Relaties
alle pijlers
Voel jij je een team in je relatie?
donderdag 24 oktober 2024 om 19:20
Hier op deze pijler komen veel voorbeelden voorbij van relaties waarin het niet goed loopt (logisch, bij een fantastische relatie is er minder behoefte om erover te schrijven). Vrouwen die zich voelen moederen over hun partner, ongelijkheid, dominantie, frustraties, eenzaamheid.
Vaak is de oplossing dat je een team moet vormen met je partner. In plaats van vijanden of afstandelijke onderhandelaars te zijn. Maar hoe bereik je dat? Voelen jullie je een team met je partner? En zo ja, hoe heb je dat bereikt?
Vaak is de oplossing dat je een team moet vormen met je partner. In plaats van vijanden of afstandelijke onderhandelaars te zijn. Maar hoe bereik je dat? Voelen jullie je een team met je partner? En zo ja, hoe heb je dat bereikt?
donderdag 24 oktober 2024 om 23:49
Karakters. Hij kan niet tegen ruzie dus wil het gelijk uitpraten of een compromis zoeken en ik draag mijn hart op de tong. Ik ben niet iemand die dingen lijdzaam ondergaat, makkelijk dingen naar achter duwt. Daardoor krijgt gewoon niets de kans om onderhuids op te bouwen of scheef te groeien.
En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.
En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 25 oktober 2024 om 06:54
lemoos2 schreef: ↑24-10-2024 23:49Karakters. Hij kan niet tegen ruzie dus wil het gelijk uitpraten of een compromis zoeken en ik draag mijn hart op de tong. Ik ben niet iemand die dingen lijdzaam ondergaat, makkelijk dingen naar achter duwt. Daardoor krijgt gewoon niets de kans om onderhuids op te bouwen of scheef te groeien.
En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.
Dit herken ik ook wel. Ik heb dat ook niet. Mijn zus koos voor fulltime zorg voor kinderen en huishouden. Voor alles wat haar partner nalaat heeft zij een oplossing. Die ze zelf uitvoert. Ze hebben nooit ruzie terwijl er één best ontevreden is.
Tja, dat heb ik dus echt niet. Ik ben niet bereid mijn hele leven om dat van mijn gezinsleden en zeker niet mijn partner heen te plooien.
vrijdag 25 oktober 2024 om 07:28
De enige voorwaarde voor een dergelijke groepsvorming is dat je allebei hetzelfde doel hebt. Helaas had mijn man jarenlang een ander doel dan ik. Hij ging voor zichzelf, ik ging voor het gezin. Dus nee, wij waren geen team. Inmiddels ga ik ook voor mezelf. Nu zijn we dus nog steeds geen team, maar ik ben wel een stuk gelukkiger.
vrijdag 25 oktober 2024 om 08:55
De vader van mijn kinderen en ik waren een prima team. We hebben twee prachtige kinderen samen opgevoed tot evenwichtige volwassen, het huishouden liep op rolletjes.
Heel lang geleden gebruikten managers op mijn werk te (afgrijselijke) slogan: "there is no I in "team"". There is no us or we in "team" either, zei ik dan.
En dat is precies hoe het was met de vader van mijn kinderen.
Zoals iemand hier boven al min of meer zegt: het is geen aangenomen werk.
Heel lang geleden gebruikten managers op mijn werk te (afgrijselijke) slogan: "there is no I in "team"". There is no us or we in "team" either, zei ik dan.
En dat is precies hoe het was met de vader van mijn kinderen.
Zoals iemand hier boven al min of meer zegt: het is geen aangenomen werk.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 25 oktober 2024 om 10:30
vrijdag 25 oktober 2024 om 10:39
lemoos2 schreef: ↑24-10-2024 23:49Karakters. Hij kan niet tegen ruzie dus wil het gelijk uitpraten of een compromis zoeken en ik draag mijn hart op de tong. Ik ben niet iemand die dingen lijdzaam ondergaat, makkelijk dingen naar achter duwt. Daardoor krijgt gewoon niets de kans om onderhuids op te bouwen of scheef te groeien.
En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.
Hier precies hetzelfde, ook qua karakters. Dingetjes worden gelijk aangekaart en sudderen nauwelijks door.
Ook ik accepteer heel weinig opoffering van mij. Voel me soms wel een beetje schuldig naar mijn partner als ik weer op mijn strepen ga staan, omdat er ook zoveel vrouwen zijn die dat niet doen. Maar mede dat heeft er wel voor gezorgd dat man en ik echt een gelijkwaardig team zijn. Geen van beiden hoeft zich op te offeren, maar we willen wel allebei dat onze relatie fijn is en doen of laten daar graag dingen voor. Niet omdat het van de ander moet, maar omdat we beseffen dat de keuzes van de een impact hebben op de vrijheid van de ander. Dat kan niet zonder goed overleg en zonder consessies van allebei soms.
zaterdag 26 oktober 2024 om 09:27
dinsdag 29 oktober 2024 om 16:42
dinsdag 29 oktober 2024 om 16:55
Doet mij weer denken aanHexopbezemsteel schreef: ↑25-10-2024 08:55De vader van mijn kinderen en ik waren een prima team. We hebben twee prachtige kinderen samen opgevoed tot evenwichtige volwassen, het huishouden liep op rolletjes.
Heel lang geleden gebruikten managers op mijn werk te (afgrijselijke) slogan: "there is no I in "team"". There is no us or we in "team" either, zei ik dan.
En dat is precies hoe het was met de vader van mijn kinderen.
Zoals iemand hier boven al min of meer zegt: het is geen aangenomen werk.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 29 oktober 2024 om 17:01
Ja dat herken ik wel alleen voel ik mij er niet schuldig om. In onze begindagen vergeleek man wel eens met anderen maar dan was ik altijd zo gemeen om te zeggen: ‘Ja maar dat snap ik wel, die vent heeft hun hele zolder eigenhandig verbouwd dus daar kan wat tegenover staan. Jij kunt dat niet, iets bouwen’. Maar dan mocht ik natuurlijk niet vergelijken . En dan kwam ik tot de conclusie dat als we allebei niets speciaals hadden om in te brengen qua ‘superpower’, ik ook niet inzag waarom hij dan recht zou hebben op meer tegemoetkoming ten koste van mijzelf.Tavistock schreef: ↑25-10-2024 10:39Hier precies hetzelfde, ook qua karakters. Dingetjes worden gelijk aangekaart en sudderen nauwelijks door.
Ook ik accepteer heel weinig opoffering van mij. Voel me soms wel een beetje schuldig naar mijn partner als ik weer op mijn strepen ga staan, omdat er ook zoveel vrouwen zijn die dat niet doen. Maar mede dat heeft er wel voor gezorgd dat man en ik echt een gelijkwaardig team zijn. Geen van beiden hoeft zich op te offeren, maar we willen wel allebei dat onze relatie fijn is en doen of laten daar graag dingen voor. Niet omdat het van de ander moet, maar omdat we beseffen dat de keuzes van de een impact hebben op de vrijheid van de ander. Dat kan niet zonder goed overleg en zonder consessies van allebei soms.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 31 oktober 2024 om 15:35
Soms wel soms niet. Als het komt op onze kinderen dan wel, maar we zijn nu druk bezig met de verbouwing en ik heb het gevoel dat ik er alleen voor sta. Hij wil zelf nauwelijks tot nooit initiatief tonen in het bepalen of zoeken naar bijvoorbeeld materialen voor ons huis. Hij is ook niet echt een klusser, maar ik vind het raar dat het nu een beetje op mij wordt gegooid en het in mijn handen ligt. Ik heb het gevoel dat ik alles regel, terwijl ik niet heel veel verstand heb.....
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in