Relaties
alle pijlers
Uitvaarten... etiquette?
woensdag 21 december 2022 om 10:02
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik nog niet veel uitvaarten bij heb hoeven wonen.
Mijn grootouders waren al overleden toen ik werd geboren, mijn eigen ouders leven nog en we hebben verder geen grote families. Tot voor kort bezocht ik, verspreid over heel veel jaren, alleen de uitvaarten van mijn oom, een collega en mijn schoonvader.
Maar het afgelopen jaar heb ik een paar uitvaarten bezocht en morgen heb ik er weer één, steeds van mensen die ik niet goed ken. Waardoor ik me afvraag wat eigenlijk gebruikelijk is?
Begin dit jaar overleed de vader van een goede vriendin. Even later een tante van mijn man. En morgen heb ik de uitvaart van een buurman van een aantal deuren verder.
In alle gevallen was/ben ik uitgenodigd voor de uitvaart + koffietafel, terwijl ik de overledene eigenlijk amper ken en hooguit ééns per jaar tref op een gelegenheid waar we toevallig allebei zijn (de verjaardag van die vriendin, de buurtBBQ, de verjaardag van mijn schoonmoeder). Het zijn mensen waar ik nog nooit thuis ben geweest.
In eerste instantie vond ik het wel een soort van "eer" dat die vriendin me uitnodigde voor de uitvaart van haar vader en dat ze mij er graag bij wilde hebben om haar te steunen. Maar toen ik daar eenmaal was, vond ik het eigenlijk een beetje vreemd, meer dan 200 mensen op de koffietafel en een groot deel daarvan heeft dus helemaal geen band met de overledene (die vriendin komt wel uit een grote familie, en alle kinderen hadden eigen vrienden uitgenodigd). Maar goed, voor je het weet is zo'n dag ook weer voorbij. Maar later kwam ik (bij de tante van mijn man) dus nogmaals in zo'n zelfde situatie, en ik verwacht morgen bij de uitvaart van de buurman weer zoiets.
En ik ken dat dus helemaal niet, in mijn familie worden uitvaarten tot nu toe alleen gehouden met mensen die de overledene ook echt kenden. Hooguit komen mensen van wat verder weg naar een eventuele avondwake/afscheidsmoment, maar niet naar de uitvaart en al zeker niet naar de koffietafel.
Ik ben benieuwd hoe jullie daar tegenaan kijken, is het inderdaad normaal om naar uitvaarten van relatief onbekenden te gaan? En zo ja, doen jullie dat dan ook elke keer?
Als ik eerlijk ben ga ik niet graag naar uitvaarten, en is het ook niet makkelijk te regelen met werk. Als het je eigen 1e of 2egraads familielid is krijg je natuurlijk gewoon vrij, maar ik heb nu dus al voor de 3e keer dit jaar een collega moeten vragen om van dienst te ruilen zodat ik naar de crematie van de buurman kan gaan. Is het toegestaan om je af te melden, als je eigenlijk niet het gevoel hebt dat je daar thuishoort? Of is dat "not done"? Wat vinden jullie daarvan?
Mijn grootouders waren al overleden toen ik werd geboren, mijn eigen ouders leven nog en we hebben verder geen grote families. Tot voor kort bezocht ik, verspreid over heel veel jaren, alleen de uitvaarten van mijn oom, een collega en mijn schoonvader.
Maar het afgelopen jaar heb ik een paar uitvaarten bezocht en morgen heb ik er weer één, steeds van mensen die ik niet goed ken. Waardoor ik me afvraag wat eigenlijk gebruikelijk is?
Begin dit jaar overleed de vader van een goede vriendin. Even later een tante van mijn man. En morgen heb ik de uitvaart van een buurman van een aantal deuren verder.
In alle gevallen was/ben ik uitgenodigd voor de uitvaart + koffietafel, terwijl ik de overledene eigenlijk amper ken en hooguit ééns per jaar tref op een gelegenheid waar we toevallig allebei zijn (de verjaardag van die vriendin, de buurtBBQ, de verjaardag van mijn schoonmoeder). Het zijn mensen waar ik nog nooit thuis ben geweest.
In eerste instantie vond ik het wel een soort van "eer" dat die vriendin me uitnodigde voor de uitvaart van haar vader en dat ze mij er graag bij wilde hebben om haar te steunen. Maar toen ik daar eenmaal was, vond ik het eigenlijk een beetje vreemd, meer dan 200 mensen op de koffietafel en een groot deel daarvan heeft dus helemaal geen band met de overledene (die vriendin komt wel uit een grote familie, en alle kinderen hadden eigen vrienden uitgenodigd). Maar goed, voor je het weet is zo'n dag ook weer voorbij. Maar later kwam ik (bij de tante van mijn man) dus nogmaals in zo'n zelfde situatie, en ik verwacht morgen bij de uitvaart van de buurman weer zoiets.
En ik ken dat dus helemaal niet, in mijn familie worden uitvaarten tot nu toe alleen gehouden met mensen die de overledene ook echt kenden. Hooguit komen mensen van wat verder weg naar een eventuele avondwake/afscheidsmoment, maar niet naar de uitvaart en al zeker niet naar de koffietafel.
Ik ben benieuwd hoe jullie daar tegenaan kijken, is het inderdaad normaal om naar uitvaarten van relatief onbekenden te gaan? En zo ja, doen jullie dat dan ook elke keer?
Als ik eerlijk ben ga ik niet graag naar uitvaarten, en is het ook niet makkelijk te regelen met werk. Als het je eigen 1e of 2egraads familielid is krijg je natuurlijk gewoon vrij, maar ik heb nu dus al voor de 3e keer dit jaar een collega moeten vragen om van dienst te ruilen zodat ik naar de crematie van de buurman kan gaan. Is het toegestaan om je af te melden, als je eigenlijk niet het gevoel hebt dat je daar thuishoort? Of is dat "not done"? Wat vinden jullie daarvan?
woensdag 21 december 2022 om 10:27
woensdag 21 december 2022 om 10:29
Ik ga naar uitvaarten om de achterblijvers een gevoel van steun te geven of als ik een band met de overledene had. Als de ouder van een vriendin overleed ga ik dus naar die uitvaart, ook als ik hem of haar niet goed kende. Dit jaar was ik bij de uitvaart van een (oude) buurman. Ik kende zijn familie niet, maar had met hem altijd fijn contact gehad en vond het derhalve prettig om op deze manier afscheid te kunnen nemen.
Doe maar gewoon wat jij het prettigst vindt; ik gok dat de kans niet zo groot is dat het je heel kwalijk wordt genomen als je niet komt.
Doe maar gewoon wat jij het prettigst vindt; ik gok dat de kans niet zo groot is dat het je heel kwalijk wordt genomen als je niet komt.
woensdag 21 december 2022 om 10:30
Ik ken dat dan weer helemaal niet. Ik zie altijd de tijden en praktische info in de kaart zelf. Nooit aparte berichten over of er al dan niet een koffietafel is, die er wel altijd is.
En soms staat er dat de begrafenis/crematie in kleine kring plaats zal vinden en is duidelijk dat je daarvoor niet bent je uitgenodigd.
woensdag 21 december 2022 om 10:31
Zo zag ik het oorspronkelijk ook. Maar ik ontvang nu dus echt rouwbrieven die uitnodigingen zijn. Waarop staat " u bent uitgenodigd voor het afscheid van... op..." of "graag even laten weten als u verhinderd bent". Dat hadden deze uitvaarten alle drie.ninanoname schreef: ↑21-12-2022 10:18Ik zie een rouwkaart als een kennisgeving, niet als een uitnodiging om aanwezig te zijn.
Voor mijn man hoefde ik niet mee naar zijn tante (hij had haar ook al jaren niet gesproken), maar mijn schoonmoeder ging er gewoon vanuit dat ik ook zou komen.
De vader van die vriendin, dat schreef ik al, dat vond ik eerst ook wel logisch. Maar daar ter plaatse waren er dus ongeveer 30 vrienden van de kinderen van de overledene, die allemaal niet of nauwelijks de overledene hadden gekend. Dat vond ik toen toch gek.
En de buurman, zijn dochter was ooit ons oppasmeisje (10+ jaar geleden, zij woont ook al 10 jaar niet meer hier en ik heb sindsdien ook geen contact met haar gehad, maar blijkbaar staan we daardoor toch ergens op een lijstje?)
Maar ik lees hier meerderen die zeggen: naar een uitvaart ga je voor de nabestaanden. Dank voor dat inzicht, want zelf ervaar ik dat niet zo; ik ging eerder toch vooral naar uitvaarten om zélf afscheid te nemen.
woensdag 21 december 2022 om 10:33
Wij houden als leidraad aan dat we gaan als we een uitnodiging (rouwkaart) ontvangen en kunnen. En ja daar nemen we dan vrij voor. Het afgelopen jaar heb ik vier of vijf uitvaarten bijgewoond, maar dat is meer dan gemiddeld. Twee daarvan waren op een zaterdag en vaak volstaat alleen een vrije middag. De ene waar we een hele dag aan kwijt waren was op een zaterdag. Dus al met al heeft het me anderhalve vrije dag gekost en dat had ik er graag voorover.
De keren dat ik niet kon, was ik verhinderd doordat ik in het buitenland zat of doordat er belangrijke afspraken waren op mijn werk. Maar ook dat zijn afwegingen, want als de persoon dicht genoeg bij me staat, kan werk of vakantie me gestolen worden
De keren dat ik niet kon, was ik verhinderd doordat ik in het buitenland zat of doordat er belangrijke afspraken waren op mijn werk. Maar ook dat zijn afwegingen, want als de persoon dicht genoeg bij me staat, kan werk of vakantie me gestolen worden
woensdag 21 december 2022 om 10:34
woensdag 21 december 2022 om 10:38
woensdag 21 december 2022 om 10:38
Wat is daar gek aan? Die vrienden zijn er om de kinderen te steunen. Dat is heel normaal als een van de ouders is overleden. Zo ben ik ook al naar een aantal uitvaarten geweest van de ouders van vriendinnen, die ik soms nog nooit had ontmoet.Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:31Zo zag ik het oorspronkelijk ook. Maar ik ontvang nu dus echt rouwbrieven die uitnodigingen zijn. Waarop staat " u bent uitgenodigd voor het afscheid van... op..." of "graag even laten weten als u verhinderd bent". Dat hadden deze uitvaarten alle drie.
Voor mijn man hoefde ik niet mee naar zijn tante (hij had haar ook al jaren niet gesproken), maar mijn schoonmoeder ging er gewoon vanuit dat ik ook zou komen.
De vader van die vriendin, dat schreef ik al, dat vond ik eerst ook wel logisch. Maar daar ter plaatse waren er dus ongeveer 30 vrienden van de kinderen van de overledene, die allemaal niet of nauwelijks de overledene hadden gekend. Dat vond ik toen toch gek.
En de buurman, zijn dochter was ooit ons oppasmeisje (10+ jaar geleden, zij woont ook al 10 jaar niet meer hier en ik heb sindsdien ook geen contact met haar gehad, maar blijkbaar staan we daardoor toch ergens op een lijstje?)
Maar ik lees hier meerderen die zeggen: naar een uitvaart ga je voor de nabestaanden. Dank voor dat inzicht, want zelf ervaar ik dat niet zo; ik ging eerder toch vooral naar uitvaarten om zélf afscheid te nemen.
woensdag 21 december 2022 om 10:39
Ik zie een rouwkaart juist als een uitnodiging. Als ik deze niet krijg, ga ik ervan uit dat de uitvaart in kleine kring is.ninanoname schreef: ↑21-12-2022 10:18Ik zie een rouwkaart als een kennisgeving, niet als een uitnodiging om aanwezig te zijn. Soms stuur ik een kaart, soms ga ik condoleren, soms ga enkel naar de afscheidsdienst voor de begrafenis of crematie en soms ga ik naar het hele programma. Dat laatste enkel wanneer de overledene of de mensen die dicht bij de overledene stonden, ook dicht bij mij staan.
woensdag 21 december 2022 om 10:39
Dat spreekt voor zich, maar dit zijn dus in ieder geval geen overledenen dichtbij.Melisande2 schreef: ↑21-12-2022 10:33De keren dat ik niet kon, was ik verhinderd doordat ik in het buitenland zat of doordat er belangrijke afspraken waren op mijn werk. Maar ook dat zijn afwegingen, want als de persoon dicht genoeg bij me staat, kan werk of vakantie me gestolen worden
En morgen ben ik er wel gewoon bij, want ik heb al een collega geregeld die mijn dienst overneemt.
Ik werk in de zorg, ik kan niet even een middag vrij nemen o.i.d. en de uitvaarten zijn hier meestal om 11 uur met daarna de koffietafel, en de crematoria zijn allemaal op een half uur reistijd, dus het kost dan wel echt een hele werkdag. Voor nu is het geregeld, maar voor een volgende keer weet ik dan dat het niet persé onmogelijk is om op een nette manier mijn snor te drukken.
woensdag 21 december 2022 om 10:42
Nou, ik ken dat dus niet. Op de uitvaart van mijn schoonvader waren echt alleen mensen die hem zelf goed hebben gekend. Geen vrienden van mijn man ofzo. Die kwamen wel naar de avondwake maar niet naar de uitvaart en zéker niet naar de koffietafel.
woensdag 21 december 2022 om 10:47
Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:31Zo zag ik het oorspronkelijk ook. Maar ik ontvang nu dus echt rouwbrieven die uitnodigingen zijn. Waarop staat " u bent uitgenodigd voor het afscheid van... op..." of "graag even laten weten als u verhinderd bent". Dat hadden deze uitvaarten alle drie.
Voor mijn man hoefde ik niet mee naar zijn tante (hij had haar ook al jaren niet gesproken), maar mijn schoonmoeder ging er gewoon vanuit dat ik ook zou komen.
De vader van die vriendin, dat schreef ik al, dat vond ik eerst ook wel logisch. Maar daar ter plaatse waren er dus ongeveer 30 vrienden van de kinderen van de overledene, die allemaal niet of nauwelijks de overledene hadden gekend. Dat vond ik toen toch gek.
Dat is toch niet gek? Lijkt me heel normaal.
Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:31En de buurman, zijn dochter was ooit ons oppasmeisje (10+ jaar geleden, zij woont ook al 10 jaar niet meer hier en ik heb sindsdien ook geen contact met haar gehad, maar blijkbaar staan we daardoor toch ergens op een lijstje?)
Maar ik lees hier meerderen die zeggen: naar een uitvaart ga je voor de nabestaanden. Dank voor dat inzicht, want zelf ervaar ik dat niet zo; ik ging eerder toch vooral naar uitvaarten om zélf afscheid te nemen.
Oh, in dit geval zou ik dus wél gaan.
woensdag 21 december 2022 om 10:49
Dat kan een bewuste keuze geweest zijn van de familie zelf. Of de vrienden van je man waren wel uitgenodigd, maar waren niet beleefd genoeg om te komen. (Ik vind het in elk geval een beetje onbeschoft om niet te gaan als je wel bent uitgenodigd voor de uitvaart van een van de ouders van een goede vriend.) Soms kun je er inderdaad ook voor kiezen om naar de wake te gaan ipv de uitvaart, of andersom, afhankelijk van de uitnodiging.Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:42Nou, ik ken dat dus niet. Op de uitvaart van mijn schoonvader waren echt alleen mensen die hem zelf goed hebben gekend. Geen vrienden van mijn man ofzo. Die kwamen wel naar de avondwake maar niet naar de uitvaart en zéker niet naar de koffietafel.
woensdag 21 december 2022 om 10:49
Dat laatste sowieso. Maar dan stuur ik vaak wel een kaartje als ik de advertentie in de krant zie staan.
Het ligt allemaal best gevoelig, ik denk dat de gebruiken ook regionaal gebonden zijn, of afhankelijk of iemand wel of niet gelovig was, dus diens kringen.
woensdag 21 december 2022 om 10:51
Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:42Nou, ik ken dat dus niet. Op de uitvaart van mijn schoonvader waren echt alleen mensen die hem zelf goed hebben gekend. Geen vrienden van mijn man ofzo. Die kwamen wel naar de avondwake maar niet naar de uitvaart en zéker niet naar de koffietafel.
