Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
dinsdag 29 april 2025 om 20:33
Zeker, hij durft meer dan ik, maakt heel veel grapjes met ze en onderneemt meer. Hij speelt regelmatig spelletjes met ze wat ze heel leuk vinden, hij geeft ze complimentjes, hij knuffelt ze veel, hij benoemt het als hij trots op ze is en waarom. Hij beantwoordt eindeloos vragen waar ik soms geen interesse meer heb (van die oneindige waarom vragen), hij blijft proberen dingen uit te leggen op hun niveau. Het is gelukkig echt niet alleen maar kommer en kwel.
dinsdag 29 april 2025 om 20:44
Misschien helpt dat als insteek voor een gesprek. Jullie hebben beide sterke kanten in de opvoeding en dat kan elkaar ook mooi aanvullen (en je kunt van elkaar leren).Minik schreef: ↑29-04-2025 20:33Zeker, hij durft meer dan ik, maakt heel veel grapjes met ze en onderneemt meer. Hij speelt regelmatig spelletjes met ze wat ze heel leuk vinden, hij geeft ze complimentjes, hij knuffelt ze veel, hij benoemt het als hij trots op ze is en waarom. Hij beantwoordt eindeloos vragen waar ik soms geen interesse meer heb (van die oneindige waarom vragen), hij blijft proberen dingen uit te leggen op hun niveau. Het is gelukkig echt niet alleen maar kommer en kwel.
Bij ons was ik wat invoelender met de kinderen toen ze jong waren, maar nu met pubers komt mijn vriend meer tot zijn recht (en gaat ook zonder mokken met puber een vergeten telefoon in de bioscoop ophalen als hij net naar bed wilde gaan, brengt volwassen zoon naar het vliegveld op zijn vrije zaterdag enzovoorts).
dinsdag 29 april 2025 om 21:21
En je mag het best voor je kinderen opnemen in zijn bijzijn. En hij mag best het gevoel hebben dat je hem afvalt, dat doe je namelijk op een bepaalde manier ook maar je kinderen mogen weten dat jij altijd hun veilig baken bent.
Mijn moeder deed het ook, het opnemen voor ons tegen onze kwaaie pa. En tot op heden ben ik daar dankbaar voor, ze had het nog vaker mogen doen.
Mijn moeder deed het ook, het opnemen voor ons tegen onze kwaaie pa. En tot op heden ben ik daar dankbaar voor, ze had het nog vaker mogen doen.
.
dinsdag 29 april 2025 om 21:29
Dankjewel.Rooss4.0 schreef: ↑29-04-2025 21:21En je mag het best voor je kinderen opnemen in zijn bijzijn. En hij mag best het gevoel hebben dat je hem afvalt, dat doe je namelijk op een bepaalde manier ook maar je kinderen mogen weten dat jij altijd hun veilig baken bent.
Mijn moeder deed het ook, het opnemen voor ons tegen onze kwaaie pa. En tot op heden ben ik daar dankbaar voor, ze had het nog vaker mogen doen.
Daar zit ook een stukje mijn eigen pijn. Mijn eigen vader was vaak niet heel veilig, kon heel plotseling heel boos worden en dit was vaak gericht op mij (ik kom uit een groot gezin maar mijn vader en ik lagen elkaar gewoon totaal niet). Als kind/tiener vaak geroepen dat ik me ‘achtergesteld’ voelde, maar daar werd ik steeds om uitgelachen in het gezin. Terwijl ik achteraf van meerdere mensen buiten het gezin heb gehoord dat zij wel degelijk zagen dat ik minder mocht/anders benaderd werd door mijn vader. En mijn moeder was van de overtuiging dat ze haar man als opvoeder nooit mocht afvallen in het bijzijn van de kinderen. Ik denk dat ze hem best wel eens achteraf heeft aangesproken, maar in mijn bijzijn liet ze het altijd gebeuren. Dat heb ik haar wel kwalijk genomen en daardoor ben ik er zelf misschien soms te snel in om het voor de kinderen op te nemen. Gelukkig heb ik inmiddels met mijn beide ouders echt een goede band, maar als tiener heb ik me heel alleen en onbegrepen gevoeld in het gezin.
Ze zeggen dat je onbewust iemand uitzoekt als partner die lijkt op je vader of moeder. In mijn geval heb ik iemand gekozen die op mijn vader lijkt. Achteraf bezien was het natuurlijk fantastisch dat ik juist van iemand met een beetje een vergelijkbaar karakter liefdevolle en positieve aandacht kreeg en mijn man is echt geen slechte man ofzo, maar ik ben daar wel door verblind geweest.
dinsdag 29 april 2025 om 21:45
Ach weet je, mijn ex lijkt in een bepaalde mate ook op mijn vader maar dan in een onherkenbaar jasje. Hij sloeg niet, was niet absurd streng maar was eigenlijk net zo onveilig als mijn vader. Door geen regels te maken maar wel te imploderen als die regels (die er dus niet waren) overschreden werden en zo nog meer van dat moois.
Hoe had ik ooit kunnen weten dat die lieve, zachtaardige, geduldige man een onveilige vader zou zijn. Ik neem mezelf dat dus ook niet kwalijk, ik vind het alleen reuzejammer voor mijn kinders, net als dat mijn moeder het reuzejammer vindt voor mij.
Had mijn moeder het niet voor ons opgenomen dan had mijn vader slaan en kleineren tot hogere kunst verworven met -voor zijn idee- mijn moeder cheerleadend aan de zijlijn.
Op een later moment aanspreken had geen zin, dan werd het ook zo'n kinderachtige jamaarzij discussie, hou op met me.
Op het moment zelf zeggen, "Hee drol, poten thuis" vind ik dikke prima.
Hoe had ik ooit kunnen weten dat die lieve, zachtaardige, geduldige man een onveilige vader zou zijn. Ik neem mezelf dat dus ook niet kwalijk, ik vind het alleen reuzejammer voor mijn kinders, net als dat mijn moeder het reuzejammer vindt voor mij.
Had mijn moeder het niet voor ons opgenomen dan had mijn vader slaan en kleineren tot hogere kunst verworven met -voor zijn idee- mijn moeder cheerleadend aan de zijlijn.
Op een later moment aanspreken had geen zin, dan werd het ook zo'n kinderachtige jamaarzij discussie, hou op met me.
Op het moment zelf zeggen, "Hee drol, poten thuis" vind ik dikke prima.
.
dinsdag 29 april 2025 om 22:31
Nee, veel dingen niet. Maar als je met jonge kinderen al begint met een zesje te zijn, vind ik dat bijzonder laag ingestoken. Dat je daar in fases op uitkomt, omdat er problemen zijn met je kind of omdat het soms heel moeilijk navigeren kan zijn met pubers, vind ik wat anders. Maar we hebben het hier over een zesjarig kind. Als je dan als ouder tevreden bent met net voldoende, dan moet er imo echt wel veel ander gedoe in je leven spelen. Want doorsnee zesjarigen brengen nog niet veel problemen mee. Hoe moet dat worden als ze een grote mond gaan teruggeven, niet van plan zijn jouw grenzen te respecteren? Dan zak je toch zo door het ijs van voldoende? Dan heb je toch amper krediet opgebouwd om het anders te doen?
woensdag 30 april 2025 om 11:43
Wat TO zegt, als je dat daarna na dan bespreekt, wat ze heeft gedaan meerdere keren als ik goed begrijp, is dat toch voor de volgende keer? Om dat de voorkomen?
Blijkbaar kan hij zich niet als een volwassen vent gedragen en gebeurt dit steeds weer.
woensdag 30 april 2025 om 11:46
En is het wel net voldoende als je als ouder bij kleine dingen dus hele drama's maakt met een 6 jarige?NomenNesci0 schreef: ↑29-04-2025 22:31Nee, veel dingen niet. Maar als je met jonge kinderen al begint met een zesje te zijn, vind ik dat bijzonder laag ingestoken. Dat je daar in fases op uitkomt, omdat er problemen zijn met je kind of omdat het soms heel moeilijk navigeren kan zijn met pubers, vind ik wat anders. Maar we hebben het hier over een zesjarig kind. Als je dan als ouder tevreden bent met net voldoende, dan moet er imo echt wel veel ander gedoe in je leven spelen. Want doorsnee zesjarigen brengen nog niet veel problemen mee. Hoe moet dat worden als ze een grote mond gaan teruggeven, niet van plan zijn jouw grenzen te respecteren? Dan zak je toch zo door het ijs van voldoende? Dan heb je toch amper krediet opgebouwd om het anders te doen?
Die hij ook nog gaat verwijten voor gedrag van een 6 jarige? Jij deed dit en jij deed dat, kom op hoor.
woensdag 30 april 2025 om 13:35
Ik snap eigenlijk je punt niet.NomenNesci0 schreef: ↑29-04-2025 22:31Nee, veel dingen niet. Maar als je met jonge kinderen al begint met een zesje te zijn, vind ik dat bijzonder laag ingestoken. Dat je daar in fases op uitkomt, omdat er problemen zijn met je kind of omdat het soms heel moeilijk navigeren kan zijn met pubers, vind ik wat anders. Maar we hebben het hier over een zesjarig kind. Als je dan als ouder tevreden bent met net voldoende, dan moet er imo echt wel veel ander gedoe in je leven spelen. Want doorsnee zesjarigen brengen nog niet veel problemen mee. Hoe moet dat worden als ze een grote mond gaan teruggeven, niet van plan zijn jouw grenzen te respecteren? Dan zak je toch zo door het ijs van voldoende? Dan heb je toch amper krediet opgebouwd om het anders te doen?
Wat wel klopt is dat ik de lat laag leg. Dat past bij mij. Wat niet wil zeggen dat ik geen dingen nastreef, maar verwachtingen zijn niet zo belangrijk voor mij.
woensdag 30 april 2025 om 17:32
Wat snap je niet precies? Een doorsnee kind van zes brengt gemiddeld genomen niet veel uitdagingen mee. Daarvoor is het vrij eenvoudig om een goede ouder te zijn, als je (jij en partner) stabiel en voorspelbaar bent in veiligheid, interesse toont, aandacht voor hun leven kunt hebben, gezond voer op tafel zet, wat uitdaging biedt als ze dat nodig hebben, etc. Als die basis gemiddeld in orde is, ben je al snel een 8. En dat is imo wel iets dat je als uitgangspunt hebt als ouders. Dat je de hele schijf van 5 biedt (maar dan op zorg, liefde en aandacht).
woensdag 30 april 2025 om 18:00
Ik snap je punt als je alleen een zesjarige hebt, maar in ons geval zitten we nog middenin de tropenjaren, dus zou ik een 8 wat hoog vinden hoor. Ik snap echt dat het in de pubertijd weer op een andere manier heel zwaar zal zijn, maar op dit moment is het al 1,5 jaar geen nacht doorslapen en continu zorgen, dat hakt er ook echt in.NomenNesci0 schreef: ↑30-04-2025 17:32Wat snap je niet precies? Een doorsnee kind van zes brengt gemiddeld genomen niet veel uitdagingen mee. Daarvoor is het vrij eenvoudig om een goede ouder te zijn, als je (jij en partner) stabiel en voorspelbaar bent in veiligheid, interesse toont, aandacht voor hun leven kunt hebben, gezond voer op tafel zet, wat uitdaging biedt als ze dat nodig hebben, etc. Als die basis gemiddeld in orde is, ben je al snel een 8. En dat is imo wel iets dat je als uitgangspunt hebt als ouders. Dat je de hele schijf van 5 biedt (maar dan op zorg, liefde en aandacht).
woensdag 30 april 2025 om 20:19
Dat is wel heel simpel gesteld. Hier zijn echt zoveel uitzonderingen op mogelijk, die ook nog eens niet zeldzaam zijn. Om uit eigen ervaring maar eens een paar dingen te noemen:NomenNesci0 schreef: ↑30-04-2025 17:32Wat snap je niet precies? Een doorsnee kind van zes brengt gemiddeld genomen niet veel uitdagingen mee. Daarvoor is het vrij eenvoudig om een goede ouder te zijn, als je (jij en partner) stabiel en voorspelbaar bent in veiligheid, interesse toont, aandacht voor hun leven kunt hebben, gezond voer op tafel zet, wat uitdaging biedt als ze dat nodig hebben, etc. Als die basis gemiddeld in orde is, ben je al snel een 8. En dat is imo wel iets dat je als uitgangspunt hebt als ouders. Dat je de hele schijf van 5 biedt (maar dan op zorg, liefde en aandacht).
- mijn kinderen zijn makkelijke pubers, maar waren intensieve kinderen toen ze jong waren
- ik had een partner die heel regelmatig in het buitenland zat
- ik had een niet flexibele baan
- ik was ernstig ziek en er was even sprake van een erfelijke aandoening (wat godzijdank waarschijnlijk niet het geval bleek) en lag veel en vaak in het ziekenhuis
Maar ondanks dat mijn leven een zesje was/is, ben ik een gelukkig mens. Ik was vroeger op school al prima tevreden met een zes.
woensdag 30 april 2025 om 20:21
woensdag 30 april 2025 om 21:07
woensdag 30 april 2025 om 21:17
En trouwen is in voor en tegenspoed enzoRooss4.0 schreef: ↑30-04-2025 21:07Nu denk ik dat dat ook een beetje een lastige schaal is zo. Mijn zes hoeft andermans zes niet te zijn.
Als je al 1,5 jaar geen knappe nacht maakt kan de waarde van het leven best tijdelijk een 3 zijn voor je gevoel.
Maar ook mensen met een tijdelijke 3 kunnen hun relatie overleven.
donderdag 1 mei 2025 om 16:38
Man heeft een intake gedaan met een relatietherapeut online. Ik wist niet dat het was, maar desondanks positief dat hij daarmee begonnen is. Nu is de vraag van de relatietherapeut en man of ik ook eerst een keer alleen met de therapeut wil spreken of de volgende keer gelijk samen. Ik vind het lastig, wat is wijsheid? Iemand ideeën?
donderdag 1 mei 2025 om 16:55
Wat wil jij?Minik schreef: ↑01-05-2025 16:38Man heeft een intake gedaan met een relatietherapeut online. Ik wist niet dat het was, maar desondanks positief dat hij daarmee begonnen is. Nu is de vraag van de relatietherapeut en man of ik ook eerst een keer alleen met de therapeut wil spreken of de volgende keer gelijk samen. Ik vind het lastig, wat is wijsheid? Iemand ideeën?
Wat eten we vanavond?
donderdag 1 mei 2025 om 17:00
Weet ik niet zo goed. Ik twijfel of man in staat is geweest om de problemen goed uit te leggen, maar misschien is dat ook niet erg, dat komt toch tot uiting in de gesprekken die volgen, mag ik hopen.
Eerst alleen afspreken voelt een beetje alsof ik de therapeut een soort aan ‘mijn kant’ moet proberen te krijgen of iets. Slaat hopelijk helemaal nergens op, maar zo voelt het wel een beetje.
En als ik het niet doe, voelt het een beetje alsof therapeut aan ‘mans kant’ staat want die begrijpt hij al ofzo. Nou ja, het slaat vast nergens op, maar dat is mijn eerste gevoel.
donderdag 1 mei 2025 om 18:02
Aangezien je man de neiging heeft om jouw inbreng in het draaiende houden van jullie gezin wat af te zwakken naar anderen toe, lijkt het me wel goed om een keer alleen met die therapeut te spreken.
Misschien kunnen jullie beiden een keer alleen met therapeut afspreken, dat het dan eerlijker voelt ofzo?
Misschien kunnen jullie beiden een keer alleen met therapeut afspreken, dat het dan eerlijker voelt ofzo?
donderdag 1 mei 2025 om 18:12
Relatietherapie kan ook alleen. Vind het wel voor hem spreken dat hij dit nu gedaan heeft.SurferRosa schreef: ↑01-05-2025 18:09Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje gek dat hij zonder dat jij het weet alleen een intake heeft gedaan en dat achteraf pas meldt. Of wist je dit wel? Ook wel raar van de realtietherapeut overigens.
donderdag 1 mei 2025 om 18:16
Ik wist wel dat hij dit wilde gaan doen, ik wist ook dat er eerder een gesprek gepland stond op een moment dat ik onmogelijk kon deelnemen. Dat gesprek ging niet door omdat de therapeut ziek was, het moest verzet gaan worden maar naar wanneer was niet duidelijk. Blijkbaar was dat dus nu. Op een moment dat ik wél had kunnen deelnemen als ik het geweten had. Maar goed, man had in zijn hoofd al dat hij de eerste afspraak alleen zou doen, dus dat heeft hij niet eens bedacht denk ik.SurferRosa schreef: ↑01-05-2025 18:09Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje gek dat hij zonder dat jij het weet alleen een intake heeft gedaan en dat achteraf pas meldt. Of wist je dit wel? Ook wel raar van de realtietherapeut overigens.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
