Teveel initiatief in de "opbouwende fase" als je iemand leuk vindt.

06-06-2007 16:06 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



Ik heb echt even advies nodig. VInd iemand heel leuk, maar heb de afgelopen tijd teveel initiatief genomen. Zelf voorstellen om af te spreken, terwijl hij dat eigenlijk zou doen, net iets te snel reageren. Je snapt het; ik ben nogal ongeduldig.



Volgens mij ben ik ineens een stuk minder spannend voor hem. Hebben jullie tips voor me hoe ik dat kan terugwinnen? Of wat jullie in zo'n situatie deden?



Caroline
Alle reacties Link kopieren
Ooooo, je bedoelt claimen :D
Alle reacties Link kopieren
Je zinnen verzetten, afleiding zoeken wanneer geneigd bent hem te bellen/smsen.

En geduld hebben. Als ie je ook zo leuk vind komt ie vanzelf wel.

Zoniet, weet je ook gelijk wat je er aan hebt.



Bij mijn huidige vriendje nam ik ook redelijk wat initiatief, wat betreft afspreken dan. Maar op een gegeven moment kon ie ook de boom in, toen bleek dat het alleen van mijn kant kwam. Hij had op dat moment ook veel aan zijn hoofd... Ik heb hem toen met rust gelaten en na 2 weken liep ik hem per ongeluk tegen het lijf en hij bezweek :D. Vanaf dat moment is het dikke mik..
Alle reacties Link kopieren
Ooooo, je bedoelt claimen :D
Die vind ik vrij wonderlijk.

Want als een man zoiets doet heet het versieren, het hof maken, moeite voor je doen whatever.



Voor mij is het ook iets dat volledig duister is. Als het leuk is dan raak ik enthousiast. Ben ik enthousiast dan bruis ik van de ideeën. En dat gebruis vinden mannen vaak heel leuk, totdat het in hun jaagvaarwater terecht komt. Maar hoe kun je nou eerst vallen voor een bruisende dame en dan het gebruis afwijzen :?.



Anyway, op je handen gaan zitten en zo veel mogelijk de paden op, de lanen in. Dan gaat de tijd lekker snel en ben je niet heel de dag bezig met niks doen zodat hij kan jagen.



En dan maar hopen dat er nooit een potentieel liefdesproject sneuvelt omdat er ook nóóit eens initiatief van jouw kant kwam :D
Alle reacties Link kopieren
quote:

Volgens mij ben ik ineens een stuk minder spannend voor hem.





Ik vind dit eigenlijk een beetje onzin.

Als hij je alleen maar leuk vindt zolang je spannend (lees: nog ter veroveren) bent, zit er met hem geen vaste relatie in (of ben je daar niet naar op zoek?), aangezien je niet spannend meer zult zijn nadat hij met je naar bed is geweest.

Als een man minder interesse voor me zou hebben nadat ik heb laten blijken dat ik hem leuk vind, dan hoef ik hem al niet meer, want dan vindt hij me kennelijk niet leuk genoeg.

(Ik weet niet zeker of ik mijn punt wel duidelijk heb kunnen maken...)
Als het goed zit gaat het vanzelf.

Als je je afvraagt hoe hij erin staat, doe dan een stapje terug en wacht op zijn initiatief. Misschien heb je hem de kans nog niet gegeven.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad zoveel mogelijk je gedachten verzetten zodat je niet in de verleiding komt!



@luna:

Heb je het er wel nog met je vriend over gehad? Want hij had dus 2 weken niks laten horen en alleen omdat je elkaar toevallig zag was hij wel weer geinteresseerd? (eeeh, klinkt geloof ik lulliger dan dat ik het bedoel hoor!, ben gewoon benieuwd :))
Alle reacties Link kopieren


quote:

Volgens mij ben ik ineens een stuk minder spannend voor hem.





Ik vind dit eigenlijk een beetje onzin.

Als hij je alleen maar leuk vindt zolang je spannend (lees: nog ter veroveren) bent, zit er met hem geen vaste relatie in (of ben je daar niet naar op zoek?), aangezien je niet spannend meer zult zijn nadat hij met je naar bed is geweest.

