Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
maandag 8 april 2024 om 11:31
Hoe zo komt het mes in de vaatwasser? Zo'n speciaal mes wordt toch gebruikt, direct schoongemaakt en dan direct netjes opgeborgen.
Het mes is voor hem niet zo belangrijk, hij heeft er geen emoties bij.
Jouw manier van doen is net zo min goed als zijn manier. Jij kan hem niet dwingen op het op jouw manier te doen en andersom. Praat hierover. En zoek een compromis. Wanneer je zo doorgaat dan gaat de bom een keer barsten.
Loslaten of accepteren, andere keuze is er niet.
Het mes is voor hem niet zo belangrijk, hij heeft er geen emoties bij.
Jouw manier van doen is net zo min goed als zijn manier. Jij kan hem niet dwingen op het op jouw manier te doen en andersom. Praat hierover. En zoek een compromis. Wanneer je zo doorgaat dan gaat de bom een keer barsten.
Loslaten of accepteren, andere keuze is er niet.
maandag 8 april 2024 om 11:31
Dat hij nog in leven is is dus een raadsel, zo'n onbenul 
Ik heb geleerd dat mensen over het algemeen niets hebben met andermans sentimentele zaken. Mijn vrouw gooit gerust mijn kwetsbare instrumenten in de uitpuilende rommel-la, maakt niet uit hoe vaak ik haar gesmeekt heb om dat niet te doen. 'Had ik het maar niet rond moeten laten slingeren..'
We hebben zo allemaal onze hardnekkige (a)prioriteiten.
En wat die toekomstige baby en vergeten luiers betreft: die fout maakt hij maar één keer, let it gooo
Ik heb geleerd dat mensen over het algemeen niets hebben met andermans sentimentele zaken. Mijn vrouw gooit gerust mijn kwetsbare instrumenten in de uitpuilende rommel-la, maakt niet uit hoe vaak ik haar gesmeekt heb om dat niet te doen. 'Had ik het maar niet rond moeten laten slingeren..'
We hebben zo allemaal onze hardnekkige (a)prioriteiten.
En wat die toekomstige baby en vergeten luiers betreft: die fout maakt hij maar één keer, let it gooo
fairway wijzigde dit bericht op 08-04-2024 11:32
1.79% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 11:32
Als je de rest van je leven daar geen moeite mee hebt dan kan dat ja.
Als je het niet erg vindt en kunt loslaten als je mes na 25 keer in de afwasmachine naar de galamiezen is dan kan dat.
Kind verband: heeft het al huidkanker? Nee? Laat los dan!
maandag 8 april 2024 om 11:35
De onderliggende frustratie is dat je vind dat hij niet voldoende respect heeft voor je spullen en de dingen die jij belangrijk vind.
En dus gaat het niet om het mes. Het mes is slechts de uitingsvorm.
Over welke andere dingen heeft hij niet voldoende zorg om jou? Over welke andere belangrijke dingen stapt hij heen?
En dus gaat het niet om het mes. Het mes is slechts de uitingsvorm.
Over welke andere dingen heeft hij niet voldoende zorg om jou? Over welke andere belangrijke dingen stapt hij heen?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 8 april 2024 om 11:37
Ik herken je frustratie TO, bij sommige mensen (vaak mannen…) gaan dit soort dingen het ene oor in en het andere weer uit.
Mbt de luiers enzo: dat komt echt goed hoor. Mijn vriend is net jouw vriend als het op spullen aankomt, maar als het om onze kinderen gaat, dan is hij ineens het tegenovergestelde. Ik denk dan: het zal allemaal wel goed gaan, maar vriendlief verlaat het huis niet vóór hij zeker weet dat er voor iedereen luiers, doekjes, zonnebrand, snacks, drinken, een extra warme trui, etc… is ingepakt.
Mbt de luiers enzo: dat komt echt goed hoor. Mijn vriend is net jouw vriend als het op spullen aankomt, maar als het om onze kinderen gaat, dan is hij ineens het tegenovergestelde. Ik denk dan: het zal allemaal wel goed gaan, maar vriendlief verlaat het huis niet vóór hij zeker weet dat er voor iedereen luiers, doekjes, zonnebrand, snacks, drinken, een extra warme trui, etc… is ingepakt.
maandag 8 april 2024 om 11:37
Kom op zeg. Doe jij nooit iets doms? Als hij dacht, zo nu ga ik dat mes van stokbootje lekker express in de vaatwasser gooien want dan gaat het stuk en dat is mijn doel, dan had je een punt.
Nu heeft ie het per ongeluk in de vaatwasser gegooid. Als jij geen enkel risico wil lopen met dit mes, dan moet je het zelf volledig apart houden, simpel.
En ik zou ook stoppen met nu al bedenken wat hij allemaal fout kan doen met een kind dat nog gemaakt moet worden. De vergelijking mes en kind slaat sowieso al nergens op. Iedere ouder maakt fouten. Dat is voor jou niet anders dan voor hem.
Nu heeft ie het per ongeluk in de vaatwasser gegooid. Als jij geen enkel risico wil lopen met dit mes, dan moet je het zelf volledig apart houden, simpel.
En ik zou ook stoppen met nu al bedenken wat hij allemaal fout kan doen met een kind dat nog gemaakt moet worden. De vergelijking mes en kind slaat sowieso al nergens op. Iedere ouder maakt fouten. Dat is voor jou niet anders dan voor hem.
maandag 8 april 2024 om 11:40
Nou dit. En je weet dat een kind met een controlerende ouder zichzelf niet goed kan ontwikkelen omdat het geen vrijheid krijgt en het verstikkend werkt? Geef mij dan maar iemand die de luiers gaat vergeten...Suniva schreef: ↑08-04-2024 11:37Kom op zeg. Doe jij nooit iets doms? Als hij dacht, zo nu ga ik dat mes van stokbootje lekker express in de vaatwasser gooien want dan gaat het stuk en dat is mijn doel, dan had je een punt.
Nu heeft ie het per ongeluk in de vaatwasser gegooid. Als jij geen enkel risico wil lopen met dit mes, dan moet je het zelf volledig apart houden, simpel.
En ik zou ook stoppen met nu al bedenken wat hij allemaal fout kan doen met een kind dat nog gemaakt moet worden. De vergelijking mes en kind slaat sowieso al nergens op. Iedere ouder maakt fouten. Dat is voor jou niet anders dan voor hem.
maandag 8 april 2024 om 11:40
Ja, dit is precies mijn probleem.. ik werk er dus echt aan om dingen los te laten waarvan het effect niet zo erg is. Was niet goed opgehangen, waardoor een gedeelte stinkt en terug de wasmand in moet? Dat is dan maar zo. Vond ik eerst ook frustrerend, maar ik kan nu ook wel inzien dat het effect daarvan klein is dus let it gooo.
Maar er zijn ook dingen waarvan ik het effect wel erg vind. En hij weet dat ik dat vind, en toch gaat er geen belletje rinkelen bij hem op het moment dat hij het nog kan voorkomen. Dit mes, en dat verbranden van een kind, zijn daar een voorbeeld van. Daarbij kan ik het niet loslaten, want het doet me gewoon echt heel veel, het gevolg.
maandag 8 april 2024 om 11:41
maandag 8 april 2024 om 11:42
Hi stokbootje,
het mes lijkt me eerlijk gezegd de toevallige uitingsvorm van iets groters/anders. Je kan nu met hem allerlei afspraken en regels bedenken voor messen en weet ik wat al niet meer, maar meestal is het met dit soort dingen dat er iets onder zit en dat neem je niet weg met het maken van allerlei afspraken. Misschien voel je je vaker niet serieus genomen, heb je het idee dat er veel op jouw schouders komt, dat hij teveel op je leunt of....?
het mes lijkt me eerlijk gezegd de toevallige uitingsvorm van iets groters/anders. Je kan nu met hem allerlei afspraken en regels bedenken voor messen en weet ik wat al niet meer, maar meestal is het met dit soort dingen dat er iets onder zit en dat neem je niet weg met het maken van allerlei afspraken. Misschien voel je je vaker niet serieus genomen, heb je het idee dat er veel op jouw schouders komt, dat hij teveel op je leunt of....?
maandag 8 april 2024 om 11:42
Ja, je hebt helemaal gelijk. Thanks, dat had ik even nodig, want de discussie met hem moet inderdaad niet over het mes gaan. Maar over wat eronder zit aan gevoel.Doreia* schreef: ↑08-04-2024 11:35De onderliggende frustratie is dat je vind dat hij niet voldoende respect heeft voor je spullen en de dingen die jij belangrijk vind.
En dus gaat het niet om het mes. Het mes is slechts de uitingsvorm.
Over welke andere dingen heeft hij niet voldoende zorg om jou? Over welke andere belangrijke dingen stapt hij heen?
maandag 8 april 2024 om 11:42
Over 4 jaar heeft TO een kind met hem. Ergert zich kapot aan bovenstaande.
Viva Forum:
- Is dat pas gekomen toen het kind er was??
- Had je dit niet kunnen zien aankomen??
- Hij is al zijn hele leven zo en nu opeens vind JIJ het een probleem??
- De toekomst laat zich het best voorspellen door de geschiedenis!!
- Waarom ben je überhaupt met deze lapzwans aan een kind begonnen??
maandag 8 april 2024 om 11:46
meisje85 schreef: ↑08-04-2024 11:42Hi stokbootje,
het mes lijkt me eerlijk gezegd de toevallige uitingsvorm van iets groters/anders. Je kan nu met hem allerlei afspraken en regels bedenken voor messen en weet ik wat al niet meer, maar meestal is het met dit soort dingen dat er iets onder zit en dat neem je niet weg met het maken van allerlei afspraken. Misschien voel je je vaker niet serieus genomen, heb je het idee dat er veel op jouw schouders komt, dat hij teveel op je leunt of....?
Soms gaat het ook gewoon over een mes en het niet los kunnen laten van futiliteiten.
maandag 8 april 2024 om 11:47
Inderdaadmeisje85 schreef: ↑08-04-2024 11:42Hi stokbootje,
het mes lijkt me eerlijk gezegd de toevallige uitingsvorm van iets groters/anders. Je kan nu met hem allerlei afspraken en regels bedenken voor messen en weet ik wat al niet meer, maar meestal is het met dit soort dingen dat er iets onder zit en dat neem je niet weg met het maken van allerlei afspraken. Misschien voel je je vaker niet serieus genomen, heb je het idee dat er veel op jouw schouders komt, dat hij teveel op je leunt of....?
En vaak gaat de ruzie dat km het mes, en snapt de ander echt niet hoe je zo boos kan worden om een stom mes
Probeer het uit te leggen, zonder in voorbeelden te vervallen
maandag 8 april 2024 om 11:47
maandag 8 april 2024 om 11:57
Aangaande het mes: ja, ik kan ervoor zorgen dat het nooit in zijn handen terecht kan komen, door het altijd meteen af te wassen en op te ruimen. Maar dan ben ik dus nog controlerend bezig, want dan moet ik dus altijd opletten dat het niet per ongeluk via hem in de vaatwasser kan komen. Ik heb dan alsnog geen vertrouwen in hem, behandel hem nog als een kind (vind ik) als ik dat doe.
Het zit hem er inderdaad denk ik in dat hij dingen die voor mij belangrijk zijn als futiliteit bestempelt. Niet in mijn gezicht, want hij zegt dat hij er heus op zal letten en dat het nooit meer zal gebeuren. En dan gebeurt het toch weer.
Het zit hem er inderdaad denk ik in dat hij dingen die voor mij belangrijk zijn als futiliteit bestempelt. Niet in mijn gezicht, want hij zegt dat hij er heus op zal letten en dat het nooit meer zal gebeuren. En dan gebeurt het toch weer.
maandag 8 april 2024 om 11:58
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
