Relaties
alle pijlers
Steeds moe...
maandag 18 juni 2007 om 15:10
De laatste tijd voel ik me zo moe en wil ik eigenlijk alleen maar slapen. Ik heb net een nieuwe vriend en als ik bij hem ben, voel ik me ook vaak te moe om veel te ondernemen. Ben steeds bang dat ik hem tegenval en wil vaak al slapen als hij nog weg wil gaan of iets wil doen. Ik maak me dan direct zorgen of onze energieverschillen een issue kunnen gaan worden. Verder denk ik dat mijn slaapbehoefte een soort vluchtneiging is: ik ben namelijk bang saai gevonden te worden door hem en wordt moe van het idee aan verwachtingen te moeten voldoen. Bij vriendinnen heb ik het de laatste tijd ook. Heb echt een terugtrekneiging en tegelijk wil ik dat niet, want ik wil echt contact met anderen. Het is ook niet zo dat mensen gezegd hebben dat ze me saai vinden of expliciet hun verwachtingen uiten, maar ik ben steeds bang tegen te vallen.
Ik zou zo graag meer willen genieten van de mensen om me heen en ook meer uit het leven willen halen, want voor de tv hangen en slapen is nu niet bepaald bruisend of inspirerend. Waarom is dat dan toch alles wat ik wil?
Ik zou zo graag meer willen genieten van de mensen om me heen en ook meer uit het leven willen halen, want voor de tv hangen en slapen is nu niet bepaald bruisend of inspirerend. Waarom is dat dan toch alles wat ik wil?
maandag 18 juni 2007 om 15:47
@yoyo2: eerlijk gezegd heb ik nog niet eens aan een lichamelijke oorzaak gedacht, ik zoek het altijd direct psychisch. Maar misschien zit daar wel iets..Heb wel pas bloed laten prikken voor een SOA-onderzoek, maar dan kijken ze natuurlijk alleen naar SOA's en komen ze niet met andere zaken als die er al zijn.
@Sunshine585: ik weet niet zo goed waarom ik dat denk. Het is zo'n beetje mijn grootste angst dat ik saai ben. Heb het niet eens teruggekregen van mensen of zo. Wel heb ik soms dat ik me van binnen leeg kan voelen-nergens zin in hebben en even geen interesse in dingen. Ik voel me nog liever verdrietig of boos dan zo leeg. Maar goed, op die lege momenten ben ik ook echt saai-ik heb dan niets te melden en trek me liever stilletjes terug. Vind dat alleen zo lastig, omdat ik best een drukke sociale omgeving heb die ik ook goed wil onderhouden en ook veel tijd wil stoppen in mijn vriend. Ondertussen snak ik naar alleen zijn, want dan hoef ik tenminste niks-niks te zeggen, niks te doen, niks te weten, niet te luisteren-heerlijk (en tegelijk ook weer niet).
@Sunshine585: ik weet niet zo goed waarom ik dat denk. Het is zo'n beetje mijn grootste angst dat ik saai ben. Heb het niet eens teruggekregen van mensen of zo. Wel heb ik soms dat ik me van binnen leeg kan voelen-nergens zin in hebben en even geen interesse in dingen. Ik voel me nog liever verdrietig of boos dan zo leeg. Maar goed, op die lege momenten ben ik ook echt saai-ik heb dan niets te melden en trek me liever stilletjes terug. Vind dat alleen zo lastig, omdat ik best een drukke sociale omgeving heb die ik ook goed wil onderhouden en ook veel tijd wil stoppen in mijn vriend. Ondertussen snak ik naar alleen zijn, want dan hoef ik tenminste niks-niks te zeggen, niks te doen, niks te weten, niet te luisteren-heerlijk (en tegelijk ook weer niet).
maandag 18 juni 2007 om 15:52
Enig idee waar dat gevoel van leegte dan vandaan komt? Is er iets gebeurd wat je aan het verwerken bent of heb je het misschien een tijd heel druk gehad? Er is natuurlijk niets mis met alleen willen zijn, ik heb dat op zijn tijd ook nodig en dan doe ik ook het liefst helemaal niets. Het kan me dan ook niet schelen dat er nog 'klusjes' op me liggen te wachten. Ik heb verder best een druk leven qua werk, kids, vriend en gebeurtenissen die ik nog moet verwerken, dus ik gun mezelf die alleen tijd ook.
maandag 18 juni 2007 om 15:58
maandag 18 juni 2007 om 16:08
Hoi, ik dacht ook direct aan een lichamelijke moeiheid dan een psychische. Waarom? Omdat je schijnbaar ook niets onderneemt als je alleen bent. Ik noem dat lusteloos. Zelf ben ik met allerlei hobby's begonnen: dwarsfluit leren, zelf kleding maken, sporten. In eerste instantie doe ik het voor mezelf. Daar kun je toch niet 'mee af gaan?' Dus wat houd je tegen om zelf dingen te gaan ondernemen. En ben je op je werk ook futloos? Ik zou serieus een afspraak maken met de huisarts.
maandag 18 juni 2007 om 16:09
Tnx voor het meedenken!
@Yoyo2: ik ga dat toch eens uit laten zoeken. Aan pfeiffer had ik ook nog niet gedacht! En wat je zegt over sporten, schot in de roos. Ik beweeg nauwelijks en realiseer steeds meer dat ik het nodig heb om meer energie te krijgen. Nu alleen nog de motivatie vinden en keuzes maken (tijd ervoor maken), lastige opgaaf. Hoe doe jij dat? Of houd je al veel van sporten?
@Sunshine585: nee, ik heb niks bijzonders meegemaakt eigenlijk. Wel altijd al moeilijk gehad met mezelf: problemen met zelfvertrouwen en veel piekeren. En verder heb ik, vind ik, druk sociaal leven-bijna iedere avond afspraak met iemand. Misschien moet ik wat meer toegeven aan het alleen zijn, maar dan ben ik ergens toch bang mensen teleur te stellen. Vooral moeilijk tegen vriend die ik pas net heb te zeggen dat ik met regelmaat alleen wil zijn- hij heeft tegenovergestelde en snapt dat daarom minder goed. Wil niet dat hij denkt dat ik hem niet leuk genoeg vind of niet in relatie wil investeren, maar goed, is kwestie van balans en duidelijk zijn natuurlijk..
@Yoyo2: ik ga dat toch eens uit laten zoeken. Aan pfeiffer had ik ook nog niet gedacht! En wat je zegt over sporten, schot in de roos. Ik beweeg nauwelijks en realiseer steeds meer dat ik het nodig heb om meer energie te krijgen. Nu alleen nog de motivatie vinden en keuzes maken (tijd ervoor maken), lastige opgaaf. Hoe doe jij dat? Of houd je al veel van sporten?
@Sunshine585: nee, ik heb niks bijzonders meegemaakt eigenlijk. Wel altijd al moeilijk gehad met mezelf: problemen met zelfvertrouwen en veel piekeren. En verder heb ik, vind ik, druk sociaal leven-bijna iedere avond afspraak met iemand. Misschien moet ik wat meer toegeven aan het alleen zijn, maar dan ben ik ergens toch bang mensen teleur te stellen. Vooral moeilijk tegen vriend die ik pas net heb te zeggen dat ik met regelmaat alleen wil zijn- hij heeft tegenovergestelde en snapt dat daarom minder goed. Wil niet dat hij denkt dat ik hem niet leuk genoeg vind of niet in relatie wil investeren, maar goed, is kwestie van balans en duidelijk zijn natuurlijk..
maandag 18 juni 2007 om 16:11
@Dancer72: het klopt dat ik ook niks meer doe als ik alleen ben. Ik ga vaak vroeg naar bed en word daar niet uitgeruster van. Laatst zelfs een hobby opgegeven omdat ik het alleen nog maar als verplichting kon zien-ik vond het ook niet leuk genoeg, maar weet niet zeker of dat is vanuit lamlendigheid of dat het aan de hobby lag. Op mijn werk ben ik niet echt lusteloos, soms wel. Vandaag bv stel ik alle dingen te veel uit.
maandag 18 juni 2007 om 16:14
Ik heb mijn hele leven paarden gehad. Daar moest ik iedere dag voor zorgen en trainen (zelfs toen ik pfeiffer had). Dus ik had geen excuus om in mijn bed te blijven liggen en bewoog iedere dag voldoende. Inmiddels is paard dood en ben ik ermee gestopt. Vond het erg moeilijk om om na 16 jaar mijn draai weer te vinden, omdat het echt mijn passie was. Maar ik ben gaan zoeken naar dingen die ik ook leuk vind. Inmiddels doe ik skeeleren met vriendin, mountainbiken of ga af en toe gewoon lekker een strandwandeling maken. Daar krijg ik meestal energie van.
maandag 18 juni 2007 om 18:25
Hoi!
Vervelend dat je zulke "hang-buien" hebt. Dan komt er niks uit je vingers en voel je je gewoon saai. Ik denk dat het heel goed is om te gaan sporten, en dan is het belangrijk om iets te gaan doen wat je echt leuk vindt! Teamsporten brengt ook een hoop sociale activiteiten met zich mee, dus misschien is het handig om dit niet te kiezen. Je hebt nu al moeite om je eigen sociale kring te onderhouden, althans dat denk je.
Je hoeft ook niet altijd elke avond met mensen af te spreken. Plan voor jezelf een avond waarop je lekker alleen mag zijn. Zeg tegen anderen dat je die avond al een afspraak hebt (namelijk met jezelf, en dat mag altijd!) en dan hoef je ook niet uit te leggen dat je alleen wilt zijn en misschien voel je je dan niet zo saai!
Je hebt dan meer energie voor je sociale kring (en daarmee ook je vriendje). Laat in elk geval je bloed prikken. Een kennis van mij heeft problemen met haar schildklier en was daardoor veel moe en lusteloos.
Vaak ben je psychisch niet zo happy als er iets lichamelijks is.
Succes!
Vervelend dat je zulke "hang-buien" hebt. Dan komt er niks uit je vingers en voel je je gewoon saai. Ik denk dat het heel goed is om te gaan sporten, en dan is het belangrijk om iets te gaan doen wat je echt leuk vindt! Teamsporten brengt ook een hoop sociale activiteiten met zich mee, dus misschien is het handig om dit niet te kiezen. Je hebt nu al moeite om je eigen sociale kring te onderhouden, althans dat denk je.
Je hoeft ook niet altijd elke avond met mensen af te spreken. Plan voor jezelf een avond waarop je lekker alleen mag zijn. Zeg tegen anderen dat je die avond al een afspraak hebt (namelijk met jezelf, en dat mag altijd!) en dan hoef je ook niet uit te leggen dat je alleen wilt zijn en misschien voel je je dan niet zo saai!
Je hebt dan meer energie voor je sociale kring (en daarmee ook je vriendje). Laat in elk geval je bloed prikken. Een kennis van mij heeft problemen met haar schildklier en was daardoor veel moe en lusteloos.
Vaak ben je psychisch niet zo happy als er iets lichamelijks is.
Succes!
maandag 18 juni 2007 om 19:53
@Bunny: dus jij herkent dat ook, dat slaperige in samenhang met depressief gevoel? Ik kan het ook goed in die richting plaatsen, het is makkelijker om 'bewusteloos' te zijn op momenten dat het leven als moeilijk voelt. Wat jij schrijft herken ik ook helemaal: je in gezelschap in een soort cocon terugtrekken..Je hebt helemaal gelijk dat dit bespreekbaar maken goed is. Ik heb mijn vriend ook wel verteld over hoe ik me soms voel en dat geeft idd wat lucht. Hoe gaat het nu met jou dan? En hoe ga jij te werk als je de voorsignalen oppikt? Is bespreken met anderen voor jou voldoende?
