stiefzoon

14-05-2007 19:54 54 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb een tijdje een relatie met een lieve man...ga er ook voor verhuizen..nu komt zijn zoon tussen ons in en laat zijn vader een keuze maken ik of je vriendin...als zij hier komt kom ik niet meer...wie hier heeft dat ook mee gmaakt en hoe op te lossen...ik ga 1.45 uur verder wonen dan waar ik nu woon.......
Alle reacties Link kopieren
ik heb vroeger ook in de zelfde situatie gezeten alleen waren mijn ouders wel nog getrouwd vandaar dat ik mijn stiefmoeder niet mocht.....ik heb zelf 3 pubers...de jongste is 13.....en de andere 2, 7 jaar ouder dan de jongste dus weet ook genoeg over pubers....hij vind de regels gewoon te streng...wil op zijn 13 jaar om 23.00 thuis komen...sorry dat is voor een 13 jarige......erg laat .....hij wil geen ene vrouw in het leven van zijn vader alleen zijn moeder....omdat hij dan geen regels heeft.....mijn vriend was eerst ook soepeler...maar er is heel wat veranderd.......moet ook ...een huis vol hoor 6 kinderen dan moet je regels hebben......zoals ik net als schreef de andere 5 hebben geen problemen.





En daarmee vertel je zelf al hoe het komt dat deze jongen zich zo gedraagt...



Dat je stiefzoon in de puberteit zit is zowiezo een moeilijke periode, dat voorop gesteld.

Eerlijk gezegd kom je op mij nogal neerbuigend over in je postings naar je stiefzoon (jouw zoon is netjes, ruimt alles op, houdt zich aan de regels en stiefzoon doet dat niet, stiefzoon accepteert niets en wil gewoon geen regels) Kijkend naar de situatie waarin die jongen zit en naar zijn leeftijd, ligt het m.i. wel iets dieper en iets meer sympathie zou je sieren. Misschien vat ik je postings verkeerd op en bedoel je het niet zo...



Jullie wonen nog niet samen of zijn vader is al veranderd en is opeens veel strenger in zijn ogen. Dat gaat helemaal niet over de regels zelf, maar het gevoel wat hij krijgt bij het veranderde gedrag van zijn vader. Dat is heel bedreigend voor hem. Dan krijgt hij er ook nog eens 3 stiefbroertjes/zusjes bij...als laatste leeft hij in een situatie waarin niets duidelijk is want niemand van jullie hanteert dezelfde aanpak, regels en daarmee zijn jullie dus ook niet consequent.

Tuurlijk heb je wel gelijk dat er regels moeten zijn, maar was het niet wat 'slimmer' geweest om iedereen eerst eens te laten 'wennen' aan elkaar en aan de nieuwe situatie. Vaak vinden dingen zijn weg ook wel naarmate je ermee moet dealen. Dat hoeft er niet altijd van te voren ingestampt te worden en al helemaal niet bij pubers.

Daarmee heb je bij stiefzoon waarschijnlijk niet zo'n goede start gemaakt...Beter was waarschijnlijk geweest, zoals ik al zei, om eerst eens gewoon te starten. Na de 'wenperiode' hadden jullie ook een gezamelijk gesprek aan kunnen gaan met de kinderen om te praten over hoe iedereen het tot nu toe ervaart. En dan niet alleen de dingen die niet goed gaan, maar ook juist de leuke dingen. Dan had je alsnog een aantal regels in kunnen voeren en waarschijnlijk waren die dan wel makkelijker geaccepteerd.
hij moest thuis ook opruimen....en ik zeg niet dat mijn zoon beter is maar luisterd wel naar stief vader en moeder
Alle reacties Link kopieren
Jammer dat je niet verder inhoudelijk op mijn posting ingaat...
Alle reacties Link kopieren


Kan mij heel goed voorstellen dat je stiefzoon het niet ziet zitten dat jij met zijn vader gaat samenwonen.



Je schrijft niet duidelijk hoe de situatie is maar als hij op die kamer van 4 komt dan kan ik mij voorstellen dat hij het niets vind. Helemaal omdat hij dan zeker zijn kamer moet delen met minimaal 1 van jouw kinderen.



Jij geeft aan dat jullie de kinderen tegelijk laten komen omdat jullie ook een weekend voor jullie tweeën willen. Vind het vreemd dat je je dan niet kan voorstellen dat hij ook wel eens alleen iets met zijn vader en /of vader en eigen broers/zussen wil doen.



In plaats daarvan zit hij niet alleen overdag met jou en jouw kinderen opgescheept maar ook nog snachts. Het hele weekend minimaal 48 uur lang zonder een enkel plekje waar hij privacy heeft.

Dat zou mij ook een nachtmerrie lijken.



Daarnaast moet hij ineens aan allerlei regels voldoen waar hij eerst nooit aan hoefde te voldoen.



Bovendien 11 uur op een schooldag is laat en in een normaal weekend is het ook laat om nog bij een vriendje thuis te zijn of op straat te lopen.

Maar hoe laat moet hij dan wel thuis zijn van jou? Als dat bijvoorbeeld 19:30 is, dan is dat weer extreem vroeg.

Bovendien vind ik 11.00 uur niet te laat als het bijvoorbeeld om een verjaardagsfeestje van een vriendje gaat.



Kortom vind dat je veel te veel van die jongen verlangd qua aanpassingsvermogen.






hij is het gewent om samen te slapen......en jammer voor hem maar zal zich aan moeten passen.....hebben geen meer kamers...ook omdat we snel gaan samen wonen...



ik begin het een beetje beu te worden dat ik de schudigen bent.....
Alle reacties Link kopieren
Is er al eens aan de optie gedacht dat die zoon bij de moeder gaat wonen?. En dan regelmatig bij z'n vader langsgaat als hij daar zin in heeft?.
Alle reacties Link kopieren
Naamloos, niemand wijst jou hier als schuldige aan, maar je stelt je nogal star op ten opzichte van je stiefzoon. Niemand heeft moeite met de regels, dus dan past hij zich ook maar aan. Niemand is hetzelfde Naamloos. Waarom gaan jij, je vriend en zijn zoon niet eens met zijn drietjes om tafel zitten? Benader hem als een volwassene en vraag waar hij nu precies zo'n moeite mee heeft. De kans is groot dat hij zich dan serieus voelt genomen, ik kan me voorstellen dat hij nu het gevoel heeft dat hij alles maar "moet". Ik kan me goed voorstellen dat bij jullie de regels strakker zijn dan bij zijn moeder of opa en oma, met 6 kinderen is dat nu eenmaal nodig.
Alle reacties Link kopieren
Samen op een kamer met je eigen broertje is nog wel wat anders dan samen op een kamer met een kind uit een ander gezin.



Je komt steeds terug op ja maar dat moest hij altijd al. Hij moest zijn kamer al delen, hij moest al helpen opruimen. Jij doet net alsof er voor hem niets veranderd. Dit klopt niet er veranderd gewoon heel veel voor hem.



Jij hebt dit topic blijkbaar niet geopend om te horen hoe je de situatie kunt oplossen. (door zich meer in te leven in zijn situatie) maar puur om hem zover te krijgen dat hij zich aan jouw regels gaat houden.



Jij voelt je heel zeker van jouw zaak ik ga binnenkort samenwonen en volgend jaar trouwen en dan moet dat kind zich aangepast hebben.



Vergeet niet dat als de verhouding tussen jou en je stiefzoon echt helemaal escaleert de relatie tussen jou en zijn vader ook wel eens rap kan verslechteren. Er zijn genoeg relaties die op de klippen lopen omdat het tussen stiefouders en stief broertjes en zusjes niet boterd.



Je hebt er dus zelf alle belang bij om je eens wat meer in zijn situatie en belevingswereld te verdiepen dan je alleen maar af te vragen hoe je hem zo ver krijgt dat hij jouw regels naleeft.
Alle reacties Link kopieren
Misschien dat hij het dan meer accepteerd dat jullie samen gaan wonen. Dat er ineens zoveel kinderen bijkomen, ik kan begrijpen dat hij dat heel vervelend vindt. Een kind juist van die leeftijd heeft z'n eigen plekje nodig ofwel zijn eigen kamer.



Ineens andere kinderen erbij stoppen in z'n kamer tja dat heeft niks met niet luisteren te maken maar met waar die zoon zich wel en niet bij op z'n gemak voelt.
Alle reacties Link kopieren
Niemand zegt dat jij de schuldige bent...

Er wordt geprobeerd om met je mee te denken waarom je stiefzoon zich zo gedraagt en ook naar oplossingen e.d. Jij zit er middenin en buitenstaanders kunnen vaak meer objectief naar de situatie kijken. Maar als jij daar niets mee doet dan zal dat weinig zin hebben.

Je gaat nergens inhoudelijk op in, graag zou ik wel een echte reaktie willen zien op mijn posting..
Alle reacties Link kopieren
De schuld wordt niet direct bij jou gelegd. Ik vind dat iedereen in dit topic haar best doet om jou te helpen, handvaten aan te dragen en te zoeken naar oorzaken. En die oorzaken liggen inderdaad niet persé bij hem. En ook niet persé bij jou. Maar als je dat niet in wilt zien, dan ben ik bang dat je hier niet uit gaat komen.
er zijn hier een hoop mensen die je precies, maar dan ook precies uitleggen waarom je stiefzoon zo reageert, en elke keer wil je niet inzien dat die mensen gelijk hebben, en veeg je hun argumenten van tafel.

- sinds jij in beeld bent, zijn de regels veranderd, strakker geworden. dat is voor geen een puber leuk. dus hij neemt jou kwalijk dat zijn vader veranderd is, en daarmee ben jij veranderd in de boze stiefmoeder. dit is nooit je bedoeling geweest, maar zo beleefd je stiefzoon het. dat is zijn beleving, daar kun je weinig aan doen.

- waarschijnlijk vind hij het moeilijk dat hij zijn vader en zijn eigen plekje nu vaker moet delen met ook nog 5 andere kinderen.

. je zegt dat je je eigen kinderen niet beter vind, maar je zegt wel dat ZIJ wel kunnen luisteren. indirect zeg je daar mee, dat ZIJ WEL beter zijn. dit bedoel je misschien niet zo, maar zo komt het echt echt over!!! een puber als jouw stiefzoon voelt dat haarfijn aan!!

- je moet het het gedrag van je stiefzoon niet veroordelen, maar proberen te begrijpen, je proberen in te leven. tuurlijk moet hij zich aan de regels houden, maar blijkbaar is die stiefzoon een veel gevoeligere jongen dan de andere kinderen, en heeft hij veel moeite met veranderingen. probeer dat te begrijpen ipv te veroordelen.

- het zou denk ik goed zijn om die stiefzoon de komende tijd niet aan te spreken op zijn gedrag, maar dat je vriend laten doen. verder zou ik proberen quality time met hem door te brengen. doe een keer een spelletje, bak een leuke taart met hem of zoiets. dan ga je leuke kanten van hem zien, en hij leuke kanten van jou.



ik hoop echt dat je iets met alle adviezen en dingen doet hier.

ik wil niet heel eigendunkerig overkomen, maar ik ben een pedagoge en werk nu alweer 4 jaar op leefgroepen met (moeilijk opvoedbare) pubers.

en ik zie ook dat de meeste pubers ook echt wel moeilijk zijn, maar ik zie ook wel eens dat ze moeilijk gemaakt zijn door hun ouders. of dat er niks mis is met de jongere zelf, maar dat de ouders een verkeerd beeld hebben gecreeerd van hun kind. ik weet dat dit gevaarlijke uitspraken zijn, want ik ben zelf geen ouder, en volgens veel mensen kan en mag ik er daarom niet over oordelen, ik zeg alleen wat ik de afgelopen jaren op mijn werk heb gezien...
en nogmaals, ook ik zeg niet dat je schuldig bent. helemaaaal niet!!! maar er zijn denkbeelden in het hoofd van je stiefzoon gekomen, waarvan het absoluut niet de bedoeling was dat ze er zouden komen, en jij dus ook niet hebt gedaan of expres hebt gedaan, maar ze zitten er nu wel, en jij bent wel de volwassene met de mogelijkheden om dit op te lossen....
Alle reacties Link kopieren
Hoi ffnaamloos,



als alleen die ene zoon er moeite mee heeft lijkt mij de keus voor jouw partner niet zo moeilijk eerlijk gezegd. zowiezo maakt jouw partner zelf uit met wie hij zijn leven deelt, daar hebben kinderen niks over te zeggen. Het is namelijk zo dat als hij nu naar zijn kind luistert en niet met jou verder gaat, die zoon straks het huis uit gaat en vaders alleen zit te koekeloeren omdat hij voor zijn zoon heeft gekozen. Die zoon laat het ook niet van zijn vader afhangen met wat voor een vrouw hij zijn leven gaat delen straks dus dat moet vader ook niet doen. Als jullie gelukkig zijn samen is dat het allerbelangrijkste, dat stralen jullie dan ook naar jullie kinderen uit.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Hoi ffnaamloos,



als alleen die ene zoon er moeite mee heeft lijkt mij de keus voor jouw partner niet zo moeilijk eerlijk gezegd meeste stemmen gelden ofzo ?
. zowiezo maakt jouw partner zelf uit met wie hij zijn leven deelt, daar hebben kinderen niks over te zeggen.wel zo leuk als iedereen een heel klein beetje gelukkig is , of  niet ?  Het is namelijk zo dat als hij nu naar zijn kind luistert en niet met jou verder gaat, die zoon straks het huis uit gaat zo dan..........ventje is 14........ sja , als je niet gelukkig bent zal je wellicht eerder thuis weggaan , maar pubers vandaag de dag wonen vaak wel tot midden in de twintig nog thuis. en vaders alleen zit te koekeloeren omdat hij voor zijn zoon heeft gekozen. Die zoon laat het ook niet van zijn vader afhangen met wat voor een vrouw hij zijn leven gaat delen straks dus dat moet vader ook niet doen.heb jij zelf kinderen ? Ik betwijfel het ......... wat ouders voor kinderen doen en laten doen ze niet omdat kinderen het misschien later ooit misschien hopelijk ook eens doen..................je doet en je laat dingen OMDAT je van je kinderen houdt en hun belang en geluk op nummer 1 komt.  Als jullie gelukkig zijn samen is dat het allerbelangrijkste, ja welja joh...... kinderen zijn ze flexibel , toch ? En anders kunnen ze altijd nog wel ergens in een tehuis terecht..... dat stralen jullie dan ook naar jullie kinderen uit.



Sterkte!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Cursus en begeleiding voor ouders en kinderen

in een nieuw samengesteld gezin 



[url=http://www.opeigenkoers.nl/stiefgezinnen.htm#Een nieuw samengesteld gezin]Een nieuw samengesteld gezin[/url]

Werkwijze

[url=http://www.opeigenkoers.nl/stiefgezinnen.htm#Drie manieren]Twee manieren van begeleiding[/url]

Begeleiding van het paar

[url=http://www.opeigenkoers.nl/stiefgezinnen.htm#individuele begeleiding]Individuele begeleiding[/url]

Kosten

[url=http://www.opeigenkoers.nl/stiefgezinnen.htm#Wat kunt u doen]Oriënterend gesprek[/url]

Literatuur
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Hoi ffnaamloos,



als alleen die ene zoon er moeite mee heeft lijkt mij de keus voor jouw partner niet zo moeilijk eerlijk gezegd. zowiezo maakt jouw partner zelf uit met wie hij zijn leven deelt, daar hebben kinderen niks over te zeggen. Het is namelijk zo dat als hij nu naar zijn kind luistert en niet met jou verder gaat, die zoon straks het huis uit gaat en vaders alleen zit te koekeloeren omdat hij voor zijn zoon heeft gekozen. Die zoon laat het ook niet van zijn vader afhangen met wat voor een vrouw hij zijn leven gaat delen straks dus dat moet vader ook niet doen. Als jullie gelukkig zijn samen is dat het allerbelangrijkste, dat stralen jullie dan ook naar jullie kinderen uit.



Sterkte!






Zat eens in een beginnende relatie met een man met 2 kinderen. Klikte echt heel goed tussen die man en mij, maar 1 van zijn kinderen had heel veel moeite met onze relatie; hij kreeg slaapproblemen en ook op school ging het niet goed.

Toenmalige vriend en zijn ex waren toen ongeveer 1,5jaar gescheiden, ex had al een nieuwe partner en er was een baby op komst. Toen kwam ook ik er nog bij en dat was voor die jongen echt teveel...

