Relaties
alle pijlers
Terecht gepikeerd of niet?
maandag 12 oktober 2020 om 18:22
Hoi allemaal,
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
donderdag 31 december 2020 om 22:57
Wissewis, ik moest inderdaad een paar keer lezen want ik vond het wel heel erg herkenbaar, maar ex is een stuk ouder en woont in een ander land. Het was zo’n opluchting toen ik een einde had gemaakt aan die relatie.
Ik ben overigens ondertussen alweer jaren heel gelukkig getrouwd met een geweldige man, dus het kan wel.
Ik ben overigens ondertussen alweer jaren heel gelukkig getrouwd met een geweldige man, dus het kan wel.
zaterdag 2 januari 2021 om 00:13
Het is uit.
We voelden al dagen dat dit gesprek moest komen en we konden er allebei niet van slapen. We zijn het gesprek aangegaan en kwamen tot de conclusie dat dit gewoon niet gaat werken op de lange termijn. Onze normen en waarden zijn anders, we willen andere dingen in het leven en we moeten allebei te veel inleveren om tot elkaar te komen.. hoe pijnlijk ook. We zijn allebei nog gek op elkaar en qua karakter etc is de match perfect, maar we zijn gewoon niet de ultieme vrouw/man voor elkaar. We gaan dus ook helemaal niet slecht uit elkaar en hebben net alleen maar liggen en huilen en knuffelen, fuck wat doet dit pijn.
Hij gaat me de komende dagen helpen om een nieuwe woonplek te zoeken en ik hoef ook niet gelijk weg. Hij wil me met alle liefde helpen met alles. Het liefst blijven we ook nu gewoon nog bij elkaar maar dat zou uitstel van executie zijn.
Jezus wat kut.
We voelden al dagen dat dit gesprek moest komen en we konden er allebei niet van slapen. We zijn het gesprek aangegaan en kwamen tot de conclusie dat dit gewoon niet gaat werken op de lange termijn. Onze normen en waarden zijn anders, we willen andere dingen in het leven en we moeten allebei te veel inleveren om tot elkaar te komen.. hoe pijnlijk ook. We zijn allebei nog gek op elkaar en qua karakter etc is de match perfect, maar we zijn gewoon niet de ultieme vrouw/man voor elkaar. We gaan dus ook helemaal niet slecht uit elkaar en hebben net alleen maar liggen en huilen en knuffelen, fuck wat doet dit pijn.
Hij gaat me de komende dagen helpen om een nieuwe woonplek te zoeken en ik hoef ook niet gelijk weg. Hij wil me met alle liefde helpen met alles. Het liefst blijven we ook nu gewoon nog bij elkaar maar dat zou uitstel van executie zijn.
Jezus wat kut.
zaterdag 2 januari 2021 om 00:28
Het zat er aan te komen maar die pleister lostrekken doet zoveel pijn. Zeker als je nog gewoon van elkaar houdt maar gewoon niet genoeg bij elkaar past. Heel misschien kunnen jullie over een tijd gewone vrienden worden.
Nu eerst maar loskomen van elkaar. Ik kan me voorstellen dat jullie beide nu heel verdrietig zijn. Gelukkig komen jullie hier niet na 10 jaar en kinderen achter. Deze relatie heeft je ook weer iets geleerd nl om meer bij jezelf te blijven en je niet teveel aan te passen aan iemand anders ook al is het uit liefde.
Goed dat je dit topic geopend hebt. Ik denk dat je daardoor eerder door kreeg wat er nu precies speelde en daardoor ook niet veel te lang in deze niet werkende relatie blijft hangen. Neemt niet weg dat jullie hiervan veel pijn hebben.
Heel veel succes met een eigen plekje vinden en laat nog eens van je horen als het weer goed met je gaat.
Nu eerst maar loskomen van elkaar. Ik kan me voorstellen dat jullie beide nu heel verdrietig zijn. Gelukkig komen jullie hier niet na 10 jaar en kinderen achter. Deze relatie heeft je ook weer iets geleerd nl om meer bij jezelf te blijven en je niet teveel aan te passen aan iemand anders ook al is het uit liefde.
Goed dat je dit topic geopend hebt. Ik denk dat je daardoor eerder door kreeg wat er nu precies speelde en daardoor ook niet veel te lang in deze niet werkende relatie blijft hangen. Neemt niet weg dat jullie hiervan veel pijn hebben.
Heel veel succes met een eigen plekje vinden en laat nog eens van je horen als het weer goed met je gaat.
zaterdag 2 januari 2021 om 00:53
zaterdag 2 januari 2021 om 06:36
Wat naar TO. Ik zou eerlijk gezegd zelf de stappen zetten, zelfstandig worden anders blijf je onder zijn juk. Jullie zijn nog te veel redenen aan het verzinnen om ea samen te blijven doen. Zo kom je niet echt los. De ultieme man of vrouw bestaat niet. Een relatie is meestal een compromis. Jullie kunnen alleen geen compromis sluiten. Neem eerst wat tijd voor jezelf uit elkaar om ea te verwerken. Ik voorzie anders dat het over een maand weer aan is, omdat jullie elkaar zo goed geholpen hebben, alleen het echte probleem blijft bestaan.
Mocht je toch een doorstart maken in je relatie. Ga dan in relatietherapie en leer anders met elkaar omgaan.
Mocht je toch een doorstart maken in je relatie. Ga dan in relatietherapie en leer anders met elkaar omgaan.
viva-amber wijzigde dit bericht op 02-01-2021 06:37
4.40% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 2 januari 2021 om 06:37
zaterdag 2 januari 2021 om 07:02
Het is mijn grootste zegen om alleen te wonen. Natuurlijk in ldvd (wat ik nu ook heb) voor het eerst alleen wonen is lastig. Maar zo kom je wel aan jezelf toe. Je kunt doen en laten wat je wilt, wanneer je dat wilt. Geen gezeur over huishouden, als je de boel de boel laat is dat gewoon ok.. Niet perse hoeven koken omdat daar op gerekend wordt. De hele dag en altijd alles kunnen doen op jouw manier zonder gezeur en gezeik.rainonyourparade schreef: ↑02-01-2021 06:28Alleen zijn en wonen vind ik eng maar is goed voor me denk ik.
En een relatie verbreken geeft leegte, hoe dan ook. Je gaat een eenzame tijd tegemoet, omdat je hem moet missen en die tijd sowieso weer opgevuld moet worden met wat anders.
Geef jezelf de tijd en zie het op jezelf wonen als een mooie uitdaging waar nu je energie naar uit kan.
Waar wil je wonen, misschien wil je altijd al wel een nieuwe start maken ergens in een andere stad. Ga daar dan voor. Of heb je andere dromen wat betreft je woning en plek.
Focus je lekker op jezelf en geef jezelf iets om handen wat naast dit verdriet, energie geeft. En doe dit met jouw mensen. Hij is niet meer de aangewezen persoon om je te helpen, op hem leunen helpt je niet vooruit.
Je kan dit!! En geef jezelf ook eerst de ruimte om dit rauwe verdriet te laten landen, eerst even stilstaan voor je vooruit kunt. Het mag.
Sterkte
zaterdag 2 januari 2021 om 09:08
Dit is echt de allermoeilijkste fase. De pijn is nog zo rauw en de verleiding om op hem terug te vallen is groot, want dat voelt gewoon zo vertrouwd. Probeer niet per se nu zelf, alleen, je nieuwe woning en je nieuwe pad te vinden, maar probeer wel om zijn hulp daar niet bij te gebruiken, want loskomen van de situatie is wel echt de sleutel tot succes.rainonyourparade schreef: ↑02-01-2021 06:28Dankjulliewel.
Korte nacht. Ik kan slecht bevatten dat het echt over is en straks mijn maatje moet missen. Alleen zijn en wonen vind ik eng maar is goed voor me denk ik.
Soms moet je afscheid nemen van iemand om te voorkomen dat je afscheid neemt van jezelf.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:10
Sterkte rain! Het zal niet makkelijk zijn de komende tijd; maar ik vind dat je/jullie een moedig besluit hebben genomen! Alleen zijn/wonen na een relatie kan ook heel eng zijn, maar ook heel fijn omdat je even echt tijd voor jezelf kunt pakken en het verdriet kan verwerken. Het komt wel goed met jou!
zaterdag 2 januari 2021 om 09:40
viva-amber schreef: ↑02-01-2021 06:36Wat naar TO. Ik zou eerlijk gezegd zelf de stappen zetten, zelfstandig worden anders blijf je onder zijn juk. Jullie zijn nog te veel redenen aan het verzinnen om ea samen te blijven doen. Zo kom je niet echt los. De ultieme man of vrouw bestaat niet. Een relatie is meestal een compromis. Jullie kunnen alleen geen compromis sluiten. Neem eerst wat tijd voor jezelf uit elkaar om ea te verwerken. Ik voorzie anders dat het over een maand weer aan is, omdat jullie elkaar zo goed geholpen hebben, alleen het echte probleem blijft bestaan.
Mocht je toch een doorstart maken in je relatie. Ga dan in relatietherapie en leer anders met elkaar omgaan.
Wat rot zeg. Liefdesverdriet is heel erg heftig. Goed dat jullie inzien dat het niet meer gaat. Ik hoop dat je snel iets anders vind, en verbreek dan de banden. Contact houden lijkt me niet zinvol. Heel veel sterkte.
Eens met wat hierboven staat.
zaterdag 2 januari 2021 om 13:51
Veel sterkte TO Ik vind alleen wonen ook een zege. Bij een gebroken hart helpt afleiding voor mij altijd heel goed, van vrienden en werk. Ik laat me de eerste weken leven (wel inclusief ruimte voor verdriet). Uiteindelijk merk je dat het beter gaat en dat je weer opkrabbelt. Dat gaat jou ook lukken!
Ik vind alleen wonen ook een zege. Bij een gebroken hart helpt afleiding voor mij altijd heel goed, van vrienden en werk. Ik laat me de eerste weken leven (wel inclusief ruimte voor verdriet). Uiteindelijk merk je dat het beter gaat en dat je weer opkrabbelt. Dat gaat jou ook lukken!
zaterdag 2 januari 2021 om 19:39
Pff ik heb het wel echt zwaar. Sorry voor mijn zielige berichten, ik moet het gewoon van me afschrijven. Ik ben nu bij een vriendin. Maar ik mis hem echt nu al. Het liefst lig ik nu gewoon bij hem en draai ik de tijd terug. Het zal er wel bij horen. Begin ook alweer te twijfelen of we de juiste beslissing hebben genomen. Waarom is dit zo moeilijk
zaterdag 2 januari 2021 om 20:02
Hey lieve Rain, wat kut dat je liefdesverdriet hebt! Daar moet je echt even doorheen. Geloof me (en iedereen die hier verder op het forum schrijft), het wordt iedere dag een beetje beter. En je zult gaan voelen dat het je ruimte geeft, zowel emotioneel als praktisch. Je kunt dit, en het is echt een goede beslissing, je zult het gaan ervaren.
Sterkte!
Sterkte!
zaterdag 2 januari 2021 om 20:04
Heel herkenbaar. Het heet niet voor niets hartzeer. Het doet echt pijn. En twijfel is logisch. Teruggaan neemt de pijn even weg, maar lost het onderliggende probleem niet op.rainonyourparade schreef: ↑02-01-2021 19:39Pff ik heb het wel echt zwaar. Sorry voor mijn zielige berichten, ik moet het gewoon van me afschrijven. Ik ben nu bij een vriendin. Maar ik mis hem echt nu al. Het liefst lig ik nu gewoon bij hem en draai ik de tijd terug. Het zal er wel bij horen. Begin ook alweer te twijfelen of we de juiste beslissing hebben genomen. Waarom is dit zo moeilijk
Hou vol TO. Het begin is het ergste en dat duurt ook wel een tijdje. Maar het wordt heus beter op termijn.
zaterdag 2 januari 2021 om 20:13
Lieve To, dit hoort erbij. Het is een rouwproces en dat is intens en heel pijnlijk. Je bent echt niet de enige en het gaat over, ook al duurt het maanden. Het gaat echt over. De eerste weken zijn het aller zwaarst. Het ongeloof, de onmacht, het niet weten, de angst, het overweldigende verdriet, de eenzaamheid in al die gevoelens. Je ex gaat het niet kunnen oplossen en nu in z'n armen vallen lost jullie probleem nog steeds niet op. Alleen tijdelijk, uitstel van executie.
Schrijf de redenen op waarom het uit is. Je gaat hoe dan ook idealiseren, omdat je van de pijn weg wilt. Dan kan je dat nalezen, telkens weer. En geeft het je misschien kracht in dat je doet wat goed voor jou is. Dappere dodo!!
Je kiest voor jezelf. Jij zet jezelf op nummer 1 en doet wat goed is voor jou ondanks de pijn. Dat is nou echte zelfliefde. Het komt goed, je kunt dit.
Schrijf de redenen op waarom het uit is. Je gaat hoe dan ook idealiseren, omdat je van de pijn weg wilt. Dan kan je dat nalezen, telkens weer. En geeft het je misschien kracht in dat je doet wat goed voor jou is. Dappere dodo!!
Je kiest voor jezelf. Jij zet jezelf op nummer 1 en doet wat goed is voor jou ondanks de pijn. Dat is nou echte zelfliefde. Het komt goed, je kunt dit.
