Relaties
alle pijlers
Twijfel vriendschap
zaterdag 4 januari 2025 om 09:07
Hallo,
Ik heb een jarenlange vriendschap met iemand. Echter als volwassenen heb je toch je eigen drukke leven en merkte dat we elkaar steeds minder zagen. Wel wat contact via app, af en toe afspreken.
Mijn partner werd plotseling ziek (doodziek), lange ziekenhuisopname, zware operatie, opname revalidatiekliniek. Dit heb ik met mijn hele omgeving gedeeld. Van haar heb ik niet zoveel gehoord, heel af en toe een appje hoe gaat het.. als ik mijn gevoel stuurde, kreeg ik amper antwoord. Geen belletje, elkaar niet gezien die hele periode.
Nu twijfel ik hierdoor erg aan deze vriendschap.
Wat vinden jullie hiervan?
Ik heb een jarenlange vriendschap met iemand. Echter als volwassenen heb je toch je eigen drukke leven en merkte dat we elkaar steeds minder zagen. Wel wat contact via app, af en toe afspreken.
Mijn partner werd plotseling ziek (doodziek), lange ziekenhuisopname, zware operatie, opname revalidatiekliniek. Dit heb ik met mijn hele omgeving gedeeld. Van haar heb ik niet zoveel gehoord, heel af en toe een appje hoe gaat het.. als ik mijn gevoel stuurde, kreeg ik amper antwoord. Geen belletje, elkaar niet gezien die hele periode.
Nu twijfel ik hierdoor erg aan deze vriendschap.
Wat vinden jullie hiervan?
zondag 5 januari 2025 om 22:54
Dit was haar “ kans “ geweest om zich als echte vriendin te profileren. Heeft ze niet gedaan. Is alleen haar aan te rekenen.NomenNesci0 schreef: ↑05-01-2025 22:52Op zich eens. Alleen is deze vriendin niet die vriendin (meer). Al heel lang niet. Ze appen voornl. en spreken elkaar 4 x per jaar.
Degraderen tot kennis, dus.
En niets meer van haar verwachten en blij zijn met een kerstkaartje.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 januari 2025 om 23:02
Zou jij nog afspreken om dingen te bespreken of niet?blijfgewoonbianca schreef: ↑05-01-2025 22:54Dit was haar “ kans “ geweest om zich als echte vriendin te profileren. Heeft ze niet gedaan. Is alleen haar aan te rekenen.
Degraderen tot kennis, dus.
En niets meer van haar verwachten en blij zijn met een kerstkaartje.
zondag 5 januari 2025 om 23:06
Denk inderdaad dat vooral de reacties die ik op mijn appjes kreeg dealbreakers zijn. Ik heb nooit iets van iemand verwacht in die situatie. Was vooral aan het zorgen en overleven maar na een paar keer zo'n reactie denk je wel: wat is dit voor iets...NomenNesci0 schreef: ↑05-01-2025 22:29Ik kan me je pijn en teleurstelling overigens ook goed voorstellen hoor Roosje. Ik denk niet dat het heel vreemd is als je in zo'n situatie graag het gevoel van steun had gevoeld.
Voor mij zou dat mogelijk ook een dealbreaker kunnen zijn.
Het punt alleen is dat jullie al behoorlijk afstandelijk waren in jullie manieren van contact. Als een hele close vriend of een partner heel oppervlakkig reageert op een moeilijke situatie, dan ben je vaak heel direct in elkaars levenssfeer en kun en moet je je wel uitspreken. Er ontstaat immers frustraties, teleurstelling, verdriet, wat je niet kunt wegstoppen, want de ander zit in je ademruimte. Dat opent ook mogelijkheden voor communicatie, reflectie, bijstellen van gedrag.
Jullie hebben dat stukje samen bouwen aan de relatie op deze manier amper. En als je het contact dan niet wil weggooien, blijf je snel aan de oppervlakte.
Is dit voor jou je voornaamste vriendschapscontact? Of persoon naast je man bij wie je dingen kwijt zou willen?
Ik denk echt dat jullie in een heel ander soort relatie terecht zijn gekomen. Waarbij je elkaar idd woorden als oei, nou ja, sterkte he toestuurt. Zij heeft waarschijnlijk écht geen idee vd impact, want amper meegekregen (daar is ze zelf ook debet aan hoor). Maar goed, op een ander heb je geen invloed. Alleen op jezelf en de keuzes die jij maakt. Of wat jij uitspreekt of niet uitspreekt. Maar hoe zij ermee omgaat, kan je alleen maar hopen en niet sturen.
Nee hoor, ik heb genoeg mensen bij wie ik terecht kan gelukkig.
Je noemt elkaar al 30 jaar vriendinnen, denk inderdaad dat het de laatste jaren meer richting kennis gegaan is.
zondag 5 januari 2025 om 23:10
Er is nog geappt om eens iets af te spreken.. niet meer op in gaan of zou je al sturen dat we beter niks kunnen afspreken?blijfgewoonbianca schreef: ↑05-01-2025 23:07Nee, dit lijkt me een heel duidelijk geval van gemiste kans .
