Relaties
alle pijlers
Twijfels over relatie
woensdag 22 juli 2020 om 08:26
Beste leden,
Om anoniem te blijven heb ik een nieuw account aangemaakt.
Ik heb inmiddels al 5 jaar een relatie. Sinds het hele corona gebeuren heb ik het idee dat we uit elkaar zijn gegroeid, vanuit mijn kant. Ik heb nooit gedacht dat ik dit zou meemaken gezien ik smoor en smooorverliefd op hem was en hij de liefde van mijn leven was (is?).
Ik merk dat we teveel verschillen van elkaar terwijl ik eerst enkel de gemeenschappelijke dingen zag. Hij is 28 maar gedraagd zich soms zo kinderachtig. Zo ben ik wel iemand die zich altijd aan de regels houd en hij toont vaak aan dat hij lak heeft aan de corona maatregelen.
Zijn zusje die een stuk jonger is gelooft in complottheorien en hij gelooft haar eerder dan mij, wat me ook ontzettend irriteert. Ik vind zijn hele familie niks ze zijn zo anders dan mijn familie. Zo roken ze binnenshuis en zijn ze allemaal erg familiegericht en te close terwijl ik meer op mezelf gesteld ben.
Ik voel me soms net een moeder, omdat ik hem de hele tijd moet corrigeren. Als hij eet laat hij zn troep gewoon staan en gaat hij andere dingen doen onder het mom van ik ruim het wel op later.
Ik moet hem erop wijzen om te douchen savonds omdat ik geen zin heb om naast een rookwalm te slapen.
Hij kijkt iedere avond eerst tv in de slaapkamer of filmpjes op zn telefoon waar ik helemaal gek van word.
Hij houdt niet echt rekening met anderen; als er 4 broodjes op tafel staan en 5 gasten eet hij zelf 2 broodjes ipv te denken aan de rest.
Hij zegt geen homofoob te zijn maar maakt toch wel vaak opmerkingen waar ik zelf niet tegen kan
Er zijn ook wel goede dingen. Hij zou nooit zeggen mijn geld is van mij en je bekijkt t maar. Door omstandigheden werk ik op dit moment tijdelijk niet en dan doet hij niet moeilijk over geld, het isvan ons samen.
Hij is ook loyaal en ik maak me nooit zorgen dat er ooit een ander in zijn leven is.
Nu ik mijn ergernissen heb opgeschreven ben ik benieuwd of er iemand is die zich hier in herkent, is het normaal in een relatie dat je gevoelens veranderen? Ik hou nog steeds veel van hem en ik weet niet wat ik zou moeten zonder hem, maar ik wil ook niet voor de rest van mijn leven me eigen ergeren aan hem of hem steeds moeten corrigeren.
Om anoniem te blijven heb ik een nieuw account aangemaakt.
Ik heb inmiddels al 5 jaar een relatie. Sinds het hele corona gebeuren heb ik het idee dat we uit elkaar zijn gegroeid, vanuit mijn kant. Ik heb nooit gedacht dat ik dit zou meemaken gezien ik smoor en smooorverliefd op hem was en hij de liefde van mijn leven was (is?).
Ik merk dat we teveel verschillen van elkaar terwijl ik eerst enkel de gemeenschappelijke dingen zag. Hij is 28 maar gedraagd zich soms zo kinderachtig. Zo ben ik wel iemand die zich altijd aan de regels houd en hij toont vaak aan dat hij lak heeft aan de corona maatregelen.
Zijn zusje die een stuk jonger is gelooft in complottheorien en hij gelooft haar eerder dan mij, wat me ook ontzettend irriteert. Ik vind zijn hele familie niks ze zijn zo anders dan mijn familie. Zo roken ze binnenshuis en zijn ze allemaal erg familiegericht en te close terwijl ik meer op mezelf gesteld ben.
Ik voel me soms net een moeder, omdat ik hem de hele tijd moet corrigeren. Als hij eet laat hij zn troep gewoon staan en gaat hij andere dingen doen onder het mom van ik ruim het wel op later.
Ik moet hem erop wijzen om te douchen savonds omdat ik geen zin heb om naast een rookwalm te slapen.
Hij kijkt iedere avond eerst tv in de slaapkamer of filmpjes op zn telefoon waar ik helemaal gek van word.
Hij houdt niet echt rekening met anderen; als er 4 broodjes op tafel staan en 5 gasten eet hij zelf 2 broodjes ipv te denken aan de rest.
Hij zegt geen homofoob te zijn maar maakt toch wel vaak opmerkingen waar ik zelf niet tegen kan
Er zijn ook wel goede dingen. Hij zou nooit zeggen mijn geld is van mij en je bekijkt t maar. Door omstandigheden werk ik op dit moment tijdelijk niet en dan doet hij niet moeilijk over geld, het isvan ons samen.
Hij is ook loyaal en ik maak me nooit zorgen dat er ooit een ander in zijn leven is.
Nu ik mijn ergernissen heb opgeschreven ben ik benieuwd of er iemand is die zich hier in herkent, is het normaal in een relatie dat je gevoelens veranderen? Ik hou nog steeds veel van hem en ik weet niet wat ik zou moeten zonder hem, maar ik wil ook niet voor de rest van mijn leven me eigen ergeren aan hem of hem steeds moeten corrigeren.
woensdag 22 juli 2020 om 10:13
In mijn optiek is het heel belangrijk om naar je onderbuikgevoel te luisteren. Die is er niet voor niks; je twijfelt ook niet voor niks.
Voordat je het besluit gaat nemen, heb je er alles aan gedaan om te kijken of het gedrag van je vriend kan veranderen? Weet hij hoe je er over denkt? Heb je je twijfels met hem besproken? Is hij zich bewust van zijn levensstijl en gedrag, of is er nu nog ruimte om daarover te praten en eventueel iets te veranderen ten gunste van jullie relatie? En zie jij het nog zitten om daar nog tijd in te steken?
