Voel jij je een team in je relatie?

24-10-2024 19:20 41 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier op deze pijler komen veel voorbeelden voorbij van relaties waarin het niet goed loopt (logisch, bij een fantastische relatie is er minder behoefte om erover te schrijven). Vrouwen die zich voelen moederen over hun partner, ongelijkheid, dominantie, frustraties, eenzaamheid.

Vaak is de oplossing dat je een team moet vormen met je partner. In plaats van vijanden of afstandelijke onderhandelaars te zijn. Maar hoe bereik je dat? Voelen jullie je een team met je partner? En zo ja, hoe heb je dat bereikt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Magpie schreef:
24-10-2024 19:59
Is van Van Dik Hout! Uit "Alles of niets".
En ik ben niet je vriend, nee ik ben je geliefde.

OT: dat dus.

Dat kwam ik ook zeggen!
Geweldig nummer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Karakters. Hij kan niet tegen ruzie dus wil het gelijk uitpraten of een compromis zoeken en ik draag mijn hart op de tong. Ik ben niet iemand die dingen lijdzaam ondergaat, makkelijk dingen naar achter duwt. Daardoor krijgt gewoon niets de kans om onderhuids op te bouwen of scheef te groeien.

En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
-
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
24-10-2024 23:49
Karakters. Hij kan niet tegen ruzie dus wil het gelijk uitpraten of een compromis zoeken en ik draag mijn hart op de tong. Ik ben niet iemand die dingen lijdzaam ondergaat, makkelijk dingen naar achter duwt. Daardoor krijgt gewoon niets de kans om onderhuids op te bouwen of scheef te groeien.

En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.

Dit herken ik ook wel. Ik heb dat ook niet. Mijn zus koos voor fulltime zorg voor kinderen en huishouden. Voor alles wat haar partner nalaat heeft zij een oplossing. Die ze zelf uitvoert. Ze hebben nooit ruzie terwijl er één best ontevreden is.

Tja, dat heb ik dus echt niet. Ik ben niet bereid mijn hele leven om dat van mijn gezinsleden en zeker niet mijn partner heen te plooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
roodblad schreef:
24-10-2024 19:20
Vaak is de oplossing dat je een team moet vormen met je partner. In plaats van vijanden of afstandelijke onderhandelaars te zijn. Maar hoe bereik je dat?

De enige voorwaarde voor een dergelijke groepsvorming is dat je allebei hetzelfde doel hebt. Helaas had mijn man jarenlang een ander doel dan ik. Hij ging voor zichzelf, ik ging voor het gezin. Dus nee, wij waren geen team. Inmiddels ga ik ook voor mezelf. Nu zijn we dus nog steeds geen team, maar ik ben wel een stuk gelukkiger.
Alle reacties Link kopieren Quote
De vader van mijn kinderen en ik waren een prima team. We hebben twee prachtige kinderen samen opgevoed tot evenwichtige volwassen, het huishouden liep op rolletjes.

Heel lang geleden gebruikten managers op mijn werk te (afgrijselijke) slogan: "there is no I in "team"". There is no us or we in "team" either, zei ik dan.

En dat is precies hoe het was met de vader van mijn kinderen.

Zoals iemand hier boven al min of meer zegt: het is geen aangenomen werk.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk het wel, zelfs meer team dan partners of beminden. Samen die tent opzetten in noodweer zonder bekvechten zou prima gaan, vervolgens samen vrijen in die tent of warm tegen elkaar aankruipen lijkt dan weer onmogelijk.
Maar of dat nou zo'n goed teken is? :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
24-10-2024 23:49
Karakters. Hij kan niet tegen ruzie dus wil het gelijk uitpraten of een compromis zoeken en ik draag mijn hart op de tong. Ik ben niet iemand die dingen lijdzaam ondergaat, makkelijk dingen naar achter duwt. Daardoor krijgt gewoon niets de kans om onderhuids op te bouwen of scheef te groeien.

En heel eerlijk: ik denk ook dat ik minder opofferingsgezind ben dan de meeste vrouwen die ik ken. Natuurlijk is het geven en nemen, heeft de één even een mindere of drukke periode dan de ander, etc. Maar in veel situaties die ik hoor en hier lees… daar ben ik te egocentrisch voor. Echt niet dat partner hier èn nog een studie zou gaan volgen naast werk èn nog eens twee avonden en een zaterdagochtend kon besteden aan sport om ‘stoom af te blazen’ en dat ik alleen kon opdraaien voor eigen werk, huishouden, klein kind en huisdieren in de tussentijd. En dan ook nog ‘dankbaar’ moeten zijn als hij zelf de vuile sportkleding in de wasmand heeft gekieperd.


Hier precies hetzelfde, ook qua karakters. Dingetjes worden gelijk aangekaart en sudderen nauwelijks door.

Ook ik accepteer heel weinig opoffering van mij. Voel me soms wel een beetje schuldig naar mijn partner als ik weer op mijn strepen ga staan, omdat er ook zoveel vrouwen zijn die dat niet doen. Maar mede dat heeft er wel voor gezorgd dat man en ik echt een gelijkwaardig team zijn. Geen van beiden hoeft zich op te offeren, maar we willen wel allebei dat onze relatie fijn is en doen of laten daar graag dingen voor. Niet omdat het van de ander moet, maar omdat we beseffen dat de keuzes van de een impact hebben op de vrijheid van de ander. Dat kan niet zonder goed overleg en zonder consessies van allebei soms.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, ik voel mij geen team
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn man is een betere teamplayer dan ik in elk geval .
Alle reacties Link kopieren Quote
Begrip, acceptatie dat ik ik ben en hij hij, en elkaar in de waarde laten. Wij zijn een team omdat we het beste voor elkaar willen en elkaar helpen waar nodig.

Neemt niet weg dat het niet altijd even soepel gaat en we in discussies ook wel kunnen botsen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Magpie schreef:
24-10-2024 19:59
Is van Van Dik Hout! Uit "Alles of niets".
En ik ben niet je vriend, nee ik ben je geliefde.

OT: dat dus.
Je hebt gelijk! Ik hoor het hem zingen met zijn achter in de keel geknepen stem. Niet de goede stem van Huub van der Lubbe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
25-10-2024 08:55
De vader van mijn kinderen en ik waren een prima team. We hebben twee prachtige kinderen samen opgevoed tot evenwichtige volwassen, het huishouden liep op rolletjes.

Heel lang geleden gebruikten managers op mijn werk te (afgrijselijke) slogan: "there is no I in "team"". There is no us or we in "team" either, zei ik dan.

En dat is precies hoe het was met de vader van mijn kinderen.

Zoals iemand hier boven al min of meer zegt: het is geen aangenomen werk.
Doet mij weer denken aan
Afbeelding
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Tavistock schreef:
25-10-2024 10:39
Hier precies hetzelfde, ook qua karakters. Dingetjes worden gelijk aangekaart en sudderen nauwelijks door.

Ook ik accepteer heel weinig opoffering van mij. Voel me soms wel een beetje schuldig naar mijn partner als ik weer op mijn strepen ga staan, omdat er ook zoveel vrouwen zijn die dat niet doen. Maar mede dat heeft er wel voor gezorgd dat man en ik echt een gelijkwaardig team zijn. Geen van beiden hoeft zich op te offeren, maar we willen wel allebei dat onze relatie fijn is en doen of laten daar graag dingen voor. Niet omdat het van de ander moet, maar omdat we beseffen dat de keuzes van de een impact hebben op de vrijheid van de ander. Dat kan niet zonder goed overleg en zonder consessies van allebei soms.
Ja dat herken ik wel alleen voel ik mij er niet schuldig om. In onze begindagen vergeleek man wel eens met anderen maar dan was ik altijd zo gemeen om te zeggen: ‘Ja maar dat snap ik wel, die vent heeft hun hele zolder eigenhandig verbouwd dus daar kan wat tegenover staan. Jij kunt dat niet, iets bouwen’. Maar dan mocht ik natuurlijk niet vergelijken :P. En dan kwam ik tot de conclusie dat als we allebei niets speciaals hadden om in te brengen qua ‘superpower’, ik ook niet inzag waarom hij dan recht zou hebben op meer tegemoetkoming ten koste van mijzelf.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Soms wel soms niet. Als het komt op onze kinderen dan wel, maar we zijn nu druk bezig met de verbouwing en ik heb het gevoel dat ik er alleen voor sta. Hij wil zelf nauwelijks tot nooit initiatief tonen in het bepalen of zoeken naar bijvoorbeeld materialen voor ons huis. Hij is ook niet echt een klusser, maar ik vind het raar dat het nu een beetje op mij wordt gegooid en het in mijn handen ligt. Ik heb het gevoel dat ik alles regel, terwijl ik niet heel veel verstand heb.....
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
29-10-2024 16:55
Doet mij weer denken aan
Afbeelding
Wahaha, die is geweldig!
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven