ziet ze dus gewoon liggen. Waarmee ik dus niet wil zeggen dat ik het inkijken van die map goedkeur, of het opendrammen van dat Excel-bestand. Maar die ouders krijgen nu ook gewoon nog te veel mee van de dagelijkse gang van zaken.
woensdag 7 februari 2024 om 12:34
Ow meeeeeeeeeeeen... ik lees dit topic en ik zit me hier een partij op te vreten 
Echt TO, een gesprek gaat niet helpen. Je moet boos worden. Echt boos. En dát moet je overbrengen.
Zij hebben geen ene enkele fuckruk te maken met jullie inkomsten, uitgaven, kleurkeuze, whatever. Gewoon he-le-maal NIET.
Dat zij dat graag willen, soit. Maar het is geen recht.
Houd dat gesprek heel kort en heel krachtig:
ONS huis, ONZE regels.
En laat ze die sleutels inleveren. Of beter nog: vervang de sloten. Want echt (gebeurde ons): op een zondagochtend staan ze onverwacht in je huis en beginnen vast met koffie maken terwijl jullie gezellig samen nog in bed liggen.
Daar gaan je, al dan niet romantische, uurtjes samen uitslapen, keuvelen en op je gemakje ontbijten.
Ik heb uiteindelijk tegen mijn schoonmoeder gezegd: Wij zijn op zondagochtend getrouwd. Het kwartje viel. Hard. Was ook meteen de laatste keer. Maar we hadden het gewoon nooit zover moeten laten komen.
Echt TO, een gesprek gaat niet helpen. Je moet boos worden. Echt boos. En dát moet je overbrengen.
Zij hebben geen ene enkele fuckruk te maken met jullie inkomsten, uitgaven, kleurkeuze, whatever. Gewoon he-le-maal NIET.
Dat zij dat graag willen, soit. Maar het is geen recht.
Houd dat gesprek heel kort en heel krachtig:
ONS huis, ONZE regels.
En laat ze die sleutels inleveren. Of beter nog: vervang de sloten. Want echt (gebeurde ons): op een zondagochtend staan ze onverwacht in je huis en beginnen vast met koffie maken terwijl jullie gezellig samen nog in bed liggen.
Daar gaan je, al dan niet romantische, uurtjes samen uitslapen, keuvelen en op je gemakje ontbijten.
Ik heb uiteindelijk tegen mijn schoonmoeder gezegd: Wij zijn op zondagochtend getrouwd. Het kwartje viel. Hard. Was ook meteen de laatste keer. Maar we hadden het gewoon nooit zover moeten laten komen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 7 februari 2024 om 12:52
Sorry voor het womansplainen. Maar assertiviteit heeft niets met boosheid te maken. Die twee zijn niet aan elkaar gecorreleerd.
Het is niet hoe bozer, hoe luider, hoe meer hoofdletters, hoe bijdehanter, hoe meer indruk je maakt.
Assertief is dat je bepaalt wat je waarden, prioriteiten en verwachtingen van de ander zijn en daarover duidelijk en rustig communiceert.
Als mensen over je grenzen gaan maar ze weten niet dat daar een grens ligt, tja. Dan word jij boos maar daarmee is niet gegarandeerd dat de ander dat begrijpt. Ze zien je daardoor misschien zelfs nog meer als een kind, dat hulp nodig heeft. Hun reactie is om nog meer over je grenzen te gaan om je te helpen.
Het is niet hoe bozer, hoe luider, hoe meer hoofdletters, hoe bijdehanter, hoe meer indruk je maakt.
Assertief is dat je bepaalt wat je waarden, prioriteiten en verwachtingen van de ander zijn en daarover duidelijk en rustig communiceert.
Als mensen over je grenzen gaan maar ze weten niet dat daar een grens ligt, tja. Dan word jij boos maar daarmee is niet gegarandeerd dat de ander dat begrijpt. Ze zien je daardoor misschien zelfs nog meer als een kind, dat hulp nodig heeft. Hun reactie is om nog meer over je grenzen te gaan om je te helpen.
woensdag 7 februari 2024 om 13:02
Jouw vriend en jij hebben denk ik ook baat bij schematherapie. Het probleem zit voor 90% bij jullie zelf en niet je schoonouders.
Flink uiten heeft bijvoorbeeld bij mijn zus geen enkel effect. Heel boos worden(lees agressief) is het enige wat binnenkomt als harde grens. Dan valt het kwartje oh, het is echt een nee. Om direct daarna verongelijkt te doen, omdat je niet zo boos hoeft te worden. Het enige wat helpt, is afstand en zo mis als mogelijk delen. En ze kan rustig ergens twee jaar over doorgaan.
Jij en je vriend zijn zelf onzelfstandig. Over die verf bedelen jullie om goedkeuring. Ik ken het enkel moeten jullie leren om op je eigen keuze te vertrouwen. Welke volwassene vertelt nu dat er een excel bestand is met financiën. Hoe kan het dat je schoonmoeder het alsnog heeft ingezien? Hoe weet ze van de map? Jouw schoonouders zijn niet het probleem. Jij en je vriend zijn het probleem. Dat gesprek dit weekeinde gaat echt niets uitrichten als je vriend en jij niet gaan veranderen. Lees het boek patronen doorbreken maar eens door. https://www.nieuwezijds.nl/boek/patronen-doorbreken/ En behalve leren om goed voor jezelf leren opkomen is werken aan jullie zelfvertrouwen misschien ook een goed idee. https://www.bruna.nl/boeken/negatief-ze ... gKNPfD_BwE
Flink uiten heeft bijvoorbeeld bij mijn zus geen enkel effect. Heel boos worden(lees agressief) is het enige wat binnenkomt als harde grens. Dan valt het kwartje oh, het is echt een nee. Om direct daarna verongelijkt te doen, omdat je niet zo boos hoeft te worden. Het enige wat helpt, is afstand en zo mis als mogelijk delen. En ze kan rustig ergens twee jaar over doorgaan.
Jij en je vriend zijn zelf onzelfstandig. Over die verf bedelen jullie om goedkeuring. Ik ken het enkel moeten jullie leren om op je eigen keuze te vertrouwen. Welke volwassene vertelt nu dat er een excel bestand is met financiën. Hoe kan het dat je schoonmoeder het alsnog heeft ingezien? Hoe weet ze van de map? Jouw schoonouders zijn niet het probleem. Jij en je vriend zijn het probleem. Dat gesprek dit weekeinde gaat echt niets uitrichten als je vriend en jij niet gaan veranderen. Lees het boek patronen doorbreken maar eens door. https://www.nieuwezijds.nl/boek/patronen-doorbreken/ En behalve leren om goed voor jezelf leren opkomen is werken aan jullie zelfvertrouwen misschien ook een goed idee. https://www.bruna.nl/boeken/negatief-ze ... gKNPfD_BwE
woensdag 7 februari 2024 om 13:58
Ik word zelden boos. Ik blijf heel rustig in herhaling vallen. Geen geruzie, want dan ga je automatisch allerlei argumenten verzinnen. En je hoeft niets te verdedigen.
Gewoon simpel: ik wil nu de sleutels terug.
Ja maar, ja maar.
Ik wil nu de sleutels terug.
En zo blijven herhalen. Totdat de tegenpartij inbindt.
Ik heb gemerkt dat dit vaak een betere aanpak is dan boos worden bij onredelijke mensen die jouw (verbaal) de baas denken te zijn.
Gewoon simpel: ik wil nu de sleutels terug.
Ja maar, ja maar.
Ik wil nu de sleutels terug.
En zo blijven herhalen. Totdat de tegenpartij inbindt.
Ik heb gemerkt dat dit vaak een betere aanpak is dan boos worden bij onredelijke mensen die jouw (verbaal) de baas denken te zijn.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 7 februari 2024 om 14:19
Wij zijn uiteindelijk in een ander land gaan wonen, omdat ze anders zo gek zou zijn de kinderen via de rechter op te eisen.
TO, ben benieuwd waar jij over een jaar of vijf staat. Uit alles blijkt dat jullie beiden niet zijn opgewassen tegen deze mensen. Heel begrijpelijk, maar pak het NU aan.
Zoek desnoods externe hulp om aan jullie zelf te werken om steviger in jullie schoenen te staan. Er zullen nog vele voorvallen volgen waarin je behoorlijk op de proef wordt gesteld.
woensdag 7 februari 2024 om 14:22
Dit klopt.bijtie schreef: ↑07-02-2024 12:52Sorry voor het womansplainen. Maar assertiviteit heeft niets met boosheid te maken. Die twee zijn niet aan elkaar gecorreleerd.
Het is niet hoe bozer, hoe luider, hoe meer hoofdletters, hoe bijdehanter, hoe meer indruk je maakt.
Assertief is dat je bepaalt wat je waarden, prioriteiten en verwachtingen van de ander zijn en daarover duidelijk en rustig communiceert.
Als mensen over je grenzen gaan maar ze weten niet dat daar een grens ligt, tja. Dan word jij boos maar daarmee is niet gegarandeerd dat de ander dat begrijpt. Ze zien je daardoor misschien zelfs nog meer als een kind, dat hulp nodig heeft. Hun reactie is om nog meer over je grenzen te gaan om je te helpen.
Daarom denk ik dat externe hulp voor beiden hierbij geen overbodige luxe is
woensdag 7 februari 2024 om 14:52
Ik begrijp de reacties hier heel goed, maar misschien kun je het ook op een andere manier aanpakken - met minder kans op escaleren en ruzie. Kill 'em with kindness, zoiets.
Ik zou de ouders uitnodigen voor een feestelijke lunch of een brunch of zelfs een diner. En na het voorgerecht zou ik een lieve toespraak houden. Daarin bedank je ze voor alles wat ze voor jullie hebben gedaan. Dat ze je vriend hebben opgevoed tot een sterke, bijzondere, liefdevolle man. Dat ze voor jou net zo toegewijd en lief en gastvrij waren als jouw eigen ouders. Dat jullie na de nodige ups en downs (je verzint er maar een paar) en dankzij hun niet aflatende support tot dit punt zijn gekomen.
Ook kun je ze bedanken voor alle hulp bij het nieuwe huis. Dat ze jullie zo ontzettend hebben geholpen met raad en daad. Dat je zo blij bent dat je ze altijd kon bellen en dat ze nooit te beroerd waren om... vul maar in.
Maar: en nu komt het. Dat het nieuwe huis het moment is waarop jullie leven samen kan beginnen. En dat jullie dat zelf gaan doen. Dat je hierbij, met dit feestelijke etentje, een periode afsluit waarin jullie misschien wel eens teveel hebben geleund op de wederzijdse ouders. Daar bedank je ze voor en je zegt dat nu jullie leven samen echt gaat beginnen. Nog een keer bedanken, proost met de rode wijn of het 0.0-biertje. EN KLAAR.
Dan doe je recht aan het gevoel dat ze alles voor jullie over hebben en hebben gehad. Je hoeft nooit meer dankjewel te zeggen, want dat heb je met dit etentje en je toespraak gedaan. En je geeft aan: dit etentje en dit huis markeert een overgang naar een nieuwe periode, waarin vriend en ik samen aan het roer staan.
Nog mooier als je vriend zo'n toespraak kan houden, maar als ik het zo lees, zit het er niet in.
Ik zou de ouders uitnodigen voor een feestelijke lunch of een brunch of zelfs een diner. En na het voorgerecht zou ik een lieve toespraak houden. Daarin bedank je ze voor alles wat ze voor jullie hebben gedaan. Dat ze je vriend hebben opgevoed tot een sterke, bijzondere, liefdevolle man. Dat ze voor jou net zo toegewijd en lief en gastvrij waren als jouw eigen ouders. Dat jullie na de nodige ups en downs (je verzint er maar een paar) en dankzij hun niet aflatende support tot dit punt zijn gekomen.
Ook kun je ze bedanken voor alle hulp bij het nieuwe huis. Dat ze jullie zo ontzettend hebben geholpen met raad en daad. Dat je zo blij bent dat je ze altijd kon bellen en dat ze nooit te beroerd waren om... vul maar in.
Maar: en nu komt het. Dat het nieuwe huis het moment is waarop jullie leven samen kan beginnen. En dat jullie dat zelf gaan doen. Dat je hierbij, met dit feestelijke etentje, een periode afsluit waarin jullie misschien wel eens teveel hebben geleund op de wederzijdse ouders. Daar bedank je ze voor en je zegt dat nu jullie leven samen echt gaat beginnen. Nog een keer bedanken, proost met de rode wijn of het 0.0-biertje. EN KLAAR.
Dan doe je recht aan het gevoel dat ze alles voor jullie over hebben en hebben gehad. Je hoeft nooit meer dankjewel te zeggen, want dat heb je met dit etentje en je toespraak gedaan. En je geeft aan: dit etentje en dit huis markeert een overgang naar een nieuwe periode, waarin vriend en ik samen aan het roer staan.
Nog mooier als je vriend zo'n toespraak kan houden, maar als ik het zo lees, zit het er niet in.
Wat eten we vanavond?
woensdag 7 februari 2024 om 16:21
woensdag 7 februari 2024 om 17:07
Dan kun je weer terugverwijzen naar het etentje en wat je toen hebt gezegd.
'Zoals ik in restaurant De Vette Put al zei, we zijn jullie heel dankbaar voor alles wat jullie doen. Maar nu hoeft dat niet meer. Frits en ik gaan het vanaf nu zelf doen.'
Wat eten we vanavond?
woensdag 7 februari 2024 om 19:21
Ik ben ook fan van die aanpak, heb het zelfs wel eens toegepast in een relatie waar schoonouders ook over onze grenzen gingen.
Het was grappig want dat etentje waardeerden ze ontzettend en al helemaal dat er de belofte bij zat op nog meer gezelligheid en etentjes, die we ook inlosten, en dat was zo gezellig dat ze alleen maar een beetje verdwaasd waren dat ze opeens een heleboel rechten kwijt waren. Vooral schoonmoeder begreep het niet echt, maar schoonvader nam het vanaf toen meer voor ons op want hij begreep het wel.
Daarom denk ik dat schoonouders die bemoeienis zelf ook helemaal niet willen, maar dat ze gewoon nog niet goed weten hoe het anders kan en niet goed kunnen/durven loslaten. Misschien als mensen bijna 30 jaar in de zorgstand staan kan je dat ook niet verwachten.
Het was grappig want dat etentje waardeerden ze ontzettend en al helemaal dat er de belofte bij zat op nog meer gezelligheid en etentjes, die we ook inlosten, en dat was zo gezellig dat ze alleen maar een beetje verdwaasd waren dat ze opeens een heleboel rechten kwijt waren. Vooral schoonmoeder begreep het niet echt, maar schoonvader nam het vanaf toen meer voor ons op want hij begreep het wel.
Daarom denk ik dat schoonouders die bemoeienis zelf ook helemaal niet willen, maar dat ze gewoon nog niet goed weten hoe het anders kan en niet goed kunnen/durven loslaten. Misschien als mensen bijna 30 jaar in de zorgstand staan kan je dat ook niet verwachten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