Van binnen weet je het wel, maar weet niet zo goed waarom ik het lastig vind. Denk omdat ik geen gedoe wil ofzo (ik ben normaal heel recht voor de raap, maar ben sinds het hele gebeuren van mijn partner soms zo anders qua doen)
zondag 5 januari 2025 om 23:34
Je weet nu toch hoe kostbaar tijd is en hoe waardevol de mensen zijn waar je wel iets aan hebt ?Roosje8 schreef: ↑05-01-2025 23:10Er is nog geappt om eens iets af te spreken.. niet meer op in gaan of zou je al sturen dat we beter niks kunnen afspreken?
Van binnen weet je het wel, maar weet niet zo goed waarom ik het lastig vind. Denk omdat ik geen gedoe wil ofzo (ik ben normaal heel recht voor de raap, maar ben sinds het hele gebeuren van mijn partner soms zo anders qua doen)
Ik zou het dood laten bloeden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 januari 2025 om 23:38
Wij zijn niet jou. Wij hebben niet jullie verleden. Luister daarom vooral naar wat je zelf wilt.
Voel je de behoefte om je uit te spreken?
Voel je de behoefte om er een (nette) streep onder te zetten?
Voel je de behoefte om haar de waarheid (iig die van jou) te vertellen?
Voel je de behoefte voor een opening en doorstart?
Wat ik of iemand anders doe, is in dit geval niet zo belangrijk. Dit beinvloedt verder niemand, behalve jullie twee, dus mag je het zo aanpakken zoals je dat zelf het fijnst vindt.
Ik kan zelf vrij radicaal zijn als ik eenmaal voorbij een punt van teleurstelling ben en dan ook -voor een ander misschien- uit het niets zeggen dat ik geen vriendschap meer hoef. Dan kan ik idd voorbij een aantal punten van verwachtingen zijn gegaan, daarin teleurgesteld zijn (zoals BGB schrijft, de vriendin heeft haar kans niet gepakt) en dan ook helemaal klaar en over zijn met iemand. Maar dat is mijn stijl. Dat hoeft niet jouw stijl of jouw wens te zijn.
Voel je de behoefte om je uit te spreken?
Voel je de behoefte om er een (nette) streep onder te zetten?
Voel je de behoefte om haar de waarheid (iig die van jou) te vertellen?
Voel je de behoefte voor een opening en doorstart?
Wat ik of iemand anders doe, is in dit geval niet zo belangrijk. Dit beinvloedt verder niemand, behalve jullie twee, dus mag je het zo aanpakken zoals je dat zelf het fijnst vindt.
Ik kan zelf vrij radicaal zijn als ik eenmaal voorbij een punt van teleurstelling ben en dan ook -voor een ander misschien- uit het niets zeggen dat ik geen vriendschap meer hoef. Dan kan ik idd voorbij een aantal punten van verwachtingen zijn gegaan, daarin teleurgesteld zijn (zoals BGB schrijft, de vriendin heeft haar kans niet gepakt) en dan ook helemaal klaar en over zijn met iemand. Maar dat is mijn stijl. Dat hoeft niet jouw stijl of jouw wens te zijn.
maandag 6 januari 2025 om 04:51
Roosje8 schreef: ↑05-01-2025 23:10Er is nog geappt om eens iets af te spreken.. niet meer op in gaan of zou je al sturen dat we beter niks kunnen afspreken?
Van binnen weet je het wel, maar weet niet zo goed waarom ik het lastig vind. Denk omdat ik geen gedoe wil ofzo (ik ben normaal heel recht voor de raap, maar ben sinds het hele gebeuren van mijn partner soms zo anders qua doen)
Ik zou hier geen energie meer in steken en het dood laten bloeden. Beter wordt het immers toch niet.
Ook al zou je een gesprek hebben, je weet nu hoe ze is. En jullie waren al heel lang geen echte vriendinnen meer. Ik zou me persoonlijk richten op dingen die je energie geven, en niet op vriendschappen die eigenlijk al heel lang dood zijn.
Maar het gaat niet om mij, het gaat om wat goed voelt voor jou en wat voor jou het meest helpend is. En als je nog al wilt afspreken, vraag jezelf dan af waarom dat is.
maandag 6 januari 2025 om 07:21
Dat zouden jij en ik doen. Maar we weten niet wat de koetjes en kalfjes zijn. Misschien valt de categorie 'mijn kind heeft zijn knie bezeerd' daar ook onder, of 'ik heb zelf al weken hoofdpijn'. En ja, dat kun je in perspectief plaatsen, maar om een vriendschap te behouden is het belangrijk ook aan die dingen aandacht te geven. Of misschien was dat haar manier van contact zoeken: juist over kleine dagelijkse zaken appen ter afleiding van de zware gebeurtenis. We weten het niet en er zijn 2 kanten.blijfgewoonbianca schreef: ↑05-01-2025 22:36Ja, dag. Moet niet idioter worden zeg. Als je vriendin een man heeft die in levensgevaar verkeert dan ga je niet zitten trutten dat jouw koetjes en kalfjes zo belangrijk zijn. Dan ga je langs, haal je de strijk op, brengt meteen een pan soep en vraagt wat je verder kunt doen.
