Relaties
alle pijlers
Vakantie samengesteld gezin
maandag 27 juni 2022 om 08:01
Ik zoek tips of inzichten wat goed zou kunnen zijn of juist niet.
Vriend en ik zijn ruim 1 jaar samen, hij een zoon van 4 en ik van 2. Gaat eigenlijk heel goed samen, spelen gezellig samen. Zien elkaar elke week wel een paar dagen.
Nu zijn we een week op vakantie en merk ik dat zijn zoon als hij moe is of iets niet mag (van mij) dat hij heel boos wordt ‘jij moet weg, jij bent stom’ etc etc en dat blijft dan tijdje doorgaan.
Vriend zijn eerste reactie was dan boos worden, ik denk dat het goed is dat hij en ieder kind zijn emoties kan/mag uiten. Zolang echt niet echt gemeen is of fysiek. Vriend is het daar wel mee eens en is ermee gestopt.
Geef wel aan dat ik het jammer vind en het niet lief vind maar laat het daarbij. Dat als hij niet meer boos is we kunnen praten.
Bij vriend gaf zijn zoon aan dat hij het lastig vindt dat vriend mijn zoon uit bed haalt of iets anders doet want ik ben zijn mama en niet zijn papa. Vriend geeft dan aan dat hij soms met mijn zoon helpt zoals ik met hem ook help.
Ik weet niet of we het zo goed aanpakken of dat we ons meer puur op eigen kind moeten richten?
Tussen de momenten door gaat het goed, voetballen met elkaars kinderen en ook als ik normaal aankom is zijn zoon heel enthousiast. Ook vriend doet veel één op één met zijn zoon.
Merk dat ik inmiddels door slaapgebrek het teveel ga overdenken.
Vriend en ik zijn ruim 1 jaar samen, hij een zoon van 4 en ik van 2. Gaat eigenlijk heel goed samen, spelen gezellig samen. Zien elkaar elke week wel een paar dagen.
Nu zijn we een week op vakantie en merk ik dat zijn zoon als hij moe is of iets niet mag (van mij) dat hij heel boos wordt ‘jij moet weg, jij bent stom’ etc etc en dat blijft dan tijdje doorgaan.
Vriend zijn eerste reactie was dan boos worden, ik denk dat het goed is dat hij en ieder kind zijn emoties kan/mag uiten. Zolang echt niet echt gemeen is of fysiek. Vriend is het daar wel mee eens en is ermee gestopt.
Geef wel aan dat ik het jammer vind en het niet lief vind maar laat het daarbij. Dat als hij niet meer boos is we kunnen praten.
Bij vriend gaf zijn zoon aan dat hij het lastig vindt dat vriend mijn zoon uit bed haalt of iets anders doet want ik ben zijn mama en niet zijn papa. Vriend geeft dan aan dat hij soms met mijn zoon helpt zoals ik met hem ook help.
Ik weet niet of we het zo goed aanpakken of dat we ons meer puur op eigen kind moeten richten?
Tussen de momenten door gaat het goed, voetballen met elkaars kinderen en ook als ik normaal aankom is zijn zoon heel enthousiast. Ook vriend doet veel één op één met zijn zoon.
Merk dat ik inmiddels door slaapgebrek het teveel ga overdenken.
maandag 27 juni 2022 om 18:42
Na een paar jaar. Dit stel gaat veel te snel. In samenwonen en vakanties. Arme kinderen.SunShine35 schreef: ↑27-06-2022 18:33Even benieuwd: waarom reageren de meeste mensen hier zo heftig en afwijzend? Is dat uit eigen ervaring?
Ik vraag me namelijk oprecht af hoe je het dan goed moet doen? Ik snap dat kinderen moeten wennen, maar wanneer/hoe is het dan wel ok volgens jullie?
maandag 27 juni 2022 om 18:44
De vader van mijn zoon had ook een relatie met een vrouw met een zoon van zo'n beetje dezelfde leeftijd. Die hadden ook zo'n haast. Ze woonde al vrij snel samen en haar kind was daar ook elk weekend.
Oh, wat speelde ze leuk en bladiebladiebla......
De relatie is inmiddels over met alle ellende die erbij kwam kijken waarvan mijn zoon ook getuige was.
Nu zoveel jaar later heeft mij zoon er nog af en toe last van. Hij haatte dat kind zo vreselijk maar omdat er geen ruimte was voor mijn zoon zijn gevoelens want dan was hij niet lief werd er niets met zijn gevoelens gedaan.
Daarna kreeg de vader van mijn kind een relatie met een vrouw met twee kinderen en werd mijn zoon dat ook weer door zijn strot geduwd. Dat heeft maar even geduurd want mijn zoon had er zo genoeg van dat hij niet meer naar zijn vader ging. Hij was inmiddels al een jaar of 14 en ik begreep hem zo goed.
Hij zei dat hij zijn vader altijd moest delen of met een vrouw en erger nog met die vrouw haar kinderen.
Hij ging 1x in de twee weken naar zijn vader toe maar die maakte nooit tijd voor hem vrij altijd bezig met vrouwen en hun kinderen in zijn weekend.
Dit is dan een extreem voorbeeld, maar het kan een kind echt beschadigen.
Oh, wat speelde ze leuk en bladiebladiebla......
De relatie is inmiddels over met alle ellende die erbij kwam kijken waarvan mijn zoon ook getuige was.
Nu zoveel jaar later heeft mij zoon er nog af en toe last van. Hij haatte dat kind zo vreselijk maar omdat er geen ruimte was voor mijn zoon zijn gevoelens want dan was hij niet lief werd er niets met zijn gevoelens gedaan.
Daarna kreeg de vader van mijn kind een relatie met een vrouw met twee kinderen en werd mijn zoon dat ook weer door zijn strot geduwd. Dat heeft maar even geduurd want mijn zoon had er zo genoeg van dat hij niet meer naar zijn vader ging. Hij was inmiddels al een jaar of 14 en ik begreep hem zo goed.
Hij zei dat hij zijn vader altijd moest delen of met een vrouw en erger nog met die vrouw haar kinderen.
Hij ging 1x in de twee weken naar zijn vader toe maar die maakte nooit tijd voor hem vrij altijd bezig met vrouwen en hun kinderen in zijn weekend.
Dit is dan een extreem voorbeeld, maar het kan een kind echt beschadigen.
maandag 27 juni 2022 om 18:45
Gelukkig niet, maar je kan toch zelf ook wel verzinnen wat de impact voor zulke kleintjes is als papa en mama ineens niet meer samen zijn en er dan binnen een jaar ineens en een andere volwassene en een ander kind bij je in je omgeving komt?SunShine35 schreef: ↑27-06-2022 18:33Even benieuwd: waarom reageren de meeste mensen hier zo heftig en afwijzend? Is dat uit eigen ervaring?
Ik vraag me namelijk oprecht af hoe je het dan goed moet doen? Ik snap dat kinderen moeten wennen, maar wanneer/hoe is het dan wel ok volgens jullie?
maandag 27 juni 2022 om 18:56
En wat ik ook altijd zo flauw vind is het: ik mag toch ook wel iets voor mezelf?
Je kan toch iets voor jezelf hebben waarom gelijk gaan samenwonen of huizen kopen. Geniet gewoon van elkaar en in het meest ideale geval zonder kinderen.
Waarom moet dit allemaal zo snel? Omdat ze nog op een roze wolk zitten en lekker samen aan het dromen zijn.
Een ex vriend zei ook op een gegeven moment, jij mag toch ook weleens wat voor jezelf doen. Hij doelde daarmee samen op vakantie. Ik zei hem ik ben in eerste instantie moeder, daar heb ik voor gekozen toen ik zwanger raakte.
Ik zei hem ook we kunnen samen genieten in de kindvrije weekenden maar dat was niet genoeg. Heb hem uitgezwaaid.
En dat wil niet zeggen dat ik ook weleens gefrustreerd was en mij lekker in het liefdesavontuur wilde storten, maar mijn kind is toch mijn eerste prioriteit, ook ik heb moeten leren door ervaring, eerlijk is eerlijk.
Je kan toch iets voor jezelf hebben waarom gelijk gaan samenwonen of huizen kopen. Geniet gewoon van elkaar en in het meest ideale geval zonder kinderen.
Waarom moet dit allemaal zo snel? Omdat ze nog op een roze wolk zitten en lekker samen aan het dromen zijn.
Een ex vriend zei ook op een gegeven moment, jij mag toch ook weleens wat voor jezelf doen. Hij doelde daarmee samen op vakantie. Ik zei hem ik ben in eerste instantie moeder, daar heb ik voor gekozen toen ik zwanger raakte.
Ik zei hem ook we kunnen samen genieten in de kindvrije weekenden maar dat was niet genoeg. Heb hem uitgezwaaid.
En dat wil niet zeggen dat ik ook weleens gefrustreerd was en mij lekker in het liefdesavontuur wilde storten, maar mijn kind is toch mijn eerste prioriteit, ook ik heb moeten leren door ervaring, eerlijk is eerlijk.
maandag 27 juni 2022 om 18:58
Die dan ook bij de eerste de beste gezamenlijke vakantie gaan lopen te brallen over een samengesteld gezin ook nog.
Wat een gotspe.
maandag 27 juni 2022 om 19:11
Ja, daarom vraag ik me af wat volgens jullie wel goed is. Ik denk dat de manier waarop veel meer telt dan hoe lang je wacht.
maandag 27 juni 2022 om 19:16
Buiten dat het bij mij om 1 vrouw en 1 kind gaat is je verhaal helaas niet zo extreem.Sjaantje37 schreef: ↑27-06-2022 18:44Hij ging 1x in de twee weken naar zijn vader toe maar die maakte nooit tijd voor hem vrij altijd bezig met vrouwen en hun haar kinderen in zijn weekend.
Dit is dan een extreem voorbeeld, maar het kan een kind echt beschadigen.
Mijn kinderen moesten het hele weekend overal als gezin aan meedoen en hebben nóóit wat 1 op 1 met hun vader kunnen doen.
Mijn dochter (17 jaar) kreeg zelfs te horen dat ze mee moest(!) op vakantie want anders had haar kind (13 jaar) niemand om mee te spelen.
Mijn zoon heeft, sinds hij op zichzelf woont, sporadisch contact met zijn vader maar alleen bij zoon thuis en zonder haar.
Dochter heeft na de belachelijke eis al het contact verbroken.
Maar als je het ex en vrouw zou vragen waren de kinderen dol op elkaar en haar.
maandag 27 juni 2022 om 20:21
Mij kleizoon kan dit gewoon niet verhappen!
En TO, vindt dat zij leuk speelt met kind. Moet kind ook nog dankbaar zijn, hoe verwarrend...
Alles sal reg kom
maandag 27 juni 2022 om 20:25
Ik lees alle uiteenlopende reacties en ik kan wel zeggen dat het bij ons wel goed komt maar dat gaan we zien. Ook wij kennen de statistieken. Ik hoop natuurlijk van wel en denk dat we beide beter passende keuzes hebben gemaakt wbt partners. Omdat we nu een stuk ouder zijn.
Moeder van zoon heeft zelfde tijd een relatie en woont al een tijd samen. Vriend zal niet alles precies weten maar zoon lijkt het vooral leuk te vinden van wat hij hoort.
We gaan pas volgend jaar zomer samenwonen, tot die tijd is het drie nachten per week. Zoon vriend is er altijd die momenten omdat zijn moeder werkt in de weekenden.
We geven de kinderen ruimte, doen soms een stap terug als het niet lekker loopt. Nu is het op vakantie de balans vinden en merken dat de afspraken onderling scherper moeten. De kinderen staan op een, niet onze relatie.
Ik noem het op vakantie een samengesteld gezin, wat zo voelt het en het geeft een inkijkje voor de toekomst.
En lees het vaker, maar we hebben een huurhuis samen en geen koophuis. Maar op een appartement van 45m is het slecht te doen met twee kinderen en twee volwassenen.
En voor wie het vroeg, nee er komt niet nog een kind. Zou het anders leuk vinden, maar het zou niet goed zijn voor de kinderen.
Moeder van zoon heeft zelfde tijd een relatie en woont al een tijd samen. Vriend zal niet alles precies weten maar zoon lijkt het vooral leuk te vinden van wat hij hoort.
We gaan pas volgend jaar zomer samenwonen, tot die tijd is het drie nachten per week. Zoon vriend is er altijd die momenten omdat zijn moeder werkt in de weekenden.
We geven de kinderen ruimte, doen soms een stap terug als het niet lekker loopt. Nu is het op vakantie de balans vinden en merken dat de afspraken onderling scherper moeten. De kinderen staan op een, niet onze relatie.
Ik noem het op vakantie een samengesteld gezin, wat zo voelt het en het geeft een inkijkje voor de toekomst.
En lees het vaker, maar we hebben een huurhuis samen en geen koophuis. Maar op een appartement van 45m is het slecht te doen met twee kinderen en twee volwassenen.
En voor wie het vroeg, nee er komt niet nog een kind. Zou het anders leuk vinden, maar het zou niet goed zijn voor de kinderen.
maandag 27 juni 2022 om 21:00
Je ziet alles door een enorm roze bril en daardoor mis je de werkelijkheid.Arequipa schreef: ↑27-06-2022 20:25
Moeder van zoon heeft zelfde tijd een relatie en woont al een tijd samen. Vriend zal niet alles precies weten maar zoon lijkt het vooral leuk te vinden van wat hij hoort.
Dat de moeder ook een relatie heeft is totaal niet relevant. Dat komt jou alleen beter uit.
De nieuwe partner van de moeder houdt zich misschien wel heel erg op de achtergrond en jij doet dat duidelijk niet.
We gaan pas volgend jaar zomer samenwonen, tot die tijd is het drie nachten per week. Zoon vriend is er altijd die momenten omdat zijn moeder werkt in de weekenden.
Jullie gaan dus niet pas volgend jaar samenwonen want dat doen jullie nu al. Hoe lang is zoon eigenlijk alleen geweest met zijn vader?
De kinderen staan op een, niet onze relatie.
Als de kinderen op 1 stonden zouden jullie ze niet zoveel "samen zijn" opdringen.
Ik noem het op vakantie een samengesteld gezin, wat zo voelt het en het geeft een inkijkje voor de toekomst.
Je bent géén samengesteld gezin. Je bent een vrouw (met een kind) die een vriend heeft (met een kind). Niet meer en niet minder.
En lees het vaker, maar we hebben een huurhuis samen en geen koophuis. Maar op een appartement van 45m is het slecht te doen met twee kinderen en twee volwassenen.
Een koophuis of een huurhuis maakt geen flinker uit. Op het moment dat het fout gaat staat 1 van jullie op straat met een kind
Namelijk dat dit niet goed is voor de kinderen en jullie véél te snel gaan.
maandag 27 juni 2022 om 21:17
Ik heb het verdriet van mijn kinderen gezien door pa die na drie maanden al samenwoonde met nieuwe vrouw en twee kinderen. Mijn kinderen waren nog jong. Ik ben nooit samen gaan wonen met mijn partner en zijn twee kinderen omdat ik de kinderen (alle 4) niet wilde opzadelen met dubbele ellende. En daar ben ik nog steeds heel blij om en als ik al die schrijnende verhalen van kinderen hoor en lees ben ik er ook trots op dat ik hen in ieder geval van mijn kant dat leed heb kunnen besparen. Ik heb het juiste gedaan voor mijn kinderen en heb hen rust en veiligheid geboden met hun eigen huis en hun eigen spullen en voldoende alleen-tijd met hun moeder. Het was in eerste instantie een lichte tegenvaller voor mijn partner, maar hij en ik hebben inmiddels al meer dan een decennium een prima LAT-leven samen en mijn kinderen zijn dol op hem. Het kan echt hoor, je kinderen nog meer leed besparen dan ze al van de scheiding hebben overgehouden.SunShine35 schreef: ↑27-06-2022 19:11Ja, daarom vraag ik me af wat volgens jullie wel goed is. Ik denk dat de manier waarop veel meer telt dan hoe lang je wacht.
anoniem_411663 wijzigde dit bericht op 27-06-2022 21:51
0.18% gewijzigd
maandag 27 juni 2022 om 21:19
Alle goede argumenten ten spijt.
To wilde eigenlijk horen dat het inderdaad wel heel erg naar is dat een vierjarige haar stom vindt (wie is hier nu de kleuter)
To wil gewoon zo snel mogelijk en dat noemt zij " wennen" samenwonen.
Echt To jullie zijn niet goed snik, en er zijn twee de dupe, en dat zijn niet jullie hoor, dat zijn die kinderen.
Bij deze TO " zit het wel goed" uhuh. Nou To ga lekker zo door, lees vooral niet de verhalen van diverse posters wier ex net zo lekker gingen samenwonen, nee joh niet doen, want " bij jullie zit het wel goed " jaha want jullie gaan alle al bestaande cijfers en statistieken samen te lijf uhuh.
Echt waar ben je mee bezig.
Wil je dit zelf echt?
Mijn vriend en ik latten, heerlijk elkaar vooral zien wanneer we geen kinderen hebben. ( en ja dat is om de week een lang weekend, de andere week ivm kinderen zien we elkaar niet of nauwelijks, slapen bij elkaar sws niet, wel een dagje weg met elkaar) En dit vooral voor zijn kinderen die een nare scheiding hebben meegemaakt, ook al waren zij al uit elkaar (2 jaar) toen vriend en ik elkaar leerden kennen)
Mijn kinderen ook al wat ouder stonden er anders in, maar goed je kijkt en luistert naar je kinderen.
Ik werd ook pas voorgesteld (helemaal prima) toen zijn kinderen erom vroegen, want ze wisten wel van mijn bestaan, maar mijn vriend vond het vooral belangrijk het van hen uit te laten komen. En dat heeft heel goed uitgepakt. Kost tijd en geduld, maar hé het gaat om die kinderen he.
Ik wil namelijk een leuk persoon zijn in hun leven, en niet " die vriendin van mijn vader " afstand houden (is niet afstandelijk) en hen laten komen.
Hij heeft echt leuke kinderen hoor, en ik leer ze langzaamaan steeds beter kennen, op hun tempo.
We gaan ook wel dagjes weg, maar altijd overlegd mijn vriend of zij dat echt willen, en ze weten dat ze eerlijk mogen zijn, soms willen ze gewoon een weekend met hun vader en terecht.
Mijn jongste (12) vindt het ook gewoon fijn om alleen met mij of zijn zussen iets te doen.
Maar man wat genieten wij van de luxe van samenzijn.
Alleen daarom al zou ik niet willen gaan mengen.
Hoe leuk mijn jongste ook met zijn kinderen is (ik heb er ook nog twee van 18+)
Mijn oudsten vinden hem ook echt heel leuk, feestje etentje enz, maar zij kiezen daar helemaal zelf voor.
Willen wij samenwonen? oh zeker, maar nog niet eens misschien zolang we beiden nog kinderen thuis hebben.
Nu ben ik 8 jaar met mijn kinderen alleen geweest, dat zal ook schelen, denk ik.
Ik heb de drang niet zo, heb mijn eigen leven, en dat is best druk ook.
Eigen toko eerst is ons motto.
Echt To denk na, of kun je niet alleen zijn? ben je een afhankelijk type? Het lijkt er wel op.
To wilde eigenlijk horen dat het inderdaad wel heel erg naar is dat een vierjarige haar stom vindt (wie is hier nu de kleuter)
To wil gewoon zo snel mogelijk en dat noemt zij " wennen" samenwonen.
Echt To jullie zijn niet goed snik, en er zijn twee de dupe, en dat zijn niet jullie hoor, dat zijn die kinderen.
Bij deze TO " zit het wel goed" uhuh. Nou To ga lekker zo door, lees vooral niet de verhalen van diverse posters wier ex net zo lekker gingen samenwonen, nee joh niet doen, want " bij jullie zit het wel goed " jaha want jullie gaan alle al bestaande cijfers en statistieken samen te lijf uhuh.
Echt waar ben je mee bezig.
Wil je dit zelf echt?
Mijn vriend en ik latten, heerlijk elkaar vooral zien wanneer we geen kinderen hebben. ( en ja dat is om de week een lang weekend, de andere week ivm kinderen zien we elkaar niet of nauwelijks, slapen bij elkaar sws niet, wel een dagje weg met elkaar) En dit vooral voor zijn kinderen die een nare scheiding hebben meegemaakt, ook al waren zij al uit elkaar (2 jaar) toen vriend en ik elkaar leerden kennen)
Mijn kinderen ook al wat ouder stonden er anders in, maar goed je kijkt en luistert naar je kinderen.
Ik werd ook pas voorgesteld (helemaal prima) toen zijn kinderen erom vroegen, want ze wisten wel van mijn bestaan, maar mijn vriend vond het vooral belangrijk het van hen uit te laten komen. En dat heeft heel goed uitgepakt. Kost tijd en geduld, maar hé het gaat om die kinderen he.
Ik wil namelijk een leuk persoon zijn in hun leven, en niet " die vriendin van mijn vader " afstand houden (is niet afstandelijk) en hen laten komen.
Hij heeft echt leuke kinderen hoor, en ik leer ze langzaamaan steeds beter kennen, op hun tempo.
We gaan ook wel dagjes weg, maar altijd overlegd mijn vriend of zij dat echt willen, en ze weten dat ze eerlijk mogen zijn, soms willen ze gewoon een weekend met hun vader en terecht.
Mijn jongste (12) vindt het ook gewoon fijn om alleen met mij of zijn zussen iets te doen.
Maar man wat genieten wij van de luxe van samenzijn.
Alleen daarom al zou ik niet willen gaan mengen.
Hoe leuk mijn jongste ook met zijn kinderen is (ik heb er ook nog twee van 18+)
Mijn oudsten vinden hem ook echt heel leuk, feestje etentje enz, maar zij kiezen daar helemaal zelf voor.
Willen wij samenwonen? oh zeker, maar nog niet eens misschien zolang we beiden nog kinderen thuis hebben.
Nu ben ik 8 jaar met mijn kinderen alleen geweest, dat zal ook schelen, denk ik.
Ik heb de drang niet zo, heb mijn eigen leven, en dat is best druk ook.
Eigen toko eerst is ons motto.
Echt To denk na, of kun je niet alleen zijn? ben je een afhankelijk type? Het lijkt er wel op.
ladylola2022 wijzigde dit bericht op 27-06-2022 21:28
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
29.86% gewijzigd
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
maandag 27 juni 2022 om 21:19
Een vakantie is altijd wennen. Kinderen zijn uit hun normale routine, op een andere plaats, de hele tijd op elkaars lip, met andere spullen… Zelfs zonder nieuwe partners en broers is dat bij ons niet fulltime rozengeur en maneschijn. Er roept elk jaar wel iemand dat ik de stomste moeder van de wereld ben, of krijgt een meltdown omdat hij een bepaald speelgoedautootje of niet mee heeft op vakantie.
En als je dan gewend bent ga je weer naar huis, en het jaar erna is je kind ouder, dus loopt het weer allemaal helemaal anders. Ik vind een vakantie niet echt representatief voor het echte leven.
En als je dan gewend bent ga je weer naar huis, en het jaar erna is je kind ouder, dus loopt het weer allemaal helemaal anders. Ik vind een vakantie niet echt representatief voor het echte leven.
maandag 27 juni 2022 om 21:22
Ik niet. Want meestal gaat de manier waarop gepaard met het tempo van samenwonen.SunShine35 schreef: ↑27-06-2022 19:11Ja, daarom vraag ik me af wat volgens jullie wel goed is. Ik denk dat de manier waarop veel meer telt dan hoe lang je wacht.
Ars longa, vita brevis
maandag 27 juni 2022 om 21:34
Dat dus.Elleke schreef: ↑27-06-2022 21:17Ik heb het verdriet van mijn kinderen gezien door pa die na drie maanden al samenwoonde met nieuwe vrouw en twee kinderen. Mijn kinderen waren nog jong. Ik ben nooit samen gaan wonen met mijn partner en zijn twee kinderen omdat ik de kinderen (alle 4) niet wilde opzadelen met dubbele ellende. En daar ben ik nog steeds heel blij om en als ik al die schrijnende verhalen van kinderen hoor en lees ben ik er ook trots op dat ik hen in ieder geval van mijn kant dat leed heb kunnen besparen. Ik heb het juiste gedaan voor mijn kinderen en heb hen rust en veiligheid geboden met hun eigen huis en hun eigen spullen en voldoende alleen-tijd met hun moeder. Het was in eerste instantie een lichte tegenvaller voor mijn partner, maar hij en ik hebben inmiddels al meer dan een decennium een prima LAT-leven samen en mijn kinderen zijn dol op hem. Het kan echt hoor, je kinderen nog meer leed besparen dan ze al van de scheiding hebben overgehouden.
Mijn kinderen en de zijne ook niet, hebben ook niet eens de "angst" dat er gemengd gaat worden,die geruststelling dat vertrouwen hebben wij ze gegeven.
Grappig detail de 12 jarige van mijn vriend vroeg een poosje terug toen ik even alleen met hem was. " gaan jij en papa trouwen?, ik nee hoor, en we gaan ook niet met zijn allen in een huis wonen "
Ik zag hem steeds meer ontspannen, Ik zei, " stelt dit je gerust" " ja eigenlijk wel " "ik zei maar we zijn wel heel gelukkig samen, ben je daar oké mee " " hij keek me aan, ja dat vind ik helemaal niet erg "
Ik vroeg hem nog of hij dit ook aan zijn vader gevraagd had, " nee nog niet, maar eigenlijk hoeft dat nu toch ook niet meer, ik geloof jou "
En zijn vertrouwen en dat van onze kinderen gaan we niet beschamen.
Ik vond het een bijzonder open moment met zijn zoon, en ik denk dat To zich nog eens achter haar oren moet gaan krabben.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
maandag 27 juni 2022 om 21:44
Dat is zeker een mooi moment maar to zal dat niet mee gaan maken want ze walst nu al over alle grenzen heen.Ladylola2022 schreef: ↑27-06-2022 21:34Ik vond het een bijzonder open moment met zijn zoon, en ik denk dat To zich nog eens achter haar oren moet gaan krabben.
Niet alleen die van zijn kind maar ook die van haar eigen kind.
maandag 27 juni 2022 om 21:45
Nou. De reactie van TO laat wel zien dat ze er helemaal geen fuck van begrijpt. Ikke ikke ikke. Of nee; wij wij wij.
Wat bezielt je? Hoezo zeg je dat je niet gaat samenwonen als je voornemens bent om je kind drie nachten per week een kerel en kind op te dringen?
Je draait het gewoon zo, dat je het goed kunt praten in je eigen hoofd. Jullie geven de kinderen helemaal geen ruimte.
Walgelijk gewoon. Waardeloze keuzes maak je. Ik heb het te doen met die twee kereltjes.
Stelletje egoïsten.
Wat bezielt je? Hoezo zeg je dat je niet gaat samenwonen als je voornemens bent om je kind drie nachten per week een kerel en kind op te dringen?
Je draait het gewoon zo, dat je het goed kunt praten in je eigen hoofd. Jullie geven de kinderen helemaal geen ruimte.
Walgelijk gewoon. Waardeloze keuzes maak je. Ik heb het te doen met die twee kereltjes.
Stelletje egoïsten.
maandag 27 juni 2022 om 21:50
Herkenbaar. Onze kinderen vroegen ons dat ook ook op een zeker moment. De opluchting die ze lieten zien was voor ons een teken dat we op de goede weg zaten en nog steeds.Ladylola2022 schreef: ↑27-06-2022 21:34Dat dus.
Mijn kinderen en de zijne ook niet, hebben ook niet eens de "angst" dat er gemengd gaat worden,die geruststelling dat vertrouwen hebben wij ze gegeven.
Grappig detail de 12 jarige van mijn vriend vroeg een poosje terug toen ik even alleen met hem was. " gaan jij en papa trouwen?, ik nee hoor, en we gaan ook niet met zijn allen in een huis wonen "
Ik zag hem steeds meer ontspannen, Ik zei, " stelt dit je gerust" " ja eigenlijk wel " "ik zei maar we zijn wel heel gelukkig samen, ben je daar oké mee " " hij keek me aan, ja dat vind ik helemaal niet erg "
Ik vroeg hem nog of hij dit ook aan zijn vader gevraagd had, " nee nog niet, maar eigenlijk hoeft dat nu toch ook niet meer, ik geloof jou "
En zijn vertrouwen en dat van onze kinderen gaan we niet beschamen.
Ik vond het een bijzonder open moment met zijn zoon, en ik denk dat To zich nog eens achter haar oren moet gaan krabben.
maandag 27 juni 2022 om 22:18
Is dat alles wat je uit dit topic haalt?Rosanna1985 schreef: ↑27-06-2022 22:12Een kind dat zegt dat zijn moeder stom is en weg moet mag dat zomaar zeggen onder het mom van "zijn emoties kunnen uiten"? is dat iets van de 21ste eeuw ofzo? Dat had ik vroeger niet moeten proberen zeggen...
En het is niet zijn moeder maar de vriendin van zijn vader die zich geheel onterecht als zijn moeder gedraagt
dinsdag 28 juni 2022 om 00:55
Ontspandweedledee schreef: ↑27-06-2022 21:45Nou. De reactie van TO laat wel zien dat ze er helemaal geen fuck van begrijpt. Ikke ikke ikke. Of nee; wij wij wij.
Wat bezielt je? Hoezo zeg je dat je niet gaat samenwonen als je voornemens bent om je kind drie nachten per week een kerel en kind op te dringen?
Je draait het gewoon zo, dat je het goed kunt praten in je eigen hoofd. Jullie geven de kinderen helemaal geen ruimte.
Walgelijk gewoon. Waardeloze keuzes maak je. Ik heb het te doen met die twee kereltjes.
Stelletje egoïsten.
dinsdag 28 juni 2022 om 08:03
Dus als 4 jarige werd van jou verwacht dat jij de emotionele vaardigheden van een volwassene had?Rosanna1985 schreef: ↑27-06-2022 22:12Een kind dat zegt dat zijn moeder stom is en weg moet mag dat zomaar zeggen onder het mom van "zijn emoties kunnen uiten"? is dat iets van de 21ste eeuw ofzo? Dat had ik vroeger niet moeten proberen zeggen...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
