Te sterke band moeder

11-01-2025 07:48 34 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik
happy wijzigde dit bericht op 12-01-2025 21:06
99.35% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben je echt helemaal alleen buiten je moeder? Ook geen vriendinnen, sociaal leven? Daar werk van maken?
Dat hoort toch wel een beetje bij 'het leven helemaal op orde' hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Jawel, ik heb zeker ook een goede vriendenkring waar ik terecht kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
happy schreef:
11-01-2025 08:41
Jawel, ik heb zeker ook een goede vriendenkring waar ik terecht kan.
Dan ben je toch niet echt alleen wanneer je moeder zou wegvallen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, maar zij is wel diegene waar ik op elk moment kan op rekenen. Hoewel ik echt goede vrienden heb, kan ik ze niet op elk moment "lastigvallen".
Alle reacties Link kopieren Quote
Wanneer je volwassen bent zal je er op een gegeven moment aan moeten wennen dat je 'niemand' altijd kan lastig vallen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Daar kan je je niet op voorbereiden. Geniet van de tijd die er is. Als het zo ver is, zie je wel weer verder. Ook dan zal je je echt wel redden. Fijn dat je zo'n goede band hebt met je moeder.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is toch gewoon volwassen zijn?
Ga jij nu 'op elk moment' bij je oudere moeder langs met problemen? Je hebt je leven toch helemaal op orde zeg je? Het is toch niet echt de bedoeling dat je op je oude dag zo vaak met de problemen van je kinderen moet dealen? Zeker niet kinderen 'die hun leven op orde hebben'
Ik snap het niet...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat dat net het probleem is. Dat ik te veel bespreek met haar omdat we een goede band hebben. We wonen ook in dezelfde straat en zien elkaar heel vaak.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is denk ik een gewoonte die ik moet afleren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Leven is afscheid nemen....onbewust ben je al bezig met losweken.

Het besef dat het leven van je moeder eindig is doet je nadenken over de toekomst. Een goed begin.

Bij iedere vraag aan je moeder moet je nadenken of je het zelf kan oplossen of dat iemand anders je kan helpen. Zoek je moeder op voor leuke dingen.

En als het afscheid daar is dan ga je daar in mee...stap voor stap uit de rouw al zijn er altijd momenten dat je iemand mist.
Alle reacties Link kopieren Quote
happy schreef:
11-01-2025 10:07
Het is denk ik een gewoonte die ik moet afleren.
Waarom zou je het moeten afleren als dit voor jullie allebei prettig is nu?
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij is het dan nu tijd om je moeder niet meer voor hulp in te schakelen. En er zelf mee gaat leren omgaan, met dat wat je vanaf nu als probleem tegenkomt. Nu is ze nog 'achter de hand'. En ik weet zeker dat je moeder veel gelukkiger en geruster wordt als ze ziet dat je het zonder haar hulp ook goed redt. Fijn voor nu voor haar, en fijn als vooruitzicht voor haar voor als ze er niet meer is.
Verplaats je eens in haar? Je bent compleet gefocust op jezelf. En dat snap ik, gezien al het heftigs wat er is gebeurd.
Alle reacties Link kopieren Quote
happy schreef:
11-01-2025 10:07
Het is denk ik een gewoonte die ik moet afleren.
Waarom eigenlijk? Ik zou haar niet met alles lastig vallen maar als jullie band zo hecht is dan kun je er toch ook van genieten? Als het je eigen ontwikkeling maar niet in de weg staat of je moeder extra zorgen geeft om jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je er nog versteld gaat van staan met hoeveel je bij je vriendinnen terecht kan.
Probeer het bij je moeder wat gezellig te houden ipv altijd maar problemen te bespreken en doe dat misschien wat vaker (eventjes) met vriendinnen?
Maar ook niet té vaak. Is voor jezelf ook niet leuk toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus niet iets afleren, maar leren op andere manieren met problemen om te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Raver schreef:
11-01-2025 10:12
Dus niet iets afleren, maar leren op andere manieren met problemen om te gaan.
Dit.
Ga gerust elke dag bij je moeder langs maar niet om je problemen te bespreken. Om het gezellig te hebben met elkaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt geen keus. Als je moeder overlijdt moet je wel zonder haar verder.
Ik had precies hetzelfde als jij hebt. Ik dacht ook, hoe moet ik verder zonder mijn moeder? Dat is ook heel zwaar, maar je hebt geen keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zal heel naar zijn, als je moeder komt te overlijden, maar jij komt daar echt wel doorheen. Dat hoort bij volwassen worden :hug:

Ik denk niet dat je mentaal kunt voorbereiden op een overlijden dat nog zo ver weg is. Wel kun je denk ik eens kijken hoe je minder afhankelijk kunt worden van je moeder. Ik denk namelijk dat dat vooral een gewoonte is tussen jullie en dat jij het eigenlijk allemaal prima zelf kan
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt je leven toch niet leven terwijl je constant bang bent dat iemand doodgaat? Voor hetzelfde geld wordt ze 110 en dan baal je achteraf dat je niet meer genoten hebt van de tijd samen.

Ik heb ook een zeer goede band met mijn moeder, al woont ze niet bij mij in de straat maar als we afscheid moeten nemen is het prima, dan is alles gezegd dat gezegd moest worden en alles gedaan dat gedaan moest worden. Als je een minder goede band hebt is het lastiger vind ik, dan zou een dag meer verschil uitgemaakt kunnen hebben voor je gevoel.

Steun en advies van je moeder is heel fijn, zij is ook de eerste die ik bel als er bv iets met mijn kinderen is maar ik kan ook echt zonder. Het zal beslist een gat slaan maar daar val je niet in. Want je bent volwassen.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
happy schreef:
11-01-2025 10:07
Het is denk ik een gewoonte die ik moet afleren.
Ja een gewoonte inderdaad. Maar je hoeft dat niet ‘af te leren’ en zeker niet meteen. Stapje voor stapje en geniet ook maar gewoon van dat ze er nog is :heart:
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, hoe graag je dit misschien wil...hier kan je, jezelf niet op voorbereiden.

De band tussen mij en mijn ouders was heel sterk.
Ik zag en sprak ze vrijwel elke dag en opeens waren ze er beide niet meer.

Het is voor mij nog redelijk vers maar ik kan mij zo herkennen in jou angst. Ik zou willen dat ik zou kunnen zeggen dat je vrienden zoiets kunnen opvangen maar dat kan niet.

Geniet van de tijd die jullie samen zijn, hoe je, je uiteindelijk voelt als ze er niet meer is dat kan je van te voren toch niet weten. Dat zal afhankelijk zijn van hoe ze overlijdt, is het plotseling, zie je het aankomen, heb je nog kunnen zeggen wat je wilde of niet.

Ik ben in ieder geval heel blij dat ik zo'n goede band heb gehad met mijn ouders en zo veel met ze heb kunnen delen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je ex heeft psychische problemen? Maar jij ook als je zo in het leven staat. Of vind je zelf van niet?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
happy schreef:
11-01-2025 09:46
Nee, maar zij is wel diegene waar ik op elk moment kan op rekenen. Hoewel ik echt goede vrienden heb, kan ik ze niet op elk moment "lastigvallen".
Dat hoort toch ook bij een volwassen leven hebben? Niet dat je elk moment vd dag iemand kan of moet lastigvallen. Maar dat je ook soms momenten of zelfs perioden de storm zelf moet uitzitten. Die vorm van beschikbaarheid is logisch als je klein bent, maar niet per se als je volwassen bent. Heeft je moeder geen eigen leven waardoor ze momenten of perioden minder of zelfs niet beschikbaar is, tenzij noodgeval?
Alle reacties Link kopieren Quote
Als voorbeeld: mijn kinderen kunnen in noodgevallen altijd bij me terecht (zolang ik leef iig en nog mijn ene been voor het andere kan zetten). Maar ik heb ook een eigen leven. Als mijn kinderen mij bellen, kan het rustig zijn dat ik niet kan opnemen. Of als ze willen langskomen, dat ik andere afspraken heb. Dus aanwaaien en langskomen, vind ik meestal gezellig en maak ik graag ruimte voor ze. Maar het is niet zo dat het altijd past en ik heb mijn leven ingericht op mijzelf met mijn partner. Dat betekent automatisch dat mijn kinderen ook zelf hun verhalen opsparen en oplossen. Soms hoor ik weken later pas dat er iets speelde en als ze iets niet willen delen, dan doen ze dat niet. Ze zijn ten slotte volwassen en niet alles is bestemd voor moeders oren.

Nu wil ik niet zeggen dat je dan maar ineens heel anders moet doen, want ik kan me ook voorstellen dat je hier van geniet. Mijn relatie met mijn kinderen is niet beter of slechter dan het jouwe. Ik weet alleen wel dat mijn kinderen zich over het aspect zelfstandigheid en zonder mij kunnen, geen zorgen maken. En ik ook niet. Is misschien iets om jezelf al wat in uit te dagen en niet met elke gedachtescheet naar je moeder te stappen. En je focus meer te leggen op de verbinding die jullie hebben.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 11-01-2025 14:46
1.59% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven