Relaties
alle pijlers
vreemdgegaan!!!
zondag 25 november 2007 om 20:23
Ik ben hier omdat ik iets heb gedaan waar ik absoluut niet trots op ben, ik voel me zwaarklote en wil gewoon me verhaal kwijt.
en weet absoluut niet meer wat ik moet doen. ben benieuwd naar reacties van anderen die ook zoiets hebben meegemaakt.
mijn vriend is voor zijn werk in het buitenland, en komt over 2 weken terug. we hadden pas 3 maanden een relatie voordat hij wegging, en had beloofd dat ik op hem zou wachten.
we hebben de laatste tijd zoveel ruzie gehad! spreken elkaar elke dag op msn. voelde me er echt rot door, daar komt nog bij dat we gaan samenwonen als hij terug is. we hebben het huis al, en meubels gekocht enzo. Ok, dat gaat nog wel. daar komt nog bij dat hij erg jaloers is, op een gegeven moment zei hij vaak dat hij het echt niet leuk vond als ik ging stappen enzo. als hij er niet bij is. Dus ik deed dat echt veel minder, omdat ik hem zo mis, en steeds de hoop heb dat het goedkomt en allemaal wel bijdraait als hij weer in nederland is. Na een tijdje werd ik het zat op een zaterdagavond, is nu 2 weken geleden ging ik stappen met mijn vriendinnen. dat was op een avond dat we weer hele erge ruzie hadden gehad op msn. Het was erg gezellig, en voelde me na een hele lange tijd weer gewoon mezelf, en niet meer de hele tijd bang om iets verkeerds te doen. op het einde van de avond kwam ik een oude collega tegen, waar ik lang mee stond te kletsen. echt heel leuk om hem weer te zien, we hadden flink wat gedronken en ja je raad het al. het was zo heerlijk om gewoon mijn verhaal kwijt te kunnen over mijn vriend enzo, en door hem ging ik dus denken : wil ik wel met hem samenwonen?? is dit wel wat ik wil? ik ben met hem mee naar huisgegaan en we hebben het gedaan! ja heel erg! ik heb er ook best spijt van maar aan de andere kant voelt het wel heel goed met hem. We smsen heel veel, en hebben vorige week weer een keer afgesproken. echt heel erg, dat weet ik en gister heb ik hem ook nog gezien. Toen vroeg hij of ik weer mee ging, maar toen heb ik nee gezegt. Ik zit nu zo verstrikt in wat ik wel of niet wil. Voel me ook echt schuldig tegenover mijn vriend. Die over 2 wkn thuis komt, en waar ik mee ga samenwonen.
ik weet dus ook niet of ik dat wel wil, want die andere jongen vind ik ook heel leuk. en die is heel anders dan mijn eigen vriend.
Ik weet niet meer wat ik moet doen! als ik het hem vertel dan wordt ie helemaal gek. dat weet ik. maar ik kan niet leven met een leugen. Hoe zouden jullie hier mee om gaan?
en weet absoluut niet meer wat ik moet doen. ben benieuwd naar reacties van anderen die ook zoiets hebben meegemaakt.
mijn vriend is voor zijn werk in het buitenland, en komt over 2 weken terug. we hadden pas 3 maanden een relatie voordat hij wegging, en had beloofd dat ik op hem zou wachten.
we hebben de laatste tijd zoveel ruzie gehad! spreken elkaar elke dag op msn. voelde me er echt rot door, daar komt nog bij dat we gaan samenwonen als hij terug is. we hebben het huis al, en meubels gekocht enzo. Ok, dat gaat nog wel. daar komt nog bij dat hij erg jaloers is, op een gegeven moment zei hij vaak dat hij het echt niet leuk vond als ik ging stappen enzo. als hij er niet bij is. Dus ik deed dat echt veel minder, omdat ik hem zo mis, en steeds de hoop heb dat het goedkomt en allemaal wel bijdraait als hij weer in nederland is. Na een tijdje werd ik het zat op een zaterdagavond, is nu 2 weken geleden ging ik stappen met mijn vriendinnen. dat was op een avond dat we weer hele erge ruzie hadden gehad op msn. Het was erg gezellig, en voelde me na een hele lange tijd weer gewoon mezelf, en niet meer de hele tijd bang om iets verkeerds te doen. op het einde van de avond kwam ik een oude collega tegen, waar ik lang mee stond te kletsen. echt heel leuk om hem weer te zien, we hadden flink wat gedronken en ja je raad het al. het was zo heerlijk om gewoon mijn verhaal kwijt te kunnen over mijn vriend enzo, en door hem ging ik dus denken : wil ik wel met hem samenwonen?? is dit wel wat ik wil? ik ben met hem mee naar huisgegaan en we hebben het gedaan! ja heel erg! ik heb er ook best spijt van maar aan de andere kant voelt het wel heel goed met hem. We smsen heel veel, en hebben vorige week weer een keer afgesproken. echt heel erg, dat weet ik en gister heb ik hem ook nog gezien. Toen vroeg hij of ik weer mee ging, maar toen heb ik nee gezegt. Ik zit nu zo verstrikt in wat ik wel of niet wil. Voel me ook echt schuldig tegenover mijn vriend. Die over 2 wkn thuis komt, en waar ik mee ga samenwonen.
ik weet dus ook niet of ik dat wel wil, want die andere jongen vind ik ook heel leuk. en die is heel anders dan mijn eigen vriend.
Ik weet niet meer wat ik moet doen! als ik het hem vertel dan wordt ie helemaal gek. dat weet ik. maar ik kan niet leven met een leugen. Hoe zouden jullie hier mee om gaan?
zondag 25 november 2007 om 20:27
je kunt niet leven met een leugen, dus zul je het moeten vertellen. Simpel. En ja, dan zal hij vast geen vreugdedansje doen. Daar heb je het zelf naar gemaakt en dat zul je dus moeten accepteren.
Ik denk dat jouw getwijfel over het samenwonen dan ook meteen opgelost is.
(overigens, na 3 maanden al willen gaan samenwonen is ook wel heel erg snel hoor!)
Ik denk dat jouw getwijfel over het samenwonen dan ook meteen opgelost is.
(overigens, na 3 maanden al willen gaan samenwonen is ook wel heel erg snel hoor!)
zondag 25 november 2007 om 20:29
zondag 25 november 2007 om 20:30
Volgens mij spring jij te snel in zeven sloten tegelijk.
Ga eens bij jezelf na waarom je je overal zo gehaast in stort.
Hoe lang heb je met je huidige vriend?? Is samenwonen niet snel na (ik kan opmaken uit je bericht) 3 maanden??
En dan ook nog eens "alleen" gaan samenwonen, zonder hem erbij? Vind het vreemd, maar goed....
Oh ja, als antwoord op je laatste vraag:
Ik zou alles laten bezinken. Mij met beide mannen even niet inlaten. Rustig nadenken over wat ik wil en hoe ik het wil. Mezelf niet ergens zomaar in storten.
Meis, ik denk dat je nog erg jong bent? Stel je zelf als eerste prioriteit! Ga na wat je wil. Betrek er geen mannen bij. Ik denk dat daar je issue ligt?
Good luck!
Ga eens bij jezelf na waarom je je overal zo gehaast in stort.
Hoe lang heb je met je huidige vriend?? Is samenwonen niet snel na (ik kan opmaken uit je bericht) 3 maanden??
En dan ook nog eens "alleen" gaan samenwonen, zonder hem erbij? Vind het vreemd, maar goed....
Oh ja, als antwoord op je laatste vraag:
Ik zou alles laten bezinken. Mij met beide mannen even niet inlaten. Rustig nadenken over wat ik wil en hoe ik het wil. Mezelf niet ergens zomaar in storten.
Meis, ik denk dat je nog erg jong bent? Stel je zelf als eerste prioriteit! Ga na wat je wil. Betrek er geen mannen bij. Ik denk dat daar je issue ligt?
Good luck!
zondag 25 november 2007 om 20:35
Zie de eerdere verhalen van Meisjeblauw.
Meis, je vriend wilde toch nog helemaal niet samen gaan wonen direct na zijn thuiskomst? Je vriend is al langer weggeweest, dan dat jullie een relatie hebben. En nu is er dit nog eens bijgekomen.
Goed idee om gewoon nog niet te gaan samenwonen, ook iets wat hij nog niet wil eigenlijk.
Lijkt me trouwens ook beter, dat jij eens goed gaat nadenken wat je nu eigenlijk echt wilt.
Meis, je vriend wilde toch nog helemaal niet samen gaan wonen direct na zijn thuiskomst? Je vriend is al langer weggeweest, dan dat jullie een relatie hebben. En nu is er dit nog eens bijgekomen.
Goed idee om gewoon nog niet te gaan samenwonen, ook iets wat hij nog niet wil eigenlijk.
Lijkt me trouwens ook beter, dat jij eens goed gaat nadenken wat je nu eigenlijk echt wilt.
zondag 25 november 2007 om 20:39
Bedankt!
Tante sjaan: kap met elkaar, ging dat maar zo makkelijk! ik ben echt zo gek op die jongen!
maarja, ik heb die andere jongen net gesmst dat ik geen contact meer met hem wil, omdat ik voor mezlef moet nadenken.
ik vind het alleen zo zielig voor hem om te zeggen dat ik niet meer met hem zou willen samen wonen. het ergste is gewoon dat ik het zelf niet eens meer weet!
Yulia: ik ben 25, dus zo jong ben ik niet meer.
Tante sjaan: kap met elkaar, ging dat maar zo makkelijk! ik ben echt zo gek op die jongen!
maarja, ik heb die andere jongen net gesmst dat ik geen contact meer met hem wil, omdat ik voor mezlef moet nadenken.
ik vind het alleen zo zielig voor hem om te zeggen dat ik niet meer met hem zou willen samen wonen. het ergste is gewoon dat ik het zelf niet eens meer weet!
Yulia: ik ben 25, dus zo jong ben ik niet meer.
zondag 25 november 2007 om 20:44
Nou ja, je komt wel jong en naief over.
En je weet dus heel duidelijk niet wat je wilt. Reden te meer om je huidige vriend ook maar even op een afstandje te houden. (Letterlijk en figuurlijk).
Dat is wel net zo fair.
En met medelijden is helemaal niemand geholpen. Doe iedereen een plezier en trap flink op de rem.
Nogmaals; stel jezelf als eerste prioriteit!!! Beter nu de rotzooi opruimen dan over een aantal jaren waarin je geen overzicht meer hebt in de rotzooi waarin je terecht bent gekomen.
En je weet dus heel duidelijk niet wat je wilt. Reden te meer om je huidige vriend ook maar even op een afstandje te houden. (Letterlijk en figuurlijk).
Dat is wel net zo fair.
En met medelijden is helemaal niemand geholpen. Doe iedereen een plezier en trap flink op de rem.
Nogmaals; stel jezelf als eerste prioriteit!!! Beter nu de rotzooi opruimen dan over een aantal jaren waarin je geen overzicht meer hebt in de rotzooi waarin je terecht bent gekomen.
zondag 25 november 2007 om 20:58
Snap dat je niet thuis wilt zitten en hij is bang dat je een ander tegenkomt .
Maar ik heb het gevoel dat hij de dominante figuur is en jij daar zeker niet prettig bij voelt je loopt op je tenen . Daar kan je echt geen relatie mee opbouwen .
Ruzies zijn kut en vaak debet aan impulsieve handelingen.Maar om vreemd te gaan? dat vind ik wel behoorlijk slap van je , sluit je relatie eerst netjes af . Succes in je verdere keuzes.
Maar ik heb het gevoel dat hij de dominante figuur is en jij daar zeker niet prettig bij voelt je loopt op je tenen . Daar kan je echt geen relatie mee opbouwen .
Ruzies zijn kut en vaak debet aan impulsieve handelingen.Maar om vreemd te gaan? dat vind ik wel behoorlijk slap van je , sluit je relatie eerst netjes af . Succes in je verdere keuzes.
zondag 25 november 2007 om 22:01
maandag 26 november 2007 om 08:39
Waarom ga je in godsnaam met je vriend samenwonen? Is niet helemaal goed hoor, als je zegt dat je tijdens het stappen 'eindelijk weer jezelf' voelde.
Relatie is nog maar drie maanden? Hoe lang zit hij al in het buitenland?
Ik zou nog maar eens heeeel goed gaan nadenken of je deze relatie, laat staan dat samenwonen,wilt doorzetten!
Relatie is nog maar drie maanden? Hoe lang zit hij al in het buitenland?
Ik zou nog maar eens heeeel goed gaan nadenken of je deze relatie, laat staan dat samenwonen,wilt doorzetten!
maandag 26 november 2007 om 10:11
Je komt op mij erg jong en een beetje kinderlijk over. Sorry, maar als je na 3 maanden al wilt gaan samenwonen met iemand met wie je steeds ruzie hebt en die je een lange tijd niet hebt gezien, lijkt me dat niet zo verstandig.
Je zegt dat je niet weet wat je moet doen. Maar eigenlijk heb je al gekozen; je hebt hem immers belazerd met een ander, dus die keuze is gemaakt. nu nog vertellen. En ja, dan zal hij niet blij zijn.
Je zegt dat je niet weet wat je moet doen. Maar eigenlijk heb je al gekozen; je hebt hem immers belazerd met een ander, dus die keuze is gemaakt. nu nog vertellen. En ja, dan zal hij niet blij zijn.
maandag 26 november 2007 om 10:13
maandag 26 november 2007 om 10:22
Jullie hadden pas 3 maanden een relatie voordat hij weggaat:
- jullie hebben elke dag ruzie op MSN
- hij is vreselijk jaloers en jij durft daardoor niet meer uit
- je bent meerdere malen vreemd gegaan
- je twijfelt of je uberhaupt met hem wilt samenwonen
Maar: jullie hebben al samen een huis gekocht en meubels?
Sorry, maar ik begrijp eigenlijk niet zo goed waar jullie mee bezig zijn.
- jullie hebben elke dag ruzie op MSN
- hij is vreselijk jaloers en jij durft daardoor niet meer uit
- je bent meerdere malen vreemd gegaan
- je twijfelt of je uberhaupt met hem wilt samenwonen
Maar: jullie hebben al samen een huis gekocht en meubels?
Sorry, maar ik begrijp eigenlijk niet zo goed waar jullie mee bezig zijn.
maandag 26 november 2007 om 10:28
maandag 26 november 2007 om 10:36
Hoe moeilijk het ook is: ik zou het meteen opbiechten.
Kun jij leven met een leugen en...stel dat je nu verder met hem gaat blijft er altijd de angst, dat het ooit uitkomt. Ik kan je één ding vertellen: het komt uit ooit......en dan zijn de rapen gaar.
Je verdient wellicht nog respect van hem als je het vertelt.
sterkte.
Kun jij leven met een leugen en...stel dat je nu verder met hem gaat blijft er altijd de angst, dat het ooit uitkomt. Ik kan je één ding vertellen: het komt uit ooit......en dan zijn de rapen gaar.
Je verdient wellicht nog respect van hem als je het vertelt.
sterkte.
maandag 26 november 2007 om 10:48
Los van het vreemdgaan wat gewoon niet slim was maar dat weet je zelf net zo goed, is dit voor mij een alarmbel. Dit is geen goede relatie voor je, zo hoor je je niet te voelen bij iemand.
Ik zou zeggen, denk eens goed na of je zelf ook niet vindt dat je een relatie verdient waarin je je fijn voelt. Biecht 't iig geval op maar ik zou daarnaast zeggen: kap met die relatie.