Pas als je alles geprobeerd hebt en het voelt dan nog steeds niet goed, zou ik de relatie beëindigen en op zoek gaan naar iemand met wie je meer matcht.
Voordat je het besluit gaat nemen, heb je er alles aan gedaan om te kijken of het gedrag van je vriend kan veranderen? Weet hij hoe je er over denkt? Heb je je twijfels met hem besproken? Is hij zich bewust van zijn levensstijl en gedrag, of is er nu nog ruimte om daarover te praten en eventueel iets te veranderen ten gunste van jullie relatie? En zie jij het nog zitten om daar nog tijd in te steken?
Pas als je alles geprobeerd hebt en het voelt dan nog steeds niet goed, zou ik de relatie beëindigen en op zoek gaan naar iemand met wie je meer matcht.
woensdag 22 juli 2020 om 10:13
Wist je van tevoren niet dat het een bouwvakker is? Ik zou er net als jij gillend gek van worden. Daar kunnen de momenten dat ie met bankbiljetten staat te wapperen niet tegenop. Sommige verschillen zijn gewoon onoverkomelijk, hoeveel je ook van de ander houd. Even goede vrienden... Beter nu dan over x jaar en een stel kinderen verder.
woensdag 22 juli 2020 om 10:45
Joh, het is helemaal niet raar dat je je op een gegeven moment aan bepaalde zaken gaat storen. Als je hopeloos verliefd bent, valt het je niet op of is het schattig. Als je gaat samenwonen of na de verliefdheid heel veel samenwonen, denk je vaak, het is niet zo erg, het went wel of hij past zich wel aan. En op een gegeven moment blijkt dat gewoon niet te zijn en is het irritant.
Je noemt hem loyaal, maar hij gelooft een ander eerder dan jou? Hij houdt geen rekening met jou of een ander? Fijn dat hij gul is qua geld, maar alle dagelijkse dingen lijken mij ook heel belangrijk.
Ik begrijp wel dat je twijfelt, de realiteit is dat dit gewoon geen dingen zijn waarin hij zal veranderen of zich zal aanpassen. Dit is zoals hij is. Wil je zo nog 20 jaar door?
Achter zijn kont zijn rommel opruimen, vertellen dat hij moet douchen, aangeven dat hij rekening moet houden met anderen. Mijn hemel, je bent zijn moeder geworden!!
Je noemt hem loyaal, maar hij gelooft een ander eerder dan jou? Hij houdt geen rekening met jou of een ander? Fijn dat hij gul is qua geld, maar alle dagelijkse dingen lijken mij ook heel belangrijk.
Ik begrijp wel dat je twijfelt, de realiteit is dat dit gewoon geen dingen zijn waarin hij zal veranderen of zich zal aanpassen. Dit is zoals hij is. Wil je zo nog 20 jaar door?
Achter zijn kont zijn rommel opruimen, vertellen dat hij moet douchen, aangeven dat hij rekening moet houden met anderen. Mijn hemel, je bent zijn moeder geworden!!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 22 juli 2020 om 11:34
Hij is loyaal en doet niet moeilijk over geld zijn redenen die met veiligheid te maken hebben. Je kan op die twee punten ontspannen, maar met liefde heeft het niets te maken. Ik denk dat je zelf goed aanvoelt dat je het onvermijdelijke uitstelt en waar je je aan ergert, is een vaag teken dat je daar nog volwassen in moet worden. Je corrigeert hem en voedt hem zowat op, maar is dat niet een manier om je eigen verantwoordelijkheid te ontlopen om volwassen te worden?
woensdag 22 juli 2020 om 12:11
Zoiets kwam ook in mij op. Zowat alles wat jou irriteert is niet nieuw. En als je je ergernis over zijn familie al de boventoon laat fluiten is het de hoogste tijd om je conclusies te trekken en je eigen leven te gaan leiden zonder uit zijn portemonnee te eten.Hexopbezemsteel schreef: ↑22-07-2020 11:59Het is een hork, maar hij betaalt wel alles voor je en hij gaat niet vreemd? Ik zou werk zoeken.
TO, je komt op mij ook bepaald niet over als een leuk mens.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 22 juli 2020 om 12:25
Het enige positieve wat je op dit moment over hem schrijft is dat hij jou onderhoudt? Dus lijk je een egoïstische keuze te maken bij hem te blijven, want tsja.. hij betaald wel nu jij geen werk hebt? Mag hij ook kiezen niet bij iemand te willen zijn die alleen een compliment over 'het onderhouden van' kan schrijven in plaatst van zijn goede eigenschappen?
woensdag 22 juli 2020 om 13:03
Ben ik dan de enige die dit anders ziet? Ik zou zeggen, zoek een baan en ga voor jezelf zorgen voordat hij degene is die de stekker er uit zou trekken.
Lijkt me niet dat zijn hele familie in die 5 jaar is gaan roken, en dan nog wel in hun eigen huis.
Hoe hij nu is is hij waarschijnlijk al zijn hele leven. Maar ik zou als ik hem was gillend gek worden van iemand die mij op alle vlakken aan het corrigeren is en probeert mijn moeder te zijn ipv mijn partner.
Lijkt me niet dat zijn hele familie in die 5 jaar is gaan roken, en dan nog wel in hun eigen huis.
Hoe hij nu is is hij waarschijnlijk al zijn hele leven. Maar ik zou als ik hem was gillend gek worden van iemand die mij op alle vlakken aan het corrigeren is en probeert mijn moeder te zijn ipv mijn partner.