Zoveel mensen zoveel wensen.
Avondwake is bij ons dar weer helemaal niet gewoon. überhaupt een wake doen wij niet. Wel weer een koffietafel.
woensdag 21 december 2022 om 10:59
De buren sturen een kaart oa omdat je toch niet wilt dat jij over 3 weken ze op straat tegen komt en zegt, goh hoe is het met henk? En hen al in een potje op het dressoir staat.
Heb je een goede band dan ga je.
Heb je die niet dan ga je of naar de condoleance of stuur je een kaart.
Naar ouders van vrienden ga je voor die vrienden. .
Ik vond het zelf heel waardevol dar vrienden die moeite genomen hadden.
Heb je een goede band dan ga je.
Heb je die niet dan ga je of naar de condoleance of stuur je een kaart.
Naar ouders van vrienden ga je voor die vrienden. .
Ik vond het zelf heel waardevol dar vrienden die moeite genomen hadden.
woensdag 21 december 2022 om 11:03
[quote=blauwebes post_id=34409171 time=1671616780 user_id=405892
Naar ouders van vrienden ga je voor die vrienden. .
Ik vond het zelf heel waardevol dar vrienden die moeite genomen hadden.
[/quote]
Ja, dat vond ik ook. Ik voelde me gedragen door alle bezoek, kaartjes, telefoontjes en handen op m’n rug als ik ergens liep.
Naar ouders van vrienden ga je voor die vrienden. .
Ik vond het zelf heel waardevol dar vrienden die moeite genomen hadden.
[/quote]
Ja, dat vond ik ook. Ik voelde me gedragen door alle bezoek, kaartjes, telefoontjes en handen op m’n rug als ik ergens liep.
woensdag 21 december 2022 om 11:08
Ja, bij mijn vader kregen verschillende buren een kaart. De directe buren aan weerszijden ook, maar aan de ene kant is er gewoon vriendelijk contact, groeten een kletsje over het weer, met de andere kant gaan ze intensiever om. We verwachtten ook niet dat beiden zouden komen, en dat was ook niet zo. Ene kant heeft gecondoleerd en een kaart in de bus gedaan en andere kant en nog wat andere buren uit de straat waren erbij. Precies in lijn der verwachting.blauwebes schreef: ↑21-12-2022 10:59De buren sturen een kaart oa omdat je toch niet wilt dat jij over 3 weken ze op straat tegen komt en zegt, goh hoe is het met henk? En hen al in een potje op het dressoir staat.
Heb je een goede band dan ga je.
Heb je die niet dan ga je of naar de condoleance of stuur je een kaart.
Naar ouders van vrienden ga je voor die vrienden. .
Ik vond het zelf heel waardevol dar vrienden die moeite genomen hadden.
woensdag 21 december 2022 om 11:12
Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:31Zo zag ik het oorspronkelijk ook. Maar ik ontvang nu dus echt rouwbrieven die uitnodigingen zijn. Waarop staat " u bent uitgenodigd voor het afscheid van... op..." of "graag even laten weten als u verhinderd bent". Dat hadden deze uitvaarten alle drie.
Voor mijn man hoefde ik niet mee naar zijn tante (hij had haar ook al jaren niet gesproken), maar mijn schoonmoeder ging er gewoon vanuit dat ik ook zou komen.
De vader van die vriendin, dat schreef ik al, dat vond ik eerst ook wel logisch. Maar daar ter plaatse waren er dus ongeveer 30 vrienden van de kinderen van de overledene, die allemaal niet of nauwelijks de overledene hadden gekend. Dat vond ik toen toch gek.
En de buurman, zijn dochter was ooit ons oppasmeisje (10+ jaar geleden, zij woont ook al 10 jaar niet meer hier en ik heb sindsdien ook geen contact met haar gehad, maar blijkbaar staan we daardoor toch ergens op een lijstje?)
Maar ik lees hier meerderen die zeggen: naar een uitvaart ga je voor de nabestaanden. Dank voor dat inzicht, want zelf ervaar ik dat niet zo; ik ging eerder toch vooral naar uitvaarten om zélf afscheid te nemen.
Beide kunnen toch gelden?
In jouw voorbeelden: ik had wel mijn vriendin gesteund en was naar haar vaders begrafenis geweest, was niet naar de begrafenis van de tante van man gegaan (waar hij weinig mee had) als het niet uitkwam en sowieso niet naar die van de buurman met wie ik niets heb en waarvan ik ook niets heb met de nabestaanden.
woensdag 21 december 2022 om 12:07
Ik ga alleen naar uitvaarten van familie, vrienden en mensen waarmee ik veel contact heb (niet perse vrienden , maar dan wel goede kenissen). Ik ga naar uitvaart van ouders van vrienden als ik daarvoor wordt uitgenodigd
Als het me niet past dan ga ik niet (en dan stuur ik wel een mooie kaart of bloemen en heb ik contact erover met degene die dit heeft geregeld).
Als het me niet past dan ga ik niet (en dan stuur ik wel een mooie kaart of bloemen en heb ik contact erover met degene die dit heeft geregeld).
woensdag 21 december 2022 om 12:09
Helemaal dit, ik ook. Er waren mensen die voor mij kwamen, om mij te steunen, niet omdat ze mijn vader kenden. Datzelfde geldt voor mijn broers. Er waren dus inderdaad ook mensen op de koffietafel die mijn vader niet of nauwelijks gekend hebben.
Maar het feit dat mensen de moeite namen om mij in dat moment te steunen, heeft me ontzettend goed gedaan, dat gaf me echt kracht. Zelf ga ik dus ook naar uitvaarten van mensen die ik weliswaar zelf niet of niet zo goed kende, maar die wel een groot verlies betekenen voor mijn man, familie of echt close vrienden.
woensdag 21 december 2022 om 12:12
Nee, je gaat zeker niet altijd alleen voor jezelf naar een uitvaart. Er zijn diverse redenen:Saepecadendo schreef: ↑21-12-2022 10:31Zo zag ik het oorspronkelijk ook. Maar ik ontvang nu dus echt rouwbrieven die uitnodigingen zijn. Waarop staat " u bent uitgenodigd voor het afscheid van... op..." of "graag even laten weten als u verhinderd bent". Dat hadden deze uitvaarten alle drie.
Voor mijn man hoefde ik niet mee naar zijn tante (hij had haar ook al jaren niet gesproken), maar mijn schoonmoeder ging er gewoon vanuit dat ik ook zou komen.
De vader van die vriendin, dat schreef ik al, dat vond ik eerst ook wel logisch. Maar daar ter plaatse waren er dus ongeveer 30 vrienden van de kinderen van de overledene, die allemaal niet of nauwelijks de overledene hadden gekend. Dat vond ik toen toch gek.
En de buurman, zijn dochter was ooit ons oppasmeisje (10+ jaar geleden, zij woont ook al 10 jaar niet meer hier en ik heb sindsdien ook geen contact met haar gehad, maar blijkbaar staan we daardoor toch ergens op een lijstje?)
Maar ik lees hier meerderen die zeggen: naar een uitvaart ga je voor de nabestaanden. Dank voor dat inzicht, want zelf ervaar ik dat niet zo; ik ging eerder toch vooral naar uitvaarten om zélf afscheid te nemen.
- om afscheid te nemen
- om nabestaanden een hart onder de riem te steken
- om een combinatie van beide
Overigens, ik zou me niet verplicht voelen om mee te gaan naar de begrafenis van de tante van mijn partner, als hij die zelf al nauwelijks kende en al jaren niet meer gezien heeft.
woensdag 21 december 2022 om 12:14
oh, wat apart, ik vind de avondwake juist wat laagdrempeliger voor mensen die niet zo close met de overledene zijn.
woensdag 21 december 2022 om 12:23
Zeker, kaartje stuur ik ook. Maar ik ga dan niet omdat ik erven uit ga niet uitgenodigd te zijn,ninanoname schreef: ↑21-12-2022 10:49Dat laatste sowieso. Maar dan stuur ik vaak wel een kaartje als ik de advertentie in de krant zie staan.
Het ligt allemaal best gevoelig, ik denk dat de gebruiken ook regionaal gebonden zijn, of afhankelijk of iemand wel of niet gelovig was, dus diens kringen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