Als een man minder interesse voor me zou hebben nadat ik heb laten blijken dat ik hem leuk vind, dan hoef ik hem al niet meer, want dan vindt hij me kennelijk niet leuk genoeg.

(Ik weet niet zeker of ik mijn punt wel duidelijk heb kunnen maken...)
Helemaal duidelijk en helemaal mee eens...........
Alle reacties Link kopieren
Hm, dankjulliewel. Sowieso - hij heeft alweer van zich laten horen voor een koffie! :-) Maar ik neem nu wel iets meer afstand, probeer inderdaad zoveel mogelijk dingen te doen.

Maar het probleem is ook een beetje - hij is tien jaar ouder, vriend van m´n broer en ik ben natuurlijk het kleine zusje ´van.´ Heel frustrerend, want daardoor is hij enigzins ´prejudged.´ Goed, volgens mij kan ik dat alleen maar oplossen door mezelf te zijn. Toch!?
Alle reacties Link kopieren
quote:

Goed, volgens mij kan ik dat alleen maar oplossen door mezelf te zijn. Toch!?





Uiteraard! Als hij dan verliefd op je wordt, wordt hij op jouw echte zelf verliefd en niet op een vals beeld van je.

Toen ik acht jaar geleden mijn eerste date had met mijn man (na een paar weken intensief emailcontact), heb ik me expres niet opgemaakt, geen juwelen omgedaan en mijn minst sexy outfit aangetrokken. Hij was toch gelijk verliefd op me :), en ik weet dus zeker dat hij op mijzelf verliefd geworden is en niet op een opgefokt beeld van me.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is dat als je elkaar écht leuk vindt, écht verliefd bent, er geen sprake is van afstand moeten houden of moeten afwachten wat de ander doet.

Natuurlijk moet je ook je eigen ding blijven doen maar ik heb nog nooit meegemaakt dat als een man echt verliefd was op mij of ik op hem dat we het vervelend vonden als de ander smste, belde, mailde of iets af wilde spreken.



Claimgedrag is wat anders. En mijn gevoel bij claimgedrag is dat de ander erg jaloers is en me beperkt in het contact met anderen. Maar dat ligt voor iedereen weer anders denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk heb je daar helemaal gelijk in. Besprak het net nog met een vriendin, maar zij denkt ook dat hij het gewoon echt als een barrrière ziet dat ik ´het zusje van´ ben, en daardoor afwachtend is.
Alle reacties Link kopieren
@Bloemkelkje,

Natuurlijk hebben we het er nog over gehad. De eerste 2 maanden liep het wat stroef en dat had voornamelijk te maken met een hoop privézaken aan zijn kant. Ik ging me daardoor ook wat nonchalanter gedragen. Was ook niet duidelijk wat ik van hem wilde/voor hem voelde.

Na 2 maanden dus een punt achter gezet, om vooral hem de ruimte te geven. Het was niet zo dat er wat aan het gevoel schorte. Er was gewoon even geen ruimte voor mij of een relatie, klinkt beetje beroerd maar ik begreep het wel.

Toen we mekaar 2 weken weer tegen kwamen bleek toch echt dat het gevoel sterker was dan al die privetoestanden. En ik besloot maar open kaart te spelen wat ik nou echt voor hem voelde. Daarmee was eindelijk het ijs volledig gebroken. (ook na een aantal goede gesprekken natuurlijk!)



Snappie?! :P Beetje lastig uit te leggen. Het zal wel ment to be zijn.. (dat we mekaar weer tegen kwamen het dat het Bingo was...)
Alle reacties Link kopieren
@Cacacaroline,

het kan zeker een drempel voor hem zijn om met jou een relatie aan te gaan oid....

Heb ook ooit een relatie gehad met een vriend van mijn broer. Dat duurde ook even voordat het eindelijk wat werd. Hij zat ook met dat "probleem".

Gevolg: maanden om mekaar heen draaien totdat je niet meer kan ;)..



Als je mekaar echt leuk vind komt het vast goed! Ongeacht leeftijd, vriend van broer etc....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven