Relaties
alle pijlers
Vind jij dit een afknapper of niet?
vrijdag 15 januari 2021 om 15:26
Je komt een leuke man/vrouw tegen, 30+ Maar je komt erachter dat hij/zij nog nooit heeft samengewoond, nog nooit op zichzelf heeft gewoond en dus nog thuis bij ouders woont.
vind je dit dan een afknapper?en waarom wel/ niet?
ik heb dit onlangs meegemaakt en had er in eerste instantie geen problemen mee, maar ik dacht dat hij WEER thuis woonde na een verbroken relatie ipv nog steeds thuis woont..ik woon zelf al vanaf mijn 19e zelfstandig dus kan me niet voorstellen hoe dit is en waarom je dit zou willen. Aan de andere kant snap ik wel dat het tegenwoordig moeilijk is om aan een woning te komen.
Zouden jullie hierom een contact afkappen of er geen problemen mee hebben?
Shoot:d
Jaa mensen, verveel me
vind je dit dan een afknapper?en waarom wel/ niet?
ik heb dit onlangs meegemaakt en had er in eerste instantie geen problemen mee, maar ik dacht dat hij WEER thuis woonde na een verbroken relatie ipv nog steeds thuis woont..ik woon zelf al vanaf mijn 19e zelfstandig dus kan me niet voorstellen hoe dit is en waarom je dit zou willen. Aan de andere kant snap ik wel dat het tegenwoordig moeilijk is om aan een woning te komen.
Zouden jullie hierom een contact afkappen of er geen problemen mee hebben?
Shoot:d
Jaa mensen, verveel me
zaterdag 16 januari 2021 om 14:58
Precies. Jongens in Nederland gaan al decennialang succesvol op kamers op hun 18e en dan zou dat nu ineens niet meer kunnen?
zaterdag 16 januari 2021 om 14:59
Ik zou me ook zorgen maken of een man die al 30 jaar wordt verzorgd door zijn ouder(s) wel een volwaardige partner kan zijn in een relatie of dat hij vooral iemand zoekt die deze zorg-rol overneemt.
Als iemand nooit heeft hoeven stofzuigen of schoonmaken of wassen of koken, pakt diegene het dan wel goed op wanneer dat zelf gedaan moet worden? Het antwoord daarop kan natuurlijk heel goed per 30-jarige verschillen. Ik zou het daarom niet direct als een afknapper benoemen, maar het zou wel iets zijn waar ik meer duidelijkheid over zou willen hebben voordat ik met hem aan een serieuze relatie zou beginnen.
Als iemand nooit heeft hoeven stofzuigen of schoonmaken of wassen of koken, pakt diegene het dan wel goed op wanneer dat zelf gedaan moet worden? Het antwoord daarop kan natuurlijk heel goed per 30-jarige verschillen. Ik zou het daarom niet direct als een afknapper benoemen, maar het zou wel iets zijn waar ik meer duidelijkheid over zou willen hebben voordat ik met hem aan een serieuze relatie zou beginnen.
zaterdag 16 januari 2021 om 15:23
Ook als introvert kun je prima woonruimte vinden zonder veel met huisgenoten te maken te hebben...
Die had ik namelijk ook altijd. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om bij mijn ouders te blijven wonen.
Vanaf 18 uit huis dus. Heb altijd probleemloos woonruimte kunnen vinden (geen sociale huur) nabij Utrecht en in Leiden.
Ik vind thuiswonende mannen ook echt een afknapper. Enige waar ik nog over na wil denken is als ze thuis volledig meedraaien in het huishouden (boodschappen, koken, was, schoonmaak, reparaties/klussen etc).
Als voorbeeld heb ik een goede vriend van mij. Zijn vader is overleden en hij heeft langer bij zijn moeder gewoond totdat hij een geschikt koophuis vond. Hij was wel echt de man des huizes en regelde en deed erg veel. Ook in het huishouden (meer zelfs dan zijn moeder, want verschillende opvattingen over netheid)
Die had ik namelijk ook altijd. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om bij mijn ouders te blijven wonen.
