Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

Als dat ding is 'de huur opzeggen' , dan mooi laten verlopen die deadline.
Je zit nu echt in een hele mooie ontsnappingspositie. De een kan naar de nieuwe woning, de ander blijft in het huurhuis.

Degene met de koopwoning, kijkt of er uitgekocht kan worden. Anders verkopen en iets anders met dat geld kopen of particulier huren. Maar er is gewoon tijd en woonruimte om dingen te laten werken.

Dat is een enorm cadeau!

Probeer niet mee te buigen in zijn paniek en urgentie. Dat is ook een vorm van manipulatie.
Hou het kort en zakelijk. Geef hem toestemming voor bepaalde beslissingen van het nieuwe huis. Als hij teveel druk zet of dreigt met uitmaken dan stem je gewoon toe.
Heb je vandaag iemand gesproken die mee kan denken? ( VT of therapeut/ huisarts? )

Reken erop dat hij gaat lopen drammen bij elk wissewasje rondom dat koophuis, puur en alleen om weer van alles bij jou af te dwingen, jou onder zijn invloed terug te krijgen. Elk wissewasje zal hij aan jou overbrengen als van levensbelang, als een levensgroot probleem waar jij wat aan moet doen. Jij, aangezien hij graag doet alsof hij de hulpeloze kleuter is zonder jou.

Check telkens met iemand die meer afstand tot hem heeft dan jij ( je vriendin kortom) of het echt zo belangrijk en/of problematisch is als hij beweert voordat je eventueel reageert. Zulke figuren hebben namelijk een immens gevoel voor drama, dus probeer met haar hulp nuchter te blijven.

En als er gekozen moet worden door jou kun je telkens de weg van de minste weerstand kiezen: alles neutraal en budgetvriendelijk, want dat is zo nodig het makkelijkste door te verkopen en kost jou het minste.

Ik weet natuurlijk niet exact wat er persé nu geregeld/besloten moet worden rondom het huis, dus het is lastig daarin je te adviseren. Heb je misschien iemand in je netwerk die daarin met je mee kan denken?
En is het echt zo'n belangrijk en cruciaal besluit of gebruikt hij dat meer om een reactie bij je te ontlokken?

Wanneer zie je jouw behandelaar weer?

Wat goed dat je hwm een concreet voorstel hebt gedaan rondom kijd ophalen en zien en dus dat hij ook zijn verantwoordelijkheid blijft nemen rondom kind.

Oh ja,
dat is die kaart, de Iets Heel Belangrijks-kaart alleen dan op deze manier uitgespeeld!

Goed gezien jullie!

De 'Het is Mega Belangrijk Dat Je Nu Stopt Met aan jezelf Werken, want het Huis moet gedaan en JIJ Bent De Enige die dit met Mij Kan Doen'- kaart

Hij stalkt je Jahallo.. hij wil in je hoofd blijven wroeten.. je claimen.. ZIJN zin doordrukken. Met zielig gedoe, met dwang, met nog harder op jouw knoppen drukken..

Zelfs nu respecteert hij je niet. Gaat continue over jouw grenzen heen.. vindt zichzelf het allerbelangrijkste wat er is..

Is dat nou waar je naar terug wil? Wil je dat voor jezelf? Hij houdt niet van je. Hij houdt ervan om je in bedwang te houden.

Dat heeft NIKS met liefde te maken.

Hij is doodsbang dat door deze afstand jij eindelijk je gaat beseffen in wat voor een zieke rotrelatie je zit... en dat je idd niet meer terug komt. Het is net een kat in het nauw.

Hij is niet coöperatief.. niet aardig, niet afwachtend, niet warm.. niet empathisch.. hij is geen steun, geen veilige rots.. Niks van dat alles.

Enigme schreef: ↑

26-06-2023 19:18

Hij stalkt je Jahallo.. hij wil in je hoofd blijven wroeten.. je claimen.. ZIJN zin doordrukken. Met zielig gedoe, met dwang, met nog harder op jouw knoppen drukken..

Zelfs nu respecteert hij je niet. Gaat continue over jouw grenzen heen.. vindt zichzelf het allerbelangrijkste wat er is..

Is dat nou waar je naar terug wil? Wil je dat voor jezelf? Hij houdt niet van je. Hij houdt ervan om je in bedwang te houden.

Dat heeft NIKS met liefde te maken.

Hij is doodsbang dat door deze afstand jij eindelijk je gaat beseffen in wat voor een zieke rotrelatie je zit... en dat je idd niet meer terug komt. Het is net een kat in het nauw.

Hij is niet coöperatief.. niet aardig, niet afwachtend, niet warm.. niet empathisch.. hij is geen steun, geen veilige rots.. Niks van dat alles.

To, hang deze maar boven je bed, want deze post zegt alles.

Er is niks mis met je interpretatie richting hem. Hij is boos en wil graag verwijten maar hij moet nu af en toe een ander masker opzetten om jou weer binnen te hengelen. Vooral inspelen op je empatisch vermogen, schuldgevoelens en dat hij dit niet verdient heeft, boehoe.

Dat hij zich slecht voelt, is zijn probleem, veroorzaakt door zijn keuzes om tegen je te schreeuwen, met water te gooien, willen en wetens seks met je te hebben als je er geen trek in hebt, manipuleren, jou minder te laten voelen, je te laten twijfelen aan jezelf. Voelt hij zich daar schuldig over? Ik dacht het niet.

Vriendin heeft gelijk.

Dat is weer 1 van zn kaarten lieve JaHallo

Je vriendin heeft het heel helder TO. Exact wat zij zegt. Alles is gericht op hem en als het ene niet lukt, gooit hij er het volgende in en het volgende..... Terwijl hij maar 1 ding zou moeten doen: Aan jou vragen wat jij nodig hebt. En dat hoeft hij niet eens te doen want dat heb je heel duidelijk gezegd: Rust en ruimte. Tijd voor jou zonder getrek en gejammer van hem. En daar verbindt hij geen handelen/actie aan.
Zie je hoe onbetrouwbaar hij is? Hij wil je alleen overtuigen om NU naar huis te gaan om vervolgens datgene waardoor je naar huis ging, niet te doen en weer gewoon verder te gaan met alleen zichzelf en zijn fix : jij weer onder de duim, aan de ketting in je hok en hou verdomme je bek of hij ramt een mes door je kop.
Hij gaat dus zeker niet 'werken' aan zichzelf, hij gaat zeker geen rekening houden met jou en kind, hij slaat gewoon weer de deur of kast aan gort tot jij bang genoeg bent om apathisch helemaal niet meer te reageren. En dat is weer genoeg om tegen je te schreeuwen en de schuld van de problemen geheel in jouw schoenen te schuiven.
Je hoeft echt geen medelijden met hem te hebben. Hij voelt zich niet 'verdrietig' door jouw acties, hij is woest dat hij jou niet volledig kan domineren en kleineren. Dat je het durft om hem te 'negeren' (wat niet zo is, want van jou kant uit duidelijk gecommuniceerd) want daardoor krijgt hij zijn fix niet. Eh ohoh... Wat gaat die hoer/bitch/luiaard/leugenaar allemaal vertellen over hem. Misschien wel de waarheid
Dat is zijn ware gezicht. Het enige echte gezicht. Al heeft hij een hele voorraadkist vol andere maskers: die zijn niet echt, die worden alleen maar ingezet om jou te manipuleren.

Natuurlijk voel jij al zijn onrust mee, omdat jij empathisch bent. Dat inlevingsvermogen is jouw zwakte en sterkte tegelijk. Wees voortaan voorzichtig wanneer (en vooral bij wie) je dat vermogen inzet. Bij figuren die zichzelf altijd heul zielig vinden is dat vermogen namelijk verspilde energie.

Goed dat je je vriendin laat meekijken naar al zijn drama. Je zult inzien dat hij problemen maakt ipv dat een situatie (zoals met het huis) echt problematisch zou zijn.

En je laat hem niet vallen, je geeft hem de ruimte om op zijn eigen benen te (leren) (be)staan.

Hallo Jahallo222,

In je laatste post ervaar ik jou als toeschouwer, toehoorder, waarnemer. Hij vindt dit. Je vriendin vindt dat. Je familie vindt dat.

Natuurlijk vindt iedereen van alles, is er oordeel. En jij maar proberen goed te luisteren om te zien welk oordeel jíj dan hebt. Dan voel je je meer of minder schuldig, meer of minder wanhopig.

Maar het gaat niet om oordeel, het gaat niet om 'wat is er slecht aan hem en wat is er goed aan hem'. Het gaat er om dat jij geen rust hebt in je leven, op je tenen moet lopen om 'goed genoeg te zijn'. Dat dát de ondertoon is die er altijd lijkt te zijn. Dat je zelfs bang bent, heel regelmatig.

Ik denk dat het goed is om niet veel te praten deze week, niet met familie en vrienden. Luister van binnen, en dan niet vanuit oordeel over inhoud, over wat wel en niet zo is of hoort te zijn, maar naar: ben jij gelukkig in deze relatie? Of is deze beschadigend, beangstigend en kun je geen rust en geluk vinden? Al die inhoud leidt af van het pure gevoel. Als je dat gevoel kunt voelen, kunt 'horen' bij jezelf, weet je waarschijnlijk wat goed is om te doen voor jou en je kind. Dan kun je hem wellicht in liefde loslaten, gewoon omdat je jezelf (en je kind, en hem) het gunt om in een relatie/gezin te zijn waarin 'gewoon gelukkig zijn' een mogelijkheid is.

Misschien helpt het je ook om zo'n beslissing van 'nu ben ik ongelukkig, nu word ik/wordt dochter te veel beschadigd, en moet ik niet fysiek meer met hem leven' letterlijk als 'voor nu' te zien. Een beslissing als deze vóelt als 'voor altijd', maar dat ís ie niet. Het kan voor nu het beste zijn om je eigen weg te gaan, met hem als de vader van je kind, met wie je over dat kind afspraken maakt. Maar als er in de toekomst een moment komt waarop je ervaart: we kunnen dit weer samen, in een liefdesrelatie die heel is, waar niemand beschadigd raakt, waar rust en liefde en waardering is en geen geweld, dan 'mag' je gewoon weer samen verder gaan.

Dus als je gevoel je vertelt: voor nu is het te schadelijk, te veel vragend, te pijnlijk, dan is een beslissing, om apart te gaan wonen en leven, er ook een van nu. Later zie je dan wel weer.

Je lijkt nu aan het wachten op een geheel accepteren van jezelf op 'we gaan uit elkaar'. Dat is te groot. Die beslissing mag je 'kleiner' nemen. En moet je misschien ook wel kleiner nemen, om jezelf en vooral ook je kind uit de huidige schadelijke situatie te halen.

Misschien helpt het je om het heel klein te maken waar dit over gaat. Veiligheid. Vertrouwen. Kunnen helen. Niet verder beschadigd raken. Ik noem het hier klein omdat ik het dan ontdoe van de inhoud (hij gaat veranderen, naar een psycholoog, als jullie maar dit, of dat...). Het is natuurlijk juist groter, als in: welke voorwaarden stel je aan een relatie die gelijkwaardig en opbouwend is.

Misschien helpt het je om dit te doen. Je 'sleept' nu in die keuze maken, die beslissing nemen, 'alles en voor altijd' er bij. Zo is het niet in het leven. Je mag ook keuzes maken die een einde maken aan een slechte situatie, zonder dat je meteen voor altijd een nieuwe situatie hoeft te kiezen.

Sterkte. En wat betreft wat mensen hierboven al zeiden: de ontdekking en de rust dat het leven in feite simpel is, en geen continu gevecht, dát effect heb ik nu ruim tien jaar later nóg dagelijks. Dat het fijn is (en eerst wennen), en dat het tegelijk ook, zo kijk ik daar nu naar, niet meer dan normaal en gezond is. Zeker ook voor mijn kinderen. Juist voor hen. Continu in een geharnaste gevechtssituatie leven mag je doorbreken. Moet je doorbreken. Door nú te zeggen dat je dát niet meer wilt en doet. Zonder dat je 'voor altijd' moet beslissen. Zonder dat het nieuwe leven dan al helemaal helder voor je is. Eigenlijk is het eerst voelen zonder te begrijpen, dan handelen en beslissen en het weten komt er achteraan. Dat is pas later. Waarschijnlijk een heel andere volgorde dan hoe je tot nu toe in je leven tot keuzes en beslissingen kwam. En daarom eng, onbekend en 'ongelooflijk' (althans, zo meen ik het te herkennen). Maar zó veel opleverend als je je er aan overgeeft dat je 'alleen maar uit het gevecht hoeft te stappen'!

@Eucalypta: Haal de quoot ajb even weg, dat is fijner voor TO.

De onrust komt vooral door het afkicken van de verslavende relatie dynamiek. Jij bent zo extreem geconditioneerd om naar hem te luisteren, hem te kalmeren, sussen en te pleasen dat het voor jou nu tegennatuurlijk en bijna onveilig voelt om hier niet in mee te gaan.
Probeer dit gevoel te leren verdragen en ga hier niet in mee. Vertraag de situatie om helder te kunnen zien. Stap uit de dynamiek. Daar help je ook hem mee.

Enigme schreef: ↑

26-06-2023 19:18

Hij stalkt je Jahallo.. hij wil in je hoofd blijven wroeten.. je claimen.. ZIJN zin doordrukken. Met zielig gedoe, met dwang, met nog harder op jouw knoppen drukken..

Zelfs nu respecteert hij je niet. Gaat continue over jouw grenzen heen.. vindt zichzelf het allerbelangrijkste wat er is..

Is dat nou waar je naar terug wil? Wil je dat voor jezelf? Hij houdt niet van je. Hij houdt ervan om je in bedwang te houden.

Dat heeft NIKS met liefde te maken.

Hij is doodsbang dat door deze afstand jij eindelijk je gaat beseffen in wat voor een zieke rotrelatie je zit... en dat je idd niet meer terug komt. Het is net een kat in het nauw.

Hij is niet coöperatief.. niet aardig, niet afwachtend, niet warm.. niet empathisch.. hij is geen steun, geen veilige rots.. Niks van dat alles.

Precies, een fatsoenlijke man zou vragen hoe hij jou kan helpen, je met rust laten, je adviseren om nog wat langer te blijven, met je mee denken. Erop staan dat je je ziek meldt, de zorg voor jullie kind op zich nemen. Je verwennen door uit zichzelf voor je te koken, een weekendje weg cadeau doen. Je zijn schouder bieden om op uit te huilen, je troosten en dat alles zonder er iets voor terug te willen.

Wat een fatsoenlijke man NIET doet is zeggen dat je hem in de steek laat, dat je niet eerlijk bent, dat je het geen kans geeft.
Een man met een beetje fatsoen in zijn donder komt niet eens op het idee om te reageren zoals jouw man.

Goed gedaan weer! Dat je niet gereageerd hebt, begin je hem ook irritant te vinden?

OlleGrieze schreef: ↑

26-06-2023 19:57

Hij voelt zich niet 'verdrietig' door jouw acties, hij is woest dat hij jou niet volledig kan domineren en kleineren. Dat je het durft om hem te 'negeren' (wat niet zo is, want van jou kant uit duidelijk gecommuniceerd) want daardoor krijgt hij zijn fix niet. Eh ohoh... Wat gaat die hoer/bitch/luiaard/leugenaar allemaal vertellen over hem. Misschien wel de waarheid
Dat is zijn ware gezicht. Het enige echte gezicht. Al heeft hij een hele voorraadkist vol andere maskers: die zijn niet echt, die worden alleen maar ingezet om jou te manipuleren.

Hij is niet bezig om het beter voor jou en jullie te maken, Jahallo, maar precies wat hierboven staat. Sterker nog, hij wil je terug hengelen zodat hij je later alsnog kan straffen.

Ja, hij denkt als ze terug is, krijgt ze er van langs!
Hij moet zn gram immers halen.

Nou dan app je dat toch terug? Dat je het vervelend vindt dat het in zijn berichtjes vooral gaat over hoe zwaar het allemaal voor hem is en wat je hem allemaal aan doet, dat hij alleen van zichzelf uitgaat en zich niet kan verplaatsen in jou? En dat dat nou precies het probleem is?

Waarom is vervoer een probleem? Je kan met alle instanties/personen bellen, mailen, FaceTimen of zoomen. Probeer het (geen) vervoer niet als een belemmering te zien maar kijk hoe dingen wél kunnen. Echt, bel morgen VT, een advocaat, een financieel adviseur en mail je therapeut. Als je in de actie modus gaat dan is het makkelijker. Veel makkelijker dan tobben en piekeren over wat als wat dan hoe verder etc.

En natuurlijk wil je bij hem weg, maar je bent bang. Snap ik en toch niet luisteren naar de angst maar denk aan een ontspannen en veilige toekomst voor je dochter en jou. Je hoeft dit maar 1x door, als je teruggaat nog een keer. Kom op, niet te veel denken maar doen!

Het is wel duidelijk he. Hij denkt, ook nu nog, alleen aan zijn eigen welzijn.
En jij voelt je, ook nu nog, verantwoordelijk voor zijn welzijn.

Je kunt jezelf ook gelukkig prijzen dat hij zo duidelijk voor zichzelf gaat. Geen schone schijn. Hij doet zelfs nu nog niet alsof hij heel erg begaan met je is. Je weet exact wat je aan hem hebt.

Verder vind ik dat je megaknappe stappen zet.

En wat dat huis betreft: ik verloor een dierbare en zat een uitvaart te regelen toen ik ook eigenlijk knopen moest doorhakken voor iets van mijn nieuwe huis. En ook vlak daarna was ik er niet toe in staat. Wat denk je: het kwam wel goed. We moesten alleen wat langer wachten tot iets geleverd werd. Was dat erg: nee hoor.

Balinero schreef: ↑

26-06-2023 21:16

Waarom is vervoer een probleem?

Kind moet naar KDV en TO heeft zich deze week ziek gemeld maar denkt gelukkig ook al een stukje verder naar daarna: Als ze niet terug naar huis gaat maar wel weer aan het werk hoe komt ze daar dan?
Zonder vooruit te willen vliegen denk ik dat dat vervoer voorlopig niet echt een probleem hoeft te zijn, maar is TO nog niet zo ver dat ze ook langer ziek kan melden. Ik hoop dat ze dat eind van de week wel durft melden op werk: Ik zit er doorheen en ben nog een tijd niet in staat om te werken.

Hij heeft je 24 uur rust gegeven lees ik.
Begrijp ik het goed dat hij dat zo heeft opgelegd en na 24 uur weer een reactie van jou verwacht?

Zo ja, dat is niet aan hem he. Jij bent nu aan zet en jij bepaalt hoe lang je rust nodig hebt.

Lieve Jahallo, ik lees mee en vind je zo sterk!

Één vraag: heeft hij al aan jou gevraagd hoe het met je gaat?

Los van al die opmerkingen hoe erg het voor hem is?

Huh, hoezo geen vervoer? Geen fiets, geen bus, geen trein?