Relaties
alle pijlers
Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''
maandag 12 juni 2023 om 09:18
Goedemorgen,
Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.
Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.
Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.
Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.
Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.
Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.
Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
donderdag 29 juni 2023 om 21:47
Wat goed dat je nog steeds bij familie zit TO.
Je gevoelens zijn herkenbaar. Ik twijfel zelf en ervaar verdriet en schuldgevoel. Tegelijkertijd heeft hij nu een aantal dingen gedaan en gezegd waardoor ik dus écht niet kan terugkrabbelen. Ik zou dan blijven terwijl ik angst of liefde niet meer van elkaar kan onderscheiden en dat lijkt me niet goed.
Je gevoelens zijn herkenbaar. Ik twijfel zelf en ervaar verdriet en schuldgevoel. Tegelijkertijd heeft hij nu een aantal dingen gedaan en gezegd waardoor ik dus écht niet kan terugkrabbelen. Ik zou dan blijven terwijl ik angst of liefde niet meer van elkaar kan onderscheiden en dat lijkt me niet goed.
donderdag 29 juni 2023 om 22:14
deadpoetssociety schreef: ↑29-06-2023 21:47Wat goed dat je nog steeds bij familie zit TO.
Je gevoelens zijn herkenbaar. Ik twijfel zelf en ervaar verdriet en schuldgevoel. Tegelijkertijd heeft hij nu een aantal dingen gedaan en gezegd waardoor ik dus écht niet kan terugkrabbelen. Ik zou dan blijven terwijl ik angst of liefde niet meer van elkaar kan onderscheiden en dat lijkt me niet goed.
donderdag 29 juni 2023 om 22:43
Zou dat het zijn? Het niet meer kunnen onderscheiden of iets angst of liefde is, zoals dps beschrijft?
Wat verwarrend lijkt me dat...
Gelukkig ben je nog bij je familie, wat een opluchting om te lezen! Wat dapper van je! En je geeft je grenzen richting hem aan.
Fijn dat je je vriendin en therapeut hebt gesproken en je dochter weer bij je is.
Voel je naast verwarring en besluiteloosheid ook opluchting?
Wat verwarrend lijkt me dat...
Gelukkig ben je nog bij je familie, wat een opluchting om te lezen! Wat dapper van je! En je geeft je grenzen richting hem aan.
Fijn dat je je vriendin en therapeut hebt gesproken en je dochter weer bij je is.
Voel je naast verwarring en besluiteloosheid ook opluchting?
donderdag 29 juni 2023 om 23:19
Toen mijn relatie aan een zijden draadje hing (en niet eens zoals bij to) kon ik ook niet genieten van de rust van afstand, zoals we nu hopen dat to zou moeten ervaren.
Als je partner/relatie voor jouw gevoel je anker is, omdat je zo lang al niet beter weet, maakt afstand of het dreigende einde van alles wat bekend is, alleen maar vreselijk onrustig. Opluchting komt meestal een heel stuk later of de wetenschap dat het een goed besluit was. Want op het moment dat je dat besluit neemt, kan je verstand het daar waarschijnlijk wel grotendeels mee eens zijn. Maar je lichaam verzet zich daar met al z'n emoties en stress hormonen met hand en tand tegen. En dat maakt dat mensen nog zo vaak teruggaan naar slechte relaties.
Pas als je een paar keer hebt ervaren dat teruggaan ook steeds betekent dat er (na een korte opleving) niks veranderd, ben je in staat om steeds meer afstand te nemen. Maar dat vraagt idd een paar keer ervaren dat je steeds terugkeert naar same old same old.
Het enige dat ik oprecht hoop is, dat áls to teruggaat naar man (wat ik zelf waarschijnlijk acht) ze onder geen beding dat huurhuis opzegt. Haar man zal dat haar verwijten, zal tegen haar zeggen dat ze hen geen oprechte kans geeft als ze dat huis aanhoudt en gaat daar allemaal redenen en verwijten voor bedenken om haar aan het twijfelen te brengen. Hij zal dingen zeggen dat ze niet eerlijk is, dat ze een achterdeurtje aanhoudt, dat ze onbetrouwbaar is, geen commitment heeft, zelfs hun kind zal hij erbij slepen als al die argumenten niet werken. Hij zal zeggen dat dit geld voor de huurwoning ten koste gaat van de financiele mogelijkheden die ze als gezin hebben en dat het oneerlijk is dat ze zichzelf wel geld waard vindt en dat afneemt van het gezin en dus hun kind. Haar man zal de hele santekraam erbij halen om to te overtuigen dat ze vooral die woning moet opgeven. Want hij weet dondersgoed dat hij dan haar escape weghaalt.
En ook zonder dat huurhuis zal ze weg kunnen. Maar oh wat is het zoveel makkelijker voor haar en dochter als dit huis er over een half jaar nog is. Wanneer to uiteindelijk beseft dat haar man niet gaat veranderen.
Als je partner/relatie voor jouw gevoel je anker is, omdat je zo lang al niet beter weet, maakt afstand of het dreigende einde van alles wat bekend is, alleen maar vreselijk onrustig. Opluchting komt meestal een heel stuk later of de wetenschap dat het een goed besluit was. Want op het moment dat je dat besluit neemt, kan je verstand het daar waarschijnlijk wel grotendeels mee eens zijn. Maar je lichaam verzet zich daar met al z'n emoties en stress hormonen met hand en tand tegen. En dat maakt dat mensen nog zo vaak teruggaan naar slechte relaties.
Pas als je een paar keer hebt ervaren dat teruggaan ook steeds betekent dat er (na een korte opleving) niks veranderd, ben je in staat om steeds meer afstand te nemen. Maar dat vraagt idd een paar keer ervaren dat je steeds terugkeert naar same old same old.
Het enige dat ik oprecht hoop is, dat áls to teruggaat naar man (wat ik zelf waarschijnlijk acht) ze onder geen beding dat huurhuis opzegt. Haar man zal dat haar verwijten, zal tegen haar zeggen dat ze hen geen oprechte kans geeft als ze dat huis aanhoudt en gaat daar allemaal redenen en verwijten voor bedenken om haar aan het twijfelen te brengen. Hij zal dingen zeggen dat ze niet eerlijk is, dat ze een achterdeurtje aanhoudt, dat ze onbetrouwbaar is, geen commitment heeft, zelfs hun kind zal hij erbij slepen als al die argumenten niet werken. Hij zal zeggen dat dit geld voor de huurwoning ten koste gaat van de financiele mogelijkheden die ze als gezin hebben en dat het oneerlijk is dat ze zichzelf wel geld waard vindt en dat afneemt van het gezin en dus hun kind. Haar man zal de hele santekraam erbij halen om to te overtuigen dat ze vooral die woning moet opgeven. Want hij weet dondersgoed dat hij dan haar escape weghaalt.
En ook zonder dat huurhuis zal ze weg kunnen. Maar oh wat is het zoveel makkelijker voor haar en dochter als dit huis er over een half jaar nog is. Wanneer to uiteindelijk beseft dat haar man niet gaat veranderen.
vrijdag 30 juni 2023 om 10:47
Pittig is dat hè?deadpoetssociety schreef: ↑29-06-2023 21:47Wat goed dat je nog steeds bij familie zit TO.
Je gevoelens zijn herkenbaar. Ik twijfel zelf en ervaar verdriet en schuldgevoel. Tegelijkertijd heeft hij nu een aantal dingen gedaan en gezegd waardoor ik dus écht niet kan terugkrabbelen. Ik zou dan blijven terwijl ik angst of liefde niet meer van elkaar kan onderscheiden en dat lijkt me niet goed.
Ik hoop dat het lukt om je initiële gevoel (en bijhorende acties) vast te houden. Je zei laatst dat het geëscaleerd was, hoe is het nu?
vrijdag 30 juni 2023 om 10:55
Mooi dat juist het lezen ervoor zorgt dat je meer standvastig word dat jij níet terug wilt.
Dat zegt al heel erg veel eigenlijk. het zegt dat je er echt klaar voor bent om voor jezelf en je kind te kiezen. En daarmee ook het beste met je man voor hebt, want jullie zijn samen geen goede combinatie en je gunt hém ook rust. Net als je jezelf en je kind rust gunt. En met zijn drieën in 1 huis is er geen rust.
Sterk hoor!
Dat zegt al heel erg veel eigenlijk. het zegt dat je er echt klaar voor bent om voor jezelf en je kind te kiezen. En daarmee ook het beste met je man voor hebt, want jullie zijn samen geen goede combinatie en je gunt hém ook rust. Net als je jezelf en je kind rust gunt. En met zijn drieën in 1 huis is er geen rust.
Sterk hoor!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 30 juni 2023 om 11:07
Wat een sterke gedachten van jou! Hou dit vast!! Niemand kent jou het beste als jij zelf. Veel vrouwen gaan terug maar dat zegt niks over jou. Jij hebt vaker met dit bijltje gehakt toen je bij je ouders weg bent gegaan. Je kan super trots zijn dat je al zover bent gekomen.
Mijn gevoel zegt ook dat je een sterke intuïtie en volwassen deel hebt, die nu grotendeels handelt. Ik hoop dat het lukt om het kleine bange meisje in jezelf bij de hand te nemen.
Ik herken ook het schuldgevoel naar mijn ex. Dat kwam bij mij vanuit codependency en trauma binding denk ik achteraf.
Hoe kijkt de therapeut tegen jouw schuldgevoel aan? Het is toch raar eigenlijk dat jij zó druk maakt om zijn belang en gevoelens terwijl hij jou gebroken heeft? Sterke vandaag. De zon schijnt voor jou
Mijn gevoel zegt ook dat je een sterke intuïtie en volwassen deel hebt, die nu grotendeels handelt. Ik hoop dat het lukt om het kleine bange meisje in jezelf bij de hand te nemen.
Ik herken ook het schuldgevoel naar mijn ex. Dat kwam bij mij vanuit codependency en trauma binding denk ik achteraf.
Hoe kijkt de therapeut tegen jouw schuldgevoel aan? Het is toch raar eigenlijk dat jij zó druk maakt om zijn belang en gevoelens terwijl hij jou gebroken heeft? Sterke vandaag. De zon schijnt voor jou
vrijdag 30 juni 2023 om 11:15
Het 'sterk zijn' wat je noemt gaat feitelijk om het doorbreken van patronen. Jouw denkpatronen. Dat doe je niet door simpelweg 'sterk te zijn'. Kanker los je ook niet op door enkel te 'vechten'.
Hardnekkige denkpatronen doorbreken heeft oefening, de juiste begeleiding, oefening, leren vertrouwen op jezelf, oefening, jezelf informeren, oefening etc.. nodig.
Dat weet je therapeut, met alleen maar sterk zijn kom je er niet en oefenen gaat met vallen en opstaan.
Hardnekkige denkpatronen doorbreken heeft oefening, de juiste begeleiding, oefening, leren vertrouwen op jezelf, oefening, jezelf informeren, oefening etc.. nodig.
Dat weet je therapeut, met alleen maar sterk zijn kom je er niet en oefenen gaat met vallen en opstaan.
I bet we could go explore the galaxy if we could stop being dicks for like five minutes
vrijdag 30 juni 2023 om 11:15
Misschien voelt je vooral schuldig dat je “ongehoorzaam” bent, grenzen stelt en een eigen plan trekt. Je bent zó gewend om naar hem te luisteren en zijn mening en visie voor waarheid te nemen dat je hiermee geïdentificeerd bent. Je eigen plan trekken en tegengas bieden is voor jou nu een soort mindfuck denk ik.
Het is echt een cadeau om jezelf terug te vinden Jahallo!!! Proef hiervan en geniet ervan. Zet je schuldgevoelens lekker overboord daar heeft niemand wat aan.
Het is echt een cadeau om jezelf terug te vinden Jahallo!!! Proef hiervan en geniet ervan. Zet je schuldgevoelens lekker overboord daar heeft niemand wat aan.
vrijdag 30 juni 2023 om 12:00
Wat goed om te lezen dat je heel bewust bent van hoe het werkt. En dat je daar dus hartstikke hard tegen aan het vechten bent. Ik zie het nog steeds als afkicken van een verslaving, dat is gewoon ook hard werken om niet terug te vallen in die verslaving.
Met elke dag afstand kun je steeds meer afstand nemen van de situatie en steeds beter overzien hoe de ingesleten patronen werken.
Met elke dag afstand kun je steeds meer afstand nemen van de situatie en steeds beter overzien hoe de ingesleten patronen werken.
vrijdag 30 juni 2023 om 12:02
Heb je woensdag met je vriendin VT nog gebeld?
Heb je je werkgever al laten weten dat je voorlopig niet in staat bent om te werken en dat je een afspraak met de bedrijfsarts wil?
De oorspronkelijke week is bijna om. Wat ga je nu doen met zijn 'verzoek' om (vandaag?) met hem te praten?
Als je -voor dat gesprek- hem per se wil zien, ga dan niet naar het huis om met hem te praten, maar spreek af op een openbare plek. Als je extra spullen nodig, omdat jullie langere tijd weg blijven, ga die dan samen met iemand ophalen. Voorkom dat je in een 1 op 1 situatie komt.
Ik zou (natuurlijk!) zéker adviseren om NIET terug te gaan. Maak zo snel mogelijk duidelijk dat deze situatie niet 1-2-3 opgelost is, dat een gesprek, beloftes, aanmelden voor therapie, excuses, intenties en 'afspraken' etc. niks oplossen en ook niet voldoende zijn om daadwerkelijk, blijvend iets te veranderen.
Het beste scenario is dat jullie los van elkaar keihard en langdurig aan jullie zelf gaan werken. (Moet nog zien dat hij dat serieus neemt en langere tijd volhoudt...) en in die periode kunnen jullie niet bij elkaar verblijven.
Pas NA succesvol afronden van langdurige individuele therapie trajecten zou relatietherapie als optie eventueel(!) bespreekbaar kunnen zijn, nog steeds zonder samen onder 1 dak te wonen. (EDIT: Niet met als doel om weer samen te komen, maar voor een normaal/werkbaar co-ouderschap)
Heb je je werkgever al laten weten dat je voorlopig niet in staat bent om te werken en dat je een afspraak met de bedrijfsarts wil?
De oorspronkelijke week is bijna om. Wat ga je nu doen met zijn 'verzoek' om (vandaag?) met hem te praten?
Als je -voor dat gesprek- hem per se wil zien, ga dan niet naar het huis om met hem te praten, maar spreek af op een openbare plek. Als je extra spullen nodig, omdat jullie langere tijd weg blijven, ga die dan samen met iemand ophalen. Voorkom dat je in een 1 op 1 situatie komt.
Ik zou (natuurlijk!) zéker adviseren om NIET terug te gaan. Maak zo snel mogelijk duidelijk dat deze situatie niet 1-2-3 opgelost is, dat een gesprek, beloftes, aanmelden voor therapie, excuses, intenties en 'afspraken' etc. niks oplossen en ook niet voldoende zijn om daadwerkelijk, blijvend iets te veranderen.
Het beste scenario is dat jullie los van elkaar keihard en langdurig aan jullie zelf gaan werken. (Moet nog zien dat hij dat serieus neemt en langere tijd volhoudt...) en in die periode kunnen jullie niet bij elkaar verblijven.
Pas NA succesvol afronden van langdurige individuele therapie trajecten zou relatietherapie als optie eventueel(!) bespreekbaar kunnen zijn, nog steeds zonder samen onder 1 dak te wonen. (EDIT: Niet met als doel om weer samen te komen, maar voor een normaal/werkbaar co-ouderschap)
originalheleen wijzigde dit bericht op 30-06-2023 17:02
Reden: verduidelijking
Reden: verduidelijking
6.55% gewijzigd
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
vrijdag 30 juni 2023 om 12:30
Seriously?OriginalHeleen schreef: ↑30-06-2023 12:02Pas NA succesvol afronden van dat traject zou relatietherapie als optie eventueel(!) bespreekbaar zijn, ook dan in een soort LAT-vorm, dus nog steeds zonder onder 1 dak te wonen.
Relatietherapie met een gaslightende, mishandelende verkrachter?
Waarom zou je je in godsnaam eens dat je je hebt ontworsteld, weer in dat wespennest wagen?
vrijdag 30 juni 2023 om 12:46
Dan heb ik mezelf niet duidelijk uitgedrukt.
Dat zou echt absoluut niet zijn wat IK zou willen voor TO!
Ik hoop echt dat ze zich in 1x definitief weet los te maken van die gek.
In de berichten van TO lees ik echter dat ze heel gevoelig is voor zijn beloftes en dat als hij dan een paar keer (tussen allerlei beschuldigingen en tirades door) schoorvoetend sorry zegt, zij zich daaraan vastklampt en aangrijpt als "zie je nou wel, het gaat nu écht anders worden".
Ik probeerde slechts te schetsen dat ze daar NIET in moet trappen, zich niet moet laten strikken, door het proactief stellen van bepaalde voorwaarden.
Ik denk dat hij snel door de mand zal vallen en hopelijk ziet TO tegen die tijd wel in dat relatietherapie helemaal geen optie is! Na máánden gescheiden van elkaar zal ze veel sterker zijn en hopelijk echt los van hem zijn en ook beter voor zichzelf willen.
Ik probeerde met dat stukje tekst slechts te voorkomen dat ze niet in de valkuil stapt van "hij heeft zich aangemeld voor therapie en is heel erg geschrokken en heeft beloofd mijn grenzen te respecteren, dus we verhuizen samen naar het nieuwe huis voor een nieuwe start".
Hij zal namelijk eisen dat ze sámen moeten zijn om ergens aan te kunnen werken en dat moet ze absoluut zien te voorkomen.
originalheleen wijzigde dit bericht op 30-06-2023 16:58
0.99% gewijzigd
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
vrijdag 30 juni 2023 om 13:17
Omdat je dan de scheiding in harmonie kunt doen en hij niet door blijft zeuren in jarenlange rancune. Hopelijk.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
vrijdag 30 juni 2023 om 13:42
Dream on.Macarinata schreef: ↑30-06-2023 13:17Omdat je dan de scheiding in harmonie kunt doen en hij niet door blijft zeuren in jarenlange rancune. Hopelijk.
vrijdag 30 juni 2023 om 13:47
De kans is groot misschien.. maar er moet ook een gedachte in je hoofd zijn na alles wat er gebeurd en gezegd is..'ik ga niet terug'..Jahallo222 schreef: ↑30-06-2023 10:50En dankjewel voor je bericht Hoerabanaan. Hoewel ik toch ook wel pijnlijk vind om te lezen van het teruggaan. Mijn therapeut zei het ook, dat de kans groot is dat ik toch nog wel terug ga. En ik ken de cijfers en weet hoe het werkt, en toch doet het wel wat met me als mensen dat dan over me denken. Alsof ik niet sterk genoeg ben.
Misschien ben je (nog) niet sterk genoeg. Dat zijn drugs verslaafden, alcohol verslaafden etc vaak ook niet. Maar misschien ben je wel sterk genoeg Jahallo. Dat kan je ook tegen jezelf zeggen.. probeer echt te voorkomen dat je jonge dochter aan nog meer misbruik wordt blootgesteld. Dat blijft prioriteit.
De ex van m'n vriendin hield pas op toen hij voor het eerst echt fysiek geweld gebruikte richting haar... 112 gebeld en hij werd opgepakt. Toen waren ze echt al een poosje uit elkaar. En ja hij kon zich ook heel keurig zich aan alle bekende regels houden, poeslief en charmant zijn. Een poosje.
Toen de kinderen ouder werden ging hij zijn narcistische neigingen op hen botvieren en kwaad over vriendin spreken. Vilein en manipulatief. Heel schadelijk voor zo'n kinderbrein. Vriendin heeft heel erg onderschat hoe dat van invloed is geweest. Dus ze is blij dat ze weg is gegaan toen ze nog relatief jong waren. Ze beginnen nu te puberen en ze hebben veel last van alle trauma's.. en nogmaals gedurende de relatie was er geen fysiek geweld. Wel seks met dwang dus eigenlijk verkrachting.. al kan en durft vriendin er nog steeds niet zo naar te kijken. Te confronterend.
Iets zegt me dat jouw dochter zoiets als bovenstaande ook staat te wachten. En jou dus ook.
Blijf nadenken.... vaar niet op emotie.
enigme wijzigde dit bericht op 30-06-2023 14:01
37.17% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