Vanaf 18 uit huis dus. Heb altijd probleemloos woonruimte kunnen vinden (geen sociale huur) nabij Utrecht en in Leiden.
Ik vind thuiswonende mannen ook echt een afknapper. Enige waar ik nog over na wil denken is als ze thuis volledig meedraaien in het huishouden (boodschappen, koken, was, schoonmaak, reparaties/klussen etc).
Als voorbeeld heb ik een goede vriend van mij. Zijn vader is overleden en hij heeft langer bij zijn moeder gewoond totdat hij een geschikt koophuis vond. Hij was wel echt de man des huizes en regelde en deed erg veel. Ook in het huishouden (meer zelfs dan zijn moeder, want verschillende opvattingen over netheid)
zaterdag 16 januari 2021 om 16:01
Mijn beide buren hebben 30+ kinderen die nog thuis wonen.
Aan de ene kant een dochter van 32. Constant zitten ze elkaar in haren (ouders en dochter)
Aan de andere kant een zoon van 31 die nu het huis uitgaat en een dochter van 29 die nog geen aanstalten maakt
Lijkt me vreselijk
Aan de ene kant een dochter van 32. Constant zitten ze elkaar in haren (ouders en dochter)
Aan de andere kant een zoon van 31 die nu het huis uitgaat en een dochter van 29 die nog geen aanstalten maakt
Lijkt me vreselijk
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 16 januari 2021 om 18:27
Als ik hier ook op mag reageren.
Ze geeft nu aan geen binding te hebben met de stad, zowel sociaal als qua werk niet
Op het moment dat er een relatie ontstaat met iemand die in de stad / x km verderop woont. Ontstaat die binden natuurlijk wel en kan die mogelijk nog versterkt worden door nieuwe contacten, hobby s of sport die je eventueel samen gaat doen.
Zo kan het zomaar zo zijn dat iemand die voorheen geen binding had met een bepaalde locatie die binding later toch ontstaat.
Ik vind het niet vreemd dat iemand nu niet ergens wil wonen waar ie nog 0 binding heeft, dit zegt m.i. nog niets over de toekomst.
zaterdag 16 januari 2021 om 18:29
Heb alleen de OP gelezen dus kan zijn dat er nog meer is gezegd wat ik nu niet weet.
In principe zou ik dit een afknapper vinden, niet als iemand nog nooit heeft samengewoond maar wel als iemand nog nooit op zichzelf heeft gewoond.
Maar in de toekomst zal dit vaker zo zijn, het is nu veel moeilijker om een woning te vinden dus jongeren zullen langer thuis wonen denk ik? Alhoewel ik iemand van 30 niet meer onder ‘jongeren’ vind vallen, maar kan me voorstellen dat niet iedereen tegenwoordig op zijn 18e een huis vind
In principe zou ik dit een afknapper vinden, niet als iemand nog nooit heeft samengewoond maar wel als iemand nog nooit op zichzelf heeft gewoond.
Maar in de toekomst zal dit vaker zo zijn, het is nu veel moeilijker om een woning te vinden dus jongeren zullen langer thuis wonen denk ik? Alhoewel ik iemand van 30 niet meer onder ‘jongeren’ vind vallen, maar kan me voorstellen dat niet iedereen tegenwoordig op zijn 18e een huis vind
isa__88 wijzigde dit bericht op 16-01-2021 18:31
16.83% gewijzigd
.
zaterdag 16 januari 2021 om 18:31
-KoekieMonster- schreef: ↑16-01-2021 18:27Als ik hier ook op mag reageren.
Ze geeft nu aan geen binding te hebben met de stad, zowel sociaal als qua werk niet
Op het moment dat er een relatie ontstaat met iemand die in de stad / x km verderop woont. Ontstaat die binden natuurlijk wel en kan die mogelijk nog versterkt worden door nieuwe contacten, hobby s of sport die je eventueel samen gaat doen.
Zo kan het zomaar zo zijn dat iemand die voorheen geen binding had met een bepaalde locatie die binding later toch ontstaat.
Ik vind het niet vreemd dat iemand nu niet ergens wil wonen waar ie nog 0 binding heeft, dit zegt m.i. nog niets over de toekomst.
Maar ik vind het dus weer wel iets zeggen over een persoon als die heel haar leven in het bekende/ de comfortzone blijft zitten. Dat je als 18-jarige (of iets in die buurt) blijkbaar niet die neiging had om je in het onbekende te storten. Dat is toch wel een verschil in karakter of levenswijze, waar iemand prima op af kan knappen.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
zaterdag 16 januari 2021 om 18:41
En als het dan uit gaat weer terug naar de ouders?-KoekieMonster- schreef: ↑16-01-2021 18:27Op het moment dat er een relatie ontstaat met iemand die in de stad / x km verderop woont. Ontstaat die binden natuurlijk wel en kan die mogelijk nog versterkt worden door nieuwe contacten, hobby s of sport die je eventueel samen gaat doen.
zaterdag 16 januari 2021 om 18:48
Maar wie zegt er dat iemand van 30 nooit heeft moeten koken, stofzuigen of schoonmaken?Cherim0ya schreef: ↑16-01-2021 14:59Ik zou me ook zorgen maken of een man die al 30 jaar wordt verzorgd door zijn ouder(s) wel een volwaardige partner kan zijn in een relatie of dat hij vooral iemand zoekt die deze zorg-rol overneemt.
Als iemand nooit heeft hoeven stofzuigen of schoonmaken of wassen of koken, pakt diegene het dan wel goed op wanneer dat zelf gedaan moet worden? Het antwoord daarop kan natuurlijk heel goed per 30-jarige verschillen. Ik zou het daarom niet direct als een afknapper benoemen, maar het zou wel iets zijn waar ik meer duidelijkheid over zou willen hebben voordat ik met hem aan een serieuze relatie zou beginnen.
De huidige generatie moeders werkt ook gewoon (eventueel deeltijds) buitenshuis.
Niet elke vrouw met een kind van 30 die nog in huis woont is persé huisvrouw en doet alles in 't huishouden
.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 16 januari 2021 om 18:48
Ik vind dat ook een afknapper, sowieso vind ik volwassen mannen die:
- Nog thuis wonen
- In een kraakpand wonen
- In een onderhuur studenten studio wonen( met bad/ keuken en toilet delen)
- Op kamers wonen.
Een grote afknapper, dat is meestal ook geen goed voorteken.
- Nog thuis wonen
- In een kraakpand wonen
- In een onderhuur studenten studio wonen( met bad/ keuken en toilet delen)
- Op kamers wonen.
Een grote afknapper, dat is meestal ook geen goed voorteken.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zaterdag 16 januari 2021 om 18:51
Vandaar dat ik ook zeg dat het antwoord verschillend zal zijn voor verschillende 30-jarigenWissewis schreef: ↑16-01-2021 18:48Maar wie zegt er dat iemand van 30 nooit heeft moeten koken, stofzuigen of schoonmaken?
De huidige generatie moeders werkt ook gewoon (eventueel deeltijds) buitenshuis.
Niet elke vrouw met een kind van 30 die nog in huis woont is persé huisvrouw en doet alles in 't huishouden
Even 1 regeltje verder lezen
zaterdag 16 januari 2021 om 20:15
Dat is ook weer afhankelijk van je karakter, wat je belangrijk vindt, hoe je op dat moment in het leven staat.
Ik had niets tegen die stad, want het was/is nog steeds mijn lievelingsstad.
Maar ik had toen niet de behoefte om mijn leuke sociale omgeving op te geven, voor zoiets als enkel woonruimte. Op alle andere vlakken zou ik er op achteruit gaan. Als ik met een beetje geduld ook in mijn woonplaats iets zou kunnen kopen. Moest alleen even geld bij elkaar sparen. Alhoewel ik toen wel eens gezegd heb, misschien ga ik ooit wel de randstad uit, daar zijn de huizen in ieder geval betaalbaar. 
En toen ik ging samenwonen, zijn we niet in mijn dorp gaan samenwonen. Maar ben ik vervolgens naar de andere kant van het land verhuisd en zijn we in een stad gaan samenwonen waar hij op dat moment ook niet woonde.
Dus dat ik voordien niet uit mijn dorp wilde, was ik dat later wel bereid om te doen. Want andere omstandigheden, stukje ouder, verliefd en zo.Dus geen moeite met uit mijn comfortzone stappen, maar waarom wel als het niet nodig is?
Dit inderdaad. Ik woon nu in een stad, waar ik geloof ik 3 keer geweest was voor we dit huis kochten. Inclusief 2x voor bezichtigen van een huis. Partner werkte er alleen maar. Vervolgens zijn we ook nog eens geëmigreerd naar een land waren we nog nooit waren geweest.-KoekieMonster- schreef: ↑16-01-2021 18:27Als ik hier ook op mag reageren.
Ze geeft nu aan geen binding te hebben met de stad, zowel sociaal als qua werk niet
Op het moment dat er een relatie ontstaat met iemand die in de stad / x km verderop woont. Ontstaat die binden natuurlijk wel en kan die mogelijk nog versterkt worden door nieuwe contacten, hobby s of sport die je eventueel samen gaat doen.
Zo kan het zomaar zo zijn dat iemand die voorheen geen binding had met een bepaalde locatie die binding later toch ontstaat.
Ik vind het niet vreemd dat iemand nu niet ergens wil wonen waar ie nog 0 binding heeft, dit zegt m.i. nog niets over de toekomst.
LaFolie schreef: ↑16-01-2021 18:31Maar ik vind het dus weer wel iets zeggen over een persoon als die heel haar leven in het bekende/ de comfortzone blijft zitten. Dat je als 18-jarige (of iets in die buurt) blijkbaar niet die neiging had om je in het onbekende te storten. Dat is toch wel een verschil in karakter of levenswijze, waar iemand prima op af kan knappen.
Maar kun je dat alleen aflezen van iemands zijn woonplaats? Hoe zit het dan met andere zaken? Reizen, interesses, activiteiten, hobby's. Iemand kan bevoorbeeld wel elk jaar 4 weken met de rugzak op vakantie gaan en gewoon op de bonnefooi ergens heen waar je de taal niet van kent. Of wil elk jaar een nieuwe cursus doen. Of gaat jaarlijks met onbekenden/vrienden naar een festival? Of werkt als interimmer/consultant en heeft steeds andere werkgevers/opdrachten. Of ontslag neemt als een baan niet meer bevalt ipv blijven zitten want je weet wat je hebt, niet wat je krijgt.
Wat is dan meer binnen je comfortzone blijven. Altijd in dezelfde woonplaats blijven wonen, maar wel regelmatig nieuwe dingen doen. Of één keer verhuizen naar een andere plaats en vervolgens elk jaar hetzelfde te blijven doen.
Het is nu eenmaal niet zo zwart-wit.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 16 januari 2021 om 20:26
Het hele idee dat je alleen maar een dorp verder kijkt op je 18e en dan een stad verder, maar dat dat allemaal al te ver is, want je wil dichtbij familie, vrienden en werk blijven, terwijl je het dan hebt over een kilometer of 30-40 misschien? Dan ben je 18 en staat de hele wereld voor je open. Zo zonde.LaFolie schreef: ↑16-01-2021 18:31Maar ik vind het dus weer wel iets zeggen over een persoon als die heel haar leven in het bekende/ de comfortzone blijft zitten. Dat je als 18-jarige (of iets in die buurt) blijkbaar niet die neiging had om je in het onbekende te storten. Dat is toch wel een verschil in karakter of levenswijze, waar iemand prima op af kan knappen.
Die instelling staat zo ver van me af, dat ik er niks mee zou kunnen. Het zou me erg beklemmen als iemand waarmee ik mijn leven deel, zo in het leven staat. Dat gaat je hoe dan ook beperken in de mogelijkheden die je zelf hebt, want voor die ander is alles eng en ver en spannend.
zaterdag 16 januari 2021 om 20:30
Applaus applaus! Jij bent het voorbeeld voor de samenleving, zoals jij het doet, zo hoort het!Metallover schreef: ↑16-01-2021 08:08Nee uiteraard niet.
Maar goed ik heb altijd bijbaantjes gehad naast mijn studie.
Ik vind het absurd dat iedereen tegenwoordig maar hoge bedragen leent, of alles van ouders krijgt. Is het luiigheid?
Waarom werkt je huisgenoot er niet bij?
Laat iedereen zijn eigen keuzes maken, en de eigen beweegredenen hebben! Dat maakt mensen niks minder dan jij.
zaterdag 16 januari 2021 om 20:31
Het komt er meestal op neer dat de ouders hun eigen huishouden voeren en het kind in de kindrol blijft, zolang het thuis woont. Dat patroon is er nu eenmaal en is moeilijk te doorbreken.Wissewis schreef: ↑16-01-2021 18:48Maar wie zegt er dat iemand van 30 nooit heeft moeten koken, stofzuigen of schoonmaken?
De huidige generatie moeders werkt ook gewoon (eventueel deeltijds) buitenshuis.
Niet elke vrouw met een kind van 30 die nog in huis woont is persé huisvrouw en doet alles in 't huishouden
Hoogstens kookt zo'n man eens een keer per week, doet eens per week zijn eigen wasje en draagt een paar honderd euro af aan kostgeld, maar daarmee stopt het in de meeste gevallen toch wel.
Af en toe helpen in het huishouden van je ouders, is iets anders dan zelfstandig je eigen huishouden voeren en alles zelf regelen en betalen.
zaterdag 16 januari 2021 om 20:37
Blankepit heeft wel gelijk. Zo liggen de cijfers en de feiten. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Ik bijvoorbeeld.Majime schreef: ↑16-01-2021 12:01Voor mij is dit wel nieuw. Hoe zou dit komen, denk je? Het lijkt me cultureel bepaald, want in allerlei delen van de wereld en in vroegere tijden redden jonge mannen zich prima zelfstandig. Vaak al vanaf een jaar of 16-18. Zij worden daar als vol aangezien en zo gedragen zij zich ook.
Het lijkt iets van de laatste jaren te zijn dat we volwassenen van 20-25 blijven behandelen alsof het kleine kinderen zijn.
zaterdag 16 januari 2021 om 20:56
Inderdaad, vind ik ook.
Jong op kamers of lang thuis blijven wonen om te sparen voor een koopwoning kunnen beide goede, weloverwogen beslissingen zijn. Ik vind het een niet beter dan het ander.
Hier in de omgeving overigens ook flink wat mensen die tijdens hun studie op kamers gaan en daarna tot ver in de 20 weer thuis wonen. Niet heel vreemd met de huidige huizenmarkt.
zaterdag 16 januari 2021 om 21:10
Maar zoals je op de 18e bent, blijf je toch niet je hele leven? Als iemand op zijn 18e besluit nog lekker thuis te blijven wonen, zegt niets over hoe iemand op zijn 30e leeft. Of wat diegene in de tussenliggende jaren heeft gedaan. De een is op 18 nog niet toe aan een volledig zelfstandig leven en de ander snakt er gewoon al naar op zijn 15e. De een gaat op zijn 18e op kamers in die ene stad, en blijft daar de rest van zijn leven wonen. De ander verhuist op zijn 30e naar de andere kant van land en blijft daar de rest van het leven wonen. Waarom niet als het bevalt is het toch prima. Dat zegt namelijk niets over iemand zijn interesse in nieuwe dingen of ervaringen.Majime schreef: ↑16-01-2021 20:26Het hele idee dat je alleen maar een dorp verder kijkt op je 18e en dan een stad verder, maar dat dat allemaal al te ver is, want je wil dichtbij familie, vrienden en werk blijven, terwijl je het dan hebt over een kilometer of 30-40 misschien? Dan ben je 18 en staat de hele wereld voor je open. Zo zonde.
Die instelling staat zo ver van me af, dat ik er niks mee zou kunnen. Het zou me erg beklemmen als iemand waarmee ik mijn leven deel, zo in het leven staat. Dat gaat je hoe dan ook beperken in de mogelijkheden die je zelf hebt, want voor die ander is alles eng en ver en spannend.
Je doet net of iemand op zijn 18e al vastgeroest zit als diegene niet de behoefte voelt om naar de andere kant van het land te verhuizen als alles dat ze nodig hebben in de buurt is. Als iedereen in jouw jeugdomgeving maar weg gaat, dan is dat blijkbaar voor veel mensen geen aantrekkelijke omgeving om te blijven. Maar die mensen gaan naar een omgeving die ze wel aanspreekt. De mensen die daar al wonen zullen niet zo snel weg gaan, want het is daar leuk! Daarom komen al die andere mensen daar juist naartoe!
En vergeet niet dat wat vroeg uit huis gaan voor iemand betekent, verschilt van persoon tot persoon. De een bloeit op, de ander wordt juist onzeker, en 1000 andere mogelijkheden en combinaties.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 16 januari 2021 om 21:17
Je moet tegenwoordig als alleenstaande jongere erg lang sparen, voordat je een woning in de regio waar ik woon, kunt kopen. Dan is het niet gek dat je lang thuis woont. Het alternatief is namelijk erg duur huren in de vrije sector, want sociale huurwoningen voor alleenstaanden zijn er hier nagenoeg niet. De enkele woning die er vrij komt, gaat vrijwel altijd naar een statushouder. Duur huren betekent dat je ook niet meer kunt kopen, want je houdt netto niets meer van je salaris over na het betalen van je huur. Laat staan dat je nog kunt sparen.isa__88 schreef: ↑16-01-2021 18:29Heb alleen de OP gelezen dus kan zijn dat er nog meer is gezegd wat ik nu niet weet.
In principe zou ik dit een afknapper vinden, niet als iemand nog nooit heeft samengewoond maar wel als iemand nog nooit op zichzelf heeft gewoond.
Maar in de toekomst zal dit vaker zo zijn, het is nu veel moeilijker om een woning te vinden dus jongeren zullen langer thuis wonen denk ik? Alhoewel ik iemand van 30 niet meer onder ‘jongeren’ vind vallen, maar kan me voorstellen dat niet iedereen tegenwoordig op zijn 18e een huis vind
zaterdag 16 januari 2021 om 21:18
Maar het gaat om iemand van 30+ die nog steeds thuis woont. Die heeft dus nog nooit zo'n stap voor zichzelf ondernomen.dianaf schreef: ↑16-01-2021 21:10Maar zoals je op de 18e bent, blijf je toch niet je hele leven? Als iemand op zijn 18e besluit nog lekker thuis te blijven wonen, zegt niets over hoe iemand op zijn 30e leeft. Of wat diegene in de tussenliggende jaren heeft gedaan. De een is op 18 nog niet toe aan een volledig zelfstandig leven en de ander snakt er gewoon al naar op zijn 15e. De een gaat op zijn 18e op kamers in die ene stad, en blijft daar de rest van zijn leven wonen. De ander verhuist op zijn 30e naar de andere kant van land en blijft daar de rest van het leven wonen. Waarom niet als het bevalt is het toch prima. Dat zegt namelijk niets over iemand zijn interesse in nieuwe dingen of ervaringen.
Je doet net of iemand op zijn 18e al vastgeroest zit als diegene niet de behoefte voelt om naar de andere kant van het land te verhuizen als alles dat ze nodig hebben in de buurt is. Als iedereen in jouw jeugdomgeving maar weg gaat, dan is dat blijkbaar voor veel mensen geen aantrekkelijke omgeving om te blijven. Maar die mensen gaan naar een omgeving die ze wel aanspreekt. De mensen die daar al wonen zullen niet zo snel weg gaan, want het is daar leuk! Daarom komen al die andere mensen daar juist naartoe!
En vergeet niet dat wat vroeg uit huis gaan voor iemand betekent, verschilt van persoon tot persoon. De een bloeit op, de ander wordt juist onzeker, en 1000 andere mogelijkheden en combinaties.
zaterdag 16 januari 2021 om 21:25
Dit dus.Wennas schreef: ↑16-01-2021 20:56Inderdaad, vind ik ook.
Jong op kamers of lang thuis blijven wonen om te sparen voor een koopwoning kunnen beide goede, weloverwogen beslissingen zijn. Ik vind het een niet beter dan het ander.
Hier in de omgeving overigens ook flink wat mensen die tijdens hun studie op kamers gaan en daarna tot ver in de 20 weer thuis wonen. Niet heel vreemd met de huidige huizenmarkt.
Ik ben na 1 jaar studie enkel op kamers gegaan omdat ik het gependel elke dag zat was.
Maar op vrijdag nam ik toch écht de eerste trein terug naar huis en in de vakanties zat ik daar ook.
Kon mijn moeder mooi de was doen
.Mijn kamer diende alleen om van maandag tot vrijdag vlot naar de les te raken.
Als ik op mijn 21ste mijn nu man niet was tegengekomen (die 14 jaar ouder is en een eigen huurappartement had), was ik na mijn afstuderen gewoon weer terug een aantal jaar voltijds thuis - bij hen - gaan wonen.
Mijn ouders betaalden mijn studies en alles errond, dus ook daar had ik geen omkijken naar op mijn 20 à 22
.Toen ik op mijn 23ste afstudeerde en bij vriend - nu man - introk was het nochtans geen hogere wiskunde waar ik jaren voor alleen moest hebben gewoond.
(Ook hij is trouwens eens hij afgestudeerd was eerst een paar jaar terug bij zijn ouders gaan wonen tot ie stabiel werk had.
De huur moest ergens van betaald worden.
De huisbaas gaat niet staan wachten op zijn huur tot je ooit weer eens werk hebt als je van interim-job naar interim-job en periodes werkloosheid hopt.)
Man was trouwens 32 toen ie het huis uit ging.
Ik 23 toen ik bij hem introk.
3 keer raden ... Mijn moeder is stukken bemoeizuchtiger dan de zijne
.Ook al woont ze nog eens 10 keer dichterbij dan die van mij.
wissewis wijzigde dit bericht op 16-01-2021 21:27
6.45% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 16 januari 2021 om 21:26
Ik had dit een beetje met mijn huidige partner.
Heeft wel tijdens studie op kamers gewoond en daarna ook samengewoond, maar woonde vanaf zijn 26ste weer bij zijn moeder, en hij was inmiddels al 38.
Wel een bijzondere constructie, want hypotheek stond ook echt op hun beider namen.
Moeder kookte en maakte schoon, maar moet zeggen dat ik er nooit verder iets van gemerkt heb qua samenwonen. Hij verwacht echt niet dat ik het huishouden doe, hij doet zelfs eerder meer dan ik.
Het meest vreemde van alles vond (en vind) ik dat hij het helemaal niet goed met zijn moeder kan vinden. Ik snap écht niet dat hij zo lang daar heeft gewoond en hij geeft nu zelf aan het ook niet meer te snappen.
Heeft wel tijdens studie op kamers gewoond en daarna ook samengewoond, maar woonde vanaf zijn 26ste weer bij zijn moeder, en hij was inmiddels al 38.
Wel een bijzondere constructie, want hypotheek stond ook echt op hun beider namen.
Moeder kookte en maakte schoon, maar moet zeggen dat ik er nooit verder iets van gemerkt heb qua samenwonen. Hij verwacht echt niet dat ik het huishouden doe, hij doet zelfs eerder meer dan ik.
Het meest vreemde van alles vond (en vind) ik dat hij het helemaal niet goed met zijn moeder kan vinden. Ik snap écht niet dat hij zo lang daar heeft gewoond en hij geeft nu zelf aan het ook niet meer te snappen.
