Relaties
alle pijlers
Vakantie samengesteld gezin
maandag 27 juni 2022 om 08:01
Ik zoek tips of inzichten wat goed zou kunnen zijn of juist niet.
Vriend en ik zijn ruim 1 jaar samen, hij een zoon van 4 en ik van 2. Gaat eigenlijk heel goed samen, spelen gezellig samen. Zien elkaar elke week wel een paar dagen.
Nu zijn we een week op vakantie en merk ik dat zijn zoon als hij moe is of iets niet mag (van mij) dat hij heel boos wordt ‘jij moet weg, jij bent stom’ etc etc en dat blijft dan tijdje doorgaan.
Vriend zijn eerste reactie was dan boos worden, ik denk dat het goed is dat hij en ieder kind zijn emoties kan/mag uiten. Zolang echt niet echt gemeen is of fysiek. Vriend is het daar wel mee eens en is ermee gestopt.
Geef wel aan dat ik het jammer vind en het niet lief vind maar laat het daarbij. Dat als hij niet meer boos is we kunnen praten.
Bij vriend gaf zijn zoon aan dat hij het lastig vindt dat vriend mijn zoon uit bed haalt of iets anders doet want ik ben zijn mama en niet zijn papa. Vriend geeft dan aan dat hij soms met mijn zoon helpt zoals ik met hem ook help.
Ik weet niet of we het zo goed aanpakken of dat we ons meer puur op eigen kind moeten richten?
Tussen de momenten door gaat het goed, voetballen met elkaars kinderen en ook als ik normaal aankom is zijn zoon heel enthousiast. Ook vriend doet veel één op één met zijn zoon.
Merk dat ik inmiddels door slaapgebrek het teveel ga overdenken.
Vriend en ik zijn ruim 1 jaar samen, hij een zoon van 4 en ik van 2. Gaat eigenlijk heel goed samen, spelen gezellig samen. Zien elkaar elke week wel een paar dagen.
Nu zijn we een week op vakantie en merk ik dat zijn zoon als hij moe is of iets niet mag (van mij) dat hij heel boos wordt ‘jij moet weg, jij bent stom’ etc etc en dat blijft dan tijdje doorgaan.
Vriend zijn eerste reactie was dan boos worden, ik denk dat het goed is dat hij en ieder kind zijn emoties kan/mag uiten. Zolang echt niet echt gemeen is of fysiek. Vriend is het daar wel mee eens en is ermee gestopt.
Geef wel aan dat ik het jammer vind en het niet lief vind maar laat het daarbij. Dat als hij niet meer boos is we kunnen praten.
Bij vriend gaf zijn zoon aan dat hij het lastig vindt dat vriend mijn zoon uit bed haalt of iets anders doet want ik ben zijn mama en niet zijn papa. Vriend geeft dan aan dat hij soms met mijn zoon helpt zoals ik met hem ook help.
Ik weet niet of we het zo goed aanpakken of dat we ons meer puur op eigen kind moeten richten?
Tussen de momenten door gaat het goed, voetballen met elkaars kinderen en ook als ik normaal aankom is zijn zoon heel enthousiast. Ook vriend doet veel één op één met zijn zoon.
Merk dat ik inmiddels door slaapgebrek het teveel ga overdenken.
dinsdag 28 juni 2022 om 08:48
Dit. Maak het niet te groot allemaal. In ieder gezin vechten ze elkaar op vakantie soms de tent uit, de kinderen elkaar, kinderen versus de ouders..wolkewitje schreef: ↑27-06-2022 21:19Een vakantie is altijd wennen. Kinderen zijn uit hun normale routine, op een andere plaats, de hele tijd op elkaars lip, met andere spullen… Zelfs zonder nieuwe partners en broers is dat bij ons niet fulltime rozengeur en maneschijn. Er roept elk jaar wel iemand dat ik de stomste moeder van de wereld ben, of krijgt een meltdown omdat hij een bepaald speelgoedautootje of niet mee heeft op vakantie.
En als je dan gewend bent ga je weer naar huis, en het jaar erna is je kind ouder, dus loopt het weer allemaal helemaal anders. Ik vind een vakantie niet echt representatief voor het echte leven.
Chill out..
dinsdag 28 juni 2022 om 08:50
Ik denk dat je juist wél heel graag deel uit wil maken van een happy family en daar is op zich niks mis mee. Maar misschien ben je daardoor veel te snel gegaan. Ja, er is een boze kleuter. Ik zou ook boos zijn als papa een ander kind naar bed bracht en ik zat opgescheept met niet-mama. Het gaat er niet om wie jíj bent (het is dus niet persoonlijk), het gaat erom wie je níet bent. Probeer wat meer begrip te hebben voor zijn emoties en wat minder bezig te zijn met de jouwe.
Ben je nog op vakantie? Ga dan vandaag allebei iets leuks doen met je eigen kind.
Ars longa, vita brevis
dinsdag 28 juni 2022 om 11:10
We zijn nog op vakantie en inmiddels is het allemaal wat rustiger.
Na 4 dagen binnen zitten met regen is de zon gister gaan schijnen en geeft dat een hoop ruimte. Kleuter is de hele ochtend de hort op met zijn vader en wij zitten bij de tent te spelen.
We volgen meer kind en halen/brengen voor deze week in ieder geval eigen kinderen naar bed. Zoon van vriend gaf aan dat hij dan wel vanmiddag samen met mij even wil zwemmen, helemaal goed natuurlijk.
Ik ben bijgekomen en probeer te zien wat ik moet veranderen en wat ik moet accepteren als gewoon vier jarig gedrag en me niet teveel moet zitten met wat hij zegt als ik zie dat hij het doet om iets te raken in een bui.
Na 4 dagen binnen zitten met regen is de zon gister gaan schijnen en geeft dat een hoop ruimte. Kleuter is de hele ochtend de hort op met zijn vader en wij zitten bij de tent te spelen.
We volgen meer kind en halen/brengen voor deze week in ieder geval eigen kinderen naar bed. Zoon van vriend gaf aan dat hij dan wel vanmiddag samen met mij even wil zwemmen, helemaal goed natuurlijk.
Ik ben bijgekomen en probeer te zien wat ik moet veranderen en wat ik moet accepteren als gewoon vier jarig gedrag en me niet teveel moet zitten met wat hij zegt als ik zie dat hij het doet om iets te raken in een bui.
dinsdag 28 juni 2022 om 11:24
Nee hoor, velen met jou. Maar dat is niet wat TO wil, en ze gaat het ook niet doen. (rustiger aan doen in belang van de kinderen) TO moet en zal deze route doorzetten, omdat zij weet dat zij wel bij elkaar blijven.
TO, het gaat toch ook niet alleen maar over of jullie al dan niet bij elkaar blijven? Ook al zou dat zo zijn, het gaat toch om het hier en nu, en wat het beste/rustigst is voor de kinderen? Maar jullie willen wat jullie willen, en dat drijven jullie door.
In een vorig bericht schreef je dat de ex van je vriend ook al een nieuwe vriend heeft- juist nog meer reden voor jullie om rustig aan te doen! Iemand moet toch de verstandigste zijn?
Kind van 4 heeft een scheiding meegemaakt, moeder heeft een nieuwe vriend waar hij mee te maken krijgt (hopelijk wonen die niet ook al samen), jij bent ineens heel veel in zijn leven en jouw kindje ook.
Man, wat een gedoe en veranderingen voor die kinderen..en jullie maar stug doorgaan.
Mijn god zeg, jullie zijn toch wel de fase voorbij van de verkering op 16-jarige leeftijd dat alles NU NU moet gebeuren, omdat het voor forever en always is?!
dinsdag 28 juni 2022 om 11:36
dinsdag 28 juni 2022 om 12:01
Arequipa schreef: ↑28-06-2022 11:10We zijn nog op vakantie en inmiddels is het allemaal wat rustiger.
Na 4 dagen binnen zitten met regen is de zon gister gaan schijnen en geeft dat een hoop ruimte. Kleuter is de hele ochtend de hort op met zijn vader en wij zitten bij de tent te spelen.
We volgen meer kind en halen/brengen voor deze week in ieder geval eigen kinderen naar bed. Zoon van vriend gaf aan dat hij dan wel vanmiddag samen met mij even wil zwemmen, helemaal goed natuurlijk.
Ik ben bijgekomen en probeer te zien wat ik moet veranderen en wat ik moet accepteren als gewoon vier jarig gedrag en me niet teveel moet zitten met wat hij zegt als ik zie dat hij het doet om iets te raken in een bui.
TO, fijn dat je een reactie geeft, maar ik lees hieruit dat het jou eigenlijk alleen gaat om wat het gedrag van de zoon van vriend met jou doet.
Nergens ga je in op de goede raad die hier door velen is gegeven, namelijk dat jullie veel te snel gaan met het 'gezellig samengesteld gezinnetje spelen'.
En dit is nu juist de kern van de zaak: jij en je vriend gaan jullie egoïstische (want verliefde) gang, en de kinderen die toch al het een en ander hebben meegemaakt en die hier totaal geen stem in hebben, moeten zich maar aanpassen. Jouw zoontje is nog te jong om dit allemaal in te zien, maar je kunt er waarschijnlijk op rekenen dat ook hij gaat steigeren over twee jaar. Zoals ik al eerder schreef: een kind is loyaal tot het bittere eind, en trekt vaak onbewust de schuld naar zichzelf ('Ik ben vast niet lief genoeg geweest'). Kinderen passen zich aan aan de omstandigheden maar je weet nooit wat er in zo'n jong brein omgaat. Ik spreek helaas uit ervaring, mijn ouders scheidden toen ik vier jaar was; ik kan me dat gevoel en die pijn van het gemis nog steeds herinneren, maar ik kan me ook herinneren dat ik me voornam héél braaf en gehoorzaam te zijn, omdat ik bang was dat mama anders ook weg zou gaan,
Vanaf het moment dat je moeder bent (en je vriend vader) hoort je kind op de eerste plaats te staan; jouw kind heeft er niet om gevraagd geboren te worden, dat was jouw keuze en die van zijn vader; datzelfde geldt voor je vriend en zijn zoon. Totdat een kind oud en wijs genoeg is om zijn eigen keuzes te maken horen de ouders het te beschermen voor moeilijke omstandigheden en onverkwikkelijke situaties. Daarvan is in jullie geval totaal geen sprake; jullie duwen jullie zoons de andere partner plus een ander kind gewoon door de strot met de onuitgesproken opdracht: het moet leuk zijn met elkaar.
Doe zes stappen terug, houd een lat-relatie, ga af en toe een (paar) dag(en) met elkaar (zonder kinderen) op stap maar betrek die kinderen niet in jullie relatie. Jullie zijn voor jullie zoontjes het centrum van hun heelal, wees volwassen en gedraag je daar ook naar.
dinsdag 28 juni 2022 om 12:19
Serieus? waar moest je nou helemaal van bijkomen to? En je gaat proberen in te zien wat je moet veranderen?? Proberen?Arequipa schreef: ↑28-06-2022 11:10We zijn nog op vakantie en inmiddels is het allemaal wat rustiger.
Na 4 dagen binnen zitten met regen is de zon gister gaan schijnen en geeft dat een hoop ruimte. Kleuter is de hele ochtend de hort op met zijn vader en wij zitten bij de tent te spelen.
We volgen meer kind en halen/brengen voor deze week in ieder geval eigen kinderen naar bed. Zoon van vriend gaf aan dat hij dan wel vanmiddag samen met mij even wil zwemmen, helemaal goed natuurlijk.
Ik ben bijgekomen en probeer te zien wat ik moet veranderen en wat ik moet accepteren als gewoon vier jarig gedrag en me niet teveel moet zitten met wat hij zegt als ik zie dat hij het doet om iets te raken in een bui.
Moet jij werkelijk leren te accepteren hoe en wat een vierjarige? Geintje hoop ik toch zeker?
Waanzinnig veel bijdragen van mensen hier, hetzij vanuit de eigen jeugd, hetzij vanuit een ex die net als jij zo lekker rappiedo gezinnetje wil spelen.
Maar jij, jij gaat proberen in te zien wat je moet veranderen.
Malle meid, jij wil helemaal niks veranderen aan jezelf of deze situatie, jij wil koste wat het kost, een samengesteld gezin erdoorheen drukken.
En jij wil vooral dat de kinderen en met name zijn kind verandert en dan vooral dat hij jou een goed gevoel geeft, lief vindt, want dat ben jij toch? dat verdien jij toch.
Echt ik ga op mijn handen zitten om niet meer te reageren.
Arme arme kinderen.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
dinsdag 28 juni 2022 om 12:54
Ik snap wat je zegt, en wellicht gaan we te snel maar daarvoor is dit jaar ook. Nergens staat een deadline dat we volgend jaar zomer gaan samenwonen, dat is het plan als het allemaal loopt zoals we hopen maar zo niet dan is dat later. Er zit geen haast bij, juist deze vakantie maakt dat we ons realiseren dat het veel vraagt van de kinderen en niet een snelkookpan willen creëren. Dat was ook het doel van de vakantie, kijken hoe het aanvoelt met zijn vieren.Joyce48 schreef: ↑28-06-2022 12:01TO, fijn dat je een reactie geeft, maar ik lees hieruit dat het jou eigenlijk alleen gaat om wat het gedrag van de zoon van vriend met jou doet.
Nergens ga je in op de goede raad die hier door velen is gegeven, namelijk dat jullie veel te snel gaan met het 'gezellig samengesteld gezinnetje spelen'.
En dit is nu juist de kern van de zaak: jij en je vriend gaan jullie egoïstische (want verliefde) gang, en de kinderen die toch al het een en ander hebben meegemaakt en die hier totaal geen stem in hebben, moeten zich maar aanpassen. Jouw zoontje is nog te jong om dit allemaal in te zien, maar je kunt er waarschijnlijk op rekenen dat ook hij gaat steigeren over twee jaar. Zoals ik al eerder schreef: een kind is loyaal tot het bittere eind, en trekt vaak onbewust de schuld naar zichzelf ('Ik ben vast niet lief genoeg geweest'). Kinderen passen zich aan aan de omstandigheden maar je weet nooit wat er in zo'n jong brein omgaat. Ik spreek helaas uit ervaring, mijn ouders scheidden toen ik vier jaar was; ik kan me dat gevoel en die pijn van het gemis nog steeds herinneren, maar ik kan me ook herinneren dat ik me voornam héél braaf en gehoorzaam te zijn, omdat ik bang was dat mama anders ook weg zou gaan,
Vanaf het moment dat je moeder bent (en je vriend vader) hoort je kind op de eerste plaats te staan; jouw kind heeft er niet om gevraagd geboren te worden, dat was jouw keuze en die van zijn vader; datzelfde geldt voor je vriend en zijn zoon. Totdat een kind oud en wijs genoeg is om zijn eigen keuzes te maken horen de ouders het te beschermen voor moeilijke omstandigheden en onverkwikkelijke situaties. Daarvan is in jullie geval totaal geen sprake; jullie duwen jullie zoons de andere partner plus een ander kind gewoon door de strot met de onuitgesproken opdracht: het moet leuk zijn met elkaar.
Doe zes stappen terug, houd een lat-relatie, ga af en toe een (paar) dag(en) met elkaar (zonder kinderen) op stap maar betrek die kinderen niet in jullie relatie. Jullie zijn voor jullie zoontjes het centrum van hun heelal, wees volwassen en gedraag je daar ook naar.
En inderdaad juist omdat zijn moeder snel is gaan samenwonen willen we er niet direct achteraan volgen. Zoon is 4 om 5 dagen bij vriend, zorgen er ook voor dat hij ook samen zijn.
Ik zeg niet dat wij alleen maar aan de kinderen denken, we denken zeker ook aan onszelf maar kinderen staan daar wel in voor. Daarom gaan we niet nu samenwonen maar wel een plek hebben om te kijken hoe het gaat samen om vanuit daar verder te bepalen. Als dat is met meer ruimte is en een rustiger tempo dan is dat zo. Het is ook een optie om in vriends appartement te gaan wonen om bij elkaar in de buurt te wonen maar niet samen.
dinsdag 28 juni 2022 om 13:00
Dus moeder woont ook al samen..sjongejonge..wat een bende maken jullie allemaal ervan.Arequipa schreef: ↑28-06-2022 12:54Ik snap wat je zegt, en wellicht gaan we te snel maar daarvoor is dit jaar ook. Nergens staat een deadline dat we volgend jaar zomer gaan samenwonen, dat is het plan als het allemaal loopt zoals we hopen maar zo niet dan is dat later. Er zit geen haast bij, juist deze vakantie maakt dat we ons realiseren dat het veel vraagt van de kinderen en niet een snelkookpan willen creëren. Dat was ook het doel van de vakantie, kijken hoe het aanvoelt met zijn vieren.
En inderdaad juist omdat zijn moeder snel is gaan samenwonen willen we er niet direct achteraan volgen. Zoon is 4 om 5 dagen bij vriend, zorgen er ook voor dat hij ook samen zijn.
Ik zeg niet dat wij alleen maar aan de kinderen denken, we denken zeker ook aan onszelf maar kinderen staan daar wel in voor. Daarom gaan we niet nu samenwonen maar wel een plek hebben om te kijken hoe het gaat samen om vanuit daar verder te bepalen. Als dat is met meer ruimte is en een rustiger tempo dan is dat zo. Het is ook een optie om in vriends appartement te gaan wonen om bij elkaar in de buurt te wonen maar niet samen.
En jij zegt alleen maar; Ja hoor, ik begrijp het, MAAR... etcetc
dinsdag 28 juni 2022 om 13:12
Maar TO, je kunt nu wel 10x zeggen dat jullie niet gaan samenwonen, maar hoe noem je het dan, als jullie standaard 3-4 dagen per week in een gezamelijke woning zal zijn? Dat is geen weekendje logeren.
Bovendien lijkt het me flink pittig voor je kind, om twee keer per week, en misschien nog vaker aangezien hij waarschijnlijk ook nog naar zijn vader gaat, van huis te moeten verkassen? Ja ik weet dat veel kinderen van gebroken gezinnen dat doen maar om daar bewust voor te kiezen?
Bovendien lijkt het me flink pittig voor je kind, om twee keer per week, en misschien nog vaker aangezien hij waarschijnlijk ook nog naar zijn vader gaat, van huis te moeten verkassen? Ja ik weet dat veel kinderen van gebroken gezinnen dat doen maar om daar bewust voor te kiezen?
dinsdag 28 juni 2022 om 13:13
Nou dat inderdaad.
Nee we gaan niet samenwonen, nee geen 7 dagen maar wel 3 a 4.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
dinsdag 28 juni 2022 om 13:16
maak jezelf nou niks wijs
je hebt dat huis echt niet zomaar
en je wil ook helemaal niet-niet samenwonen, hooguit in een lager tempo
prima, hoor, dat je jezelf dit allemaal wijs maakt, maak buitenstaanders zijn niet achterlijk
dinsdag 28 juni 2022 om 13:19
dinsdag 28 juni 2022 om 14:02
“Ik zeg niet dat wij alleen maar aan de kinderen denken, we denken zeker ook aan onszelf”
Wat is dit nu voor een rare draai TO ?
Heb je de reacties wel begrepen ? De meesten zeggen dat jullie te wéínig aan de kinderen denken en tevéél aan jullie zelf. Niet andersom, wat jij er nu van maakt. Je lijkt sowieso niet te willen horen dat jullie wellicht niet zo verstandig bezig zijn, geeft niks, jou leven, maar blijkbaar wringt er toch iets anders stel je hier de vraag niet. Of zocht je advies om de kleuter te veranderen om beter in jullie utopische plannen te passen ?
Wat is dit nu voor een rare draai TO ?
Heb je de reacties wel begrepen ? De meesten zeggen dat jullie te wéínig aan de kinderen denken en tevéél aan jullie zelf. Niet andersom, wat jij er nu van maakt. Je lijkt sowieso niet te willen horen dat jullie wellicht niet zo verstandig bezig zijn, geeft niks, jou leven, maar blijkbaar wringt er toch iets anders stel je hier de vraag niet. Of zocht je advies om de kleuter te veranderen om beter in jullie utopische plannen te passen ?
anoniem_411663 wijzigde dit bericht op 28-06-2022 14:03
2.02% gewijzigd
dinsdag 28 juni 2022 om 14:02
TO, jullie gaan dus met z'n vieren op vakantie om te ervaren hoe dat aanvoelt, terwijl je al een gezamenlijk huis hebt gekocht. Dat is niet vrijblijvend, dat is een project dat moet slagen. Het lijkt wel of je dat knulletje ziet als een hobbeltje in verder een gladgestreken pad. Je gaat niet in op zijn gevoelens, behalve dan om zijn moeder (die woont al samen, dat willen wíj hem niet aandoen) in een kwaad daglicht te stellen. Echt, neem een paar stappen terug. Breng eens een weekje door met je zoontje in je eigen huis, kijken hoe dat voelt na al dat gesjouw heen en weer.
Ars longa, vita brevis
dinsdag 28 juni 2022 om 14:14
Arequipa schreef: ↑28-06-2022 12:54Ik snap wat je zegt, en wellicht gaan we te snel maar daarvoor is dit jaar ook. Nergens staat een deadline dat we volgend jaar zomer gaan samenwonen, dat is het plan als het allemaal loopt zoals we hopen maar zo niet dan is dat later. Er zit geen haast bij, juist deze vakantie maakt dat we ons realiseren dat het veel vraagt van de kinderen en niet een snelkookpan willen creëren. Dat was ook het doel van de vakantie, kijken hoe het aanvoelt met zijn vieren.
Maar jullie wonen nu toch al een deel van de week samen?
Of valt dat wat jullie nu drie of vier dagen per week doen onder een andere term? Logeren of zo?
Neen, dat zeg jij niet, dat doen jullie ook niet, dat zeggen wij allemaal!
Was het maar zo dat jullie wat meer aan de kinderen denken, dat zou een groot verschil maken.
Arequipa schreef: ↑28-06-2022 12:54Daarom gaan we niet nu samenwonen maar wel een plek hebben om te kijken hoe het gaat samen om vanuit daar verder te bepalen. Als dat is met meer ruimte is en een rustiger tempo dan is dat zo. Het is ook een optie om in vriends appartement te gaan wonen om bij elkaar in de buurt te wonen maar niet samen.
Volgens mij snap ik er nu niets meer van. Jij hebt je eigen huis aangehouden maar dat is op grote afstand van waar je vriend woont. Jullie hebben daar kort geleden samen een huis gehuurd om samen te wonen, je vriend woont nu in dat huis, maar nu blijkt hij ook zijn eigen appartement nog te hebben. Dus er is sprake van drie huizen? En die kinderen worden van hot naar her gesleept, naast het feit dat ze ook naar hun moeder/vader gaan. Men men men ....
dinsdag 28 juni 2022 om 14:46
Als jij jouw kind iedere week langs 2 huizen wil slepen in twee verschillende dorpen klinkt het niet of je je kind voorop stelt. Dat klinkt als onze relatie gaat voor en kinderen moeten er maar in mee.Arequipa schreef: ↑28-06-2022 12:54
Ik zeg niet dat wij alleen maar aan de kinderen denken, we denken zeker ook aan onszelf maar kinderen staan daar wel in voor. Daarom gaan we niet nu samenwonen maar wel een plek hebben om te kijken hoe het gaat samen om vanuit daar verder te bepalen. Als dat is met meer ruimte is en een rustiger tempo dan is dat zo. Het is ook een optie om in vriends appartement te gaan wonen om bij elkaar in de buurt te wonen maar niet samen.
En zijn kind heeft ook de onregelmatigheid van soms bij mama, soms bij papa soms bij papa maar met nieuwe vriendin en kind erbij.
dinsdag 28 juni 2022 om 20:14
Ik vind juist dat TO wel goed bezig is. Ze is zich bewust van de problematiek van het samengestelde gezin en denkt na, de jongens lijken het leuk te hebben met elkaar, de zoon van 4 probeert jou met zijn moeder te laten praten door de telefoon. En de zoon van 4 wil graag met jou zwemmen, hoe leuk is dat!
Ze zijn nog zo jong, het is juist een goede tijd om samen te voegen (lijkt mij, ik spreek niet uit ervaring). Voordelen kunnen ook zijn een groter huis, alsof het zo leuk is voor een kind om alleen met zijn moeder op te groeien!
Ik zou wel veel alleen met de kinderen blijven ondernemen, vooral voor de zoon van 4, dat hij wel tijd met zijn vader alleen heeft, leuke uitjes etc. En laat je man eens met hem praten, over hoe hij de vakantie ervaart, wie weet uit hij zorgen, dan kun je daar altijd nog op anticiperen.
Veel succes!
Ze zijn nog zo jong, het is juist een goede tijd om samen te voegen (lijkt mij, ik spreek niet uit ervaring). Voordelen kunnen ook zijn een groter huis, alsof het zo leuk is voor een kind om alleen met zijn moeder op te groeien!
Ik zou wel veel alleen met de kinderen blijven ondernemen, vooral voor de zoon van 4, dat hij wel tijd met zijn vader alleen heeft, leuke uitjes etc. En laat je man eens met hem praten, over hoe hij de vakantie ervaart, wie weet uit hij zorgen, dan kun je daar altijd nog op anticiperen.
Veel succes!
dinsdag 28 juni 2022 om 20:31
Is dit echt alles wat jij uit dit topic hebt gehaald?Arequipa schreef: ↑28-06-2022 11:10We zijn nog op vakantie en inmiddels is het allemaal wat rustiger.
Na 4 dagen binnen zitten met regen is de zon gister gaan schijnen en geeft dat een hoop ruimte. Kleuter is de hele ochtend de hort op met zijn vader en wij zitten bij de tent te spelen.
We volgen meer kind en halen/brengen voor deze week in ieder geval eigen kinderen naar bed. Zoon van vriend gaf aan dat hij dan wel vanmiddag samen met mij even wil zwemmen, helemaal goed natuurlijk.
Ik ben bijgekomen en probeer te zien wat ik moet veranderen en wat ik moet accepteren als gewoon vier jarig gedrag en me niet teveel moet zitten met wat hij zegt als ik zie dat hij het doet om iets te raken in een bui.
dinsdag 28 juni 2022 om 20:33
En de ex van haar vriend woont ook al samen met haar nieuwe partner, dus omdat zij het al doet waarom kan TO en vriend het niet doen.glitglam schreef: ↑28-06-2022 11:24Nee hoor, velen met jou. Maar dat is niet wat TO wil, en ze gaat het ook niet doen. (rustiger aan doen in belang van de kinderen) TO moet en zal deze route doorzetten, omdat zij weet dat zij wel bij elkaar blijven.
TO, het gaat toch ook niet alleen maar over of jullie al dan niet bij elkaar blijven? Ook al zou dat zo zijn, het gaat toch om het hier en nu, en wat het beste/rustigst is voor de kinderen? Maar jullie willen wat jullie willen, en dat drijven jullie door.
In een vorig bericht schreef je dat de ex van je vriend ook al een nieuwe vriend heeft- juist nog meer reden voor jullie om rustig aan te doen! Iemand moet toch de verstandigste zijn?
Kind van 4 heeft een scheiding meegemaakt, moeder heeft een nieuwe vriend waar hij mee te maken krijgt (hopelijk wonen die niet ook al samen), jij bent ineens heel veel in zijn leven en jouw kindje ook.
Man, wat een gedoe en veranderingen voor die kinderen..en jullie maar stug doorgaan.
Mijn god zeg, jullie zijn toch wel de fase voorbij van de verkering op 16-jarige leeftijd dat alles NU NU moet gebeuren, omdat het voor forever en always is?!
Ze klinken inderdaad als pubers. Hardlopers zijn doodlopers.
En geloof mij die wonen nu al samen hoor met die drie nachten per week, maak dat de kat wijs.
dinsdag 28 juni 2022 om 20:36
Waarom hebben jullie zo'n haast, toch niet zo zeker van elkaar?Arequipa schreef: ↑28-06-2022 12:54Ik snap wat je zegt, en wellicht gaan we te snel maar daarvoor is dit jaar ook. Nergens staat een deadline dat we volgend jaar zomer gaan samenwonen, dat is het plan als het allemaal loopt zoals we hopen maar zo niet dan is dat later. Er zit geen haast bij, juist deze vakantie maakt dat we ons realiseren dat het veel vraagt van de kinderen en niet een snelkookpan willen creëren. Dat was ook het doel van de vakantie, kijken hoe het aanvoelt met zijn vieren.
En inderdaad juist omdat zijn moeder snel is gaan samenwonen willen we er niet direct achteraan volgen. Zoon is 4 om 5 dagen bij vriend, zorgen er ook voor dat hij ook samen zijn.
Ik zeg niet dat wij alleen maar aan de kinderen denken, we denken zeker ook aan onszelf maar kinderen staan daar wel in voor. Daarom gaan we niet nu samenwonen maar wel een plek hebben om te kijken hoe het gaat samen om vanuit daar verder te bepalen. Als dat is met meer ruimte is en een rustiger tempo dan is dat zo. Het is ook een optie om in vriends appartement te gaan wonen om bij elkaar in de buurt te wonen maar niet samen.
dinsdag 28 juni 2022 om 20:38
Omdat zij ook recht heeft op geluk.Sjaantje37 schreef: ↑28-06-2022 20:36Waarom hebben jullie zo'n haast, toch niet zo zeker van elkaar?
Desnoods ten koste van de kinderen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
