Relaties
alle pijlers
verdrietig..
dinsdag 27 november 2007 om 20:05
Waarschijnlijk kennen de meesten van jullie het gevoel wel.. Dat gevoel dat je hebt als single dat je je soms heel alleen kunt voelen.
Ik heb momenteel zo'n dip..
Alles heb ik voor elkaar en ik ben heel tevreden met mezelf, alleen dat maatje, die ene persoon helemaal (nou ja helemaal..) voor mij.. die mis ik.
Uiteraard heb ik dit gevoel wel eens vaker maar het gaat altijd weer over en dit keer blijft het hangen.
Leuke dingen doen, mezelf verwennen.. het helpt allemaal niets. Ik blijf dat nare gevoel hebben en soms zou ik volgens mij zo kunnen huilen als ik er aan toe geef.
Zo erg heb ik het nooit gehad, het lijkt wel alsof het net uit is! (maar ja met wie dan??)
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie hiermee om? Ik baal ervan, ik zou moeten genieten van het leuke leven dat ik heb maar dat gaat momenteel gewoon niet!
Volgens mijn vriendinnen heeft het ook met de aankomende feestdagen te maken, maar daar had ik vorig jaar ook geen last van.. niet in deze mate in elk geval..
Ik heb momenteel zo'n dip..
Alles heb ik voor elkaar en ik ben heel tevreden met mezelf, alleen dat maatje, die ene persoon helemaal (nou ja helemaal..) voor mij.. die mis ik.
Uiteraard heb ik dit gevoel wel eens vaker maar het gaat altijd weer over en dit keer blijft het hangen.
Leuke dingen doen, mezelf verwennen.. het helpt allemaal niets. Ik blijf dat nare gevoel hebben en soms zou ik volgens mij zo kunnen huilen als ik er aan toe geef.
Zo erg heb ik het nooit gehad, het lijkt wel alsof het net uit is! (maar ja met wie dan??)
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie hiermee om? Ik baal ervan, ik zou moeten genieten van het leuke leven dat ik heb maar dat gaat momenteel gewoon niet!
Volgens mijn vriendinnen heeft het ook met de aankomende feestdagen te maken, maar daar had ik vorig jaar ook geen last van.. niet in deze mate in elk geval..
dinsdag 27 november 2007 om 20:27
Rara, het IS ook af en toe gewoon niet leuk. En het geeft niks dat je daar soms van baalt. Dat balen kun je het beste maar accepteren (lastig!!). Kijk, je kunt wel vinden dat je gelukkig moet zijn met je leventje, dat bén je nou eenmaal niet altijd. En waarom zou je er niet gewoon aan toegeven en eens lekker een potje janken? Kan erg opluchten hoor! Het is geen schande dat je het af en toe niet leuk vindt, en ook niet dat dat nu wat langer duurt dan je gewend bent. Altijd maar de Happy Single spelen kan dódelijk vermoeiend zijn.
-
dinsdag 27 november 2007 om 20:32
Heel herkenbaar rara, ben al tijdje single met reeks van teleurstellingen achter de rug op liefdesvlak, probeer er niet te lang bij stil te staan en ga ook verder met m'n leven (met de nodige schoppen onder m'n kont) maar ik ben momenteel ook beetje down omdat ik die speciale persoon mis. Probeer er niet te lang bij stil te staan maar wordt er soms ook moedeloos van dat het bij veel andere op het oog makkelijk schijnt te gaan, ik voor de zoveelste keer weer alleen kan opdraven bij het bedrijfs kerst diner waar ik weer temidden van de stelletjes zit (zijn ook andere singles uiteraard) Wat doe je eraan? Gewoon maar lekker doorgaan met je leven, jezelf maar voor het oog houden dat het hebben van een relatie ook niet zaligmakend is, het single zijn ook z'n voordelen heeft maar soms wordt je moe van alle cliche dingen. Dan krijg je weer goedbedoelde opmerkingen dat er op ieder potje een dekseltje past, ik vraag me soms af of elk potje wel gevonden wordt. Tips heb ik niet behalve dat je toch maar moet blijven genieten van je leven en proberen er niet te lang bij stil te blijven staan.
dinsdag 27 november 2007 om 20:55
Ik herken het toch wel een beetje van wat ik zie bij mijn zusje. Die heeft ook 'alles' voor elkaar: gezellig huisje, leuke baan, grote vriendengroep....Ze was eigenlijk nooit echt 'klaar' voor een 'echte relatie'. Had eigenlijk nooit tijd, altijd druk met leuke dingen doen, met haar vrienden enz. Tijdje geleden had ze een tijdje een relatie met een leuke jongen, en ik merkte opeens dat ze zoveel vrolijker was. Het ging uit, en ik zag mn zusje veranderen....ze is 'nukkig', gewoon niet gezellig, wil niks, denkt vooral heel erg veel aan zichzelf. En niet vanwege liefdesverdriet om die ene jongen (dat zegt ze zelf ook, is nu ook al weer een tijdje geleden), maar volgens mij komt dat ook gewoon omdat ze zich 'alleen' voelt. Ondanks haar zussen/familie, grote vriendengroep, leuke collega's. Want die hebben allemaal een relatie. En gaan steeds minder uit, hebben altijd iemand bij wie ze lekker thuiskomen 's avonds, iemand die er écht voor ze is...
En ik vind het gewoon niet leuk, want gun mn zusje haar geluk gewoon ook zo! Het is gewoon écht een leuke meid (als je dr nukkige gedrag van de laatste tijd ff niet meetelt), en hoop zó dat ze snel tegen een leuke vent aanloopt!
Heb het gevoel dat dat een beetje hetzelfde is als bij jou...volgens mij ben jij er ook gewoon écht aan toe om een leuke relatie op te bouwen met een fijne vent. Maar ja...dit soort dingen kun je helaas niet afdwingen. Denk zelf dat het belangrijk is om gewoon veel leuke dingen te blijven doen, dan zal die fijne vent vast een keertje voorbij komen in je leven! Want ik ben ervan overtuigd dat je zelf moet zorgen voor de leuke dingen in je leven, die fijne man kan alleen ergens iets toevoegen.
Heb je er trouwens al eens aan gedacht om je in te schrijven op een datingsite?
Hoop voor je dat die ene leuke vent gauw een keertje op je pas komt! Pien
En ik vind het gewoon niet leuk, want gun mn zusje haar geluk gewoon ook zo! Het is gewoon écht een leuke meid (als je dr nukkige gedrag van de laatste tijd ff niet meetelt), en hoop zó dat ze snel tegen een leuke vent aanloopt!
Heb het gevoel dat dat een beetje hetzelfde is als bij jou...volgens mij ben jij er ook gewoon écht aan toe om een leuke relatie op te bouwen met een fijne vent. Maar ja...dit soort dingen kun je helaas niet afdwingen. Denk zelf dat het belangrijk is om gewoon veel leuke dingen te blijven doen, dan zal die fijne vent vast een keertje voorbij komen in je leven! Want ik ben ervan overtuigd dat je zelf moet zorgen voor de leuke dingen in je leven, die fijne man kan alleen ergens iets toevoegen.
Heb je er trouwens al eens aan gedacht om je in te schrijven op een datingsite?
Hoop voor je dat die ene leuke vent gauw een keertje op je pas komt! Pien
dinsdag 27 november 2007 om 21:50
Hoi Rara! Hier zit iemand die echt een paar jaar single is geweest, en ik ken het gevoel zo goed! Alles leuk en aardig, maar oh wat wil je toch graag iemand om lekker tegen aan te kruipen, lekker alles mee te delen. Niet dat dat altijd zaligmakend is, een relatie kan ook verdriet brengen af en toe. Maar toch, als je veel te geven hebt (zoals jij denk ik, je bericht zo lezend) dan voelt het als een gemis dat je je liefde niet kwijt kan (niet op die manier dan). Ga er lekker op uit, want in dat 'als je te graag wilt dan lukt het juist niet' geloof ik niet zo. Lekker gaan daten en uitgaan en een paar keer flink je kop stoten, en dan kom jij die ene ook heus tegen hoor! Enneh, niet gelijk verliefd worden op de eerste de beste he....wat is er op tegen om iemand eerst een beetje beter te leren kennen? Je krijgt een dikke knuffel van mij, want ik begrijp je heel goed!
dinsdag 27 november 2007 om 23:08
Echt, heel herkenbaar... Dat gevoel kan echt alles overschaduwen, en duurt bij mij soms ook heel lang. Heb er nu ook alweer een tijd last van. In de winter is het erger lijkt wel. Huil er inderdaad maar lekker om, dan is dat er in ieder geval uit. Bij mij helpt ook: opschrijven hoe je je voelt en waarom, en uitgebreid opschrijven wat er allemaal wél goed gaat in je leven. Voor de dingen die niet goed gaan, zoals eeuwig single zijn en een paar keer achter elkaar teleurgesteld zijn door mannen, probeer ik dan ook soort van oplossingen (ook al zijn die er nu misschien niet echt) op te schrijven, bijv. in de zin van veranderen hoe je je opstelt tegenover mannen (is maar een voorbeeldje, op jou misschien helemaal niet van toepassing!).
En blijf zeker zoals hier al is gezegd tóch die leuke dingen doen en er op uit gaan. Als je daarmee stopt en je jezelf gaat isoleren ga je je alleen maar rotter voelen.
Maar ja. T blijft echt een ontzettend k*tgevoel. Alsof je op je beurt wacht. Ik heb weleens het idee dat ik een eeuwig potje Mens-erger-je-niet aan het spelen ben - iedereen gooit zes en mag zijn pionnetjes op het spelbord zetten, en als ik een keer zes gooi word ik er gelijk weer afgekickt door een andere speler! Grrr. Ik hoop dat je je gauw weer beter voelt. En we blijven gewoon doorspelen, ooit gooien wij ook een keer zes en mogen we het rondje uitlopen (haha wat een cheesy vergelijking heh)
En blijf zeker zoals hier al is gezegd tóch die leuke dingen doen en er op uit gaan. Als je daarmee stopt en je jezelf gaat isoleren ga je je alleen maar rotter voelen.
Maar ja. T blijft echt een ontzettend k*tgevoel. Alsof je op je beurt wacht. Ik heb weleens het idee dat ik een eeuwig potje Mens-erger-je-niet aan het spelen ben - iedereen gooit zes en mag zijn pionnetjes op het spelbord zetten, en als ik een keer zes gooi word ik er gelijk weer afgekickt door een andere speler! Grrr. Ik hoop dat je je gauw weer beter voelt. En we blijven gewoon doorspelen, ooit gooien wij ook een keer zes en mogen we het rondje uitlopen (haha wat een cheesy vergelijking heh)
dinsdag 27 november 2007 om 23:34
Ben net weer thuis en lees nu jullie reacties..
Ik vind ze zo lief dat ik inderdaad de tranen over mijn wangen had lopen, wat ik eerst dan weer stom vond en later dacht ik.. ach er is toch niemand die het ziet!
In mijn omgeving sta ik bekend als vrolijk, stoer en moeilijk te krijgen. (de zogenaamde happy single dus) Dat laatste is helemaal niet waar, als ik iemand leuk vind ben ik zo om. Gelukkig vind ik niet snel zomaar iemand leuk anders zou ik zoals Vicky al zegt meteen op de eerste de beste vallen. (als die nou toevallig heel leuk zou zijn ) Wat ook niet echt helpt is mijn omgeving die zich er erg mee bemoeit, de meeste mensen snappen niet dat ik alleen ben. Dan zal ik wel moeilijk zijn?! Ik ben me dus ook continu aan het verdedigen dat ik geen vriendje heb. Dat ik de mensen die zich "aanbieden" niet zie zitten maakt het niet beter. Helaas kijkt er niemand of deze personen wel bij mij passen..
Ik ben al in eerdere relaties op mijn bek gegaan, als ik voor iemand ga geef ik alles en dus wil ik niet zomaar voor iemand gaan..
Dat betekent inderdaad wel dat ik veel te geven heb dat ik nu niet kwijt kan, vroeger werkte ik met kinderen en die kon ik dan heerlijk knuffelen dat hielp wel een beetje.. Die mis ik nu ook wel Jullie reacties zorgen er wel voor dat ik me wat beter voel, in mijn omgeving hangt een beetje de "niet zeuren, gewoon doorgaan" mentaliteit dus daar kan ik mijn gevoel niet echt kwijt.
Thanks allemaal!!
Ik vind ze zo lief dat ik inderdaad de tranen over mijn wangen had lopen, wat ik eerst dan weer stom vond en later dacht ik.. ach er is toch niemand die het ziet!
In mijn omgeving sta ik bekend als vrolijk, stoer en moeilijk te krijgen. (de zogenaamde happy single dus) Dat laatste is helemaal niet waar, als ik iemand leuk vind ben ik zo om. Gelukkig vind ik niet snel zomaar iemand leuk anders zou ik zoals Vicky al zegt meteen op de eerste de beste vallen. (als die nou toevallig heel leuk zou zijn ) Wat ook niet echt helpt is mijn omgeving die zich er erg mee bemoeit, de meeste mensen snappen niet dat ik alleen ben. Dan zal ik wel moeilijk zijn?! Ik ben me dus ook continu aan het verdedigen dat ik geen vriendje heb. Dat ik de mensen die zich "aanbieden" niet zie zitten maakt het niet beter. Helaas kijkt er niemand of deze personen wel bij mij passen..
Ik ben al in eerdere relaties op mijn bek gegaan, als ik voor iemand ga geef ik alles en dus wil ik niet zomaar voor iemand gaan..
Dat betekent inderdaad wel dat ik veel te geven heb dat ik nu niet kwijt kan, vroeger werkte ik met kinderen en die kon ik dan heerlijk knuffelen dat hielp wel een beetje.. Die mis ik nu ook wel Jullie reacties zorgen er wel voor dat ik me wat beter voel, in mijn omgeving hangt een beetje de "niet zeuren, gewoon doorgaan" mentaliteit dus daar kan ik mijn gevoel niet echt kwijt.
Thanks allemaal!!
dinsdag 11 december 2007 om 23:23
Mijn oma zei altijd: het is nooit zo kant en klaar of het hapert hier of daar! En zo is het! Er is altijd wel wat. Ben je alleen dan wil je samen zijn of ben je samen dan wil je meer alleen zijn. Alleen zijn heeft vele voordelen: som ze voor jezelf op! Samenzijn heeft ook veel voordelen. Beide hebben ook nadelen. Dus ja.......Denk ook bij jezelf: er komt altijd weer een andere tijd en geniet van het moment dat je alleen bent met jezelf en kunt doen en laten wat je wilt. Het kan zo weer anders worden. Ga niks forceren en kijk wat er op je pad komt. Daten via een datingsite kan wel helpen om wat meer spanning in je leven te brengen. Gewoon mensen ontmoeten op een terrasje, etentje en zo dan wordt je leven weer anders en sta je weer open voor iets wat gewoon op je pad kan komen. Ik heb het zelf ook ondervonden.
Succes
Succes
voer eendjes geen oorlog!