We hebben het geprobeerd maar het ging echt niet en hij heeft de relatie toen beeindigd. Ben er een half jaar enorm verdrietig over geweest, maar heb altijd, en nu ik zelf mama ben nog meer, veel respect voor hem en zijn keuze gehad!
<div class="forumquote">quote: gerardvandegraaf reageerde <script language='javascript' type='text/javascript'>document.write(friendlyDateTimeFromStr('15-05-2007 10:32:26'));</script>
<hr class="forumhr" />
<font color="#000000">Hoi ffnaamloos,<br /><br />als alleen die ene zoon er moeite mee heeft lijkt mij de keus voor jouw partner niet zo moeilijk eerlijk gezegd. zowiezo maakt jouw partner zelf uit met wie hij zijn leven deelt, daar hebben kinderen niks over te zeggen.<br /><font color="#ff00ff">Sja, zo dacht Wanda Rikkers er waarschijnlijk ook over, en we weten allemaal hoe het met haar kind afliep... inderen zijn afhankelijk van hun ouders, zij kunnen nergens anders heen en hebben geen keus, in ieder geval tot ze volwassen zijn. Zolang kinderen nog niet volwassen zijn is het je verantwoordelijkheid als ouder om hun belang in ieder geval nee te nemen. Als een van je kinderen niet met je nieuwe partner overweg kan,  zul je dat moeten proberen op te lossen. Lukt dat niet dan lijkt me logisch dat het belang van het afhankelijke kind zwaarder weegt.  <br /></font>Het is namelijk zo dat als hij nu naar zijn kind luistert en niet met jou verder gaat, die zoon straks het huis uit gaat en vaders alleen zit te koekeloeren omdat hij voor zijn zoon heeft gekozen. <font color="#ff00ff">Zoon is 14. Als zoon nu 18 was, dan had je mss een punt, maar waar moet het kind hen als ie zich in zijn eigen huis, bij zijn eigen vader niet veilig kan voelen omdat zijn stiefmoeder hem een latig stuk ongeluk vindt? <br /></font> Die zoon laat het ook niet van zijn vader afhangen met wat voor een vrouw hij zijn leven gaat delen straks dus dat moet vader ook niet doen. Als zoon leven gaat delen is zoon volwassen. <font color="#ff00ff">Zodra zoon volwassen is mag pa doen en laten wat ie wil, Nu is zoon nog kind, is pa verantwoordelijk en heeft ie ervoor te zorgen dat et met zoon goed gaat. <br /></font> Als jullie gelukkig zijn samen is dat het allerbelangrijkste, dat stralen jullie dan ook naar jullie kinderen uit. Lijkt me toch wel fijn als de kinderen smane ook een beeje gelukkig zijn. <br /><font color="#ff00ff">Als je nieuwe partner jouw kind zou mihandelen, zou je dan ook vinden dat je eigen geluk belangrijker is dan dat van je kind? ( waarmee ik niet wil beweren dat TO het kind mishandelt, ik vind wel datze wat meer begrip zou mogen opbrengen voor de gevoelens van haar stiefzoon, dat wel).<br /></font>Sterkte!</font> </div>
<br />
<br />
Alle reacties Link kopieren
ben ik het niet mee eens, maar dat is mijn mening, die hoeft niemand te delen, maar ik denk dat als een kind een nieuwe relatie niet wilt accepteren het kind dan aan het kortste eind trekt. Kijk als de nieuwe partner niet goed zou zijn voor de kinderen is het een heel ander verhaal maar daar gaat het hier niet om. Dit gaat over een kind wat zijn vader voor het blok zet omdat het even niet gaat zoals hij wilt. En dat mag nooit gebeuren VIND IK. Een kind maakt nooit uit wat er wel of niet gebeurd. Maar nogmaals dat is mijn mening, en dit is een forum waarin om meningen van anderen wordt gevraagd. Als je een gezin hebt met 2 volwassenen en 6 kinderen, waarvan iedereen gelukkig is alleen 1 zoon niet, waar laat je het dan van afhangen?? misschien zit zoonlief wel in een puberale fase waarin hij zich tegen alles en iedereen afzet.
Alle reacties Link kopieren
ben ik het niet mee eens, maar dat is mijn mening, die hoeft niemand te delen, maar ik denk dat als een kind een nieuwe relatie niet wilt accepteren het kind dan aan het kortste eind trekt. Kijk als de nieuwe partner niet goed zou zijn voor de kinderen is het een heel ander verhaal maar daar gaat het hier niet om. Dit gaat over een kind wat zijn vader voor het blok zet omdat het even niet gaat zoals hij wilt. En dat mag nooit gebeuren VIND IK. Een kind maakt nooit uit wat er wel of niet gebeurd. Maar nogmaals dat is mijn mening, en dit is een forum waarin om meningen van anderen wordt gevraagd. Als je een gezin hebt met 2 volwassenen en 6 kinderen, waarvan iedereen gelukkig is alleen 1 zoon niet, waar laat je het dan van afhangen?? misschien zit zoonlief wel in een puberale fase waarin hij zich tegen alles en iedereen afzet.
Ik mag toch hopen dat jij geen kinderen hebt of de intentie die te willen... :o
Alle reacties Link kopieren
wat een domme opmerking, dat ik hopelijk geen intentie heb om kinderen te krijgen, tssk, maar goed.



ik vind die discussies altijd wel grappig als iemand zijn mening geeft waar anderen het dan niet mee eens zijn. leer nou toch eens dat we in een meningsvrij land zitten. en dat ik dus gewoon mijn mening mag geven of jij dat nou leuk vind of niet. en toevallig heb ik over dit onderwerp een hele duidelijk mening. Kinderen bepalen tegenwoordig al alles voor hun ouders, en dan kun je wel zeggen dat dat moet, dat je je kinderen voor alles moet laten gaan, maar wie bepaalt dat dan??
<div class="forumquote">quote: gerardvandegraaf reageerde <script language='javascript' type='text/javascript'>document.write(friendlyDateTimeFromStr('15-05-2007 11:19:01'));</script>
<hr class="forumhr" />
<font color="#000000">ben ik het niet mee eens, maar dat is mijn mening, die hoeft niemand te delen, maar ik denk dat als een kind een nieuwe relatie niet wilt accepteren het kind dan aan het kortste eind trekt. Kijk als de nieuwe partner niet goed zou zijn voor de kinderen is het een heel ander verhaal maar daar gaat het hier niet om.<br /> <font color="#ff00ff">Dat is nog maar de vraag. Ik vind dat de TO hier zich erg rigide opstelt. ben het op zich wel met je eens dat het kind niet bepaalt of pa wel en niet een nieuwe relatie mag aangaan en met wie, maar ik vind wel dat de nieuwe partner er rekening mee dient te houden dat de kinderen er zijn, dat het voor die kinderen een hele omschakeling is om ineens te maken te hebben met niet alleen een stiefmoeder maar ook een hele bubs stiefbroers en zussen, waar je dan ook nog eens ineens alles mee moet delen. AlsTO niet begrijpt dat dat een hele impact is en weigert daar rekening mee te houden, dan vind ik wel degelijk dat dt schadelijk is voor de kinderen.<br /></font>Dit gaat over een kind wat zijn vader voor het blok zet omdat het even niet gaat zoals hij wilt. En dat mag nooit gebeuren VIND IK.<br /><font color="#ff00ff">Dat is de versie van TO. Ik zie een kind dat ineens geconfronteerd word met een nieuwe gezinssituatie, die ineens vanallerlei priveleges beroofd wordt door nieuwe vriendin van pa en die flink zijn kont in de krib gooit. Dan kun je wel gaan roepen dat kind niet bepaalt, je kunt ook eens met het kind gaan praten en het ruimte geven om zijn angsten en gevoelens te ventileren in plaats van te roepen dat ie zich maar heeft aan te passen. <br /></font>Een kind maakt nooit uit wat er wel of niet gebeurd. Maar nogmaals dat is mijn mening, en dit is een forum waarin om meningen van anderen wordt gevraagd.<br /><font color="#ff00ff">Nee, maar wat er gebeurt heeft wel consequenties voor dat kind, is het dan teveel gevraargd dat er wel naar het kind geluisterd wordt. Wat doet TO om de angsten van het kind weg te nemen? geeft ze het kind de ruimte om af en toe alleen met vader te zijn, zonder aanwezigheid van de stief broers en zussen waar het kind inens zijn kamer mee moet delen?   <br /></font>Als je een gezin hebt met 2 volwassenen en 6 kinderen, waarvan iedereen gelukkig is alleen 1 zoon niet, waar laat je het dan van afhangen??<br /><font color="#ff00ff">Dat ligt er aan hoe ongelukkig die zoon van de situatie wordt.  <br /></font>misschien zit zoonlief wel in een puberale fase waarin hij zich tegen alles en iedereen afzet. </font><font color="#ff00ff">Dat zou zomaar kunnen. maar dan nog zal de houding van TO e.e.a alleen maar erger maken. Pubers zetten zich af uit onzekerheid en om zichzelf te ontdekken. Als TO iedere keer roept dat haar kinderen wel luisteren en niet zo moeilijk doen en dat ie zich maar heeftaan te passen, dan los je het conflict niet op. Het kind hoeft niet te bepalen, maar het zou wel fijn zijn als het kind het gevoel krijgt dat het welkom is en dat er naar m geluisterd wordt. En zoals TO zich hier over m uitlaat denk ik, arme jongen....</font></div>
<br />
<br />
Alle reacties Link kopieren
wat een domme opmerking, dat ik hopelijk geen intentie heb om kinderen te krijgen, tssk, maar goed.



ik vind die discussies altijd wel grappig als iemand zijn mening geeft waar anderen het dan niet mee eens zijn. leer nou toch eens dat we in een meningsvrij land zitten. en dat ik dus gewoon mijn mening mag geven of jij dat nou leuk vind of niet.dus mensen mogen ook vinden én zeggen dat ze hopen dat jij geen stiefkinderen hebt, of kinderen hebt die  misschiennnnnnnnnnnnn later zelf iemands stiefkinderen worden 
 en toevallig heb ik over dit onderwerp een hele duidelijk mening. Kinderen bepalen tegenwoordig al alles voor hun ouders, en dan kun je wel zeggen dat dat moet, dat je je kinderen voor alles moet laten gaan, maar wie bepaalt dat dan?? als het goed is je geweten , je moeder/vadergevoel ......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
@Abidjana, ik zou de reacties van GvdG met een hele grote korrel zout nemen gezien het topic dat hij hier eens heeft geopend (toen nog een man volgens zijn zeggen), het topic staat nog wel ergens op Relaties.

Jammer dat Naamloos zich niet meer laat zien, er wordt hier toch echt gepobeerd met haar mee te denken. Ik snap dat het een lastige situatie is en dat Naamloos zich door de zoon van haar vriend voor heb blok voelt gezet. Maar er zal toch een oplossing moeten komen lijkt mij en het lijkt mij best een goed idee om met zijn drietjes om tafel te gaan zitten. Laat die jongen voelen dat men naar hem wil luisteren, het lijkt me sterk dat daar niets uit zou komen.
Alle reacties Link kopieren
wat een domme opmerking, dat ik hopelijk geen intentie heb om kinderen te krijgen, tssk, maar goed.



ik vind die discussies altijd wel grappig als iemand zijn mening geeft waar anderen het dan niet mee eens zijn. leer nou toch eens dat we in een meningsvrij land zitten. en dat ik dus gewoon mijn mening mag geven of jij dat nou leuk vind of niet. en toevallig heb ik over dit onderwerp een hele duidelijk mening. Kinderen bepalen tegenwoordig al alles voor hun ouders, en dan kun je wel zeggen dat dat moet, dat je je kinderen voor alles moet laten gaan, maar wie bepaalt dat dan??






Je mag van mij je mening geven hoor, kan ook niet terughalen waar ik zou schrijven dat jij je mening niet mag geven...

En die volgens jouw domme opmerking is weer mijn mening.



Sommige meningen vullen nou eenmaal niets aan en daar is jouw mening er 1 van.



En nu stop ik er mee
Alle reacties Link kopieren
ik snap ook wel dat mensen het niet met mij eens zijn en dat hoeft niet, ik accepteer ieder zijn mening. en voor jullie gemoedsrust: ik hoef en heb geen kinderen of stiefkinderen :D
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de opmerking van gerard zo dom nog niet en ik heb zelf wel kinderen. Het is zo dat op een gegeven moment de zoon ook zijn eigen leven gaat leiden en daarbij niet de wil van zijn vader gaat volgen, en dat mag ook worden gezegd. De vader kiest voor een vriendin waar hij zijn leven mee gaat delen, natuurlijk hou je rekening met je kinderen. De andere kinderen hebben geen moeite met deze vrouw, waardoor ik de indruk krijg dat zij niet zo verschrikkelijk is als deze zoon wel denkt. De zoon is op een moeilijke leeftijd, worstelt met allerlei pubergevoelens, hij mist de geborgenheid van het oude gezin en dat is begrijpelijk. Daar moet ook over gesproken worden, er moet begrip zijn voor zijn gevoelens, en ook voor het feit dat hij er moeite mee heeft dat zijn vader weer een liefde in zijn leven heeft. Maar je kunt ook duidelijk maken dat de keuze voor deze vrouw vaststaat en dat je als samengesteld gezin samen verder wil gaat. Wat de regels betreft, misschien dat de zoon enigszins inspraak mag hebben en mag aangeven wat hij belangrijk vindt. Misschien is versoepeling van bepaalde regels bespreekbaar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven