Twijfels

Hi allemaal,

Ik kom al een tijd op het forum maar heb een nieuwe gebruikersnaam gemaakt aangezien de vorige mijn voornaam had, wat misschien niet zo handig is.
Ik zit ergens mee wat ik even kwijt wil en misschien dat er mensen zijn met tips, ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet.

Ik heb nu 2 jaar en 2 maanden een vriend. Sinds anderhalf jaar wonen we samen in mijn studio, rond die tijd zocht hij een nieuwe woonplek en het was of bij mij of bij zijn ouders (of iets huren, maar aangezien je daar vaak lang aan vast zit en we het plan hadden om na een aantal maanden wel samen te gaan wonen, vonden we dat geen goed plan) dus is hij bij mij ingetrokken. Ik woon in een studio, dus ideaal was het niet maar we hadden een beetje zoiets van we zien wel of het werkt, zo niet dan kunnen we altijd verder kijken. Afgelopen herfst zijn we begonnen met het zoeken naar een huis. Afgelopen week een bod gedaan wat eindelijk geaccepteerd is en de bedoeling is dat we morgen tekenen.

Nu twijfel ik een beetje. Aan de ene kant kunnen we het superfijn hebben, maar soms is het ook lastig omdat we best wel anders zijn. Hij is heel extravert, zegt alles wat hij denkt en heeft ook heel erg pieken en dalen in zijn emotie. Ik ben juist introvert, weeg eerst alles af voor ik iets zeg of een keuze maak en ben in mijn emoties vrij neutraal. Daarnaast is hij wat pessimistischer ingesteld en kan heel veel over dingen piekeren. Als er keuzes gemaakt moeten worden kan ik ook piekeren, maar over het algemeen ben ik wat meer van als je er niks aan kan doen, heeft het niet zoveel zin om zorgen te maken. Soms is dit heel fijn en vult dit elkaar aan, doordat ik rustig ben wordt hij rustiger, hij heeft mij geleerd meer te praten en ik kan ervoor zorgen dat hij bijvoorbeeld minder piekert door mijn kijk op dingen te geven. Soms botst dit juist ook wel. Wanneer we bijvoorbeeld in de auto zitten kan hij heel opgefokt raken van ander verkeer of wanneer hij met z’n hobby bezig is, wat juist leuk zou moeten zijn, kan hij ineens lopen schelden en tieren als iets niet lukt. Ik ben hier best gevoelig voor en kan me dan opgelaten voelen of iets. Ik ben zelf helemaal niet van het schelden dus vind dat soms best moeilijk (voor de duidelijkheid, hij scheldt mij nooit uit, maar bijvoorbeeld zijn laptop of iets anders waar die mee bezig is). Ik heb wel al meer geleerd om het niet persoonlijk te nemen en probeer hem dan maar te laten, maar in een studio is dit soms best lastig omdat je elkaar dan wat eerder afsnauwt en je elkaar niet echt de ruimte kan geven. Wanneer hij bijvoorbeeld moe is of zich zorgen maakt, kan het ook dat hij wat geïrriteerder naar mij is. Op zich is dit denk ik wel logisch, zeker in een studio. Ik hoop dan ook dat, wanneer we in een huis wonen met 3 verdiepingen en meerdere kamers, dit wat makkelijker wordt omdat je niet constant op elkaars lip zit en je niet alle kleine ergernissen etc van elkaar mee krijgt.

Wel hebben we het hier vaker over gehad en heeft hij aangegeven dat hij altijd periodes van ups en downs heeft en dat dit niet zal veranderen.

Ik twijfel dus nu een beetje, omdat ik weet dat onze relatie niet perfect is. Ik weet alleen niet zo goed in hoeverre dit is, want geen een relatie is perfect.

Ook vraag ik me af of hier veel mensen zijn die na 2 jaar nog echt verliefd zijn? De echte vlinders zijn wel over, maar ik heb nog vaak genoeg kriebels in m’n buik als we samen zijn. Ik vraag me alleen af of je niet nog verliefder zou moeten zijn na 2 jaar en als je samen een huis gaat kopen. Verder heb ik de hoop dat, wanneer we in een huis wonen in plaats van met z’n tweeën in een te kleine studio, dit al heel veel irritaties weg haalt.
Zoals ik al zei, wanneer er echt een beslissing gemaakt moet worden ben ik hier heel slecht in, ik kan al twijfelen over een pak koekjes. Nu twijfel ik of we dit wel moeten doen, maar ik weet niet of dit twijfels zijn waar ik mij echt zorgen om moet maken of dat het meer logische twijfels zijn omdat dit nou eenmaal een belangrijke keuze is.

Zijn er meer mensen die dit herkennen, dat ze qua karakter heel anders zijn? En botst dit dan juist of vul je elkaar goed aan?

Uiteindelijk besloten het huis niet te kopen. Twijfels over relatie waren niet enige reden, ik vond dit huis ook teveel risico omdat het aan de hoge kant is en ik liever wat meer buffer overhield voor eventuele verbouwingskosten, meubels, aankleding etc. En ook omdat we deze kosten op 1 inkomen niet zouden redden. Verder denk ik dat het huis van binnen top zou zijn voor rest van ons leven, maar zag onszelf niet 15 jaar of meer in die buurt wonen.
Toen ik tegen m'n vriend zei dat ik twijfelde was hij superbegripvol en zei ook meteen dat we het dan niet moesten doen. De volgende dag vond hij het toch minder omdat hij zag hoe opgelucht ik was en hij dit als een afwijzing van hem voelde. We hebben het over mijn twijfels qua huis gehad maar ook over m'n twijfels van onze verschillen. Van het huis begreep hij helemaal, van m'n relatietwijfels minder. Hij zegt dat hij de laatste tijd prikkelbaarder is omdat ie moe is en slecht slaapt (klopt ook, onze studio is niet goed helemaal donker te krijgen ondanks luxaflex en gordijnen en hij is vrij lang en bed eigenlijk te klein. Hebben nu al geopperd om iig zijn bed wat groter is hier neer te zetten ipv mijn bed). Verder denkt hij dat we het een stuk beter uithouden in studio dan meeste stellen in zo'n situatie. Als ik hem zo hoor praten denk ik dat hij misschien gelijk heeft en het allemaal wel meevalt en wil ik hem niet kwijt, aan de andere kant zeiden sommigen van jullie van dit is nu eenmaal hoe hij is. Ook heeft hij natuurlijk zelf minder last van die irritaties van hem, bij hem blijft dat minder hangen omdat hij het van zichzelf gewend is maar op mij heeft het meer invloed. Van zijn kant is het dus ook allemaal prima.
Als ik nu zou zeggen we stoppen ermee heb ik het idee dat ik het geen eerlijke kans heb gegeven, omdat we niet in een normale situatie hebben samengewoond maar alleen op een manier die niemand echt lang volhoudt (denk ik).
Het liefst zou ik een jaar een appartement huren of iets kleins kopen wat ook op 1 inkomen past en kijken hoe dat bevalt en daarna verder kijken.. Weet alleen niet of mijn vriend daarmee akkoord gaat, snap ook dat hij alleen een huis wil met iemand die er 100% zeker van is.