@Pop1980: dank je voor je adviezen! Bloed prikken ga ik gewoon laten doen, kan geen kwaad (het kan bij mij ook combi van psychisch en lichamelijk zijn idd) en ik ga ook op zoek naar een sport die me ligt. Zwemmen lijkt me wel wat. En die tip van in ieder geval 1 avond per week alleen is een hele goeie, die afspraak maak ik nu echt met mezelf. Ben nu ook alleen, moet vanavond niks (behalve gtst kijken en afwassen) en dat is een erg prettig gevoel!
Vind het trouwens fijn te merken wat een wijsheid er allemaal is op dit forum.
@Pop1980: dank je voor je adviezen! Bloed prikken ga ik gewoon laten doen, kan geen kwaad (het kan bij mij ook combi van psychisch en lichamelijk zijn idd) en ik ga ook op zoek naar een sport die me ligt. Zwemmen lijkt me wel wat. En die tip van in ieder geval 1 avond per week alleen is een hele goeie, die afspraak maak ik nu echt met mezelf. Ben nu ook alleen, moet vanavond niks (behalve gtst kijken en afwassen) en dat is een erg prettig gevoel!
Vind het trouwens fijn te merken wat een wijsheid er allemaal is op dit forum.
maandag 18 juni 2007 om 20:08
He Feverine,
Ik dacht ook meteen aan een depressie, ik wilde ook alleen maar slapen toen namelijk. Ik zou als ik jou was gewoon even langs je huisarts gaan. Die kan wat onderzoekjes doen en wellicht met simpele dingen al een hoop oplossen.
En ik zou er ook even met je vriend over praten, niet te groots maken... gewoon uitleggen dat je steeds zo moe bent en dat je even langs de huisarts gaat, omdat je het vervelend vindt.
Succes
Ik dacht ook meteen aan een depressie, ik wilde ook alleen maar slapen toen namelijk. Ik zou als ik jou was gewoon even langs je huisarts gaan. Die kan wat onderzoekjes doen en wellicht met simpele dingen al een hoop oplossen.
En ik zou er ook even met je vriend over praten, niet te groots maken... gewoon uitleggen dat je steeds zo moe bent en dat je even langs de huisarts gaat, omdat je het vervelend vindt.
Succes
maandag 18 juni 2007 om 22:10
Feverine, ik herken ook het steeds willen slapen in combinatie met depressieve gevoelens, soms is het ook lekker om even niets te hoeven voelen (als je slaapt dus), maar het slapen is ook een vlucht en laat je depressieve gevoelens niet overgaan.
Misschien zou je toch eens na kunnen gaan waar die depressieve gevoelens vandaan komen, kan ook zijn dat het erfelijk is en er niet een specifieke oorzaak voor is natuurlijk.
Ik heb altijd wel toegegeven aan de behoefte om te willen slapen, het is uiteindelijk vanzelf minder geworden, maar ik doe bijna elke dag wel een extra dutje en kan ook in het weekend heel lang uitslapen. Ik ben veel aan het piekeren en daar word ik waarschijnljik ook wel gewoon moe van. Ik las volgens mij dat jij ook een piekeraar bent, dat vreet ook energie.
Wat extra tijd voor jezelf kiezen is zeker niet verkeerd, je hoeft niet elke avond iets af te spreken om interessant te zijn, ik heb zelf heel weinig vriendinnen en ben veel alleen of bij mijn vriend, daar voel ik me gewoon prettig bij en ik vind het ook niet erg dat ik niet meer contacten heb, ik zie dat niet als een teken dat er iets mis is met mij.
Misschien zou je toch eens na kunnen gaan waar die depressieve gevoelens vandaan komen, kan ook zijn dat het erfelijk is en er niet een specifieke oorzaak voor is natuurlijk.
Ik heb altijd wel toegegeven aan de behoefte om te willen slapen, het is uiteindelijk vanzelf minder geworden, maar ik doe bijna elke dag wel een extra dutje en kan ook in het weekend heel lang uitslapen. Ik ben veel aan het piekeren en daar word ik waarschijnljik ook wel gewoon moe van. Ik las volgens mij dat jij ook een piekeraar bent, dat vreet ook energie.
Wat extra tijd voor jezelf kiezen is zeker niet verkeerd, je hoeft niet elke avond iets af te spreken om interessant te zijn, ik heb zelf heel weinig vriendinnen en ben veel alleen of bij mijn vriend, daar voel ik me gewoon prettig bij en ik vind het ook niet erg dat ik niet meer contacten heb, ik zie dat niet als een teken dat er iets mis is met mij.
maandag 18 juni 2007 om 22:16
Herkenbaar!
Sinds november een nieuwe relatie en in januari getroffen door het cytomegalievirus (soort Pfeiffer)
Ook ik voel(de) me schuldig naar mijn vriend toe. Wat had hij tenslotte aan een nieuwe vriendin waar niets uitkwam?
Gelukkig is hij een hele grote steun gebleken en langszaamaan ben ik weer aan het opkrabbelen.
Ga naar de huisarts! Kan nooit geen kwaad en praat met je vriend erover hoe jij je voelt.
Sinds november een nieuwe relatie en in januari getroffen door het cytomegalievirus (soort Pfeiffer)
Ook ik voel(de) me schuldig naar mijn vriend toe. Wat had hij tenslotte aan een nieuwe vriendin waar niets uitkwam?
Gelukkig is hij een hele grote steun gebleken en langszaamaan ben ik weer aan het opkrabbelen.
Ga naar de huisarts! Kan nooit geen kwaad en praat met je vriend erover hoe jij je voelt.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 19 juni 2007 om 14:47
hmm, dat klinkt allemaal wel herkenbaar. Na een paar jaar van ziekte (cytomegalovirus, pheiffer en ander lichamelijke strijd) was en ben ik nog af en toe heel erg moe. Wat de TO beschrijft over de angst van saai zijn of worden, niet mee kunnen gaan in wat je wil herken ik wel een boel.
Mijn ervaring in relaties is dat je vooral gewoon lekker naar je eigen lijf meot luisteren. Te vaak heb ik geprobeerd om mee te hollen, maar daar ga je aan kapot. Dat is voor neimand leuk en kan niet de bedoeling van een relatie zijn. Mijn ex kon maar slecht accepteren dat ik sommige dingen niet kon (of.. niet wilde kunnen zoals hij soms stelde) en keek de medicijnen uit mijn mond. Tsja.. en dat is neit fijn. Het is aan jezlef om te beslissen of je daar dan mee verder wilt of niet.
Uiteindelijk is het om verschillende redenen uitgegaan, en mijn fysieke gesteldheid was daar een van. Hard.. jazeker. Het gevoel dat je op iets afgerekend word waar je geen invloed op kan uitoefenen is heel naar. Maar op den duur was ik er niet gelukkgi mee geworden, met die relatie.
Bespreek iig dingen met elkaar. Probeer begrip voor beide kanten van de zaak op te brengen. En ondertussen, ga wandelen, zwemmen, op een laag pitje toch bewegen. Wanneer jij door hebt dat je ondanks je vermoeidheid toch dingen voorelkaar krijgt zul je je beter voelen. en dat heef took weer invloed op je verdere herstel en je relatie.
Mijn ervaring in relaties is dat je vooral gewoon lekker naar je eigen lijf meot luisteren. Te vaak heb ik geprobeerd om mee te hollen, maar daar ga je aan kapot. Dat is voor neimand leuk en kan niet de bedoeling van een relatie zijn. Mijn ex kon maar slecht accepteren dat ik sommige dingen niet kon (of.. niet wilde kunnen zoals hij soms stelde) en keek de medicijnen uit mijn mond. Tsja.. en dat is neit fijn. Het is aan jezlef om te beslissen of je daar dan mee verder wilt of niet.
Uiteindelijk is het om verschillende redenen uitgegaan, en mijn fysieke gesteldheid was daar een van. Hard.. jazeker. Het gevoel dat je op iets afgerekend word waar je geen invloed op kan uitoefenen is heel naar. Maar op den duur was ik er niet gelukkgi mee geworden, met die relatie.
Bespreek iig dingen met elkaar. Probeer begrip voor beide kanten van de zaak op te brengen. En ondertussen, ga wandelen, zwemmen, op een laag pitje toch bewegen. Wanneer jij door hebt dat je ondanks je vermoeidheid toch dingen voorelkaar krijgt zul je je beter voelen. en dat heef took weer invloed op je verdere herstel en je relatie.
woensdag 20 juni 2007 om 16:43
Bedankt voor al jullie reacties! Ik kan er echt wat mee!
@Biga: hahaha, ik moest wel om je lachen met bericht dat ik waarschijnlijk lag te slapen. Was idd zo ;). En verder heb ik mijn nickname niet gekozen vanwege het medicijn fevarin..althans, niet bewust. Wel sterk eigenlijk, dat mijn nickname zo op die merknaam lijkt.
Ben eigenlijk uitgegaan van een fee uit de Suske en Wiske met titel 'de speelgoedspiegel'. Ik dacht dat die fee zo heette in ieder geval. Vraag me niet waarom ik dat dan weer gekozen heb....hm, volgens mij heb ik naast vermoeidheidsklachten een drang weer kind te zijn ;).
@Biga: hahaha, ik moest wel om je lachen met bericht dat ik waarschijnlijk lag te slapen. Was idd zo ;). En verder heb ik mijn nickname niet gekozen vanwege het medicijn fevarin..althans, niet bewust. Wel sterk eigenlijk, dat mijn nickname zo op die merknaam lijkt.
Ben eigenlijk uitgegaan van een fee uit de Suske en Wiske met titel 'de speelgoedspiegel'. Ik dacht dat die fee zo heette in ieder geval. Vraag me niet waarom ik dat dan weer gekozen heb....hm, volgens mij heb ik naast vermoeidheidsklachten een drang weer kind te zijn ;).
woensdag 20 juni 2007 om 17:32
donderdag 28 juni 2007 om 22:23
Ik heb daar zelf een aantal jaren geleden ook last van gehad.
Leerde een leuke vent kennen, maar was moe, wist niet zo goed wat ik met mezelf aan moest, wilde eruit en op stap, maar zodra ik thuis kwam vielen mn luiken dicht.
Trok mensen naar me toe, stootte ze net zo hard weer af, en waar het op uit draaide was dat ik niets anders deed dan slapen, werken, eten en af en toe mezelf er toe zetten iets leuks te doen.
Had ook probleem om over mezelf te praten, zodra ik dat deed voelde ik een enorme brok in mn keel opkomen en had het snel over iets dat niet zo dichtbij kwam.
Toch maar de stap naar de huisarts gezet en alles wees op een depressie.
Misschien zou je eens bij je huisarts langs kunnen gaan en dan echt met je billen bloot gaan over hoe jij je voelt, misschien heb je een depressie, maar je kan net zo goed een tekort aan bepaalde vitamines hebben.
Het is trouwens ook heel goed mogelijk dat je moe wordt van bepaalde voedingsstoffen, zelfs heb ik 200% meer energie sinds ik bijna alle suikers uit mn eten heb geschrapt.
Af en toe ga ik in het weekend wel eens los met eten, maar ik merk dat wel gelijk de week erop aan mn vermoeidheid.
Misschien heb je hier iets aan, iig heel veel succes!
vrijdag 29 juni 2007 om 14:35