Enige wat je kan doen, is dan een gesprek aangaan over wat je verwacht en hoe iemand anders daar in staat. Gezien alle omstandigheden zou ik daar overigens de energie ook niet meer in steken.
maandag 6 januari 2025 om 07:32
Als je in zo'n situatie enkel "oké en doei" krijgt, en daar blijft het bij, ook de weken/maanden daarna, zou het voor mij wel klaar zijn. Dat is toch geen vriendschap? Als vrienden stuur je dan toch zelf berichtjes (zoiets als 'ik wil even laten weten dat ik aan je denk', dus zonder reactie terug te verwachten), stuurt af en toe een kaartje en/of bloemetje, gaat met eten langs zodat je niet hoeft te koken, past regelmatig op de kinderen, dat soort dingen. Ik kan me geen andere vriendschap voorstellen dan zo. Als het zo karig is met antwoorden, dan praat je niet over vriendschap maar nog minder dan een kennis. Het doet toch pijn om enkel 'doei' terug te krijgen in zo'n situatie....Roosje8 schreef: ↑05-01-2025 20:10Nee, ik heb juist onze hele omgeving geappt omdat bellen het voor mij toen niet was vanwege de hoge emotie.
Ik heb updates gestuurd (was levensbedreigend) naar onze hele omgeving, waaronder ook zij. Daarop kreeg ik dan enkel: oei of oke.
Op appjes over koetjes en kalfjes/geroddel heb ik destijds amper op gereageerd. Daar stond mijn hoofd niet naar. Mijn partner had net een hersenbloeding gehad, met uitvalsverschijnselen waarvan we toen nog niet wisten of het goed kwam. Daarbij kreeg hij acuut een openhartoperatie. Alles kwam tegelijk. Nooit iets gehad.
Na de ziekenhuisopname opname in revalidatiekliniek, vanaf toen heb ik inderdaad weinig laten horen..vanwege de antwoorden die ik ervoor al kreeg en weinig steun gemerkt.. daarin had ik ook amper energie, naar mijn partner in revalidatiekliniek, met hem in een rolstoel even de buitenlucht in etc verzorgen. 2 kinderen en begon mijn eigen werk ook weer op te pakken. Heb een periode gehad dat ik me voor al het andere redelijk afsloot omdat ik de ballen amper hoog gehouden kreeg.
Je weet natuurlijk nooit waarom iemand zo reageert. Maar vraag me wel af of dat mijn manier van "vriendschap" is.
Dat denk ik ook inderdaad, goede adviezen.
maandag 6 januari 2025 om 07:36
Nadinexxx schreef: ↑06-01-2025 07:21Dat zouden jij en ik doen. Maar we weten niet wat de koetjes en kalfjes zijn. Misschien valt de categorie 'mijn kind heeft zijn knie bezeerd' daar ook onder, of 'ik heb zelf al weken hoofdpijn'. En ja, dat kun je in perspectief plaatsen, maar om een vriendschap te behouden is het belangrijk ook aan die dingen aandacht te geven. Nee, als jij op je laatste tandvlees loopt hoef je als echte vrienden juist even helemaal niks met minder erge dingen. Omdat je dat er niet bij kunt hebben. Of misschien was dat haar manier van contact zoeken: juist over kleine dagelijkse zaken appen ter afleiding van de zware gebeurtenis. Als dat het doel zou zijn, dan vraag je dat : “ ik weet niet zo goed wat jij fijn vindt ; wil je wat afleiding of wil je spuien ? “ We weten het niet en er zijn 2 kanten. Soms schiet 1 kant gewoon heel erg tekort en daar hoef je geen begrip voor te hebben.
Enige wat je kan doen, is dan een gesprek aangaan over wat je verwacht en hoe iemand anders daar in staat. Gezien alle omstandigheden zou ik daar overigens de energie ook niet meer in steken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 januari 2025 om 07:49
Dat jij zo tegen vriendschap aankijkt, wil niet zeggen dat iedereen er zo in staat. Zo veel mensen, zo veel vormen van vriendschap. Volgens mij is het belangrijkste dat een vriendin biedt wat jij nodig hebt en andersom. Dat is in dit geval niet zo.
maandag 6 januari 2025 om 07:57
Precies. Te gek voor woorden dat to zelfs in zo'n situatie zich maar continu moet verplaatsen in 'vriendin'. En als 'vriendin' dan zelf van alles meemaakt wat vergelijkbaar is qua zorgen als to, dan had ze dat ook kunnen melden. Maar ik vind dit 0 geval een vriendin te noemen.blijfgewoonbianca schreef: ↑05-01-2025 22:36Ja, dag. Moet niet idioter worden zeg. Als je vriendin een man heeft die in levensgevaar verkeert dan ga je niet zitten trutten dat jouw koetjes en kalfjes zo belangrijk zijn. Dan ga je langs, haal je de strijk op, brengt meteen een pan soep en vraagt wat je verder kunt doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
